Historisch Archief 1877-1940
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
'
No. 494.
van worden moest. Als hij na deze zonder
linge phrasen, die het Geloof zullen recht
vaardigen, weder aan zijn onmisbaren
Prometheus denkt, of niet denkt, want Prometheus
dient louter voor ornament op het ledig
meubelstuk, vraagt hij uitermate plechtig:
«Derhalve Prometheus veroordeeld? Der
halve geen radicale maatregelen, maar
halve, opportunistische geneesmiddelen? En
voorts: een rustig en berustend
»lais^er passer ?" om hierop te ontwoorden:
«Evenmin als Geloof gelijkluidend is met
ongeduld, evenmin is het verwant met iets
dat naar onverschilligheid zweemt. i(En na
een klaar bewijs, in drie volzinnen, dat men
in het geloof den maatstaf bezit om de ware
beschaving te onderkennen en het middel
om te voorkomen »dat gelijk bij de socialisten de
warmte van het hart en de onbevangenheid
van den blik worden uitgedoofd in de zeer
betwistbare theorie der waarde en in de bit
tere wateren van het materialisme," worden
wij verrast door de volgende ontboezeming:
»O, deze goddelijke humor der geschiedenis
en van het leven! Het Socialisme legt allen
nadruk op de ongelijkheid van den kapitalist
en den werkman. En de humor, die er
straalt uit het geheele wezen van den be
kwamen werkman, wien iedereen acht en
liefheeft, wanneer 'deze met de pet in de
hand staat tegenover een onbekwamen en
verwaanden rijkaard, dempt onmiddellijk de
klove der ongelijkheid en de menschclijkheid
is schitterend gewroken."
Met zulk een redeneertrant over het Ge
loof raakt men doodeenvoudig verlegen. Trou
wens het is de vraag of dit stukske nog op
het Geloof betrekking heeft. Waarschijnlijker j
is deze verzekering te beschouwen als een
sprong van den schrijver, om van het Geloof af
te komen, even later gevolgd door een nog
krasser sprong, die hem over :>stclsels en
personen" zou heenvoeren. Het verrassend
slot immers van deze bladzijde luidt: >>Zal
de radicale maatregel toch nog noodig zijn?
Wie zal het zeggen ?"
Ja, wie zal het zeggen ? Als de heer v. d.
Linden zijn lezers eerst maar eens wilde
mededeelen: welke maatregel de radicale maat
regel is, dien hij bedoelt. Wat ons betreft,
wij hebben tegen titel sein en Personen slechts
n bezwaar: met den besten wil is er uit
deze verwarring van denkbeelden zonder
gcdachte niet wijs te worden.
j
Wij zouden over dit (7/</.s'-artikel geenszins
zoo breedvoerig gehandeld hebben, indionwij j
het niet moesten beschouwen als een hulde- !
blijk, door de redactie aan haar medelid'
den heer Quack, aangeboden. Het, staat i
daar, ongetwijfeld buiten zijn voorkennis, j
»Stelsels en Personen" zijn bedoeld als een j
vriendelijke attentie aan den schrijver van i
Sociale RpcJitreirirdi'/'ieid, en om den
hoogleeraar de maat vol te meten, heeft men
hem mede uitgenoodigd zich naar den geest
te verkwikken: Op den Ft/inilied/tr/. Dit
voornaamste provincieweden. Bij een dier i
voorstellingen in den Utreehtschen Schouw- !
burg, toebehoorende aan Kees van Leeuwen, '
werd den jongeheer Eduard Bamberg openlijk
hulde gebracht na het spelen van de rol van
Savetier in »De Schoenmaker en de Rentenier". |
De student J. il. Burlage, de latere auteur j
van»Onthoudtuw dag" wijdde hem een lofdicht.
Drie jaren lang hielden in Amsterdam en
omliggende plaatsen de kindervoorstellingen
stand, tot in 18HÜde oorlog met Belgiëuit
brak. Het volk werd te wapen geroepen,
de schutterijen moesten oprukken
naarXoordBrabant, en werden gelegerd in vestingen en
cantonnementen. David Bamberg kroeg den in
val, het leger te volgen en de schutters met de
kinderkomedie te vermaken. Vooral in de can
tonnementen vond dit grooten bijval. Te dier
tijd heeft de veertienjarige Eduard Bamberg
daar, waar voorstellingen werden gegeven voor
de verminkten of achtergelaten betrekkingen
van hen, die voor Vaderland en Koning hunne
haardsteden hadden moeten verlaten, altijd en
heel belangeloos zijn medewerking verleend.
et zelfde deed hij bij de voorstellingen wier
opbrengst strekte om een penningske te of
feren tot stijving der schatkist milder minis
ter Tets van Goudriaan). Hij maakte zich
bovendien verdienstelijk door den gooden geest
onder de schutters levendig te houden en de
liefde voor Vaderland en Koning- voortdu
rend aan te, wakkeren.
In het leger zong- hij voor het front
deitroepen met groote bezieling: Do Koning
leev"''; «Herinnert ge u, getrouwe
Burgerscharen" ; het lied van De Jagers van Van
Dam" droeg hij voor het corps van Van Dam
zelf voor. Majoor Van Dam had het lied voor
zijn kosten doen drukken, en het geld dat
Eduard Bamberg- met zingen en verkoopen
er voor ontving, stelde hij zelf den Majoor
in het Ginneken ter hand. Die liederen droeg
hij ook voor in de kampen van Renen en
Oirschot, onder opperbevel van Baron van
Geer.
Door den hertog van Saxen-Weimar wor
den de oude en jonge Bamberg uitgenoodigd
gedurende den voor- en namiddag van den
24stek Augustus, 's Konings verjaardag, een
deel der troepen te amuseeren. Het corps
der genie richtte in de open lucht een tooncel
van zoden op. David Bamberg verrichtte daar
foocheltoeren en Eduard zong nationale
lieeren. Beiden, vader en zoon, deden dit weder
geheel belangeloos. Maar de aandacht, die
zij hadden opgewekt, bleef bij de Koninklijke
familie in herinnering. Weinige jaren latei-, in
laatste was o. i. erger dan het eerste.
Wie heeft de vermetelheid, wij zouden
bijna, zeggen, wie heeft de onbeschaamdheid
begaan, in elk geval de onbeschaafdheid
aangedurfd, een esthetisch ontwikkeld, fijn
beschaafd, degelijk wetenschappelijk man, als
Quack, te brengen in zulk een grof, laatdun
kend, oppervlakkig, rumoerig, opgewonden ge
zelschap ? Welk een gesnap, welk een gegons,
gegil en geginnegap, wat een praatjes
voor de vaak, nu en dan in beelden gesto
ken, die aan een maskerade doen denken;
zwierig als opgeprjjnkte boerendeerns. Een
echte dorpskermis !*
Wien ontgaat het, dat deze
familiedaghouders wat al te rood van wangen zijn,
wanneer zij, onder Lize, als voorzangster,
in choor het petroleunilied aanheffen; en dat
zij, zoogenaamd redeneerende, niets anders
doen, dan als gedresseerde witte muisjes
tegen den baas van het spel op te kruipen,
om de/en in de gelegenheid te stellen, aan
het publiek te doen zien welk een macht
hij over Gods natuur heeft, en hoeveel ver
stand er soms nog in redelooze schepseltjes zit?
Waartoe zullen wij verder over dien
Familiedag. waar het socialisme met huid en
haar wordt opgepeuzeld, spreken ? We zouden
er geheel over zwijgen, meenden wij niet, dat
dergelijke opstellen een gevaarlijke litteratuur
vormen in onzen tijd.
Men klaagt terecht over de schier onbegrij
pelijke oppervlakkigheid van de socialistische
leiders. Men ergert zich zoo mogelijk met
nog meer recht aan het gezwets en de
vaak opruiende taal van den minderen man,
die deze leiders volgt. Men erkent en nie
mand zal het tegenspreken dat de ont
wikkeling van de arbeidende klasse ten on
zent ontzettend veel te wenschcn overlaat,
en zij mitsdien maar al te gemakkelijk te
winnen is voor eene gevaarlijke propaganda.
Men zou zoo gaarne zien, dat de leiders hun
denkbeelden onderwierpen aan de vuurproef
van het betoog der tegenpartij.
Welnu, stel dat enkelen hunner, en daar
zijn zeker dezulken ook ouder de Socialisten,
aan dien weusch gehoor geven ; neem aan
dat zij, vragende vvat men tegenover hunne
denkbeelden kan stellen, zich nieuwsgierig
richten naar het oudste en eerste der
Nederlandsehc tijdschriften, om te vernemen wat
in dien kring van wijzen en verstandigen
omtrent hunne mecningen in liet midden
wordt gebracht, is dan niet zulk oen preten
tieus maar ledig en verward artikel als
>7,"/.,r/..,- en l'/'i-xdiifn, en een goflodder met
woorden en zouteloozc grappen als in On
ileii Finiiilifd'/;/ hot beste middel, om hun de
overtuiging in te storten, dat hun stellingen
onbetwistbaar zijn? 3,Iet zulke frasen '/.mi
men hen willen binden ! Ze verscheuren ze
als spinrag. Zulke u'/"'xartikelen kweekon
Socialisten meor dan l'n-lil r/nji' A/'/'ii. En
dat niet onder de arbeiders, maar onder de
lezende middenklasse der maatschappij.
De fiidx zij voorzichtig. Zij s. lui te hare
lï-s'U, werd David Bamberg uitgenoodigd om
den lüden Juni, den verjaardag van wijlen
Prins Hendrik der Xederlanden, op liet
luslslot Het Loo", mechanische proeven te
vortoonen. Bij die gelegenheid werd hij tot
hofmechanicus benoemd. Zijn zoon Eduard
droeg eenige gelegenheidsdichtregelen voor
in bijzijn van Z. M. Koning Willem l en
hoogstdeszelfs Gemalin, de Prins van Oranje
'later Koning Willem II), Prins vu Prinses
Frederik, Prinses Marianne en Prins Al!;or!
van Pruisen, den Krfprins (thans Koning
Willem 111), Prins Alexander en Hendrik
en den Hertog van Saxen-Weimar. De
dichtregelen zelf bood hij Z. M. den Koning
aan, die ze allerminzaamsl, aanvaardde.
Van ls:!l tot 18.'57 blijft Eduard Bamborg
zwervend en ambulant; van lS'->7?l "vul is hij
verbonden aan het gezelschap van juffrouw
van Kruehten, van l S.'i!)?l^J-1 bij het te
Zntphon geformeerde gezelschap onder directie
van Willem Hompel , om de provinciën
Overijssel en Groningen te bereizen, waar hij
zich veel naam verwierf. Bij dat gezelschap
heeft de latere groote komiek, J. Albregt, als
kind van zeven jaar aan de hand van
Bamboru' als Lilli in Het rronielje run tien ])<>ii<ni
voor hoi eerst hot tornooi betreden. De vader
van Albregt was bij Hompel als eerslo ko
miek, zijn moeder als i-oufileuso verbonden.
In 1811 wordt Bamberg te Rotterdam met A.
van Lier zeli' directeur van ('en gezelschap
dat optrad in ('oncordia, een houten lont,
onder het bestuur van de lieoron Roggenbacli
on van der Hoop op de Kruiskade, destijds
een smal pad. Om in tuin en zaal te komen
moest men op een smal plankje eer, sloot over.
Bamberg's directeurschap duurde slechts
driejaar. Hij word door Duport uitgenoodigd
naar Amsterdam te komen om to dobiitooron.
Door het vertrek van Judels, die mot enkele
zijner eonfralors een eigen salon in de
Amstelstraat hadden doen bouwen, was er een
plaats opengokomcn. Bamberg debuteerde met
De Jl/jL'doin il/'i' Armen l Le nn'iiinjr d'nn
Snretierj. waarin hij voor hot eerst met groot
succes zong: Al/e '.cijeii l;onil run bo/'e/i.
Terwijl twee oandidaton voor hem met
kabaal waren afgewezen, was zijn debuut
schitterend en werd hij voorgoed aangenomen.
Het verblijf aan do salon van Duport. is voor
Bamberg het gelukkigst tijdperk zijns levens
geweest. En geen wonder, eindelijk kreeg hij
rust. Als elfjarig kind waren zijn om/wer
vingen begonnen en thans was hij een
jougmensch van '28 jaar.
Hij zelf schrijft daaromtrent:
poorten voor de onbevoegden, ter wille van
de goede zaak. Zij verheugt zich in het bezit
van Quack. Dat zij hem aanspore zijn be
gonnen arbeid voort te zetten. Daar ziet men
met verlangen naar uit.
En dan, de O ld K heeft ook eene reputatie
te verliezen.. . . Voor een goede reputatie is
een al te luidruchtige familiedag gevaarlijk.
Laat Ch. Boissevain een lief $tukjc natuur
schilderen, gelijk het hem is toevertrouwd,
en de potsenmaker van udenetcrde, deinst
voor goed uit den gewijden kring, gelijk de
booze voor het Teekeu des Kruizes.
Dit zou voor Uidx en volk een groote
winst zijn.
POLITIEKE ECHO'S.
Door hut ..veel beloven en weinig geven"
hoeft do Minister van Justitie niet alieen liet
leven van anderen vreugde geschonken,
zooals het spreekwoord zegt, maar ook zijn eigen
ministersloveii voorloopig verzekerd.
De toekomst der deurwaarders is verhelderd,
dank zij hot, pleidooi van verschillende vocalen
in do Kamer, voor die arme (i) lioden. Do
bozninigirigswoedc, dio anders op liet innonhof rond
waart, was nu plotseling gostild en?de belan
gen der deurwaarders zegevierden.
Do Commissie van Kapportcnrs over de be
grooting van Justitie hooit zich als oen vader
tegenover zijn zoon jegens don Minister
gedragon. Niet alloen is alles op de nauwkeurigste
wijze nagoplozen, maar zelfs trok do Commissie
het land rond, inspecteerde en controleorde, on
gat' ton slotto op hot liinnonhof don Minister
aan, hoe alles veranderd moest worden.
Al te vriendelijk, meende do lieer Do Savonim
Lohman. dio do Commissie er kort on krachtig
aan herinnerde, dat een Ministor niet ouder
curatoclc staat.
O!'nu do hoor Du Tour de Minister van Justitie
is, dien een idoaal-kabinot wenschcn zon, blijft
ooiio andere vraag. Van do openbare tribune is
er vau zijne adviezen weinig to liooren, daar
's mans orgaan zwak en hot geraas dor Kamer
leden sterk is. C-elijk hij daar stond to spreken,
mot tal van Kamerleden achter zicb, die op
hoogst on-ü'stlietisclte wij/e neergehurkt zitten rond
om het voetstuk van don troon, dood hot geheele
tableau donken aan oen cabinot.... inodoro.
Hot analytisch verslag is in do doos. Of hot
er nog nog ooit uit (e voorschijn zal komen is
liotwijfolbaar. Wat zou men er nok mee gedaan
bobben? Kuim tien duizend gulden 'sjaars
uit"?""'"'""" on niets gewonnen bobben, /on n lid
gegeven on mets gewonnen bobben, /on een lid
tevreden zijn geweest niet bot saamgcdrongon
verslag zijner rede? Evenmin als zij bol nu zijn
mol hel. door elkaar genomen, zoer verdienstelijk
i-ó^inic, dat do iiers daarvan geeft. Uovondion is
Van toon af, nadat ik in don salon bij
Duport gevestigd was, is mijn loopbaan mij
steeds genoegelijkor geworden. Hei gedurig
groote succes on afwisselend repertoire hoof;
mij al hooger on jiooger doen stijgen on achtte
ik mij gelukkig in mijn slaat, waarin ik mij
bevond. De Rollen van l'i'i'i'ol in
Moedi-r:ei/fii. Andréin M/njiln!/ nu. Hnrn/i/m in lid
(',e
^nnni. ^linl/n m f r /'<//'/// en
Kloini'/enni/ii;!;.?:,'??!'. Jirinne !)it/!u/ in Arilinr of l i', ju ren In!/r.
!r;iii"lniri! \ in do Xnornsii r. .Inilloi; in
.]/,//',/. / of de i/ern/i/i n run ei n tjiiidf i:j,!"ieil/;!']. oen
luofdrol in .l/t/t d, l\'n"/.«'< r. enz. Al deze
rnll'ii spoelde ik mot mevr. Klcine-Garlnian on
neerdere verdionsteiijko arlisien. Voeir daar
iu nog bij de rollen van LrL'nin in i'ii/i,'o.
]>/' Iji /"f/n/er. Lnxl i/j l >enrir'inrili i''iii'i!jrs:jii'lili'i'.
'iolii/ix in l)c !!//>/1!\ n/'i/t/'. n'e /ninnnjn in
l.nn?/i.'/'l/oo/n in Ili'/lclxltif, Lin/linr in M///I//////- of'
l j n l ron/rtnl/n/'l. do Kruier in I!//;/;/ r'.t
i/efhicilfniK, on nog zoo voel meer, dan geloof
i< toch \\ol, dat: ik oen uitgebreid en sterk
afwisselend repertoire gespeeld heb, on ik
nag zeggen, mei voel succes''.
liet zijn aan do salon van Duport is voor
aamiKTg een aangename herinnering
gcilovon. Mol dankbaarheid hcrd(>nki hij diens
. iok\vamon regisseur Amoluug, oen Duit<eher,
, iau wien hij erken! voel schuldig ie zijn,
«ven als Mevrouw Kleine-Gartman on do
ioor Jlnrin bom een groot deel hunner ar!
issoko ontwikkeling (lankton. Tol Is'ili bleef
!ij bij Duport. Do /aak ging minder goed,
yin bezoldiging was laag, 11 gulden in de
vcek, een bezoldiging waar tegenwoordig bijna
gx.'ii dor beginner:- genoegen mee iieeml, en
! I.)vendieii werd hom een Directeurschap to
lollerdam voorgespiegeld.
j Iieods oen jaar Ie vorou had liij
j>lanipu van vorandoring. D<> directie vau oen
l 'toneel, oj) to richten (c Soerabaya, was Item
ajigebodon. Reeds was bijna alles
ovoreeng-komon, hol kanioor, waar golden konden
l oilvangen worden, aangewezen en hadden
vrschilloitde arlisl<>n zich bij hom
aangeslotci, waaronder .Mevrouw Kleine?Gartman
01 haar echtgenoot L. Kleine als
orkesldrecleur, toen het plan door bijkomende
omstandigheden verijdeld word. \*an daar
d t hij het dirocleursehap ie Rotterdam
aaiin .m 011 op nieuw zijn rooi Is zorgelijk beslaan
t ii de waagschaal stelde.
Hij engageerde vele buiten engagement
zindo arti>lon on opende iu Oktober te
Rottfdam zijn Salon de Variétés. De opening
j sliagde uitstekend, maar de zaal was te klein
welke de Grondwetsherziening z, i. onwettig is.
De premier was kort en krachtig en verwees den
aanhouder naar zekere motie, die mot verplette
rende meerderheid verworpen was. De Kamer
mort on bromt, als Keuchenius eene zijner lint
worm-redevoeringen aanvangt, ook do geachte (?)
afgevaardigde van Amersfoort bekommert er zich
weinig om en gaat door als een lekkende water
leiding, om de minuut een woord.
Do voorzitter hoeft der Kamor zelf beperking
in hot sproken aanbevolen on deze komt den
gooden raad na door do dubbele hoeveelheid
olo(|uonlio voort to brengen.
Van over de Grenzen.
ii'iVreun zoo gewoon do courant zijner richting
!)o heer Kouohonhis klampte ook Minister l!
oomskerk aan over do ontbrekende eit' leden, zonde
Als een onheilspellend profeet is de oude
veldmaarschalk VonMollkein den Duitsclien
j Rijksdag opgetreden. Hoe somber ook voor
de oogeu van de oningewijden de politieke
hemel mocht zijn, in de uitingen der officicele
wereld ademde tot nu toe alles -pais en vree''.
l En waar de organen der Duitsche regeering
[ het uoodig achten, de uitbreiding der
legerj sterkte en liet nieuwe septennaat te verdedigen,
i geschiedde dit naar aanleiding van den tekst:
«indien gij den vrede wilt, zoo rust u ten
! strijde".
! Gansch anders sprak de grijze
Seldfii'lifeni df.it/tfi-", van wiens kalme, met mathematische
| zekerheid berekende natuur men geen
phan] tastisehc overdrijving kan onderstellen. >(_liin^
i Enn/iin xtnrrt ron. }\'itffen", zeide hij. Ook het
i rijkste land zou den steeds zwaarder
drnkkenj den last der oorlogstoebereidselen spoedig
on| dragelijk vinden. Eu daarom was eene
bei slissing nabij. Duitschland zou niets liever
; zien, dan dat de naburen aan gene zijde dor
i Vogezen weder goede vrienden werden ; hot
was tot toenadering volkomen bereid. Maar
; de Franselien wilden van vergeven en
vergo'? ten niets welen; zij bleven als eersle en
: eeltige voorwaarde stellen, dat hun Elzas. on
Lotharingen zouden worden teruggegeven, on
dat kon Duitschland nooit toestaan. Dus....
Hot, dus beperkte zich tot eene aanmaning,
om de militaire ontwerpen aan te nemen. Als
tweede motief werd nog aangevoerd, dat de
? alliantie met Oostenrijk wel is waar eene
hoogo waarde had, maar dat eene groote natie
sterk moest zijn door eigen kracht. Over Rus
land sprak Von Moltko geen enkel woord.
i Dreig! dan van die zijde geen gevaar?
Keizer Wilhelm wil niet gelooven aan de
5 mogelijkheid van een eoullict met Rusland,
| on hot: is dus /''?;?", over de betrekkingen tot
i dio mogendheid iiiei anders te spreken dan
in de mees! vriendschappelijke on
waardeorende termen. Maar kei/er Wilhelm is bijna
no'j:entig jaren oud, on men mag dus vragen,
hoc de toestand zal zijn, als do monarch de
oogeu gesloten hooft, die het gevaar niet wil
den zien, dal van hol: Ooslon dreigt, oen
gevaar, d.:! men met Voi Moltko een
\'tii^ltei inliiil^'i',. /o;t kunnen noemen.
De groofo massa van hot Russische volk
haal Duitschors on Oostenrijkers me! oono
volkomen h:;:!t, en maakt geen geheim van
om de kor-ioii goed te maken. Daags na de
opening ontving hij vau zijn gewezen mede
werkster, Mevrouw Kleiue-Gartman een brief
die vau hartelijke belangstelling on een si ro
ven naar het betere een schitterend getuige
nis aflegt.
/j ii > i/ii '/ nüi/i'i'Jihlt' </it/f!i/i/ il; ei n hrirf
/'"// htijn'' ; .-'/.v/V /-. fi'ftft/tn \-:i ///// n tl tl te n '<t/t'
n 'hu i'! tij': . i'lt- terxli nun'^lell / nij r//n ii/in'iifn
nrintil. ii/ t/it' x'iltnt Ie i.'nnii'n l/iftnini n : //'/e,
(/uur/te /,(? nul; i in n d'/l ciT.nel' 'H///!// ir/Hen
mli/i/i//, /.s- //'?/ tn/j e/'l/'e/' a// iid i/iii/i'tt/i/t/,'
iiiiinn<l/-!ejl; mijn l/nix ie rerliilen. d/'irijl //',' li:er/,'rlij/,:
fin1'!'' 'il//,''/ r* !/i:t/iliit iii'ti. uiijn L'ecl t* </<!///'!.?
t/jie/i. 'li ihirlci' l/erf! ieeri' onn/ett/e iillt'* n>i/ïr
ii/iiliii i/e,/'/ 1 u', (n 'Jij h 'i, (n 'f i//ix t/i xf in ijrijiit n ,
iinl >L' hi/iiijsl. /'ut//' : it-l/inj iniiel \ijit. <i/,' ni/nie
',/ix/il' lieej'l ten r ln/'ti/e ktxn'lx i/eliii/l. en. u//i;j
; c//x de dein' it/ef ////.
i'!'/!'',"!//!,' ijiiiii'iie i'i-Jili'i'. ,-,iiii i!.: run mr /re!,
n n* letilen rer/ten/e//. ////e /i//ex t* t!/ijtl<>ii</t.
( If.^/'l/te/// t/,1 niet !irijlrl //n// t/e// tjt/ii/ri/ niixlini.
///''///' ij'le/'ij nt/j d'it hel t/n* //'ir/eli//,' t/tin/' '/,'//.
;/// I'KIIII. ii' Iniin'i'ii i/nt iiei n ir irelijnnl in er
e/ i/t/t l//!,' fins t/'// /inde tinn /t/t' \o/''jlijl: Irr/n.
n///// li'ini/ii/. eii f/etn.' er ',//// ///////i'rx nn \nif
rn Ir iii/'iiM-l/fii min n/r <//' '. e/*/-////// il/r. 'il; IHHIJI'.
/l'////' a n liix/n/ï// ^tdli'it n/id/n. ilnx dnl de ijiiede.
(i/;.'l n nll'ii.' .'.iiji -/e /* i;//, e hni'ielijl;e tri ns/-Jt.
in ///f n/i'i ''/n e/t''.i></,' ei/n in/j rinn' n/ijne \n^i'i'
n.:tn n n' in ui/// ( 'n]ini!iixe .' il; Int/ n te ]''///(*/ r/l.f
liniid/ er n te mee />/",/!/ linni' o// Ie 'ji'oec joule n.
on/i/f rl; '. 'intn. Ie /i/nl;ei/. iinl; ii'in Ilen/'i
/('t/./i/iiluxr. 'Ii'ii ,?;</// f/h'///'/ /'/'/' \i/e/,' il; dl' li' duin n"///
/////'c l/t'il hetrijl /rij '.iji/ iiehinx' /t/l/ ilrn'
tntL'niidtij ////?/ /Ie i/r/ft/de// /ter innl. innnr /et/f.
jmix Kiniilijdx n mr Innl x/iree/;/. irei'l den //'//,?//.
i' n fin! /!,' ren ron ir did i//j nnn dit MIJ n ri-r'.oe:,-,
lefl ',//// roliloc/i. n n t int/ir'? en r>/\ mr ili'
'W./i.i M J. KI.ICIM:
J. H. RÖSSING.