DE AMSTERDAMMER, WEEEBLAD VOOR NEDERLAND. No.577 vrachtwagen overreed hem en na een smarziekbed van drie maanden, stierf hij; zonder ISjj» Flits, die toen tien jaar was, zou ik dien Iwaren tijd nooit overleefd hebben. U had eens moeten zien, met welk een teedere zorg hy vader «n broeder over dag verpleegde, terwijl ik uit iwrken moest gaan, om den kost voor ons te ver dienen. Als een meisje vf egde hij de kamer aan, kookte en waschte hij voor de zieken; wanneer ik tem "s avonds afloste, maakte hij zijn schoolwerk; en tevens was hij altijd de beste leerling en de lieveling zijner onderwijzers. Wanneer en waar h"üataar kon, verlichtte hij m\j mijn taak Hij ?was zestien jaar oud, toen mijn man stierf, dag «n nacht werkte hy en steeds gaf hij mij wat hij verdiende, zonder, evenals andere jonge lieden, ook maar een cent voor zich zelven te houden. Ik kan u met geen mogelijkheid zeggen, hoe lief en goed mijn Frits is." Uitgeput hield het bestje een oogenblik op. Om de pijnlijke pauze aan te vullen, vroeg Annie: En waar leerde hij zijn bruid kennen?" Dat was zoo. Wij woonden op dezelfde ver dieping als haar moeder, een arme bloemenver koopster. Gretchen was vijf jaar jonger dan Frits. Op zekeren dag kwam zij schreiend onze kamer rannenstormen en vertelde, dat haar moeder flauw gevallen was. Ik ging er terstond heen en vond een lijk. De menschen in huis zeiden: Nu moet die arme Grete naar het weeshuis, omdat zij nie mand meer op de wereld heeft", maar mijn Frits zeide: moeder, Otto is dood, ik heb broers noch «asters, wij zijn met ons beiden geheel alleen, laten wij de kleine Greta als mijn zusje en uw dochtertje by ons opnemen, ik zal haar altijd de helft van mijn soep en van mijn boterham mee geven." Zoo kwam Greta bij ons. Spoedig daarop schreef mijn broeder uit Amerika ons, om bij hem te. komen, dat deden wy ook. Frits hielp hem trouw b\j zijn werk en ook Greta en ik pakten flink aan. Wij wilden sparen om later zelf een kleine ferm te kunnen koopen. Om meer te verdienen zocht hreta een dienst in de stad. Zij kwam dikwijls bij ons over en bracht mij steeds haar loon. Ik kocht voor haar kleeren en wat zij meer noodig had. Wanneer zij een nieuwe japon kreeg, biste Frits mij en lachte van blijdschap. Wij hadden reeds zooveel bespaard, dat wij een farm konden koopen, toen de slechte oogst mijn broer het vorige jaar ten gronde richtte. Wij besloten hem onze weinige spaarpenningen te leenen, opdat hij zijn farm niet zou behoeven teverkoopen. Op raad van Greta ging ook Frits, die even als zijn vader timmerman van zijn ambacht was, naar de stad; daar verloofden zij zich met elkaar. Zij schreven mij trouw. Frits bezocht mij zelfs twee maal, maar eenige maanden geleden deelde hij nuj mede, dat ik mij niet ongerust moest maken, wanneer ik in lang niets van hem zou hooren, omdat hij voor zaken naar een ver afgelegen stad den naam heb ik vergeten moest gaan. Twee drie weken verliepen zonder dat ik eenig bericht ontving, ik begon ongerust te worden en liet door kennissen zelf kan ik het helaas niet, aan Greta schrijven, maar kreeg geen ant woord. Een geruimen tijd later maar zijn mevrouw en Uwe Excellentie niet boos, dat ik zoo lang vertel? Met? het was gisteren, ging mijn broeder naar T. en een man liet hem de courant zien, waarin staan moet, dat mijn Frits twee maanden geleden Greta vermoord heeft en en nu ter dood veroor deeld is." Voor de eerste maal verloor de vrouw hare zelfbeheersching, zij beefde over haar geheele lichaam, bijna zou zij ineengezakt zijn; Malburn sprong op en deed haar op een stoel plaats nemen. No, Excellentie s s ik mag niet zitten, zoolang u niet alles weet. Mag ik ver der vertellen ?" Zijne Excellentie knikte toestemmend. Mijn broeder vertelde mij niet terstond, wat hij gehoord had, maar het kwam mij voor, dat hi) buitengewoon treurig was: ook mijn schoon zuster schreide en zy verbood de kinderen om téspelen, maar wilde mij niet zeggen, waarom zij dit deed. Van morgen liet Felix mij de courant zien en met veel moeite spelde ik den naam van mijn zoon. Ik vermoedde niets goeds. De man in de stad had mijn broer ook gezegd, dat uwe Excellentie de macht bezat, mijn Frits gratie te verleenen. Toen ik dat hoorde, ging ik terstond op weg; bij het naastbijgelegen station gekomen, vloog de. trein mij juist voorbij en daarom ben ik dus te voet -?_" Van waar?" vroeg Annie deelnemend. Van Egmond Farm gekomen." Maar dat is immers meer dan vijftien mijlen van hier." sJa, mevrouw. Geloof mij, Excellentie, mijn Fritó is onschuldig. Maak toch gebruik van uw recht van gratie en gij zult tot de overtuiging komen dat mijn jongen geen onwaardige is." De zaak begon hoogst pijnlijk te worden voor den gouverneur. Van ganscher harte had hij medelijden met de bedroefde moeder en toch kon hij haar niet helpen, want hij was van Frits Jansen's schuld overtuigd. Annie geloofde onder den invloed van het verhaal der oude vrouw aan de onschuld van den veroordeelde en trachtte haar echtgenoot gunstig voor hem te stemmen. Let alleen maar op de eerlijke, trouwe oogen zijner moeder. Wie als knaap en jongeling zoo onbaatzuchtig en goed geweest is, kan niet zoo laag zinken, dat hij een gemeene misdadiger wordt." Mijn liefste," antwoordde de nauwgezette staats ambtenaar, ik geef toe, dat hij een braaf kind was, maar de stukken bewijzen duidelijk, dat hij een gewetenloos man is geworden. Gy moogtniet vergeten, dat het gefolterde moederhart slechts zijn beste zijden in het licht gesteld heeft, zijn oom zou ons waarschijnlijk een geheel ander beeld van hem geschetst hebben... Wat hebt gij met aw bespaard geld gedoet?" wendde hij zich in zijn gebroken Duitsch plotseling tot de oude vrouw. Ik heb het Frits meegegeven toen hij naar de stad ging en daar heeft hij het in een soliede bank belegd." «Hebt gij never iets verkeerds over uw zoon gehoord, sedert hij naar stad gegaan ?" Iets verkeerds?! Over mijn Frits iets ver keerds ! Neen, nooit." Hebt gij in het courant over hem geleesd ?" Neen, Excellentie, ik kan immers geen En gelsen lezen, maar die man heeft mijn broeder alles verteld." Gij kunt ervan verzekerd zijn, Annie, dat die jongen in de stad op het verkeerde pad ge bracht is. Ik ben er van overtuigd, dat hij het geld verdaan heeft, en dat hij, na de arme Greta, of Lena, zooals zij in de akten verkeerdelijk ge noemd wordt, vermoord te hebben, er van door wilde gaan. Hij is een doortrapte schurk en de Staat bewijst zijn moeder de grootste weldaad, wanneer hij het recht zijn loop laat. De oude vrouw zal hem haar leven lang voor een on schuldig veroordeelde, en mij voor zijn moorde naar houden. De herinnering aan zijn jeugd zal haar troosten; schenk ik hem echter gratie, dan zal zij vroeger of later tot het inzicht komen, dat hij een onmensch geworden is." Kunt gij zijn straf ten minste niet in levens lange gevangenis veranderen? Indien hij toch eens onschuldig was. " Malburn schudde verdrietig het hoofd. Laten wij dit gesprek tot een einde brengen. De zaak is grondig onderzocht: ik zeg u, wij hebben met een wreeden, verstokten zondaar te doen. Wanneer ik hem gratie schonk, zou dit niet geschieden, omdat er een schaduw van veront schuldiging voor zijn gruweldaad bestond, maar uit medelijden met zijn moeder. En dat mag niet gebeuren, omdat ik niet het recht heb, ten koste van den Staat, dien ik vertegenwoordig, mijn hart te doen spreken. Zet, asjeblief, de oude vrouw, met wie ik oprecht medelijden heb, den staat van zaken zoo verschoonend mogelijk uiteen." Annie, die het plichtgevoel van haar echtge noot kende, deed geen verdere pogingen, om hem tot andere gedachten te brengen en deelde de oude vrouw het treurige feit medo. Dus Uwe Excellentie kan niets voor mij doen?" vroeg zij met geheel gebroken stom, terwijl zij hare diepbedroefde oogen smeekend op den gou verneur richtte. Deze sloeg de zijne voor dien smartelijken blik neer en stamelde met moeite: Ik ik heb diep medelijden met u wüh allmy heart maar er is geen hoop." Geen hoop l" herhaalde zij met doffe stem, en mijn Frits moet " zij trachtte Annie's hand te grijpen, maar hare krachten begaven haar en zij zou op den grond gevallen zijn, wanneer Malburn haar niet te hulp gekomen was ; hij reikte haar een glas wijn toe, werktuigelijk zette zij er de lippen aan en zeide na een poosje : Dan moet ik mijn Frits nog eens zien." Ik zal u een woordje aan den cipier mee geven " hij bracht den zin niet ten einde, maar schroef haastig iets op een kaartje en deed dit in een couvert, vervolgens deed hij in een tweede, waarop hij in het Duitsch eenige woorden schreef, een banknoot van een aanzienlijk bedrag en gaf beide aan do oude vrouw. Deze bleef nog een oogenblik staan, om hare krachten te verzamelen zij scheen gedurende dien korten tijd erg verouderd te zijn maakte toen weer haar boersche buiging en zeide: Ik dank uwe Excellentie, u was zeer vriende lijk voor mij." Voor dat Annie het kon verhin deren, had zij hare hand gekust en wankelde zij vervolgens de deur uit. Arme vrouw," riep Annie, die nauwlijks haar smart bedwingen kon. Ik ga Hopkins zeggen, dat hij haar naar het station vergezellen moet." Het gezicht van Malburn was bijna even ont steld als dat van de smeekelinge. Wanneer zij mij tenminste maar verwijtingen naar het hoofd gegooid had, dan zou ik het boter hebben kunnen dragen," mompelde hij in zich zelf, maar dien smartelijken blik zal ik nooit kunnen vergeten." Inderdaad vond de gouverneur nergen rust; Jansen's schaduw vervolgde hem overal; Annie mokte, in de keuken was men van meening, dat de gouverneur geen hart had en zelfs zijn dochtertje, dat zeker door een der dienstmeisjes er iets van gehoord had, vroeg hem: Papa, doet het erg zeer, wanneer men opge hangen wordt? Sara zegt, dat er een arme man opgehangen zal worden en dat gij het niet wilt beletten." Mijn kind", antwoordde do van alle kanten gekwelde gouverneur, ik laat niemand straffen, die het niet verdient". Maar, papa", vleide de kleine, laat toch dien armen man niet ophangen; do kindermeid zegt, dat het erg zeer doet, niet v/aar, gij zult het niet laten doen V" Zuchtend zette hij het kind op den grond. Hij was zich bewust naar plicht gehandeld te hebben en toch was hij ontevreden met zichzelf. Waarom moest zijn omgeving hem zijn toch al niet ge makkelijke betrekking nog zwaarder maken en hem steeds aan die onaangename Jansens ge schiedenis herinneren? Het oude moedertje kwam hem niet meer uit de gedachten. Levendig stelde hij zich het weerzien in de cel, de smart der oude vrouw, hun scheiding enz. voor. Gelukkig moest hij voor ambtsbezigheden op reis en bleef hij een geheele maand afwezig. Op den dag van zijn terugkeer zat hij met zijn vrouw in de bibliotheek. Zijn oog zwierf over een courant, die op de tafel lag, Annie merkte het en zeide verwijtend: Het is het bericht van Jansen's uiteinde, gister werd hij terecht gesteld." Een diepe stilte volgde op deze woorden. Mal burn staarde in het helder vlammende vuur en zijn vrouw wischte ter sluiks een traan uit haar oog. Daar ging de deur open en Hopkins berichtte op zijn gewone, eentonige manier, maar met een buitengewoon opgewonden gezicht: De oude vrouw, die kort geleden bij Uwe Excellentie was, wenscht u weer te spreken." De gouverneur werd bleek, richtte zich toen in zijn stoel op en beval, haar terstond binnen te laten. Zij kwam de kamer intrippelon en achter haar aan liep een forschgebouwde man, die geheel het voorkomen van een genaturaliseerden Ame'rikaan had. Malburn waagde het zelfs niet op te zien; eerst toen het oudje met zekeren trots zeide: Excellentie, hier breng ik mijn Frits!" sprong hij als geëlectrisecrd op. Uw Frits?!" riepen Malburn en zijn vrouw als uit een mond. Ja, Excellentie, zeide ik het niet, dat mijn jongen geen moordenaar is?! Ik ging naar de gevangenis en zag een mij geheel vreemde man. Hij heette ook Frits Jansen en had een zekere Lena vermoord. Mijn Frits was in Canada; hij heeft daar veel geld verdiend en onze Greta leeft en heeft mij alles opgehelderd. Ik breng Uwe Excellentie het geld terug en wilde u met aandrang verzoeken mijn Fritz toe te staan in het vervolg een anderen naam te dragen; ik wil niet, dat hij net zoo heet als een terechtgestelde moordenaar." De krachtige jonge man, die ook de trouwe oogen zijner moeder had, schilderde nu uitvoerig zijn verblijf in Canada en verzocht eveneens toe stemming zijn naam te mogen veranderen. Het verheugt mij, vrouw Jansen, u een dienst te kunnen bewijzen en ik zal er voorzorgen, dat de naam van uw zoon zoo spoedig mogelijk wet telijk in Tmeheart (Trouwhart) veranderd wordt, maar het geld kan ik niet terug nemen." Laat het ons bruidsgeschenk voor miss Greta zijn," voegde Annie er snel aan toe. Toen moeder en zoon de kamer verlaten had den, viel Annie haar echtgenoot voor het eerst sedert vier weken om den hals. Ziet ge nu wel, mannetje, dat ik gelijk had, dat Frits Jansen geen moordenaar is?" Vronwenlogica!" antwoordde Malburn glim lachende Maar welk figuur zou ik nu maken, wanneer ik van mijn recht gebruik gemaakt en Frits Jansen gratie verleend had!?" VOOR DAMES. Zomertoiletten. Echtscheidingen. ? Carmen Si/lvifs kofhut. Vorstin nen en haar werkkriny. Aan alle genoegens komt een einde, zoo ook aan Parijsclie saison, ofschoon deze, uaar het scheen, dit jaar in 't geheel niet wilde eindigen. Pessimistische lieden zouden uit dit bijna koortsachtige volhouden met vermaken en feeste lijkheden, wel CPU sombere profccy kunnen trekken; gewoonlijk is vóór groote oorlogen en grooto ram pen de vreugde buitengewoon luidruchtig, de weelde overdreven en geraffineerd geweest. Men heeft, terwijl anders do Grand Prix het eind van den winter vormde, thans nog weken achtereen gedanst, comedic gespeeld, gebanketteerd en gecoquetteerd. De uit Engeland ingevoerde aarden parfies gaven tot dit alles gelegenheid; maar ook binnenshuis waren er nog gccostuineerde en andere bals, diners, lunchen en vertooningen genoeg. Thans is alles gedaan en men vertrekt. De zeeplaatsen, de badplaatsen in de bergen zouden eigen lijk eeue vermindering van gasten moeten aanwijzen, "want de zeer aanzienlijken beginnen deze nabij lig gende genoegens te versmaden en naar Schotland, naar Zweden en Noorwegen, naar Amerika, naar Japan te gann. Dit wordt echter goed gemaakt doordien steeds een verdere laag der maatschappij zicli bij de hoogere aansluit, en dus menschen, die vroeger hoogstens aan logeeren bij een neef en nicht gedacht hadden, het nu voor hun gezond heid en hun fatsoen noodig achten, zich en hun' kinderen op de Normandischc kust te laten afspoe len, of in Auvcrguc of de Pyreneeën water met een bijsmaakje te gaan drinken. Wat costuum betreft, wordt er na den Grand fri.r geen nieuws meer geschapen. De zoogenoemde nomeautés der badplaatsen zijn meestal uiterst gewaagde pogingen, waarin de excentriciteit het den goeden smaak tracht af te winnen. Eouige costnmes echter, alle ongeveer in denzelfden vorm, maar toch nog om goedgevon den combinatie het beschrijven waard, kunnen aangewezen worden. Als zomerstofl'en gelden vooral batist, crépe de Chine, surah-toile; men heeft ze, jammer genoeg, dezen zomer meest in chemisch samengestelde, spoedig verschietende kleuren, ware déjei'tterx r/e saldi, hetgeen, daar de kleuren prachtig en de stoffen kostbaar zijn, zeer ontmoedigend is. Wit en cré'itie zijn dus meer aan te bevelen en zeer in gunst. Jonge meisjes dragen dan: effen crème gaas of krip, doorschijnend op crème onderkleed; gekruist corsage van gaas, dofmouwcn, naar den elleboog nauwer wordend; cewture van breed lint, zoo breed, dat liet bijna een kenrsje, corselet, vormt met lange einden, soms ook met lussen. Men heeft de dofmouwen, die niet iedereen dragen kan, ook voor min of meer corpulente dames geschikt weten te maken, door ze van boven slechts weinig wijder te maken dan een aansluitende mouw, maar ze naar den pols zoo nauw mogelijk te doen toeloopcn. Het elegantste voor den zomer zijn eigenlijk wit gazen costunies, met kleuren bcstikt; maar zij zijn kostbaar en duren niet lang. Men kan in plaats daarvan ook wel cru alfa nemen, wollen gaas, wollen kant, in plis tilbanais of pils accordeon gevouwen. Witte zijde en wit moire komen voor transparants ook veel in gebruik; witte of grijze zijde met ovcrklced van grijs voile, waarop zwarte kant als applicalion is aangebracht, staat uiterst gedistingeerd. De boa's van kant, Mie, crépe Ksse, maken in derdaad fureitr; men voorziet dat ze bij de groote hitte gelieel de confectiou. zullen vervangen. Zij kunnen betrekkelijk kostbaar zijn, om de groote elleumaat der als jabot geplooide kant, maar men neemt daarvoor ook geen echte point de Vaiisi', en zal daarenboven deze boa's zeker den volgenden winter in plaats van sorlies de théutre knimcii ge bruiken. Alsof er wie weet welk een hitte verwacht werd, maakt men steeds meer hoeden zonder bol. Ecu eenvoudige, rand van bloemen, van voren op liet haar rustend, van achteren open of met een voiletjc vastgehecht, is voldoende. Dit sluit echter de groote hoeden, cap/diaes Louis Q/iinze, capelines Kiifjcine, met twee veeren en couronne, die elkaar achter het hoofd kruisen, niet uit; zelfs ziju er groote ronde hoeden, van gerimpeld tulle, die er uitzien als ecu groote parasol zonder steel. Men bedekt ze van buiten met ecu bundel groote bloe men, van binnen plaatst men er een auréole vau kleiue bloempjes en korenaren tegen. * * * Wie is in het huwelijk het ongelukkigst, de man of de vrouw? In Frankrijk is uu sinds vier jaar de echtscheiding ingevoerd, en de statistiek feeft de volgende cijfers: In 1884 werd de hulp er nieuwe wet ingeroepen door 5439 echtparen, in 1885 door 7550, in 1886 door 7598 echtparen. In drie jaar geeft,dat dus 20,587 gevallen. In 1886 echter was het 2301 maal de man, en 5297 maal de vrouw, die de scheiding verlangde. De vrouw is dus rampzaliger of de man geduldi ger. De man verlangde de scheiding meest we gens udultère der vrouw, 1011 maal; de vrouw meest wegens mishandeling. Niet minder dan 4417 van de geseheiden paren hadden kinderen, die dus niet, als bij Tollens' Lenore en Lorenzo, deu los sen band wisten te bevestigen. Minder dau ecu jaar waren 183 paar getrouwd; 920 paren waren van twintig tot dertig, 177 van dertig tot veertig, 39 zelfs van veertig tot vijftig jaar getrouwd. Van de eischers behoorden vele tot de hoogere standen; de eischeressen waren meest vrouwen uit den handwerksstaud, die zelf haar brood ver dienden. * * * Carmen Sylva, de dichterlijke koningin van "Roe menië, heeft voor den zomer een allerliefst poëtisch vertrekje laten in orde brengen, om verzen in te schrijven. Het is een hutje, in het park van Siuaia gelegen, geheel vau riet gemaakt, cu met klimrozcn overdekt. In de nissen zijn kleine voliè.res met zangvogels aangebracht, uit een hoek valt een kleine fontein van geparfumeerd water in een groote schelp. In eeu hoek vau het hutje staat een mosbank en eeu rotsblok met mos bedekt, dat, tot schrijftafel dient; hier zal de koningin gaau zitten dichten. Evenals ichard Wagncr, die eeuige hou derden meters rose satijn medevoerde, om er op reis eeuc kamer mede te behangen, als hij eompoueeren wilde, moet de koningin, naar het schijnt stemming" maken. Eeue hangmat vau met goud doorwerkt touw dient haar om na deu arbeid t& rusten. * * * //Cherchez la femme", de spreuk van een be roemd rechter van instructie, wordt dooor Ph. de Grandlieu op de gekroonde vrouwen in Europa toegepast, en hij wijdt een scherpzinnig artikel aan den invloed ten goede, dien zij in deze eeuw hebbeu uitgeoefend. Koningin Victoria, op den troon van de rijkste monarchie der wereld ge zeten, 500 millioeu menscheu onder haren scepter vereenigend, heeft sinds vijftig jaar Engeland, te midden van Europa's oorlogen en revolutiëu, van '1848 en 1870, veilig en machtig weten te houden. Christiua van Spanje, in de moeilijkste omstandigheden regentes geworden, heeft door werkkracht, voorzichtigheid, tact eu minzaamheid, den troon voor zich zelve en haren zoon in weinige maanden zekerder weten te vestigen, dan aan velo harer voorgangers eu voorgangsters op den Spaanseheu troon gelukt was. Moed, zelfverloochening en waardigheid ziju deugden die haar de sympathie van allen hebbeu doen verkrijgen, eeue sympathie die wellicht nog door de republikeinen het wel sprekendst is vertolkt gewordeuDuitschlauds Keizerinnen, Augusta en Victoria., hebbeu zich beide doen eerbiedigen, de eeue door hare beschaving, welke zij, ondanks alles, in het militaire, autocratische hof hoog wist te houden; do andere, die als vrouw, als moeder eu vorstin ongeveer alles geleden heeft wat geleden kon wor den, en zich iu dit alles de medelijdende bewon dering der geheele wereld verworven heeft. Vau haar zegt hij: In het aangrijpend drama vau San Remo en Charlottenburg heeft zij eene zeldzame zielskracht en moreele grootheid docu kermen. Omringd door valstrikken cu intriges, dag en nacht wakende bij het sterfbed waar zij deu luatsteu ademtocht van deu veroordeelde te betwisten had aan een vreeselijken dood, aan deu hartstoehtelijkeu naijver der geneesheeren, aan het schan delijk ongeduld van sommigen misschien; terecht wcnscliend naar eeu troon waarop zij zich in staat voelde te schitteren, en de kroon, die zij twintig jaar gewacht had, deu dag na de kroning van haar hoofd voelende glijden; altoos waardig te midden der wisselingen en gevaren, boven haar ongeluk staande, doet zij ons niet deuken aan de heldinnen der oude oude tragedie, door het noodlot zonder ophouden vervolgd en er niet door overwonnen':" Als aanvulling vau deze woorden kan dienen hetgeen Dr. Maekeuzie in eeu gesprek met Calmette van den Figaro, omtrent keizerin Victoria zeide: Prinses Victoria toonde gedurende de ziekte een boveumeuschclijken moed; er ziju geen woorden om haar geuoeg te prijzen, te Berlijn ging zij van het eene laboratorium naar het andere, overal studeerende, alle verschijnselen eu behandelingen vau. kanker nagaande, alles lezende wat er over de kwaal geschreven is; zij kende het handboek van de ziekten vau den larynx vau Dr. l'uuvcl uit het, hoofd, zoowel als Dr. Déelats werken over de behandeling met phenylzuur. Zij had alles gelezen, zij wist, dat haar man ver oordeeld was, eu toch zocht zij een laatste middel iu de wetenschap eu iu haar hart. Zij was zoo thuis geraakt iu het onderwerp, dat, hare eenvou dige, practischc vragen soms de mannen van het vak iu verlegenheid brachten. Zij las iu alle bladen, dat haar man zou sterven; toch was zij bij hem steeds kalm, steeds vriendelijk eu rustig; zij glim lachte tegen hemen ging iu haar kamer iiitweeuen." De Grandlieu noemt, nog' onder de vorstinnen dezer eeuw die zich onderscheiden hebbeu de ko ningin vau Koeiiienic Carmen Sylva; de gravin d'Eu, die iu Braziliëuu reeds bijna al de lasten der kroon draagt eu er de slavernij heeft doen af schaffen ; dona Maria, die den troon van Portugal, door de burgeroorlogen wankelend gemaakt, weer vaster deed staan; de overledene koningin Louisc van België, die de nieuwe dynastie door het volk deed eereu. Hij vergeet onze overledene koningin Soplüa, wier liefde voor wetenschap, letteren eu kunst het Xederlandsche hof in Europa deed schit teren ; eu koningin Margherita van Italië, die door haar volk afgodisch vereerd wordt, en naar het schijnt in alle opzichten deze liefde waardig is. Vau prinses Clcmentiue vau Colr.irg, de moedei' vau vorst Fcrdinand vau Bulgarije, zegt hij : Iii eeu tijd uu de koningen vallen, heeft zij tegen w:cer en wind iu, eeu nieuwen koning geschapen, dien zij misschien door Bismarck, door den Czar, door geheel Europa als zoodanig zal docu aanne men. Zij heeft hem als ecu man gezegd : Ga uw hoofd wagen voor cene kroon! Eu het Oosteurijksch luiteiiautje, dat men voor verwijfd hield