454 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. De daarop tblfendèbarcartiïle, waarbg* in de verte eene venetiaansehe %oot voorbütrekt: rme la vie est donce a deux", herstelt den goeden indruk weder «enigszins. Het groote liefdeduet van Renéen Isabella, dat M onmisbaar ia, beeft geen uitdrukkelijk karakter en herhaalt slechts ?ene menigte dergelijke muziekstukken, zonder de hoogte van Halévy ?f Meyerbeer te bereiken. Het duo van het volgende, fderde bedrijf daarentegen, van twee ifcateen, ofschoon meer episch dan lyrisch, heeft, zonder groote verhef fing, toch eene soort van oorspronkelijkheid. Het ia hierin dat de koning den abt Maillay om een voorschot vraagt, hetwelk hem geweigerd wordt. Oe voordracht daarvan was ook zeer dramatisch, en goed gestudeerd; Bg, doet den eersten ba», den heer Dubulle en den 2n Bérardi eere aan, behoudens het ongepolijste en bibberende in Dubulle's zwaar en klank vol bworgaan. Eet daaropvolgende onderhoud met de prinses, waarin deze haren vader, verbittert door de bekentenis harer liefde, dewijl de koning haar op den engelschen troon wil verheffen, steekt, ofschoon de situatie be langrijk is, mager bij het tooneel der twee bassen af. De voordracht van Mme. Mo n tal ba was dan ook op zulke overdreven Wijze door cherrotteeren ontsierd, dat men menigmaal don toon in het geheel niet meer kon onderscheiden en de pathetische uitdrakking daardoor verloren ging. 'Maar ook muzikaal behoort dit «tuk niet tot het voortreffelijkste wat de partituur ons biedt; Bcze zelfde «cte slm't nn met het verlovingsfeert van Isabelia, waarbij d* ridder Mörümer den engelschen koning vertegenwoordigt. Dit tooneel i< prachtig en scène gezet; geene kleeding is gespaard, doch daarom kernen er ook*" eenige chronologische 'fouten voor. Een ballet wordt op gevoerd, dat in alléopzichten goed gelukt mag'genoemd worden. De muziek er van is niet zonder oorspronkelijkheid en recht ruedesieep-jnd is'b^jVoorbeeld de Gigue, De dansen worden zondsr halsbrekende spromgsn uitgevoerd. Ook de kleeding der danseressen is vrij zedig. Adeliaa Ros»i BB Saracco dansten de hóofdpartüea recht verdienstelijk. Hiermede sluit het darde bedrijf voor de toeschouwers. De geheele Finale wordt overgesprongen. Het vierde bedrijf bestaat alweer uit duo's. Ib. De opneming van Renéonder de Tempeliers, een tafree], dat zaar Buzisk en voorstelling tot b-i besta behoort van LitolfFs werk. Het i* wel ga«ne kunstrijke en treffende bewerking vaa inusikale gedachten, nutar d* uiteenzetting dar denkbeelden van Renéen don abt is goed ge typeerd, en hot koor speelt daarbij eane uiterst passende rol, die den indruk reeht harmonisoh maakt. De bêgeleidiag van 'f, orkest is hier, als in de meeste gevallen, zonder groots originaiitest, maar steedi smaakvol, gedistingeerd en niet overladen. H«t tweede gedeelte van dit bedrijf speelt in eene zaal der prinses, on bestaat weder uit een duo liefdedcet numero twee. sabella wil Ilenó zien, alvorens, hy onherroepelijk in de tempelorde opgenomen zal a^jn aep« d?M«..verhouding! Hij komt; wil natuurlek eerst naar IsabelU's zachte st«ra niet luisteren, m«sr valt eindelijk toch door de bea. En gelijk St. Jan in Bêrodiade, en Valentrna in do TTugmnots, worden hier geloften en gegeven woord gebroken. Men valt elkander in de armen en ^publiek vindt dat uitstekend schoon en op arjnc plaats; het. is ver rukt en roept terug .... Panel um. Toch is dit dua van een muzikaal standpunt weder geon meesterwerk, naar eane liefelijke ode, meer niet. De laatste akte is de minst gewichtige van «diep. Hij bestaat uit de veroordeeling, de sinnelooze grof heiden e genbaat van don Koning; René's terugkomst, eenige volzinnen van ontzetting en de marsen ter dood. Kortom, waren er in de opera geane comische, historische tegenstrijdig heden, dan konden eenige situatiën belang inboezameo, zoowel door musiek, als tekst Maar als het verstand zoo voortdurend gekweld wordt, is het moeieiyk een diepen indruk van esn toomverk te ontvangen. De componist is in'elk'geval een man van groot talent HO tracht daarenboven, zonder jacht op effect, dramatisch te zijn, en streeft daarin Bubinstein na. D» opera verdient daarom in elk.geval gezien, gekend te zijn.... maar gslijlct toeh bg een scherpe toepassing van alle regeltm der antiek, meer op'eene misgeboorte, dan op eene welgeschapen en geestig hoogst be gaafde dosUter." Daar wij nu in eene stemming verkeeren om met de jongste vruchten der muzikale dramatische kunst toegevend om te gaan, willen wij hier eenige regelen aan'toevoegen over eene tweede creatie, die namelijk (gelijk Rubinstems Nero) te Antwerpen plaat* bad, met het werk van den componist Hector Salomon. Set is de opera in vijf bedrijven Sianca Capelio, waarvan wij willen spreken. Hector Salomon is.een geboren Straatsburger. Hy aag in 1838 het levenslicht. Als jongeling deed hij zich reeds door zijn piano- en vioolspel opmerken, en behaalde in 1855 te Parijs don tweeden prijs voor harmoaieleer, . . Hij won zijn brood in de Bouffes -parlsiens, dan in het TJtêiifre Iiyriyue, werd er orkestmeester, en eindelijk chef du chant aan de groote opèr*. HO componeerde onder anderen twee kleine opera's die in het, Théalre Lyrique met goeden uitslag werden opgevoerd. (Les dragees de Z/iseiie en L'aumönier du regiment), alsook eeii ballot: La Fascinatlon. Ziehier den inhoud van 't libretto van Jules Barbier, geen ongeschikt Schrijver om historische personen zoo op te voeren dat de eigenlijke kern van hun karakter verdwijnt en zij meer als stroopoppen dan ais helden verschijnen. 2ÏH, Bianca Caoello. de diefogge en echtbreekster, was gecne heldin, en haro daden zijn alleen belangrijk omdaS ..,.. zij beter gedaan had dje ,> nooit te begaan . In de opera verschijnt zij niet als eene vronw van een zeer teeder.g«« weten; en hierin heeft de schrijver zich niet bedrogen, : Bianca gaat op vastenavond te Venetiëmet haren beminde, den .goud* , BmJdaknecht Pietro Bonaventuri, uit wandelen. Een grappenmaker sluit , de opengebleven deur haar» vaders dicht. Nu is ai) verplicht (!) zioh te laten schaken. De geliefden begeven zich naar Florence. Waarvan de goudsmid voortaan leeft, wordt niet gezegd; dat is v.eel te prozaïsch. Waarom voortaan overal de deuren openstaan, is gemak- . kelijk te begrijpen de verwikkeling hadda anders niet kunnen plaat» hebben. Hoor slechts, Pietro en Bianca nemen hun intrek bij den smid . Mateo, waar de verwanten van de slachtoffers dar zinnelijkheid van den hertog de Medici gewoon zijn bijeen te komen; b. v. Strozii, wiens doch ter in 't klooster is gegaan, Mateo, wiens zuster krankzinnig is geworden, enz. De hertog heeft reeds lang 't oog op Bianca gevestigd. Na l»at hjj haar- oplichten, en Pintro gevangen nemen. De smeden (1) verzette» , zich niet!.,... In het derde bedrijf is Pietro weer losgekomen, en dringt in het hof des hertog* door, om zijne bruid terug te eischen. Bianca, haar vader en Pietro vinden elkacder een weinig later in het huis van Strozai terug. Vader Capello zegent de geliefden, en men denkt een middel uit om den , hertog van kant te maken.,., Bianco zal hem vergiftigen op de bruiloft, ; die nog moet plaats hebben. , ? Doch de hertog krijgt slechte vermoedens. Op 't oogenblik dut Bianca ' ham op 't feest te drinken biedt, slaat hij den beker af, en ledigt dien ? niet, dan nadat Bianca er zelve uit heeft gedronken. Summa summarum ?. Twee dooden op 't tooneel. Vergelijkt men nu d* geschiedenis van het hof van Toscane, dan steekt dit libretto hoegit belachelijk daarbij af. < Ia nu de muziek bevredigender dan de tekst? ? ? . Wij zouden het niet durven verzekeren. Rcf. heeft althaas geenea dergelijken indruk ontvangen. Salomon i» geen veelzijdig, oorspronkelijk talent. Toch komen er in ' dtse opera eenige aangename koren voor, die in 't algemeen met zorg zijn geïnstrumenteerd. Dat de toonkunstenaar ook 't aambeeld laat mede- ' werken is in eene smidsgegchiedenis niet onnatuurlijk. Biegfried sckwsisst toch ook zijn. zwaard! yiaar de lengte v«ler solo'* is onafzienbaar! Eenige nummers vevdienen oudertusschen eene bijzondere vertbolding. Wij bal«n bij voorbeeld aan: kat eerste duet tusschen Pietro en Bianea, dat aeer wel geschreven is sn het tweede dat hartstochtelijker, meer algeinecuen bjjral Tervvial'f. Uit hetzelfde bedrijf citeereu wij eaa 'krachtig kwartet; maar de koren zijn ia 't algemeen belangrijker dan de solo's, ' Hst eerste gedeelte der opera verdient dan ook de voorkeur borea d* laatste bedrijven, en zelfs da ouverture gpant ons door de afwiisaünp der ' thema's, dis wjj in de opura terugvinden, waaronder eeae liefelijke viftloncelsolo. Toch verdient de finale van de derde acte nog eene bysonder* ver- ' melding voor d« rijke orkestratie, waarboven de gemakkelijke stetnra'ea sobijneu heen ie BW even. 't la oimoodig ta zeggen dat de dubbele dood in het vijfde bedrijfden indruk uier, verhoogt. Dat tooneel is een geweldig, en geenszins bërre- ? digcnil einde dor handeling .... ' Doch hst wordt nu tijd dat wy de opera verlaten. Er biyft ons geeno gelegenheid, noch bjj de uitvoering, noch bij bijzonzondere concertea van vittaosoa stil te staan, die toch wel opmerkzaam heid vtrditnea. M. A. UIT PAEIJS; LIS. A'.s het gcracht waarheid spreekt, dan hebben we eerstdaags weder nieu-, we Mémoires te vrachten. Miss Crucb, meer bekend n to Parijs n in de Europeesche wereld als Co f a Pearl, sou. bezig aijn de hare op ssarift te «tellen. Met dafc gerucht wordt deze schitterende maar niettemin valgehe diamant uit don stralenkrans van het tweede keizerrijk weder opge rakeld uit de doos der vergetelheid. Toor de liefhebbers van zeer gepeporden kost moeten de aanstaand» Mémoires van eene Cora Pearl groote aantrekkelijkheid hebban. In af wachting der uitgave, die door niet weinigen Keer sterk in twijfel wonf getrokken, geven sommige bladen reeds uittreksels uit die Mémoires aan het publiek ten beste. Wie dergelijke mededeelingen in zijn liehtgeloovigheid voor goede munt opneemt, moet, dunkt my, deerlijk in de war raken en niet weten, waaraan zich te hoadea, want die zoogenaamde uittreksels Igken in niets op elkander, Bier ia het naar allen schijn de echte Cora Pearl, die met een koelbloe dige oprechtheid, die u verbaast, de beschrijving geeft van haren val op nog slechts dertienjarigen leeftijd en dan verder enkele episodes schetst Uit haar later zoo opzisnbarend leven. Daar is het eea Cora, die opgenomen onder de vromen van het Leger des Beils, als een oude vos de passie preekt, u door haar woorden van boats en vermaan, levendig aan een welbekend spreekwoord herinnert ea zelfs zoover gaat in hare zelfverachting, dat zij met de uiterste verbazing er »p wijst, hoe ter wereld mogelijk geweest is, dat half Parijs zich kou ruï^eeren ter wille van een wezen als zij, met haar leelyk geaicht, haar taaigele kleur, groote voeten, leelyke handen en krijschende item! geiden aijn, evenal» de andere, slechts vruchten. ran de fantalia 'van reporter», die gebrek hadden aan nieuws, of. van goedgeluimde chroniaueurs, die een loopje wilden nomen met mis» Cruch en heth'ohtgeloovig publiek. Wat er van de zaak aan is, zal de tyd wel leeren. Blijkt het, dat, deze beroemdheid (V) van gisteren haar leven merkwaardig genoeg achtte om het voor hot nageslacht op te teekenen, dan zal het boek ze ker drnk verkocht worden, maar daarbij is dit dilemma niet te ontioo