DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. - nietB aangenamer zjjn dan ze nog * *" .cl Zeker! Zér Satuurlyk! 't Zal me doen, Thomas. «Wcht even! Agatha.... eh...." 'tot raar staan als ik hier bleef, beste?" Maar, ziet ge, als die oude heer u zal bij misschien gaan zitten en aan blijven en we verliezen dan den gekeelen Wacht -ik weet wat! Hier is de alkoof. in! Ik zal je een stoel geven. Ik ton zoo gauw kwijt te- raken als >'TK*arheid is, dat onze vriend dooitelijk bang 1 hjj beetgenomen zou worden, als wij hooreen vreemd heer hepi had opgezocht en gezelschap van een jonge dame had geDaarbij was Agathft een beetje schuw :Was dus blijde, dat ze zich in de alkoof kon. rt niet lang, of binnen komt' de heer Een knappe, rondborstige oude heer, jaar of wat in de zeventig, niet al te vast de beenen, vuurrood gezicht, fraaie grijze rden, witte hoed, bonte das, enfin, ge >Attk slag van menschen. aangenaam kennis te maken, meneer. dat ik niet ongelegen kom. De knecht u zeker dat ik deze kamers vroeger s? Ja? Mooi! 't Is goed drie en vijftig Bieden! Uw vader was toen nog nauwelijks >, 'ma ik haast durven wedden, lieve hemel! tfld voortvliegt! Alles komt me nog voor '?'t gisteren! als ware 't gisteren! Hetle uitzicht op den tuin van den meester! oude uitzicht! Ook nog dezelfde oude i!" en de oude heer slon'd op en klopte zijne vingers tegen de Igsten aan, en ik leef. ook nog dezelfde oude canapé! otapte hij de kamer rond en Meld dan «til bjj den haard. Dezelfde oude schooritel." Weer ging hij voort, tot hij bij de kwam, en de kruk aanvattend, die omDezelfde oude ". Hij had juist w opengedaan, toen hij zag dat er zich iets, een damesjapon geleek, bewoog. Onmiddoot hu de deur weer en riep, terwijl lüj een veelbeteekenenden glimlach het hoofd [<te, uit: wel! 't zelfde oude spelletje! 't Zelfde oude .... j«!" Menheer! galmt WUliam hevig verschrikt uit, ffljjn woord, dat is mijn zuster! Zij en is _ ik _", Wel zoowaar! Dezelfde oude leugen! Dezelfde leugen!" (Naar 't EngelscK). P. F. v. D. Allerlei. IN EEN VERDRONKEN STAD. beoefenaar der natuurwetenschappen die het zoölogisch station te Napels bezocht, 4t een uitstapje dat hij aldaar medemaakte. Ofschoon de Zondag (12 December") zeer winen regenachtig was, ondernam Prot. Dohrn tocht, waartoe ik ook uitgenoodigd was. Tgens om 9 uur verlieten wy met de beide nbooten Balfour en Johannes Muller het De kleine Balfour stoomde vooruit, "daarachter in den groeten Johannes Muller, i de duikerboot op sleeptouw In de eigenlijke de zee nog glad, toen wy om den Ponheenkwamen echter, werd zij onstuimig, t*oseidon eischte zijn offers. De vaart ging 4e bocht, waar eens Baiae lag, en tegen den wierpen wij er het anker uit, om te duiIk was het eerst aan de beurt. Het verband na een flinke Mensur is zeker geen eid, maar het is aangenaam en gaat vlug, «JS (t tergelijking van de verkleeding waartoe ik '?^ |«**t overgaan. Het nieuwe costuum bestond uit -" -jen tot aan de knieën, een wollen buis en broek, tot onder de armen reikte, eene muts met jg f» spons op het voorhoofd en watten in de Zoo word ik in het caoutchouc costuum oken; alleen hoofd en handen zijn nog vrij; mouwen sluiten hermetisch. Aan den hals ift men een gomelastieken pantser aan het op den ring van het pantser schroeft weder iets, een koperen ring, die de wind- voor den helm draagt niet te vergeten de ite balschoenen, waarvan ieder 32 pond met looden zolen, een duim dik, daarover een broek met zakken, nog een groote zak et hamer en net, en de duiker, die zich buiten water nu niet meer bewegen kan, is klaar. aa begint het onderricht voor de signalen en ^lichaamsbewegingen, want de minste vergissing de ergste gevolgen hebben. Nu gaat het boord, de scheepstrap af. De laatste acte nt. Men hangt mij als ridderorde nog 50 kilo oger om, en zet mij den helm op, De voorzijde nog open, ik adem nog frissche lucht; vaarwel! ? "ïhans, en de laatste plaat wordt toegeschroefd. - * Een dof gebruisch begint; het is de lucht, die chter in den helm gepompt wordt. Plotseling at een slag door den helm, het teeken tot de naar de diepte. Ik laat de brug los, en in het volgend oogenblik pijlsnel naar de te zullen gaan. Maar nauwelijks ben ik 4tt net water, of ik voel mij zoo licht als een veer, «ndiuiks de zware gewichten, en heel zachtjes ik omlaag. Nu kwamen de ergste oogen ken. Hoe dieper ik zonk, des te luider werd et gebruisch in mijn oorèn; het was alsof mijn \^fommelvlies barsten zou. Volgens, de instructie «jperdo ik den mond wijd open, en hapte zoo veel *ÏS ik kon naar lucht. Dit hielp ; het bruischen hoe langer ik beneden was, des te beter yerdragen; weldra gewende ik ook aan den , " en athmospherendruk, die mij benauwde. , flet wonderlijkste gevoel is de opheffing der 'cfyjen zwaartekracht. Ik had toch 161 pond metaal ~ata mij hangen, dan mijn eigen gewicht en het zware costuum met den helm; dit alles werd de ingepompte lucht opgeheven; wilde ik met den voet mij wat van den grond afoten, dan danste ik terstond een halven meter in de hoegte, en had dan verscheidene seconden noodig, om weer naar beneden te zweven. Hoe zal ik al de pracht beschrijven, bovenal de kleuren der dieren, die ik voor mijn oogglazen zag, toen ik beneden rondwandelde of liever zweefde. Ik was in de muren eener verdronken Romeinsche stad, vermoedelijk het oude Baiae, geraakt, en zweefde nu langs de straten, waai' zich eenmaal de oude Romeinen bewogen hadden, door hun voorhoven en kamers. Maar hoe zag het er daar uit? Geen vierkante duim. die niet bedekt was met algen, sponsen en koralen. Daartusschen hingen vuurroode zeeëgels en vuurroode zeesterren, bossen actinien van een voet doorsnede, waarin alle kleuren dooreenspeelden, krabben, groote kreeften in vuurroode spongiën zittende, of in slakkenhuizen met actinien bezet. In een klein vertrekje, waar eens een zwartoogige Romeinsche gerust had, zag het er bijzonder grappig uit. F.en bataülon ascidiën, bont glin sterend, zwom langs mijne oogglazeii, de wanden waren heerlijk gedrapeerd met planten en die ren; op den achtergrond echter kroop ecugvoote inktvisch, die van verbazing over mijne verschij ning geheel violet werd; geheel dol werd hij echter, toen ik hem met den hamer uit zijne schuilplaats haalde en hem als lekkernij voor het middagmaal in den zak stopte. Bijna een half uur vertoefde ik in dit fantastisch verblijf, ecu sprookjestuin; toen echter gaf ik, om ook oen ander de gelegenheid te geven, te duiken, het signaal: omhoog!'' en na vijf minuten ademde ik weer met volle teugen de frissche lucht in, en vertelde mijne vrienden van de wonderen der diepte." De hoofdstad van Servië, Belgrado, heeft nog geen plaveisel, en dit was sinds lang eene redeu van ergernis voor koningin Natalie. Koning Milan I heelt te veel met de politiek te doen, om zich ook met zulk eene aangelegenheid nog te be moeien; de stedelijke regeering heeft geen geld. De schoone koningin besloot, uit eigen initiatief de stad aan plaveisel te helpen. In de naburige steengroeven is materiaal genoeg, maar de Fransche maatschappij, die de Servische spoorwegen exploiteert, weigerde tot heden halsstarrig, mode te werken tot het transport naai- de stad. Er was daar geen station..." en toen de koningin eigenhandig een brief schreef aan den directeur, ontving zij eene beleefde verwijzing naar allerlei artikelen uit de reglementen en de concessie. De koningin liet dit door den burgemeester na zien en zeide toen: Wees gerust, ik heb mijn plan! Zorg gij, dat er morgen tweehonderd ar beiders naar de steengroeven gaan." De koningin schreef daarop aan den directeur: Ik wensch morgen een uitstapje naar de steen groeven te maken. Wees zoo goed aan mijn extratrein vijftig ledige kolenwagens te laten vastha ken. Natalie." Dit hielp. Een hof-extra-troiii, van welke lengte ook, mag nooit geweigerd wor den. Denzelfden dag nog waren do steenen in de stad en koningin Natalie zag af van haar uit stapje naar de groeven. Hoe geschiedenissen als die van isza-Eszlar in de wereld komen, blijkt uit een geval dat uit Schrimm in Posen aan de National Zeitung be richt wordt. Mevrouw R. had 's avonds aan haar Poolsch dienstmeisje in de keuken eenige orders gegeven, toen er een bekende, een heer binnen trad, die slechts even eene mededecling kwain brengen en terstond weer vertrekken wilde, zoodat Mevrouw R.?hem niet medenam naar de huis kamer, maar hem in de keuken te woord stond. Deze heer heeft een hooge doordringende stem; het onderhoud duurde langer dan men gedacht had, en het meisje, dat bijna geen Duitsch ver stond, werd er zoo door verschrikt, dat zij naai de politie liep met het bericht, dat hare mees teres met een vreemdeling het plan beraamde haar te vermoorden. De politie stoorde zich niet aan deze aanklacht, daar Mevrouw. R. eene bekende en geachte vrouw op het plaatsje is. Het dienstmeisje keerde echter 's nachts niet naar huis terug, en toen Mevrouw II. den volgenden morgen uitging, om vol bezorgd heid te informeereu, kwam zij het meisje tegen, dat luide riep: Ik weet het wel, ik weet het wel, gij wilt mij vermoorden!" Weldra kreeg Mevrouw R., eene Joodsche, be zoeken van hare vriendinnen, om haar te vragen naar de geruchten, die in de stad liepen, omtrent den door haar beraamden moord op haar dienst meisje. Den volgenden dag riep men haar op straat na: moordenaarster"; 's avonds was er een volkshoop voor do deur en men bedreigde hare glasruiten en haarzelvo. Mevrouw R. wend de zich tot de rechtbank opdat deze, door het meisje, als uitstrooister van de geruchten, te veroordeclen, een eind aan de zaak zou maken. Het meisje werd tot 'een geldboete veroordeeld. Niets hielp echter. Allerlei omstandigheden wer den in herinnering gebracht en ton ergste uitge legd. Mevrouw R. had eens het meisje geraden, als zij met naaiwerk bezig was, een lagercn stoel te nemen, dat was om haar van achter te kunnen overvallen!" Do arme Jodin wendde zich tot pastoor en predikant, opdat deze van den kansel haar voor onschuldig zouden verklaren ; men viel haar nu niet meer lastig, maar zij kon geen ander dienstmeisje krijgen. Na veel moeite was zij ook daarmede geslaagd, maar den eersten nacht werd het huis in opschudding gebracht door het gegil van het meisje : Een mes ! een mes ! men wil mij vermoorden!" Zij had van het geval gedroomd en was bijna niet tot bedaren te brengen. Onder de merkwaardigheden, op dit oogenblik in Londen te zien, is G-ougou en zijn varken; beidon worden in Covent Garden Circus vertoond. Beiden zijn dik on vet; de heer Gougou is daar enboven een der flinkste clowns, Jack", is zeker het slimste varken in Londen. Jack is geen ge letterd zwijn, hij haalt den snuit op voor het alphabet; hij springt echter door brandende hoe pels en danst op de stijve koord. Hoe het deze kunstjes geleerd heeft V zegt Gougou. Met den stok en de suiker, veel stok en weinig suiker. Het komt er alloen op aan, de zwakke zijde van het varken te vinden en zijne ijdelheid te streelen. Allez, saucisson!" schreeuwt Gougou, comprenez-vous V" En Jack zet zich in galop. Dan streelt Gougou zijn ijdelheid"- '?Ah ga, mon p'tit cher, il est très-chic", en Jack kijkt vriendelijk naar hem op. Of het varken is ongehoorzaam, dan luidt het: Go on, peeg; go on, peeg;" op een toon van de diepste verachting, tot groot ge noegen van het Engelsch publiek. Een der grap pige tooneelen is dit: Gougou staat wijdbeens en bekijkt Jack, die hem den staart toekeert, en is troosteloos omdat Jack zijn kop verloren heeft. Hij roept een vriend, om in diens boezem zijne smart uit te storten. De vriend troost hem, de zaak is opgehelderd, en Gougou keert zich om, maar ziet weer zijn lieveling zonder kop. Het var ken is er op geleerd, met zijn meester om te koeren; die toer wordt zeer toegejuicht. Ga naar huis, pieg", schreeuwt Gougou als de vertooning uit is. Maar Jack verroert zich niet. Wat ?" roept Gougou woedend. Wees wat be leefder tegen hem, raadt een vriend hem. Nu, monsieur Pieg, wil je alstjeblieft naar huis toe gaan V" en het varken wandelt weg. Jack is zes jaar oud on speelt reeds sedert hij twee maanden oud was. Zwitserland is een natie van hötelhoudors. Er zijn een duizendtal groote hotels. Zij bevatten 58.000 bedden en een leger van 16.000 bedien den. De jaarlijksche ontvangsten bedragen ruim 56 millioen francs, dus vrij wat meer dan de jaarlijksche begrooting van den Bond, en de uit gaven 37 millioen. Onder de verschillende kan tons komt vooraan Grauwbunderland met 179 .groote hotels, dan Waadtland met 109, Bern met 107, Schwyz met 70, Walh'serland met 79. Voor levensmiddelen uit het buitenland wordt door de hótelhouders betaald: aan wijn 3X millioen francs, kippen 2^ millioen, visch 1,250.000, blikjes 1,200,000, koffie 600,000, suiker 500,000, tbee 250,000, olie 200,000 francs; dit alles zonder te rekenen wat uit het land zelf wordt geleverd. HERR SCHMITZ. Een Duitscher, die sedert geruimen tijd in Por tugal woont, klaagt in do Kölnisclie Volbueituny over al den last dien zijn naam, Schmitz, een in Keulen zoo veel voorkomende naam, hem in het buitenland heeft berokkend. Schrijver dezes meende," zegt hij, toen hij voor dertien jaar Duitschland verliet en zich naar Portugal begaf, dat men zich een eenvoudiger, gemakkelijker naam dan Schmitz onder Gods hemel moeielijk kon denken. Maar hoe zag hij zich bedrogen. Reeds in Frankrijk moest ik het aanhooren, dat men mijn eerlijken naam zoo mishan delde, dat hij er op het eind en cltemise uitkwam. In Portugal durf ik zeggen, dat het mij in die dertien jaren geon enkele maal vergund is ge weest, den naam door een Portugceschen mond juist te hoorcn uitspreken. In het begin trachtte ik door geduldig, liefdevol uitleggen en voorzeggen, de juiste uitspraak te doen herhalen. Vergeefs; ik besloot dus ieder maar te laten uitspreken zooals het hem beviel. Schreef ik den naam op, dan was hot nog erger. Men sloeg de handen boven het hoofd samen: Hoe! Wat V Is dat een menschelijkc naam? Dat is om kramp in do tong en Lucsehheid in de keel te krijgen !" En daarna schreef men, op de uitspraak af gaande, het adres mijner brie ven ! Reeds de eerste brieven die mij gezonden werden, en do eerste couranten, die mijn naam vermeldden, gaven mij aanleiding om een collectie aan te leggen, die ik nog steeds vermeerder. Soms noemt men mij oen Se/nit, een andermaal een Schumist,da,n. volgen Semittes, Chemite, Smith, Chemitse, Schumitz, Sinethes, Shimits, Shemiee; zelfs gaat men, uit wanhoop om het juiste te vinden, tot Smitieo, Suinüico, Xiini.3, Xhemetes, etc. etc. Mijne collectie telt reeds 150 schrijiwijzen en is nog gisteren vermeerderd geworden." In den Stadsschouwburg te Barmen, welke stad eene Opera schijnt rijk te zijn, werd Vrijdag Wagner's Riemt gegeven, met den Bcicrschen zanger Heinrich Yogi in de titelrol. In hot tweede bedrijf tracht Paolo Orsini den volkstribuun te vermoorden ; op Adriano's waarschuwing antwoordt Rienzi: Vrees niets : Een pantserhemd dekt mijne borst". Dit was ongelukkig in werkelijkheid niet het geval. Toen Orsini hot moordend staal trok en het gebaar van toestooten maakte, gleed hij op het tapijt uit; de punt van den dolk drong een centimeter diep iu Yogi's borst en verwondde hem zoo, dat het bloed zijn wit, met goud gebor duurd kleed doorweekte. De toeschouwers merkten wel, dat er iets gebeurd was, maar Rionzi luilde zich in zijn mantel en zong, ondanks eenige merkbare ontroering, verder, do acte uit, zonder het tooneel te verlaten. In de pauze werd geneeskundige hulp verschaft, en het bleek dat do wond wel veel bloeding ver oorzaakt had. maar niet gevaarlijk was. Het ongeval was intussehen in de zaal bekend gewor den, en toen, na een vrij lange pauze, Yogi in de derde acte te paard verscheen, namen de toejui chingen geen einde ; men had bloemen en kransen weten te bekomen en beloonde er den fliuken acteur mede. HandelOnze goederenhandel was deze week over het algemeen kalm doch vast gestemd, hoofdzakelijk wel wegens do gestremde vaart. Suiker. Door het gesloten water kon er deze weck van onze binnenlandsche fabrikaten en van uit Belgiëgeen rum worden aangevoerd. Do aan voeren van Hamburg en Dantzig gaan echter ge regeld voort. Aran zaken dus geen kwestie. Wij noteeren Jan./Febr. ? 13% a 1A, Maart ? 13%, April f U a 14%, Mei /14M, Oct./Dec. fl^A. Voor geraffineerd was goede vraag, zoowel voor brooden als crushed voor Engeland en met flinke vorkoopen. Noteeringen op crushed ? 17M, H. S. R. No. l / 11%, R. S. prima ?17. koffie. Onze markt bleef deze weck onver anderd gestemd, de afdoeningen in de tweede hand werden' echter beperkt door de schomme lingen op de buitenlandsche markten. In de Ie hand werden de partyen, die aan de markt wer den gebracht, coulant verkocht. De markt sluit op de noteering van 41K Ct. Tabak zonder Ie handsafdoeningen. Aange voerd werden 1713 Pn. Java. lin met levendigen handel, in loco Billiton; de besteede prijzen waren / 61% a / 61 M. In Banka was de omzet vrij onbeduidend.De noteering is thans Banka loco ? 61X a.s. veiling / 61% a / 61 %. Billiton directe levering /' 61K op 3 maanden f 61%. Specerijen. Noten en Foelie weder hooger in prijs. De prijs van noten No. l is thans fl.65 met weinig aanbod, andere nummers naar ver houding. Foelie F werd bij de laatste inschrijving betaald met /1.50. Zwarte peper kalm, 22 dezer inschrijving op 125 balen. Granen. Ook in de afgeloopen week bleef de markt door het besloten water zeer stil. Voor tarwe was de stemming algemeen iets flauwer; zaken van eenig aanbelang werden niet gedaan. Rogge eveneens zeer stil, in loco werden voor gerijven onveranderde prijzen betaald, voor partij was geen kooplust, omdat toch niets ontvangen kan worden. Ook worden weder eenige ladingen van do i)onau iii do volgende maand hier ver wacht. In Maïs ging niets om. Zaden. Koolzaad zonder zaken. Lijnzaad met kleinen omzet in vaste stemming. Oliën. Raapolie. Bij goeden handel onderging de prijs weinig verandering. Vqpr Lijnolie bestond voornamelijk op leveringen van de eerstvolgende termijnen goede kooplust, waardoor de prijs f % verbeterde. Petroleum onveranderd in prijs en met beperk ten omzet. Op levering werd het een en ander gedaan. BeursoverziehtVan 16 tot 22 Jan. 1887. De oorlogzuchtige toon van eeu gedeelte der Duitsche pers deed in de afgeloopon week de spanning op do Duitsche en Londenscho beurzen toenemen. Wel gelooft nog niemand dat de ver zekering van Von Moltke tijdens de legerdebatten, als zou bij verwerping der rcgeeringsvoorstellen de oorlog voor de deur staan, letterlijk moet wor den opgevat, maar er heerscht alom eene zenuw achtige ongerustheid, die door de vredelievendeuitingen van den Duitschon keizer ditmaal niet weg te nemen was. Laat men die stemming buiten rekening, dan hebben do berichten op zich zelf weinig om hot lijf; en het barre seizoen mede in aanmerking genomen ligt het vermoeden niet verre, dat do spanning door een gedeelte der Duitsche pers opzettelijk wordt onderhonden om stemming te mnken voor de aanstaande legerdebatteu i u den Pruisischen Landdag. Al bostond er dus ook voor doEuropeesche beurzen geene aanleiding om willig te zijn, zoo was toch van wegwerpen van fondsen geen sprake, en waren de koersen niet zóó laag als ze ongetwijfeld zon den geweest zijn als er onmiddellijk gevaar had gedreigd. Met dat al was de week zeer onverkwikkelijk,. en tot nog toe valt liet nieuwe jaar, waarvan men zulke gunstige verwachtingen koesterde, ge ducht tegen. Russen 1864/6, 1872/3, 1883, Nicolaï, Oostcrleening, daalden l, Russen '77 ongeveer 1/4 pCt.; andere soorten, waarin weinig omging, naar verhouding. Van spoorwegobligatiëu daalden de moesten ook ongeveer l pCt.; aand. Gr. Russ. Spw. en Baltisch VA pCt. Eene uit zondering maakten alleen Sysrans, die l pCt. op kwamen. Ook Oostenrijksche en Hongaarsche fondsen, voor zoover in laatstgenoemde eenigo handel was, verloren ongeveer l pCt. Portugeezeii en Spanjaarden, waarvan laatstgenoemde bijna geheel verlaten waren, werden circa % pCt. lager afgegeven; alleen Turken waren tamelijk on veranderd, ondanks de nieuwe Icening van L. T. G,0'X),000, waarover do Porto nog altoos heet te onderhandelen. De conversie van een deel der Hongaarscbo staatsschuld is weder op het tapijt gekomen. Een voorstel daartoe, waarvan de bijzonderheden nog niet bekend zijn geworden, is thans in voorbe reiding; do operatie zou loopen over fl. 400 mil lioen, on plaats hebben onder leiding der Rothschilds. De besparing zou bedragen fl. 5>£ milliocn 'sjaars, doch de belastingschuldigen zullen er niot veel van bemerken, daar de Minister tegen deze vrijgovallen rente dadelijk nieuwe obligatiën wil creëeren, die tot zijne beschikkingzullen blijven vermoedelijk niet lang. De conversie der Braziliaansche spoorweg-obligatiën schijnt te zijn gelukt; althans wordt ge meld dat van de vrije inschrijvingen slecUts 2;-i kan worden toegewezen. Hebben wij in een vorig Beursoverzieht gemeend deze operatie te moeten afkeuren, over eene andere Braziliaansche uit gifte, waarop gisteren bij do firma Westendorp & Co . de inschrijving openstond, kan ons oordeel gun stiger luiden. De Maatschappij der Centraio sui kerfabrieken te Rio de Janeiro heeft eene regecrings-garantio van 6 pCt. over f 1.500.000, en geeft eene 5 pCt. obligatielening uit van ?1.032.000. Do gchcele garantie wordt door haar overgedra gen aan do twee Nederlandsche trustees der obli gatiehouders, aan wie bovendien hypotheek wordt verleend op de fabrieken. Over de zaak zelve valt niet veel te zeggen; zij is nog in wording, en mon kan dus slechts van vooruitzichten sproken. Die vooruitzichten worden in het prospectus zeer gunstig voorgesteld, maar dut geschiedt in elk prospectus. De waarde van het fonds is dus voorshands alleen gelegen in de rcgeeringsgarantic, en die schijnt ons toe volkomen in orde te zijn, en slechts in den vorm te verschillen van eene directe garantie. Immers allo rechten op de garantie worden op volstrekte wijze overgedragen aan de trustees, en de cou pon wordt betaald door de delegatie der Brazi liaansche schatkist to Londen. Voorts bevatten de statuten eene bepaling, die ook bij ons te lande zeer ter navolging verdient te worden aan bevolen ; n.l. dat de obligatiehouders een gemach