Historisch Archief 1877-1940
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
No.094
N* .
r
den dood ligt te worstelen. En dan zou ik het
zelre nog niet doen kunnen Dit zelf doen" schijnt
heden ten dage de toetssteen der ware dieren
liefde te wezen. Ziet ge wel. ik ben dus buiten
?awdeU
Ik- las het artikel van begin tol einde met de
grootste belangstelling en ik maak den schrijver
of de schryfster mijn compliment over het ge
trouwe beeld ons hier geschetst. Vooral de direc
trice is sprekend gelijkend; zoo ik na mijn bezoek
«Of twyfelde of ik Mevrouw Ziegler wel gesproken
had, sedert gisteren is alle twijfel verdwenen.
Maar .iedere medaille heeft een keerzyde; de
schryver bekeek door een gekleurden bril het
l -borstbeeld en ik met mijne beide gezonde en
- ongewapende oogen de achterzijde alweer
buiten model, want wie draagt er heden ten dage
geen bril? Met die twee kijkers van moeder-Natuur
sag ik in de hondenhokken, behalve de plank een
tienen mand zonder stroo of kleedje. Op mijn
.-vraag, waarom dat oude hondje geen kleedje had,
luidde het antwoord: Dit beestje riekt".
Maar die jonge tijgerhond *) dauV" vroeg ik.
.Toen- waren alle kleedjes eensklaps in de wasch! !
Nu ik die honden, al lezende, weer zie
defileoren behalve den grooten, fraaien hond
(faarfichjjnlijk een kostganger) al te maal oude
? beltenden denk ik onwillekeurig aan do
geschiedenis der jas, veel te lang om u te vertellen,
maar die hierop nederkomt. Iemand ziet in een
kleedermagaziju een puike overjas tegen uiterst
matigen pry's, die moet hij hebben! Maar hij had
buiten den winkelier gerekend; deze wist er wel
een mouw aan te passen, dat onze liefhebber die
»f6t kreeg. De puik-puike jas was voorde uitstal
ling net als de groote peren uit het manrljo, dat
?de fruitkoopman naar binnen stuurt, die prijken
ook niet op uw tafel.
Een honden-asyl zonder honden is wat al te
dffaas, vooral wanneer er sedert de oprichting
,500 zyn gebracht maar liefst zoo weinig mogelijk en
'dezelfde, dan vergist men z'ch niet met de geschie
denis. Voor al de anderen, die geen kostgangers en
geene reclame-honden zijn, is er een asyl onder
den grond, want ook de van der Wiegelstraat
heeft zijn catacomben.
Overigens werd de comedie onveranderd opge
voerd: Ie bedrijf. Bezichtiging van den stal der
'honden en de verblijven der katten op de villa;
2e bedrijf. De voeding der laatste in de keukeu;
8e bedrijf. Het vcrtoonen van het stuk vleesch
op de trap". Dit heeft de secretares der
Sophiayèreeniging gezien, ik zag het en den schrijver
"werd het getoond. Maar niemand onzer heeft het
.in de magen der honden zien verdwijnen.
Tijdens mijn bezoek was er eene kleine
afwijIcing in de voorstelling: de honden jankten wel,
niet om liefkoozingen, maar om er uit te
komen" en toen dit een enkele gelukte, toonde
h\j zich al bijzonder onverschillig voor zijne be
schermster, maar zeer geïnteresseerd in de deur
aan de tegenovergestelde zijde. A tout prix
^vrenschte hij blijkbaar het Asyl te verlaten. Och,
ondankbaren zijn er altoos in de wereld.
De directrice deed mij eene gulle bekentenis.
Z\j wilde, dat op n dag 1000 dieren stier
ven; en haar vrienden verzekerde later ten
.mjjne huize, dat zij, bij haar eventueel vertrek
naar het buitenland, haar lief en mooi
hazenwindhondje en twee poesen zou laten dooden;
dan eerst vertrok zij met een gerust hart En
dan het Asyl ?" vraag ik en ieder verstandig
mensch, het asyl, wulks directrice uwe vriendin
is?" Beide verzekeringen behoeven geen
commentair.
Gelijk ik reeds in mijn artikel in het Augustus
nummer van Androcles gezegd heb: de katten
ebben het er goed; de honden, die er zijn, zelfs
de kostgangers, wat ligging betreft, slecht.
Het Asyl is ontaard! Van Dalen omschrijft een
asyl als: toevluchtsoord, wijkplaats,
verplegingsgpsticht. Dit was ook het denkbeeld der opricht
sters En wat is het geworden;1 Een kosthuis voor
betalende honden, een slachthuis voor gezonden
honden, waarvan de eigenaar geen kostgeld kan
betalen, of voor gezonden honden, die
weggcloo: pen of verdwaald zijn en daardoor zwerven.
Onf.' gevraagd en ongezocht komen mij bijna dagelijks
klachten ter oore van menschen, die meenen een
schuilplaats voor hun diertje te vinden en het een
graf delven, nadat zij voor de opname nog een
gulden van hun armoedje hebben opgeofferd.
Mijn grief is de leugen en het aantasten van
eens anders eigendomsrecht. Betrof het hier plan
ten, dan zou ik zeggen: breng er eens een plant
heen, gij, die mij niet gelooft en zie wat er van
wordt. Nu wil het mij niet uit de pen: Breng
er eens een gezonden, jongen hond heen", want
ik zou daarmede zijn doodvonnis teekenen.
Ik heb de directrice slechts eens gezien en ik
hoop haar niet weder te zien, maar instinctmatig
voelde ik, dat zij mij zat voor te liegen.
Klaagt zij over laster, laat zy dan openlijk
zeggen, waar de 500 honden zijn gebleven. Ik,
vaa mijn kant ben bereid aan alle belangstellenden
de gevallen mede te deelen, die tegen haar ge
tuigen; ik bescherm het dier, niet alleen tegen
zg'ne vy'anden,^ maar nog veel meer tegen zijne
zoogenaamde" vrienden, want die zijn de ergste.
En wil men, als dierenvriend, legaatjes maken
aan het Asyl, pardon! ik bedoel kerkhof",
dau zeg ik op grond van bovenstaande, verdeel
het legaat in 3 deelen: 1/3 aan het Asyl en '^
aan het politiefonds, want ook de politie zorgt
dat de zwervende honden eene schuilplaats krij
gen; maar zij zegt openlijk en naar waarheid:
pas op je hondje, want by ons wacht hem de
doodt"
De directrice zegt: Breng mij maar je hond,
och I hij heeft het zoo goed!'' (maar vergeet den
gulden niet) en bij haar wacht hem de dood.
6 November 1888. A. J. J. EBELINO.
Lid der Sophia-Vereeniging.
*) Apropos van dat aandoenlijk verhaal van
de Dertiende" (ditmaal een hond), daarvan heb
ik nooit iets vernomen, ofschoon ik den hond en
ay'n eigenaar ken. De eigenaar heeft mij mede
gedeeld in het bijzijn van anderen, dat de
huisgenooten geen slag hadden met een jongen hond
om te gaan en hem zindelijk te maken. Daarom
aqu de hond tijdelijk in het Asyl worden besteed.
De leeftijd is bepaald eene vergissing, hij moet
nog beneden het jaar zijn.
VOOR DAMES.
De lialf-scason en de soirees. De
Brttidskorf. Trouivkussens.?Hoeden
Jane Hading's gasellenoogen. Vruch
ten beivaren. Kamerschutten.
Costumes.
Het Londensche half season, van November tot
Paschen, is weer begonnen; het is niet zoo druk
en opzichtig als het officiëele saizoen, van Mei
tot Juli, maar ook gezelliger, aangenamer en
degelijker. Er worden ook diners, soirees, enz.
gegeven; de menschen kennen er elkaar beter,
en achten het meer de moeite waard, zich met
elkaar bezig te houden. Het is tegenwoordig
geen goeden toon meer, de partijen al te laat te
laten duren; ook copieuse soupers zijn afgeschaft,
en het is ook geen ton, do vertrekken voor zulk
een enkele gelegenheid overdreven te laten
dccoreeren. Daarentegen is er een ander kostbaar
genoegen bijgekomen. In vroeger tijd spoelden do
dochters des huizes en haar vriendinnen wat op
de piano, men zong wat, en iemand, die goed
reciteerde, werd met genoegen aangehoord. Tegen
woordig kan eene gastvrouw niet volstaan zonder
een opera-zanger, een acteur van professie,
een dichter die zijn eigen verzen reciteert, of een
vreemd musicus. Een bezwaar daarbij is het, dat
men het over de belooning dezer kunstenaars niet
gemakkelijk eens is. Sommigen zouden zich
beleedigd achten, indien men hun honorarium aan
bood, anderen verwonderen zich. wanneer dit
verzuimd wordt. Gastvrouwen, en ondor deze de
alleraanzienlijkste, meenen hoe goedkooper, hoe
beter." Omtrent de tooneelen hieruit voortspruitend,
gaan allerlei verhalen rond. Van eenigo groote
zangeressen, Patti, Nilsson, enz., is het bekend,
dat den volgenden dag de nota van eenige tientallen
ponden voor elk lied komt, wanneer niet de gast
heer een voldoenden bracelet, broche of iets der
gelijks heeft gegeven ; maar niet iedereen kan zoo
doen, eu een aantal kunstenaars vinden het
moeiplijk zich aan het gratis verleenen van hun
talenten te onttrekken.
Do zanger Grossmith ontving een bezoek van
een heer, om hem tot een diner bij oen zeer
groote dame uit te noodigen, en vernam toen, dat j
men van hem een lied verwachtte. De arii.st \
noemde toen zijn honorarium. O, Lady Dash
meende, dat als u te dineeren kwaamt, u geen
honorarium zoudt vragen". Ik geloof niet", ant- }
woordde Grossmith, dat ik voor meer dan een |
halven guinje zou kunnen opeten en drinken, en |
mijn honorarium is veel moor; maar als Lady
Dash wil, kan zij er de kosten voor het eteu
aftrekken".
Een groot Dnitsch musicus werd den vorigen
winter, na het diner, door do gastvrouw vriende
lijk, maar vastberaden, naar den pianotabouret
verwezen, met de woorden: Nu is uwe plaats
daar .'" De bcleedigde Germaan haalde terstond
een sovereign uit zijn zak, en zeitle : !k wil mijn
diner betalen." Do dame weigerde natuurlijk het j
muntstuk aan te nemen, on de maestro verliet de i
kamer, nam beneden zijn jas en hoed en duwde
den lakei, die hem uitliet, hot goudstuk in de
hand. Een der meest geliefde zangeressen
doet haar uiterst zachtmoedig'gemaal als cerberus
en draak verschijnen. Als de gastvrouw haar eea !
aria vraagt, is het: o, waarde mevrouw, ik zou
het zoo gaarne doen, ik zing gaarne in een salon ;
maar mijn man zou het mij zoo kwalijk nemen ;
hij wil volstrekt niet dat ik op mijn vrije avon
den zing." i
* '
* * j
De bruidskorf, de corbeiUe, die een Fransch i
bruidegom zijne bruid aanbiedt, wordt ook over
de Fransche grenzen hier en daar nagevolgd: het
is dus de moeite waard, te zien wat zij als
strikt noodig" moet bevatten Dit strikt noodig"
geldt natuurlijk toch alleen voor degenen, aan
wie het strikt noodige" nooit zorgen baart. De
corbeille bevat dan vierderlei zaken: bont, kanton,
juweelen en stoffen. Voor hout wordt als onont
beerlijk op dit oogenblik beschouwd een jaquette
van ottervel of een ander kostbaar bont voor
overdag, en een groote mantel van pluche, met
petit (/ris oïcluvre du Thibet gevoerd, voor 's avonds.
De kanten worden, als er mogelijkheid op is, niet
nieuw gekocht, maar van grootmoeders en tantes
cadeau gekregen, denlelles de familie; de jonge
man die ze koopen moet, betaalt de deilles malines,
point d'Alencon enz. verschrikkelijk duur en heeft
er nog zooveel pleizier niet van.
De juweelen zijn vooreerst de huwelijksring,
vroeger gewoonlijk niet een geklóurden steen of
parel met diamantjes omringd, tegenwoordig
liever versierd met een paar steenen in verschil
lende nuance zonder zichtbaar montuur. Het
strikt noodige" in verdere juweelen is geheel
een quaestie van fortuin; do corbeille kan dus voor
eenige honderdon francs of voor een millioen
bevatton. De moeder van den bruigom, al zijn vrou
welijke bloedverwanten dragen er toe bij; het
is niet verboden er geheele rivieren, tallen van
armbanden, broches, pendelo<[><es, kapspelden dia
demen, al wat men maar wil, in te leggen Toch
laat men allicht voor de jonge vrouw de kost
baarheden nieuw monteeren. Van grootmoedcr's
rivière wordt iedere diamant afzonderlijk genomen
eu als een kapspeld opgemaakt, zoodat de bruid
er haar gansche kapsel als met dauwdruppels mee
bezaaien kan; van de roset vau een armband
maakt men een broche, van grootvaders schoen
gespen weereen armband,enz Ook een kapspiegeltje
liefst met Saksisch porselein, met tiligrane of met
gekleurde steenen omgeven, behoort in de corbeille.
Eindelijk de stoften. Men neemt er niet meer
zooveel als vroeger in den bruidskorf, omdat de
kleuren zoo wisselen; toch behooren er minstens
de stoffen voor vier kostbare japonnen in, fluweel,
satijn, pluche ; tegenwoordig ook allicht een afge
paste japon van kostbare stof met borduursel,
passementerie of kralen overdekt.
In vroeger tijd behoorde ook de bekende
cachemire erin ; verstandige jonge bruidjes hebben
hare bruidegoms dat afgeraden, en nu worden ze
er niet meer bij genomen. Een paar parasols, een
sortie en dergelijke bijkomende artikelen zijn
naar verkiezing; vaak ook heeft de bruidegom
sinds lang een verlanglijst" opgezamelj, die hem
het kiezen gemakkelijk maakt.
favoritcs eene buitengewone bekoorlijkheid
Een nieuwe eisch bij het huwelijk zijn buiten
gewoon mooie kussens voor het jonge paar, om in
de kerk op te knielen. Men maakt ze te Parijs voor
de bruid van wit satijn, met in zilver geborduurd
wapen of monogram, en echte dentelte duchesse.
Voor den bruidegom is het ook wit satijn, maar
a jour gewerkt, zoodat de voering, blauw voor
een blouden bruidegom, goudlaken of vieil or voor
een donkeren, te zien komt; met zilveren of
gouden franje.
* *
De dameshosden, die in de mode gebracht worden,
zijn al lager en lagor van bol; sommige zijn zoo
laag, dat do draagsters er haar kapsel voor ver
anderen. Zij zijn heel broed van rand. nogal
achter op het hoofd gezet, in het anr
ulemodel van bet laatste voorjaar, en van binnon
met fluweel of zelfs een rand van struisvedercn
gevoerd. Bovenop draagt men de vogels, in Frank
rijk bij hot half dozijn en te Londen bij het dozijn.
* *
Hoe komt Jane ll-uling, die zeshonderd maal
Claire in Ohnet's Muitre de Fort/ex heeft gespeeld,
aan hare beroemde mooie oogen 'i Een New-Yorksch
blad beweert het to weten. Die oogen zijn niet
enkel van het helderste on zuiverste bruin, als
van do bedding van een bergstroom, zij zijn niet
enkel omzoomd met 0011 dikke franje van zwarte
zijden wimpers, maar zij zijn ook ongewoon, on
natuurlijk brood geopend, gazellenoogcn. Dit is
het opmerkelijkste in haar gelaat on ais zij op
iemand het oog richt, denkt hij terstond aan al j
wat hij ooit gelezon hooit van odaliskcn-oogen.
van de amandelvormige oogen dersclioone
Circassischen en al wat de Oostcrsche poëten verder
van oogen vertellen.
Het New-Yorksche blad beweert, dat de sehoone
en talentvolle Jane deze oogen verschuldigd is
aan een kleine kunstbewerking, door haar vader
in hare jeugd or op toegepast. Onder de Turken
is liet een zeer verspreide gewoonte, do oogen
dor meisjes dio voor den harem worden opgevoed,
aan de hoeken door eouo insnijding een weinig
te verlengen. Men doet dit al zeer vroeg, op
hot tweede of dorde jaar, mot een lancet. Ter
wijl do wond geneest, trekt men do oogleden
icderen dag een weinig naar buiten, en zoli's
wanneer zij genezen is, houdt men dat uitrekken
dor oogleden nog wat vol, zoodat liet oog, als het
goed gelukt, ideaal lang en smal wordt, on aan
d
verleent
Laura Schirmer, die onlangs in het palcis van
den sultan vergiftigd word. trok ook door haar
lange mooie oogen zijne aandacht. Madame
Ilading's vader nu woonde lang in Turkije, loerde
er de operatie en paste baar indertijd op zijn
driejarig dochtcrlje toe, dat heldere brnino oogon
on ecu blonden krullobol had. Hetzij hot verhaal
waar is of niet. :n ding is zeker, dat Jane
llading's oogon buitengewoon mooi zijn.
Op een bal te Londen beeft een
heiliirschcnneiui" baltoilot yrooto verontwaardiging opgewekt
en niet ten onrechte. Op een bal in de
handelswereld verscheen do vrouw van den kleermaker
Koon met een kleed dat bijna uitsluitend uit
schuierende gouden trossen bestond. Kcnige des
kundigen onder de genoodigden, verklaarden, dat
al bot goud echt was, en Mrs. Koon wel voor
3000 pond goud aan het lijf moest hebben. Ieder
een sprak over dio pracht, on men kwam te we
ten, dat do kleermaker Hoon uit de synagoge
in Boralightstreet, van do daar bewaarde
bidmantels de rijke gouden zoomen on tressen bad
losgemaakt on ei' liet dauscostuuui zijnet1 pracht- ',
Hovende vrouw modo had versierd. De woede !
der mannen, die hun bidgowaden aldus ontheiligd
zagen, was grenzeloos; zij schenen don kleermaker
to willen lynchen en de politie had de grootste
moeite om hem ongedeerd voor de rechtbank te
brengen.
* *
Een middel om vruchten lang versch te houden
is het volgende: Helder wit zand wordt zoolang
gewassdien, tot water, dat men er bovenop giet,
geheel helder blijft, dan giet men het water er
af, droogt het zand in do zou on giet er cognac
of Franschen brandewijn op. Men kiest dan do
vruchten, niet, al to rijp, maar toch voldoende.
droogt ze goed af, en pakt zo in liet zand^ zoo
dat ze elkander niet raken. Men kan zo in hou
ten of andere vaten bewaren, do eerste moeten
niet te warm, de tweede niet to vochtig staan.
De iirma Wijnman on Pohl, Warmoesstraat 15,'j
heeft, gebruik makende van de becrsclicnde mode
om gezellige hoekjes te vormen, een nieuw soort
kamerschutten en tochtschermen in den handel
gebracht, die even doelmatig als sierlijk zijn. Deze
schermen zijn geheel vau hout vervaardigd; zij zijn '
bijna onvcrslijtbaar on nemen, daar zo niet ge
vouwen, maar opgerold worden, zeer weinig- plaats
in wanneer men ze niet gebruikt.
Ook voor tuin, balkon, veranda, enz. kunnen
deze schermen van voel nut zijn om winti en zon
to weren; zij zijn zeer plooibaar naar binnen
en naar buiten en kur.nen dus in alle mogelijke
standen worden geplaatst.
-?» ' *
In do omslag van dit blad zal mon eeno annonce
vinden van den heer Jacques Lovy, Kalverstraat
44-?Ki. In hot bekende magazijn, dat het voor
recht beeft van steeds de belangstollende blikken
van allo wandolaarsters to trokken, zal voortaan
alleen, de branche levering naar maat van costumes
on mantels" worden voortgezet en hieraan eeno
groote uitbreiding gegeven worden. Mot hot oog
hierop wordt do geheele voorraad confections, al do j
gemaakte damesartikelen, uitverkocht. De klanten, j
die gewoon waren hier eene elegante keus te vin- j
den, zullen het magazijn, dat zijn knipsters en
werksters behoudt, getrouw blijven; intusschen zal ?
ook dezo uitverkoop van deugdelijke en sierlijke
confections wol druk worden bezocht.
In La Vie Parisieniie wordt bet volgende onder
scheid gemaakt tusschen de wandelaarsters op
de boulevards:
Do vreemde dames blij ven kijken voor de winkels
der juweliers; die uit do provincie voor do
inodemagazijnen; de Parisienne, van de soort die
bij de premières in een avant-scène zitten
voor de winkels van linnengoed en borduursel-,
de femme du monde voor do uitstallingen der
bloemisten en voor de galanteriewinkels.
E-e.
Allerlei.
Een tragi-comedte zou de lïoraeinsche Kotzebue
bet stuk moeten noemen dat hij zou willen be
stemmen om de jongste gebeurtenis in hot
Q.uirinaal ten tooneele te brengen. Kort na midder
nacht ontdekten voorbijgangers, dat uit de onderste
verdieping vau een der zijvleugels, uitkomende in
do Via venti Settembre, juist onder de vertrekken
van keizer Wilhelm, rooiïwolkcn opstegen Snel
werd hei' slot gealarmeerd en men beproefde het
vuur meester te worden, dat in een ruim maga
zijn, gelijkvloers, dicht naast de kanier waarin
het goud en zilverwcrk geborgen wordt, was uit
gebroken. Maar nu bleek bet heiaas dat de vor
deringen der Eeuwige Stad op het gebied van de
brandweer in weerwil van het MénéTékel
bij don brand van het Palazzo Odescalclii!
nog zeer twijfelachtig waren. Men riep om de
brandweer van het paleis .... maar de gereed
schappen bevonden zich juist in de brandende ruimte.
Men telefoneerde om de stedelijke brandweer. ..
maar do teleplionen werkten niet. Men U'aalitte
de kranen der waterleiding te openen . . . maai
de sleutels bad men niet bij de hand, en men
moest de,kranen vernielen. Ten slofte wierp men
de bekende brandblusehgninaten in de vlammen ...
maar dczo lekten begeeiïger omhoog dan ooit.
Eindelijk kwamon ,?ó minuten mul at men den brand
had bemerkt, de beroemde met vier handspuiten
gewapende pompieri aandraven, die nog altijd
geen gelegenheid hebben gevonden om te tooncn
dut zij op gelijke lijn staan met hun collega's te
Milaan en te Turin. Daarbij ontstond zooals
de rtomeische pers eenstemmig verklaart ecu
grenzeloozo verwarring, die het blussclien in alle
opzichten onmogelijk maakte. Eerst na ,'! uur in
den morgen was men den brand meester en wa
ren daarmede de binnen den kring van den
brand gelegen Salla degli Svizzori" on de
Cappella Clementlna'' met hun kunstschatten gered,
Met recht vraagt de pers der Eeuwige Stad zich
heden af, hoe hut wel bij brand met den eigen
dom en het leven der gewone burgers gesteld
moet zijn, wanneer in liet koninklijk paleis
dingen kunnen gebeuren, zouals wij ze pas heb
ben geschilderd.
Dezer dagen werd te Ziïrich een dichter-moor
denaar gearresteerd. Gcorg Adam eisz uit
Buchhaus (Ueneden-Frankcnland) een om zijn
ruwe lichaamskracht en karakter gevreesde per
soonlijkheid, had. nadat zijn industrie, een steen
groeve, hom had geruïneerd, den 'J l en Sopt. te
kircho'.ilamitz (Opper- l'rankeuland) beproeft], maar
te vergcoi's. van iemand geld te verkrijgen tot
dekking cener vervallen schuld. Op don terugweg
ontmoette hij den slachter Frank uit l!u"hhaus,
een bemiddeld man, dien hij mot C'-n tninsiaak
n;>ei>l<ieg en van zijn ge',d berooft'ü. liet lijk wierp
hij daarna in een naastbijzijmk' beek. De verden
king van den moord viel spocuig op den inmiddels
verdwenen Seisz liet gerucht van de misdaad
drong ook door tot in Zwitserland. Bij een beeld
houwer te Ziïrich werkt ook een jonge man uit
de omstreken van Buchhaus. Eenige dagen gele
den meldde zich bij zijn patroon een nieuwo
arbeider aan en de jonge man die van bot in zijn
geboorteplaats geploegde misdrijf had gehoord,
herkende hem als den voortvluchtige!! Sci^z Hij
deeide een landsman zijn ontdekking- mede, die
met Seisx bij do chnvaiix-iogers bad gediend en
hem eveneens zeer goed herkende.
Nu werd de politie van 't geval in kennis ge
steld on do arrestatie volgde. Soi.sz ontkende
alles, wilde Mekel boeten en den vroegeren
krijgsmakker niet meer kennen. Hij wist niet dat er
intusschen reeds van wege de politie een onder
zoek op zijn kamer bad plaats gehad En wat
was het resultaat van dat onderzoek geweest
Op een stukje papier stond mot potlood in
kreupelrijmcu liet geheele verhaal van don moord
beschreven. Ssisz had zelf een dichterlijke be
kentenis opgesteld. Toen men hem het
papieitoonde, zakte hij in elkaar en bekende.
Wie kent niet den Toren van Chillon", de
vreugde van sentimenteelo Engelsclie dames,
dieeen toertje maken op het meer van Genève,
terwijl zij praten over don ongelukkigen
Bonnivard en de gedichten van lord Byron !
Do Toren van Cliillon" is de staatsgevangenis
van hot kanton Yaud gebleven ; slechts sluit men
er, om do Engelsclien genoegen te doen. sedert
1818 niemand meer in op.
Toch hoeft bot bestuur van het kanton Vaud
er weer oen gevangene hoen gezonden, zekere
M.ss Sterling, aanvoerster van het logor dos Heils,
die daar gelegenheid zal hebben gedurende 10(1
dagen na te donken over don ongelukkigen
Bonnivard !
Geen onpractische lui, die Zwitsers !
Volgens berichten, door de Fran'kjnrtcr Zlg. uit
Krakavt ontvangen, heeft er op de spoorlijn
KomolGalahy een diefstal plaats geluid in een trein, die
uit ;üwaggons bestond en do bagage van den ('zar
bevatte. Deze trein is met slechts 20 wagens te
Komol aangekomen.
De twaalf ontbrekende waggons zijn met don
volgenden trein te Ivomel gearriveerd. Alle kost
baarheden, die zij bevatten, zijn verdwenen, even
als de conducteur, dien men voor den diefstal
verantwoordelijk acht.
Niet alle muzikale genieën toonden, zooals
Mozart en Mendelssohn, reeds in de vroegste
jeugd hun voortreffelijkheid. Do zoon van Karl
Maria von Weber vertelt, hoe de jeugd zijns
vaders allesbehalve een muzikaal paradijs goweest
is. Karl Maria kroeg onderricht van zijn vader
eu van zijn broeder Fridolin, die beiden maar
een zeer zwakke gedachte van Kaïi's talent had
den. Eens zelfs, wierp Fridolin den strijkstok
waarmede hij Karl herhaaldelijk op de vingers
getikt had, weg, en zeide: Kareltje, je kunt