De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1886 14 maart pagina 2

14 maart 1886 – pagina 2

Dit is een ingescande tekst.

DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 455 waaronder vooral die van de heer Windthorst niet onbelangrijk zijn, aangenomen. Zij wil o. a. den kleinen staat van beleg alleen tot de stad Berlijn en hare omgeving beperken, en den termijn van gel digheid der wetgeving met slechts 2 jaar (de regeering vraagt 5 jaar) verlengen. De minister von Puttkamer heeft echter verklaard, dat de regeering de wet na deze wijzigingen onbruikbaar achtte, zoodat de verbonden regeeringen haar in dezen vorm ongetwijfeld niet zouden goedkeuren. Alleen met de verkorting van den verkorting van den voorgestelden termijn van verlenging zou zij wellicht genoegen kunnen nemen. *"* De voorspelling dat het Iialiaansche minïsterie-Depretis onge deerd, d. w. z. met eene geringe meerderheid, uit het financieel debat zou te voorschijn komen, is volkomen bewaarheid. Met 242 tegen 227 stemmen werd eene motie van den afgevaardigde Mordini .aangenomen, waarmede de regeering zich had vereenigd, en waarin verklaard werd »dat de Kamer, gehoord de ophelderingen der regeering, tot de discussie van de artikelen der begrooling over gaat.1' Deze uitslag heeft menigeen verbaasd; wanneer men echter in aanmerking neernt, dat niet minder dan 36 motiën van orde, meest motiën van wantrouwen, waren ingediend, dan is de veronderstelling niet gewaagd dat gebrek aan samenwerking bij de oppositie aan de regeering dü'overwiniang heeft bezorgd. Dit neemt inlusschen niet weg, dat de behaalde zege van zeer nabij aan eene nederlaag heeft gegrensd. In de onbeduidende motie toch valt niet dan met zeer veel goeden wil eenig vertrouwen te lezen, terwijl eene verplaatsing van slechts acht stemmen het ministerie, dat bepaaldelijk de vertrouw eiis-quaestie had gesteld, in de min derheid zou hebben gebracht. Voor het Balkanschiereiland schijnt, allhans wat Serviëen Bul garije betreft, een stadium van vouvloopige rust en kalmte te zullen aanbreken. De »vrede zonder vntin.Jsnhao" tusschen Serviëen Bulgarije is gesloten, de Turl«ch-Bu!g:iarsche con ferentie zal hoogst waarschijnlijk door de c riftraitie der mo gendheden, die eerstdaags te Konstantinopel bijeenkomt, worden goedgekeurd, en met de herziening van het organisch statuut voor Oost-Roemeliëzal eerst over eenige maanden een aanvang worden gemaakt. Tegen de Turksch Bulgaarsche overeenkomst, die na lang loven en bieden over de bezwaren, door Rusland daartegen in bracht, eindelijk tot stand kwam, werd door meer dan eene mogendheid doch inzonderheid door Frankrijk eenige op positie gevoerd, die echter door de tegemoetkomende houding van vorst Alexander sedert eenige dagen uit den weg is geruimd. Zij werd hierdoor gemotiveerd, dat door de vereeniging van OostRoemelie met Bulgarije de vroegere Tuiksche provincie thans, wat de invoerrechten betreft, met Bulgarije zal worden gelijk gesteld, zoodat de gunstige voorwaarden, welke Frankrijk in het haudelstractaat met de Porte voor zijn handel in die streken heeft bedon gen, thans zouden vervallen. Vorst Alexander heeft echter, op uitnoodiging der Porte, in de bestaande tarieven de verlangde wijziging gebracht, zoodat de goedkeuring der conventie op de aanstaande bijeenkomst der mogendheden vrij wel is verzekerd. Opmerking verdient nog, dat op deze conferentie de EngelsJie regeering zal worden vertegenwoor digd niet door haren nieuwen gezant Sir Edward Thornton, maar door diens voorganger Sir William White, die op dit oogenbük nog te Gon&tantinopel verblijf huudt. Men kan dus verzekerd zijn, dat de houding, door het kabinet-Salisbury tegenover het Balkan-conflict aangenomen, op waardige wijze ter conferentie zal worden gehandhaafd. Dinsdag gat de heer Schaepman een schets van een reisje, door hom van Zwolle naar Almelo gedaan en hij voegde er een lesje bij in de awelvoegelijkheid" voor Kamerleden. Daar" (te Zwolle) zeide hij gelijk ik meende dat dit voor een volksvertegenwoordi <er past, nam ik een kaartje eerste klasse." Wüw-sten niet dat deze exti a-parlementaire etique'te voor volksver tegenwoordigers ix'S'ond. omd.it 'r ons bij ondervinding was gebleken dat e n eeste Limbui g^che Kamerleden 2e klasse-passagiers zijn. Zijn deze vri uden en dis-; pelen van Dr. Schaepman nu in zijn oog ongepaste volksvertegenwoordigers ?" Bij den aanvang der algemeene discussie over de Invoeringswet" was de Minister van Justitie afwezig. De Minister van binnenlandsche zaken nam daarom z\jn taak over ea 't was hem seer goed toevertrouwd. Maar h«t was 3 uur. En als men toch eenige waarde aan de adviesen van den heer da Tot» had gehecht, ware er niets buitengewoons in gelegen, indien men het debat had verdaagd totdat Z. Exc. er bij tegenwoordig was. Noch de Voorzitter, noch de Commissie van rapporteurs, noch een ander lid zag er de noodzakelijkheid van in. Memand is toch onmisbaar! A posteriori bleek 't ook niet noodig dat de heer dn TOTO het debat bijwoonde. Hij had weinig in te brengen en liet zich, zelfs daar waar 't ge« echilpunten met de Regeering betrof geheel door de commissie van rapporteurs op sleeptouw nemen. Zijn woord gaf een volmaakte echo te hooren. De Commissie zou gaarne zien dat de Ministers dit amendement overn'Mue». De Minisier .:...."....;..???.«? «*»?*? De Commissie had in een ander amend. of art. weinig .... sin. Z. Exc. trok t gewillig . . . . . . . ?. . ? . ? ? .... ?*»? Legde zich de Kamer of de Commissie bij eenig voorstel . . . neer. De Minister boog, 't was hem een ? ? eer. Als de Minister voor de commissie 't woord moest voeren, liep hij er gewoonlijk in en moest de commissie hem er uit helpen. Hetgeen alteraaal niet belet dat zijn naam onder de wet komtl In n opzicht was de heer du Tour niet gelukkig. N» du eindstemming bracht de Voorzitter hulde aan de Commissie. De heer du Tour rees deftig op; hij verwachtte zichtbaar et n plechtige ovatie. Maar de Voorzitter passeerde hem en niemand gaf hem een pluimpje. De Grondwetsherziening komt! Vrydag is de eerste excrptie van onbevoegdheid der Kamer, motie Keucii?nius begraven; Woensdag volgt de tweede belemmering, d* prnriteits-motie-van WaRsenaer. Valt ook deze en is de rechterzijde nog bereid om verder te gaan, dan komt, wellicht, bij 't algemeen debat, de derde motis van incompetentie, teeen de Regeering gericht, door den heer s a n Houten. En als men dau door dat alles heen ia staat Paschen voor de deur! Mr. Haffmans had zelf a tot Woensdag geen t\jd met 't stellen van de priorit eits-vraag. Dadelijk er mee voor den dag, zei hy. 't Mislukte echter deerlijk. Hij wilde de liberale partij een hak zetten, maar een deel der antirevolutionnairen schaarde zich tegen hem, met.... den heer Schaepman l Welke conclusie de heer Haffmans wel uit deze stemming trekt? Maar waarom scheidde zich Dr. Schaepman bjj de motie-Haffmans van zijn partij af? Hij had toch vroeger zoo onwrikbaar aan den eisch: art. 194 vóór ? vastgehouden. Er schynt sedert kort het een en ander te zijn gebenrd,,,. in de katholieke club en in de spreekkamer van den Minister van bia« nenlandsche zaken ... < Wachten ons Schaepman-Heemskerksobe. verrassingen? UIT HET HAAGJE. LXIX. Welke vernuftige Hollander in den ouden tjjd Hollandsche doop namen aan onze Hollandsche maanden heeft gegeven, is mij onbe kend, maar als de man nog leefde, zou ik bescheiden in overweging willen geven, om hem naar de een of andere liefdadige inrichting te zenden, speciaal bekend onder den naam van gekkenhuis. Ik zoo hem daar aan een zper eigenaardige kuur willen onderwerpen, een homoe» pathische, in hoofdtrekken hierop neder komende: Plaat* den lijdei in een vertrek, kunstmatig of oukunstmatig, verkoeld tot op 8 of 10 gr. onder nul; geef hem geen kachel of open vuur ter verwarming; niet meer dan n deken op zijn bed «onder gordijnen; kleed hem in een dunne huisjas; hang ter versiering eenige winter- en noc rdpoolgezichten van Apol aan de witte kille muren; geef hem 't uitzicht op een binnen* plaats, die door de bekwame decorateurs van den Haag?chen schouwburg, of e: n anderen, is herschapen in een besneeuwde stad, waar de menschen in bont of duffel gestoken, dampwoiken uit hun roode neuzen blazende, elkaar kruisen zonder een oogenblik te blijven stilstaan, uit vreet v»a aart de atraatsteeuen vast te vriesuji. Hee gek de taan ook ia,

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl