DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No.6fi8 ?. Myn saam is ommie Goodenough", antwoordde «4» jongen, en u is meneer Hardegg", ging hi .dóór, toen hjj 't gezicht van den ouden man zag «lic kom u iedere maand onze huur betalen". , Geoffney herinnerde zich bet gezicht toen. De jongen was de zoon van een getrouwen klerk /'Waeger in dienst bij Hardegg & Co., die twee o! * 4rie jaar geleden, gestorven was, eene weduwe m»t vijl kinderen achterlatende, toen te jong om ? hun wrlies te beseffen." Gelukkig was het leven *m den klerk verzekerd geweest, zoodat juffrouw <Go<ulenough genoeg inkomen had, om twee kajaers te huren in een van Geoffrey's huizen in ?Ht achterbuurt, waar zij verder met naaiwerk MB schamel bestaan mogelijk maakte. J*," zei Geoffrey, en waarom ben je nu gisteren de verschenen huur niet komen voldoen ?" Een paar groote tranen welden op de oogen yyn het kind. O meneer, sprak hij, ze hebben poeder beet gehad en haar haar geld afgenomen. W§hebben bijna al onze kleêren en dingen moeJefl wegbrengen om brood te koopen, en vandaag hebben we nog niets te eten gehad, want alles ?wat we hadden is verkocht of verpand en weg. Maar ik moet nu gauw een brood koopen voor x de zes centen, die ik voor mijn kranten gekregen heb, en het thuis brengen bij moedertje, en Mamie, «R Susie, en Willie en Maudie." Wat gebeurde daar op eens met Geoffrey Har4»gg? Plotseling veranderde hij van toon en sprak: W}js me je huis; ik ga met je mee." De jongen had niets te veel gezegd. De armoe dige vertrekken waren bijna geheel zonder meubels; «r was geen vuur en de kleintjes schreeuwden om «ten Geoffrey deed de weduwe van zijn gettouwen klerk een paar vragen en nam toen een uotitieboek uit zijn zak, om iets op te schrijven. «Morgenochtend zal je wel iets van mehooren," Bprak hij en vertrok. G-eo&ey ging echter niet direct naar huis ; toen bÜweer op straat was, sloeg bij een anderen weg in. 't Was alsof de sneeuwjacht hem minder snij dend voorkwam dan zooeven.... II. Kerstdag brak aan; een heldere, heerlijke dagDfi stad was met een rein, wit kleed bedekt, en '£ was ijselijk koud, maar dat maakte den dag nog vröolijker. Overal weerklonken blijde gezangpn, en teedere ouders in gezellige huiskamers Beenden van vreugde over het geluk hunner kin deren, bij 't vinden van 't nieuwe speelgoed. Zelfs in de sombere, koude vertrekken van de Arme weduwe leefde vreugde en hoop, als zij zich de woorden herinnerde door Geoffrey Handegg c(fin vorigen avond gesproken, toen bij haar ver liet. Even over twaalven werd er aan de deur 1 geklopt; met bevende stem riep zij: Binnen!" " Twee mannen stonden voor haar; een van hen overhandigde haar een papier. Zij nam 't aan en las het. Het was een order van 't gerecht, om nmiddellyk de woning te verlaten. Maak voort en ruk uit!" sprak de man. Ik ben van den deurwaarder, en ik moet gauw weer naar huis, 't is Kerssmis. Pak je boeltje bij mekaar, en maak, dat je er uit komt!'' Wat de ongelukkige weduwe ook mocht bidden, hoe de jonge kinderen ook mochten schreien: 't hielp niets. 'De bevelen van den ouden Hardegg zijn dui. defijk genoeg; hij bedenkt zich nooit en kent geen erbarmen." De weduwe zag rond naar haar zoontje Tommie, haar eenigste hulp, maar hij was er niet. Hij was «itgegaan, zoodra hij hoorde wat de man wilde, en scheen iets bijzonders in den zin te hebben. Nog slechts eenige oogenblikken en de ongelukkige vrouw stond op straat, met de kleintjes aan haar klëeren. Maar wie beschrijft haar verbazing? Daar kwam Tommie in een arresleêvoor de deur en verzocht haar om in te stappen. '?Nu geen vragen, moeder," sprak hij vroolijk, kom gauw er in, met Mamie, en Susie, en Willie, en Maudie " De onthutste vrouw gehoorzaamde. De slee reeSjl een paar straten verder en hield stil voor eén«huis, dat er veel beter uitzag dan het hunne, en- ommïe bracht zijn moeder de trap op en naar een paar flinke, ruime kamers, waar een heerlijk vuur brandde, en waar een kostelijk ontbijt klaar -Stond, Wat beduidt dit allemaal!'' kon de weduwe nauwelijks uitbrengen. Ik zal vertellen, na tafel," antwoordde Tommie met stralende oogen. Hoe heerlijk smaakten vleesch eneieren, en wat smulden de kinderen! Wat deden ze hun buikjes te goed, aan dien vetten kalkoen met bessenlva en die plum-pudding, en wat stond de weduwe te .kijken, toen Tommie, na den eten, handen vol geld op tafel wierp. Zeg me toch, zeg me toch, wat er gebeurd is," stamelde ze. Och,'t is doodeenvoudig," antwoordde hij trotsch. Ik gapte 't horloge van den ouden Hardegg gis teren, toen hij zijn jas openknoopte om zijn op schrijf boek voor den dag te halen, en ik heb 't b\j Fagin gebracht en kreeg er honderd op, en toen heb ik 't briefje verpatst voor vijfen twintig." Mijn liefste, liefste jongen!" snikte de weduwo, terwijl zij haar zoon om zijn hals viel en hem aan haar hart drukte. En wezealijk, 't was voor de arme Goodenoughs een blijde, vroolijke Kerstdag. VOOR DAMES. Drawing-room. De cotülon. Madame Carnot. De Schoonmoeder. Kan goeroe-peper en Kangoeroe-puté. De hervorming in de etiquette voor koningin Victoria's recepties is doorgegaan, maar gelijk voorzien werd, vergezeld van zulke voorschriften, dat er wel zoo goed als geen gebruik van gemaakt zal worden. Alleen na behoorlijk ingediend ver zoekschrift, van dokters-attest vergezeld, wegens ziekte, zwakke gezondheid, misvorming of hooge ouderdom wordt speciale vergunning verleend om het décolletéaf te schaffen. Wie dus van den maatregel gebruik maakt, stempelt zich zelve als ziek, zwak of oud. En nog: de op deze wijze begunstigden hebben slechts de keus uit twee mo dellen van corsage, die door de couturière miss Metcalfe, New Bond-street, aan de koningin ter keuring zijn onderworpen. De stof moet zijn zijde. satijn of fluweel dus geen gaas, geen krip, geen tulle of crème de Chine, enkel stijve stoften; het eene model is vierkant uitgesneden en dan met witte kant gevuld tot aan de kin. het andere en coeur, met gevouwen kant of tulle gevuld, beide uiterst stemmig. Bij beide corsages behooren mou wen tot over den elleboog en breede kant, ruim geplooid. Niemand zal dit costuum dragen, die er niet bepaald behoefte aan heeft. De overige bepalingen omtrent sleep, veeren en handschoenen blijven van kracht; de veeren moeten, staat er in het reglement, zoo gedragen worden, dat het wuiven er van voor de koningin zicht baar is. Den 26sten dezer maand zal de Februari drawing-room plaats hebben. Hij is honderdmaal be schreven. Om twaalf uur beginnen de rijtuigen file te maken, om drie uur begint de receptie. Na het martelaarschap in de rijtuigen, onder de geestigheden van het straatpubüek volgt het ignobel gedrang aan de deur der receptie-kamer, waar de hertoginnen duwen en dringen als vischvrouwen- De gelukkige winsters naderen de konin gin, maken de voorgeschreven diepe qudinodische buigingen, leggen de linker wang in de rechter hand der koningin, buigen weer en trachten zon der veel struikelen met haar sleep van drie en een halven meter achteruittrcdend de andere deur te bereiken. Men beweert dat de prins van Wales en zijne vrouw, ten einde aan de onder het volk -verspreide meeningen omtrent losbandigheid en schaamte loosheid aan het hof alle voorwendsels te ont nemen, bij de koningin op afschaffing van het décolletéhebben aangedrongen maar dat de koningin, in scbijn toegevend, toch haren zin is blijven doorzetten. Miss Metcalfe, die een groot aantal van do receptie-toiletten levert, rekent gewoonlijk honderd pond per costuum. Ik volg gewoonlijk den smaak mijner klanten," zeide zij, »en bevind mij er wel bij. Wanneer mijn première, zooals mij meestal met Fransche naaisters gebeurt, haar eigen wil beproeft door te zetten, zend ik haar weg. Fran sche naaisters hebben fantazie, snit, cltic, maar zij zijn eigenwijs; wanneer de klanten een slechten smaak hebben, willen zij dat niet toelaten, wor den boos en dwingen aan de klanten baar eigen smaak op. Vandaar dat jonge dames, die vaak eigenzinnig zijn, met mijn Fransche premières niet altijd goed overweg kunnen. En deze jonge dames moeten toch mijn klanten voor de toekomst worden." * IIoo langer hoe meer wordt bij de bals de voornaamste, bijna de eenige dans, du cotillon. De weelde in cadeaux daarbij wordt door de rijke Amerikaanse!» gastvrouwen in het belachelijke overdreven. Onlangs noemden wij eenige cadeaux: parasols, waaiers, costumcs, bonten sortics, zolfs kostbare armbanden, broches, horloges, colliers. Het bittere: Men betaalt u dus als danseuse, mijn kind?' van een Fransch edelman, is een gevleugeld woord geworden. De goheele schikking en leiding van den cotil lon wordt door de gastvrouw gewoonlijk aan een. der bekende conducteurs de cotillon, een deijonge mannen a la mode overgelaten; deze zorgt voor allo omlerdeelen. Zijn kunst is, met zekerheid en sierlijkheid do figuren te ordonneeren. en vooral nieuwe nit te vinden. Veel succes had b v. eene figuur a!s deze, toen zij het eerst werd be dacht. De leider en zijne dame walsen een tour, in den kring der cotillondanscrs. Dan plaatst de leider een stoel in hot midden van den kring en geleidt er zijne dame heen ; hij geelt haar een spiegel in de eene hand, eeno zakdoek in de andere. Alle hoeren gaan dan, op een wenk van den leider, achter haren rug voorbij ; van dege nen dien zij niet wil, wisclit zij de beeltenis met den zakdoek uit; eindelijk komt de gelukkige, zij walst met hem weg. en eeno andere dame neemt plaats op den stoel. In een ander figuur heeft de dame een grooten doorschijnenden ballon aan eon touwtje en walst iu;usschen voort; de ballon danst lustig over den grond. Nu moeten de hoeren den ballon voljen, en degene die er op trapt, hetgeen niet zoo gemakkelijk is als het schijnt, danst met de dame. Van ouds bekend zijn de figuren, waarbij de hoeren beurtelings voor de dames knielen en aangenomen of afgewezen worden; waarbij dame en beer elkaar over een kamerschut ongezien de hand reiken; waarbij de afgewezen heeren met een papieren monsterkop overdekt worden; waarbij gelijkge- i kleurde vlaggen, sjerpen, strikken de partners aan- j wijzen. De kostbare cotillons ook zijn de oorzaak, dat j millionnairs van geheel onbekenden naam en ante cedenten te London en te Parijs plotseling naam kunnen maken in de groote wereld. De gastvrouw weet zich van een jong mensch meester te maken, die iedereen kent. Deze vriend vraagt de gasten, deze vriend herschept het huis in een geurigen tropischen tuin, vlecht rozenslingers langs de trappen, ziet of de reeksen van bedienden, de bergen van ijs en de gelederen van charapagneflesschen present zijn. en de gastvrouw, die boven aan haren escal-ier d'lwnneitr staat te recipieeren, kent geen twintig rnenscben van de duizend die haar voorgesteld worden. Toch is zij volmaakt gelukkig, * * * ILst tweede bal op het Pajijsche Hotel de Ville heeft plaats gehad; het was de enkele- groote dames, die op het vorige verschenen waren, waar schijnlijk niet bijzonder bevallen, althans er waren ditmaal al zeer weinig dames. De ceremonie meester, de heer Meyer, had trouwens vergeten, do senatoren met hunne dames te iioodigeii; het corps dip'.omatiqne verscheen niet, wegens den dood van den Ousteulijkschen kroonprins; Madame Carnot had zich weder wegens ongesteldheid laten excuseeren. De soiree op het Eiysée, die ook wegens den rouw over aartshertog Kudolph uitgesteld was, is deze week gegeven, en was zeer schitterend; Mad. Carnot droeg een prachtig toilet van crème, met een tablier van brocart, crème met goud. * * * In het land waar de schoonmoeder" het meest belachelijk is gemaakt, iu Frankrijk, is zij het eerst gerehabiliteerd ? door de rechtbank. Het tribunal de la Seine heeft een schoonzoon, die van zijne vrouw rechterlijk gescheiden was, ver oordeeld om toch nog aan zijn gewezen schoon moeder het gewone jaargeld te blijven betalen. De schoonzoon bad de betaling, zoolang het proces hangende was, voortgezet, meonende dat het met de uitspraak van zelf ophield; de rechtbank oor deelde anders. Zal het-tot een geheele revolutie in roman en theater leiden?" vraagt Adolphe Michel in den Siècle; do schoonmoeder in de litteratuur, daar zou een boek over te schrijven zijn! Totnogtoe meende men, dat Adam met Eva daarom zoo ge'. lukkig in het paradijs geweest was, omilat bij geen schoonmoeder gehad had, nu komt de reactie Nu zal men inzien hoe goed de schoonmoeJer er aan doet, de al te groote verliefdheid van jonge paren door onverbiddelijke strengheid en slecht humeur in toom te houden, den man vroeg naar zijn bureau te jagen, volgens bet voorschrift van den goeden Parijscben bourgeois, die zeide: waarom heb ik uwe moeder tot aan haren dood onveranderd lief gehad? omdat ik nooit tijd had, aan haar te denken.'' Men klaagt er over dat Frankrijk steeds armer aan inwoners wordt. Dit kan alleen daar van komen, omilat er te weinig getrouwd wordt, uit schrik voor de schoonmoeder der litteratuur. Men ziet de verandering iu de toekomst: een gouden tijd, geluk, vermeerdering van bevolking en bloei in alle opzichten." * * * Op een schrijversmaaltijd die iedere maand plaats heeft, en waar Armaud SJilve.stro het secretariaat waarneemt, had deze voor l Februari een wedstrijd iu piilüde liècre uitgsclirovon. Honderd vijftig koks hadden zich aangemeld om te concurreeren, maar oen klein getal slechts is ter concurrentie toegelaten, en naar het schijnt, is do prijs niet toegewezen. liet beste vleesch voor hazenpeperof hazenpastei is, naar men beweert, dat van don Kangoeroe. De groote moeder-kangoeroe is min of meer taai. maar de jongen zijn uitsteken;! daarvoor. In Australiëweet men het wel. liet beest wordt van kop en beenderen ontdaan, en deze worden langzaam gestoofd in bouillon, witten wijn, wor telen, uien, zout en peper, kruidnagelon en botiquet (juriii. Na een paar uren neemt men alles af, en neemt er de beentjes uit. Kene vuurvaste terrino wordt belegd met reepjes spek, waarop men het vleesch van den kangoeroe legt, met kalfsschijf, gekruid met peper, zout en spece rijen. Men giet daarover liet celoutédat men van kop en beentjes gekregen heeft, en bedekt bot met reepjes spek, met muskaat bestrooid. Na langzaam en zacht gaar wordou, wordt do terrine, als zij bekoeld is, voorgediend. Van den rat-kan goeroe, een kleinere soort, maakt men in Australiënog een anderen fijnen schotel. liet vleesch, in stukken gesneden, wordt in rooden wijn gelogd, met thijui- en laurier bladen geparfumeerd, met champignons en uitjes omgeven en als de fijnste bazepeper voorgediend. Men beweert, dat de kangoeroe bier uitstekend acclimateert. Op de officieele bals. die de Londensclie city geeft, komt een zeer gemengd publiek, en men ziet er dan ook allerlei toiletten, gedecolleteerd zoover als de Koningin het op haar <h-awing-TOom eischfy en hooge japonnen tot aan de kin. Een modieus gedecolleteerde dame, een van deze laatste op merkende, zeide hoorbaar: Het is verwonderlijk dat dat mensch niet met hoed en mantel gekomen is!" De ander maakte als antwoord, even hoor baar, de opmerking: Het is verwonderlijk dat dat mensch nog een rok heeft aangetrokken." E?e. Allerlei. Omtrent de jonge barones Vetsera, die sedert kort zulk eene treurige beroemdheid verworven beeft, deelt een oudo, intieme vriend der familie aan den te Parijs verschijnende!! Matin een aantal zeer belangwekkende bijzonderheden mede, waaraan wij het volgende ontleenen. De barones schijnt in het voorjaar van 1888 op den kroonprins verliefd te zijn, want van toen aan greep er n in haar gedrag n in haar stemming een opmerkelijke verandering plaats. Zij sprak met groote geestdrift over hem, maar de oude vriend beschouwde do zaak als zonder eenig gevaar; het zou, raar hij hoopte, wel spoedig voorbijgaan, wanneer er zich maar eerst eens een ernstige pretendent voor het mooie, toen 17-jarige meisje opdeed. Maar do scheiding deed de liefde nog toenemen. Zij was toen in Londen, haar vriend in Parijs. Sedert ik Weenen verlaten heb, leef ik als een droom. Het is verschrikkelijk zoo verre van het vaderland te zijn." Het jaar te voren had zij hem uit Lon den geschreven, dat zij blij was. Oostenrijk einde lijk verlaten te hebben. In dien tusschentijd moest dus iets haar aan Weenen geboeid hebben Toen hij baar in Weenen weerzag, zeide zij hem: Gij moet my helpen, verstandig en meer ontwikkeld te worden, ik ben in mijn jeugd erg lui geweest en zou bet verlorene nu gaarne willen inhalen.;' Hij trok daaruit de gevolgtrekking, dat hare liefde een hoog ontwikkeld, op wetenschappelijk of let terkundig gebied uitmuntend man gold, tot wiens hoogte zij zich wilde opwerken. Wie bij was, daar over bewaarde zij het diepste geheim. In Novem ber volgde zij met veel belangstelling het proces Chambige (C. «loodde te Algiers, waar zij beiden woonden, eene vrouw, die hij gehypnotiseerd had en trachtte daarna zichzelf met denzelfden revolver het leven te benemen.) Hoe is bet mogelijk, dat deze man zich zelf zoo slecht heeft kunnen treffenï" vroeg zij. Dat is zeer eenvoudig", antwoordde bij. In zulke oogenblikken kan het licht gebeuren dat de hand eeuigszins beeft en een afwijking van n milli meter is voldoende om den kogel zijn doel te doen missen." Zij scheen tevreden gesteld. Lateivroeg zij naar de uitwerking van verschillende vergiften, en toen hij antwoordde dat zij zich toch. zeker niet zou willen vergeven, zeide zij, dat zg het ma-.ir voor een vriendin vroeg die veel belang stelde in de scheikunde, maar dat zij zelve er ook niet in het minst tegen op zou zien, uit het leven te scheiden, want waartoe diende het eigenlijk ? Zij had ook dikwijls aanvallen van melancholie en gevoelde dan neiging tot zelfmoord, maar ver viel daarop plotseling weer van de diepste neerslach tigheid in de mtgeiatenste vroolijkheid. Dat is dikwijls het geval", zeide genoemde vriend tot haar, ge.lurende den tijd, waarin het kind lot vrouw rijpt. Ik heb een nicht, die op haar achttiende jaar aan niets dacht dan aan sterven; uu is zij een gelukkige gade en moeder. Zoo zal het u ook gaan." Misschien zou het mogelijk geweest zijn, een andere richting aan hare gevoelens en gedachten te geven, wanneer men haar in een andere omgeving gebracht had. Maar zij stond reeds met liet voorwerp harer liefde in briefwis seling, zij zag en sprak hum somwijlen, hij sprak van scheiding en was niet in staat, haar tot kalmer en verstandiger inzichten te brengen ; de moeilijkheden en bezwaren, die hunne vorueniging in den weg stonden, deden are lie/do slechts toenemen. In hare gesprekken kwam zij steeds ?weer op den dood terug. Het woord van den ouden schrijver: Wie jong sterft, hebben de go den lief", trok baar aan. De vriend antwoordde haai-: Maar de ouden hebben ook de zoete ge woonte van het loven geprezen."Hij gaf haar lektiiiir en trachtte hare gedachten een andere richting te geven; ook sprak hij er eens met haur zuster over. Zij is gek", antwoordde deze. In Decem ber was zij steeds nog nu eens kinderlijk vroolijk, dan weer stervonsmoedo. Op zekeren dag zeide zij tot den vriend : Ik zal niet lang meer leven. Ziet gij daar in mijn hand die lijn, die plotseling op houdt. Dat beteekent een vroegen dood ; drie per sonen, die zich met waarzeggen bezighouden, hebben mij dat gezegd." De vriend bracLt daar tegen in, dat do waarzeggerij uit de hand op niets positiefs berust. Een andermeal zeido zij: Die Chauibige was toch erg onhandig. 2G f3 f2 e "21 ti d4 f 28 c6 b(i 29 b6 b7 30 g2 X b? 31 g7 e5 h2 b8 ao dG ? böc7 c7 X l>7 cöc? opgegeven. a. Deze gesloten opening is tegen oenen sterken spe ler zeer aan te raden. De Aineiikivnsehe meesier deed dit het liefst, omdat hij overtuigd was van de kracht zijner tegenpartij in alle andere openingen. b. Wit wil dli böterughouden ot' de tegenpartij tot eenen vroegtijdigcu aanval verleiden, die daal' ook mees terlijk inloopt. c. Hier kan men nu den vroegtijdigen aanval reeds dui delijk zien, daar wit nu niet verzuimt de open e-lijn tot eigen voordeel aan te wenden. d. Op cti X di vuist f3 b7 t. C', Wit dekt niet alleen zijn mat, maar dreigt Dame verlies. f. Door d7 e7 kan zwart zijn ondergang tocii niet tegengaan. O P I- O S S I N G E N. PROBLEEM No. 1. l bG b2 onverschillig. 2 cG of 1'3 geeft mat. Koning en Toren ttgcn Koning. l e5 op c of g5. 2 c of g5 op c of g-i. 3 mat. PROBLEEM No. 2. l e2 cl onverschillig. 3 c2 e3 of' g8 geeft mat. Eiiulstelling Trcsling. l e'! .- eó-j- f8 - fG! 2 fl X fi> f'J X c5 3 fó X e'"' eG c7 4 do dG e8 X or> 5 dG X c7 eó --- e8 G (12 ei enz. enz. enz. PROBLEEM No. 3. l a'i ? b2 onverschillig. 2 c.'i cG of op c2. 3 Dame geeft mat. Eindstclling A. Anderssen en J. Zukertort. l hG X liït g8 X "7 2 17) fGf h7 g3! 3 d;; - hlf gS X h? 4 f3 - h;jf 5 h3 h8 mat. BL'ITE N LANDSCH NIEUWS. Uit Havana vernemen wij omtrent do match Steinitz?Tchigorinc, dat de eerste partij (Steinitz gambiet) door Tchigoriiie die zwart had, geivoiïnen werd. Do 2o partij (gesloten parlij d2 (14) werd wederom door zwart, thans Stciuitz na tachtig zetten gewonnen. De ;!e partij (Spaansche partij) waarin Steinitz den voorzet had, werd voor do tweede maal door Tchigoiïn gewonnen. De 4c partij (d2 dl opening) won Steinitz (zwart). Dus ue speler die den voorzet had, verloor viermaal achtereenvolgens. De 5e partij opende Steinitz met eenEvansgambiet,wat zeker dapper mag genoemd worden, als men bedenkt, dat Tchigorine eeu speciale studie van deze interessante opening gemaakt heeft, en voor de grootste authoriteit op dit gebied doorgaat. Steinitz werd echter door een schitterende overwinning voor zijn waag stuk beloond. In de Ge partij bood Tchigorine Steiuitz eeu Evansgamhiet aan, en moest de ver dedigende partij opnieuw het onderspit delven, wel een bewijs dat de hulpbronnen van dezen schoonen Gambiet nog lang niet zijn uitgeput. De laatste stand in deze gewichtige match, is dus dat iedere speler drie partijen gewonnen heeft. Verder vernemen wij, dat de heer Gun.sberg, bij ons wel bekend, onlangs in Engeland matches van vijf partijen speelde met Lee en Mortimer, beide met het resultaat dat hij vier won en een remise maakte Hij belooft een gevaarlijke mede dinger voor Steinitz in het aanstaande New-Yorkcr tournooi te worden. Later zullen wij de namen iiicdedeelen der spelers die vermoedelijk daaraan zullen deel nemen. Ten behoeve van dit tournooi zijn reeds f 12,">00 bijeen. In ons volgend nummer zullen wij een volledig verslag geven van zes blind gespeelde partijen, door onzen landgenoot R J. Loman in de Londunchess-Club. De bladen leveren daarvan een zeer interessante beschrijving.