Historisch Archief 1877-1940
W1EKBLA
leder Bommex bevat een Plaat.
Bat Jntennreoht voor den inhoud van dit Blad wordt verzekerd overeenkomstig de wet van 28 Juni 1881 (Staatsblad No. 124.)
DE AMSTERDAMMER
A". 1887
NEDE
Onder Redaetie van J. DE KOO en JUSTUS VAN MAURIK Jr.
Verschijnt eiken Zaterdagavond.
15. VAN H O LEEM A, te Amsterdam»
Keizersgracht 436.
Zondag 7 Augustus,
Abfnnement per 3 maanden f 1.?. fr p. p.
Afzonderlijke Nummers aan de Kiosken verkrijgbaar . , .
Advertentiën van 1?5 regels f 1.10, elke regel meer . . . ,
Reclames per regel ...?0.40.
C »*
\£ -t*.
JEE», STATENBOND. FEUILLETON: In
door F. A. Buis. - VAN OVER DE
. door E. D. Püzel. _ IT HET
iGJB, door Pasquino. UIT
DEBISSCHOP8TAD, dow Hflis. KUNST EN LETTEREN:
Lfltte gedachten over. Kunst, door Alb. Th.
Het MumUoade twintigste Letterkundig Congres,
door Dr. Jan ten Brink. Een merkwaardig
boei. I. Mr. W. J. ten Hoet, De Remonstran
ten en andere verhalen, beoordeeld door V. H.
W. R. E. H. Opzoomer, Het klooster
vanDiepenTOTO. _ VABIA?SCHAAKSPEL. Oud-Amst,
Verscheidenheden. -7- Recommandatie. AL
LERLEI. _ RECLAMES.?BEURSOVERZICHT.
TE HUUR. (ADVERTENTIEN.
Een Stateübond.
De bekende staathuishoudkundige de
Molinari heeft een middel bedacht tot redding
v»n den Europeeschen vrede, tevens tot
ontwapening der geharnaste natiën.
Het correspondeerend lid van het
Institut de France Wil nl. een verbond van
onS$$ge Staten stichten, welke met zijn
onge, aade zal dreigen elke natie, die den vrede
«oifc trachten te verstoren. Deze bond zou
vmt pi. m. 1,000,000 soldaten beschikken,
gereed om ieder der vier personen te
tuchtigen, die zich zou durven vermeten met
(Bene oorlogsverklaring in den zak teloopen.
IWij zeggen ieder der vier, maar misschien
rijn het er slechts drie. Men leze zijn eigen
goorden:
»Ce n'est pas, en ffefc, lepeuple lui-même
qai est appelé& déeider delajustice et de la
Bécessitéd"une guerre a laquelle tous les
citoyena sont contraints aujoürd'hui .a
partitómer de leur sang et de leur argent ; cette
décision appartient a un petit nombre
d'hommes politiques et de chefs militaires, dont
les interets sont trangers a, ceux de
l'industrie; souvent même elle appartient , un
seul homme, et ee n'est rieh exagérer de dire
que la paix du monde est actuellement k la
merci de trois ou quatre personnages,
souverains du, ministres, qüi possèdent Ie
pouföfc de déchainer du jour au lendemain,
Buivant leur fantaisw^le fléau de la guerre,
et, en Ie déchainant, de eauser a la
communautécivilisée, en y comprenant les neutres,
sur lesquels ils n'pnt cependant aucune
juridiction, des maux et des dommages saus
nombre. Ce pouvoir exorbitant, les despotes
les plus absolus des poques de barbarie ne
Tont pas possédé; les nations indépendantes
Feuilleton.
In het Geuldal.
(Test id, monsieur.'
't Was een pikdonkere avond en aan den
grauwen Juli-hemel gloorden al evenmin ster
ren als er lantaarns te vinden waren in het
»stedeke" Valkenburg. Nog slechts even kon
ik de gedaante onderscheiden van den
hotelknecht, die mij in den zijstraat had geleid en
voor het huis had gebracht, waar ik bij
gebrek aan ruimte in het logement onder
komen zou vinden.
»Cest id, monsieur!" herhaalde de onlangs
tot kellner gepromoveerde Luikerwaal die
nooit had gedroomd nog eens in een heuschen
rok te worden gestoken terwijl hij
aanschelde, mijn koffertje op de stoep plaatste
en mét een avondgroet weghuppelde.
»Maar "
De ganymeed uit het Hotel *** was reeds
verdwenen: slechts met moeite had ik hem
op mijn dringend verzoek voor eenige
oogenbttkken als cicerone mede kunnen voeren
de gasten waren velen en de kellner was
eenig en daar stond ik dan alleen voor
een mij geheel onbekend huis, a l'improviste
tot dépenaanceviaihet Hotel *** gepromoveerd
' met geheel onbekende bewoners.
Na eenige minuten van doodsche stilte
bealoot ik nog eens te bellen, en toen dat niet
'mocht helpen, ving ik aan te luiden op eene
wijze, die zelfs den onverstoorbaarsten slaper
moest doen wekken.
Dat hielp; ik hoorde een raam opschuiven
en eene vrouwelijke gedaante riep mij iets
toe, Wat ik voor eene uitnoodiging tot nadere
kennismaking hield.
»Ik ben die mijnheer van het Hotel ***, die
hier logeeren zou."
»Wie het oe hier gesjiekt?"
et libres de notre poque de civilisation sont
obligées de Ie subir faute de s'accorder peur
y mettre un frein." "
' De economische rampen, die de oorlog ook
voor de niet-oorlogvoerende, voor de onzij
dige natie, met zich brengt, nu handel en
nijverheid zulk een sterk uitgedrukt inter
nationaal karakter hebben verkregen, deden
denker da Molinari peinzen op een middel, om
het steeds dreigend gevaar af te wenden. En
naar het schijnt was hij spoedig gereed.
Althans de gemakkelijkheid, waarmede hij
zijn Ligue des neutres aanbeveelt, wettigt
het vermoeden, dat we hier inderdaad te
doen hebben met iets wat als een invallende
gedachte ter wereld is gekomen.
De neutrale staten, die door den heer de
Molinari belast zullen worden de orde
tusschen de Europeesche staten en den vrede
onder die drie of vier potentaten te bewaren,
zijn Engeland, Nederland, België, Denemar
ken en Zwitserland. Deze hebben belang bij
het behoud van den vrede; zij lijden als
neutrale staten, wanneer andere Europeesche
rijken oorlog gaan voeren.
Eene vereeniging van deze vijf staten tot
n militaire macht om Europa in even
wicht te houden, behoeft waarlijk geen kri
tische bespreking. Alleen reeds de ligging
van het vijftal is van dien aard, dat er iets
belachelijks steekt in het denkbeeld om van
deze bovendien overigens zoo heterogene
bestanddeelen een geheel te vormen.
De heer de Molinari gelooft dan ook zelf
niet, dat de Kegeeringen geneigd zullen we
zen zijn wensch op te volgen. De publieke
opinie, zoo zegt hij, zal er hen. toe moeten
dwingen. Daarom wil hij vormen eene
Association pour l'établissement d'une ligue des
neutres. Deze zal door het uitgeven van ge
schriften, door dagbladartikelen en meetings
eene beweging moeten wekken, welke de Re
geeringen der verschillende Rijken er toe zal
nopen, eindelijk die Ligue te stichten. Het
zou kunnen zijn, dat er onder onze lezers
waren, die het tot stand komen van zulk
een bond niet tot de onmogelijkheden re
kenden. Voor dezen deelen wij het adres
van Mr. G. de Molinari mede: 2 Rue
Sontay (place Victor Hugo) Parijs. Zij kunnen
daarheen hun betuigingen van bijval en ook
hunne inschrijvingen voor het fonds tot stich
ting der »Association" etc.'zenden. Wat het
laatste betreft, zóó lang er niet voor ? 50,000
geteekend is, zal er over het bedrag hunner
inschrijvingen niet worden beschikt.
Wat in deze wel het meest treft, is de
naïveteit van een man als de Molinari, die
Mijn antwoord was vrij eenvoudig en scheen
dan ook bevredigend.
»Miene man is bie " de rest was onver
staanbaar Limburgsen, doch uit hetgeen nu
verder volgde begreep ik dat manlief met den
huissleutel afwezig was en zich waarschijnlijk
bij een goed vriend zou bevinden. »Hi is sonst
bi sjef "
»Bij den chef van het,station?" viel ik in
de rede, wat echter weer tot begripsverwar
ring aanleiding gaf, ten laatste begreep ik
dan, dat »sjef" de verkorting is van «Jozef"
en juist was vrouwlief bezig om mij uit te
duiden, welken weg ik hadde te volgen om
haar wederhelft op te sporen, toen de
huisheer heel gelukkig opdaagde en ik vrij spoe
dig de mij toegedachte kamer mocht betrekken.
»'tls er propvol" had mij eenige uren ge
leden een Valkenburger van de plaats zijner
inwoning getuigd: »er zijn er wel honderd
afgewezen." Ongeloovig had ik geglimlacht;
ik had aan overdrijving gedacht, omdat ik
mijne lezers van de geschiedenis en aard
rijkskunde vergeven het mij Valkenburg een
dorp had geheeten. Ongeloovig had ik geglim
lacht, maar nu was ik overtuigd: »In v alken
burg was het propvol," en toen ik een kwar
tiertje later te vergeefs mij trachtte uit te strekken
in een ledikant, dat aan breedte te veel had,
wat het aan lengte te kort kwam ik loofde
de gelukkige omstandigheid, dat de diagonaal
altijd grooter is dan de langste rechthoeks
zijde en de muggen gierden en gonsden,
en van pleizier joelden over een buit zoo
onverwacht, verwenschte ik in stilte den goe
den vriend, die mij had aangeraden nu toch
dit jaar eens een kijkje te gaan nemen in
het Geuldal.
Al maanden geleden was mij een soort van
»Gids" geworden, een dun octavo boekje met
allerlei wenken en inlichtingen, vol wandel
routes en uitstapjes, met heel leelijke plaatjes
en heel slechte kaarten, en mijn vriend
sedert een jaar enthousiast over dat «klein
Zwitserland" zond mij tevens sedert eenige
weken gratis ter lezing een weekblad het
waartijk schijnt te gelooven, dat er niet alleen
verstandige menschen gelijk hij zelf
. maar ook verstandige groote naties op di
werelddeel huizen, verstandig in dien zin, da
zij Bun rassenhaat op den duur kunnen be
teugelen door overwegingen van welken aarc
-ook. Alleen kleine, zwakke, onmachtige natie
onderscheiden zich door vredelievendheid. Zi
laten hun tanden niet zien, om de eenvou'
dige reden,, dat zij die niet hebben. Een natie
is een: veel onredelijker en hartstochtelijker
dier, dan de mensch zelf, en alle pogingen
om haar in toom te houden zullen, in df
eerste eeuwen nog wel ijdel blijken te zijn
"" De slechtste poging echter zou wel wezen
Engeland met vier kleine rijkjes tegenover
de grooten op wacht te zetten. Wat John
Buil vaöde vier schapen, met welke hi
moet uittijgen, terecht zou brengen kan met
denken. Zeker zou hij er voor zorgen dat de
Vfccht vah de onnoozele dieren hém-zelf niet
ontging.
Toch kan men niet voorbijzien, dat de
opmerking van de Molinari: de oorlog raakt
ten gevolge van het internationaal karakter
van handel en nijverheid ook de wel
vaart der niet oorlogvoerende volkeren
juist is. Zelfs ondanks het veldwinnend pro
tectionisme, blijven de Europeesche rijken n
lichaam, waarvan het eene lid niet kan lij
den, zonder dat ook de anderen worden aan
gedaan.
Doch men moet niet overdrijven. De oor
logen die de naburige volkeren voeren, heb
ben voor hen die' den vrede bewaren ook
hun voordeelige zijden. Menige tak van han
del en nijverheid groeit juist in zulke tijden
bijzonder weelderig, en bij de schokken die
oude relaties ondervinden, kan men vaak
nieuwe zien ontstaan, die aan deze zijde
vergoeden, wat aan gene schade wordt geleden.
Indien ooit eenige staat te vreezen had,
dat afsluiting van de bestaande markten
het ten val zou moeten brengen, dan voor
zeker Engeland, toen Napoleon het met het
continentaal stelsel straifen wilde. Doch men
weet dat zelfs dit paardenmiddel om
Engelands handel en nijverheid ten gronde te
richten, het tegendeel uitwerkte van hetgeen
er mede bedoeld werd. Afgesloten van het
Europeesche vasteland zocht het nieuwe mark
ten en wegen, en juist Engelands handel
breidde zich tijdens dien oorlog in buiten
gewone mate uit.
Wanneer de Molinari, ten bewijze hoe
nadeelig zelfs een oorlog op verren afstand
voor een volk kan zijn, er aan herinnert,
dat tijdens den Amerikaanschen
secessie-oorGeuldal geheeten, om ten overvloede mij te
verrassen met een groot blauw aanplak-billet,
waaruit ik mocht vernemen dat de »tweede
concert-promenade in de onderaardsche groe
ven" zou plaats hebben »op Woensdag
20 Juli. 1887."
»Muziek van het 2e Regiment Infanterie.
Algemeene verlichting der Hoofdgangen
Vuurwerk aan het »Water" en aan den
»Driedrup" Buffet in het Romeinsch ge
deelte aan »den Tweedrup", alwaar concert
wordt gegeven" enz. enz,
Kortom het een beloofde nog schitterender
te zijn dan het andere.
«Bestel vooruit een kamer", was mij ge
waarschuwd helaas, te vergeefs en nu
plukte ik de vruchten van mijn bei-weten.
Eerlijkheidshalve moet ik getuigen dat het
slechter hadde gekund, en toen ik dan ook
den volgenden morgen ontwaakte, het heer
lijke panorama genoot, de frissche lucht op
snoof en ten slotte de eenvoudige doch hel
dere kamer nader beschouwde, was ik voor
een groot deel met het Geuldal verzoend.
Eensklaps in het deel van Limburg ver
plaatst zou men een oogenblik kunnen wanen
in de Rhijnprovinciën te zijn en de ruïne van
het kasteel Valkenburg verhoogt de illusie;
het Geuldal echter »klein Zwitserland' te
noemen, is meer dan men van iemand kan
vergen, wien het gegund was Helvetiëte
betreden en de Alpen te aanschouwen.
Doch wie zal dit den wakkeren mannen van
Valkenburg, die in 1885 de Vereeniging »het
Geuldal" in het leven riepen, ten kwade
duiden. »Zoekt niet daarbuiten, wat ge in uw
vaderland zelf kunt vinden!" roepen zij
ons toe. Zal echter het zuidelijk deel van het
voormalige hertogdom den tourist niet te
leur te stellen, zoo wachte men zich voor
overdrijving.
Het Geuldal is door de natuur rijk be
deeld, aardige bergpartijen groepeeren zich
aan schaduwrijke bosschages, waartusschen
de bebouwde velden heerlijke vergezichten
opleveren en de hier en daar snelvlietende
log Zuid-Amerika geen katoen zond naar d«
manufactuurdistricten, dan ie <St voorbeeld
door hem genoemd niet gelukkig gekozen.
Wel gelukkig, in zoo verre het inderdaad
bewijst, dat de oude 'en de nieuwe we
economisch elkander niet kunnen
doch zwak, waar het als" ~venig vo
moet dienen om ons te doen gevoelen
zeer de handel en de industrie zullen H]
als b. v. Frankrijk en Duitschland elkander
te lijf gaan. Immers juist de nauwe samen
hang, die, tengevolge van, de nieuwere ver
keersmiddelen, met de nabijliggende sjtaten is
ontstaan, is ook met de verder-afliggende te
bereiken, en de markten, voor de oorlog
voerenden gesloten of door hen verwaarloosd,
komen den niet-oorlogvoerenden ten goede.
Het is voorzeker zeer moeilijk den invloed
aan te wijzen die een oorlog, op korten of
verren afstand, op den handel en de industrie
der niet oorlogvoerenden heeft. Het zou een
veel omvattende studie vjereischen, om in dit
opzicht betrouwbare gegevens te verstrekken
en uit deze even betrouwbare gevolgtrekkin
gen af te leiden. Immers, men zou niet
alleen met oogenblikkelijke, d. i. voorbij
gaande verschijnselen moeten rekenen, maar
in staat moeten zijn de duurzame wijzigingen
te constateeren, die de handel en nijverheid
eener natie als gevolg van oorlogen door na
buren gevoerd, vertoonen.
De heer de Molinari neemt het als bewezen
aan, dat de economische nadeelen van oor
logen, voor de naburen zóó groot zijn, dat
de genoemde rijken zich uit eigenbelang
behooren te vereenigen, teneinde hun zwaar
den in de weegschaal te werpen, zoodra het
evenwicht dreigt verstoord te worden.
Indien hij in naam der phüanthropie hen
daartoe opriep, zou er tegen zijn streven
misschien niet anders kunnen worden inge
bracht, dan dat het onpractisch is, getui
gende van zeer gebrekkige menschenkennis.
Nu de heer de Molinari de staathuishoud
kunde als grondslag van zijn betoog heeft
aangewezen, mag men o. i. de vraag opperen,
of dit onpractisch voorstel wel zulk een
krachtigen wetenschappelijken steun geniet,
als men van een man als de Molinari ver
wachten mocht. Wij vrezen niet dat de ge
noemde Staten te weinig egoïst zijn om zich
door het eigenbelang te laten leiden, maar
wij betwijfelen het of zij in den
onverstoorbaren vrede op aarde hun belang zullen er
kennen. Het spreekwoord in troebel wa
ter is het goed visschen, moge Nederlandsch
zijn, in Engeland en ook elders is het niet
onbekend.
Geul
de
een groote bekoorlijkheid leent;
niine is een aantrekkelijkheid te meer, en
de lijn der Grand Central Beige een onwaar
deerbaar voorrecht; wellicht zullen allén
de pruttelaars over de zonnige wegen klagen,
wat de commissie van »het Geuldal" niet ver
gat, toen zij zoozeer den nadruk op de avond
wandelingen legde doch hoe heerlijk de
natuur hier hare gaven ten toon spreide en
hoe frisch en gezond de lucht ook zij, men
belove niet te veel en men eische niet te veel.
Valkenburg is propvol." Ik heb het onder
vonden en IK vrees dat zij, die over eenige
jaren zullen komen eenmaal zullen getuigea
het Geuldal ten spigt dat het er een
maal propvol is geweest.
't Is waar, zelfs van uit het Noorden, zijn
voor matige beurzen de reiskosten n aar Lim
burg niet overwegend, doch als Limburg een
maal den naam zal hebben verloren van goed
koop te zijn. zal het voor velen een groote
aantrekkelijkheid te minder bezitten. Nog
zijn de prijzen voor het verblijf en pension
niet hoog, doch zij leken mij rijzende, en als
straks mijn geïmproviseerde dependance een
keurige is geworden, de kellners bij hunne
rokken witte dassen gaan dragen, de toiletten
niet meer eenvoudig kunnen heeten en de
>boere-menschen wieser zijn geworden," dan
zou het kunnen gebeuren, dat vele trekvogels
rnet een rond-reisbillet in den zak over »klein
Zwitserland" heenvlogen en Valkenburg zijn
eenvoud terug wenschte.
En juist de eenvoud was hier zoo bekoor
lijk, mijnheer," verzekerde, mij een eenvoudige
Rotterdamsche makelaar: »ik heb hier den tijd
nog gekend, dat als je acht centen gaf voor
een glas bier, je er in alle naïviteit twee terug
sreeg, toen liet mijn vrouw haar beste japon
nen thuis en ik rookte hier mijn pijp, kocht
expres" een grooten stroo-hoed van een schel
ing en dronk hier wijn, die goedkooper was
dan in Rotterdam. Maar toch, mijnheer, het
s hier mooi, heb je de ruïne al gezien?"
Vvrij togen dan naar de ruïne, Valkenburgs
rots, en toen wij de pittoreske overblijfselen