De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1886 14 februari pagina 2

14 februari 1886 – pagina 2

Dit is een ingescande tekst.

DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. als een daad van gerechtigheid, die door het volk was uitgeoeiend. Tegen deze roode taal, waarbij de heer Basly herbaalde malen tot de orde werd geroepen, werd natuurlijk luide geprotesteerd; het incident liep" af met de aanneming van eeue motie van vertrpuwen in de regeering, en wel met de betrekkelijk geringe meerderheid van 301 tegen 188 stemmen. * * * Een deel der ontwerpen, onlangs door de Pruisische rcgeering toegezegd om de uitbreiding van het Poolsche element in de oostelijke provinciën tegen te gaan en hef, Duitsch-uationale zoo veel tnogeltjk te bevorderen, is bij den Pruisischen Landdag in gediend. De regeering vraagt, om het voorgestelde doel speciaal wat de provinciën West-Pruisen en Posen betreft te bereiken, de vrije beschikking over een blanco-crediet van niet minder danlOOmillioen Mark. Deze som zal in de eerste plaats worden gebezigd om den aankoop van grondslukken door Duitsche landbouwers en arbeiders gemakkelijker te maken, en de kosten te bestrijden die uit de eerste vestiging en regeling van gemeentelijke en ker kelijke aangelegenheden zullen voortvloeien. De uitvoering der wet, voor zoover zij niet rechtstreeks ge schiedt door den minister van financiën, zal worden opgedragen aan eene speciale staatscommissie, die aan het ministerieele depar tement onderworpen is. De nadere bepalingen betreffende de samenstelling dezer commissie, waarin ook twee leden van den Landdag en het Heerenhuis zitting zullen moeten hebben, alsmede omtrent haren zetel, werkkring en bevoegdheden, zullen bij ko ninklijk besluit worden vastgesteld. Het regeerifigs-ontwerp tot verlenging der socialisten wet voor een tijdvak van vijf jaren, is door den bondsraad goedgekeurd en zal weldra bij den Rijksdag worden ingediend. liet schijnt meer en meer, dat de regeering, met het oog op de allenvege zich openbarende oppositie tegen het ontworpen alcoholmonopoüe, de behandeling der socialistenwet aan die van het monopolie wil laten voorafgaan, ten einde indien het eerstgenoemde ontwerp dooi den Rijksdag mocht worden verworpen en tot eene ontbinding van dit lichaam wordt overgegaan onder het veel belovende motto svoor of tegen de socialisten'' de nieuwe verkiezings-campagne te knanen organiseeren. *** De vredesonderhandelingen tusschen Bulgarije en Serviëzijn nog niet begonnen. In de derde bijeenkomst der gedelegeerden, die dezer dagen plaats had, werd echter door Madjid Pacha, den Turkschen gedelegeerde, medegedeeld j dat hij eiken dag do defi nitieve volmachten zijnar rcgeering wachtte, zoodat nu binnen kort het begin der olücieele beraadslagingen kan worden tegemoet gezien. Of de onderhandelingen nog vóór den l en Maart, waarop de termijn van wapenstilstand «al zijn verstreken, zullen afloopen, is nog altijd de groote waag. De Servische regeering schijnt in dit opzicht niet bijzonder optimistisch gestemd; koning Milan toch heeft dezer dagen een besluit uitgevaardigd, waarbij de mobili satie van den lea en 2en ban der reserve wordt bevolen. Volgens eene berekening, door den Servischen minister van oorlog over gelegd, zal hiermede eene legermacht van niet minder dan \ 58.000 man op de been worden gebracht. Men ziel, dat eene hervatting der vijandelijkheden, althans van Servische zijde nog altijd tot de naaste mogelijkheden wordt gerekend; aan eene toepassing toch van het »si vis pacem, para bellum'', valt bij dergelijke oorlogsloebereidselen op groote schaal moeielijk te denken. Van niet minder ernstigen aard dan dese krijgstoerustingen is het voordurend verzet der Russische regeering tegen de TurkschBulgaarsche overeenkomst. De regeering- te St. Petersburg geeft in hare organen op de meest ondubbelzinnige wijze te kennen, dat zij zich des noods met geweld zal verzetten legen eene con ventie, die aan den Sultan het uitsluitend recht toekent om, na verloop van vijf jaron, vorst Alexander tot goeverneur van OoslRoemeliëte herbenoemen, en waarbij deze zich zelfs verbindt, ingeval van nood de Porte met Bulgaarsche troepen bij te staan. WARME KADETJES. Een Zaterdagavond-Praatje CX. Kalm en rustig hoopte ik in mijn Sociëteit een partijtje quadrille te maken, maar het kwam er niet toe. Die lamme, akelige kranten!'' riep de makelaar K. Heeft U daar ook zoo het land aan?" vroeg] de architect Z. Ik vind ze tegenwoordig onuitstaanbaar". Men moest hot dagbladsegel weer invoeren of een scherpe censuur instellen, dan zou de krantenschrijverskliek wat minder praats nebben", voegde de rentenier B er aan toe. Maar mijne heeren wat hebben die arme kranten nu weer gedaan V" vroeg ik verbaasd. ? Zet nu maar niet zoo'n schijnheilig gezicht, mijnheer Atiuarius",'riep Z," ju behoort toch ook tot het complot en weet heel goed waar wy op doelen. Het is een ongehoord schandaal dat do Londenachètroebelen zoo in kleuren en geuren werden oververteld; op die manier maakt men de rommel ook hier gaande." ? Ja en die kritiek op de Londenscbe politie," merkte K op, dat leidt er juist toe om onze politie óók weer over de tong te brengen." En onze politie is toch zoo uitmuntend en wij hebben die op liet ocgenblik zoo broodnoodig" sprak B. Ik werd kuraad. Wil ik juülie reis wat vertellen," riep ik, een jaar geleden wist je niets beters te doen dan de Amsterdamsche politie over den hekel te haleu, etiuige maanden geleden werd jullie bang voor je personen en je du.bbeU.jes en begon je het, vroeger geminachte, corps in de wolken te verheffen en tegenwoordig wil je er gén kwaad van hooreo. Ik maak mij sterk, dat zoodra men in Amsterdam weer uit de geheel ongegronde benauwdheid verlost is en men weer een veer van den mond kan blazen, het zaoeger pif paf poef! van vooren af aan begint. Zoo ijn de Amsterdammers au allemaal, eerst " Levendige protes ten verhinderden mij verder te spreken; ik werd uitgemaakt voov al wat leelijfc was en men noemde mg een politiehater.' " ? Natuurlijk antwoordde ik doodkalm, dat ik integendeel onzer heilig* Hermandad altijd de hand boven het hoofd had gehouden en vroeg OEJ welke redenen de heeren eigenlijk zoo geagiteerd waren. De schutterij exerceerde Zondag op een weiland in de Watergraafs meer", luisterde de makelaar zenuwachtig. Ik hoor mot kanonnen", sprak de architect. ' Alle manschappen waren tot de tanden gewapend", zei de rentenier rillende, en men zegt dat zij werktuigen bij zich hadden oor zich in het doorsteken vaa dijken te oefenen." Ik vermoed." antwoordde ik heel bedaard, dat.de heeren Schutters niets ophebbende met de kerkelijke disputen onzer dagen, bier of daar in de open lucht, eene nieuwe vrije gemeente \villen stichten." De makelaar glimlachte sarkastiscli en de rentenier riep: zouden ze dat juist buiten de grenzen der gemeente gaan doen!" En op Sabbathdag P sprak de architect die nogal vroom is uitgevallen. Dat vind ik nu juist een goschikten dag om geloofszaken te behan delen", meende ik, hebben de heeren uu niets belangrijkers te vertellen, dan moesten we, naar mijne opinie, ons partijtje maar beginnen". De makelaar keek voorzichtig rond, boog zich toen naar mij toe en fluisterde mij, krijtwit van angst, in het oor: In de Korsjespoortsteeg is al een barrikade opgericht!" Ik wil graag bekennen dat ik ontstelde, angstig keek in het kringetje mijner drie vrienden eens rond en ontwaarde dat bezorgdheid op aller galaat te lezen was. In een wip was de lust om te spelen gebluscht eu ik sloop naar huis en kroop, klappertanterde van akeligheid in bed. Den volgenden morgen was het prachtig weder, de lucht was helder blauw en de zon scheen heerlijk en langzamerhand rees twijfel in mijn gemoed of de verhalen van mijne Sociëteits vrienden wel op waarheid berustten. Ik besloot een nauwkeurig onderzoek koestellen. Al spoedig bleek het mij dat de schutter-bijeenkomst volstrekt niet in verband stond met eenig gevaar dat het lieve vaderland dreigde. De brave mannen hadden een eerste onderricht in den velddjeust genoten, voili tout! Met een glimlach op het gelaat hoorde ik die blijde tijding aan en ik neuriede vergenoegd: Lieb Vaterlaiid kannst ruhig sein l" 't geen ik altijd doe, wanneer ik achter krijgshaftige handelingen kom, door de mannen bedreven die, al? het land, 'Êgeen de hemel genadig verhoede, in gevaar komt, ons zonder eenigen twijiel tegen een pyermachtig vijand zullen beschermen. Toen trok ik naar de Korsjespoortsteeg. Wederom moet ik eene bekentenis doen en wel dat de schrik mg om het hart sloeg toen ik die straat betrad, want in het midden er van, en juist op den viersprong, door de kruising van Langestraat en Kprsjespoortsteog gevormd, stond kil, somber en dreigend.... een hcusche barrikade, uit roode baksteenen opgetrokken. Behoedzaam keek.ik rond of ik geen geweerloopen zag blinken en trad toen naderbij. Tegen de barrikade geleund, stond een man kalm en met blijkbaar genot een pijpje te rooken. .?',_'' Kan u je begrijpen dat de autoriteiten iets dergelijks dulden ?" Wat?" Dat hier in het hartje van Amsterdum een barrikade is apgeworpeji ?" Maar ouwe heer, dat is juist op orde van de autoriteiten gebeurd'" Wat ?" Zeker; zie je dan niet dat ze bezig zyn de steeg opnieuw en nu met kleine steentjes te bestratsn ? Het werkje gaat geweldig op zijn elf en dertigst; maandagsmorgens begonnen zij er mee, aan de zijde van de Heerengracht, en Zaterdagsavonds waren ze tot aan de Langestraat ge vorderd en dus was toen de helft klaar; voor de andere helft zal nu ook wel een week noodig zijn, en ...." Welk een nieuw buwijs dat men voor het doorzicht ? en het helder ver stand der vroede mannen, die onze stad besturen, slechts lof en bewon dering kan overhebben," riep ik luide: in gewone tijden zon men voor het bestralen van de steeg twee of hoogstens drie etmalen noodig hebben, rnaar er heerscht op het oogenblik gebrek aan werk en terecht is dat zeker gezegd: laat het werkje nu veertien dagen duren, dan , , , Je schijnt spoedig tevreden, ouwe heer," sprak de man. Dat ben ik ook; trouwens de burger van Amsterdam heeft altijd volop red«n om tevreden en voldaan te zijn." v

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl