Historisch Archief 1877-1940
.-^..aaf^j^jlflll^^
WEEKBLAD VOOB NEDEKLANJX
j,? den man te peilen. Politiek... neen,
; Biets tegen de-bladen, was een
Unionist'~ en ta Daily-News zoowel als Standard
de onverschillige gevoel... Stijl? Groote
i de wisselwachters ook al over styl
be, Religiense richting ? Komaan, daar
l, Standard noch Truth zich mee op.
k ir wat dan?"
i, oud« jongen, spreek, waarom lust je ze niet?
? ze jou bij 't deraillement te Beckenham
gehad ? Heb je er van langs gekregen?"
'. er niets mee te doen! zei hy dof
4
dan?"
' lees niet meer in dienst."
waarom niet ?"
indat 't me bijna mijn brood gekost had."
i man interesseerde me ... hij zei die laatste
ten met zooveel overtuiging, vastheid en
rloochening dat ik coüte que coüte er 't fijne
[_r*"?jta weten moest.
g wilde 't niet zeggen. Wat kan 't u schelen ?"
.hy.
'k stond pal...
in Godsnaam dan . . . wacht, even dat
) verzetten, 't is voor Victoria trein No
i . 't had al de 212 moeten wezen."
^5» hfl vertelde:
i'tWas een nachtje als vandaag; geen hand kon
? oogen zien, de heele boel was in de war;
brandde 't vuur en de signalen knapten
de vijand op 't Parlement zat te mikken.
't niet druk, om 'tuur een trein en de
? kropen als slakken, waarachtig ik zat te
i en me te vervelen. Eindelijk ging de deur
daar kwam een heer, net als u, hield een
stak een sigaar op en las een boek naast
haard. Hjj scheen aan 't eind te zy'n want
sloeg hy' 't dicht en zei, dat is all right".
woeg niets, maar keek en toen zei hij, wat
oer je uit.
Niets ! Ik verveel me.
«~ "B*>& je van lezen ? ,
?* Ik houd er van, maar heb ik geen geld om
btieken te koopen.
Lees dat dan en amuseer je. Bonsoir.
HU gaf me de goedkoope editie van Florence
iSÊjötgomery's Misunderstood".
s" Jk begon. 't Ging over kinderen. .. dat is
stokpaardje... ik heb zelf twee heerlijke
oen bengel van 11 en een engeltje van
Gunst, zei 'k, toen ik las hoe die rakker
een Humphrey zijn broertje Miles altijd wil
?frverhaten om kattekwaad uit te voeren, toen dacht
.Jk _ aan mijn eigen jongens, Jack die altijd op
"<ÜJ»ftt loopt en de kippen van mijn buurman
plaagt, Harrie, die maar meeloopt omdat Jack
«aders zegt dat Harrie bang is voor den haan.
Ut was het boek zoowat half door. .. toen ging
;&( belletje; nou! 't was wel interessant, maar ik
Jlporde/ 't belletje toch... trein 183 kwam
beluntden binnen, 'k Was weer voor een uurtje mijn
eigen heer... en 't duurde niet lang of 'k dacht
fttcer aan Humphrey en Miles dan aan de wissels,
flie op bediening wachtten. Hé, wat was dat
mooi. Kent u 't boek? Ik knikte.." Toen
die arme Humphrey in de sloot viel en met ge
broken ruggegraat naar huis gedragen werd, toen
TÖat zwakke broertje ongedeerd naast do baar
Wandelde, toen had juffrouw Montgomery me
heelemaal beet... en ik besloot Jack eens flink
af te ranselen als ie wér by den buurman peren
ging stelen ransel is toch voor jongens geen
kwaad en al doet 't me zeer ze te slaan, als de
?Ueve Heer ze daardoor gehoorzaam maakt, dan is
dat die pijn wel waard. Een flksche knal van
"fhiten schrikte me uit mijn lectuur, toen 'k juist
. aafi- 't hoofdstuk van Hnmphrey's ziekte
gekomen was. . . . half suf' keek ik zonder te
w.0ten waarom naar mijn bellen... Hemelsche vader
tlaar had je 't .... Ko. 184 was al lang van
<ïe andere zij gewaarschuwd; de trein van Brixton
- moest kruisen en de wissel was niet verzet. . . .
de volgende niet gewaarschuwd .... een
ongeuk onvermijdelijk, 'k AVerd half bezeten.... ik
?keek de bel na! ... ze was misschien niet
|*t ^Overgegaan .... jawel ??'t nummer stond er.
«;*_Brnit\ Eruit! gilde 'k in doodsangst, maar
waar$ "voor? 't Was te laat, ze moesten botsen. Meneer,
**' ^ret ik in dat oogenblik geleden heb kan je niet
jfet ?oeseffen ik zag me zelf al in de gevangenis,
vortjA «ordeeld tot vijf jaar tuchthuis, ik zag mijn vrouw
i: drijven in de rivier ginds bij London Bridge, waar
ff j» allemaal afspringen als ze wanhopig zijn, ik
' ieag mijn kinderen, mijn teêre Harrie, mijn jolige
v* Jack, in 't werkhuis .... en dat alles omdat ik
ff- ttijn plicht had verzuimd .... omdat ik gelezen
\ lad terwijl ik werken moest. Ik pakte de roode ....
j»._,4e noodvlag alsof 't wat helpen kon in dat
"' -vervloekte mistweêr, 'k vloog naar buiten ....
£. *k zag niets en zwaaide de vlag! midden op de
"2 rails, op 't gevaar af zelf door de twee
locomo? ". tieven verbrijzeld te worden. En ik zwaai, en
^ ik zwaai, en ik wacht, en ik denk aan vrouw en
-. Jond .... en ik hoor niets. De stilte maakt
?* jae wakker. Ik kijk weer naar links ... pik zwart.. .
if piets'. . . . geen toon! Rechts eerst niets ....
?_ ;toen twee gele vurige stippen .... en weer
.'' jjweef ik in duizend angsten .... daar nadert
. 184 .... God zij me genadig .... ik luister
.. ei» luister .... geen kik .... alleen maar die
$ele, gele stippen .... ik ga ze te gemoet
? niets! .... maar wat is dat dan .... ik zie
* een zwart lichaam .... 't groeit .... 't wordt
v grooter en grooter .... 't is de machine ...
-Goeie God ze staat stil! .... Gekheid 'k ben
V^ronken. Keen, ze staat stil! .... Halloh.
ftrixer! .... AVell? Is daar een trein?
Stoni-, inert! roept do andere, kon je dat niet zien V
Waarom sta je daar?"
Lees 't spoorwegreglement! You donkey! Eén
jknal! Stilstaan! Twee knallen . . . doorrijdon!
Maar 't had tweemaal moeten knallen!
\ Kever mind, 't knalde maar eens!
'k Onderzoek 't signaal.... er was oen wonder
gebeurd, de tweede patroon was niet afgegaan,
't had geketst.
Achteruit Joe, voor den duivel!
?Waarom?
De wissel is niet in orde.... 't signaal heeft
gekitst.
Damned .... vloekte Joe en stoomde achteruit.
'k Hoorde 't maar half, verplaatste mijn wissel en
?viel in mijn hokje neer op mijn knieën, 't was alsof ik
patf weer geboren, alsof ik niet meer dezelfde
was. Ik verheugde me weer op mijn home" 'en
in plaats van de nare gevangenismuren zag 'k onze
bescheiden kersttafel met mijn lieve vrouw, de kin
deren, de gans en de plumpudding en ik zwoer
nooit meer te zullen lezen ia nujn hokje heb
ik ook gelyk?
Tingelingeling! rinkelde 't belletje.
Dat is de 10.44 meneer?die is voor u
deze keer vergeet ik 't belletje niet meer meneer!
lachte hij Haast u en a merry Christmas."
Zyn verhaal had me getroffen en 'k stak hem
de hand toe voordat 'k ging Hoe heet-je
vroeg 'k hem snel.
Smith! als 't u interesseert!
En je woont?
Mile End Road 295!
Dank-je! Pleizierige kerstmis ... Goede nacht.. .
Brrr... wat was 't koud toen 'k in mijn trein
stapte.
* *
^
'k Vertelde hot avontuur 's anderen daags op
mijn club en besloot mijn verhaal met de
woorden.... Ge kent les batailles de la vie" niet
waar ? ...
Men vond, dat Smith de wisselwachter ge
streden had!
Goed! laten we dan zijn armee versterken,
dat garandeert toekomstige vrede.
Ik schoof een schoteltje vooruit... Voor de
kalkoen! riep ik .. de shillingen antwoordden.
Voor de plumpudding.. riep xeen vriend en
weer tingelden de zilverstukken in een tweede
open offerbas'.
# *
P.S. Mon zegt", dat Smith op kerstmorgon
anno 1886, een fiksche, gepluimde kalkoen en een
zware plumpudding ontving, benevens een enve
loppe met een £ 5 's bankbiljet onder 't motto:
misunderstood". .. Verkeerd begrepen. Maar
men zegt ook dat Smith na de ontvangst dier
heerlijkheden, vrouw en kinderen eens flink
pakte met de woorden : (Jnderstood .... 'k Heb
't begrepen....
LONDEN, 12/1 .'87.
Allerlei.
EEK VROOLIJKE PRINS.
In een Engelsch blad herdenkt een correspon
dent den keizorlijken prins, die nu ongeveer acht
jaren geleden in Afrika sneuvelde.
In Augustus, slechts weinige maanden voor zijn
dood, kwamen wij te Christiania, voornemens den
gewonen middagtrein naar Kopenhagen te nemen.
De geheele stad was versierd mot vlaggen, en
wij vernamen dat het koninklijk jacht, met den
keizerlijken prins aan boord, verwacht werd. Hij
was den koning en de koningin van Zweden een
bezoek gaan brengen, op het kasteeltje Orkorud.
ongeveer drie uur per stoomboot verwijderd-,
thans zou hij naar Engeland terugkeeren, ook
over Kopenhagen en met denzelfden trein, waarop
wij rekenden.
Het uur van vertrek naderde, geen keizerlijke
prins! wy wachtten en wachtten, het jacht bleef j
weg, niemand wist waarom. Eindelijk echter kon
digde het kanongebulder de aankomst van het
vorstelijk gezelschap aan; drie of vier rijtuigen
kwamen aanrijden en de koning stapte uit en
kwam, den prins bij de hand leidend, naar hot
station. De prins was klein en tenger en slechts een
knaap naast den koning, die het ideaal van den
monarch is. lang en statig als een van Koorwegens
pijnboomen.
Later vernamen wij van een dergenen die aan
boord waren geweest, de reden van het uitstel.
Het was een mooie warme zomerdatr; de prins
was opgeruimd, voortdurend zingende en gekheid
makende. Eindelijk kwam hij plotseling naar den
koning on zoide dat hij wilde en zou zwemmen'.''
Onmogelijk", zcide de koning, do trein wacht
op ons, dat weet ge wel!" Dat deed er niet toe,
hij wilde en zon, on begon zich reeds te
ontklceden. De koning gaf zachtkcns te verstaan, dat hij
dit liever boneden zou doen; maar geen denken
er aan ! Een oogenblik later wandelde zijne Kei
zerlijke Hoogheid in natura over het dek. Toen
de koning zag, dat or geen doen aan was, gaf
hij order het schip te doen stoppen, en bijna oor
dit geschieden kon, was de prins over boord ge
sprongen. Toen de kroonprins van Zweden dit
zag, volgde- hij en eenigo anderen van de jonge
lieden ook, on weldra zwom een half dozijn hun
ner rondom het jacht. De keizerlijke prins sprong
hun op don rug en reed op hen als op dolfijnen. Hot
duurde wel oen halfuur, eer zij er genoeg van
haddon en het schip verder mocht gaan.
De koning was zeer ingenomen niet zijn jongen
gast. Hij vond hem buitengewoon verstandig en
levendig en klaagde schertsend tegen eonige der
heeren over zijn vreoselijkc weetgierigheid. Hij
wilde weten, hoeveel tijd een schip noodig heeft
om voldoende stoom op te krijgen; ik had er geen
denkbeeld van. ik zeido tien minuten. Ik heb later
gehoord dat or vijf kwartier voor noodig is. Maar
het is zeer leerzaam; als men hem wat lar,g bij zich
had, zou men heel wat van zijn oude geleerdheid
rcpetecren."
Ook bij do bevolking in Zweden Yv-as de prins
populair: dag en nacht stonden er
inonschenmassa's te wachten om hem to zien. Aan ieder
station stond men Hoch ! Iloch!" te'schreeuwen.
Aan een station trad, op het oogenblik dat de
j trein stilhield, oene zware deftige dame met twee
kleine meisjes vóór do menigte, nam uit de han
den der kindoren twee zware, lang niet aanlok
kelijk er uitziende bouquctten aan, en slingerde
ze een voor ecu door het portier van den
prinsclijken wagon. Toen drukte zij haar prince-ncz
stevig op haar neus, en wachtte kalm den uit
slag af.
Korst vonden wij het onbeleefd, dat hij meestal
liet raampje gesloten hio'd; maar later gaven wij
hem gelijk. Aan een ander station stapte do prins
even uit, een klein stoffig mannetje, in het grijs;
hij meende dat men hem niet herkennen zou.
Maar twee dames bogen; de menigte ijlde hem
na; de koffiekamer in, de wachtkamer door. holde
alles achteraan, totdat hy' weer veilig achter zijn
portier zat. Later zagen wij hem uit een waggon
tweede klasse aan het andere einde van den trein
kjjken en met veel pret de menigte gadeslaan,
die tegenover den vorstelijken wagon stond, een
adjudant aangapend, dien hij zoolang in zijn plaats
had gezet.
Dit was de laatste maal, dat wy den prins in
leven zagen."
Te St. Petersburg werd dezer dagen in de wo
ning van Dr. Krajewski een kracht-toernooi ge
houden. De dokter, die tevens stichter is van
eene gymnastiek-vereeniging, wilde het bewijs
leveren, hoezeer voortdurende krachtoefeningen
de ontwikkeling der spierkracht bevorderen. Met
dit _doel noodigde hij drie acrobaten, Vosz.
Manzoni en Williams, tegelijk met de krachtigste leden
zijner vereeniging, tot een wedstrijd. Men begon
met oefeningen op den dynamometer van Renoud,
waarbij de athloet Vosz al zijn mededingers ver
reweg overwon. Hij verplaatste niet minder dan
twaalfhonderd pond ; de sterkste dilettant bracht
het tot duizend tachtig pond, signor Manzoni
slechts tot achthonderd vijfenzeventig pond.
Ook bij de proeven van drukkracht, evenals bij
die van trekkracht, bleef de reus Vosz overwin
naar; de wijzer van het toestel bereikte terstond
het maximum en sloeg terug. Bij het opheffen van
gewichten tilde Vosz met den wijsvinger zeshon
derd pond, mot de rechterhand achthonderd
vijftig pond. Toen hem hierbij zijn trouwring hin
derde, deed hij dezen af; men kon in den ring
bijna een Oostenrijkschen florijn bergen. De dilet
tant, die hem in deze oefeningen het dichtst nabij
kwam, was een jongen Zweed van zeventien jaar.
Tot slot brak Vosz eenigc hoefijzers in tweeën;
men zal de stukken daarvan, als portretlijstjes
opgemaakt, ter gedachtenis bewaren.
HandelEen djr bladen van Kimos, waar do zanger
Boudouresque ten voordeele der slachtoffers van
de overstrooTaingen is opgetreden, vertelt, ter
eere van den zanger, eene anecdote van Gambetta.
Bondonresqne zong eens op eeno soiree Heine's
lied Die G-ren arUe.re, en had daarmede een zeer
groot succes. Gambetta was onder de genoodigden
en zoide tot hem: ,,Laat mij dat nooit weer
hooren. of ik zou in verzoeking komen om Vive
l'Empereur" te roepen!"
Ingezonden.
XijnJtccr de Redacteur!
Wie uw correspondent Polyrïeginon uit Utrecht
is, weet ik niet. maar zeker is hij een gast die
met do regelen der lielecfdhcid onbekend schijnt
en daarbij een praatjesmaker", die om stof ver
legen schijnt on derhalve zijn toevlucht neemt
tot het bespotten van de Vereeniging Jan van
Boers, die hem gastvrijheid verleende en zich voor
die beleefdheid beloond ziet met een quasi-grappige
beschouwing van haar doen on laten.
Is het niet veeleer een woord van waardeering
waard, dat do Vereeniging Jan van Beers uit
eigen middelen, zonder daarbij zooals velen wél
deden een bedelpartij bij anderen te houden, haar
25-jarig bestaan beeft weten to vieren? Is het
niet laf om eene vereeniging bespottelijk te willen
maken omdat zij bestaat uit fatsoenlijke burgers.
Voelt uw Polyrlegmon zich zooveel meer. zoo
veel hooger in stand welnu! dan zij hem het
noblesse oblic/e toegevoegd. Is hot fijn en net om
een satire te leveren op het gastvrije bestuur,
eenor vereeniging, die ruim 350 leden telt.
een bestuur dat leden aan zich weet te binden,
nut betracht, en maatschappelijk mot ande
ren samen workt? Is rerdeeldlteid in de klassen
| dan zoo zeer gewenscht? Moet mot geweld
krejrcligheid en ontevredenheid worden opgewekt ? Moe
ten er slechts twee standen, aristocratie on
lemocrntic, bestaan ? Waar is. en wie maakt
daartusschen do grens, in onze eeuw vol troebelen ?
Is het waarlijk zoo hoog noodig millionnair
te zijn, om oen vroolijk hart te bezitten, of
is het prijselijk om met weinig middelen zich
onderling genoegen te verschaffen? Naar mijn
bescheiden meening, ja! Hot, spreekwoord
j zegt: elk vogeltje zingt zooals het gebekt ia".
j Wij schamen ons volstrekt niet te behooren tot
i de winkeliers, neringdoenden of hurgcrluidjes,
j neen! wij stellen er een eor in dat te zijn. Want.
[ niets, letterlijk niets, kan tot stand komen of
m on heeft juist dien stand dien niet, genoeg te
waardeeren middenstand noodig en waar en
wanneer laat die stand zich onbetuigd ?
Laat Polydegmon zeggen wat hij wil, hij maakt
bij alle weldenkondon niet ons. maa.r zich zelf be
spottelijk, want onwillekeurig zal een iedor zeggen:
't is kinderachtig, laf en dwaas om den draak te
willen steken met burgerlui omdat zij
burgerlui zijn en zich burgerlijk vermaken, zonder
anj doron te hinderen, te kwetsen of geld te kosten.
i Wij wcnschen goen kennis te maken met
Polyj degmon maar wc verzoeken u dezen brief te
willen opnemen, opdat hij weto. dat wij hem een
vruchtbaarder geest, toewenschen en als hij
i kaas of linnen noodig hoeft dan rccommandeeren
j wij onze waar. De zijne schonken wij hom gaarne.
j Mot dank voor do opname,
Eenige Utrcchtschc winkeliers.
Reclames
40 cents p e r regel
Speciale inrichting voor Schoenen naar
j maat, in gips afdruksel voor gevoelige,
pijni liike, gebrekkige voeten, knobbels,
etc. etc. ANTON HUF Jr.,
i Kuit-emiraat 200.
Onze goederenhandel was deze week voor
by'na alle artikelen vrij levendig en vast gestemd.
Suiker. Ruw. Onze markt was deze week flauw
gestemd in navolging van de buitenlandsche mark
ten en hoofdzakelijk door de belangrijke partijen
die door het dooiweder uit Belgiëwerden aange
voerd; de prijzen liepen dan ook ca. f% terug.
Wij noteeren heden Febr. fl2% Mrt. ?13.
April fV&A, Oct./Debr. ?13%. Geraffineerd was
vaster, maar zeer lusteloos en zonder zaken. Sup.
Crushed /17M H R Ko. l ?17 R S Prima f 16%.
Koffie. Onze ir a kt was deze week wederom
vast gestemd. In de 2e hand was de omzet be
perkt. De door de Ie hands aan de markt ge
bracht partijen vonden coulant koopers; 8 dezer
zal de N. H. M. veilen 75,151 bn Java en 491
kn Padang. Onze markt sluit op 41J4 et voor Java
goed ordinair.
Tabak onder levendige concurrentie werden
verkocht 3,148 pn. Java, 147 pn. Trebisomle be
nevens 500 pn. Tnrksch.
Tin aanvankelijk vast gestemd en werd loco
Billiton en Februari-lcvering betaald met f6134,
tengevolge van veel aanbod, wij noteeren thans
Billiton Februari- en Maart-levering/"61.?, latere
termijnen ? 611A. Banka prompt f 61J4.
Maartveiling /61>£, met goode vraag tot f% lager.
Specerijen. Koten en foelio kalm gestemd; tot
taxatie of iets daarboven werden verkocht 207 k.
noot en 74 kn. foelie. Op 4 dezer komen alhier
aan de markt bij inschrijving 27 kn. noot en 4
kn. foelie. Van peper werd de verkoop bekend
van 275 bn.
Granen. In tarwe ging weinig oïniets om.
Do markt was niet williger gestemd hi navolging
van de buitenlandsche markten. Een party ordi
naire Donau werd van Londen rf. ?207 cif gedaan.
Rogge iets vaster echter nog niet noemenswaard.
De leveringkocrs per Maart kwam van ? 127.50
op ? 129 per Mei van ? 130 op ? 131.50. In loco
betaalde men onveranderde prijzen. De voorraad
is iets minder en bedraagt, thans 19227 last. Voor
Maïs was iets meer vraag en waren de prijzen
iets vaster.
/Zaden. Koolzaad stil. In Lijnzaad kwaraon slechts
enkele zaken tot stand tot nagenoeg vorige prijzen.
Oliën. Raapolie verkeerde in trage stemming,
waardoor de prijs f 1A a f % terugliep.
Lijnolie onderging weinig verandering. Voor
dadelijk bestond goode vraag. Op levering was de
handel over hot algemeen niet levendig.
Petroleum. De loco prijs bleef deze week onver
anderd op ?8.25 E. De loco voorraad is klein.
Op termijnen werd het een en ander gedaan.
Beursoverzieht.
Van 29 Jan. tot 4 Febr. 1887.
Do eerste week van Februari zal menigeen nog
lang heugen. Terwijl alle mogendheden als om
strijd vredelievende verklaringen aflegden on er
ook van eene geldcrisis nergens sprake was. ga
ven de verloopen dagen eene daling te aanschou
wen, zóó scherp en, zóó hardnekkig, als men
anders slechts aan den vóóravond van een oorlog
pleegt waar te nemen.
Voor wie op de teekenen des tijd gelet heeft.
kwam deze instorting der speculatie niet onver
wacht. De angstige, benauwde stemming, die
reeds sedert het begin des jaars zwaar op do
F>uropeesche markten gedrukt had. moest wel
eindigen met eeno déronto. Doch wat deze week
gebeurd is, was meer dan een natuurlijk zuive
ringsproces ; het was een debacle van zoodanige
afmetingen, dat zich onwillekeurig de overtuiging
vestigde, dat hier motieven van verschillenden
aard in het spel waren.
Reeds verleden Zaterdag waren de koersen
flauiv, waarvoor toen echter nog geen andere
voelbare reden was dan de gevreesde aanstaande
moeielijkheden met de ultimo-liquidatie te Parijs.
Die moeielijkheden bleven dan ook niet uit: hoe
wel do geldstand niet, abnormaal hoog was. wei
gerden vele geld-instituten te rcportcoren. tenge
volge waarvan kolossale bedragen van gedurende
de hausse-campagne van het aigeloopen jaar op
speculatie gekochte fondsen op eens op de markt
werden geworpen. Bij hot gedwongen aanbod
kwamen nog de vrijwillige opruimingen tengevolge
van hot meer on moor dreigende aanzien der in
ternationale politieke verhoudingen. Het besluit
tot wapening van den landstorm in Oostenrijk.
het verbod tot uitvoer van paarden uit Rusland,
do tijdelijke versterking der garnizoenen in de
westelijke provinciën van Duitschland, do aankon
diging van eene aanstaande Oostonrijkschc
credietopcratie, eerst van fl. r>0 milüoon, later van f i. 70
millioen, kwamen slag op slag als zoovele
ongelukstijdingcn den angst en de spanning vergrooton.
Wel waren er ecnige lichtpunten op te merken.
zooals de geruststellende taal, door de woordvoerders
der betrokken mogendheden gebezigd, het tijde
lijk op don achtergrond geraken der Bulgaarscho
quaostie, de betrekkelijk kalme houding van Frank
rijk, en de disconto-verlaging te Londen met een
geheel percent iets dat onder de tegenwoor
dige omstandigheden toch zeker niet van belang
is ontbloot maar niets mocht baten. Zoowel
Parijs als Berlijn. Wcenen en Londen schenen nu
eenmaal vastbesloten om alles van de zwartste
zijde te beschouwen, en goen oog te hebben voor
hetgeen veel was het trouwens niet nog
kon pleiten voor eene meer optimistische opvat
ting.
Het resultaat was eene algemeeno prijsverlaging.
zoowel van de staatsfondsen als van binnen- en
huitenlandsche industrieele ondernemingen en
spoorwegwaardcn, zonder onderscheid. Bij vele
fondsen was de prijsverlaging zoo aanzienlijk, dat
de rijzing van een geheel jaar in n e maand
verloren ging. Tot overmaat van ramp kwam de.
weder aan andere oorzaken toe te schrijven, om
vangrijke daling op de Amerikaansche markt.
zoowel to Londen als hier de ellende nog
vermrerderen.
Onze beurs hield zich onder dat alles zeer goed;
de lage prijzen lokten geen nocmenswaard aanbod
voor binnenlandsdie rekening uit. en van iets da t