De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1888 29 juli pagina 7

29 juli 1888 – pagina 7

Dit is een ingescande tekst.

No. 579. DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. lu Koetsier, bij het uur!" Eerst gaat hij naar een voornamen winkelier Jn comestibles, waar hij allerlei uitgezochte lekkernijen uitzoekt; van daar .naar een bloemist, waar hij een menigte verschil lende bloemen en een prachtig bouquet van" zeer kleine theerozen koopt. Koetsier, Boulevard Malesherbes 31 en haast je wat". Wat! naar zyn eigen huis ? . . . . Ja, naar zijn. eigen huis, .naar de echtelyke woning. En schynbaar zonder wroeging, met een glimlach op de lippen, maar met een air van geheimzinnig heid brengt hij daar de pakjes en bouquetten 'binnen. Met de zorg van een minnaar zette hij zelf op de groote tafel in de eetzaal, een maaltijd als voor twee minnenden gereed, schoof hij de twee stoelen zoo dicht mogelijk bij elkander. De "bloemen versierden den disch, yervulden de zaal met bedwelmende geuren en op de plaats van haar, die hij verwachte legde hij het bouquet theerozen op het servet. Alles was volkomen in orde. Te vreden over zyn werk, beschouwde hy?de booswicht het een oogenblik en wreef toen van voldoening in zyn handen. Vervolgens keek hij op zijn horloge. Tienuiir. -Zij zal niet voor over een uur komen. Ik heb nog den tijd om naar mijn conferentie met dinges te .gaan." * ? Indien zijn vrouw dat alles eens zag l Wanneer BÜdie gedekte tafel, die hem aanklaagde, eens ?zag. En zy zal haar zien, het noodlot heeft het aldus beschikt. De deur gaat open. Zy is het, die binnen?treedt. Zy is te Pary's gekomen om hem te -overvallen. Zij had het niet beter kunnen treffen. Oh, hoe werd haar hart beklemd, toen zij deze toebereidselen, deze bloemen zag .... Het was dus vaar l.... dat voorgevoel! Hoe verward hare ?denkbeelden ook zyn, toch doemt ? plotseling de herinnering aan de ekster in haar brein op. Ge heel terneergeslagen blijft zij staan. Wat te doen ? Hoe zich te wreken?. . . . De lust komt by haar op, om al dat porcelein, ?al dat kristal stuk te slaan, die bloemen op straat ?te gooien en dat bouquet, dat bouquet rozen, dat beleedigende bouquet zij had het wel uit elkaar willen rukken, wel willen vernielen, vertrappen .... Een plotseling opkomend denkbeeld weerhoudt haar, dit te doen Hij zal komen hij zal komen.... Z\j moeten op heeterdaad betrapt worden. Zij zal haar verachting den meineedige en de andere..,. de andere ..., o! die andere l... in het gelaat slingeren. Zij verneemt gerucht aan de deur. Met luide kloppend hart, bijna onbewust van wat zij doet, snelt zij naar den salon en heeft nog slechts juist den tijd om de portière achter zich dicht te trekken. * * ? Hy is het, maar hij is alleen; hij wischt zijn voorhoofd af, hij heeft zich gehaast. Hij mompelt ?zelfs halfluide: Ik was bang te laat te komen.. zij is er nog niet. . . ." Met de ongedwongenheid van een man, die niet vermoedt, dat hy bespio neerd wordt, haalt hij iets uit zijn zak. Het is ?een juweeldoosje. Hy zet het naast het bouquet «p tafel. Hoezeer verfoeit jZij, op dat oogenblik, dien huichelachtigen echtgenoot. Rechtop voor het venster ziet hij uit, of zyn medeplichtige nog niet komt. Zy moest al hier zijn . . . Indien zij eens niet kwam . . . Maar de kleine Robert heeft het mij toch gezegd ..." Heeft zij goed verstaan? Kobert, hun kleine Kobert! . . . Die dierbare naam werpt een lichtstraal in haar verward brein. Hij, evenwel, vervolgt op teleurgestelden toon: Zij zou zoo verrast geweest zijn en dat nog wel terwyl zij mij wilde verrassen!" En is geen twijfel meer mogely'k. Zij was het die verwacht werd. De rozen, het juweelkistje ... «e zijn voor haar bestemd! Een zenuwachtig lachen is oorzaak dat de echtgenoot zich omdraait en ge heel ontdaan ziet hij zijn vrouw voor zich, die lacht en snikt tegelijkertijd. Aan zy'n hals han gende en met het hoofd op zijn schouder, sta melt zij: O! mijn lieve, dierbare man.... wat heb ik «en angst uitgestaan'. Ik meende.... En zooeven hield ik volstrekt niets meer van je... volstrekt niet!.... Glimlachend sluit hij haar in zijn armen. Gij hadt mij niet meer lief? ... En nu? ..." O, nu! meer dan ooit.... En ik ben niet jaloersch meer! Allerlei. Een naar Siberiëverbannen kerkklok. In de Eussische stad Uglitsch, in het gouvernement Jaroslaw vond naar Russische bladen melden voor kort het denkbeeld ingang, een vroeger van daar naar Siberiëverbannen kerkklok weer op haar oude plaats terug te brengen. Het was aldaar dat Demetrius, de jongste zoon van Iwan den Verschrikkelijke, den 15den Mei 1591 op bevel van den lateren Czar Boris Gudunoft' vermoord werd. Toen de misdienaar en de koster deze bloe dige daad vernamen, snelden zij naar den klokkentoren en begonnen de stormklok te luiden. Het volk verzamelde zich, greep de partijgangers van Gudunoff aan en wierp hen met steenen dood. Czar Gudunoff liet echter zijn tegenstanders ge vangen nemen, veroordeelde velen hunner ter dood en zond het grootste gedeelte der inwoners van Uglitsch naar Siberië. Het lot der bannelingen werd ook gedeeld door de klok, die geluid had, om de inwoners tot wraakneming over den moord op te roepen. Eerst kreeg zij den knoet, daarna werd haar een oor afgehakt en ten slotte werd zij verbannen. Na driehonderdjarige ballingschap zal zij nu weer in haar eer hersteld worden. De ijskast. De zaken gaan goed Goddank tamelijk goed, en daarom besloot de waard, tevens eigenaar van een in Ofen tamelijk goed bekend logement, zich een ijskast aan te schaffen, en wel een, zoo goed als er weinig bestonden. Hij bestelde dus bij een smid het koeltoestel, waarin, naar men zeide, bier e» vleesch frisch bleef, betaalde honderd gulden vooruit en toen het prachtexemplaar gereed was, de overige driehonderd gulden. Een yskast die vierhonderd gulden kost is op zich zelf reeds een bezienswaardigheid en daarom was de waard niet weinig trotsch, toen zijn nieuw meu belstuk door alle gasten bewonderd werd; maar wat helpt alle fraaiheid, wanneer het bier zuur wordt en het vleesch bederft? Met schrik kwam de waard tot deze ontdekking en woedend liep hij naar den smid, om dezen de heftigste verwijtingen naar het hoofd te slingeren en van hem te eischen, de kast terug te nemen. De smid stoorde zich niet aan de verontwaardiging van den waard, zoodat deze naar een advocaat liep, om door middel van een proces zijn geld terug te krijgen. Door be moeiing van den advocaat kwam de smid tot een ander inzicht en begaf hij zich op weg om zelf te on derzoeken of het bier in de y'skast zuur werd. Hij nam ook een dikken notaris mede, die in het zweet zijns aangezichts den stand van zaken moest opne men. Met een gewichtig gelaat begon men de onder zoekingen ; er was geen twijfel mogelijk; het bier was zuur als azijn en het vleesch rook niet naar Eau de Cologne; De dikke notaris constateerde dit schriftelijk en het werd den armen smid bang te moede. Hij kende toch zyn handwerk op zijn duimpje, hoe kon hij dus zulk een slechte ijskast maken? Hij kroop er in en zocht en zocht; plotseling sprong hij als door een adder gestoken er uit en vloog op den waard toe. Mijnheer," schreeuwde hij, tot nu toe is er nog geen brokje ijs in deze ijskast geweest!" Natuurlijk niet," antwoordde de waard, wanneer ik vierhonderd gulden voor een ijskast betaal, zou ik hem dan ook nog met ijs vullen? Waarin zou dan de kunst bestaan?" De Italiaansche reiziger graaf Savorgnan di Srazsa vertelt de volgende anecdote van zijn verblijf in Afrika. Op zekeren dag werd hy vereerd met het bezoek van een zwarten vorst, die te zamen met zijn zuster alle goederen vaa den Europeaan nauwkeurig bezichtigde en van de eene verbazing in de andere viel. Stom van bewondering bleven de bezoekers voor een kleinen kleerenborstel staan en zij konden hun oogen maar niet afwenden van dit wonderbaarlijke hout". Toen de zwarte Hoogheden het huis verlaten hadden en graaf Brazza zijn goederen nazag, ontbrak de borstel. De reiziger doelde den koning dezen diefstal mode, die glimlachende antwoordde: Het apijt mij, maar het is uw eigen schuld. Hoe kan men ook zoo iets laten rondslingeren, een stuk hout, waaraan haren groeien!" Een kleine tragi-comedie werd naar de Neue Zeit meedeelt, onlangs tegen elf uur 's avonds in de Sophie-Charlottegasse te Charlottenburg af gespeeld. Eenige heeren, die zich op weg naar het station van den tram bevonden, kwamen langs een schutting, waarboven een paal uitstak met een rood bord. Zeker een socialistische kennisge ving! Daar moesten zij het hunne van weten! Maar het was donker. Van de straat af kon het opschrift niet ontcijferd worden. Na kort beraad hielp men den behendigste om in den paal te klimmen ; lezen en met een vloek naar beneden springen was n; want op het bord stond: Pas geverw'd l" Een bekend tooneelkunstenaar, wiens naam in Berlijn veel genoemd wordt, overkwam, naar de Börsenzeüung weet mede te deelen, op zijn kunst-Odysseeën eens een hoogst noodlottig on geluk. In een Zuid-Duitsche provinciestad zou onze beroemde acteur voor de derde en laatste maal optreden en dat wel in zijn voornaamste en parade-rol, den Marcus Antonius in Shakespeare's Julius Caesar" en hij wilde daarin het kleinsteedsche publiek met de zoo getrouw mo gelijk voorgestelde toestanden van do romoinsche oudheid ten tijde der eerste republiek bekend maken. Met oneindig veel moeite en zorg had de kunstenaar het zoo ver gebracht, dat de voor stelling op het kleine tooneel zooveel mogelijk gemeiningerd" werd en de meer dan volle zaal baadde in een zee van bewondering en verruk king. Nu brak het glanspunt van den avond aan, de beroemde Forumsccne; het publiek luistert met ingehouden adem en de kunstenaars" op het tooneel overtroffen zichzelf". Maar het nood lot naakte. Marcus Antonius stond op het redonaarsgestoelte, het opgewonden volk dat hij door den vurigen stroom, die van zijn lippen vloeide, mee sleepte, omringde hem in luidruchtige groepen en volgde zijn woorden met nauwkeurig naar het Meininger voorbeeld ingestudeerdo uitroepen en gebaren. Vergunt gij 't? Zal ik naar beneden komen ?" klonk het nu uit zijn weisprekenden mond, maar nóg had het volk zijn toestemming niet gegeven of, een luid gekraak! en de held Marcus Antonius is van zijn verheven standpunt verdwenen en men vind hem terug met zijn neus op het lijk van Caesar, dat aan den voet van het spreekgestoelte op de baar ligt. De doode slaakt een luiden gil en grijpt zich aan hem vast. Marcus Antonius wil zicli aan deze onvrijwillige omhel zing onttrekken, de baar kantelt en de held rolt met zijn vriend Julius Caesar tot bij de voet lichten over het tooneel. Het publiek lacht, lacht steeds harder en terwijl liet den blik van de over het tooneel rollenden op het gebroken redenaars gestoelte richt, komt er aan het gejubel geen einde. Het achtergedeelte van het in haast opge slagen redenaarsgestoelte is zichtbaar geworden en. bestond uit een wit geschilderd bord, waarop met zwarte letters te lezen stond Paarden- en varkens slagerij". Het stuk was uit, de voorstelling moest gestaakt worden, want noch op het tooneel, noch onder het publiek wilde de klassieke stemmin g terugkeeren en onze kunstenaar wiens gobeele roem door deze laatste rol" verduisterd werd, vertrok nog dienzelfden avond. Een Amer!7;armsc7ie stad in den verkiezingstijd. Op ons oude vaste land, gelijken alle verkiezin gen op elkander. Men steint te Sofia, te Rome, te Londen ongeveer evenzoo als te Brussel De kiezers steken hun stembriefje in de bus en daar mede is alles gezegd. In de Vereenigde Staten hebben de verkiezingen ten minste somwijlen de verdienste iets nieuws op te leveren en een lokale kleur te hebben. Onlangs, meldt de Courrier des Etats-Unis, is de kleine stad Indépendance, de hoofdplaats van het district Jackson en de oudste gemeente van den staat Missouri, het tooneel ge weest van een even belangwekkende als schilder achtige demonstratie. Het was de dag der ver kiezingen en de kiezers moesten stemmen over het verbod om. gedurende vier jaren geestrijke dranken te verkoopen. De zaak was reeds gedu rende langen tijd en met veel vuur door de in woners besproken. Sedert den vroegen morgen heerschte er een buitengewone levendigheid in de stad. Overal op straat en vooral in de nabij heid der steinbureau's, zag men talrijke troepen vrouwen, die getooid waren met schitterend ge kleurde insignes en bulletins uitdeelden, waarin het verbod tot drankverkoop werd ondersteund. Aan alle polls stonden jonge meisjes rondom een vaandel geschaard, dat dit opschrift droeg: Een vrijer, die voor de afschaffing is, of geen vrijer l" Honderden kinderen liepen door de straten met vlaggetjes, waarop men deze en dergelijke deviezen las: Zaai stemmen voor de whiskey, en gij zult dronkaards oogsten." Rum! belastingen en lom pen." De rum is de ondergang voor het verstand" enz. Elders, op aanplakbilletten, die in optocht door vrouwen rondgedragen werden: Wij stem men niet, maar wij ly'den." De eerste families namen aan deze manifestaties deel. Jonge meisjes geleidden jonge lieden naar de polls in equipages, overladen met bloemen en liftten. Om kort te gaan, nooit heeft men waarschijnlijk om zulk een reden, een dergelijk feest gezien en ten slotte is de overwinning eigenlijk door de vrouwen behaald. Het verbod is uitgevaardigd met een meerderheid van 200 stemmen, zoodat men gedurende de eerst volgende vier jaren te Indépendance geen huwe lijksfeesten kan vieren, dan met zuiver water. Des avonds was er fakkeloptocht, illuminatie en vuurwerk. De geheele stad was letterlijk dronken . . . van vreugde. Op een slechts uiterst zelden voorTtomend ziekte verschijnsel vestigde professor Gerhardt onlangs in de Berlijnsche geneeskundige kliniek de aandacht. De patiënt, een zesendertigjarige zeepziedersknecht, was in het ziekenhuis gekomen, omdat hij over jicht in de voeten en groote lichaamszwakte klaagde. Hier werd hij terstond, omdat zijn huid er vuilbruin uitzag, in een zeepbad gedompeld. Al spoe dig bleek het echter, dat die bruine kleur geen kunstproduct was, maar veroorzaakt werd door een in het huidweefsel aanwezige kleurstof. De man lijdt aan de Edisonsc}te moorenziekte, die steeds met bloedarmoede en aandoening der bijnieren gepaard gaat. Te Würzburg werd een door deze eigenaardige ziekte aangetaste man zoo bruin als een neger, zoodat de kinderen hem op straat naliepen. Van een anderen dergelijken zieke wordt medegedeeld, dat hem wegens zijn uiterlijk den bijnaam turco" gegeven werd. Reclames 40 cents per regel. Speciale inrichting voor Schoenen naar maat, in gips afdruksel voor gevoelige, pijn lijke, gebrekkige voeten, knobbels, etc. etc. ANTON HUF Jr., Kalverstraat 200. Beursoverzieht Van 21 tot 27 Juli 1888. Zooals te verwachten was, bleef ook deze week het voorkomen der Europeesche staatsfondsenmarkt zeer kalm. De bijeenkomst der Duitsche en Russische Keizers geheel volgens het vooraf opgemaakte programma afgeloopen zijnde, liet niet na, onder medewerking van de gunstige be-chouwingen der officieuse Russische pers, de vaste grondstemming te bevestigen. Ook uit Oostenrijk kwamen beter getinte berichten en waren mede de oogstrapporten aldaar zoo gunstig, dat men door den aanstaanden grooteren en in verhouding tot andere landen vroegen uitvoar, aanzienlijke voordeelen voor de spoorwegmaatschappijen ver wacht. De Weener beurs had dan ook een zeer ferm aanzien en al mochten Hongaren en Metallieken, benevens de daar locaal zijnde soorten daarvan in de eerste plaats den invloed ondervin den het hielp alweer mede om de bestaande tendenz te handhaven. Londen on Parijs, ofschoon weinig voor de Staatsfondsen prestoerende, bloven mede in aan gename houding, door de blijvende goede bewe ging in koper (vooral j Rio Tinto) aandeelen en nog meer door de sterke verbetering die op de Amerikaansche Spoorwegmarkt was ingetreden. Het slechtst van alle was de Berlijnscho markt gestemd. Na aanvankelijk op eenige verheffing te kunnen wijzen, werd de stemming allengs ge wijzigd en zelfs Woensdag voor Russische roebel soorten zeer flauw. Ondanks bet zeer ruim voor handen zijnde geld, schijnt do kleine speculatie aldaar tegen de naderende liquidatie moer en meer baast tot opruiming te maken. Het aanbod betrof evenwel hoofdzakelijk de Russische roebelnoten, die clan ook van ruim 192'2 tot!88:,2 te rugliepen. Aroor de soorten, indirect verband met de valuta hield de beweging natuurlijk ongeveer gelijken tred, doch de overige loeningen varieer den slechts weinig. Naar de stemming van heden te oordeelen, was het ergste weer voorbij en was zelfs een klein herstel waartenetnen. Wij noteeren : Russen 1872 . . 957S 9(5' ie 957/s 1873 . . 97' 97' 2 2e Oriënt. 55Va 557 s 543'4 ., 1880 . . 787,8 79>'4 79' Oostenr. M N.. . 64'Vs 05 Vs 643'.4 J, J. . , 66 G6r's 66 4°,oïlong. Goud . . SP/s 82Va Hong. pap. . . 72 723/4 4 o;?Egypte .... 84 83 83 4°:,) Spanje .... 683/s 69 G8r2 5 ,'o Italië.... 927/8 9131 92'/2 4 ;o Portugal.... 623/4 63 623,'i Naar men bericht, is het contract geteetend tot conversie der 5 pet. Gep. Egypte. De nieuw» 4 V/a pet. leening moet door Rothschild c.s. zjHtt overgenomen tot'97'/z pet.; terwijl l pet. conversie premie zal worden toegestaan. De koersloop 'der 4 pet. Geunif is daarmede wel eenigszins in strijd. Onze binnenl. markt was voor de staatsfondsen zwak gestemd; zelfs moesten Integralen l pet. ia prijs derven, terwijl de overige soorten zich moeiel\jk op prijs hielden, De Industrseele markt bleef uiterst stil. Aand. Kon. Ned. Stoomboot noteeren: 73 na 70; Stoomv, Nederland 80l/2 na 81'/a; pref. Zeeland 80 na 78. Door de Mij. tot Landaanwinning op de Friesche Wadden wordt de deelneming gevraagd in eene door haar uit te geven obligatieleening'ad. f l2,10 millioen rentende 4V/2 pet. en aflosbaar met 120 pet. en met recht om gedurende 6 jaren de verwisseling tegen aand. der Maats, aan te vragen. Hoewel de onderneming door in 1881 en 1882 voorgekomen stormen met zwaren tegenspoed heeft te kampen gehad, wordt door ernstige mannen bij beschikking over voldoende geldmiddelen aan het welslagen niet getwijfeld. Het is daarbg eene nationale zaak, die de aandacht onzer kapi talisten zeer verdient. De Tweede Kamer verlengde het charter der Nederl. Bank met 15 jaren en de beurs begroetta dit met eene rijzing van 20 pet. voor de aan.» deelen f230 na 210). Spoorwegfondsen, zelfs Boxtels, werden weinig verhandeld ; alleen voor Rhijn-shares was geregeld goede vraag (91 na 90). Behoudens een enkelen dag, bleef op de Indische markt de handel zeer bevredigend. Voor de aan deelen n actions Cultuur-maatschappij der Vofstlanden was de kooplust in de eerste dagen zelfs zeer uitgebreid en ofsbhoon de toen verkregen verbetering niet behouden kon blijven, is hét avans nog zeer aanmerkeüjk. Gew. aandeelen 47 na 44 Va, actions 173/4 na 15 V/2; voorts aandeelen Indische Bank 49 na 48 V/2, dito Koloniale Bank 45 na 42 Va. Volgens berichten zoude de suikerconferentie zonder resultaat gebleven zijn. Onder de Zuid-Amerik. Staatsfondsen onder scheiden zich de Venezuelaansche door eene ver heffing van 114 pCt., zoodat de door het revolutie bericht veroorzaakte daling ongeveer is ingehaald. Trouwens tegelijk met de aankomst der inaandelijksche remise, werd bericht dat do oproerige be weging weinig te beteekenen had en reeds onder drukt was. 6 pCt. Uraguay vindt allengs meer attentie voor speculatieve belegging met goede kansen en noteert 86% na 85%. Mexico zonder omzet. Peru steeds flauw en thans op nieuw % lager; nogmaals heeft de regeering van. Chili verklaard zich wat de. Staats-schuld betreft, geheel aan het vredes-contract te houden, d. i. er zich niet mede te willen inlaten. Ecuador eerst willig, verloor ten slotte M pCt. Van de Russische Spoorweg Oblig. verloren Losowos eerst 2% pCt. doch herwonnen daarvan heden l % ; de overige soorten varieerden weinig. Meer bewogen waren aandeelen soorten, waarvan o. a. die der Groote Mij. van 115 tot-116% op liepen, om daarna tot ca. 114% te reageeren. Ook Zuid-West bleven dobberen maar verloren ten slotte l pCt. (59 na 60) W. Weenen eu dito actions steeds met buitenl. vraag, ofschoon niet hooger in prijs. De Maxwell-markt aanvankelijk stil en zelfs flauw, kreeg in de laatste dagen een beter aan zien. De vroegere koopers traden weer op en riepen voor Income Bonds eene verbetering van l pCt. in het leven; 6 pCt. Prior Leen Bonds onder aanbod van eenige kleine bedragen 903/4 na 921/2, daarna weer 92'/2. Zweedsche Sporen verlaten en ongeveer onver anderd. Gelijk wij reeds zeiden, verkeerde de Engelsche beurs onder den invloed der gunstige wending die de markt der amerikaansche Spoor wegwaarden nam. Na een paar dagen van stilstand werden voor amerikaansche rekening op de Londensche beurs weer kooporders uitgevoerd, terwijl mede voor Berlijn steeds vraag bestond. De Engelsche speculatie sloot zich daarbij spoedig aan en terwijl New-York o. a. Missouris-Milwaukees en Nashvilles kocht, nam Londen meer speciaal de Centrals-Denvers en ook Wabash op. Een vermel denswaardig feit vond Donderdag nabeurs plaats; nadat Nashvilles bij groote bedragen door Bankiers waren opgenomen Jen zelfs tot 59 V/2 werd besteed» viel nabeurs de prijs plotseling op 58vs naar aan leiding van een gerucht dat niet drie maar twee percent in aandeelen zoude worden uitgekeerd. Het bleek evenwel een canard te wezen, want heden werd officieel de betaling van 3 pCt. bekend. Omtrent Central Shares berichtte men eene mogelijke verhooging der rentegarantie tot 3 pCt. 'sjaars. Van alle soorten verbeterden deze bet meest, nml. 3'/2 pCt.. daarop volgen Nash villes met 3 pCt., Unions met 2'/4, pret' Rio 21/* en commons l pCt.; Missouri Shares verbe terden l3/4. Canadian Pacific werden weinig verhandeld; hare voortdurende uitbreiding van den spoorweg en aansluiting aan Arnerikaanscue lijnen, waarbij hij het voordeel geniet, niet onder de termen der Interstate te vallen, beeft in Amerika eene beweging tegen haar veroorzaakt. Den Spoorweg commissie is nml. aangezegd te onderzoeken op welke wijze aan deze ongelijke concurrentie het hoofd kan geboden worden. Van eenige locale soorten o. a. Akrons werd nog weinig attentie geschonken; zij worden even wel ook steeds opgenomen van goede zijde. De jongste Bankstaat wijst weder verminderin gen in de hoofdrekeningen. Disconto's verloren /"l'/io millioen. beleeningen ruim / 14 millioen. rekening saldo's f*'.i millioen eu de rubriek circul. bankbilletten bijna ? l1 e millioen. Alleen het gouden muntmatcriaal werd met /V- mü*. Hoen ruim vermeerderd,

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl