DE AMSTEEDAMMEE, WEEKBLAD VOOE NEDEELAND. No.490 ?dat is juist wat ik ook graag heb. We kunnen de lui dan ook eens terug vragen want 't convenieert ons niet om veel embarras te maken. "Wat dunkt je, zouden we morgen avond, als Do minee Putter, met zijn vrouw een uurtje komt babbelen, kunnen volstaan met een broodje met zalm en wat eijeren, of zou ik een klein balletje gehakt nemen met een blikje sardines ? Heb je ze gevraagd met of zonder omslag, Marie?" Wat? Gekke man! natuurlijk, zonder." Zoo! nu dan zou ik beginnen met een bordje schildpadsoep, dan een pastn'tje, verder een ossenhaasje a la jardinière, een kalfsfricandeau met peertjes, een paar kippen en...." Och Johan. ben je niet wijs? Dat is immers een formeel diner. Dat weet ik wel, beste meid, maar in ons gezegend vaderland is een invitatie zonder omslag gelqklnideiul met een aangeboden gelegenheid om een indigestie te krijgen, op kosten van een ander." Je overdrijft, man!" Nu, we zullen zien wio gelijk heeft, jij of ik. Aanstaande Dinsdagavond bij mevrouw Houtcling levert je de proef op de som. * * * Kam! Mevrouw v. Dormen laat ik u nog een stukje patrijs geven; ze zijn zoo malsch als boter." Dank H, heusch niet, meneer Houteling; ik ben Biet gewend om zoo copieus te soupeeren en..." Laat ik u dan nog een glas bourgogne inschenken; 't i» goede oude wijn, ze doet u niets geen kwaad niet? O! maar u is verschrikkelijk Hartig." Dank u! ik kan er bepaald niet tegen." Meneer v. Dormen, ik vind het niets lief van n dat u mijn eenvoudige tafel zoo weinig eer bewjjst, houdt u misschien niet van paté? Mag ik n dan een beschuitje met fromage de Brie maken, of prefereert u Hollandsche kaas?" U is waarlijk al te beleefd, Mevrouw! maar ik zal niets meer gebruiken, ik ben geheel en al voldaan." Enfin! zooals u wil, maar een druifje of een schijfje annanas mag ik u zeker wel geven? U drinkt ook niet, en u vergeet uw buurvrouw nog bovendien! Foei! Foei!" O, pardon!" Ik houd wel van een glaasje wijn, 't is mis schien een ondeugd, maar ieder mensch heeft zoo zijn kleine iouten, zoo'n glaasje Chablis is altijd ma passion" geweest." Pof! de kurk knalt van een flesch Veuve Cliqüot. Met een min of meer verhoogde gelaatskleur rijst de heer Houteling op van zijn zitplaats, wischt met zijn servet een paar kruimeltjes Gateau-Byou uit zijn baard, heft zijn glas vol schuimonden, perelende wijn op en zegt overluid: Waarde gasten! met dit glas wensch ik een dronk te wijden aan onze vrienden, ik durf hen hoewel de kennismaking nog slechts kort is reeds zóó noemen want, van 't eerste oogonblik dat wij elkander ontmoetten was, naar ik mij vlei, de sympathie wederkeerig. Dit glas ledig ik dus om onze vrienden van Dormen welkom to hoeten in ons gezellig stadje Kleinburg. Wij, mijne Trouw en ik, waardceren het ten zeerste dat zij onze invitatie zoo fideel accepteerden. Wij hopen dat zo het eenvoudige voor lief hebben genomen en we rocommandeoren ons in hunne vriendschap. Zoo zonder omslag of omhaal elkan der van tijd tot tijd eens te zien, dat is 'tgeen wij wenschen. Van Dormen. Mevrouw van Dormen! Daar ga jelui." Mijnheer van Dormen bedankt natuurlijk voor de hartelijke woorden van Houteling, drinkt een paar glazen champagne, waar hij niet tegen kan, ? eet Punsoh-gelei die voor hem veel te sterk is, drinkt nog een paar glazen champagne omdat mevrouw Honteling hem aanport om toch eens een dronk to wijden aan de jeugdige fluitist die veel beter heeft gegeten dan geblazen en mot do jonge pianiste te klinken die oneindig mooier ge zichtje heeft dan aanslag". * * * Den volgenden morgen ontwaakt de ontvan ger Van Dormen met een droge tong en hoofd pijn en als hij een glas water met wat natron heeft gebruikt, zegt hij tegen zijn vrouw, die onrustig heeft geslapen door de zware bourgogne en do vette patédo foie-gras: Kindlief als wij de Houtelings weerom moeten vragen, doe 't dan MET OMSLAG, want zulke avondjes ZONDER OMSLAG zouden mij, binnen 't jaar, ruïneeren.'' Allerlei. EEN ZENUWACHTIG MAN VOOR DEN COMMISSARIS. Hendrik Bol, bijgenaamd Bolletje Nathals, staat met zijn pet in de hand voor don commissaris van politie. Zijn klceding is in wanorde on draagt de duidelijkste sporen dat hij met straatstecnen. stof en modder in aanraking is geweest, terwijl zijn verwarde haren en anwc, waterige oogen, die onder de hoog opgetrokken \vcnldirauwen vrij slaperig naar den commissaris staren, dadelijk doen vermoeden dat hij een nacht vrij logies heeft ge had binnen do gastvrije muren van liet politie bureau. Min of moor onvast op zijn boenen, leunend tegen de balie, die hem van zijn ondervrager scheidt, antwoordt hij op de tot hem gerichte vragen; zijn linkerhand rust op de bovenkant deibalie en met de pet in de rechter, gesticuleert hij nu en dan. ('oiiiiinssrtris. Hoe heet je ? Bolletje. Hendrik Bol, om uwee te dienen. C. Oud ? B. Neen mchcer de commissaris! (/. Wat ? B. In 't best van men leven, met n\vcs verlof. Vier en dertig jaar. C. Hou die aardigheden voor je. -B. Met pleizier mehoer, maar 't is anders de waarheid. (Bolletje vult voorover ter/en de ImJic.) C. Sta stil en antwoord. Weet je hoe je gisteren avond hier bent gekomen. B. Om u te dienen; tusschen twee dienders. C. Beschonken hè? B. Nou! effetief hoor, erg! C. Zoo hm! dus dat erken je? B. Waarachtig! ze konden bijkans op d'r beenen niet staan. C. Wat zeg je daar, zij ? S. Om u te dienen, ze hadden een leelijk stuk in d'r kraag en uwee mag ze wel ereis onder handen nemen want ze hebben me heel ordinair behandeld, afijn! ik begrijp dat 't zonder uwes voorkennis is gebeurd. Ze hebben met z'n tweeën tegen mij alleen gevochten, ze hebben zich schandalig aangesteld. C. glimlachend. Zoo! zoo! dus jij was nuchter. B. Als een kind aan de borst, meheer! C. Je hebt je verzet tegen de agenten die je aanmaanden om rustig je weg te gaan. B. Dat 's wel mogelijk, ik ben ook niet gewend om met zulke onbeschofte lui te spreken, vooral niet als ik zenuwachtig ben en dat wordt ik altijd als ik zoo'n pierenvcrschrikkertje heb ge bruikt ik zal uwézeggen wat 't geval is geweest en dan zal u moeten toegeven, mehoer de Commis saris, dat IK geen schuld heb, maar die salamanders wel maar afijn, 'k ben een Christen en niet haatdragend en als ze mij met rust laten, doe ik ze ook niks. 'k Was dan bij een kennis van me geweest, wiens vrouw in de kraam leit omdat 't nou een jongen was zei die kennis, uit blijïgheid: Bolletje, nou motten we een pierenverlakkertje nemen", goed, zeg ik, daar ben ik geen hond in, maar dan met suiker. We gaan naar De scheele kanarie" op den hoek. Hij neemt er ntje; ik neem er n tje ; toen nemen we samen nog ntje en toen een paar toe, zonder suiker omdat die anderen zoo zoet waren. Nou moet uwee weten dat ik gauw last van de zenuwen heb, beverig en pijn in 't hoofd. Bolletje! zei mijn kennis, neem er nou nog ntje dan gaat het over. Nou! ik doe het en die ne heeft het me juistemcnt geleverd. Toon ik op straat kwam had den de zenuwen me to pakken, ik schreeuwde hot uit, dat rappeleor ik me; toen kwamen er een paar dienders, ze konden op d'r beenen niet staan; zo draaiden on zo stonden schuin tegen mekaar an op straat, dat zag ik heel goed, ze zeiëu wat, maar ik kon ze niet verstaan, want ze had den 't heel erg to pakken en haarlui tong sloeg dubbel. Nou heit die kennis van me, rejaal gozeid, de duvel gezien aan de dienders ik, voor mij, mag zo anders wel lijën, waarachtig! En toen zei hij tegen me: Bolletje! laat je niks zeggen van zoo'n paar dronken smerissen 1), ze willen tegen je vechten, kijk maar!' Daar beu ik zoo allemachtig zenuwachtig van geworden, mehoer de commissaris, dat ik men eigen niet meer was en als ik me non goed be kijk geloof ik, dat ik me tegen d'rlui heb verde digd, maar twee tegen een is geon portuur en 't lijkt wel alsof ik leelijk op mijn ziel heb gehad. Men vest is naar de maan, meu baaien hemd is ook sut'fisant kapot en ik heb aan mijn broek nog maar twee knoopen waar mijn brctel is, mag de lieve God weten en mijn pet is een lap geworden, kijk maar! Ik geloot' dat ik men portemonnaie met vijftien centen en drie briefjes van oomc-.Iau ook kwijt ben of heeft uwee die soms vooime laten opbergen? Afijn! haatdragend ben ik niet en als uwee me nou stil naar huis laat gaan, zal ik de zaak niet verder zoeken en er geen werk van maken, anders: zoo waarachtig als ik hier sta, die twee dronken smerissen mochten wel ereis een poos worden in gepikt want om een zenuwachtig mensch te mishandelen, dat noem ik een schandaligheid. daar moot uwéals commissaris ook zooveel als een aversie van hebben want uwéis een recht vaardig man; we kennen mekander toch wel, niet waar meheer? Sedert jaren!.... De commissaris luid Bolletje, om hem ijeJieel te doen kal meeren, weer een poos opberffc». 1) Dienders. Eenige dagen geleden liet de keizer van Rus land, toen zijn dochtertje stout geweest was, den beroemden Russischen acteur Viandofïkomen, en zcide : (lij moet voor van avond het een of ander afschuwwekkend costuum samenstellen, en daarmede aan liet paleis komen ; ik zal u dan aan de grootvorstin wijzen, en haar zeggen dat gij de boeman zijt, die de stoute kinderen komt halen, en dat gij ook haar zult meenemen, alzij lastig is." j Viandoff gehoorzaamde en voerde zijn rol zoo! zeer tot tevredenheid van den C/aar uit, dat hij ! sedert bij ieder misdrijf der kleine kcizersdoelitor ? tot een wau-wan-voorsleiling genoodigd werd. Zijn reputatie als zoodanig nam toe, en de overige grootvovsteu ontboden hem ook telkens als boeman. ; Eenige dagen geleden werd Viandoff weder op j het palcis geroepen: tot algemeene verbazing : trad de kleine boosdoenster op hem toe, en zoide : Mijn broertje heeft mij verteld, dat u niet de werkelijke boeman zijt. maar dit zal mij niet ! beletten, u te zeggen, dat u een groot kuiisto| naar zijt". , Wat een uur rcu'ecring kost, werd onlangs bij de plannen tot linaiitiëcle hervormingen door een der Frauscho bladen uitgerekend, liet con sulaat en het eerste Keizerrijk kostten 11.">.()( M ) l francs por uur: de Restauratie lllUMIi) francs: de regeei'ing van Louis I'hilippo lóü.oon. de Republiek van lx is reeds IT.'l.HDO. het tweede Keizerrijk .'M!).'MUI, do tegenwoordige Republiek tot 1SS-} nou .i'i,->.<xM> en daarna r>i;:!.0(i!) francs. In Saksen, te Nicderliisznitz. is door den heer Flbrich ecue vermagcriiigsmachine uitgedacht, die j het bergbeklimmen als kuur nabootst. De patiënt i wordt op een tredmolen geplaatst, die onder zijn voeten wijkt, zooals het wiel in eeuo eekhoorn: kooi; hij klimt dus voortdurend, zonder ooit hoogor ' te komen. Dit is echter niet voldoende; zijn ge wicht drukt een blaasbalg neder, die hem een frisschen luchtstroom, gekruid met doimongeur. alpenkruideu en zuurstof toevoert; zoodat hij ge bed de illii.-ie van het bergbeklimmen geniet. Door de treden eer. weinig hooger of latrer te stellen, kan men den berg steiler of minder steil maken; en goede reis! Een dorp voor een dronk" heet een verhaal uit de familiegeschiedenis der graven Boos von Waldeck. Ridder Hans, een der oudste voorva deren, moest zijn burcht op den kalen Hundsrück verlaten en zich in heerendienst begeven, om vrouw en kinderen overeenkomstig zijn ridder stand te kunnen onderhouden. Hij kwam in het dorp Hüffelsheim, bij Kreuznach, aan, en trad er in dienst bij den Rijn- en Wildgraaf, die op de trotsche burcht Rheingrafenstein resideerde. Rid der Hans was daar op zijne plaats, want met slagzwaard en beker stond hij zijn man, en spoe dig was er aan den Rijn niemand meer te vinden, die tegen den Waldcckor drinken of vechten wilde. Bij een groot drinkgelag op den Rheingrafenstein waren eens vele graven en ridders, die van Katzenellenbogen, Salm, Sponheim en anderen bezig, met den Rüdesheimer uit de kelders van het kasteel elkander uit te dagen. Ridder Hans liet zich niet onbetuigd. In vroolijko dronkenschap weelde de Rijngraaf, dat Hans, welk een drinker hij ook was. niet zijn groote rijlaars vol wijn zou laten gieten en ledig drinken. Wat looft ge uit. heer," riep Hans, ..wanneer ik het doe?" Als ge dat dcedt." antwoordde de Rijngraaf, gaf Ui u het dorp Hüffelsheim in leen!" Top!" riep de ridder, trok zijn groote rijlaars uit en liet haar met wijn vullen. Toen liet hij de schenkingsoorkonde door al de aan wezigen teekenen en met hun zegel bekrachtigen. Vervolgens trad hij naar het venster, en ledigde do laars. Maar nauwelijks had de krachtige man dit gedaan, of hij viel op den grond, in doodstrijd. Tot den kapelaan, die geroepen werd, zeide hij, na de biecht: Niet uit overmoed heb ik den dronk gewaagd, maar voor vrouw en kind, want ik wist dat deze drank mijn dood zou zijn!" De Rijngraaf hield zijn woord; hot dorp Hoffolsheim werd tot erfelijk leengoed aan do we duwe en hare kinderen gegeven, en was nog in het begin dezer eeuw in de familie Boos von Waldeck. Bij oen woldadighcidsdiner te Londen was graaf Von Bonst, de Oostenrijksche gezant, president. en graaf Munster, de Duitsche gezant, zat aan zijne rechterzijde. Toen de beurt aan den Presi dent kwam om te spreken, verzocht do toastmasj ter de gasten met de gewone; formule, hun gla zen te vullen, en riep: Silence for your ciiair? man, count Beast! Algemeen gelach, waarmede de graaf instemde, maar het werd niet beter toen de volgende toast werd aangekondigd met: Kilence for cniiiit Monster'. i Een papegaai trad dezer dagen te Messiua als ' getuige O]). De likdooriisnijder Ferdinando Lauriel, een vaste gast in De groene papegaai," een klein koffiehuisje vol vliegen in een der vuile straten van Messina. was voor eenige dagen met den eige naar van het café, den gewezen onderofficier der carabinieri Giuscppo Zappala, in een hevigen twist geraakt. De likdoorii-.,operateur" had de onvoorzichtigheid gehad, eenige opmerkingen te Maken over de anti-clericale meetings in Italië. en de liberale /taiJrone beantwoordde deze met heftige uitvallen tegen den Papa en de )>reti. liet eene woord lokte bet andere; de pudroiu' ontzag zich niet, zijn bezoeker op diens schouder te wij zen en hem t/obbo (bochel) en (Iroiiiincditi'io te noemen. Eindelijk gelukte het Bcppo, den kellncr, den eonigszins opgewonden gast de deur uit te zetten. Professor" Ferdinando Lauriel spoedde, zich ter stond naar den officier van Justitie. Toen liet proces voorkwam, zeide de herber gier: liet zou mij weinig moeite kosten, de ge bezigde woorden door de feiten waar te maken en een onderzoek van deskundigen naar den rug van mijn beschuldiger te vragen. Maar ik behoef niet op te treden voor mijn papegaai; deze toch, hoeren rechters, hij heet Mezzofauti en spreekt 'joo woorden in drie talen. heeft de scheld woorden gebruikt, welke deze heer in zijn dron kenschap als van mij afkomstig heeft opgegeven." Lauriel ontkende verontwaardigd, dat zulk eene veryis-ing mogelijk kon zijn, en de president liet bij Zappala de kooi met den papegaai halen. Mezzo fauti bleek inderdaad een uitmuntend exemplaar te zijn; hij begon onmiddellijk', tot groote vreugde der aanwezigen. Franscli, Engelsch en Italiaansch, door elkaar te babbelen: alleen, belaas, de woor den (/oblio en (li'oiitinfditi'io die zijn baas hem honderdmalen voorzeide, wilde hij niet nazegden. Ook de overige getuigen verklaarden, dat deze woorden niet op het repertoire van Mezzofanti s(ouden, en de rechter veroordeelde Zappala tot eene boete van .'?() lire. Do prnii'oiii' riep woedend: ik betaal liet geld. maar van heden af wordt de vogel gedresseerd. tot hij mijnheer Lauriel bij zijn binnenkomen met de hem passende titels begroeten kan." Kon bankier te Parijs op strengen toon tot zijn ka-sier: ..Mijnheer, toevallig heb ik n do laatste Zon dagen dat u vrij af hndt. successievelijk te SaintDenis. Chantilly. Compiègne, Saint-(L)uentin en Maiihengo ontmoet: het lijkt er verbazend veel op. al.-';f n de reisroute naai- Belgiëaan het bestudoeren waart." De kassier weet niet goed waf te antwoorden. ..Al wel." zegt de bankier. Laat ons maar -tellen dat ik niets gezien heb. en dat u mij daar evenmin ontmoet" hebt als ik u: maar n diim' moet ge me beloven." -?-- Wat'danV" Nu. beloof me .... dat ge niet vertrekt zonder mij'." In bet jaar IT.'t.S k-wam er een kookboek uit van Le Bas, dat zeker zelden zijn gelijke gevon den beeft, liet heette IA- frxtin joi/i'tt.'i; of de keuken op muziek, om de dames in de gelegen heid ie stellen, zingend ragout s en saucen te bereiden." leder recept voor een gerecht is een couplet met aangename melodie. Aan het eind van het boekje vindt men nog nieuw gecompo neerde melodiën voor eenige coupletten; ook de samenstelling van menu's, het dressceren der be dienden, enz., is rhythmisch voorgeschreven. Handel. De Goederenhandel was in de afgeloopen week voor verschillende artikelen nog vrij levendig. Suiker was in de eerste dagen gedrukt, sluit echter vaster zoowel voor ruw als geraffineerd, waarschijnlijk doordien de aanbiedingen minder worden of omdat de nog steeds zeer lage prijzen attentie beginnen te trekken ; met groote span ning wordt naar verdere beterschap verlangd. Koffie ondervond vrij levcndigen omzet vooral in Maatschappijceelen welke tot iets hoogere prijzen verhandeld werden. De eerste hand bood weinig aan, doch wat er van West Ind. Bereiding werd aangeboden vond grif koopcrs, daarentegen waren de Macassars minder gewild en moeielijk to plaatsen. Goed ordinair Java is thans op 'M c. aan te nemen. Tabak. De veilingen en inschrijvingen van Java Tabak vonden een redelijk onthaal, slechts een partijtje van de nieuwe oogst van Java bleef zon der koopcrs. Tin was in geanimeerde en rijzende stem ming, do omzet was over het algemeen vrij leven dig, de waarde van het artikel is thans / 54 boven verleden week. Katoen verkeerde in vastere stemming; van het ruime aanbod uit Amerika werd gretig ge bruik gemaakt zoodat er spoedig nieuwe aanvoe ren te verwachten zijn, on onze zeer gereduceerde voorraden belangrijk versterkt zullen worden. Specerijen waren iets vaster gestemd; tot de laatst afgedane prijzen bleef' goede vraag bestaan, en vonden deze week een paar kleine afdocniu gen coulant plaats. Granen. Tarwe beleefde een stille week en beperkte zich de omzet tot de directe behoefte. terwijl do prijzen onveranderd bleven. J-totjfje, in het begin der week waren de aan biedingen nog ruim, later werden de eigenaren meer vasthoudend en gelukte het in enkele ge vallen een paar gulden meer te bedingen. Op levering werd de stemming ook vaster. Oliën. Lijnolie was doorloopend slap zoowel voor loco als op levering, de zaken bleven be perkt. Raapolio was eveneens slap , en met weinig zaken, sluit echter iets minder flauw. Petroleum, voor loco in zeer willige en rij zende stemming, ook op levering kwam meer kooplnst en wordt er hooger gehouden. Beurso verzicht. Van G tot 12 Xov. 183G. De afgeloopen week onderscheidde zich (looi eene voor dezen tijd des jaar- ongewone leveudigj beid in zaken. In Bulgarije namen de zaken een kalm verloop. i De verkiezing van een Deensrhen prins tot vorst. en lief daarop gevolgde uiteengaan der Sobranje, boewei de nieuwgekozeuo niet onduidelijk liet blijken dat hij de hem aangeboden waardigheid i niet zou aannemen, bad een bedaremlen invloed op de gemoederen. Hoewel de spiegelgevecliten : tusschen Russen en Bulgaren nog blijven voort duren, gelooft men over het algemeen niet mees i dat daaruit voor de Europeesche beurzen voor! eerst eenig gevaar zal voortkomen. De markt der Europeesche Staatsfondsen was dan ook vrij vast gestemd, en er werd niet die zucht tot realisatie opgemerkt, die anders tegen het einde des jaars wel eens voorkomt. De sedert lang sluimerende speculatie begint teekenen van leven te geven, en zette in deze i week de aangevangen hausse in Peruanen. Mexi. canon en ('olnnibianen krachtig voort, (i en f. i pCt. Peru kwamen, met voortdurende aankoopen voor Engelsche rekening, van 1-1 en 11 op 1.Ven 12 MS: Mexico ISfiL en '(il verlieten de sinds geruiinen tijd vaststaande ju-ijzen van :J.'!'i en !(.'J, om te avanceereu tot 1-.H' en ld met koop orders vooral in de laatste voor binnenlandsche rekening; cu Columhia, waarin de aan koopen voor Fransche rekening gedurende de jongste veertien dagen, wel op kleine schaal maar toch aanhoudend, zijn voortgezet, bereikten weder den prijs van ?>'.). Spanje steeg van M 1A op (\"2';'i. doch bleef, tengevolge van geruchten om trent nieuwe onlusten aldaar, op (>:i.' < ; de omzet was op de verhoogde prijzen niet van groot be lang. Portugal bleet' met soms uitgebreiden han del op 04 a '-,'. Geprivilogeerdo Turken kwamen 't weder l p('t. vooruit, doch Seriën (,' en D. deel: den slechts voor eene kleine fractie in de ver betering. In al deze fondsen kwam de prijsveihooginu menigeen zeer gelegen om oude vorlie.-posfon op te ruimen, doch werkte er aan de andere zijde toe mede om meerdere animo en nieuwe koop order.- uit te lokken. Niet minder beweging, maar van minder aangenamen aard, was er in de koloniale fondsen. De sloot werd gegeven door de verschijning \.'n In1! lang verbeide verslag der Dorrepaai-che Bank. Het i- hier de plaats niet voor eene ontleding van dit zeer gedetailleerde verslag: vi.or uuOxerzicht kunnen wij ons bepalen tot bet aan stippen der resultaten waartoe do ('om:ui-.-ie \* gekomen. Die resultaten vielen, blijkens de .la ling die er op volgde, menigeen nog teuen. ()nze vrwachting was niet hoog gespannen, maar toch waren wij nauwelijks voorbereid op eene conclusie als - deze : ..dat, waar bet er op aankomt eenige bat"n aan te wijzen, die opgeleverd zouden kunnen. ! worden als bet gezamenlijk bezit van obhV.'i'io' houders en ongedekfe crediteuren, er niet gewezen worden kan op zaleen van eenig aanbelang. óie onder de tegenwoordige omstandigheden verkoop baar zijn, of bij exploitatie noemenswaardige winsi laten." en eenige regels verdei1 : dat de ma?a. geheel aan eiucn lot overgelaten, zoo u-ocd al