Historisch Archief 1877-1940
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND,
No.555
Ea toen waren zij overhaast, als twee vroolijke
evredigde kinderen, in de stad teruggekeerd, om
ta aUeryl den huisheer op te zoeken en nog
<Henaelfden avond het roode huisje te huren. Zij
kónden immers niet vermoeden, welk een lastige
btrar '2jj er zouden vinden. 't Is toch naar,
dat men het den menscheu niet vooruit kan
aanllen, hoe afschuwelijk zij kunnen, zijn.
& den aanvang had Julie haar buurtje zelfs
Map gerotden. Met bepaald deftig-knap,,
daarYOOr had fc\j veel te breede schouders en een te
«tyre houding, maar haar teint was niet kwaad,
en daarbij droeg het goedgevormde hoofd zulk
. een.rijkdom van golvende lokken, van dat mooie
bruin, dat aan herstloover doet denken! Zij had
den elkander in den eersten tijd dan ook trouw
gegroet. ;'t Was ook eigentlijk niet meer dan
natuurlnk, want zy waren buren en zouden anders
in dit tamelijk onbewoonde gedeelte der stad,
om zoo te zeggen in 't geheel geen aanspraak
nebben gehad. Het sprak dus van zelf, dat zij
elkander, 's morgens by het schikken der bloe
men vfjor de vensters, even toelachten. Het zou
Jnlie nooit zjjn ingevallen dit na te laten, zelfs
na die kleine oneenigheid over het
straatschrobtten niet maar juffrouw Meeskamp was daar
omtrent anders. Zij dacht misschien, dat" Julie
haar schoonmaakster opgedragen had, haar vuilnis
vóór buurvrouw's deur op een hoop te vegen en
daar te laten liggen wellicht verbeeldde zij
Eich zelfs, dat het op Julie's last was geschied,
toen haar dienstmeisje den boterboer zijn laatste
pond ongezouten boter afkocht en voor den neus
Van Kaatje van hiernaast wegkaapce.
Hoe ion iemand toch zoo kleingeestig wezen,
als difi juffrouw Meeskamp! Daarom net te doen,
alsof zy haar den volgenden morgen niet zag!
En Julie had juist zoo'n lust om gezien te wor
den, want Hendrik had een allersnoeperigst och
tendmutsje voor haar meegebracht beelderige
kant ' erg ongemeen en nieuwerwetsch.
Jufwouw Meeskamp droeg ook altijd heel aardige
mutsjes ' dat moest Julie zich zelve zonder
«enige jalouzie bekennen, en daarom hinderde
het haar des te meer, dat die andere juist dien
morgen zóó deed bah! Wat was er ook
eigentlgk aan gelegen? Als juffrouw Meeskamp
zoo kleingeestig was, dat zij om een pond boter
want dat haar buurvrouw die boter expres voor
tóch besteld had, was zij eerst later van den
boterboer, die beiden bediende, te weten gekomen
om een pond boter zooveel opschudding maakte ....
Hendrik had nog gezegd, dat Julie met een paar
enkele woorden de zaak in het reine zou brengen
nu ja l en Julie was ook werkelijk een
oogenblik van plan geweest het te doen maar toen
juffrouw Meeskamp later, uit pure wraakzucht,
haar groen peluche tafelkleed buiten het venster
zóó uitschudde, dat al het stof juist tegen Julie's
helder gewasschen tullen overgordijnen aanvloog
was zij toch boos geworden en verbood haar
dienstmeisje dan ook volstrekt niet, haar
asch«mmer voor de gemakkelykheid in juffrouw
Meeskamp's tuintje leeg te gooien.
Het werd Julie hoe langer hoe meer duidelijk,
dat zij die vrouw eigenlijk nooit had mogen
lyden. Zij had altijd zoo iets aparts, zoo iets
gebiedends over zich.
M\jn hemel! ik kan het gelukkig buiten
haar stellen," dacht Julie en zij had wel wat
anders te doen, dan om haar trotsche buurvrouw
te denken, vooral toen zoetjes aan het tijdstip
?aderde, waarop zij.... de gelukkigste aller ster
velingen zou worden. Vroolijk naaide, breide en
zong Julie al haar gelukkige droomen in het
weefsel der kleine rokjes en jakjes die zij maakte
en blozend en inwendig lachend stelde zij zich de
Verbaasde blikken van haren opgetogen Hendrik
voor, die zeker een erg dom en verlegen gezicht
zou zetten, als eenmaal het kleine ding de
derde aan tafel er wezen zou.
En in het vooruitzicht dezer groote gebeurte
nis, vergat Julie alle menschelijke
kleingeestigheden allen haat en nijd en alle boosheid. Daar
lag dan op een vroolijken zonnigen morgen, het
nietige, ach! zoo nietige ding, haar en haar
Hendrik's klein dochtertje, naast haar in het kussen
?en beheerschte, zonder dat het zich verroerde,
het gelukkige huisgezin.
Het zag er zoo teer en broos uit, zóó teer, dat
iedereen die het zag, de angst om het hart
sloeg, en toen de eerste weken voorbij waren,
zat Julie weer op haar gewone plaatsje aan het
venster en hield uren achtereen haar zuigeling
in de armen en zag met zeer tegenstrijdige
ge" voelens van trots en ernstige bezorgdheid op hot
zwakke kindje neer. Of zij er een poosje mee in
den tuin zou durven loopen in de zon? of zou de
lucht ook te scherp wezen? Julie hief het hoofd
op en keek naar buiten, maar even snel wendde
zij haren blik weder af, als had zij iets ongewoons
ontdekt. En zoo was het ook. Voor Julie althans
was' het iets heel ongewoons, wat zij zag. Daar
in buurvrouw's tuin, liep juffrouw Meeskamp
up en neder, en in haar armen droeg zij Julie
tuurde nog eens onderzoekend naar buiten
droeg zij een groot, stevig, blondharig kind, dat
een bovenmenschelijke keel opzette.
Zoo! dus zij ook! Julie's plotseling warm
pbruischend moederhart, klopte voor een
oogenblik deelnemend het andere moederhart togen
zij zag er bekoorlijk, verrukkelijk uit, die vrouw
met haar kastanjebruine lokken en langzamen
eenigszins vermoeiden gang. Nogmaals sloeg
Julie een blik naar de overzij, eerst op haar
toen op het kind en haar hart werd verstokt.
jrTe dik!" zeide zij zachtjes, toen boog zij zich
Toorover en kuste haar bleek, tenger dochtertje.
Toen zij weder opkeek, droeg juffrouw
Meeskamp haar kind op den anderen arm; nu kon
Julie het beter onderscheiden.
Het is een stevige, grove jongen !" besliste zij,
een veel te dikke jongen !" en nu eerst werd
het haar eigentlijk goed duidelijk, dat zij die juf
frouw Meeskamp toch nooit had mogen lijden.
Zij pronkt met haar jongen alleen om mij
te ergeren, dikke kinderen zijn niet altijd de
mooiste!?' verklaarde de kleine opgewonden Julie
des avonds haren Henk en die goeic, beste man
kuste haar en liet kleintje, en zeide, dat er geen
jnaoier kind op de heelo wereld bestond, dan zijn
eigen tenger poppetje, en dat overigens
Meeskamp's dikke jongen hem volkomen onverschillig
?was. Greta, hun kleine lieveling-, zou bepaald
nog sterker worden, als al de anderen.
Ja zoo hoopten zij, Julie en ook de stil be
zorgde Hendrik, maar het gebeurde toch niet.
Een maand verging en nog een, maar het teere
schepseltje werd niet sterker, niettegenstaande
de arme Julie, te zwak om het op den duur te
kunnen zogen, alle mogelijke soorten
kindervoedsel aanwendde.
Zij huilt zoo en is zoo mager!" klaagde Julie,
zelf bleek en afgemat, naar de baker opziende,
en deze ried haar den dokter te laten halen.
Het was reeds laat in den avond, toen hij kwam.
Uit de geopende ramen van juffrouw Meeskamp's
huis, klonk het krachtig schreeuwen van haar
dikken jongen naar buiten. Julie stond op en
deed haar venster dicht.
Haar lieveling lag met half gesloten, ingezonken
oogjes, zacht kreunend in het wiegje. Onmiddellijk
velde de dokter zijn oordeel.
Gezonde, krachtige moedermelk is heteenige,
waaraan zij behoefte heeft. Laat nog heden een
min komen en uw kindje is gered!"
Bleek en hulpeloos zag Julie hem aan. Haar
lippen trilden. En anders, dokter? en
anders ?"
Kogmaals zag de oude man op het bleeke
schepseltje neder en haalde veelzeggend de
schouders op.
Kunt gij het nergens moedermelk verschaffen ?
Is hier buiten nergens een vrouw met een gezond
kind, die het uwe heden nacht...."
Hendrik l" Met een luitRSl kreet, sloeg Julie
de handen omhoog en bedekte daarmede eenige
seconden haar bleek gelaat daarna richtte zij,
een plotseling opgekomen denkbeeld halt angstig
terug dringend, het hoofd op en sloeg n
enkelen blik in de richting van buurmans woning,
Hij had haar verstaan.
Doe het Julie!" zeide hij, niet minder
bleek dan zij.
Julie Verdooren zeide niets meer. Zij nam haar
kind in de armen en ging met wankelende, of
schoon vastberaden schreden, de trap af, den tuin
in en door het zijhek in dien harer buren. Alles
was stil; zij sliepen reeds. Eerst na een her
haald, onstuimig schellen werd de deur geopend.
Ik moet juffrouw. Meeskamp spreken!" De
angst in haar trekken was gebiedend. Men voerde
haar in het slaapvertrek en aan buurvrouw's
legerstede. Half in den arm der jonge moeder,
half aan hare borst, lag het sluimerend, dik,
roodwangig, verzadigd kind. Julie'a oogen vulden
zich met muien,
Juffrouw Meeskamp", snikte zij, in de deur
staande mijn kind sterft het verkwijnt van
gebrek aan natuurlijk voedsel de dokter is bij
ons hij heeft gezegri hij ried Ach!
help mij geef voor dezen enkelen nacht mijn
lieveling ...."
Verder kwam zij iiiet. Het donker bruine hoofd
wendde zich schielijk naar haar heen. Juffrouw
Meeskamp schoof haar eigen doorvoeden jongen
ter zijde en strekte beide armen naar Julie's
zwak, tenger dochtertje uit.
Geef hier! gauw! Ach God! dat arme wurm!"
Julie bedekte de oogcn , terwijl haar lieveling
dronk. Haar blonde hoofd rustte op den kant van
het bed, waarvoor zij op de knieën was gevallen.
Niets bewoog zich in het vertrek. Slechts het
tikken der pendule werd gehoord en het eerst
schielijk maar allengs langzamer klokken van het
kind. Julie weende. Dikke tranen ontwelden hare
oogen en druppelden op haar gevouwen handen.
Hoe lang zij daar heeft gelegen zij wist het
niet. Toen zij eindelijk opkeek, zag zij voor de
eerste maal haar lieveling volop verzadigd, mot
een blosje op de wangen en half geopende, voch
tige lipjes, in een diepen gezonden slaap gedom
peld nederliggen. Met een onbedwingbaren
snikkenden jubelkreet, boog Julie zich over hot gelaat
harer buurvrouw en kuste haar op de frisschc
volle lippen.
Dank! Dank!" stamelde zij. Juffrouw Mees
kamp voelde Julie's kleine sidderende hand in do
hare; teeder blikte zij naar haar omhoog en bei
den weenden. Er was iets, dat hen in dien nacht,
met voorbijzien van al!e kleine oneenighedon, ha<l
saamgebracht iets dat op den diepstcn grond
harer harten sluimerde en dat moederliefde heette.
O! ze was zoo schoon, Hendrik," vertelde
Julie den volgendon morgen lachend en schreiend
tegelijk, haren slaapdronken echtgenoot dat
goudbruine haar, die blanke huid en dan die
frisschc, volle kersroode lippen mot die schitte
rende tanden o! ge weet niet half', hoe schoon
zij is, die juffrouw Meeskamp. Ja, Henk ik
wil het bekennen, ik geloofde vroeger dat ik haar
niet kon uitstaan maar nu zie ik toch , dat ik
mij heb vergist ik houd veel van haar! Heusch!
Lach maar niet!"
Neen; hij lachte niet. Hij boog zich naar de
kleine opgewonden snapster over on kuste haar
vochtig stralende oogon.
VOOR DAMES.
Suis ma,Sf[ti:'x. Sorties. Zui
nigheid. IJ/ttoilet. T). V. G.
Terwijl hot vorige jaar de mode kalm en be
trekkelijk moedeloos haar weg ging, is er dezen
winter oen buitengewone opgewektheid in het
uitvinden en het kiezen van nieuwe paden. liet
kan de présidente Carnot niet enkel zijn. die
hieraan schuld hoeft; het feit vindt zeker in oen
aantal oorzaken zijn grond, maar bet bestaat: er
is vertier in don handel en gisting in den smaak.
Voorloopig wordt do aandacht afgeleid door hot
saizocA dor bals-masqiu'a, maar ook in deze doet
een besliste keus zich golden. Merveillciisf.,
J<iponaiM en Russische boerin zijn do drie moest
geliefde typen; men varieert zo in bot oneindige,
maar zcli's in andere karaktcrcostumes zijn do
grondvormen van deze costtimes te herkennen.
Een elegant Merveilleugc-costimm bestaat geheel
uit gatin merveillcux. Hot is geheel bezaaid mot
knoopen, twee aan twee halt elkander bedekkend,
goud en grijsblauw fluweel. Hot corsago is hall'
lang van taille, halfrond uitgesneden en onder
don broeden gordel van blauw Huwooi licht
ingorimpeld. Ook de rok, geheel met rood satijn
gevoerd, is aan do taille licht iugerimpeld on
wordt naar beneden tamelijk wijd; hij sloopt niet,
hij is ras terre, even op den grond rakend. Op
de rechter heup is de rok van boven tot beneden
opengeknipt, style Empire. Men laat daar niet,
gelijk de echte inerveilleuses deden, hetmettricot
bekleede been zien, maar vult de ruimte aan met
een tusschengezette streep vieux rose, waarover
zich een dikke gouden eordelière en zigzag kruist.
De rand van den rok draagt een band blauw fluweel
van 5 centimeter breed, en daarboven een rand
van geborduurde blauwe rozen; dit eischt ook de
Emjnre-süjlf Het blauwe fluweel dient ook als
afsluiting der korte pofmouwtjes en als rand om
den gedecolleteerden hals, waar eene breede kant
met punten er over heen valt. Men draagt bij
het costuum een collier, crème zijden kousen en
hooggehakte blauwe cothurnen met kruislinten en
strikken. Er is een groote breedgerande hoed bij
met veeren, rose, lichtblauw, maïs; karakteristiek
is daarbij een zeer smal, donkerblauw lintje, dat
onder de kin doorloopt en met een chov, voor op
den hoed wordt vastgemaakt.
*
* *
De Japonaise komt met het andere type over
een, wat den breeden gordel en het korte lijf
betreft. De rok van een der modellen is van
effen rose satijn, waaronder een tweede rok, van
Japansche stof, gebrocheerd en met goud gebor
duurd, uitkomt. Corsage gedecolleteerd: gordel
van blauw crêpe de Chine, lange mouwen, van
den schouder afhangend, die den arm vrijlaten
en hun voering van rose satijn laten zien. Hand
schoenen peau de Suède; kapsel hoog op de
kruin, en met een aantal fantasienaalden, zelfs
dolken of messen, doorstoken; kousen van blauwe
zijde, schoentjes van Japansche stof.
Het costuum der Russische boerin wordt ge
heel, corsage en rok, van rootl satijn gemaakt. De
rok hangt, geplooid, recht van de taille en draagt
een rand van gekleurd borduursel; een tweede
rok, tot op den rand vallend, heeft een
bleekgonden boordsel. Het speciaal Russische wordt
aangeduid door een schortje van geplisseerd crème
zijdengaas, met een rand, 30 centimeter breed,
van hetzelfde gekleurde borduursel, en door het
kapsel, waarop een diadeem van fluweel of goud
laken, mot edelgesteenteu bezet, rust. Het corsage
vormt een keursje; de mouwen zijn van gaas,
loshangend en met een rand van gekleurd bor
duursel versierd.
*
* *
De sorties de bul worden in twoe soorten ge
nomen : geheel lange mantels, van pluche en
zijde, in alle kleuren, licht of donker, sommige
wit met goudborduursel en gouden soutaelie,
of visites, van achteren kort en van voren lang
met wijde mouwen. Die inet donkere bekleedscls
voert men met lichte zijde en omgekeerd. Een
model visite, van dik bleekblauw satijn, met roso
satijn gevoerd, gewatteord en mot palmen in
goud borduursel door en door gestikt, voorts om
den hals met blauw vossenvel omzet, voldoet
prachtig.
* * *
j Terwijl de mode mot eene hand verkwistend
l schijnt, tracht zij met de andere hand te bezui
nigen. Voor dezo zelfde sorties, met gekleurde
zijde gevoerd, wordt natuurlijk oen oude zijden
japon of mantel van het vorige jaar gebruikt.
Voor rokken, waarvan het corsage versleten is,
heeft men iets nieuws bedacht. Men draagt
nauwsluitende cornages of jaquettes daarop, van
halfzijde, zijde of stof, gesoutacheerd of gebor
duurd met goud, staal of zilver, bezet met stre
pen van gouden entredeux of goudkan t. Zulk
een corsage kan men bij lederen rok dragen; men
heeft ze gedecolleteerd of hoog aan den hals;
ze worden als geldeed genoeg beschouwd om
déjeuners of kleine diners mede bij te wonen of
visites te ontvangen.
*
Het costuum voor het ijs is, al is er niet veel
ijs geweest, dit jaar te Parijs met veel zorg be
handeld, liet nieuwste was wit; Engelsch wit
fluweel, wit laken, witte geribde zijde en zelfs
eenvoudige witte serge, daarbij oeno witte toqiie
en wit bont, renard blanc of astrakan,
Kleinigheden in het toilet: handschoenen steeds
meer pe<iti de Snede, liefst eenvoudig, ofschoon
ook rijk geborduurde genomen worden; gris-perle
handschoenen voor visites. Tournures vermin
derend; de crinoline gaat niet door; draperieën
worden eenvoudiger en kleiner, meer naar hot
sluike Kinpire hoen. Keharpes, over den linker
schouder geworpen, zooals Sarah licnihardt er als
Tosea, een draagt, behoorcn ook bij het genre.
Modekleiireu voor het voorjaar waarschijnlijk nog
rood en grijsblauw; als nieuwigheid worden togen
dezen zomer japonnen met uitgesneden hals van
voren en van achteren, aangekondigd. Juweelcn
worden wcor moor gedragen, on van do wet, dio
zoo lang gegolden hoeft, dat jonge meisjes in
Frankrijk geen goud of juwoolon droegen, stapt
men at'; ook do collier, geheel uit den smaak ge
raakt, komt mot hot Japansch on hot Jllmpire
geheel tot zijn recht.
E?K.
Aan oen in do kunstwereld gunstig bekend
schrijver danken wij hot volgend verslag over do
feestelijkheid van D. V. G. :
liet bal masquó. dat don 8en Fob. jl. door de
Tooneelvcroeniging D. V. G. gegeven word, lokte
oon groot aantal loden on genoodigdon mot hunne
dames naar do ruime lokalen van Maison Strouckon.
leder bezoeker moest gemaskerd verschijnen. Als
mau dus 't masker oven, bij liet binnenkomen,
gelicht had voor de loden van 't Bestuur, kon
men do feestzaal inwandelen mot hot vooruitzicht
herkend to worden, ondanks den loitp, dio oven
weinig togen de warmte, als tegen nieuwsgierige
blikken beschermt.
Twee hellebaardiers staan bij don ingang van
do zaal om het feest luister bij te zetten, maar
ook mot oon moor praktisch oogmerk, namelijk
om te verhinderen dat de bezoekers, en inzonder
heid do dames, verblind door hot licht en do
kleuren, zich laten verschalken door de traptreden,
j dio naar het feestlokaal leiden. In de zaal zonder
j vensters, do middelste van do drie, hooft het bal
plaats. De kolommen, dio een regelmatige ruimte
afbakenen in don grilligon plattegrond van het
lokaal, zijn versierd met wapens van steden en
militairen; draperieën van vlaggedoek en vergulde
koorden met kwasten doen de dansruimte, door
hun lichte, kleurige tonen tegen het dofgroen
der beschilderingen, nog meer spreken.
Het orkest is herschapen in een bosschaadje ;
een heldere fontein is er vlak voor geplaatst en
werpt schitterend en kletterend haar fijnen zilve
ren regen op en neer. De musici, in een eenigs
zins vreemde en eenvoudige uniform, doen vroolijke
dansmuziek weergalmen door de zaal, .waar alles
reeds wemelt en krioelt, waar de bontste kleuren
elkaar even raken, waar de tegenstrijdigste vor
men een oogenblik naast elkaar staan om nog;
grooter contrasten te zoeken, waar het bekoor
lijke naast het burleske, het alledaagsche naast
het excentrieke staat, waar de honderden
wezenlooze, dom lachende maskers, die alle bijziende
lijken, elkander bekijken en kleinigheden pogen
te ontdekken, die tot wederzijdsche herkenning
zouden kunnen leiden. Men is vergenoegd onge
straft een ander te kunnen zijn dan men is .;
men is vrij, ondanks alle blikken die branden :
de opgewekte muziek voltooit do gezellige stem
ming, die er heerscht.
Het feest van D. V. G. had een eenigszins
vertrouwelijk karakter. Voor 't meerendeel ken
den de deelnemers elkaar natuurlijk onder
gewone omstandigheden en dit feit werkte
bij uitstek gunstig op den hcerscbcnden geest.
Aan bedaarde intriges, kwinkslagen en vermake
lijke opmerkingen goen gebrek maar, over 't
algemeen, een zoer levendige, joviale stemming,
Drie jockey's, waaronder een vrouwelijke, stel
len rijlaarzen en fluweel ten toon, ten spijt
deiPolen, die daarentegen geen bont gespaard heb
ben om voor de koude gevrijwaard te zijn. Tegen
een weinig warmte zien de meeste bezoekers
echter niet op. Kolossale pruiken, met
naastelkaar opstaande puntige kuiven, als een kathe
draal in miniatuur, hoofden van carton, tienmaal
meer dan levensgroot, ware bovenste verdiepingen,
die leeg stonden, andere karikaturen, neuzen
van allerlei afmetingen en in de meest verschil
lende vormen, betwistten elkaar den voorrang.
Turken, Zigeuners, Mexicanen, Xapolitaansche
visschers, Tyrolers, mannen van de balie uit
vroegeren tijd en in modern costuum, monniken,
clowns, excentrieke lords kwamen op hun wandeling
door de zaal de vertegenwoordigers van het cos
tuum uit de historische tijdperken togen,
middon-eeuwsche ridders, edelen uit het overgangs
tijdperk van Gotiek tot Renaissance : Ie diable et
son train, in den vorm van een Mophisto, Faust
Gretchen en Blauwbaard, alle in de dagen van
goede verstandhouding, vervolgens de talrijke
vertegenwoordigers der Spaanschc richting in 't
costuum, uit do zeventieiide-eeuwche figuren in
smaakvolle Lodewijk XIII en Lodcwijk XIV
costuinen, eindelijk de Lodowijk XV- stijl. Maar
hoeveel pracht ook in dezo historische
kleedcrdrachten was ten toon gespreid, de
fantaisic-costumon van enkele dames vielen meer in don
smaak.
Do eerepalm komt toe aan drie pierrettes, half
folies. Een er van in geheel wit costuum, corsage
van zijdo, rok met oen wolk van gaas bedekt.
Een sierlijk, naar voren omgekruld, Plirygisch
mutsje dekte liet hoofd. De tweede pierrette droeg
een vrij lang costuum van wit satijn, gcgarneerd
met grooto zwarte moezen. Een kolossaal hooge,
puntige kastoron hoed sierde het onder een poe
derpruik verborgen hoofd. Glad lijf, geplooide rok
met weinig garneering; zwarte kousen, witte
schoentjes. De kroon spande evenwel do derde
,pierrette in mi-pur U costuum, door de gewaagde
klouren-samcnstelling van wit met geol. Het lijf
van effen gooi satijn sloot over een uit losse drie.
hoeken, afwisselend van geol en wit satijn, ge,
vormden bovenrok, die slechts ton deolo den ver
tikaal wit en geel gestreepten onderrok verborg.
Gele kousen, witte schoenen, Polichinello-steok,
mi-purti evenals het masker.
Een eenigszins in denzelfden geost uitgevoerd
costuum van witte zijdo met garneering van zwart
fluweel verwierf eveneens veel succes.
Alleraardigst werden door drie dames de three
little inaidu fivin school uit den Milcado voorge
steld. Costumos en kapsels waren nauwkeurig
nagevolgd, in haar standen on manieren bleken
do jeugdige schoenen goode leerlingen van hare
Engelsclie voorgangsters.
Kaast do zeer juist gekleede Marker,
Zecuwsche en N'oord-IIoUandsche boerinnetjes, mogen
wij de ouderwetsche Zoetelaarster niet vergeten
te vermolden, dio aan don arm van een
allcrkomiekst type charge van ecu hedendaagscli
sergcant-fourier in groot tonuc rondwandelde.
Aardige roosjes, madeliefjes on boterbloempjes
waren talrijk, eveneens de rinkelende
Zigeunervrouwen en odaliskon. Afzonderlijk moeten wij een
prachtig gekleed, Amsterdamsch klaroenblazer vai;
den Renaissance-tijd on zijn met de
Nederlandschc kleuren getooide gezellin vermelden, en ten
slotto de vijf clowns, die moderne balcostumes
in do complementaire kleuren droegen en een
zeer grappige muzikale voordracht hielden, hulde
te brengen.
Eindelijk was 't démasqué:! Een verademing
voor do gezichten, die uit hun broeikassen to
voorschijn getreden, overal in vroolijken lach
blonken, nu eens warm verlicht door den
goudgelen gaslichtschijn, dan weer koud, blauwwit i u
het magnesiumlicht! Balboekjcs, mot een titel
in ponteekcning van Alfaro voorzien, werden uit
gereikt en 't bal begon wcor opnieuw. Nadat ecu
uitstekend souper do verzwakte krachten had
hersteld, word do dans horvat, en vierde men feest
tot liet daagde. A. H.
Allerlei
Do geschiedenis van eono Berlijnsche gravin
wordt door een dor Berlijiischc bladen medege
deeld. Do talrijke dames, die niet het geluk heb
bon reeds in de wieg ecu gravoiititol te vinden.
kunnen dezen alleen langs don omweg van het
huwelijk verkrijgen. Do vrouw aan oen rij
Berlijnsch koopman dacht er ook zoo over, en voelde
zich, toen dit haar duidelijk werd, in haar reeds
gehuwden staat zeer ongelukkig. Al haar adellijke
kennissen, jonge officieren, bezoekers van hare
soirees, kouden haar mot hun liefdesbetuigingen,