Historisch Archief 1877-1940
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
als een daad van gerechtigheid, die door het volk was
uitgeoeiend. Tegen deze roode taal, waarbij de heer Basly herbaalde malen
tot de orde werd geroepen, werd natuurlijk luide geprotesteerd;
het incident liep" af met de aanneming van eeue motie van
vertrpuwen in de regeering, en wel met de betrekkelijk geringe
meerderheid van 301 tegen 188 stemmen.
*
* *
Een deel der ontwerpen, onlangs door de Pruisische rcgeering
toegezegd om de uitbreiding van het Poolsche element in de
oostelijke provinciën tegen te gaan en hef, Duitsch-uationale zoo
veel tnogeltjk te bevorderen, is bij den Pruisischen Landdag in
gediend.
De regeering vraagt, om het voorgestelde doel speciaal wat de
provinciën West-Pruisen en Posen betreft te bereiken, de vrije
beschikking over een blanco-crediet van niet minder
danlOOmillioen Mark. Deze som zal in de eerste plaats worden gebezigd
om den aankoop van grondslukken door Duitsche landbouwers
en arbeiders gemakkelijker te maken, en de kosten te bestrijden
die uit de eerste vestiging en regeling van gemeentelijke en ker
kelijke aangelegenheden zullen voortvloeien.
De uitvoering der wet, voor zoover zij niet rechtstreeks ge
schiedt door den minister van financiën, zal worden opgedragen
aan eene speciale staatscommissie, die aan het ministerieele depar
tement onderworpen is. De nadere bepalingen betreffende de
samenstelling dezer commissie, waarin ook twee leden van den
Landdag en het Heerenhuis zitting zullen moeten hebben, alsmede
omtrent haren zetel, werkkring en bevoegdheden, zullen bij ko
ninklijk besluit worden vastgesteld.
Het regeerifigs-ontwerp tot verlenging der socialisten wet voor
een tijdvak van vijf jaren, is door den bondsraad goedgekeurd en
zal weldra bij den Rijksdag worden ingediend. liet schijnt meer
en meer, dat de regeering, met het oog op de allenvege zich
openbarende oppositie tegen het ontworpen alcoholmonopoüe, de
behandeling der socialistenwet aan die van het monopolie wil laten
voorafgaan, ten einde indien het eerstgenoemde ontwerp dooi
den Rijksdag mocht worden verworpen en tot eene ontbinding van
dit lichaam wordt overgegaan onder het veel belovende motto
svoor of tegen de socialisten'' de nieuwe verkiezings-campagne
te knanen organiseeren.
***
De vredesonderhandelingen tusschen Bulgarije en Serviëzijn
nog niet begonnen. In de derde bijeenkomst der gedelegeerden,
die dezer dagen plaats had, werd echter door Madjid Pacha, den
Turkschen gedelegeerde, medegedeeld j dat hij eiken dag do defi
nitieve volmachten zijnar rcgeering wachtte, zoodat nu binnen
kort het begin der olücieele beraadslagingen kan worden tegemoet
gezien.
Of de onderhandelingen nog vóór den l en Maart, waarop de
termijn van wapenstilstand «al zijn verstreken, zullen afloopen, is
nog altijd de groote waag. De Servische regeering schijnt in dit
opzicht niet bijzonder optimistisch gestemd; koning Milan toch
heeft dezer dagen een besluit uitgevaardigd, waarbij de mobili
satie van den lea en 2en ban der reserve wordt bevolen. Volgens
eene berekening, door den Servischen minister van oorlog over
gelegd, zal hiermede eene legermacht van niet minder dan \ 58.000
man op de been worden gebracht. Men ziel, dat eene hervatting
der vijandelijkheden, althans van Servische zijde nog altijd
tot de naaste mogelijkheden wordt gerekend; aan eene toepassing
toch van het »si vis pacem, para bellum'', valt bij dergelijke
oorlogsloebereidselen op groote schaal moeielijk te denken.
Van niet minder ernstigen aard dan dese krijgstoerustingen is
het voordurend verzet der Russische regeering tegen de
TurkschBulgaarsche overeenkomst. De regeering- te St. Petersburg geeft
in hare organen op de meest ondubbelzinnige wijze te kennen,
dat zij zich des noods met geweld zal verzetten legen eene con
ventie, die aan den Sultan het uitsluitend recht toekent om, na
verloop van vijf jaron, vorst Alexander tot goeverneur van
OoslRoemeliëte herbenoemen, en waarbij deze zich zelfs verbindt,
ingeval van nood de Porte met Bulgaarsche troepen bij te staan.
WARME KADETJES.
Een Zaterdagavond-Praatje
CX.
Kalm en rustig hoopte ik in mijn Sociëteit een partijtje quadrille te
maken, maar het kwam er niet toe.
Die lamme, akelige kranten!'' riep de makelaar K.
Heeft U daar ook zoo het land aan?" vroeg] de architect Z. Ik
vind ze tegenwoordig onuitstaanbaar".
Men moest hot dagbladsegel weer invoeren of een scherpe censuur
instellen, dan zou de krantenschrijverskliek wat minder praats nebben",
voegde de rentenier B er aan toe.
Maar mijne heeren wat hebben die arme kranten nu weer gedaan V"
vroeg ik verbaasd. ?
Zet nu maar niet zoo'n schijnheilig gezicht, mijnheer Atiuarius",'riep
Z," ju behoort toch ook tot het complot en weet heel goed waar wy
op doelen. Het is een ongehoord schandaal dat do Londenachètroebelen
zoo in kleuren en geuren werden oververteld; op die manier maakt men
de rommel ook hier gaande." ?
Ja en die kritiek op de Londenscbe politie," merkte K op, dat leidt
er juist toe om onze politie óók weer over de tong te brengen."
En onze politie is toch zoo uitmuntend en wij hebben die op liet
ocgenblik zoo broodnoodig" sprak B.
Ik werd kuraad. Wil ik juülie reis wat vertellen," riep ik, een jaar
geleden wist je niets beters te doen dan de Amsterdamsche politie over
den hekel te haleu, etiuige maanden geleden werd jullie bang voor je
personen en je du.bbeU.jes en begon je het, vroeger geminachte, corps
in de wolken te verheffen en tegenwoordig wil je er gén kwaad van
hooreo. Ik maak mij sterk, dat zoodra men in Amsterdam weer uit de
geheel ongegronde benauwdheid verlost is en men weer een veer van den
mond kan blazen, het zaoeger pif paf poef! van vooren af aan begint.
Zoo ijn de Amsterdammers au allemaal, eerst " Levendige protes
ten verhinderden mij verder te spreken; ik werd uitgemaakt voov al
wat leelijfc was en men noemde mg een politiehater.' " ?
Natuurlijk antwoordde ik doodkalm, dat ik integendeel onzer heilig*
Hermandad altijd de hand boven het hoofd had gehouden en vroeg OEJ
welke redenen de heeren eigenlijk zoo geagiteerd waren.
De schutterij exerceerde Zondag op een weiland in de Watergraafs
meer", luisterde de makelaar zenuwachtig.
Ik hoor mot kanonnen", sprak de architect. '
Alle manschappen waren tot de tanden gewapend", zei de rentenier
rillende, en men zegt dat zij werktuigen bij zich hadden oor zich in het
doorsteken vaa dijken te oefenen."
Ik vermoed." antwoordde ik heel bedaard, dat.de heeren Schutters
niets ophebbende met de kerkelijke disputen onzer dagen, bier of daar
in de open lucht, eene nieuwe vrije gemeente \villen stichten."
De makelaar glimlachte sarkastiscli en de rentenier riep: zouden ze
dat juist buiten de grenzen der gemeente gaan doen!"
En op Sabbathdag P sprak de architect die nogal vroom is uitgevallen.
Dat vind ik nu juist een goschikten dag om geloofszaken te behan
delen", meende ik, hebben de heeren uu niets belangrijkers te vertellen,
dan moesten we, naar mijne opinie, ons partijtje maar beginnen".
De makelaar keek voorzichtig rond, boog zich toen naar mij toe en
fluisterde mij, krijtwit van angst, in het oor: In de Korsjespoortsteeg
is al een barrikade opgericht!"
Ik wil graag bekennen dat ik ontstelde, angstig keek in het kringetje
mijner drie vrienden eens rond en ontwaarde dat bezorgdheid op aller
galaat te lezen was. In een wip was de lust om te spelen gebluscht
eu ik sloop naar huis en kroop, klappertanterde van akeligheid in bed.
Den volgenden morgen was het prachtig weder, de lucht was helder
blauw en de zon scheen heerlijk en langzamerhand rees twijfel in mijn
gemoed of de verhalen van mijne Sociëteits vrienden wel op waarheid
berustten. Ik besloot een nauwkeurig onderzoek koestellen.
Al spoedig bleek het mij dat de schutter-bijeenkomst volstrekt niet in
verband stond met eenig gevaar dat het lieve vaderland dreigde. De
brave mannen hadden een eerste onderricht in den velddjeust genoten,
voili tout! Met een glimlach op het gelaat hoorde ik die blijde tijding
aan en ik neuriede vergenoegd: Lieb Vaterlaiid kannst ruhig sein l" 't
geen ik altijd doe, wanneer ik achter krijgshaftige handelingen kom,
door de mannen bedreven die, al? het land, 'Êgeen de hemel genadig
verhoede, in gevaar komt, ons zonder eenigen twijiel tegen een
pyermachtig vijand zullen beschermen.
Toen trok ik naar de Korsjespoortsteeg.
Wederom moet ik eene bekentenis doen en wel dat de schrik mg om
het hart sloeg toen ik die straat betrad, want in het midden er van, en
juist op den viersprong, door de kruising van Langestraat en
Kprsjespoortsteog gevormd, stond kil, somber en dreigend.... een hcusche
barrikade, uit roode baksteenen opgetrokken. Behoedzaam keek.ik rond
of ik geen geweerloopen zag blinken en trad toen naderbij.
Tegen de barrikade geleund, stond een man kalm en met blijkbaar
genot een pijpje te rooken. .?',_''
Kan u je begrijpen dat de autoriteiten iets dergelijks dulden ?"
Wat?"
Dat hier in het hartje van Amsterdum een barrikade is apgeworpeji ?"
Maar ouwe heer, dat is juist op orde van de autoriteiten gebeurd'"
Wat ?"
Zeker; zie je dan niet dat ze bezig zyn de steeg opnieuw en nu met
kleine steentjes te bestratsn ? Het werkje gaat geweldig op zijn elf en
dertigst; maandagsmorgens begonnen zij er mee, aan de zijde van de
Heerengracht, en Zaterdagsavonds waren ze tot aan de Langestraat ge
vorderd en dus was toen de helft klaar; voor de andere helft zal nu ook
wel een week noodig zijn, en ...."
Welk een nieuw buwijs dat men voor het doorzicht ? en het helder ver
stand der vroede mannen, die onze stad besturen, slechts lof en bewon
dering kan overhebben," riep ik luide: in gewone tijden zon men voor het
bestralen van de steeg twee of hoogstens drie etmalen noodig hebben,
rnaar er heerscht op het oogenblik gebrek aan werk en terecht is dat
zeker gezegd: laat het werkje nu veertien dagen duren, dan , , ,
Je schijnt spoedig tevreden, ouwe heer," sprak de man.
Dat ben ik ook; trouwens de burger van Amsterdam heeft altijd volop
red«n om tevreden en voldaan te zijn." v