No. 531. DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. Wel, de dooden!" zeide Grimblot. de schouders ophalend. De dooden wie spreekt er van de dooden ? Ik ben levend, zoo levend als gij zelf." Ha, ha, die is kras! Maar ziedaar, ik ben goedig van aard.. . Kom mee een glaasje drinken. Zijn hand klemde zich als een schroef om den pols van den heer Mathias, dien hij naar het huisje door hem bewoond mede trok. Hij duwde hem een vertrek gelijfcrfoers binnen. De heer Mathias was letterlijk overbluft. Grim blot had de deur dichtgedaan, een flesch uit een buffetkastje te voorschijn gehaald en twee glazen ingeschonken. Op uw gezondheid, mijnheer Mathias!" zeide hij, zijn glas ledigende. Luister eens, mijn goede vriend," zeide de heer Mathias. Gij wilt er een aardigheid van maken. Goed. Maar laat er dan nu een einde aan komen. Je ziet heel goed, dat ik niet dood ben. Om redenen van persoonlijken aard heb ik mij laten begraven. Maar nu moet ik hier uit; het is dringend noodzakelijk. Wees gerust, ik zal je er goed voor betalen." Terwijl hij sprak, was Grimblot langzaam om de tafel heen geloopen en ging nu tegen de deur aanleunen. Je weet goed te praten", grinnikte hij. Wel wel, je bent dus niet dood! Nu je bent de eerste _ niet, die mij dat gezegd heeft. Ik heb al zooveel moeten hooren. Maar zie je, ik mag mijn onderhoorigen gaarne lijden. Alle nachten zijn er zoo een of twee, die familjaar een glaasje bij me komen drinken. Gisteren was het de notaris, je weet wel. Radel, je buurman.. .? die zijn ruggegraat gebro ken heett. Eergisteren was het mevrouw Claudius, een mooie vrouw! Ik ben een goedo sukkel, ik laat ze 's nacbts maar eens buiten wandelen, en maak een praatje met hen.... maar ze er uit laten! Neen, dat zou wat moois zijn! De heer Mathias voelde zijn haren te berge rijzen. Grimblot sprak volkomen bedaard als een beambte, die zich zijn verantwoordelijkheid be wust is. Hij was van middelbare grootte, ineengedrongen, met handen als van een gorilla. Zijn zwarte oogen flikkerden onheilspellend ... De heer Mathias huiverde over zijn leden. Die man was krank zinnig! Ja, zoo was het inderdaad. Hij had visioenen. Hij meende zijn kerkhof met geestverschijningen bevolkt te zien; hij leefde in een fantastische wereld. Zijn dronkemansvorbeelding deed hem alles verwarren. Hij kon geene dooden meer van levenden onderscheiden. Hij haspelde alles door een, alles! De heer Mathias begon nu uit te leggen, te pleiten, te smeeken, te beloven. Hoe ! Kan die goede, die scherpzinnige Grimblot hem inderdaad voor een werkelijken doode houden! Hij schaterde van het lachen.... Nu is het genoeg!" zeide Grimblot eindelijk op een toon die geen tegenspraak duldde. Gij zijt niet redelijk; nu er weer in, dadelijk!" Er in? Waar in?" Daar waar je hoort, natuurlijk! Op den hoek van de derde afdeeling...." In het graf!" Wil je niet! Een! tweemaal?" De heer Mathias zag "de reusachtige handen trillen. Hij werd bang, zag om zich heen, hopende ergens een uitgang te vinden. Er was er slechts n.... de deur. En daarvoor hield Grimblot de wacht. Des te erger! Hij moest er uit, tot eiken prijs. Met een kreet van vertwijfeling stortte hij zich naar voren.... Grimblot hield bedaard zyn geopende hand ge reed, waarin de keel van zijn aanvaller beklemd raakte. De heer Mathias reutelde en trachtte zich uit zijn greep te bevrijden. De klauw sloot zich meer en meer. De heer Mathias zonk ineen .... nog enkele stuiptrekkingen.... toen bleef hij onbewegelijk. Grimblot, die voor geen kleinigheid vervaard was nam hem op zijn schouder, met langzame waar dige stappen, als een trouw beambte, die zijn plicht vervult, droeg hij hom naar do kapel, wierp hem in den grafkelder, deed met zijn voet den steen omkantelen, sloot het hek en hernam zijn wandeling tusschen de graven terwijl hij bij zichzelven mompelde: Wie heeft ooit zoo iets gezien! Er uit wil len ! En mijn betrekking dan !... " En zoo kwam het, dat de weduwe van den heer Mathias den man kon trouwen, dien zij al toos had lief gehad. JULES LERMINA. Allerlei. Het huwelijk van den Keizer van China. De kosten welke het aanstaande huwelijk van den Keizer van China zullen bedragen, worden op 2 mill. p. st. geraamd en moeten door bijzondere bijdragen der verschillende provinciën van het rijk opgebracht worden. Over deze aangelegenheid hooft de Keizerin-weduwe, het volgende decreet uitge vaardigd. Het oogenblik is gekomen, om voorbereidende maatregelen voor de ophanden zijnde grouto ge beurtenis, het huwelijk van Z. M. den Keizer, te nemen. Te dien einde hebben wij don grootmoester van het Keizerlijke huis last gegeven, datgene te doen, wat door de staatsinstellingen bij deze gelegenheid is voorgeschreven. De uitgaven van den staat geschieden naar vastgestelde wetten en de reorganisatie van het leger vordert groote geldelijke offers. Meer dan eens is de ellende in alle provinciën algemeen geweest en de armoede der bevolking in aanmerking genomen, wordt er groote spaarzaamheid vereischt. Het hof zal de natie hierbij voorgaan on wij wenschen dat alle waardigheidsbekleeders het als hun heiligen plicht zullen beschouwen om een ieder tot de meest eenvoudige levenswijze aan te moedigen en alle overtollige weelde te vermijden, en daarbij hun onderhoorigen te vermanen, eerlijk en rechtschapen te handelen. Om tot dit doel te geraken hebben wij Prins Thim belast met het onderzoek van de voor bovengenoemde gebeurtenis ingekomen conto's. Wat de toebereidselen en de opgelegde verplich tingen voor deze gebeurtenis aangaan, zoo mogen de verschillende departementen, na een nauw keurig onderzoek der vastgestelde gebruiken, requesten over genoemd onderwerp aan ons richten en verder onze bevelen afwachten." Eene internationale tentoonstelling van vrou wenarbeid. Uit Londen schrijft men, dat terwijl er in verscheidene deelen des lands nog een half dozijn tentoonstellingen in vollen gang zijn, men reeds weder bezig is aanstalten tot een nieuwe te maken, waar ditmaal aan de vrouwenwereld het leeuwenaandeol zal gegund worden. Onder het patronaat van koningin Victoria is een comit benoemd van voorname invloedrijke dames, waar onder zich Lady Rosebery geb. Rothschild bevindt, teneinde den volgenden zomer te Glasgow eene tentoonstelling van vrouwenarbeid to openen. Uit alle mogelijke landen, beschaafde zoowel als on beschaafde, zullen voorwerpen worden verzameld, om de wereld te toonen wat het vrouwelijk geslacht in staat is te doen. Met deze tentoonstelling is het erstig gemeend en zij zal meer wezen dan een bazar van handwerkjes en nuttelooze sieraden. Onder anderen zullen lappendekens en met kralen gewerkte voorwerpen alleen bij uitzondering worden toe gelaten. Men heett het lofwaardig besluit geno men, om alle gebreide of gehaakte canapéof stoelen-antimacassars, beschilderde schermpjes, borduursels, gedroogde bloemen, lijstjes van ge sneden kurk enz., onvoorwaardelijk buiten te sluten. Ook worden de prulwerkjes, die gewoon lijk in ledige uren door vrouwenhanden vervaar digd worden, zooals bloemen van wol, haar, vischgraat of was enz., streng geweigerd, Kleinere tentoonstellingen van gebreide en genaaide voor werpen zullen in Londen, Dublin en Glasgow worden geopend, waar dan het beste voor de groote tentoonstelling zal worden uitgezocht. Men heeft groote verwachtingen van een onder neming, die voor de vrouwenwereld van bijzonder belang zal zijn. Een halsketen ran menschenvingers. Een reliquie van Indiaanscho barbaarschheid word onlangs aan het ministerie van oorlog te Washington gezonden. Oprspronkclijk bestond de halsketen uit elf vingers die aan een koord waren geregen ; drie zijn er verloren gegaan. Dit afschuwelijke sieraad werd in het jaar 1876 in oen gevecht tusschen de bondstroepen en de Theyme Indianen dezen laatsten ontroofd. Het behoorde aan een Indiaanschen doktor en iedere vinger vertegenwoordigde een vijand, die den be zitter van de keten gedood had. De halsketen werd door kapitein Bourke, die zich tegenwoordig bezig houdt met het verzamelen van alles was op de geschiedenis der Indianen betrokking heeft, naar West-point gezonden vanwaar hij naar Washington werd gebracht, om aldaar in de inrichting van Smithson in papier machéte worden nagemaakt. Eene sluicc Zioeedsche rrouto. Volgens de Neu:York-handelsztg. werd te Castle-gardcn het lauden van een Zwoedsch meisje, Pauline Anderson ge naamd, door de bevoegde autouriteiten belet, om dat zij een zuigeling in de armen had, zonder vergezeld van den vader te zijn; ook was zij niet van behoorlijke geldmiddelen voorzien. Pauline vond middel hare zuster Christine, die in Brooklyn diende, met haar toestand bekend to maken. Deze gelukte het op schrandere wijze hot landen der jeugdige moeder mogelijk te maken. Christine begaf zich naar een logement waar gewoonlijk 'Zweedsche landverhuizers hun intrek nemen; daar maakte zij kennis mot een kortelijk aange komen Zweed, Björndahl. Zij vertelde hem het geval met hare zuster en voegde er bij, dat deze een vermogen van 22.000 kronen bezat, en dat inge val iemand Pauline wilde trouwen, mon haar niet meer kon beletten in het land te komen. Do 22.000 kronen misten de verlangde uitwerking op den jongen man niet en hij verklaarde zich bereid zijne landgenoote uit den nood te helpen. Men begaf zich dus onmiddellijk naar Castle-garden, alwaar Björndahl, na een afzonderlijk gesprek met Pauline, verklaarde, de vader van het kind te zijn dat zij bij zich had. De beambten sloegen hieraan geloof en in hun bijzijn werd de huwelijksplechtigheid door een Lutherschen predikant voltrokken, waarna de jeugdige Zweedsche Castle-garden ongehinderd mocht verlaten. Het nieuwe echtpaar deed hij wijze van huwelijksreis en vergezeld van de zus tor oen tochtje door de stad. Onderweg gaf Pau line geld aan haar echtgenoot om een nieuwen hoed te koopen, maar toen Björndahl don hoodenwinkcl, voor welken beide vrouwen hom zoude opwachten, verliet, waren zij verdwenen. De jonge Zweed heeft tot nog toe zijn vrouw niet terug gevonden, en is natuurlijk tot de overtuiging ge komen dat hij alleen als middel is gebruikt., om de aardige Pauline uit de klem te helpen. Ingezonden. Mijnheer de Eedacteur! In uw blad van 14 Aug. komt onder de rubriek j Varia" een bericht voor, dat in verschillende j magazijnen to Amsterdam een billet voor de win- | keiruiten is aangeplakt waarin bezoekers van liet rijksmuseum gewaarschuwd worden tegen het koopon van photographiën van do bewaarders van het museum etc. etc,, en het uws inziens de voor keur zou verdienen zich tot de bevoegde macht te wenden dan tot eene, zoo u noemt, onwaar dige manoeuvre de toevlucht te nemen. Ware dit eerste nog niet gebeurd, dan zou u volkomen gelijk hebben. Sedert 4 jaren echter j is zoowel in den Haag als te Amsterdam do aan- j dacht der bevoegde macht op dezen ongemotiveerden verkoop, dio van dag tot dag grooter proporties aanneemt, gevestigd geworden en zijn herhaaldelijk door de gezamenlijke kunsthande laars petities aan den minister van binnenland sche zaken ingediend, doch telkens wordt als ant woord gegeven dat er geene termen gevonden worden dien verkoop te doen ophouden wijl die van te weinig beteekenis was, dan dat adressanten daardoor in hunne zaken konden benadeeld worden. Dat dit laatste geheel bezijden de waarheid is, zou ik door bewijzen kunnen staven en is voor ieder mensch met gezond verstand begrijpelijk. De museums toch worden jaarlijks door duizen den vreemdelingen bezocht en men wordt er als van zelf toe geleid daar ter plaatse zijne photographieën te koopen. Ziende dat al het schrijven en petitioneeren niets hielp, hebben eindelijk de Haagsche kunst handelaars het initiatief genomen, door de ge wraakte circulaire te laten drukken en aan den ingang van 't Mauritshuis te doen verspreiden. Vijf weken lang is dat door hen volgehouden en is die circulaire in verschillende bladen, als : Nieuws van den Dug, Haagsche Courant, Avondpost, Arnhemsclte Courant, etc. etc. besproken, echter zonder het gewenschte resultaat, zoodat nu besloten werd, ten einde nog niet meer onnoodige kosten te maken, afdrukken van bedoelde circulaire voor de winkelramen te plakken. Het Nieuws van den Da/j schreef o. a. het volgende: In Amsterdam en 's Hage worden de Kunst en Boekhandelaren reeds jaron np onwettige wijze in hunne zaken benadeeld dooi- den verkoop van photographieën op de rijksmuseums van schilderijen. Niettegenstaande reeds herhaaldelijk gepetitioneerd en de zaak in verschillende dagbladen be sproken werd, blijft, de toestand tot op dit oogen blik bestendigd en heeft men nu te 's Hage het vermakelijk schouwspel aan den ingang van het Mauritshuis een persoon to zien staan die den bezoekers eene in 4 talen gedrukte circulaire overhandigd waarin de kunsthandelaars hunne grieven kenbaar maken. Voorwaar 't is treurig dat ze op die wijze hun goed recht moeten trach ten te handhaven." Ons wetboek verbiedt, aan ambtenaren een koopmanspatent uit te reiken. Waarom dan aan die bepaling niet de hand gehouden ? Worden de bewaarders der musea te slecht bezoldigd, wat ik echter niet geloof, daar zij, en door het verhuren en verkoopen der cata logussen en het ontvangen van fooien voor de bewaring van stokken en parapluies. etc. etc.. heel wat emolumenten hebben, dat men dan hun salaris verhooge. Die verbetering van positie mag niet geschieden ten koste van enkele individuen. De museums worden jaarlijks door duizenden vreemdelingen bezocht en het ligt voor de hand dat ze bij pre ferentie daar hunne photographieën koopen met voorbijgang der op zware lasten zittende winke liers. Dit mag zoo niet blijven, en het is to ho pen dat nu eindelijk aan dien onhoudbaren toe stand eens een einde worde gemaakt. Het is een daadzaak, dat de op het museum alhier verkocht wordende photographieën werke lijk duurder en slechter zijn dan die welke in de verschillende magazijnen verkrijgbaar zijn; het is dus in het zeker belang der vreemdelingen dat ze gewaarschuwd worden. Ik heb in mijn bezit een paar op het Mauritshuis gekochte af drukken en wil ik die gaarne met een paar druk ken mijner uitgave te uwer overtuiging overzenden. Mat de opname dezer regelen in nw blad van Zondag a. s. zult u ten zeerste verplichten. Een der Haagsche Kunsthandelaars. Reclames 40 cents per regel. Speciale inrichting voor Schoenen naar maat, in gips afdruksel voor gevoelige, pijn lijke, gebrekkige voeten, knobbels, etc. etc. ANTON HUF Jr., Kalverstraat 200. Beursoverzieht. Van 19 tot 25 Aug. 1887. De politiek leverde gedurende de afgeloopcn week weinig of geen bijzonder nieuws op en be paalde zich tot berichten omtrent Bulgarije. Op de nota van don Sultan aan de mogendheden kwa men de beantwoordingen in en hoewel men daar uit voor vorst Ferdinand weinig goeds voor de toekomst zoude mogen voorspellen, bleek meer en meer, dat voor don algemeenen vredes-toostand weinig bezorgdheid bestaat. Dit feit, benevens het zich scharen aan Russische zijde door Duitschland, was voldoende om do ferme stemming voor Europeesche staatsfondsen te bevestigen. Te Berlijn gold zulks vooral de Russische fond sen en werden daar, vooral in het begin der weck vele dekkings-inkoopcn uitgevoerd. Doch ook de l'arijsche markt bleef hare vaste houding hand haven on profiteerden daardoor hot meest do Spaansche en Portugcesche waarden. Onze beurs, hoewel in prijzen de buitenlandsche notecringen volgende, toonde in hot alge meen nog weinig geanimeerdheid en gingen uiterst stil voorbij do meeste dagen. Als voornaamste koersveranderingen noteercn wij: 20 Aug WA 71 Ys 103 19 Aug. Russen 187-2 it!5:>-i 1880 7(5 J.< 1883 102% 2e Oriënt 52^ Portugal 50% Spanje 63 Yt Zooals mon ziet, wonnen Portugeesche het meest en was ook die hoek" nu en clan vrij levendig. Voor Fransche en Frarikforter rekening werd ge regeld gekocht. Volgens de Engelsche bladen zouden bij den ministerraad diverse belastingen ter invoering voorbereid zijn, die den Staat eene meerdere ontvangst van 20 millioen francs zouden opleveren. Volgens nadere berichten zoude de uitgifte der beide serien Spaansche schuld slechts dienen tot inwisseling van andere coupures van groot er no minaal bedrag en dus geene vergrooting der schuld betreffen. In onze binnenlandsche Staatsfondsen, bleef do markt mede uiterst beperkt, doch was de tendenz met ongunstig. Voor 3 pCt. en 314 pCt. valt eene verhooging van X en V% pCt. aantewijzen. Voor aandeelen Deli spoorweg was de vraag bevredigd en liep de prijs door eenig aanbod van winstnemers van 113 M tot 109 terug. Indische fondsen met weinig verandering. Tegen eene ferme houding der obligatien toonen de aan deelen eerder eenige verflauwing. Slechts aand. Handel Maatschappij bleven vast, bij eenige goe de vraag en stegen % pCt. De inschrijving op het preferente aandeeloa kapitaal der orrepaalsche Bank had een goed succes en het geheele bedrag werd ruim door oude aandeelhouders en crediteuren genomen. Ook de inleveringen bij het Comiiévorderden goed eu bereikten reeds het bedrag van ruim 5 millioen. Zooals men weet is een bedrag van ? 6.200.000 noodig, om het voorgestelde regelings plan te doen slagen en mag dus nu met grond worden verwacht, dat de zaak haar beslag zal krijgen. Voor de verschillende bij de Bank betrokken waarden, was de handel vrij uitgebreid en alle konden een aanzienlijk avans behalen. G pCt. Obligatien 40 tegen vorigen koers 36 \i ComitéCertif. 41 3734 Voor actions de Jouissance werd 12 a 14 gul den betaald: terwijl preferente aandeelen voor !)."> a 07 Vv grif koopers vonden. Voor nalatige aandeelhouders is nog tot iil dezer de gelegen heid opgesteld tot verwisseling in actions de jouissanso togen storting van f 10 per aandeel. Van speculatie-soorten genoten de Zweedsche Sporen eenige aandacht. De koers had evenwel moeite zich goed staande te houden en heden nabeurs was de stemming zaer gedrukt. De Russ. Spoorweg obligatien waren goed ge stemd en in navolging dor Staatsfondsen. Losowo's '84 na 83 ]4 en niouwc Azof 8G na 8 i-K. Aandeelen williger, waartoe voor Zuidwest de roobelvorbotoring bijdroeg en voor W. Weenen contramine dekkingen de aanleiding was. Deze soorten verbeterden resp. 58 pCt. en 1J4 pCt. Aand. Gr. Russ. Spoor. 110 na 115 pCt. Wiasmas en Sysrans verloren daarentegen ca. X pCt. De Engelsclie markt werd geheel beheerscht door do goudkwestie. Do voortdurende vraag voor Amerikaanscho rekening, bij do reeds betrekkelijk niet sterke positie der Engolsche Bank, deed de vroes voor a.s. geldschaarschto meer op den voor grond komen, te meer daar weldra onvermijdelijke uitvoeren naar Egypte en Argentina werden ver wacht. Up de zaken in het algemeen had dit eene ongunstige uitwerking, terwijl het ontvangen van steeds lagere noteeringon voor Amorikaansche Shares uit New-York en hot naderen der liquida tie velen tot opruiming hunner engagementen deden besluiten. Deze beurs ontving steeds veel aanbod van fondsen voor buitenlandsche rekening, en waren vooral de Gouldwaarden, als Missouris, ruim ter markt. Tegen aller verwachting opende heden de markt vast naar aanleiding der betrekkelijk ferme Engelsclie koersen, waar het uitblijven dor disconto-verhooging en de voorloopige bevrediging der goud-aanvragen vanwege de Fransche Bank eene goede uitwerking had. Da eindstemming was ech ter weer minder gunstig. Dat de koersen intusschen vrij ernstig geleden, hebben toont de volgende opgave: 19 Aug. 26 Aug. Central Pacific 38 36 % Denver Rio comm. 28 20 Js prof. 02 % 60% Nashvilles ' 0:5 M (Jl}£ Misssouri 27 % 25 Y± Ontarios 17% KJJi Unions 57 55 Wabash 32 K 30%. Canadians 58 50 Yi. Ook voor eenige obligatiesoorten valt verlies te maken, doch hot meest voor die gene, welke de vorige week oenig avans behaalden; daartoe behoorcn Chicago Atlantic 85 na 86, Florida Central 55 H na 58 ; voor 5 pCt. en O pCt. Missouri bedroeg de nieuwe val ruim l pCt. Do afdeeling Amerikaansche Staatsfondsen was uiterst stil en door Londenschen invloed meeren deels zwak. Venezuela verloor bijna Y* pCt. on danks het aankomen der gewone coupon-remise. Peruanen in hot midden der week zeer flauw, konden zich iets herstellen doch verloren per saldo nog Yt pCt. Onze Bank blijft steeds verminderingen van het opereerend kapitaal aantoonen. Thans verloren disconto's ruim % millioen, Bankbilletten circu latie l millioen, tegen eene vcrhooging van rekening saldos ad ongeveer 6 ton. De voorraad gouden mnntmateriaal verminderde ruim 117 mille,