Historisch Archief 1877-1940
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
No. 538
ia ,de Orkestratie, die echter op de plaats, waar
ditmaal zat, tamelijk achter in de zaal niet
waarneembaar waren zoo ja dan wel eens
minder goed schenen te slagen. Met name de
hoorns waren in dit werk niet zeer gelukkig. De
TÏoloncel-p°artij is eveneens dankbaar te noement
xboals men dit van den componist, die zelf cellist
is, kan verwachten; evenwel zal 't w«rk in 't al
gemeen beter in eene salon met pianobegeleiding
Voldoen dan met, Orkest in een zoo groote zaal
als die van het Concertgebouw. Ook zijn de af
zonderlijke deeltjes, waarnit de Suite bestaat, wel
?wat al te kort, zoodat, het geheel zich te veel voor
doet als een som van brokstukken, waardoor de
totaal-indruk niet groot, is te noemen. Echter
zijn er, zooals gezegd, zooveel schoone détails in
het werk te vinden, dat wij den heer Bosmans
dankbaar zijn, dat hij dit lieve werk hier bekend
maakte.
Waarschijnlijk vanwege de kortheid der afzon
derlijke deeltjes en hun uitwerking op het geheel,
die ik zoo juist besprak, heeft hij uit liet werk nog
de Gnomentanz geschrapt, die anders nog al karak
teristiek is. Het niet zeer effectvolle slot K
rkkehr betiteld, naar ik meen heeft hij terecht
vervangen door Papilion van Popper, een nummer,
Tjttt in eeii Suile^ »im Walde" getiteld, zeer goed op
op zijn" plaats is. De solist heeft mij door
sehoonen toon van onberispelijke zuiverheid, gernak
en meesterschap over zijn inst.ru ment bekoord.
Evenwel had zijn voordracht zonder geaffecteerd
te worden nog warmer, kleurrijker, en hier en
jaar o. a. bij cadenzen breeder kunrieu zijn,
waardoor meer rust en diepere indruk van het
geheel zou zijn verkregen.
Ook nam hij het eerste deel, Ei/itritt, m. i. te
snel en den Elfentanz daarentegen veel t.e langzaam,
waardoor dit deel iets sleepetids en gedrukts
verkVeeg, dat ia 't, geheel niet met de traditioneele
luchtigheid dier fabelachiige wezens overeenkomt;
de'Keer zware fluffcoletlea aan liet eind van dit
nummer gelukten overigens uitstekend. Als
glanspunt vaii het werk zoowel qua compositie als
uitvoering noem ik: no. 2 Anducht, met zijn
diepgevoelde, heerlijke tweede melodische plirase,
die haar climax in de hooge iigestreepte a in de
violoucelpartij bereikt, en die met al de warmte,
welke hierin behoort te worden gelegd, volkomen tot
baar recht kwam. De heer BoMnans zou m. i. om
virtuoos te zijn (in den goeden ziu des woords)
nog het een en ander moeten wijzigen mér dan
leeren; terwijl hij nu reeds is.- een degelijk, vol
komen ontwikkeld kunstenaar en meester.
7 December. F.
MÜZIEKAAL OVERZICHT.
Rotterdam, 6 Dec. 1883.
Een ster zou onzen Opera-hemel verlichten!
verlichten! Mevr Pascalides-Basta uit M
nchenWeenen was door de Directie geëngageerd voor
eenige gast voorstellingen en zou hier optreden
als Carnien; de meest hoogdravende rccensiën uit
Duitsche bladen overtuigden ons a priori van de
buitengewone hoedanigheden dezer zangeres en
het gevolg was dat trots Je verhoogde prij
zen de schouwburg goed bezet was. Een
deel dezer belangstelling van het publiek mag
zeker wol aan het uit te voeren werk toegeschre
ven worden; Carmen werd hier toch door het
Duitsche personeel nimmer uitgevoerd en slechts
weinigen woonden er de Fransche voorstellingen
van bij. Do roep die het werk, on terecht geniet,
mag dan ook velen naar den Schouwburg gelokt
hebben, afgezien nog van de beloof Ie ster. daar
men op dat punt hier tamelijk voorzichtig is,
Welnu, Mevr. Pascalides-Basta bezit zeer fraaie
stemmiddftlen, heeft in ecno uitmuntende school
geleerd en staat ook als tooncelspeelstcr vrij hoog;
alleen, dat is voor de wcdergave van cene Carmen
niet voldoende; de verto'.kster dezer rol moet iets
zij het ook niet a'Jcs van de demonische
schoonheid bezitten, die de handeling voor het
publiek begrijpelijk moet maken, en ik zeg
het niet als verwijt en wensch ook niet als onga
lant beschouwd te worden, want Mevr. P. is eeno
hupsche dame deze bezit de gast niet. Het
publiek was dan ook tamelijk koel; wellicht of
vrij zeker bracht er het ontbreken van een
goeden Joséhet zijne toe bij. dat Mevr. P. niet
geven kon wat zij blijkens do Duitsche bladen
in deze rol geven kan. De hoer Walthor was
zeer ongesteld en trad slechts op om do voor
stelling mogelijk te maken; hem komt daarvoor
overigens dank toe.
De overige bezetting met de dames Siraony en
Lorenz en de heeren Stierlin, Bolle en Mastorff
was recht goed ; het kwintet in het 2e bedrijf
werd meesterlijk gezongen; ook de mise en scène
was goed verzorgd en zoo gaf deze voorstelling
weder opnieuw blijk van de voortvarendheid en
dec ijver dor Directie. Aanst. Zaterdag treedt
Mevr. P. als F-rait Ftittli op in V-ie Itistigen
WeiIer von Wm'lsor; daarin zal zij zonder ecnigen
twijfel zér voldoen. V.
LE L1VRE D'OR,
In een der schetsjes uit het letterkundig leven
te Parijs'' die ik 11. Maandag in cene vergadering
der Hollandsche Maatschappij van Fraaie Kunsten
en Wetenschappen te Amsterdam voordroeg, was
sprake van Lc Uwe d'w de la baronne Artémise.
Daar ik de geschiedenis van dit boek onder de
letterkundige tobberijen" rangschikte, waartoe in
het woelige Parijs zelfs schrijvers van veel talent
zich telkens veroordeeld zien, en daar ik er niet
veel anders van wist te verhalen dan dat het sints
meer dan een jaar ter perse lag" en de pers
maar niet verlaten kon, zoo had ik den waren
naam der mij bevriende schrijfster achter den
verdichten titel van la baromie Artémise" ver
borgen.
Ik sprak de vrees uit, dat het beloofde goud
van dit boek zelfs in 1889 nog niet als trennes"
dienst zou kunnen doen. En ziet, toen ik den
volgenden dag, thuis gekomen, weer vóór mijn
schrijftafel ging zitten, vond ik daar het lang
verwachte boekje liggen, en las ik op het schitte
rend omslag, in goud en zwart den uitlokkendcn
titel: Le livre d'or de la Comtesse Diane.
Op het oogenblik dus dat ik de lijdensgeschie
denis verhaalde, was die geschiedenis reeds ten
einde en was mij door de schrijfster het glansend
bewijs van haar succes toegezonden.
Le livre d'or" is ontstaan uit een Parijsch
gezelschapsspel, dat sints onderscheidene jaren
ten huize tier Comtesse Diane (de gravin de
Beausacy), de geestige schrijfster der Maximes de
la Vie, gespeeld is.
Een zeker aantal vrienden vereenigden zich na
elf uren 's avonds om een gezellige tafel in den
salon der comtesse. Kleine strooken papier en het
noodige aantal potlooden lagen gereed. Elk der
gasten schreef geheimzinnig eene vraag op een
der papiertjes, vouwde het dicht, voorzag het van
een. adres en liet het, altijd zijn incognito bewa
rend, aan een der anderen toezenden. Deze moest
dan zijn vernuft spitsen op het vinden van eeu
antwoord, dat een aardige gedachte moest
beholsen in pnntigen vorm uitgedrukt. Al de papierijes
werden vervolgens iti een korf je door elkaar geschud,
en door de comtesse, die hut geheim van hot auteur
schap, ofschoon het haar meestal niet ontging, met
echte hoffelijkheid eerbiedigde, achtereenvolgens
voorgelezen Werd een der antwoorden met gejuich
en handgeklap begroet, dan wierp de gastvrouw een
vragenden blik op den schrijver, die natuurlijk in
dit geval gaarne zyne anonymiteit prijs gaf, en
het geestige gezegde werd ingeschreven in Le
liore d'or.
Somtijds ook werden algemeene vragen gesteld,
waarop elk der aanwezigen een antwoord geven
mocht, zoodat de vergaderde vrienden uit tal van
gelukkige of ongelukkige invallen en meer of min
geslaagde formules een keuze konden doen vooi'
de kostbare Diaden van het gulden boek.
De heer Gaston Bergeret, een der trouwste en
geestigste vrienden van de comtesse Diane, ver
klaart op zeer onderhoudenden toon, in fijnen
trant, al de geheimen van dit prikkelend spel in
de voorrede waarmede zijne vriendin hem verzocht
had de eerste bladzijden van Le livre d'or te
versieren. Geestig zegt hij aan het slot dier voor
rede: Er is een zeer eigenaardig talent noodig
om in gezelschap met zulk soort van gedachten
succes te hebben Mei scben met buitengewoon
veel geest komen er dikwijls slecht ai, misschien
wel omdat zij de zaak te ernstig opvatten en do
waarheid zoeken, terwijl men hen slechts om den
schijn der waarheid vraagt; anderen, veel
minder begaafd, geven dadelijk het antwoord
dat verlangd wordt, zonder in de juistheid
der opmerking, in het verrassende en dubbelzin
nige van vorm en inhoud, de passende maat te
overschrijden Het is een luchtige en lijne
kunst, maar waarin men spoedig een zekere han
digheid kan verwerven ; met een weinig gewoonte
en een goode dosis geluk krijgt men toegang tot
Ie livre d'or. Hot jeu dos petits papiers'1 is ten
slotte niets anders dan de kunst om gedachten
uit te spreken zonder dat men gedachten heelt"
Op de lijst der medewerkers, die, onder den
titel La clcj du Utre d'or, aan het boekje is toe
gevoegd, komen beroemde en ook in den vreemde
met luister bekende namen voor, als: Joseph
Bortrand, Henri Martin. Sully Prudhomme, leden der
Académie franc,aisc, Charles Tissot, de gewezen ge
zant van Frankrijk te Cunstantinopel, José-Maria
de Heredia, den vaardigen sonnettendichter, en
anderen.
Daar enkele dier medewerkers sinds gcruiincn
tijd overleden zijn, mag men onderstellen, dat
Le litre d'or het werk van lange jaren bevat Ook
de vorstelijke naam van Carmen Sylva wordt op
die lijst aangetroffen. Doch ik botwijlel of de ko
ningin van Kumenic anders dan per telegraaf of
door bemiddeling van haar begaafd holdametje
Helene Vacaresco, die ook onder de medewerkers
behoord, aan het spel der papiertjes hoeft deel
genomen.
Het is een waar genoegen, waartoe ik vele mij
ner landgenooteii durf opwekken, om iu het keu
rig bewerkte boekje te bladeren en zich aa.i de
geestige invallen en de fijn geciseleerde opmer
kingen der gravin en van hare vrienden te ver
gasten. Het zou mij niet verwonderen, zoo zij in
de meeste gevallen den prijs toewezen aan de
gastvrouw zelve, die in het uitdenken van fijne
gezegden een ware virtuositeit bezit.
Van haar zijn, onder anderen, deze antwoorden :
quel est volre peinti'e, quel est votre poi'ie? Mor.
peintre, Ie souvenir ; mon poète, l'espérance.
Qu'est-ce q^'itn béiié? (Jne conséqucnce.
(Ju'eslce qn'tin omnibus? L'équipage du pauvre, et
l'économie du riche. Qa'eat-cc qii'une allutnce
(n.l een trouwring') ? Le premier anncau de la
chainc. A quoi scrt la ricill&se? A vivre
cncore. Qne/le diftérence y a-t il entre l'amitie
et Vamour? Elle se souvient de toa'; il fait tout
oublier.
Zoo zou ik lang kunnen voortgaan. Den naam
der Comtesse Diane vindt gij bijna op elke der
tweehonderd bladzijden van het boekje. Aardig
is ook deze van haar: qit'est-ee que la fiï-i:re? Une
nuit blanche et des idees noires. (Jtt'est-ce
qu'un point sur uu i'i Le strict superfiu.
Qa'est-cc f^ite Ie somineil? On se léve quand il
arrive. Maar een harer vrienden had vooraf reeds
geantwoord: On s'uudort quand il arrive.
Ziehier een paar antwoorden van Sully Prud
homme : Qiiclle différciice faites-vous entre la
gaïtéet la jotc ? La joie peut eire sérieuse, la
gaitérit. (Juelle dif/i'i'cnce entre la tristease et
la melancolie? La inéiancolie est la tristesse
qui ne compte plus ses causes. Qnelle est la
diff/?i'ence entre te déisir et la volante? Le désir
est un essor, la volontéun cttbrt. Men herkent
hier den dichter die, van zijn eigen poëzie spre
kend, gezegd heeft: je préféréla déiinition a
la comparaisoii pour readre ina pensee."
Soms kunt ge bij het doorbladeren, het vermoe
den niet afweren, dat l'esprit" van dit geestig
gezelschap wel eens l'esprit de l'escalier" is ge
weest, of dat een der gasten eene vraag gesteld
heeft om een antwoord uit te lokken dat een
ander had meegebracht. Zoo ging het mij. bij
voorbeeld, bij het lezen van dit petit papier":
L'amour est-il cncore volage qnand on lui a
coupéles ailes ? Il ne s'envole plus, mais il s'en
va tout de même. En van dit: Qui est-ce qui
d'en va sans se rdoiirner? Celui qui est sur
d'être rappelé.
De vragen roeren allerlei onderwerpen aan,
n?aar meest quaesties van gevoel, en onder deze
bekleedt de liefde natuurlijk de eerste plaats.
Aardig is een der antwoorden op de vraag:
Qu'est-ce que Vamour platonique ? Un civet sans
lièvre. En wanneer het gezelschap ondeu
gend wordt, komen er soms vermakelijke gezeg
den voor den dag. Qti'eit-ce quune dame'?
Une femme habillée. Kat-on rraiment
autoriséa faire brüler sa belle-mère? Oui, mais a
potit feu. Qtie pensez-vous des femmes en gênêral
et des hommes en particulier? J'aime mieux les
hommes en général et les femmes en particulier.
Queues fwent les trennes d'Adam a Ene?
Depuis Ie malheur, une feuille de vigne. Het is
echter hij die laatste vragen zeer duidelijk dat
het antwoord gereed lag voordat ze gesteld wer
den, zoodat l'iraprévu'' er niet in de verhouding
aanwezig is, die de heer Gaston Bergeret
wenschelijk achtte.
Zeer eigenaardig wordt de rij der vragen be
sloten met deze, die zoo geheel en al den toon
aangeeft van het geheele spel dat hier gespeeld
is: (Ju'eat ce qu'tine nuance? Van de negen ant
woorden die op deze vraag gegeven zijn, verdienen
deze twee van de Comtesse Diane zelve, dunkt
mij, den prijs: Ce qui se glisse entre les mots"
en La différence qu'on fait ne la croyant pas faire."
Sully Prudhomme vatte al die antwoorden samen
in een aardig versje, dat den bundel waardig
besluit.
Mocht ik bij sommige mijner lezers den lust
hebben doen ontwaken om dit Fransche vuurwerk
in zijn vollen luister te zien schitteren en te
hooren knetteren, ik zou er mij voor de comtesse
Diana en haren uitgever in verheugen. En nog
meer zoo men beproefde het eens af te steken in
een Hollandsche kamer.
A. G. VAN HAMEL.
Katalog der Ttöniglidien
Gemaldegalerie git CasscZ, van I)r. OSCAB
EISEXMANN, Director der Gemalde Galerie,
Cassel 1888.
De nieuwste Duitsche Musciun-Catalogen mogen
over het algemeen kostbare bijdragen genoemd
worden voor do geschiedenis van onze beroemde
nationale schilderschool van voorheen. De cata
logus-litteratuur, hoe dor zij ook schijne, is
een goudmijn voor ieder die zich met do
kunstgeschiedenis bezig houdt en hare vorde
ringen gadeslaat, welke door ieder nieuw uitko
mend boekdeel vari dien aard worden in het dag
licht gesteld. De samensteller is, wat het
his'orisch-biograhsch gedeelte van zijn taak aangaat,
in de eerste plaats compilator, hij voegt er
slechts bij; wat hij er nieuws weet bij te
vertellen. De jongste is dus in vele opzichten
do beste, maar de ouderen kan men daarom niet
wegwerpen, omdat het buitengewoon groote getal
van Hollandsche meesters niet in alle Musea door
oen of meer hunner werken vertegenwoordigd is.
Onder de uitstekende Duitsche catalogon verdienen
alzoo die van Berlijn, Munchon, Weenen en
Di-csden, allo voorloopers van die van Cassel, genoemd
te worden. Wat het kunstkritische gedeelte van
de taak des samenstellers aangaat, het valt
moeiclijk daarover een oordeel te vellen, wanneer men
met de stukken zelve niet bekend is. Hoezeer
do handteekeningcn op de schilderijen daartoe een
eerste wegwijzer zijn, zou het iiaiei klinken daar
aan immer een onvoorwaardelijk geloot te schenken.
Dat er in den kunsthandel hier en elders veel in
dit opzicht wordt geknoeid, is overbekend. Zoo is
er dezer dagen in de Brakke Grond een
landschapxchilderij verkocht, dat midden op den weg
duidelijk gemerkt was Hooit", l lot stuk was in
de manier van Ilobbema gepenseeld. Kaakt zulk
een stuk in verkeerde handen, dan kan do ver
leiding wel eens te groot worden om met behoud
van de eerste letters die handteekcning te veran
deren, en er zou \vecr een valschc Hobbema, die
het tienvoudige van een Hooft waard is. in de
wereld zijn Het komt er dus op aan de valsch
gemerkte en do niet gemerkte stukken te
attribueercn. Dit is een werk wat een bijzondere mate
van kennis en laat ik er aanstonds bijvoegen een
speciaal gevonnden blik vercischt. Het is en blijft
echter een gevaarlijk werk.
Een vereisclite voor een dcgelijkon catalogus is
nu in de eerste plaats ecnc getrouwe reproductie
van de handteekeningcn. Wat do
historisch-biograi fische aanteekcningcn en deze reproductiën
aanI gaat, neemt de Casselsohe catalogus een eerste
plaats in. De samensteller beeft zich daarvoor
tijd noch moeite gespaard. Wat do Hollandscho
kunst aangaat, heeft hij zich verzekerd van de
medewerking van den beer A. Bredius, dont Ie
j tiom" om met den Franschen knnstgeleerde
i E Mirhel te spreken fait aujourd'hui autorit
l et dont la compétencc a etc a bon droit invoquée
dans la plnpart des catalognes allemaiids"'
Het meer dan 450 blz. rijke boekdeel begint
met een lezenswaardig historisch overzicht der wor
ding der galerij van de hand des bcercn von Drach.
liet systeem van don catalogus is niet bet onsys
tematische alphabctische, maar dat cener
verdoeling in tijdvakken met onderverdceling in nationale
scholen, ieder stuk is uitvoerig beschreven en
wordt voorafgegaan door eene korte biografie dos
meesters en vaak besloten door een facsimile van
de naamtcckening. Do maten en de geschiedenis
van het stuk, die soms merkwaardig is wegens de
verschillende attributies, zijn er bijgevoegd, terwijl
hier en daar op het schoon of op de gebreken van
het werk wordt gewezen.
Om zulk een catalogus te vervaardigen moet
men kunsthistoricus en kunstkenner tevens zijn.
Dr. Eisenmann bewijst dat die gelukkige
vcreciiiging in zijn persoon is te vinden.
Terwijl de groote buitcnlandsche Musea alzoo
hunne catalogen naar den cisch des tijds en der
i wetenschap inrichten, blijft ons rijke Rijks-Museum
j er nog steeds van verstoken. Werdt het geen tijd
| dat de uitstekende catalogus van den beer Bredius
in den geest van den Casselschen Catalogus wordt
bewerkt:1
IDEEËN VAX EEN KUNSTENAAR,
Augnste Préault, de beeldhouwer der romantiek,
liet een aanteekenboekje na, waarin over kunst
aardige opmerkingen en aforismen. Wij laten er
hier eenigcn van volgen, die, ineen en we, vooral
niet minder zijn dan de meer bekende afzonderlijk
uitgegeven Imprcssious" van Alfred Stevens.
Nooit hebben twee personen hetzelfde boek ge
lezen, noch hetzelfde schilderij gezien.
Er zijn uitverkorenen die als adelaars het groote
aanschouwen, zonder de wenkbrauwen te fronsen;
anderen die er niet naar kunnen zien dan
knipoogend.
Men discuteert slechts met lieden waar men 't
mee eens is, en dan nog slechts over nuances.
De artiest is hij die grooter, hooger en helderder
ziet dan anderen. Ziet gij die ster? zegt hij
tot den gewonen inensch. Neen! Welnu!
ik zie haar!
Als, in de kunst, het buitengewone eentonig en
vervelend wordt, niets is zoo larnlendig als het
absoluut natuurlijke.
Het geluk maakt dikwijls monsters van trots i
de tegenspoed, helden.
Slechts lieden van smaak kunnen monsters
scheppen.
Koning Lodewijk Philips zeide eens tot den
schilder Ary Schetter:
We), meneer Ary, maak je nog altijd histo
rieschilderijen naar romans 'i
Wanneer de fortuin u een kleed brengt, is het
van belang dat het niet te s.root zij.
De moeiclijkheid zit er niet in, een oog te
teckencn, het komt er op aan er den blik van te
schilderen.
Het huwelijk is nooit een onverschillige zaak;
het verbetert iemand of doet hem verminderen.
De middelmatigheid kwetst zich altijd, in aan
raking komend met het genie.
Wat de menigte wil, dat is de mediocriteit van
den eersten rang.
In litteratuur als in kunst, zijn de schetsen der
groote meesters voor de liefhebbers en niet voor
het publiek.
De smaak is het kind van oordeel en verbeelding.
De man die luistert is de natuurlijke vijand van
den man die spreekt.
Beveel den wijze geen wijsheid aan. Men snijdt
niet het vleesch voor den leeuw.
VARI A.
PLASTISCHE KUNST.
Verleden weck deed in de buitenlandscbe pers
het volgende bericht de rondte: Eeu beroemd
l schilderij van llaphaöl, de Begrafenis van
Chrisi tus, dat zich in de Siut-Pietro-kerk te Porugia
bevond, is gestolen. Al de gvoote musea van Eu
ropa zijn biervan in kennis gesteld, om den
ver| koop van het gestolen voorwerp te beletten eu de
j aauuouding der dieven mogelijk te maken.
Dit bericht nu schijnt een volmaakte canard
te nijn. Naar van welingelichte zijde nader wordt
verzekerd, is geen kerk van Porugia ooit isi het
be/.it van eenig schilderij van Raphaël geweest,
i
De romanciers Alphonse Daudet. Paul Bourget,
! Edmond de Goncourt, Guy de Maupassant en
j Emile Zoia, hebben het plan opgevat dicht bij
! den vijver van Ville d'Avray, waar men indertijd
den zonderlingen gedenksteen voor Corot heeft
j opgericht, een allegorisch monument te plaatsen
i ter nagedachtenis van hun meester lionoréde
i Balzac, wien men ook binnen Parijs eeu
stand; beeld gaat oprichten. Ecu comitébeeft een
' ontwerp van den beeldhouwer Kmile Soldi voor
uitvoering goedgekeurd. De groep, die in het
voli gcnd voorjaar zal worden onthuld, stolt voor een
! jonge vrouw, leunend tegen een zuil, waarop de
i buste van den schrijver der Comédie liiini/jine;
met do eene hand licht zij haar sluier op, met
de andere trekt zij oen komiesch matkor terug,
en haar bodroofd gelaat keert zich naar het
beeld van den grooten ontleder van het
menschelijk hart.
[ Ton behoeve van oen welddadig doel zal te
i Brussel, in navolging van Parijsdie exposities van
deiizellueu aard, binnenkort een tentoonstelling
{ van Portraits du Siècle'' worden gehouden.
j Mejuffrouw B. E, van Houten te 's Ilage
verj wierf op do Blanc-et-ii'jirteutoonstelling te Parijs
i ecu eervolle vermelding voor een ets naar Millet.
j Adolf Oberlandcr, de bewonderenswaardige
MiinI cheuer teckenaar dor Vliegende Jilülter, wien een
j misschien wat iil to diiticiel Fransch schrijver de
eenige artiost genoemd hooft dien Duitscbland na
Albrocht Diirer heeft voortgebracht, ontving dezer
! dagen van den Prins-Regent van Beieren, naar
j aanleiding zijner 25-jarigo carrière als kunstenaar
i (boe dat zoo precies kon bepaald worden, meldt
! men niet) de Ludwigsmcdaille voor kunst en
l wetenschap.
' De Diïssclilorfer kunstenaars kunnen het niet
i best zetten dat ze in don laatston tijd in de
KülniKclte on do Prcinl.'/nrter in 't openbaar zoo
gekleineerd zijn, en zullen nu eens op bun ach
terste pooten gaan staan. Van 15 December tot
15 Januari zal namelijk oen tentoonstelling wor
den gehouden door uitsluitend Dusscldorior kun
stenaars. Een nauwlettende keuze zal worden
gedaan, om alleen die werken toe to laten, die
op de hoogte dor moderne techniek staan". Er
zal geheel op moderne wijze een geïllustreerde
catalogus worden uitgegeven en de Kunsthalle zal
prachtig worden gedecoreerd.
Jong en oud in Düsseldorf zal om strijd aan
deze expositie deelnemen !
Te Stuttgart is een gedenkteeken onthuld voor
den beeldhouwer Dannecker, die in de zoo gere
nommeerde Ariaa-ne een postiche van een antieke
Juno leverde. Het monument voor D. is uit brons,
graniet, verguld en marmer gecomposeerd.