E AMSTERDAMMER, WEEEBLAD VOOR NEDERLAND. No.484 opi >cr4en zeldzamer en zeldzamer, zijn Verminderde, hij las of stelde belang dan -taj en zij, zij vond het Ach in gezelschappen te vertoonen, :en, ach te laten bewonderen. En nooit kunnen gelooven, dat zij zoo i wórden. Eerst sedert ongeveer s eorge zoo stilzwijgend, zoo ver van zyn- morgenrid keerde hij niet gestemd terug. Het was duidelijk dat tot ergernis was geworden en wan.. de hand kuste dacht hij zeker aan i'wa een andere. .1?wat moest zij doen? Scheiding zij de gedachte! Dat zou het einde van liefdedroom zijn? Maar misschien aog niet zoo erg, wellicht is hij nog te Als zij maar eerst die afschuwelijke adverin handen kon krijgen! ?droogt haar oogen, staat op, ruikt aan een diéop den schoorsteenmantel staat, en schelt. in de buurt ook iemand, die de X-couleesf?" kamenier schudt met het hoofd; zij bezint .echter en zegt: Ja, toch ik weet er een. "bloemenwinkel naast ons heb ik de krant gezien." \.esr dan snel heen en breng haar hier." in het salon, om beter op de straat Zien "en waarujk daar komt het meisje sneeuw met het blad aan. Hoe haar l. kloppen, hoe haar hart bonst! Zij rukt de en loopt het meisje in den corridor fs f* , -.t* ik zelfs twee kranten. Een uit den pinkel en een uit de melkinrichting. ;;"Mövrouw nu genoeg?" torones antwoordt niet en snelt in haar '. HU slaat de eerste courant open ook is de advertentie verdwenen. Zij opent ook daarin ontbreekt zij. Kranten vallen haar uit de handen en haar .Staren vooruit, alsof zij spoken zien. Wat dat beteekenen? Haar man zou toch niet \jn naam neen, neen, iets dat veel ernis, een aanval wilde men voor haar verbergen. is iets gebeurd, waarvan zij niets weet, dat (Je oorzaak van de verstrooidheid, van de onngename stemming van de baron. Maar wat er gebeurd? heeft hij zich laten meesleepen «m iemand te beleedigen ? Heeft hij misschien ?^j is toch een vermetel ruiter een ongeluk gehad, een armen kerel omver gereden? Of heeft een van zjjn vijanden hem leed gedaan ? Of een van haar vijandinnen? Het is toch meer gebeurd, dat men op behendige wijze door advertentiën ellendige lastertaal verbreidde. O, mijn arm hoofd!" zucht zij, en drukt het heete voorhoofd tegen de koude vensterruiten. O, hoe zal ik daar achter komen ?" Zij schelt. Mjju rotonde en pelsmuts." i^/Vil Mevrouw het rijtuig voor hebben ?" Neen." De kamenier ziet haar verwonderd aan en veron! de kleedingstukken te halen. Uèn minuut later staat de barones voor het naastbijzijnde koffiehuis. Zij wenkt een dienstman en gelast hem de krant te verkrijgen, wat liet ook moge kosten. Maar hij komt met leege handen terug het blad kan niet uitgeleend worden. Zou zij zelve in het koffiehuis neen dat gaat niet. Zij , moet haar geluk ergens au'ders beproeven. v- Zfl neemt den dienstman mede en thans komt hjj met het blad terug. In koortsachtige spanning gaat zünaar een gaslantaarn en slaat de krant p. Alweer ontbreekt de advertentie. Zij wrijft 2 zich, met de hand de oogen uit, zij betast het blad'om zich te. overtuigen, dat dit alles niet het spel is van haar verhitte verbeelding. Maar zij ?iedrieg't zieh niet de advertentie ontbreekt. Deze betreft dus noch haar persoon, noch haar gade. Maar wat is het dan toch, dat aan haar Saan en een ander lid van de club evenveel belang Sezemt als aan de koffiehuisbezoekers en den ^ inaars van de bloemenwinkel en van de melk inrichting? Indien echter de advertentie niet beleedigend is, dan heeft de baron ook geen reden haar te verbergen; dan moet zij in zijn kamer, op zijn schrijftafel of misschien in de papiermand te vin den zijn. Zij snelt naar huis, werpt den mantel af en stort in de kamer van haar man. Zij ziet onder alle brievendekkers, onder alle snuisterijen, door boekt kastjes en laadjes, de papiermand te vergeefs, het uitknipsel is niet te vinden. Dus is de advertentie dan toch niet zonder be'teekenis! Welk geheim zou daar wel achter stoken. Te vergeefs kwelt zij haar hersenen om het raadsel op télossen, en als do baron eindelijk tehuis komt is zy bijna op het punt om het spel te bederven en hem een scène te maken. Maar zij bezint zich nog ter rechter tijd, hij zal haar niet ontsnappen. Als de advertentie nergens te vinden is. dau moet zij in zijn portefeuille zitten en daar zal zij haar ?wel vinden. Het is nacht en alles slaapt; een in een wit nachtgewaad gehulde gedaante sluipt door de don kere kamer. Dikwijls blijft zij staan en luistert als een deur onder haar hand een weinig gedruisch maakt, dan krimpt zij verschrikt in een, als een dief, die de vervolgers achter zich hoort. Eindelijk is zij aan haar doel en haalt verlicht adem. JSjiar, midden op de schrijftafel, ligt de porte feuille. Zij ligt daar, alsof zij geen geheim hoeft te verbergen. Hoe dom zijn de mannen! Zij ver geten k>p hun sluipwegen toch altijd iets dat hen verraad^. En nu houdt zij de kostbare bricventasch in haar handen, haar oogen schitteren, naar vingers woelen haastig te midden van brie ven en/ kaartjes. Een onderdrukte kreet van vreugd0' daar is het stukje papier! En thans leesA, zij en daarbij sidderen haar handen heviger Aan ooit en tranen dringen in haar oogen. Maar dan lacht, lacht zij gelukkig en vliegt door de ? kamer naar het bed van haar man. Hij slaapt zoo rustig, zooals slechts hij kan slapen, die zich geen kwaad bewust is. Zij wil hom niet wakker maken, maar morgen, dan zal hij al haar sieraden hebben en de ecpüpago zal afgeschaft worden en alles, alles zal weer zijn zooals vroeger. De ad vertentie echter zal zij, ter herinnering aan dien verschrikkelijken avond, in haar medaillon dragen. Die advertentie, die haar zooveel hartkloppingen heeft veroorzaakt, zooveel tranen heeft gekost. Zij houdt het strookje papier omhoog, ziet er naar en lacht, en dan treedt zij naar het licht en leest nog eens de geheime regels: Tegen in zending van vijftig cents in postzegels, onder de letters P. G. Poste restante, wordt dadelijk toe gezonden de gewichtige brochure De kunst om ryk te worden. (Wiener Presse). Allerlei. Het ongeluk verschoont, naar men deze week in een der grooto armenhuizen te Londen op merkte, evenmin talent als rang; dezelfde lief dadigheid moest zich ontfermen over een konings dochter on over een eenmaal beroemd kunstenaar. De koningsdochter was Caroline Guelph, een na tuurlijke dochter van George IV; op den dag dat de bladen hare opneming in hot gesticht van Camberwell meldden, ontdekten de regenten van het gesticht in Lambeth, dat onder de verpleeg den een man behoorde, die zich jaren lang in een Europeeschen roem verheugd had. Een toe val leidde tot deze ontdekking. Een uitmuntend portret van den president van het comitéwerd in de regentenkamer opgehangen en de verwon derde leden hoorden als den maker den ver pleegde Nathan Hughes noemen. Deze Hughes was jaren geleden, lang vóór Le gros en anderen, als snelschilder en tevens als man van talent wereldberoemd. Hij meende het geheim van de oude meesters ontdekt te hebben; zijn theorie was, dat hunne nalatenschap zoo reus achtig is omdat zij zoo snel werkten. Hij had dit geheim in Italiëontdekt en oefende zijne vaar digheid vele jaren in het copiecren. Inderdaad kon niemand sneller dan hij een stuk doek met kleuren bedekken. Na zijne studiën naar de oude meesters in Italië, reisde hij naar Chili en schilderde er tallooze portretten. Met een aardig vermogen kwam hij naar Engeland terug 011 daagde er alle schil ders van Europa uit, zich met hem in het snelschilderen te meten. Niemand nam den handschoen op. Toen klopte hij aan de Royal Academy aan, die hem echter niet opnam. Hij wachtte op cene gunstige gelegenheid om zijn talent onder de oogen van het publiek te brengen en deze bleef niet uit. Op 22 Juli 1866 had do bekende botsing tusschen de reibrmers en de politie in Ilydo-l'ark plaats. Hughes bood aan, dit historisch tooneel binnen 21 dagen op een doek van 40 vierkante meter te schilderen en hij bracht dit plan ten uitvoer. Het meesterlijk geslaagde, realistisch uit gevoerde stuk werd door 55,000 personen bezich tigd. Den 15den Januari 1867 verloren 41 perso nen, die op den vijver in Hegent-Park schaatsen reden, door het breken van het ijs hot leven. Hughes schilderde ook dit voorval in reusachtige afmetingen en zijn schilderstuk, dat eerst in hei hij inderdaad uit jaloezie het meisje vermoord had. Heinrich werd terstond in vrijheid gesteld, en zocht en vond, daar na den dood zijn geliefde toch het leven geen waarde meer had, een roem rijk einde in den oorlog tegen de Zweden. Een goede stof voor een romantische opera, of al vast zeker voor eene ballade. In den Figaro geeft Eoger de Beauvoir telkens artikelen over Les disparus", verdwenen en ver geten grootheden uit vroeger jaren. Onder deze behandelde hij onlangs den abbéBauer, eertijds hofkapelaan aan de Tuileriën. Bauer was een Hongaarsche jood, in 1839 te Pest geboren. In 1848 was hij student in de me dicijnen, maar trok naar Frankrijk en trad er als vrijwilliger onder Cavaignac in het leger. Na den coup d'état zocht hij zijn levensonderhoud te ver dienen als schilder, als photograaf, en onder aller lei andere vormen ; eindelijk liet hij zich doopen en trad in de Carmelitor orde. Hij was zeer welspre kend, reisde door Europa, maakte proselieteu en wist van Koningin Isabella oen aanbeveling bij Keizerin Eugénie te verkrijgen. Het volgende jaar werd hom de leiding van de godsdienstoefening in de kapel der Tuileriën toevertrouwd, en het was bij deze gelegenheid, dat de Keizer eens met verwondering opmerkte, dat de mis uitsluitend door Joden geleid werd. Bauer fungeerde als pries ter, Strausz dirigeerde het orkest, Jules Cohcude koren, Rosine Bloch zong de solo's; do drie laatsten waren nog van Joodsche belijdenis. Als hofkapelaan vergezelde Bauer de Keizerin naar het kanaal van Suez, en bedacht, dat de nieuwe waterweg ook ingezegend moest worden. Er was geen altaar op het schip; Bauer liet den concertvleugel uit den salon der keizerin halen, toepasselijk decoreeren en op de brug plaatsen. Na de plechtigheid werd, naar men beweert, de vleugel weer naar zijn plaats gebracht en de qua drille uit Orphée aux eitfers van Oiïenbach er op gespeeld in den trant van het Hosianna!" De abt Bauer wilde na den oorlog weder te Parijs den carcme prediken, maar de aartsbisschop van Parijs stond dit niet toe. Hij had nu genoeg van het geestelijk leven, en legde zich op ren paarden toe. Als hij zijn prachtig zomerverblijf, het kasteel Chatenay bij Sceaux verlaten hooft, is hij een dagelijksch bezoeker van het Bois de Boulogne, men herkent hom reeds van verre op het paard, wegens zijn zonderling half priesterlijk, half ruiterlijk costuum. De Itcrue rétroapectire bevat brieven van de eenige jaren geleden gestorven actrice Déjanet. Daarin kan men lezen, dat Luuis Napoléon zijuo ontvluchting uit het kasteel Ham aan ccne gewijde medaille van Notre-Dame de Fourvières bij Lyon te danken had. Déjazet was even vroom a's vroolijk en bezat een oen schat van roliquiëu. In 1816 bezocht zij met haren vriend Lera, commissaris van justitie, hut kasteel I lam, en zag op het oogenblik dat zij de gevangenis verlieten, een man uit een tralicvenster niet den zakdoek wuiven. Het was Louis Napoléon. 'irjazet was getroffen on liet den prins door Beursoverzieht. geprijkt, reisde vervolgens door j den cipier de medaille van Notro-Daiuo de FourEngoland, Schotland en Ierland. i vieren als amulet zenden. Kort daarop ontvluchtte Verwonderlijk genoeg verdween daarna zijn j hij!" schrijft zij aan een vriendin. Alleen speet het reputatie. Men hoorde eerst weder van hem toen W. Williams het wlau te berde sir W. Williams liet plan te Derde bracht, Dover en Calais door een onderzecschen tunnel te verbindon. Deze tunnel onder het Kanaal verontrustte Hughes'vaderlandsliefde; hij besteedde zijn vermo gen aan een kruistocht er tegen. Hij had het succes, dat het plan thans nog niet vorder is, maar hij zelf, door armoede en teleurstelling en ziekte ten onder gebracht, slijt thans zijn ouden dag in het armenhuis. Paul Lindenberg vertelt in de Kieler Zeiti'-nf/, dat onder de huizen aan den Mühlcndamm, die thans afgebroken worden, er ook een was, waar in zich do legende, een in Berlijn niet vaak ge ziene gast, genostoïd had. In dat huis woonde, ten tijde van den grootcn Keurvorst, een wapensmid, wiens bekoorlijk dochterjo de oogen van twee tra wanten van den Keurvorst getrokken had. De ecne. Heinrich, werd bijzonder door het meisje begun stigd, on de ander, Eudolf, kon zijne -woede en jaloezie slechts te nauwernood verbergen. Eens 's avonds had Iloinrich, die kraaien ge schoten had, en zijn geweer nog bij zich droeg, met zijn liefje een bijeenkomst niet ver van de vaderlijke woning. Toen het meisje mot een kus van hem afscheid genomen.had, en zich nog eens naar hom omwcndend, de deur wilde binnengaan, viel een schot en het meisje lag stervend in haar bloed. Iloinrich was eerst verbijsterd van ontzet ting, toen hij zich op het lijk zijner geliefde wilde werpen, grepen hem de toegcschotcu burgers eu voerden hem als gevangene weg. Op hetzelfde oogenblik echter klonk uit eeno andere straat het geroep, dat men den moorde naar gegrepen had; het was Rudolf, die evenzeer een geweer droeg, uit hetwelk evenzeer geschoten was als uit dat van Iloinrich. Elk van beiden be zwoer dat hij onschuldig was. Daar de rechters niet konden beslissen wie van beiden do moordenaar was, werden beiden voor den Keurvorst gebracht, die hen nogmaals zelf verhoorde, en toen, daar hij ook de za.ak niet tot klaarheid kou brengen, bepaalde dat een godsoordeel uitspraak zou doen en de beide beschuldigden om hun leven zouden dobbelen. De dag naderde en half Berlijn was uitgestroomd om op do gercchtsplaats het zeldzaam schouwspel bij te wonen : ook de keurvorst was met zijn hofstoet tegenwoordig, De wapenbroeders der beide beschuldigden sloten een lering om de twee ; op een trommel lagen twee dobbelstcouen, welke, nadat de geestelijke nog eens vruchteloos tot waarheidsprekeu had aangemaand, Rtuloli' greep. Hij wieq) twaalf oogen". In aller oogen was Heinrich rocds de moorde naar, bij meende reeds verloren te zijn. Nu rolden zijn dobbelster-nou met kracht uit de beker. Der tien !" riep do geestelijke. Beide dobbelstccncn lagen met de zes naar boven, maar van den oenen was een stuk afgesprongen en toonde ceu oog meer. Gods oordeel is rechtvaardig!" zoido de keur vorst. Gij zijt vrij, de ander is de moordenaar!" Rudolf verbleekte en bekende nu sidderend dat haar dat Bonaparte terstond haren vriend Lera afzette. Kort daarop, toen Bonaparte naar Londen gevlucht was, gat Déjazet er gastvoorstellingen. Hij bezocht de kunstenares. Verbeeld u mijn vreugde," schrijft /ij aan Louise Colet, toen zijn Keizerlijke Hoogheid mij persoonlijk kwam bezoe ken. Hij bad niets vergeten, noch mijn naam, noch mijn medaille. Prins Louis dankte mij op de vriendelijkste wijze en toonde mij de kleine reli(jiüe, die hij, naar hij mij verzekerde, steeds aan zijn horlogeketting' droeg. Dit was niet te ver wonderen, nadat zij hom eenmaal zoo geholpen had!'1 Handel. do at'gelüopoii weck niet te melden. ><* Do goederenmarkt was in vrij stii, voel nu-uv>'s valt du? tiuikcr was in het begin der weck flauw ge stemd en slechts tot verlaagde prijzen te plaatsen ; op het bericht, dat Amerika (de Vereeuigde Sta ten van Noord-A.) eene verlaging op de uitvocrpremio op gvauulated zal invoeren, waardoor de concurrentie op de Eugelscho markt belang rijk verminderen za!, werd onze markt willig en trokken de vcrkooptTs zich terug, zoodat zelfs tot verhoogde prijzen moeielijk te koop is. Kof/ie bleef stil maar vaxt, in ceeleu ging weinig om eu is goed ordinair op .">.'!X e. aan te nemen ; veel aandacht genoten daarentegen de 1ste hands afdoeningen van V\'est-lud. bereiding en werden die soorten tot verhoogde prijzen grif ge plaatst, deze beterschap komt voor de particuliere importeurs jui>t van pas. Tabak in vaste stemming; in 1ste hand ging niets om. In de volgende week zijn inschrijvin gen van Java tabak te verwachten. Tin. Na een kleine reactie is do stemming weer willig eu zijn de prijzen na afloop dor veiling weer wat at'geloopon. Knlui'ii bleef in loco goed gevraagd, tot vaste prijzen; op termijn giug echter weinig om. ^l/et:eriji'i> iets kalmer gestemd; de Isto hands afdoeningen vonden teu deele niet plaats, doordien i de lagere biedingen ni''t werden ingewilligd. (inian. Rogge in loco llauw; door de geringe i vraag is het verknopen uiterst moeielijk. lüj het begin der weck was lei-mijn vast, sluit echter iu dalende richting. Tarwe, eveneens met weinig kooplust: de eigenaars weigerden echter lager aftc geven, znndat do zaken zeer beperkt bleven. Olie. Lijnolii', door de gedrukte stemming van lijnzaad iu F.ngolaml, veroorzaakt door grooto arrivemeuten. daalden de prijzen van lijnolie niet onbelangrijk en was de stemming bepaald slap. Jlttapolic was kleurloos, met realisatie1!! op den (k'toher-tcrniiju; daar koopers optraden, werd de markt niet iu die mate gedrukt als verwacht ? werd, ten slotte was de stemming iets beter. l'eli'ülein» was iu het begin der weck vast. l sluit echter flauw, bij zeer beperkten omzet zooj wel iu loco als op levering. Van 25 September tot l October. Heerschte er over het algemeen in de afgeloopen week eenige meerdere levendigheid op de beurs, zoo kregen de staatsfondsen daarvan toch slechts een zeer gering deel. Het ontbreken van politieke berichten was oorzaak, dat niemand den toestand recht vertrouwt en de hoofdbcurzen van Europa weinig lust vertoonen tot het ondernemen van speculatiën. Daarbij komt dat de maand Novem ber in aantocht is, die van ouds op de effectenmarkt een slechten naam heeft, en dat velen zich voorbereiden om hunne engagementen to doen inkrimpen tegen het naderen van de slapte in zaleen, die het einde des jaars gewoonlijk kenmerkt. De prijzen der toongevende fondsen varieerden dan ook weinig; er waren zelfs dagen dat van onze Integralen eu Drieën niet eens eene uotecring was. De speculatiefondscn waren over het algemeen in de eerste hefft der week willig gestemd; 5 pCt. Peru brachten het tot 11 %, 6 pCts. idem tot 15*5, Mexico '51 tot 2:5M. idem '64 tot !)% ; do willigte was echter niet van blij venden aard, en heden waren Peruanen weder l4?ci en 1114, en Mexico '51 22%. Alleen Venezuela bleef de geheele week door nagenoeg onveranderd op 891^ a %, en Columbia was met inbegrip van den coupon % pCt. hoogcr. Voor al deze fondsen was tegen het einde der week do animo op de Loudensche markt sterk bekoeld. Ecu ongenoemde raadgever deed onder onze effectonhandelaars 't is trouwens niet voor den eersten koer oen franscho brochure verspreiden. ter aanbeveling van Spaansche en Egyptische fondsen. Zijn hoofdmotief is, dat Hongaren. Metalliekon, Italianen en Russen in de laatste jaren sterk gerezen zijn (4 pCt. Oostenr. Goudreuto en 5 pCt. Italiësedert 1877 zelfs 46 en ii') pCt.; 4 pCt. Hongaren sedert 1882 18 p('t. en Russen 1875 en 1877 24 en 22 pCt.) terwijl Spanje-en Egypte sedert 1881 '2% en 5 pCt. gedaald zijn. Óp de vraag, die de schr. zich zelvcn stelt, of voor deze verschillende koersbewcgingen groud te vinden is in de politieke omstandigheden der ge noemde lauden, antwoordt hij met ecuc opsomming dw- rampen en oorlogen, die Engeland, Frankrijk 011 Rusland, wier fondsen steeds gerezen zijn, in die jaren hebben getroffen, terwijl de geschiedenis van Spanje en Egypte slechts vrede on rust kan aanwijzen altoos uitgezonderd ecu paar kleine uitbarstingen nu en dan, die de schrijver evenwel slechts als a<nnincries beschouwt. Naast veel waars, zijn er in deze brochure vele onjuistheden en verkeerde voorstellingen, hetgeen trouwens niemand verwonderen zal. die begrijpt dat do schr. haar niet uit menschouliefde, maar niet een bepaald doel verspreidt. Zijne groote fout is, dat hij geheel uit het oog verliest hoe do door hem genoemde rijken welke rampen hen lan ook getroffen hebben zich vcrheugvn iu eene stabiele regeering, en dat dit allerminst het geval is mot Spanje, dat ecne dynastie bezit in schijn, maar in werkelijkheid is overgeleverd aan politieke drijvers, die niemand eu niets ontzien, lijk het jongste opstootje bewezen heeft. En Egypte ? zoolang Engeland dit land niet meer openlijk onder zijne bescherming neemt, kan men het optimisme van den schr. der brochure be zwaarlijk dcclen. De financiën van het land zelf verdienen zekerlijk niet dat grooto vertrouwen, te oordeeleu ten minste naar cene depêche van Sir Evelyn Baring, voorkomende in het jongst verschenen Kngelsche blauwboek. en die eindigt met de verklaring, dat zoolang de uitgaven niet belangrijk gereduceerd zijn, hij de mogelijkheid niet, inziet, dat de Egyptische schatkist uit den stunt run inmli'c.'itlie komt. Volgens ofticieelo opgaaf is op de nieuwe Portugccsche lociiing voor 716.454 obligaticii geteekcud, en zal daarvan 17.8 pCt. worden toegewe zen. Te Frankfort is daarvan ingeschreven door 470.000 stuks, iu Portugal 28000 eu te Parijs 219.500; waaronder bij do Banque de Paris 78000. Onder de laatste zullen de Amstcrdamscho in schrijvingen begrepen zijn. Voor koloniale waarden was deze week vrij wat minder liefhebberij, in verband mot de reactie iu de koffieprijzen, eu de minder willige stemming voor suiker. Toch bleven de moesten goed op prijs ; er was geen overwegend aanbod, eu de spe culatie durft blijkbaar op het oogenblik deze waarden niet aan. Aand. iu obl. Koloniale Bauk bleven .'Ï2 cu 72 tegen .'Ï7% en 74 op het einde der vorige week ; aand. Indische Handelsbank daalden van 45 tot 42 X : Aand. eu obl. Dorrepaal 8 on 'ïflYt tegen 8% on 41K op 24 pto. In ougcstempelde obligatiën Lens en Bergsma was een verkoop van /*2oOO voldoende om den prijs 7 pCt. omlaag te werpen. Tot 45 blijft echter vraag bestaan. Van cenigcn omzet iu dit fonds, waarvan nog maar ecu zeer klein bedrag in losse handen is, kan intusschcn geen sprake zijn. De prijs der lupiidatiebewijzen blijft evenzeer dalen. Hoewel er geen grooto posten omgaan, wordt daarin geregeld verkocht, tot elk bedrag on tot eiken prijs, tengevolge waarvan de liefhebbers zich langzamerhand terugtrekken. De tweede be taling van 6 pCt. hooft thans plaats gehad: in het gehce! is uu 12 pCt. uitgekeerd, waarvan in gevolge di' voorwaarden van het accoord 4X pCt. (!) maanden) als interest moet worden beschouwd, zoodat o]) bet kapitaal slechts 1A p(.'t. is afbe taald. Als het restant, gelijk de beurs doet. slechts op 26 pCt. getaxeerd mag worden, dan moet er sedert de vergadering op 15 Maart heel wat ver anderd zijn. Volgens di; balans van 15 Fcbr. was ceu surplus aanwezig van /' 700.OOo hoven de lasten. In genoemde vergadering gaf Mr. J. ('. de Vries evenwel als zijne meeuing te kennen, dat hot actief bij realisatie de balanswaanlc niet zou opbrengen, doch tint tl e ohlii/nlifn trmir'l iniren. 'O fiCl., )iïnx <lc looii^jiile rente en)>Jits cene. kans. Laten wij de reut c eu de kans buiten beschouwing, eu houden wij alleen het oog op do taxatie van 70 pCt. door Mr. do Vries, die toen toch boter op de hoogte was dan iemand anders, dan moet deze zich ruim da helft vergist hebben oer de tegenwoordige prijs als gewettigd is te beschouwen