No. 581. DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. daarop te brengen en dit dan bijna geheel alleen in pacht te houden. Kort geleden werden nu ie Buda-Pesth, dat door zwervende sprinkhanen be zocht Werd, deze insecten het gesprek van den dag en deze gelegenheid, om zijn quasi-geleerdheid te luchten, wilde mijnheer B. zich natuurlijk niet laten ontgaan. Hij sloeg zijn ouden Brockhaus op en had 's avonds in het logement het hoogste woord. Vooral luchtte hij zijne kennis op het gebied van volkenkunde en hield daar over voor zyn onvrijwillige toehoorders een eindelooze voordracht, waarin hij o. a. vertelde, dat de Chineezen en andere wilde volksstam men" de sprinkhanen vangen, vetmesten en ge braden eten, of ze op een zacht vuurtje roos teren, dan fijn malen, evenals wij dit met de koffieboonen doen, en van dat meel gebak berei den. Een der heeren begon bij deze smakelijke mededeelingen zoozeer een walg te krijgen van zjjn lekkere kalfsoesters, dat hij ze moest laten staan; maar hij besloot zich vreeselijk te wreken. Hij betaalde zijn vertering, verliet onder een of ander voorwendsel, vroeger dan gewoonlijk het koffiehuis en ging rechtstreeks naar den bestuurder van een zich in de nabijheid bevinde zigeuner logement. Den volgenden morgen werd aan alle zich daar bevindende landloopers medegedeeld: Mijnheer B., ... .straat, No. . . ., 1ste verdieping koopt levende, eetbare sprinkhanen tegen 15 cent het dozijn." Wat maar een roode, blauwe of groene pet droeg, ging er des morgens op uit en ving met vlugge vingers het ongedierte. En tegen 9 uur kwamen ze met hoope_n voor de deur van mijnheer B., met groote papieren zakken, doozen enz. vol levende springhanen tegen 15 cent het dozijn. Een kwartier later was de geheele straat in" oproer; de portier was bijna gelyncht, mijnheer moest zich in zijn kamers barricadeeren. Toen de menschen ten slotte inzagen, dat al hun moeite te vergeefs was, openden zij in hunne woede zak ken en doozen, zoodat de sprinkhanen door alle gangen en op alle trappen van het huis huppelden. Nu weer groot geschreeuw en geklaag van de zijde der andere huisbewoners, totdat mijnheer B. zich eindelijk aan die verwarring onttrok door in een rijtuig te springen en zich voor het overige ?van den dag buiten de stad schuil hield. Toen hij 's avonds in het koffiehuis kwam, vroeg men hem, of het waar was, dat hij binnenkort van plan was een groot Chineesch sprinkhanen-diner te geven. Recliterlvjke gebruiken in Schotland. Bij Douglas in Edinburg is onlangs een boek uitgekomen bevattende herinneringen uit de rechterlijke loop baan van een beroemd overheidspersoon, Lord Cockburn, die in 1853 overleed. Wij zullen er slechts twee passages uit aanhalen die eenmerk waardig denkbeeld geven van de gebruiken, die in het eerste derde deel dezer eeuw in Schotland heerschten. Lord Cockburn deelt ons mede, dat de rechters gedurende de zitting altijd wijn en beschuit voor zich hadden staan en dat zij niet ophielden met drinken en eten, wat ten zeerste de begeerlijk heid opwekte der dorstige kelen onder hunne toe hoorders. Diegenen hunner, die een sterk hoofd hadden," vervolgt hij, konden dat best verdragen; Bacchus behaalde "nooit de overwinning op Branfield, maar dit gebruik was bepaald bejammerenswaardig voor hen, die zwakke hersenen hadden, zooals Eskgrovo en Craig. Niet dat het hermeiijn ooit dronken was, maar zeker toch wel steeds een weinig aangeschoten. Aan dien toestand waren onze wijzen echter zoo zeer gewoon geraakt, dat hij zich naar buiten niet verried. Hun neus werd langzamerhand een weinig rooder, hun tong iet of wat dikker, zij zelf werden min of meer sla perig, maar op eenige afstand merkte men deze veranderingen nauwlijks op. Zij hadden allen het talent verworven recht op hun stoelen te blijven zitten en een wijsgeerig gezicht te zetten, zelfs wanneer hun flesch bijna leeg was. Iets verder verhaalt Lord Cockburn een ver makelijke anecdote van Henry Mackenzie, den in zijn tijd beroemden schrijver van. den Gevocligen man". Op zekere keer nam hij doel aan een feestmaal op het kasteel Kilvarock. Tegen het einde van den maaltijd lieten de uitgeputte drin kers zich langzamerhand al meer en moor in hun stoelen naar beneden glijden, totdat ten laatste nog slechts hunne roode, glimmende neuzen boven de tafel uitkwamen; ten slotto verdwenen de meesten geheel en al en lieten zij zich op den grond neervallen. Diegene onder hen, dio reeds te ver heen waren, bleven daar liggen. Wat de schrijver van den Gevoeligen man" betreft, deze deed alsof hij sliep, om daardoor te ontkomen aan de noodzakelijkheid aan verdere uitspattingen deel te nemen. Terwijl hij daar met gesloten oog lag, schrikte hij plotseling, doordat hij bij de keel gegrepen werd; hij slaakte een luiden kreot. Wees niet bevreesd, mijnheer", boorde by een stem ik ben het maar", wie duivelzijt gij dan?" Wel, ik bon de knecht, die er mee belast is de dassen los te maken." Een wedvlucht tusschen bijen en postduiven, Een zekere mijnheer Chr. R. te Hamm, ijniker van beroep en een groot liefhebber van postdui ven, ging do volgende weddenschap aan : dat de afstand van Rheinern naar Hamm (nog geen uur) bij goed weer in korter tijd zou afgelegd worden door bijen, dan door postduiven. Deze wedvlucht had den 25sten Juli j l. des namiddags om 4 uur plaats en werd door den heer Chr. R. met glans gewonnen. Twaalf post duiven en twaalf met meel bestoven bijen, waar van vier hommels en acht werkbijon waren, wer den naar Rheincrn gebracht en daar tegelijkertijd losgelaten, met dit gevolg, dat een der hommels vier seconden eerder te Hamm terug was dan de eerste duif. Tegelijk met de tweede duif kwamen ook de andere hommels en met de overige duiven de werkbijcn terug. Een vreemdsoortige vaderlandsliefde is het, die den zeventigjarigen half blinden Anton Milko Milosevits aanleiding gaf in hooger beroep te komen van een vonnis van de Budapester koninklijke rechtbank, waarbij hij tot vijftien jaren gevange nisstraf werd veroordeeld. De beschuldigde bad namelijk in een aanval van woede {zijn vrouw, een megera, die hem mishandelde, met een hamer doodgeslagen en was deswege in eerste instantie tot levenslange tuchthuisstraf veroordeeld, ten gevolge van het door de koninklijke rechtbank in de voorvermelde veranderd. Op de vraag van den reckter Tenyvessi, of hij zich met dit vonnis ver* eenigen kon, verklaarde Milosevits met tranen in de oogen, dat hij er van in appel moest komen, want dat zijn vaderlandsliefde niet gedoogde, dat hij zich vijftien jaar lang door zijn vaderland liet onderhouden. Moderne roovers. Gisteren kwam het bericht, dat de Bulgaarsche roovers eindelijk hun slacht offers hebben uitgeleverd. De heer E. Pluharz, zwager van den door roovers bij Bellowa gevan gen genomen heer Landler, had zich ongeveer 14 dagen geleden naar Philippopel begeven, ten einde van daar uit mede te werken aan de bevrij ding van zijn zwager. Uit Philippopel schreef hij, dat de roovers de volgende goederen eischten: Zes Martini geweren met 1050 patronen; een ge weer zooals die, waarmede de gendarmes te Phi lippopel gewapend zijn; 35 paar opanken (schoe nen) ; 35 hemden van de fijnste kwaliteit, met Russisch borduursel; 35 stukken geparfumeerde zeep; 33 ivoren kammen ; 35 ivoren sigarenpijpen; tabak, cigaretten, cognac, sterk bitter, vermouth, kaas enz. Eene plaats in het bosch werd aangewezen, waar de goederen moesten ge deponeerd worden en waarheen ze met lastdieren vervoerd moesten worden. Een roover zou met een witten doek een tee ken geven, dat hij de goederen in ontvangst wilde nemen. Hij, die de geeischte goederen bracht, moest hetzelfde teeken geven. Binder (een der andere gevangenen) had ongeveer acht dagen geleden een brief ontvangen, waarin hij gewaarschuwd werd, zich voor de roovers in acht te nemen en uit Bellowa te vertrekken. Binder heeft die waarschuwing echter in den wind geslagen en toen hij gevangen genomen werd wilde hij zich aan het gevaar onttrekken, door zich uit te geven voor den bediende van Henri (Landler). Maar men herkende hem, en zeide, zeer goed te weten, wie hij was en dat het zijn schuld was, dat drie roovers hun vaders verloren hadden, doordat deze opgehangen worden, toen ze hem (Binder) voor de tweede maal gevangen namen. Daar zou hij nu voor boeten. Wij zijn van oordeel", aldus luidt de brief verder, dat Binder het offer hunner wraak zal worden, daar zij hem zwoeren hunne vaders te zullen wreken. Zij zullen het geld in ontvangst nemen en hem dan toch misschien nog vermoorden. Ook Lucca (do Grieksche koopman) is er slecht aan toe, want zijn eigen bediende, dien hij kort geleden oorvijgen gaf en die zooals men weet, nu onder de roovers is, zeide: Neemt dien voor mij gevangen, met dien heb ik een appeltje te schillen." Tot Lucca zelf zeide hij: Deuk nu aan de oorvijgen." En Lucca is dan ook voortdurend geboeid, terwijl de anderen dit niet zijn. Toen Henri kort na zijn gevangennem;n^ schreide, zeide het opperhoofd der roovers tegen hem: Vrees niets, u zal geen kwaad geschieden, wanneer wij het geld maar krijgen." De door de roovers geeischte goederen werden afgezonden, maar hebben toen slechts ten deele hun adres bereikt, zooals uit don volgenden brief uit Philippopel, dd. 25 Juli blijkt: De onderhandelingen met de roovers zijn, helaas, vertraagd, doordat men hier van de zijde der Bulgaarsche regeering, de prefect van Bazardscbik doet dit namelijk, steeds de boden die zij ons zenden, gevangen neemt. Door tusschenkomst van den Oostenrijkschen con sul, die deswege gisteren van Philippopel naar Sofia telegrapheerde, is het nu gelukt de eerste zending, die wij meenden, dat Zondag de roovers reeds bereikt had, gisteren daarheen te expedieeren. De eerste keer werden de werklieden, die de goederen naar de plaats hunner bestemming zouden brengen, gevangen en deze zelve in beslag genomen. Ook de tweede zending liet men niet passeeren en doordoor werd dit alles vertraagd tot gisteren, Dinsdagmorgen. De rcgeering wil niet hebben, dat er geweren aan de roovers worden gezonden. Gisteren kregen wij een brief van Henri, waaruit ons blijkt, dat hij wanhopig is. Hij smeekt Liua vurig, te trachten het losgeld bijeen to brengen, daar het, zooals hij zegt, bit tere ernst is. Wanneer liet losgeld niet spoedig betaald wordt, dan is hun aller leven verloren. Hij neemt hartelijk afscheid van de zijnen. Henri schijnt ziek geweest te- zijn. want wij vernamen, dat een der gevangenen ziek was. Dijobilis, de koopman, die er zich aanvankelijk mee belastte, weet nog geen bode, aan wien hij bet losgeld veilig kan toevertrouwen. Want niet een ieder kon men zulk een som toevertrouwen ; indien de bode er mede op den loop ging, zou de toestand nog verschrikkelijker worden. Tot nu toe beeft men nog geen vertrouwbaren gevonden en daardoor is de zaak vertraagd. Vandaag echter zijn wij minder ongerust, omdat wij weten, dat de roovers de eerste zending, oio door een braven spoorwegarbeider overgebracht werd, veilig in handen bobben. Vandaag was deze bij ons en vertelde, dat de roovers de goe deren in ontvangst genomen hadden. Vanavond vertrekt dezelfde man met de tweede zending. Veertien boeren uit Bellowa bevinden zich onder de roovers. De regeering kent allen en is voor nemens nadat de gevangenen bevrijd zullen zijn, een goede opruiming te houden. Hier is bijna ieder roover. Voertien dagen voor dat Henri overvallen word, namen zij twee gen darmen gevan gen, die zij tot op hun hemd uitkleedden, van paarden en geweren beroofden on zoo terugzon den. De regeering deed toen niets". Ilonri schrijft in zijn laatsten brief aan Li na, dat een der rooverhoofdlieden hem zeido: Wij hebben u gevangen genomen, omdat gij de oor/aak zijt, dat ons een zaak, die veel meer zou opgebracht hebbon, mis lukt is; gij hebt namelijk acht dagen geleden de Turksche commissie tot onderzoek van den spoor weg naar Bello va ontboden. Wij hadden die com missie gevangen willen nemen; dan hadden wij een hoog losgeld kunnen bedingen. Die zaak bobt gij in de war gestuurd en daarvoor moot gij nu boeten." Men verneemt dat door den Oostenrijkschen Consul-Generaal te Sofia aan de Bulgaarsche Regeering eene scherpe nota gericht, vol verwijten over hare weinige activiteit is in zake de bevrijding der gevangenen en met den eisch dat de Bul gaarsche Regeering het betaalde losgeld zal ver goeden. De Bulgaren verontschuldigen zich met de bewering, dat met het oog op het voorhanden gevaar, door den Consul zelf was verzocht de roo vers niet in het binnenland te vervolgen, om voor de belanghebbenden levensgevaar te voorkomen; van de teruggave der losgelden maken zij geen melding. Ook de Grieksche Consul-Generaal hield vertoogen. doch op meer vriendschappelijke wijze, naaa aanleiding van de gevangen genomen Griek sche onderdanen. Sarah Bernhardt in nood. Sarah Bernhardt gaat steeds voort, met van zich te doen spreken. Nog kort geleden eerst hadden hare schuldeischers de wettigheid van haar huwelijk bestreden. Nu echter hebben praktischer schuldeischers beslag gelegd op haar costumes, haar aap, ja zelfs op haar doodkist-?die beroemde doodkist, waarvan zij nooit wilde scheiden. Een deurwaarder met een fijnen neus ontdekte bij het doorzoeken van haar huis achter een portret van Rachel een deur en achter deze een geheime bergplaats, waarin zich voor een waarde van 50.000 francs aan costumes bevond, die natuurlijk terstond in beslag genomen werden. De impresario Grau stelde wegens deze costumes wel een eiscb tot revindicatie in, onder voorgeven, dat alles wat de groote kunstenares bezit of liever schijnt te be zitten, volgens contract aan hem toebehoort zoodat Sarah Bernhardt niet eens een eigen hemd bezit. De rechter stelde echter den deurwaarder in het gelijk en dit vonnis werd in hooger beroep bekrachtigd. De duivel als grondbezitter. De correspondent van Daily News meldt uit Helsingfors het vol gende voorval, dat aan de Finsche rechtsgeleerden veel hoofdbrekens veroorzaakt. Een week geleden ongeveer stierf te Pielisjürsi in het binnenland, een boer, die een slecht goddeloos leven geleid had. Hij stond als zeer welgesteld bekend, maar niemand wist eigenlijk, op welke wijze hij zijne bezittingen verkregen had. Wel liepen daarover allerlei verhalen, maar het meeste geloof vond toch dit, dat Huolarinen, zoo heette de boer, in zijn jeugd met Wihtahausu" dat is den Booze, op vriendschappelijken voet gestaan on zaken ge daan bad. Toen men Huolarinen's testament opende, bleek het dat hij geheel zijn uit lande rijen bestaand vermogen aan den duivel vermaakt had. Natuurlijk verzetten de bloedverwanten zich tegen zulk een uiterste wilsbeschikking, maar het is een netelig geval, daar geen der belangheb benden den moed bezit, den imivcrseelen erfge naam te boleedigen. Voorloopig is de duivel nog in liet onbetwist bezit. 3:j de Internationale Kunsttentoonstelling te Munchen is aan den Ncderlandscben schilder Maris door de jury eene medaille eerste klasse toegekend. De Amsterdamsche roei- en zeilvereeniging De Hoop" zal ter geiegenbeid van haar veertigjarig bestaan op Dinsdag en Woensdag een aantal roei en zeilwedstrijden houden, op den Amstel. Te 10 uur zal Dinsdagmorgen de vlag aan bet societcitslokaal gebescben worden, en dit voor leden, genoodigden en geïntroduceerden geopend zijn. Te 11 uur zal de wedstrijd beginnen, voor roeivaartuigen ora de zilveren bokaal, en een aantal medailles, eereteekens en kunstvoorwerpen. Dins dag middag diner in Riche en 's avonds vuurwerk; Woensdag zeilwedstrijd, volksfeesten, prijsuitdeeling en soupe in het societeitsgebonw. Reclames 40 cents per regel. Speciale inrichting voor Schoenen naar maat, in gips afdruksel voor gevoelige, pijn lijke, gebrekkige voeten, knobbels. etc. etc. ANTON HUF Jr., Kaleerstraat 200. Beursoverzicht. Van 4 tot 10 Aug. 1888. Do markt der Kuropecsche Staatsfondscn bleef ook deze week zeer gunstig gestemd. Het jaarge tijde in aanmerking nemendo, kan bet geen be vreemding wekken, dat de omzet zeer beperkt bleef' en zich tot enkele soorten bepaalde, te meer daar op geen enkel gebied der politiek iets voor viel, wat tot groote variatiën aanleiding bad kun nen geven. De hoofdtoon werd weer door Berlijn aange geven en volgens de beursberichten waren de om zetten in de daar verhandelde soorten, als Bank en Bergwerk-aandeelcn benevens Russische Roebel noten zeer belangrijk; ook spoorwegwaarden bleven zeer gevraagd, o. a Oost-Pruisische en Fransch-Üostenrijksche actiën, naar aanleiding der steeds gunstig luidende oogstrapporten uit Oos tenrijk en Rusland. In Staatsfondsen ging evenwel voor het moerendeel weinig om. deels door te groote bezigheid der speculatie bij bovengenoemde fondsen en deels door geheel gemis aan mede werking der overige hoofdbeurzon. De stemming daarin vond goeden steun in de gunstige beschou wingen over do volbrachte reis van den Keizer en in de groote waarschijnlijkheid, dat de Bulgaarsche kwes tie aan het oordeel van oen Europeesch congres onderworpen en daardoor wellicht opgelost zal worden. Weenen bleef nog kooper van Oostenrijkschc en Hongaarsche fondsen en zelfs Parijs bleef gunstig gestemd, ondanks den uiterst treurigen binnenlandschen toestand. Eindelijk kwam het bericht dat de onderhan delingen over de nieuwe Portugeesche conversieleening tot een definitief resultaat hadden geleid. De overname moet geschied zijn door een Syn dicaat van Duitsche, Fransche en Portugetxiie bankiers en loopen over een bedrag van 158 millioen Mark rentende 4'/2 pCt. Behalve ca. 40 millioen die voor de invoering der Tabaksregie noodig zullen wezen, moet het restant dienen tot intrekking der ook hier verhandelde 5 pCt. obligatiën anno 1881. Tegelijk met dit bericht zondon de uitheemsche beurzen behalve hoogere no teeringen, aanzienlijke kooporders en werd al het hier voor binnenlandsche rekening aangebrachte fonds grif opgenomen. Voor Turksche waarden, inzonderheid de series C en D, was in de laatste dagen meer animo, voornamelijk door Fransche vraag. Italiëonttrok zich aan de algemeene stemming en was met aanbood voor Parijs, steeds zwak. Russen 1872 96 1878 97:ys 2e Oriënt 56:'/ic 4 pCt. Goud Hongaren 82:!;i6 5 pap. Metalliek'M/N J/ J Gec. Turkije Buit. Spanje 4 pCt. Egypte 5 Itali 3 Portugal 73 65 ",'i 667/s 14 * 2 683/4 83:!A 917/» 63 '/a 963's 97 7' s 56 -Va 821;4 741 ?> 66 >s 67' i, ; 147,8 69 843;4 91 ','1 64 '/a In onze nationale fondsen waren handel en vari atiën gering; de stemming was vrij gunstig. Van de Industriëele soorten, muntten de aandeelen der stoomboot mij. uit door eene opgaande beweging. Aand. Stoomvt. Nederland 87'; 2 na 81'»; dito Rotterd. Lloyd 76 na 73''a en Aand. Kon. Ned. Stoombooot 81?791 2 na 78. Spoorwegwaarden verliepen kleurloos; zelfs in Boxtels ging weinig om; de vergadering waarop het voorstel der Staats-Spoorw. Mr. moet worden behandeld, is 18 dezer. Aand. Rhijn-Spoor ge vraagd en l pCt. beter. De Indische markt was modo weinig bewogen ; het meest ging nog om in gewone en winstaandeelen Cultuur M., der Vorstenlanden, welke na eenige dobberingen resp. l pCt en f l lager sloten. Zweedsch-Noorweegsche Spoor leed op n dag een verlies van 8 pCt. tengevolge van verkoopen uit de provincie, waartoe een zoogenaamd ver trouwelijk" advies bad aanleiding gegeven. Later herstelde de koers zich nagenoeg geheel. Op de Russische Spoonvegmarkt waren bet weer de aandeelen, die het meest verhandeld wer den. Het bericht dat de regeering tot aankoop, o. a. der Wiasma en Sysran lijnen was besloten, lokte vraag uit zoowel voor binncnl. als vreemde rekening ; de koers steeg daardoor ca. l ! j pCt. Zuid-West voortdurend voor Petersburg opgeno men, liepen van 61 tot 62 V 4, aand. Gr. Russische Spoorweg. 116' * na 115a.< ; W. Weenen aanvan kelijk iets flauwer, 87J 4 na 89 herstelden zich daarna tot 89:YsObligatiën meerendeels vast, o. a. nieuwe 4 pCt. Hyp. Sporen Ao. 1888 (81 7 » na 81) slechts 5 pCt. Jaroslaw 102 na- 103 U.' Hoewel stil, waren do Zuid-Amcrik. Staatsfond sen mede in opgaande beweging. Inzonderheid gold dit de 6 pCt. Mexicanen, die met blijvende vraag voor Berlijn van 92 '/a tot 93'.-> stegen. Aan houders van oude schuldbrieven Mexico Anno 1851 en 1864, die nog niet tot conversie zijn toe getreden, wordt herinnerd, dat, dank zij de ijve rige bcmoeingen van de lleeren Lippmann Rosentlial en Co. alhier, de gelegenheid opnieuw is opengesteld. De inlevering moet geschieden vóór 11 September a.s. en men verliest de vervallen rente tot Juli 1888. Voor Urugnay-Bonds trad het Engelsche publiek als koopor op en ons binnenland ging daarin mede; de prijs steeg van 86' > op 87;:,4. Nieuwe 6 pCt. San Domingo gingen weinig vooruit; zooals gewoonlijk was er cenig aanbod van op speculatie uitgevoerde inschrijvingen. Venezuela 44 ' i na 44 en Ecnador 21' i no 19. Maxwells verlaten de week in flauwere stem ming; het schijnt dat eenig aanbod van 6 put. Prior Oblig. voor rekening van een in Amerika daarmede betaalden crediteur daarvan do oor zaak is. Uit Amerika blijven de berichten gunstig, zoo wel wat betreft de oogstverwachtingen als omtrent de onderlinge verhoudingen der spoorwegbesturen en bet herstellen der tarieven. Geringe animo ken merkte deze afdeeling, ondanks de vaste prijzen en voortdurende aankoopen voor Amerikaansdie reke ning te Londen. Behalve de invallende bankholiday, waren de thans bevestigde vrees voor discontoverhooging (tot 3 pCt.) en de 14daagsche verrekening, weer omstandigheden die ongunstig werkten en waardoor de opgaande beweging niet die verhou ding aannam welke men meende te mogen %rvachten. Intusschen was gedurende de beide laatste dagen een kleine verbetering waar te nemen en werden hier o. a. in Denver Rios flinke bedragen voor Engeland opgenomen. Do prijs». verbeteringen bedragen: '?* t pCt. voor Mi^ouri's, l pCt. voor Contrals en Common Rios, l1 j pCt. voor Nash villes, Unions, Acrons, Canadians on Canada's, 2 pCt. voor Eries en Preferred Rios. Van Missouri Obl. werden 7 pCt. voor binnent' en 5 pCt. voor Amerikaansche rekg gekocht; het verschil van laatstgenoemde met dito 6 pCt. is nauwelijks 5 pCt. Oblig. Oregon. CaliforniO Goud Bonds aanvankelijk met eenig winst aanbod ge drukt, bleven beden weer beter. 4 pCt. Denver Pdo verbeterden 3;j en pCt. Acrou '.a. De disconto-portefeuille der Bank vermeerderde. met bijna /' 2 millioen, doch beleeningen waren een bagatel (71 mille) kleiner. Daarbij werd de goudvoorraad met ? 202 mille versterkt en v.-aren voorts de circuleerende bankbiljetten l >, ton en de rekeningsaldo's ruim 9 ton grooter. In aan deelen der Bank was geregeld handel tot '.irijzan tusschcii 220 tot 2.-S1 pCt. ; slot 229' ?>.