No. 523 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. Schaakspel. No. 79. Zelfmat van wit, die begint, in zeven zetten. Een veldtent van den oud-redacteur van Sissa. ZWART. 79bis. Een mooi probleem van H. von Gottschall te Leipzig. Wit K. c2, R. a3, D. hl, T. g6, P. h5, f4 (6. Zwart K. h7, P.' f5, f7 en g7 met K. h7 (4. D. Schztg. no. 4 1887. Wit geeft in drie zett. mat. 79ter. Probleem van G. J. D. te Amsterdam. Wit K. a4, D. g4, R. a3, P. g5. (4. Zwart K. a2, R. h8, P. a5, aG en g6 (5. Wit geeft in vijf zetten mat. 79quater van den oud-redacteur van Sissa. Wit K. gl, Pd. g2, R. c2, T. d3, P. e4 en hö(6. Zwart K. h3, P. g3, g5 en h6. (4 met K. h3. Wit geeft in vier zetten mat. Stand eener partij gespeeld 20 April 11. t Rotterdam tusschen V. W. en D. Wit K. g2, D. d3, T. dl en e4. Pd. fö, pionnen a2, 1)3, c4, f5 en g6 (10. Zwart K. f8, D. c6, T. c8 en hö, R. b8, pionnen a6, b7, d4, e5, f6 en g7 (11. Wit speelde l dl hl, waarop volgde h5 X f5, 2 hl h.8 f, 18 e7, 3 h8 X c8, cfi X c8, 4 d3 X d4; het nemen van dien pion koste wit het spel! Wij vragen nu op welke manier? BRIEFWISSELING. Henri te A. Met veel genoegen zien wij beiden te gemoet. A. W, Het probleem van A. Steif in de D. Wit speelt voor en dwingt in zeven zetten zelfmat. Schztung van Mei 1887 is niet correct, indien (Wit 8 en Zwart 7 stukken met K. al.) het nemen en passant geoorloofd is. OPLOSSING VAN SCHAAKPROBLEEM No. 77 van A. E. Studd. l a4 c2!, d4 e5; a) 2 c4 g8, onversch.; 3 Pd. of D. zet mat. a) Als boven; d4 c5 b); 2 c3 e4 f, dito; 3 c4 e6 of c2 b3 -j- mat. b) , ; d4 X c4 c); 2 a6 b6; ; 3 c2 a4 of e4 f mat. «) ; d4 e3; 2 c3 d5 f, e3 f3; 3 c2 e2 f mat. 77bis van P. W. Martindale. l a6 a7!!, c7 X b8 (d; 2 06 X &, onv.; 3 c5 (J3 of a7 X b8 f mat. d) l a6 a7M, c7 X b7 (e; 2 b8 c6 f, b7 X c6; 3 a7 X g? t mat. e) l Als boven, anders; 2 b8 c6 of d7 f mat. No. 77ter van Kappelaro. l e6 c5!, K. f5 f); 2 g6 ^-ouv.; 3 a2 bl f mat. f) l e6 cö, g), K. d4; 2 h2 f3 f, d4 X cö; 3 h6 f8 f mat. g) l Als boven, h7 X g6 h). 2 h2 g4 f, K. onv.; 3 b.6 e3 of f8 mat. h) l , Anders; 2 h2 f3 f, eöfö; 3 a2 bl f mat. No. 77 quater van A Arnell. l f5 e3!, K. d4 (i; 2 e4 c3 f, K- X c3 of K. X e3 ?of K. c5 of e5; 3 3 of c3 dl of h4 c4 of h4 e4 f mat. i) f5 e3, K. e6 j); 2 e4 g5 t; onv.; 3 h4 e4 f mat. j) Als boven, Pd. speelt; k) 2 e4 c5, ; 3 f2 f5 of h4 el f mat. k) , h6 h5; 2 e4 g5, ; 3 f2 föof h.4 e4 f mat. INGEZONDEN OPLOSSINGEN. Juist is opgelost door Henri no. 77 met bis ter en quater, alsmede no. 78 met ter (in uw opgaaf van 58bis is de witte Toren op b8 vergeten) H. J. d. H. no. 77 met bis en ter en quater, beiden te Amsterdam; Flenügafed te Kaatsheuvel no. 77; B. te W. no. 77 quater, door C. C. W.M. no. 77 met bis ter en cjuater, H. J. d. N. no. 78 met bis ter en quater beiden te Amsterdem. DE LIEFDEZUSTER. De hemel is donkerblauw. Loodrecht schiet de zon hare brandende stralen nederwaarts, een luchtig zeekoeltje doet zich gevoelen en verfrischt de atmosfeer, geheel bezwangerd met de geuren der oranjeboomen die de omringende heuvelen be dekken. In de diepte der baai, in den vorm eener halve maan, door het zilveren zeeschuim afgeteekend, ondekt men het groote exercitieplein, waar eene golvende menigte van allen zijden heen stroomt, een menigte, welke volgens de verscheidenheid der kleederdrachten een tal van nationaliteiten vertegenwoordigt. Vandaar ziet men aan de lin kerzijde do witte terrassen van Algiers, met koe pels en moskeeën als bezaaid; rechts aan den donker getinten horizont verheffen zich de be sneeuwde toppen van den trotschen Djurjura. Paarden en voertuigen bedekken de wegen die naar het terrein geleiden. Arabische soldaten met hun wapperende banieren van den Profeet defileeren op het plein en komen zich onder de schrille klanken der Arabische krijgsmuziek, tegenover de tent van den Gouverneur-Generaal in het gelid scharen. Verscheidene escadrons roode spahi's, blauwe jagers en groene huzaren verschij nen op hun beurt en omlijsten het uitgestrekt terrein. De trom wordt geroerd: het is de Maar schalk die. door een schitterenden staf gevolgd, het plein betreedt. Onmiddclijk nemen nn de manoeuvres een aanvang en weldra is het terrein met zijn duizenden toeschouwers in wolken van kruitdamp gehuld. Op do tribunes, waar do schoonste dames der kolonie naast de geheimzinnig gesluierde Moorscho vrouwen gezeten zijn, wordt liet schouwspel met levendige belangstelling gade geslagen. Ademloos volgt men de bewegingen der Arabische ruiterbenden, die met duizeling wekkende snelheid de krijgsmanoeuvres verrichten. Op het afgezet terrein dat zich aan den voet der tribunes verbindt, staan een aantal lieoren en officieren geschaard, die, heden geen dienst heb bend, de rol van eenvoudige toeschouwers ver vullen. Het spiegelgevecht was een oogonblik gestaakt geworden om de ruiters even adem te laten scheppen, toen de groepen der toeschouwers zich openden om den weg vrij te laten voor een jonge fiere amazone, die het terrein opreed. Zij werd gevolgd door twee heeren met een zeer gedistin geerd voorkomen de eone reeds bejaard, met grijsachtig haar en gedecoreerd met het Legioen van Eer, de andere met een nog jeugdig gelaat, dat evenwel van vastberadenheid en wilskracht getuigde. Bij hunne verschijning hadden alle hoofden zich aanstonds ontbloot en de blikken die de amazone volgden, gaven de levendigste sympathie on belangstelling te kennen. Geneviève S. .. kon destijds, kort na den coup d'éiat, met het volste recht do koningin van Algiers worden genoemd. Geen enkel bal werd er in het paleis van het Gouvernement gegeven, geen enkel feest, geen enkele jacht partij had er plaats, of Geneviéve S . .., door een stoet van bewonderaars en aanbidders omringd, schitterde er in de eerste rij. Met haar matblanke gelaatstint en fijnen blos, met haar weelderig goudblond haar in een wrong boven op het hoofd bevestigd, onvergelijkelijk schoon. zoowel in haar eenvoudig rijkleed als in de schit terend verlichte balzaal, stelde zij allo andere vrouwen in de schaduw. In hare elegante smaak volle kleeding, welke de prachtig gevormde ge stalte slechts te beter deed uitkomen, oefende zij reeds bij den eersten aanblik een onweerstaan bare betoovering uit. Vooral kenmerkte zij zich door hare eenigszins trotscho bevalligheid tegenover de heerschers van het oogenblik, door de bekoor lijke zachtheid waarmede zij hare minderen tege moet trad. Haar vader, oen der twee ruiters die haar volgden, bekleedde te Algiers een hooge admini stratieve betrekking, waartoe hij indertijd door Maarschalk Bugeaud was aangesteld. Hij was er in het huwelijk getreden mot een schoono Amerikaansche uit Nieuw-Orlcans, die hem weldra als weduwnaar achterliet en van wie Geneviève haar vrijen onaf hankelijken Creoolschon aard had geërfd dien hartstochtelijken aard die gewoonlijk door een zekere achteloosheid wordt getemperd. De jongste ruiter met de vast beraden uitdrukking op het gelaat, die met zijn paard naar voren was gedrongen om zich naast haar te plaatsen, was haar verloofde, Raoul de R., een der rijkste kolonisten uit de provincie, die, na een stormachtige jeugd te Parijs en na zijn gehoele vermogen te hebben opgemaakt, naar het voorbeeld van Raousset-Boulbon als een stout moedig pionnier zijn fortuin in de nieuw verwor ven kolonie was komen beproeven. Dank zij een ijzeren volharding en een onverpoosden arbeid waren zijn pogingen met den besten uitslag be kroond. Meermalen hadden de Fransche expeditie-troe pen; dank zij do runderen en graanschiircn op zijn uitgestrekt domein, het vierkante huis", hun voorraad levensmiddelen nog bijtijds kunnen ver nieuwen. Op dat tijdstip ging Raoul de L.... algemeen voor den eersten civielen leverancier van het leger door en was een dor weinige wiens eerlijkheid boven alle verdenking verheven bleef'. Hij had sedert ccnigen tijd de liefde van miss" Geneviève weten te verwerven; aldus word zij ter herinnering aan bare moeder door al haren vriendinnen genoemd. Hun huwelijk, waarvan de afkondiging reeds had plaats gehad, zou do vol gende week met de meeste plechtigheid in de cathedraal van Algiers worden ingezegend. Toen de fantasia met een algemeen gevecht, de razzia van een Arabisch kamp voorstellende, geëindigd was, gaven twee kanonschoten het sein tot, den aanvang van een dier groote wedrennen, waarbij sedert verscheidene jaren do Kaïd Boudissa al zijn Fransche en Maltezer mededingers overwonnen had. Nauwelijks werd dit sein gehoord on alom herhaald, of de ruiters moesten van het aangegeven punt voorwaarts rennen en oen afstand van ongeveer veertig kilometers afleggen: een ware steeple-chase door vlakten en ravijnen met cac tussen en aloë's begroeid, liet eerste paard dat op hot exercitieterrcin verscheen, zou den prijs gewonnen hebben. Dadelijk ontstond er bewoging in de foulc. De meeste toeschouwers haastten zich, een punt te bereiken, vanwaar men hot terrein van den wed strijd kon overzien. Miss Geneviève gaf hare beide geleiders een teeken het voorbeeld der anderen te volgen. Men reed stapvoets, uit vrees van de dicht opeengedrongon voetgangers te overrijden. Met bewonderende blikken word de schoono amazone door een ieder gevolgd. De indruk door hare verschijning teweeggebracht, deed zich vooral bij de Arabieren sterk gevoelen, bij wie de vrouw, tot de rol eener gevangene of dienstbare ver oordeeld en aan de blikken des ongeloovigen ont trokken, gewoonlijk slechts een zeer ondergeschikte plaats inneemt. Velen meenden een der beloofde houris in het paradijs van Mohammed te aan schouwen. Miss Geneviève, wier vrouwelijke ijdelheid voor die stomme hulde niet ongevoelig bleef, reed zegevierend tusschen de menigte door, toen zij plotseling op ruwe wyze werd opgeschrikt door een uitroep, welke haar in het zuiverst Fransch in de ooren klonk: Wat een mooie meid! Welk een aardige minnares zou dat wezen!" Een gloeiende blos steeg Geneviève bij die krenkende woorden naar het gelaat; snel keerde zij zich om naar den kant vanwaar zij de. stem vernomen had. Toen plotseling hief zij haar kar wats op als om, den beleediger te tuchtigen, maar liet haar arm dadelijk weer zakken en reed in galop verder. Raoul, die alles gezien en gehoord had, volgde haar en weldra waren de drie ruiters in een wolk van stof in de richting der wedren nen verdwenen. Algiers viert feest; de arcaden van BabAzann af tot aan Bab-el-Oud zijn a giorno ge llumineerd. Op het gouvernementsplein, van waar men de geheele roede kan overzien, (te genwoordig is de stad met hare nieuwe kaden geheel van aanzien veranderd) is de militaire muziekuitvoering in vollen gang. Links op het plein bevindt zich het Caféde la Perle. waar zich gewoonlijk de lieau monde voreenigt. Óp het oogenblik dat de laatste tonen van de Trouvère weerklonken, verscheen Raoul op het plein. Na even te hebben rondgezien begaf de nieuw aan gekomene zich rechtstreeks naar een rond tafeltje, waaraan drie hooggeplaatste Arabieren stilzwijgend hun ijsdrank nuttigden. Wees zoo goed, luitenant, mij te zeggen of gij het niet waart, die daareven, op het exerci tie-plein deze woorden gesproken hebt: Wat een mooie meid! Welk een aardige minnares zou dat wezen!" Bij die vraag, met gedempte stem en op ijskouden toon tot een hunner gericht, rees de aange sprokene overeind. Met den tulband om het hoofd, de linkerhand op het gevest van zijn degen geleund, terwijl op de roode uniform van het regiment der Spahi's zich hot kruis van het Legioen van Eer vertoonde, had het voorkomen van den Arabier iets indrukwekkends. Inderdaad, mijnheer, dat was ik." Welnu, luitenant, de vrouw die gij aldus beleedigd hebt, zou u naar behooren hebben getuchtigd, hadde het kruis dat gij op de borst draagt, haar niet doen aarzelen. Wat zij niet doen kan, zal ik op mij nemen, want dit kruis zijt gij onwaardig." Met dezen woorden rukte Raoul hem met ge weld (de decoratie van do borst en wierp die op de tafel. De beleediging was in het openbaar geschied; al de omstanders waren overeind gerezen on wachtten in de grootste spanning op wat er volgen zou. De Arabier verroerde zich niet. Een oogen blik bleven de twee mannen staan on onbewege lijk tegenover elkander staan ; toen keerde Raoul zich om en ging met bleek gelaat te midden eener doodelijke stilte langzaam heen. Sommigen, door een gevoel van minachting tegenover het overwonnen ras bezield, keurden zijn handelingen goed; anderen daarentegen betreurden het, en niet zonder reden, dat het Legioen van Eer op j deze wijze gemengd werd in een twist van per soonlijken aard, waarvan de toeschouwers zelfs niet de oorzaak konden gissen. De officier der spahi's wisselde ccnigo woorden in het Arabisch met de twee personen die hom vergezelden. Zij rezen kalm overeind on op hun beurt verwijder den zij zich langzaam en met opgerichten hoofde door de menigte gaande, die een dreigende hou ding begon aan te nemen. Woldra was de geheele stad van het geval op de hoogte en had zij zich in twee partijen ver deeld. De kolonisten schaarden zich aan de zijde van Raoul. Do officieren, aan een kamcraadschappelijk gevoel gehoor gevend, achtten zich beleedigd ia een dor bunnen. De vrouwen waren tegenover Raoul vrij streng in haar oordcel, hetzij omdat de schoonheid van miss Gcnevièvc, die men gaarne van excentriciteit beschuldigde, haar ijver zucht opwekte, hetzij uit geheime sympathie voor ' don Kaïd van Bogharin, Ahmed bel Adj, algemeen j in de kolonie bekend. Ahmed bel Adj. zoon van een hooggeplaatst Arabisch chef, die van het eerste oogenblik af het Fransche gezag erkend had. was gedeeltelijk to Algiers, gedeeltelijk te Parijs opgevoed, had menigmaal in het Fransche leger als een held i gevochten en onlangs in een vrij hevige scher mutseling tegen rebellen het kruis verworven. ! Half l'arijzonaar, half Arabier hetgeen tot zelfs in de klcoding van den officier der Spahi's zichtbaar was had do persoonlijkheid van Ahmed iets cigcnaardigs en pikauts, wat door zijn Arabiosch profiel en ziju Europoesch accent nog sterker uitkwam. In alle salons en avondreunies vroeg men zich af', hoe het met die on gelukkige zaak zou anoopen. Algemeen was men verwonderd dat do Kaïd, al was de ander in zijn recht, hot geval zoo koelbloedig had opgenomen. j De laatste berichten luidden ton slotte, dat Ahmed bol Adj, op order van den generaal der divisie, een maand arrest had gekregen. i Den volgenden morgen vóór zonsopgang had een der stadsschildwachtcn verscheidene heeren en officieren te paard den weg naar, het vier kante huis" zien inslaan. Het was een onver wacht schouwspel, dat men in do vlakte, dicht j bij Raoiü's woning kou gadeslaan. Evenals in do l schoone dagen dor ridderschap zou men daar | tegen elkander in het strijdperk treden. De Kaïd ! en zijn beleodiger van den vorigen avond, beiden j te paard, door een afstand van twee honderd J meters gescheiden, bevonden zich, bijgestaan door j hun getuigen, tegenover elkander, terwijl een groot aantal nieuwsgierigen, aan een zekere ont1 roering ten prooi, de tweo zijkanten van het terrein innamen. De voorwaarden van het duel waren afdoende, even afdoende als de beleedigiiig zelf: ontmoeting te paard, blootshoofds, totdat eender tegenstanders buiten gevecht zou zijn gesteld; gelijktijdig gebruik van den cavaleriedegen en het pistool naar eige keuze, ten einde de mindere geoefendheid van den Arabier met het blanke wapen tegenover den Europeaan weder in het gelijk te stellen. Het drama heeft een aanvang genomen. De twee ruiters, de eerste op zijn Arabisch, de tweede op een Engelsen zadel zijn, het staal in de hand, verwoed op elkander ingeslagen. Een enkel oogen blik zag men RaouTs degen boven het hoofd van den Kaïd flikkeren, die reeds gewond was. Plot seling echter deed Ahmed zijn paard hoog in de lucht steigeren, zoodat de doodelijke slag nog tijdig van hem werd afgewend. Tegelijkertijd had de Kaïd, den degen tusschen de tanden geklemd, zijn pistool gegrepen. Hij. vuurde a bout portant en Raoul, het voorhoofd doorboord, zonk levenloos ter aarde. Enkele uren later vernam Algiers de wreede ontknooping, welke in de kolonie een groot opzien baarde. Miss Geneviève werd bijna krankzinnig van wanhoop. Niet bij machte hare droefheid te overwinnen, besloot zij kort daarop in een klooster te gaan. Toen haar noviciaat geëindigd was, nam zij den sluier aan en zeide de wereld, waar zij zooveel sympathieën achterliet, vaarwel. De Kaïd, in ongenade vervallen, werd naar de smalah van Laghouat verbannen. Vijf jaren zijn voorbijgegaan. Nog wordt het kanongebulder te Sebastopol vernomen, doch de heldhaftige verdediging der stad loopt nagenoeg ten einde. Een lange stoet draagbaren, mei gewonden en typhuslijders beladen, daalt langzaan: neder van de hoogten, waar, boven de verwoest* vlakte van Inkermann, zich het Fransche hoofd kwartier bevindt, Aan de ongastvrije baai var Kamieseh, houdt de stoet stil. Welk een treurigi inscheping. Als vee tegen elkander gedrukt, over eind in een boot staande, rillende van koortf onder den voehtigen zeewind, bereikten wij ein delijk het fregat, dat onder stoom ligt en on wacht; het staat onder bevel van den wakkere: humanen kapitein de Montarby, die ons naar h hospitaal te Konstantinopel moet brengen. W worden, zoo goed en zoo kwaad als het gaat, lang de ladders opgeheschen, en door de matroze: ondersteund. Gedurende den ovegtocht van twe dagen is ons schip in de Zwarte Zee aanhouden door stormen geteisterd en hebben wij de arm kameraden, die door den dood werden getroffei in de diepte zien werpen. Dat is de treurig keerzijde der roemvolle medaille door onze wap< nen gesmeed. Eindelijk bevinden wij ons in de kalme watere van den Bosporus en herleven wij bij den aar blik van de lachende zonnige natuur om or heen. Tegen het vallen van den avond beklimme wij in botsende rammelende voertuigen, door osse getrokken, de steile hellingen van Pera. De m litaire ziekenoppassers, die ons aan de deur va het hospitaal opwachten, dragen ons geheel uitgi put naar de bedden, die reeds voor ons in gereec beid zijn gebracht en waar de ijlende wartaal di koortslijders zich met do klachten der stervend( vermengt. Alleen dan wordt liet rustiger in de ziekenzas wanneer door de lage gekalkte ruimte, flau door de nachtlampen verlicht, de witte kappi der liofdozusters zweven als de uitgespreide vle gelen van weldoende engelen. Met welk een dankbaarheid ziet men ze nadi treden. Den stervende herinneren zij aan h geliefde geboorteland, dien onuitsprekelijke!! troc der laatste ure; voor den herstellende schijnt h vaderland onder de trekken dier edele zuste van liefdadigheid als een visioen op te rijze Hoovelcn onzer hadden hun moreele en physie genezing te danken aan de teedere zorgen en troostrijke bemoedigende woorden van zust Thérèso, die met den hospHaaldienst in ,on afdecling was belast. Waakzaam en onvermoe ging zij onhoorbaar als de engel der vertroost! van het oene krankenleger naar het andere, e strenge kalme schoonheid, door de smarten dei wereld gelouterd, dood aan eene priesteres i het oude Galliëdenken, zoo diep was de eerbi dien zij aan het geheele hospitaalpersoneel w in te boezemen. Die indruk werd niet mine sterk gevoeld aan de andere zijde van don do< zichtigen houten wand, die ons van de ambulai der Russische gevangenen scheidde, alwaar mcnschelijke ellende baar toppunt bereikte, : vreeselijk was het lijden geweest, dat de ar lieden in hun belegerde stad te verduren hadd Zuster Thérèsc deinsde voor niets terug. ^ zie ik haar onder de sombere cypressen, i een weinig lommer gaven, haar liefdework v richten. Nog zie ik haar, terwijl de verschroeior Zuidewind de zieken naar adem deed snakk als eene moeder de gapende walgelijke wonc dier krijgsgevangenen wasschen en verbinden. Dien avond had de samocm ons den gehee dag geteisterd. Do hospitaalgeneesheer die v den nacht zijn ronde in de zalen deed, wem zich tot zuster Thérèse : Hoe gaat liet hier. zuster?" Niet goed, dokter: de zieken hebben vrecselijkcn dag doorgeworsteld. Al te veel lij doet de ziel in opstand komen." Xa zijn avondbczoek te hebben volbracht, kw de officier van gezondheid nog even bij zti; Thérèso terug, om een der gewonden spec aan hare zorgen aan te bevelen. Het was Afrikaansch officier, dien morgen pas in hospitaal aangekomen en wiens toestand, tei volge van het verwijderen van een kogel uit schoudergcwricht. hoogst bedenkelijk was. Tegen het vallen van den avond begaf zu Thérèso zich mot haar lantaarn in de hand i liet paviljoen dor officieren. Bij haar binnentre wierp hot licht dat zij droeg, zijn volle schij op liet door pijn vertrokken gelaat van den wondo en bleef zij. door een vreeselijkc ontroei bevangen, als vastgenageld op de plek staan, l tegenover haar, halt' overeind gezeten, terwijl doodsbleek gelaat zich tegen het wit der kus: afteekende, zat met ineen gewrongen hander, Kaïd Ahmed bel Adj, die op zijn beurt, als -\ zij een bovennatuurlijke verschijning geweest, l met ontzetting aanstaarde. Alles werd plotse in beider herinnering verlevendigd: de bele ging te Algiers, de dood van den verloofde, gewetenswroegingen, zijn berouw.