De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1889 3 februari pagina 6

3 februari 1889 – pagina 6

Dit is een ingescande tekst.

0 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No.606 nomen, al ging 't er niet zoo bar toe als aan de Fransdie Veeartsenijschool vóór 't jaar 1867, waar 'wekelijks 64 vivisecties op elk van 't 12 tal daartoe bestemde paarden verricht werden. De bittere strijd tüsachen Harting en eenige voorvechters der be? Bchermingszaak is echter uitgewoed; eerst in 1880 ireïd de kwestie weder eens opgewarmd. Op wuadrang van den heer James Corvie, lid van het Koninklijk College van Veeartsen te Londen, die bty zjjn bezoek aan onze veeartsenijschool bij den iflfiwteur geen steun vond voor zijn pogen tot 't tegengaan der vivisectie, gaf de Minister van Binnen). Zaken orders, voortaan slechts volstrekt «neatbeerlijke kunstbewerkingen van lichten aard, op levende dieren te laten doen. Androcles van 1881 geeft over een verdere correspondentie van dien heer met den directeur uitvoerige inlichtin gen. Maar wederom werd het onderwerp een tijd lang in de doofpot gedaan, totdat het bij de be handeling van het nieuwe Strafwetboek, artikel dierenmishandeling, een hoofdrol speelde, waarbij de-lieer de Savornin Lohman de verklaring aflegde, dat als hij, ziek zynde, door den geneesheer niet kon worden hersteld dan door het uren en dagen ]»ng martelen van een dier, hij liever ziek zou ;W§ven". Ook Bigelow, de professor, dien de die renbeschermers nog al eens consulteeren, heeft hetzelfde gezegd, en er zijn er meer, die zoo 'Spreken, maar ik zou hun wenschen te vragen, 'of z\j bjj hun meening blijven.... als zij bij 't ziekbed staan van vrouw of kind, en deze uren en dagen door de grootste pijnen gemarteld zien. Volgens het examenverslag der Veeartsenijschool :over 1887, '88 en '89 wordt, na de vermelding, dat by 't practisch examen in operatieleer 5 paarden gebezigd zijn, de beschouwing medege deeld van een der commissieleden, die de opera ties in vivo niet alle noodzakelijk achtte. Naar aanleiding hiervan richtte de Vereeniging tot 'bescherming van dieren opnieuw een adres tot den Minister, die den directeur om inlichtingen vroeg. Deze, als wetenschappelijk man ten volle over tuigd van de waarde der vivisecties, kwam ra grondige behandeling, tot de overtuiging, dat echter bij de oefenings-operaties soms inderdaad den dieren meer dan noodig pijn werd gedaan. Hij beloofde, 't mogelijke tot betering te zullen aanwenden. Werkelyk hadden de practische exa mens dit jaar op 't cadaver plaats. Het tweede gevolg van een en ander is geweest, dat den 22n October nieuwe voorschriften zijn in werking getreden, waarbij bepaald werd, dat de leerlingen van 't 3e studiejaar in geen geval oefeningsoperatién op levende dieren, en de leerlingen van 't 4e studiejaar geen andere therapeutische en zoogenaamde gebruiks-operatiën in de cliniek der inrichting mogen verrichten dan zoodanige, welke tot de spoedig afgeloopene en weinig pijnlijke " moeten gerekend worden. Wat verder geschied is, de strijd tusschen ""leeraren en directeur over de totstandkoming van het reglement en de oppositie tegen den maat regel, mogen als bekend worden beschouwd. Men weet, dat 't geschil n door de woorden van een der jongste leeraren, in 't Utr. Dagblad tegen zgn chef gebruikt,èn door de verklaringen der leeraars, o. a. dat zij besloten hebben zoo goed als geen operatiën te laten verrichten" eene soort werkstaking dus n door de bijeenroeping eener buitengewone vergadering der Maat schappij tot bevordering van Veeartsenij kunde, ' een zeer persoonlijk karaktar heeft aangenomen. Met overgroote meerderheid van stemmen is in de katste vergadering het nieuwe voorschrift afge keurd. Toch heeft de bepaling van dit laatste, volgens den directeur, 't gevolg dat de a. s. vee artsen geoefend zullen worden in de practische operatieleer als zulks b.v. reeds geschied is: sedert zeer langen tijd aan de veeartsenijscholen in ' Engeland en Schotland, waar de beperking nog verder gaat, sedert 10?20 jaren aan de vee artsenijscholen in Duitschland en Oostenrijk; sedert" 21 jaren aan de veeartsenijscholen in Frankrijk en sedert 6 jaren aan die te Brussel, waar de voorschriften evenals ook de Fransche in hoofdzaak met de sedert 22 Oct. in Utrecht geldende overeenkomen. Van niet genoemde maar bevoegde" zijde ontvangt het U. D. den 22sten dezer echter de mededeeling, dat de operatiën op de veeartsenijschool te Brussel hosfdzakelijk", te München uitsluitend" in Frankrijk alle behalve de hoefoperatiën" en te Berlijn eveneens" op levende dieren geschieden. Dat de directeur in zijn overtuiging omtrent de wenschelijkheid der beper kende bepalingen trouwens niet zoo geheel geïsol eerd staat, als het soms den schijn heeft, moge blijken uit eene verklaring van een zevental eener commissie van tien leden der British Association in Liverpool, die in 1870 schreven: Bij de we tenschappelijke voorbereiding tot de uitoefening der veeratsenijkunst, behooren geene operatiën op levende dieren te worden gedaan met het en kele doel om een grootere operatieve handigheid te verkrijgen." Do grieven der leeraren tegen den directeur mogen nog zoo rechtmatig zijn, het bekende spreek woord il faut laver, etc. hadden ook zij mogen bedenken; de afdeelingen Noord- en Zuid-Holland der veeartsen-vereeniging zeiden terecht, dat de kwestie, louter eene vraag over onderwysmethode, tusschen leeraren en directeur had moeten afge handeld worden. Waarom moest de verklaring der zeven leeraars, blijkens het slot gericht tot de veeartsen in Nederland" en niet tot de burgery van Utrecht, niet blijven in 't Tijdschrift voor Veeartsenvjkunst en Veeteelt, waar ze in stond, maar óók geplaatst worden in het Utrechtsch Dagblad? De leeraren betreuren het dat onder dit alles de practische ontwikkeling der a. s. veeartsen in hooge mate lijdt", er zijn anderen, die zonder in een bepaalde booordeeling der voorschriften te treden juist der leeraren optreden in de pers alles behalve behoorlijk achten voor het belang der Veeartsenijschool. Het publiek is toch in deze wel de allerminst to'., oordeelen bevoegde rechter. Het publiek geniet alleen, dat het een kijkje mocht nemen achter de schermen waar naar 't gerucht reeds verteld had een treurspelletje werd afgespeeld, waarvan intusschen na de ver schillende tot de Begcering gerichte adressen, een deux-ex machine, in den persoon des Ministers, de ontknooping mag het zijn, ook de verzoe ning der beide partijen wel tot stand zal moe ten brengen. Dat er een eind kome aan de thans bestaande spanning, is zeker een dringende eisch in het be lang van het veeartsenijkundig onderwijs. HEIS. SPAANSCHE BELEEFDHEID. De woorden veranderen van beteekenis met de meridianen. In geheel Europa geldt niet hetzelfde als beleefdheid of goede manieren. Een welopge voed Duitscher, een beschaafd Engelschman, een beleefd Spanjaard doen geheel verschillend. Een Hollander zal niet zijn warmen stoel" aan een bezoeker aanbieden, een Engelschman wel. Een Hollander, die in een spoorwegcoupézijn valiesje opent en er de delicatessen uithaalt, welke de zorgzame hand van moeder de vrouw voor hem heeft ingepakt, zal ze niet aan al zijne mede reizigers presenteeren, alvorens zelf te gaan eten; een Spanjaard, die tegenover hem zit en nauwlijks lezen en schrijven kent, zal zich daarover zeer verwonderen. Een Engelschman, die ziet hoe een Spanjaard tusschen de soep en het gebraad zijn cigarette blijft doorrooken, en gedurende het geheele diner zijn hoed op het hoofd houdt, ergert zich; daarentegen vindt een Franschman of een Hollander het onbehoorlijk, wanneer hij den En gelschman, in gesprek met een dame, de beenen languit ziet strekken of als een acrobaat ziet kruisen, met zijn rechterlaars in de lichtgeganteerde linkerhand. Het meest van de gewone beschavingsvormen onderscheiden is wel de zeer beschaafde, uiterst beleefde en zeer op hoffelijkheid gestelde Span jaard. Vooreerst staan zijn beschaving en beleefd heid niet met opvoeding in verband, gelijk bij ons. Het aanbieden van hetgeen men zelf denkt te gebruiken, vindt men in alle standen. Marcellus Emants vertelt, hoe hij in een wachtkamer een kop chocolade, door den persoon die ze besteld had, aan veertien menschen. heeft zien aanbieden De Spaansche blinde bedelaar, wien zijn vrouw en dochter op straat het karige uienmaal brengen, biedt het den voorbijganger, wiens voetstap hij hoort, aan, en deze antwoordt naar oude traditie: [ Dank u, moge het Uwe Edelheid welbekomen!" Ook al wat een ander mooi vindt, schilderijen, meubels, zelfs zijn huis of de kleeding die men j draagt, biedt men op den oprechtsten toon der wereld aan. De tegenpartij antwoordt: Dank u, het is in goede handen!" of: het kan geen beteren meester hebben!" De eigenlijke gastvrijheid laat te wenschen over; op een Spaansche soiree voelt zich een vreemde ling die een goede maag heeft, wel wat teleur gesteld. Men herinnert zich hoe in Sardou's Dot a de oude gravin eene tertullia zal geven. Het dienstmeisje vraagt: Wat zal men prosenteerenV" Des spumas a la cannej.!e!" zect de gravin. Het dienstmeisje haalt de schouders op. En als ze dat niet lusten?" E/t bien! s'ils ne les aiment pas, ih n'enpre»drontpas\" In het volgend bedrijf, op de tertullia, zetten al de gasten het schoteltje met spuma" met een vies gezicht op zijde Maar de Spanjaard verzoekt ieder, die zijn huis betreedt, dit als zijn eigendom te beschouwen. Vraagt men iemand waar hij woout, dan krijgt men ten antwoordt: In die en die straat, num mer zooveel, hebt gij uw huis." De geboorte van een zoon wordt aldus aangezegd: In de familie X. hebt ge van heden een dienaar moer." De plaag van het Zuiden, de bedelaars, worden afge scheept met: Verontschuldig mij om Godswil, broeder!" De vreemdeling dio dezetooverformule niet kent, komt niet van de bende bevrijd. Tegenover dames is de beleefdheid onvoorwaar delijk en algemeen; voor eene vrouw zal ieder uit wijken. Aan een raam, bij een optocht, zal de geringste man plaats maken voor eene vrouw, en de voor hem staanden aanstooten, opdat zij plaats maken en de senora zien kan. Jong en schoon te zijn, maakt de beleefdheden warmer, maar ook aan wie oud en leelijk is, worden zij niet ont houden. Iets wat een vreemde weer zonderling schijnt, is dat heeren, een jong meisje tegenkomend die altoos in gezelschap van een oudere wan delen luide uitroepen: Hoe schoon! hoe be koorlijk! wat prachtige oogen!" Het meisjedankt met een glimlach. Niet zelden vliegt als hulde een heerenhoed voor hare voeten. Een sympathiek uiterlijk geeft in Spanje nog andere voordeden. Een knap man, vooral een blonde met blauwe oogen en frissche kleur, kan in Andalusiëgoedkoop reizen. Hij heeft in een restaurant ontbeten. Hij is er geheel vreemd en heeft op de andere gasten niet gelet. Nu wil hij zijn vertering betalen, maar verneemt tot zijn grenzelooze verbazing, dat alles reeds betaald is. Een heer, die juist vertrokken is, heeit voor den ^vreemdeling betaald, omdat diens uiterlijk hem beviel. Eene dame zoekt in een banketbakkers winkel allerlei lekkers uit. en drinkt wellicht met hare geleidster een kop chocolade. Als zij betalen wil, is de rekening vereffend, en de winkelier zou niet over te halen zijn, om te verraden, wie de beleefde heer was, dio voor haar betaalde. Dit gebeurt niet enkel mooie vrouwen ; wie iets sym- j pathieks in gezicht of kleeding heeft, overkomt l het vaak. i In het betalen van vertering hebben de Span- i jaarden altijd iets bijzonders. Pic-nics kunnen er j niet voorkomen; waar men gezamenlijk uitgaat, of in een koffiehuis samen zit, betaalt altoos een persoon voor allen, een andermaal doet het een ander. Zelfs op de promenade, waar stoelen ver huurd worden, herkent men do gezelschappen l vreemdelingen daaraan, dat ieder voor zich of de ' zijnen betaalt. Een jong dokter, die in Amlalnsiëreisde, had eeue aanbeveling aan een dokter Lopcz. Deze zoowel als zijn zoon. had men hem gezegd, zou den hem in de streek aangename gidsen zijn. Hij kwam in het stadje waar zij woonden, vroeg naar dokter Lopez, en werd bij een ziekclijken ouden heer gelaten, dio zijn brief las, hem alleraange naamst ontving, en hem zeide dat zijne zonen in Madrid waren. Het speet den Duitscher, dat de oude heer niet met hern mee kon wandelen, maar hij moest toch icderen dag diens dringende ultnoodigingen en beleefdheden aannemen. Bij zijn vertrek zeide hem de oudo heer: Uw aanbeve lingsbrief luidde eigenlijk aan den anderen dokter Lopez, maar ik heb mij niet van het genot en de eer willen berooven, u in mijn bescheiden huis gastvrijheid aan te bieden." De Duitscber was nog genoodzaakt voor do be minnelijke en gulle receptie te bedanken, terwijl hij innerlijk spijt had van den verloren tijd. VOOR DAMES. Bïocmenversierinf!. Draiving-room. De sleep. Handschoenen. Lady Sandhwrst. Ambassadrices. Meermalen wezen wij op de toenemende weelde in bloemen, waaraan, vooral in Engeland, schatten besteed worden. De reporter van een Engelsch blad heeft eene interview gehad met den heer Wills, van de firma Wills en Segar, te South Kensington, een der grootste firma's in haar vak, die onder anderen de St. Pauls kerk voor 20IJU pond (2i,000 gulden) met bloemen versierde, toen de koningin er kwam danken voor hot herstel van den prins van Wales. Deze firma wordt geraad pleegd, wanneer Buckingham Palace, Marlbourough House of het ministerie van buitcnlandsche zaken zich optooien om gasten to ontvangen. Alleen haar bloemen kunnen waardiglijk de kostbaarste bloe sems van Engelands aristocratie omlijsten. Gedu rende de seuson rekent zij er op, hare 200 deco rateurs naar "2(500 huizon in Londen te zenden. Waar komen al deze bloemen op dezen tijd van het jaar vandaan ? Groeien die in Engeland? Voor een groot deel, antwoordde Wills; het overige komt uit het zuiden van Frankrijk on uit Italië. Sommige bloemen worden alleen uit Parijs gezonden, bij voorbeeld de leliën-van-dalen, dio nu bij duizenden gebruikt worden voor huwelijksplechtigheden en het versieren van balzalen. Eer gisteren, op het gemaskerd bal van Kolonel North waren2000 planten leliën-van dalen,allen nit Parijs. .?Hoe kan dat zijn? Zij groeien toch ook in Engeland wel? Niet zoo goed als in Frankrijk. Die we uit Parijs ontvangen duren langer, geuren sterker en zijn grooter dan onze eigene; het is een vakge heim, zij kennen er een kunstje op. Maar lijden die fijne teere bloemen niet veel met het transport? Weinig of niets. Men brengt ze niet plot seling uit de kas in de Januari-lucht; men gewent ze langzaam aan een lagere temperatuur, pakt ze dan in mos, met wortels en al, en zet ze overeind in teenen manden, waarin ze heel goed kunnen reizen. Ik reken er niet meer dan tien shilling het dozijn voor. En die groote Aiironskelken, die men in de kerken altoos bij de huwelijksplechtigheden ziet ? Die komen uit Engeland; men kweekt ze op groote schaal, want ze zijn zeer gezocht. In den zomer zet men ze in goeden grond; zij krijgen er kracht, en geven in den winter wel drie of vier bloemen, die ieder anderhalven shilling waard zijn. Wat kosten de bloemen wel voor een hu welijk ? O. wij leveren al van 10 pond af. Dan vullen wij de altaarvazen en nog een kleinigheid, maar 10 pond is niet veel; wij verhuren dikwijls voor een trouwen voor 100 pond aan planten, of meer; dan zetten wij de kerk van den ingang tot het altaar vol, met do mooie palmen dio ik u toonen zal. Maar wij hebban talrijke huwelijken die veel kostbaarder zijn. Bij voorbeeld dut van Lord liosobery. Hg trouwde in Maart, en als een compliment: voor den naam, werd het geheele decoratief van rozen gemaakt. Er waren 12,000 witte rozen noo dig voor de kerk en het huis. Rondom de tafels, waar de huwelijksgeschenken geplaatst werden, zetten wij blikken bakken met mos gevuld, waarin de rozen op artistieke manier waren geschikt. Op den schoorsteen, de kabinetten en overal in de kamer waren witte rozen geplaatst; het effect was. allerliefst. Maar hoe kondt ge 12,000 rozen krijgen op n dag. in Maart ? Als we het drie of vier dagen vooruit weten,.. seinen we Engeland rond en het vasteland, en kunnen bijna iedere hoeveelheid krijgen. En is dat alles voor n dag? Meestal wel, maar wij nemen alles weer mee en kunnen er soms nog wat inede doen. AVij verkoopen de heel frissche in 't klein, of gebruiken ze nog eens. Als wij heel veel over hebhen, ma ken wij er wel bouquetten van, die wij aan hos pitalen cadeau sturen. Groote decoraüevcn zijn zeker heel hoog in prijs. Ik heb wel eens gehoord van 500 pond aan rozen voor eene balzaal. Er is geen grens; wij hebben wel balzalen gedecoreerd voor 1GOO pond (19.200 gulden); het hangt af van de soorten van bloemen, van het saizoen en natuurlijk de grootte van de zalen. Volgt ge geheel uw fantazie ? Grootendeels; eerst raadplegen wij den smaak van de vrouw des huizes; dan zien wij de kamers en de kleur van behangsel en ameublement. En neemt ge dan ook alles den volgenden dag weer mee? Alles; behalve een paar bouquotten voor de vrouw des huizes. Verkiest men gewoonlijk riekende bloemen. Het is geen vereischte, maar soms een aan trekkelijkheid te meer; behalve voor artisten, waarvan de meeste er op tegen hebben, wanneer zij moeten zingen of spelen met bloemengeur in de buurt. * * * Er is sprake van, dat het voorgeschrevenc d colletc der Engelsche dames op de groote recepties «Ier koningin zal worden afgeschaft. Men weet, dat de dienstdoende groot-ceremoniemeester, met een ellemaatje in de hand, de dames monsterde,, en bij twijfel nauwkeurig mat, of de bovenrand van het kleed het behoorlijk aantal duimen van den hals verwijderd was. Dit gold voor icderen leeftijd, en ... voor lederen vorm van hals. De koningin had wel een aesthetischer voorschrift kunnen uitdenken. Enfin, het zal nu afgeschaft worden, en het eerste wat de bladen te doen vonden, was reporters naar de groote damesklecrmakers en modisten te sturen, om haar over den maatregel te raadplegen. Bij lïussell and Allen, bij de filiale van Worth. bij Mail. Francis in GreatPortlandstroet, bij Mad. Rosalie en Mad. Elise ging men over het geval praten, zonder eigenlijk veel nieuws ervan te vernemen. Ik ken tal van dair.es, die de Februari-reccptie met weken ziek zijn hebben moeten bekoopen," zeide de heer Joyce, chef van Kussell and Allen. Niemand gaat clan ook in Februari, die niet ver plicht is te gaan. En wij zelf moedigen het niet aan, want wij leggen geen eer in met de costumes: het décolletébij het koude daglicht van Februari kleedt het costuum niet, en de dames hebben, ondanks alle toiletmiddelen, roode neuzen; zij zijn dan ontevreden over zich zelve, haar costuum en haar tailleur." Kleedt ge het liefst jonge meisjes?" Neen, jongutrouwde vrouwen kleeden het best; zij zijn onze dankbaarste klanten, weten een toilet in het ware licht te stellen en versmaden niets dat de schoonheid vcrhoogen kan. Het ia intusschen verwonderlijk, zonals vele meer be daagde dames, ondanks de velu drawing-rooms en het vele décolleté, fraaien hals en schouders ge houden hebben." Hoeveel hofcostumes levert ge wel voor een receptie ?" ??In Februari twintig, voor de Mei-receptie ruim honderd. De prijs is door elkander niet meer dan dertig guinjes (3GO gulden); voor meisjes beneden de twintig maken wij ze heel eenvoudig. De sleep is altoos Z1A meter lang, of'vier vanden schouder: en, zooals u weet, moeten de getrouwde dames drie en de ongetrouwde twee struisvceren in het kapsel hebben. Er worden wel eens toi letten met demi-traiae gezien, maar het is buiten de orde." Madame Worth meende, dat alleen op attest van den dokter dispensatie van het décolletézou worden gegeven ; de arme dames zijn gewoonlijk blauw van de koude", zeide zij; en ik meen dat het wachten, drie of vier uur lang, in de file nog \vel zoo gevaarlijke gevolgen heei't, als het verblijf in de zalen zelve." Madame Francis vond dat het een groot voordeel voor de dames, maar 25 c3 - - c2 eüdo 20 bl - c3 ! a4 X c4 27 c2 a2 h e3 e2 i Stelling na den 27sten zet van zwart. ZWART £ V,, abcde fgh WIT 28 ca X e2 j e8 X e2 29 a2 X e2 ! d3 X e2 30 cl X c4 e2 X c4 31 aöb4 c4 d3 32 al el ? b3 bl 33 el X bl (13 X bl 34 a3 - a4 bl d3 35 gi _ f2 f<; _ d7 k 3G 12 _ C3 cl3 aG 37 c3 c4 17 i 38 d4 d5 ? c6 c5 en won na een reeks zetten. a] Gewoonlijk speelt men hier h2?h3 om na o o 11 f;i?h2 to kunnen laU'ii volden. c2?e:3 is een theoretische Nenerung" die. voor zooverre wij weten, het eerst door den heer de Lelie werd aangewend. b) c5 X di> gevolgd door l>7?b.j, schijnt hier de beste voortzetting te zijn. Op e>S gi volgt 12 e2 c2 en wij meeneii, dut wit nu zijn pion met goed spel kan vóórblijven. c) Op 14 .... ctf alj moet wit niet spelen 15 bl ? c3, want dan kan volgen : c7 f(i ! ; 16 i!5 X c*' (<-'! a^ '? ? ? ? d,S a5 t) d8 X «l*: l^ cl b2... aS X c-* met mooi spel voor zwart, maar: 15 e2 e2!! spoelt zwart uu e7 cli, dan volgt 16 c2 al! < l) 't Beste. Op h2 h3 volgt ei e3! 20 h.3 X 8* (°P f2 X ca... ff, d5; 21 c3 d2... cS X e3 t en wint; en oP 20 i'2 t'3... g4 c6) c3 t'2tt; 21 el dl!... t'G e4: 22 o3 d3 (andere /etten /ijn niet beter) ...aG alt Ij 23 dl el... cl X d(;, dreigend c8 el met beslissende!! aanvul. (.') De sterkste voortzetting om zoolang mogelijk het witte paard buiten spel to honden. /') Heter ware hier nog l'2 X e3, waarop f'O gl; 22 h2 hS!... ??! X ('3; 23 bl d2... cli - eö! ! (24 a3 X cf, ?... aG oG) het gevolg zou geweest zijn. fj\ Wat anders? Wit wil ruimte voor zijn paard maken. /() Wit verdedigt zich zoo goed mogelijk, i} Beslissend, daar wit mi altijd een oi'üeier verliezen moet. ./) gl hl, de eeuige andere zet in deze positie, is nog minder goed, daar dan dadelijk b3 X cü... 2Üa5 X c3... c 4 X c3 kan volgen. /.') g* i'8 gaat natuurlijk niet wegens dG d? ds. In de Leeds Mcrcury van 2(J Januari jl. vinden wij het volgende over onzen landgenoot, den heer K. J. Loman. te Londen: Deze schaker, wiens schitterend spel veel voor de toekomst doet verwachten, heeft in den laatsteu tijd blijk gegeven dat hij in zijn volle kracht is. In de drie laatste wedstrijden waaraan hij deel nam; behaalde hij de volgende winstpunten : In Augustus te Rotterdam Ie prijs (5 gewonnen, 2 remise, geen enkele partij verloren). In het voorgave-tournooi, gehouden 11. December in Simpson's Divans te Londen, deelde hij den derden en vierden prijs (8 gewonnen, 3 remise, 3 verlo ren), hij was slechts een winstpunt ten achteren bij den grooten meester Bird. In de City of London Chessclub won hij den eersten prijs in de Ie klasse (9 gewonnen, l remise, l verloren). Deze winstpunten geven het enorme totaal van: 22 gewonnen, 6 remise en 4 verloren op 32 ge speelde partijen. Overal speelde hij in de eerste klasse. Op het Hollandsche concours ontmoette hij de sterkste spelers uit Holland. In Siinpson's-tournooi streed hij op gelijken voet niet meesters als Eird, Lee en Pollock, ter wijl hij in het Cityclub-tournooi (130 deelnemers) met de sterkste amateurs van Londen te kampen had.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl