DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 457 mogelijk in veiligheid te brengen, is het niet onwaarschijnlijk dat het ontwerp nog vóór Paschen bij deu Rijksdag zal worden in» gediend. *** De Spaansche regeering ondervindt, bij de nadering van de algemeene verkiezingen voor de Cortes, in toenemende mate de moeielijkheid om de monarchie tegen de verschillende vijandige partijen behoorlijk te handhaven. In den laatsten tijd zijn het we derom de republikeinen die den meesten last veroorzaken. De drie geavanceerde fractiën dezer partij n. L de federalisten onder Pi-y-Margall, de progressisten onder Salmeron, en de Zorillisten, wier hoofd in het buitenland vertoeft hebben zich met het oog op de verkiezingen aaneengesloten; zij zullen met alle wettige en desnoods met buitengewone middelen hun doel trachten te bereiken. De groep van Castelar behoort niet lot deze coalitie ; de republikeinsche leider heeft een eigen manifest uitgevaardigd en verklaart zich strikt te zullen beperken tot wettige, constitutioneele en par lementaire middelen. Aan den anderen kant doet generaal Lopez ' Domidguez, het hoofd der dynastieke linkerzijde, weder veel van zich spreken; hij heeft in den laatsten tijd tegenover de regeering van de koningin-regentes Christina een zeer vijandige houding aangenomen. « * Het verzet van vorst Alexander van Bulgarije tegen de bepaling, dat hij slechts voor vijf jaren tot gouverneur van Oost-Roemeli zou worden aangesteld, houdt nog steeds aan en wordt zelfs, met het oog op de houding van Griekenland, van bedenkelijken aard. Onder deze omstandigheden verdient het bemiddelings-voorstel van Italiëernstige overweging; het wil het gouverneur-generaalschap van Oost-Roemeliëopdragen aan »den telkens regeerenden vorst van Bulgarije." Rusland zou dan in zoover tevreden zijn gesteld, dat de naam van vorst Alexander niet in de overeenkomst wordt genoemd; daarentegen zou in dezen vorm de meeste na druk worden gelegd op het blijvende der conventie, daar de vor stelijke waardigheid in Bulgarije erfelijk is. Uit de laatste berichten blijkt echter, zooals trouwens te ver wachten was, dat Rusland met deze propositie geen genoegen neemt, terwijl de antwoorden der meeste overige mogendheden ontwijkend luiden. Het is niet waarschijnlijk, dat de Russische regeering haar verzet in dezen spoedig zal opgeven, daar zij zich altijd kan beroepen op het tractaat van Berlijn, dat uitdrukkelijk eene benoeming voor den tijd van vijf jaren voorschrijft. Inmiddels komen uit Athene voortdurend nieuwe berichten over de oorlogzuchtige houding der Grieksche bevolking. Groote hoe veelheden wapenen worden naar de grenzen gezonden en aan de voltooiing der versterkingen en verschansingen in Thessaliëwordt met koortsachtigen ijver voortgewerkt. Hoe lang zal het nog duren, dat in den Balkan het zwaard andermaal uit de scheede wordt getrokken ? B I E IV I, A ^ . De Minister van Binnenlandsche Zaken en van Staat is plotseling ziek geworden. Juist voordat Woensdag de discussie over art. 194 der Grond wet werd hervat. Gelukkig is 't niet van verontrnstenden aard. De premier gaat uit, werkt in zijn kabinet, maar . . , . hij kan nog jiiflf-, in 't publiek spreken. In 't Legin der volgende week hoopt hij weer op streek te zijn. ...... Dinsdag herstemming te Assen. .Uo.-iderdag kan de liberale partij 43 leden sterk zjjns Jfrubatum est. , Met 47 tegen 28 stemmen werd het amendement Eahlmann c. s. be treffende de differentieele uitvoerrechten verworpen. Onder de 7 tegenstemmers ter rechterzij was ook de heer Oorver Hooft. Natuurlijk. Maar de andere helft der conservatieve partij graaf Schimmelpen' oinck? Hij was in een moeilijk parket. Zich van zijn eenige wederhelft in de Kamer scheiden dat ging niet. En de meerderheid rechts verlochenen dat ging ook niet. Wegloopen was dua 't eenig redmiddel. Bij greep het aan. Ook de afschaffing van de uitvoerrechten op de groote cultuur»pro« ducten werd verworpen. Met 39 tegen 37 stemmen. De heeren Roëll en Van der Sleyden durfden 't niet aan. Maar de voorzitter gaf den doorslag. Aarzelend, zegt men, dqch wat aoet er toe? * " ' ' Om een staking van stemmen te voorkomen, liet hij een liberaal be ginsel onder den voet halen. Et tu Brute! mocht men teleurgesteld uitroepen! Protectionistische consequentie. Men maakte er der Regeering bij de conversie-discussie een verwijt van, dat zij aan een buitenlandsch consortium de vijf millioen en 7 ton winst van dien maatregel in handen speelde. Men is te Amsterdam ontstemd om licht te bevroeden redenen" riep daarop de heer Godin de Beaufort, de auti-revolutioanaire fiuancieele en economische specialiteit. En men lachte aan de rechterzij. Als of het inderdaad geen gerechtvaardigd ongenoegen ia, dat zien openbaarde. Maar dezelfde heer Godin de Beaufort had dan toch ijverig meege werkt om, zoo mogelijk, differentieele rechten in Indiëte doen herstel len voor de Nederlands che nijverheid. Om licht te bevroeden redenen van partijbelang. Dat mag! UIT HET HAAGJE. LXXI. Een van de gewone verschijnselen in ons nedendaagsch journaiisme bestaat daarin, dat men in zijn krant vandaag het tegenovergestelde kan lezen van wat er gisteren in vermeld stond. Dit geeft een zeer aangename afwisseling, welke we niet genoeg kunnen waardeeren. Daarom ook ver dient het denkbeeld om een standbeeld op te richten voor Reuter, voor zeker een der verdienstelijkste uitvinders van het stelsel om berichten uit vertrouwbare bron" de wereld in te zenden, ten einde ze den volgenden dag, volgens meer vertrouwbare bron, te kunnen herroepen, onzen on verdeelden bijval. Ik ten minste wil met genoegen tot dit grootsche doel twee en een halve cent bijdragen, al ware 't alleen om eindelijk eens te weten hoe dat mystiek wezen er uit ziet. Ik heb wel eens hooren beweren, dat Eeuter eigenlijk geen mensoh is, maar eenvoudig een maatschappij, ? zooveel als een naamlooze vennootschap, en dat het woord Reuter slechts dient als devies, in dit geval een toespeling op de bekende snelheid waarmee telegrammen de wereld doorrijden. Is dit werkelijk het geval] dan wensch ik daarom het denkbeeld van een standbeeld toch niet op ta geven. Integendeel, ik pleit er ten sterkste voor. Een monument voor een naamlooze vennootschap! Welk een heerlijk onderwerp voor een beeld^ houwer! De vennootschap kan niet anders worden voorgesteld dan in da gedaante eener vrouw, die de artisfc zoo voorbeeldeloos schoon kan maken als maar in zijn vermogen is, want alle vennootschappen blinken uit door schoonheid,?men zie slechts hare prospectusssn enzoovoort. Al gaat er wel eens een ad flessibus, dat doet aan hare oorspronkelijke schoon heid niets te kort. Ik zou den artist dan in overweging willen geven, van de vennootschap temaken een r\jk gedrapeerde dame, te midden van een groep naakte menschen, die in schoone academische standen allfl hartstochten uitdrukken, waaraan menschen, die tot op hemd zijn uitge schud, zich kunnen overgeven, zooals droefheid, rouw, wanhoop, razernij. Dat zou een prachtige groep kunnen worden, maar voor de Reuter-ven* nootschap zou ze eenige wijziging dienen te ondergaan. De manier, waarop zij voor het heil der menschheid werkzaam is, heeft iets bijzonder eigenaardigs en de artist behoeft niet verlegen te zitten om dat op treffende wijze in zijn arbeid ta doen uitkomen. Aan Reuter danken we het voor een groot gedeelte, dat de kranten nolens volens telkens tot de erkentenis moeten komen, dat ze haar lezers een praatje op de moaw hebben gespeld, alsmede, dat Bismarck de spreek wijs in de wereld heeft gebracht liegen alsof 't getelegrapheerd was." Hoeveel malen bijvoorbeeld hebben we niet gelezen dat Osman Digna dood en weer niet dood was? En als we te een of andere tijd vernemen, dat er in 't geheel geen Osman Digna bestaat en nooit bestaan heeft, dan zal 't me volstrekt niet verwonderen. Op zichzelf vind ik het slelsel van langs telegraphischen of een anderen weg onwaarheden in de wereld te zenden die men een dag later terug moet nemen, een onverwikkelijke liefhebberij, maar ik denk wel dat ze haar practische zijde zal hebben. Thans echter doet zich het geval voor, dat ik zelf, zonder behulp van Reuter of een ander telegraaf-virtuoos ? wel geen leugen in dit blad heb laten drukken, maar toch iets heb ge zegd dat ik verplicht ben te.... recüficeeren. Ik heb den uitvinder der Nederlandsche Lentemaand aan mijn waarde lezers niet veel beter voorge steld dan als een idioot en daarmede heb r'k de nagedachtenis van dien merkwaardigen man groot onrecht aangedaan. Ik verklaar hem thans voor een Ie klasse natuurkenner. Maart is wel degelijk de Lentemaand. Juist op den dag die de almanak er voor had bepaald, is de lente begon nen. Van mijn redeneering over onze Lentemaand is dus een stuk in 'fc water gevallen; het andere stuk, ter lengte van bijna drie treken, blijft er intusschen als een paal boven staan. De kans om door een kolenwagen te worden verpletterd, is nu ook eensklaps tot een bespottelijk minimum gedaald; daarentegen is de mo gelijkheid om door andere voertuigen, wier naam ik Kiesheidshalve niot noemen zal, te worden overreden, weer even als te voren grooter dan eenig andere. En zulke voertuigen toch zijn hier vele, zeer vele. Een mensen gewent aan alles, zelfs aan het moorddadig overrijden door be doelde karren, en dit accident overkomt ons hier zoo dikwijls dat we er eindelijk geen gezicht meer om vertrekken. Men moet echter eenige dagen in een wezenlijk groote stad hebben doorgebracht en dan in 't ste deke 's-Gravenhage terugkeeren; om terstond weder door 't gerij van dia vieze karren op pijnlijke wijze er aan te worden herinnerd, dat men in een plaatsje is, waar vele menschen het zonderling beginsel zg'n toege daan, dat men 't best zijn eigen deugden in 't licht stelt en zijn fouten en gebreken verdonkeremaant door zijn naasten in 't slijk te sleuren. Ife toefde laatst een week lang te Brussel en ik moet in gemoede verklaren, dat ik daar een gevoel van vrijhei had, dat me hier vreemd is; mei»