No. 489. DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. Vergelijking is overbodig. Doch niettegen staande, dat alles kan de Handelskade nog een schoone toekomst tegemoet gaan, als zij geheel bruikbaar wordt gemaakt. Zal men schromen daarvoor ten spoedigste een proef te nemen? H. Rotterdamsehe Brieven. In dankbare herinnering aan de nagedachtenis van groote mannen, die door geboorte, werkkring, dood of begrafenis aan ons behooren. besloten Burgemeester en Wethouders, (daar elders overal in denzelfden geest werd gehandeld) aan do nieuw gebouwde en aangelegde straten, do namen dier mannen te geven. Tegenwoordig hebben wij dns een Tollensstraat, een Huuo de Grootstraat, een Erasmus- en een Kortebrandstraat, on nog te veel om te noemen wij hebben ook een Aert van Nesstraat. Waarom haalt gij den neus op, Eotterdammer pur-sang? waarom glimlacht gij? Is het dan geen 20 meter broede, nieuw aange legde straat, die den Coolsingel met den Mauritsweg waardig koppelt? volstrekt dus geen achter buurt. Wat mankeert er aan ? Mankeeren, er mankeert alles, tot geld toe. Weet go dan niet, dat een deurwaarder er een goed stuk brood vinden zou, die speciaal zich belastte met do zaakjes in deze straat te behan delen? O! er is van alles te doen, wissels te protesteeron, quitanties bij kwade betalers te incasseeren, verkoopen bij executie en nog meer; te veel om te noemen. De straat of liever do huizon heb ben veel overeenkomst met een afgeleefd jong mensch. Het vernis heeft al lang de dunne laag verf verlaten, waardoor hot kale hout zicht baar is geworden. Verhuizingen komen, mot en zonder opzegging, dagelijks voor en behoudens de uitzonderingen woont niemand er langer dan drie maanden. Dat de moeste neringen en winkelhnizen een alles behalve bloeiend aanzien hebben is bij den eersten oogopslag duidelijk zichtbaar. Waarom, Aert van Nes, werd uw naam aan dit gcldelooze pad geschonken?" In do eerste tijden dor toomelooze bouwwoede voor drio vierde gedeelte in een ommezien uit den grond verrezen, werd zij een prooi der bouwers van professie" die grond kochten, huizen bouwden, zoo goed en kwaad het ging bevolkten, om daarna onmiddellijk tot pnblicken of ondcrhandschen verkoop over te gaan ! Toen men echter het laatste kwartgedcelto perceelsgewijze zou gaan verkoopen, was de bouwliefhebberij aanmerkelijk minder. Wol werd er toen een beter soort woonhuizen gebouwd, en kwam er vooral aan de Manritswcgzijde een andere bevolking in de zorgvuldiger en keuriger gebouwde huizen, maar de reputatie van de straat ?was eenmaal weg, zoodat menigeen n nog zal zoggen, het kan mij niet scholen waar ik woon, als het maar niet in de Aert van Nesstraat is." Zoo bleef er lang een gedeelte grond braak liggen tusschen de Lijnbaanstraat en de Crispijnlaan. totdat de vcrecniging RotterdamschcSchouw burg" (zich ten doel stellende oen schouwburg te bouwen, de tweede stad des rijks wraardig), van de gemeente den grond kreeg, onder de moest gunstige en aannemelijksto voorwaarden. Thans vindt men er een schouwburg, waardoor de naam van den ontwerper en architect, de heer L. Ver heul Dz., zeker lang met eero zal genoemd en geroomd blijven. Het prachtige schouwburggobouw prijkt echter in eene straat totaal ongeschikt voor een momen taal gebouw als dit. liet is niet mijne bedoeling de geheele bouwgeschiedenis en wat daaraan voor afging te vermelden. Leenende en lotende is men gevorderd, totdat er nu een schouwburg zichtbaar is, die niet afgewerkt kan worden, wijl er twee ton gouds ontbreekt. NaluurlijK", zeide mij iemand, dat was van te voren wel na to gaan. Ak er geld geweest terts, KOU er geen Aert r.an Neastrunt roor terrein gcko,:en en gerraagd zijn." Ondoenlijk de slapolooze nachten to tellen, die het Bestuur der Vereeniging Rottcrdamsche Schouwburg" doorbracht al vorens het ton eindo raad zich wendde tot Bur gemeester en Wethouders mot verzoek om f 200.000 tegen oen rente van X14 pCt. in eene annuïteit van 52 jaar tegen hypothecair verband op al hare onroerende goederen. Ik waag het niot do ontvangst van dit voorstel to beschrijven in den boezem van ons dagclijksch bestuur, welks pravidvies dezer dagen kenbaar word gemaakt aan den gemeenteraad. Men be gint daarin te zoggen: dat de meerderheid der commissie voor plaatselijke finantiën roor inirillifl'nig ruil liet rer::oek 'Hief r/>innti;/ i* gestemd. Toch en ondanks dat, stellen B. en W. na oen uitvoerige uiteenzetting voor. de gevraagde hulp to verleenen. Nu echter gebeurt wat te voorzien is geweest. ,,In 't geweer" ! ! . . . en alles wat auti-schouwburg gezind is, komt voor en toekent het volgende requost, om het in te dienen aan B. en W. van onze goode stad. De ondcrgetcekcndcn, gelezen hebbende Uw praeadvies in zake de hypothecaire leening van 200,000 gulden aan de Veroeniging Rottordamsehc Schouwburg" en eenigszins op de hoogtezijnde, oj) welke conditiën door l "w College in dertijd afstand werd gedaan aan dezelfde Ver eeniging van den in do Aert van Nesstraat liggenden grond, komen tot l' met bot beloofd ver zoek, aan hen op dezelfde voorwaarden afstand te doen van het open terrein, liggende aan de Diergaardesingel (hoek Kruiskade), het terrein aan den f rooswijksehen wog (voorm. cxcercitioveld) of het terrein aan het einde der Ifugo do Grootstraat, tot don bouw van Werkmanswoningen. waartoe zij zich verplichten dien grond te ge bruiken, en verder hen na afloop van den bouw of desnoods bij gedeeltelijke voltooiing reeds op annuïteit zooveel geld te verschaften a '!M pCt. als zal blijken noodig te zijn en door deskundi gen van Uwe zijde met hen zal worden overeen gekomen. rekenende zij dan, evenals de Schouwburgverecniging, na 02 jaar de geheele som te hebben afgedaan, en zijnde alzoo de geheele op bouw hun eigendom of van hunne erven (des noods do grond inbegrepen). Zij vertrouwen wel, dat door U evenmin hunne zaak voor oen algemeen belang zal worden ge houden als die der Schouwburgvcrecniging, doch twijfelen desniettegenstaande toch niet aan de inwilliging van hun verzoek, en vragen hierop beleefd uw gewaardeerd antwoord met vermelding van het terrein, dat door U aan hen op erfpacht zal worden afgestaan. Hoogachtend, enz." Wat nu V Dat onze vroede vaderen voor een moeielijke beslissing staan, is zeker. Dat veler gemoederen in gisting gebracht zijn en worden, is ook zeker. Maar irunni-er de eerste voorstelling zal kun nen gegeven worden in den Schouwburg iu di' Aert van Nosstraet, is zeer.... onzeker. Nov. 8ü. JA.N HOKKKIU'IS. Kunst en Letteren. HET TOONKKL TK AMSTKKDAM. ERNST POSSART. V. Ik hob nooit, in geen land, een tooneelspeler gezien, die, om het charakter en uiterlijk van bet voor te stellen pcrsonaadjc over te nomen, meer buiten zich-zelven treedt dan I'ossart. Onze beste akteurs behouden, bij het aanvaarden en spelen der rol, altijd oen goede dozis oigenaardigs van hun persoon er bij. Kn zij worden hierin door het publiek gestijfd. Als men, in hun verschil lende rollen, den blik van Bouwmeester, de stem van Dirk Haspels, het accent van Mevr. De Vries of van Mevr. Albrogt niet herkende, dan zou liet publiek niet te-vrede zijn. Xclfs de herkenning van spraakgebreken., van min gemotiveerde geba ren van geliefde tooncelkunstenaars is het publiek, zonder dat het zich dit ten volle bewust is, wel gevallig. Maar Possart treedt zoo geheel in de door den auteur ontworpen persoonlijkheid over. dat er meestal niet de minste verwantschap schijnt te bestaan tusschcn de verschillende personen. die hij beurtelings het leven geeft. Daar hebt ge nu die interessante voorstelling van Dinsdagavond..Teem,in Lagrève desforgeroiis"', die arme, brave, grijze smit, verscheurd dooi- de zielemart over het lijden der zijnen en door do wroeging over den niet bedoelden doodslag. Hoe is 't mogelijk, dat de zelfde kunstenaar u, een half uur later, een ChrysuJe (in Les femmes savantcs") levert, zoo als iedere bejaarde iVansche akteur. die ooit voor een ganache gespeeld boeit. het met bewondering zien zou! Kn dun, ten .'!e. in de grap van O. F. Berg l.'nter dein Siegel der Verschwiegenbcit", die T.orscJt, die gccl-blomle. vlugge, barnumachtige Herlijnschc handelsreiziger. nndncicit.'!' et fliict, die. wat de jaren betreft, een kleinzoon van die eerste mnnschen zou kunnen .??;jn Mlle Dëjazct is de eenige mij bekend»! toonoolis: geweest, die zoo volmaakt met eigen persoonlijkheid wist te breken. Kn dan is er bij Possart nooit sprake van een distraktie: hij is en blijft do persoon, dien hij van don aanvang af geeft. Wat zal men zijne figuren en zijn spel in onderdeelen ontleden! Elk zijner rollen zoi'i eene verhandeling, een breed tafereel vereischen. om langs den draad van liet stuk de honderden délidls in het licht te stellen, dio meewerken tot schil dering van het groote geheel. Hot gedicht van Coppëo was in vijfvootigc rij mende vaorzen vertaald. Naar do eigenaardigheid der duitscbe taal werd door den voordrager moer werk gemaakt van den rhythmischcu zin, dan van metrum en rijm. De »Gelehrtc Kranen" was, zeer verkort, in rijine1(i:e vaerzen geschreven. Men kent den afkeer, dien de Duitsehers, nadat Opitz' hollandsch zuurdeeseiu had uitgewerkt,van alexandrijnen hebben. Natuurlijk moest hier het eigenaardige van het stuk veel bij verliezen ; om niet to spreken van de onvertaal bare woordspelingen. De uitvoering was (builen (%n/sdle) middelmatig. De Heer Pittinann gaf. in de rol van Arisle, geen stof tot aanmerkingen. De lieer Nossborg. als Trisxotiii. was erg over dreven : de Heer Schmidt, Vadius. had zeker de kus-.s'et/ifl nooit op een fransch toonoel zien spelen. Ken onmogelijker Ifenrictte dan Kraulein Pnehnor laat zich niet denken, 't Is zeer roekeloos, als men de fninscbc Henriet te nooit gezien heelt, in die rol o]) te treden. Kran l'fiind, als 'IJelixf. hoeft do kokette passaadjcs goed gespeeld; maar zij had. door kunst middelen, y.ich ecu weinig minder knap moeien maken. Nu waren hare pivoteusios in 't geheel niet ongegrond, en dat behoorde er to'-h het komieke in te zijn. Khiul. Xiegler heeft zich als Mdrtnte goed ge kweten. In den vlotten f!(jJn'r~\mi Berg. werden de rollen van den koopman /'Vxc'/cr en Lnn'a-i' seiiie 7'V»» door den lieer ('arly en Mej. Muller met voldoende kuustvaardidieid gespeeld. A. Tu. MONSIEUR SCAPIN. De ('onn'-die Krancaise heeft mot haren nieuwen directeur ('larofie een stoutmoedig en bekwaam man ingehaald, vee! meer dan men. toen ('laretie als de vriend van iedereen" tot dien post benoemd werd, zou gedacht hebhen. In het bei;in des jaars deed hij zijne diplomatie blijken, door een kerkelijkhistoricus en theoloog als Kenau tot het schrijven van een tooneefstuk voor Yictor I Indo's gedenk dag over te halen: thans toont hij zijn stoutmoe digheid, door op n avond twee stukken te doen opvoeren van schrijvers, wier vrienden aan al wat ouderwetsch en deftig en klassiek- is in liet huis van Molière den dood gezworen bobben. Hij nam Les lioniiêles fcHinif'i van Bccquo, een kleine comédic in n bedrijf, die reeds in de Gaitéwas opgevoerd, en ^fot>*it'i/r S'cfijirn van Kichepin. Riehopin, de dichter van Lu c'nnix/tii <les r/iirn.r en Lest l>la><iiliniiex, van bundels poëzie in wyjt. van een zeer realistiscben roman la Ghi, waaruit een zeer naturalistisch drama van don zelfden naam getrokken werd, van zeer echte matrozenliedjes in La mer. was niet de aangewezene om af te wisselen met Brittannicus eu Mérope. Een verslaggever der oppositicpers dan ook, Durranc, meent dat er, na dozen avond van dolle vroolijkheid heel wat in de war zal gebracht zijn in het plechtige huis"; hij ziot in een schop, die aan hot eind dor tweede acte door Monsieur Serij»'» aan eenander acteur wordt gegeven een schop, door Kichepin toegediend aan ecu menigte eerwaar dige zaken, die niet gewoon waren, anders zoo fondamenteel uit hun evenwicht gebracht te wor den-" Indien het stuk een volkomen succes was geweest, zou Durranc meer kunnen triomfeeren dan thans; en nog zou bij niet mogen vergeten dat do comédie Kranccaise iu de eerste plaats dat huis van Molière is, en dat de drie bedrijven van Monsieur HWIJHII zich rechtstreeks aan Mo lière aansluiten. Riehepiu stelt dat Scapin, de slimme, vroolijke knecht uit Les l'ourberies de tinijiiii, waar hij de gelieven helpt en de vaders voor den gek houdt, oud geworden is. en mi zelf in goeden doen, def tig, door en door bourgeois, met Dorine getrouwd, ecno. dochter heeft, de bekoorlijke Suzette. Su zette heeft ecu jeugdig hart en een jeugdig min naar Klorissel, en evenals Scapin's jonge meester indertijd, hoeft ook deze Klorissel een slimmen. vroolijken, brutalcn knecht, Tristan. Scapin. als een echte Géronto, hoeft voor zijne dochter een rijk huwelijk op bet oog, met don soliedeu zoon van een rijken notaris, Antoine Barnabé; Dorine is nog, even als indertijd in Molière's comedies, goedig en gunstig gestemd voor de gelieven, maar nu met moederlijke kalmte, niet aanvallend, of schoon Scapin hot er naar maakt on haar nijdig afgraiiwt, omdat zij vergeet, hem Monsieur Scnl/hi te noemen. Dit geëxposeerd, komt men aan liet tooneel, waarin de nieuwe Scapin, die Tris tan heet. den ouden heer trotseert eu hem uit daagt. Tristan begint met Scapin te vleien. I lij durft, beweert hij, nauwelijks tegen hem optre den, hoezeer hij ook wenscht, de jongelieden te helpen. C'est que je sais, monsieur, quol homme surhuinain J'ai l'honneur d'attaqucr, et pour cetto hataille Je tache a me bausser jnsques a votrc taille. Oui. monseur, oui, je sais que vous tes celui Sur qui l'apothéose aux rayons d'or a lui. Le maitre ineomparable, impérissable. immense, Kn qui la fourberie et finit et commence: Kt je tremble eu pensant que moi, vil gali-pin. J'appelle sur Ie préScapin, Ie grand Scapin! se rengorgeaut. Qnoi! maraud. . . Songez donc ! pour moi! queue ponvanto, D'atïrontor en ce jour, face a face et vivaute, ('??(ie ligure auguste aux dairs radiou.x, One nous imaginons Jëja panni les Dieux! Oui. les Dieux! Car j'entrais ici comme en nu tenipie, Kt demeure tonné. lorsque je vous rontomple. A vous tronver de chair et non pas de niétal. Moi qiüvous vois en bron/e et sur un picdestal. sc.vriN, tres orgneillen.x. ('omment! Tu connais donc V... En Triston gaat voort : Mais savcz-vons que moi, panvre avorton, Je n'ai qu'nne cspérunce, un rêve dans ma uo: ("est do vous imiter. .. oh! de loin. Mon onvie Ne va point jnsqn'a vous egaler, vous. non pa>. Mais b.'iisor senlement la tracéde vos pas Kt de ce i'ulgiirant clat qni vous décoro Ktre un rellet, un clair de Inno. moins encore! l'appeler votre gloiro. un pen. tres pon, si peu. .Insfe assez pour qu'un jour. i]iiand Tristan sera feu. On lui grave sur sou monument funeraire 'i'u'il vous rossemblai t comme un frère... un petit frère. Pour me chérir autant, tu ne Ie iais point voir. Tu viens me dé-clarer la guerre. Het is inderdaad een oorlogsverklaring, rn niet lang duurt het of Scapin ziet. dat hij. om niet succes tegen den vijand op to treden, list tegen list moet stellen, de muts en den gestn-epten kraag van den vroegere» Scapin weer moot op nemen en zijn del'tigheid laten varen. Dit duel nu zou in do twee volronde bedrijven moeten afgespeeld worden, en men verwachtte een reeks \au //.mnVncx iu Molières truut. maar nu didiiiel geestig, omdat er twee Scapins tegenovi-r elkaar staan. liet loopt echter af met. ecu streek, en waaraan Tristan nog weinig deel heeft. Dosoüede Antiiinc: liarnabéheeft namelijk kennis aan eeiii1 c»»' )'(i*« iti1 Ilaiïa. deze dame weder heetl een broeder kapitein Ksplundas (de Don Anuiibal uit L'in-fiil/iri' i-e), welke broeder zicli in ln-t hoofd gezet heeft, dat Kafi'a met Antoine liar nabé'/.n\ trouwen, l lij komt. daarom aan Monsi eur Scapin vertellen, dat van een huwelijk van Snzette met Antoine niets komen kan. en nu heeft men het grappige tooneel, dat Scapin in de/en workoüjkon broeder een verzonnen perso nage ziet. en hem als zoodanig behandelt, uithi'-iit. en woedend maakt. AN de kapitein zegt dat bij een Spanjaard is. antwoordt Scapin : Ah!... vons n'étes (|u'Kspa^no! ! Moi. monsieur, je suis lils d'nn ]iays chiiii'-rique. Kncor non div-ouvert. dans la tiercéAm riqiieOi'i les roquets sont gros comme des orillans, Ou ia tuliiie est bleue, on les merlos sont blancs. On tonjours les jendis Mint qnati'c par .-einaine. Oh c'est Dien qni s'agite et l'honiiue qni b' ni.'ii'-. Si bien que les enfants, memo a\ant d'ètre nes. Out leurs trente-deux dents et du ;«iil sous ie ;ie/. L'.SIM.AN pi ,'\s Mais vons n'en ave/ jias. Esplandias wil hom te lijf, tot Scapin op het gelukkig denkbeeld komt, aan Tristan de schuld van de vergissing te geven, zoodat Esplandias aan dezen zijn woede koelt. Met deze scène is echter ook de aardigheid van het stuk af. .,Le troisième acte a compromis Ie succes" zegt zelfs Durranc. Raft'a is to weten gekomen dat de oude Barnabéeen valschheid in geschrifte begaan heeft en gebruikt dat als chantage-middel om den jongen Barnabétot een huwelijk to dwingen. Monsieur Scapin schaamt zich, dat hij zulk een bourgeois heeft willen zijn, Tristan laat al do aanwezigen, voorgevende dat het een proces-verbaal is, het huwlijkscontract van Suzette en Klorissel teekenen. Dit alles, niet tweo woorden in orde te brengen, vult eene geheel lang bedrijf, zoodat bet publiek, teleurgesteld en zich vervelend, bijna spijt had van de toejuichin gen van de eerste acte. De geheele derde acte is er alleen bijgevoegd", zegt Jules Lemaitre on de Di'btits, omdat Kichepin. behalve dichter en dramaiicus, ook een hater der hoiin/foixic is. en noodig vond haar door Scapin te laten uitschelden'1 In ieder vak moet men het métier kennen", zegt Sarcey. ..en niet do regels van de kunst verachten. Als men een tooneclstuk doet opvoeren behoort men zich ook de moeite te geven, het in elkaar te zetten.''?Eene intrige bevat het stuk niet; hot is uit stukken en brokken samengesteld", zegt Louis Donayrouse. Dit alles belet niet, dat Uichcpin's talent, zijn rijke, welluidende, kleurige, poëtische taal, zijn duidelijk en krachtig Fransch, zoo helder als dat der klassieken, hier en daar met een oud krachtig woord uit den tijd van Montaigne of ('orneille versterkt, buitengewoon aangenaam in de ooren hebben geklonken. Zij deden evengoed hun invloed gelden, als toen Kichepin zelf in zijn tragedie Ninia-^aliib naast Sarah Bernhardt optrad; Sarcey meent zelfs, dat het groote heldendrama l chepin's eigenlijke roeping zou zijn. Het eerste be drijf is ook, schoon niet eigenlijk comisch, toch geestig: door de beide Coquelins. als Scapin en Tristan, gezegd, volgden de schitterende verzen op elkaar als de sterren van een schitterend vuurwerk. Jammer dat ('oquciin ainézijn afscheid neemt: wanneer niet reeds vóór zijn vertrek liichepins werk zijn tijd beeft uitgediend, zal hot zeker eene nieuwe interpretatie niet kunnen ver dragen. SCAMAMOUCIIE. Kl'NST-TEN-TOON-STELLING. V. (Slot.) Ik heb mij veroorloofd, ter inleiding der denk beelden, door mij verbonden aan het kunstgastmaal. op bet binnenplein van het Kijksinnzeüm. een woord over het te Delft verrezen beeld van Iluyg de Groot te zeggen: ik wouscli ten slofte mij onder den indruk te stellen der waterverf- en kreyon-teekeningen, die niet zonder knnstluister in de zalen der Maatschappij Arti geëxpo/.eerd zijn. Van 's Hoeren D. Ovens broeder eu evenknie, den Meer P. Ovens, die zich voortaan, naar 't schijnt, vooral aan voorstellingen op groote schaal wijden wil. hebben we, ter ten-toon-stelling. Do Moeder"?eene lieve, gevoelvolle, frisscbe schilderij. Voor fraai, meer vluchtig, werk van de Hoeren Ovens kan men ook bij de aquarellen, in Arti, te-recht. Die hoedanigheid van l'rischheid kan men aan alle doeken in 't Miizoi'im niet toeschrijven. Reeds we/en we echter de beschuldiging van om'rischlieid af, waar /ij de weemoedige, maar schoone en aandoenlijke grafrozen van JuiV. Rooseboom betreft. Maar wij behooren altijd nog tot de genen, die onderscheid maken tusschen een vuil en een zuivei' palet. Voor ons nadert bet groe/eligc de schoonheid niet: maar sluit /e uit. Des te leven diger juichen wij het fraayo portret van den Heer Neuhuy> toe (-il), dat helder gehouden, krachtig en warm van toon is. Het is tïodeeHelijk minder n f. Dit kan men ook van In 't groen" van Jufvr. Wally Moes zeggen, waarin de schilderes zich gewacht boeit voor het zooeven aangeduid gebrek. Ken geestverwant van baar is de Heer Jan Vetb. met zijn voor de verloting aangekocht Onderweg". l!; weet niet, wat de schilders tegenwoordig vóór hebben, niet do weinige diepte, die zij in hun schilderijen brengen, 't Is ook of do tube der schaduwtonon u'oen verf meer geelt. Mon gaat een eeuw ut' vijf te-rug. Meu zegt, dat de Heer Vetb er Jufv. Moes, als portret, wel wat beter had kunnen laten afkomen in dubbelen zin. Men begint weer naar een beetjen kracht en vrolijkheid to verlangen. Mej. Jlulu'echt heeft vrooüer ook wel liguren geschilderd, die niet minder korrelt t gotoeltend waren dan ..Oroo(je",maar met wat moer levensmoed overgoten. De l leer Ilubort Vos. goh. Noord-Nederlander, is ontegenzeggelijk een man van talent: men zie zijn uitmuntende pastolteekening (12-1); maar is dat No. .'iTl nu lireiagne"? Wij krijgen uit de iiuéfii'x van Urïze.ux en uit romancos als Je suis lireton et je suis ^entilhomme" een heel anderen indruk van die t'ransclio provincie, dan uit dit somber tafereel te putten valt. Wij willen nog hier en daar een groep doen. ('arl N ijs levert een leveu>groote en j>rnjil zit tende Jufvrouw. Vonr wie bestemt men toch zulk een jeune tule" op die schaal? Of is hot misschien een niet geaccepteerd portret'/ Mej. Wandscheer on/e hulde, in zonderheid voor het bri'laiite .'!7.~> ., Voor den spiegel''en voor :!77. bet zacht smeltende, warme zachte hooyon''. De lieer l-'ninkiort gaat veel vooruit Hij doet wél onderwerpen aan het israëiietische ritueele leven te muloenen. Waarom ontbreek!: hier on/e eenige de Haan? Do lieer Willy Marlens expo/eert een fraai niiïiretjen op een podestal van goed aangezette rn:;i' stollen en tituleert dit Na hot bad". Het stuk is verkocht, en het verdient het. Eene andere, misschien nou- solidcr schilderij van hem is No. 202. Maar welk een suj"t '. Dat men een naaktmodel" omschept in een Venu-; is goed, kan uitmuntend we/eu: maar het en *i>eel'i.i:le te geven in het schildersatelier is. ten hoogste onvoeg/aam. Men wil daarmee die soort van leekennieuwsgierighoid bevredigen, die wel eens een akteur van dicht