De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1889 10 maart pagina 1

10 maart 1889 – pagina 1

Dit is een ingescande tekst.

l*. ftr i. -*% *v4. EEKBLAD VOOE NEDEKLMD DE AMSTERDAMMER A*, isat Onder Redactie van J. DE KOO en JUSTÜS VAN MAURIK Jr. I*d«r nommer bevat een Plaat. Het auteursrecht voor den inhoud van dit Blad wordt verzekerd overeenkomstig de wet van 28 Juni 1881 (Staatsblad No. 124.) Verschijnt eiken Zaterdagavond. Uitgever: Tj. VAN HOLKEMA, te Amsterdam, Keizersgracht 436. Zondag 10 Maart. Abonnement per 3 maanden ?1.125, fr. p. p Afzonderlijke Nummers aan de Kiosken verkrijgbaar . . . 0.10. Advertentiën van 1?5 regels f 1.10, elke regel meer . . . 0.20. Reclames per regel 0.40. IHHOVD: VEBKÉfcN' VAN NABIJ. FEDILLETQ&: Monsieur George. (Stof). Gemeentegepen. ' UIT HET HAAGJE, door Z. BPNST EN LETTEREN: Muziek in de hoofd«tad, 4oör F. Portefeuille der Nederlandsche ib, door S. H. C. Stemming. Doode of talen ? (Stöt). Toekomst-romans, door Jto ten Brink. Isaïas, beoordeeld door Alb. ?-^- Een weekschrift uit de achttiende eeuw, door B. Stellwagea. Jubal's droom. ddrurgfccb» leg, (b« de plaat). VARIA. -SCHAAKSPEL. Militaire Zaken. - De kaJMrie. Voor Dames, door E-e. ALLER LEI. RECLAMES. BEÜRSOVERZICHT. ?*- ADVEBTENTIEN. Van verre en van naby. . Koning Milan van Serviëis op eenigszins onverwachte wijze van het politiek tooneel verdwenen. Op den zevenden verjaardag der VMrnefnng van Serviëtot een koninkrijk Kttjung Milan heeft iets theatraals in znne .WQte van handelen en heeft steeds zorg beateed?aan de miaeren-scène deed de mo^o^die nauwelijks 36 jaren oud is, afstand /Mn-vwo. troon, ten behoeve van zijn 13-jarigen , EOOQ, jaan wien Mj, ais den nieuwen koning *?"* fl-~-* knielend hulde bracht en in wiens ._?_,, ais eerste onderdaan, het eerst eed van getrouwheid aflegde Tegelijkerstelde hy voor de minderjarigheid van ^^ïaaaer I een regentschap in, bestaande uit den ouden staatsman Jovan Ristitch en de generaals Protiteh en Beli Marcovitch. driemanschap heeft zich gehaast, een 1 ministerie te benoemen een stap, Wagdelijk was, daar de radicalen e Bussophilen) in de vertegenwooreene overweldigende meerderheid Maar tevens hebben n de afkoning n de leider van hetrenaar de officieuse bladen in en in Duitschland beweren Begeven, dat de buitenlandsche ,«_ v«a Serviëgedurende de minderjarigvan den nieuwen koning in _geen enkel it .«nl worden gewijzigd. Het regent_,. heeft verder Verklaard, dat het zal regeeren in strenge overeenstemming met de «eginselen der pas door koning Milan inge*?»- grondwet, dat het zich zorgvuldig zal __ ouiten den strijd der partijen, dat het tijdvak van vrede en groote zuinigheid beginnen (?beginnen" is niet vleiend!) goede betrekkingen met alle mogend/?,,« -Ófjf ' F% :? Feuilleton. MONSIEUR GEORGE. (Slat). Eenige toeschouwers spraken van affairesdhmwew, waarop ik eenvoudig antwoordde: »1JC' weet niets van duels af en in dit geval wil ik er niet van weten ook: de heeren hebtea zich als kwajongens gedragen. Als zn te "laf lijn, om zich te weer te stellen, gooi ik ze hier vierkant het raam uit" en ik wees .Op bet helder verlichte venster aan de straat. % Zijn precies kemphanen, die jonge Franscnen; lafheid ie althans geen ondeugd, die m net quartier latin wordt aangetroffen. Drif tig rukte Jules z\jn grijs jasje van het lijf en 4e midden van een kring toeschouwers, sloeg ik hem reeds bij den derden uitval op den «wnd, waar hij roerloos bleef liggen, totdat George en eenige andere bezoekers hem met opwekkende middelen weder bijbrachten. »SFu, monsieur Anatole, is de beurt aan u!" Een paar seconden later lag hij naast Jules. ?Vervolgen?., monsieur George. zal ik het genoegen Tiebben, u onder de tafel te boksen." Jules, die intusschen eenigszins was bijge komen, wilde spreken, maar George legde hem gebiedend de hand op den mond, waarna hij nüj fluisterend toevoegde: »Geef me uw adres s. v. p.; morgen zal ik u van mij laten hooren, ot> nujn woord van eer!" Ik had medeleden met den knappen jongen, jjaf hem nüjn naam en hotel op, betaalde mijn intusschen geledigden bowl en trad door den dichten kring van toeschouwers naar buiten ?verheugd den kleinen George te hebben kun nen sparen, die deze uitvlucht zeker alleen te baat had genomen, om mij onder vier oogen excuus te vragen. Daarin vergiste ik nuj. Den volgenden morgen ontving ik een briefje, waarin hn mij verzocht, hem tegen iet middaguur, in netzelfde caféte ontmoeten. heden zou handhaven. Eindelijk heeft koning Milan nog bepaald, dat zijne gescheiden ge malin, gedurende de minderjarigheid van hun beider zoon, niet in Serviëzou mogen komen, Dit alles klinkt zeer fraai, en mogelijk zijn er wel enkele personen, in en buiten Servië, die werkelijk gelooven, dat in de bestaande verhoudingen mets zal worden veranderd. Maar verreweg de meesten zijn van oordeel, dat de troonsafstand van Koning Milan en het op treden van een «radicaal ministerie de voor boden zijn van groote en ingrijpende wijzi gingen; dat de tijd niet verre is, waarop ko ningin Nathalie weder haar intrek zal nemen in het koninklijk paleis te Belgrado, kortom, dat de laatste gebeurtenissen een triomf zijn voor de Rus_sische diplomatie en een echec vóór Oostenrijk, en dat dientengevolge de rust in het Balkanschiereiland meer dan ooit ge vaar loopt van te worden verstoord. Er zullen wellicht eenige weken, misschien zelfs maanden moeten verloopen, eer het blijkt, dat deze laatste opvatting de juiste is. Wij teekenen echter nu reeds aan, dat de omkee ring in Serviëdoor de toongevende Russische bladen met onverholen voldoening wordt be groet en dat de Novoje Vremya zich niet ont ziet, koning Karel van Roemeniëte waar schuwen, dat het hem zal gaan evenals koning Milan en den Battenberger, wanneer hij niet afziet van zijne nog steeds toegepaste, tegen over Rusland vijandige politiek. Oostenrijk kon tot nu toe in Serviëalleen rekenen op koning Milan en op de partij van de progressisten, dat wil zeggen, van die kleine minderheid des volks, die door opvoe ding of aanleg, sympathie heeft getoond voor Westersche beschaving en Westersche begrip pen. Bij de laatste algemeene verkiezing zijn de progressisten bijna geheel uit de vertegen woordiging verdwenen en tengevolge van het aftreden van koning Milan verliezen zij het laatste overblijfsel van hunnen invloed. Zeker heeft de regeering te Weenen nog mid delen genoeg om op die te Belgrado pressie uit te oefenen, ook zonder dat zij een enkelen soldaat den Donau laat overtrekken Wij behoeven slechts te wijzen op de economische verhouding der beide aangrenzende rijken. Doch Oostenrijk zal zich wel wachten van die middelen een onvoorzichtig gebruik te maken, nu het weet, dat achter ServiëRusland staat. Voorloopig zal het de geleden nederlaag ignoreeren, en de betrekkingen zoo vriendschap pelijk mogelijk laten blijven, in afwachting van igunstiger tijden, waarop weder eene wer kelijke toenadering kan plaats hebben "Want komt het ooit tot een oorlog tusschen Rus land en Oostenrijk, dan is delaatste mogend heid zeker, dat Montenegro een aanval zal beproeven op Bosniëen de Herzegowina, en dan is het voor de Oostenrij ksche troepen van het allergrootste belang, geen vijandig Met klokslag twaalf uur trad ik er binnen. Van monsieur George geen spoor, maar een dichtgesluierde dame in het zwart zat aan het hoektafeltje. Zoodra ze mij zag, trad ze nader en sloeg haren sluier op : «Wees zoo goed, monsieur Knowles, te beslissen of tijd en plaats u thans geschikt voor de vereffening van ons geschil voorkomen." Zij vroeg dit met het guitigst denkbare lachje, terwijl ze haar onvergelijke lijke oogen in komische verwarring neersloeg. «Monsieur George!" riep ik, ten hoogste verbaasd ; daarna sloeg ik mij geërgerd met de hand voor het hoofd. »Waar neb ik giste renavond mijn oogen gehad, dat ik niet dadelijk, bij den eersten blik, de vrouw in u herkende. Maar u dronk, u rooktet ____ " Eensklaps hield ik in: ik durfde er niet bijvoegen, dat dit slechts de gewoonte was eener andere soort dames, waarmede men haar geen ogenblik kon verwisselen. Weer glimlachte zij. Hoe geestig tintelden haar donkere oogen. Ik was als betooverd door die zeldzame vrouw. «Maar voldoening moet u mij geven, mon sieur George, zonder verder parlementeeren daag ik u uit op mes en vork." Weer trok dat magnetisch aantrekkelijk lachje over haar bekoorlijk gelaat »U laat genade voor recht gelden ; ik neem de uitda ging aan." Mr. Knowles zweeg; doch blikken later vervolgde hij: «Verlang niet dat ik u een herhaling van ons tafelgesprek geef; ik zou het niet kun nen. Welk een vrouw! Zij had een helderen blik voor alle hoogten en diepten van het menschelijk leven; godsdienstige, wijsgeerige, zielkundige, maatschappelijke vraagstukken, verlichtte zij met den electrischen glans van haren geest en toch was zij een echte, beminnenswaardige vrouw, met eeD warm, krachtig kloppend hart. Zonder te weten, wie zij was en trots den zonderlingen aard onzer kennismaking, was ik vast besloten, mijn naam en aanzienlijk vermogen aan hare voeten te leggen, nadat eenige oogenServiëin den rug te hebben. Elke poging echter van Oostenrijk, om den verloren in vloed in Serviëte herwinnen, kan de span ning tusschen de Habsburgsche monarchie en het czarenrijk slechts vermeerderen. In de Vereenigde Staten hoeft de overdracht der _regeering van president Cleveland op president Harrison op 4 Maart plaats gehad. De programrede van het nieuwe hoofd van den _ Staat heeft dezen doen kennen als een ijverig protectionnist en een overtuigd aan hanger der Monroe-leer Aan vermindering van tarieven denkt de heer Harrison niet, al erkent hij, dat een zeker gevaar gelegen is in de steeds toenemende overschotten, welke de begrooting aanwijst. Het »hands off" wordt den Europeeschen mogendheden op bijzondere duidelijke en zelfs eenigszins scherpe wijze toegeroepen, al worden de vraagstukken, waarover conflicten bestaan (de Canadeesche visscherij-quaestie en de Samoa-quaestie) niet met name genoemd. Het optreden van den heer Blaine, een echten Amerikaanschen Jingo, als staatssecretaris voor buitenlandsche zaken, maakt den indruk nog sterker, dat men, om de beeldspraak van het Weener parlement te gebruiken, met een scharfere Tonart te doen krijgt Alleen van de ranama-quaestie wordt uitdrukkelijk melding gemaakt; de regeering der Vereenigde Sta ten zal nooit dulden, zoo vernemen wij, dat de_ eene of andere Europeesche mo gendheid op dien verbindingsweg tusschen twee Amerikaansche Oceanen eenigen invloed verkrijgt. Of de nieuwe regeering m hare binnenlandsche staatkunde even eerlyk en onijdig zal wezen als die van den heer .eveland was, zal men moeten afwachten. par tij c Clevel De Fransche regeering heeft besloten het besluit in te trekken, waarbij den hertog van Aumale het verblijf in Frankrijk wordt ont zegd. Deze maatregel van rechtvaardigheid is eigenlijk eene demonstratie tegen generaal Boulanger, voor wien de terugkomst van den man, dien hij eerst op kruipende wijze gevleid heeft men herinnert zich zijn »Béni soit Ie jour!" en toen heeft helpen verbannen, zeker verre van aangenaam zal wezen. Ove rigens schijnt het oer tegenwoordige regeerinjïniet aan moed te ontbreken. In de zaak van de Ligue des Patriotes heeft zij zich flink gehouden, en toen naar aanleiding daarvan een motie van vertrouwen werd voor gesteld, waren bijna alle leden der republikeinsche meerderheid op hare hand Generaal Boulanger neemt meer en meer de allures van een pretendent aan, en verzekert reeds bij zjj mij op het einde van ons déjeuner harte lijk om vergeving gevraagd en oprecht ver zekerd had, dat zij volstrekt niet begreep, hoe ze om zulk een beuzeling, als mijn een paar duim te lang uitgevallen hals, den daar op staanden interessanten kop over het hoofd had kunnen zien. Zij lachte ook niet, toen ik haar zoo op stel en sprong een huwelijksaanzoek deed: neen; aangedaan nam ze mijn Goliathshand tusschen naar kleine vingers en fluisterde: »Ik geloof wel, dat het lot eener zwakke vrouw veilig in deze sterke handen rust Maar ik ben een sterke vrouw; ik baan zelf den weg, waar 't lot mij zal langs voeren. Daar enboven ben ik «gedeeltelijk" getrouwd. Leef wel, beste vriend - als het toeval ons weer tesamen brengt, zullen wij elkaar als goede kameraden begroeten." Mijn bede om haar naam te mogen weten, bracht een wolk in hare heldere oogen. »Den naam, dien ik draag, haat ik als den mede drager daarvan. Een_ anderen heb ik mij nog niet veroverd, _maar ik zal hem veroveren; tot zoolang ben ik voor mijn vrienden echter eenvoudig Monsieur George." Dit zeide zij, met den voet reeds op de trede der fiacre. en schalks lachend voegde zij er bij: »Heb ik u genoegdoening gegeven? Zijt ge tevreden?" Ik kon slechts de hand op het hart drukken en fluisteren: «Tot weerziens!" Maar ik trof haar nergens weer aan; noch ia de schouwburgen, die ik met dat doel be zocht, noch in de café's, noch op de boule vards, en daar Parijs mij zonder haar saai en leeg toescheen, liet ik mij door onzen beroem den landgenoot Makay tot een reis door Japan, China en Indiëbepraten. Na een afwezig heid van bijna vijf jaren keerden wij huis waarts, wel is waar geheel vervreemd van Europeesche toestanden, maar, als de bijen, rijk beladen met het honigzeem der weten schap en een schat yan nieuwe bijzonderhe den uit verre, moeilijk toegankelijke landen. Bijna twee jaren lang werkten wij onafge broken aan ons boek over Japan en China, maar toen, zoodra het met schitterend gevolg voorbaat, dat het gansche weldenkende ropa op zijne hand zal wezen, wanneer hij «zijne zending" vervult, en Frankrijk voor altijd gelukkig maakt door het parlementarisme af te breken. De generaal houdt nog steeds een paar dozijn receptiën per dag, waar hij de burgerij en de arbeiders gouden oergen belooft; het tweede deel van den dag pleegt hij door te brengen in de adellijke Kringen van den Faubourg St. Germain, waar hij, in afwachting van iets beters, als lion optreedt Tot nu toe echter schijnt die bedenkelijke veelzijdigheid aan zijn prestige weinig of geen afbreuk te doen. GEMEENTEZAKEN. Waarlijk, met die Rederijkerskamer op 't stad huis: Door praten bloeiende," gaat het maar steeds beter. Ik geloof niet dat er in het gansche land er gens 39 menschen bij elkander te brengen zyn, die zich zelven en elkaar zoo graag hooren spre ken als onze spraakzame vadereu op het Prin senhof. En het blyft alles meestal bij words! wordsl Er behoeft zich slechts een gelegenheidje om te spreken voor te doen zoo klein als het oog van een naald, en dadelijk vindt ge eenige heeren bereid om er den draad hunner welsprekendheid door te trekken. Wil men het locaal tegen de Westerkerk aan den steenhouwer, die daar al sinds jaren bikt en zaagt, nog verder blijven verhuren, dan staat daar de wethouder van P. W. met z\jn utiliteits-zwaard en Mr. Pijnappel met een aesthetisch floretje, beide gereed tot den strijd. En het is noodig dat de twee wethouders van Lennep en Pet met humamteits-trommelslag komen aanrukken om dien braven steenhouwer niet in z\jn bedryf te bena. deelen. Een voordracht om een stuk grond kosteloog over te nemen ten einde er een stuk Spsarndammerstraat vau te makeu, deed den heer Gerritsen in het zaal springen met een rechtvaardigheidsrevolver in de hand, waaruit hij eenige bevoorrechtingsschoten richtte op den gelukkigen nota ris, die altijd met de stedelijke karweitjes belast wordt en aan de menschen, die de kosten moeten betalen, niet eens een gespecificeerde nota overlegt. Pang! pang! zoo klonken de schoten van de Heeren. Dijkmans en Hovy, die het ongeveer met den Heer Gerritsen eens waren. Maar met zwaar geschut kwam daar Mr. De Vries zich in het gevecht mengen. De heer Ger ritsen sprak zoo dikwijls van naar ik meen" ea naar mij voorkomt" zoo donderden zijne kogels door de lucht dat hij blijkbaar nog geene vaste overtuiging op dit punt had. Dat had Mr. De Vries wel, zei die, en als zoodanig deelde hij mede, dat de gemeente, wier akten zeer nauw keurig moeten worden opgemaakt, groot gelijk heeft als ze dat altijd door denzelfden notaris de pers had verlaten, overviel mij weer het verlangen naar Europeesche genietingen, en die lachten mij het meest van alle toe in mijn geliefd Parijs. «Tusschen lip en bekerrand" kwam echter plotseling een wijde klo9f. Bij het uitstijgen van mijn rijtuig, stapte ik onvoorzichtig tus schen twee losse steenen, struikelde en brak mijn linker_ voet. Men liet een arts halen ea in den assistent van den ouden beroemden professer, die kwam, herkende ik dokter Ana tole D , denzelfden Anatole, dien ik vroe ger onder de tafel had gebokst. Met echt Fransche courtoisie vroeg hij ver schooning voor den overmoedigheid van den ci-devant student, prees zijn vriend, Jules Sandeau, als een wakkeren kop en geraakte ge heel in vervoering, toen ik hem naar het we dervaren van den kleinen George vroeg. «Ach ja I dat kon u niet weten; George is een dame, een zeer beroemde vrouw, de eer ste schrijfster van Frankrijk geworden. Jules en Georges hebben eerst samen, onder den naam Sand, een verkorting van Sandeau, een roman uitgegeven: Rose et Blanche, die een schitterend succes had- Nog grooter opzien baarde George met de romans «Indiana" en «Valentine", een opzien, dat bii »Lelia" tot een waren sensatiestorm aanwakkerde. Sedert heeft zij zich glansrijk op hare duizelingwek kende hoogte staande gehouden en de schit terendste ster aan den letterkundigen hemel heet «George Sand." Behoef ik u nog te zeggen, dat ik tijdens mijn gedwongen kamerarrest alle werken der uitverkoren dichteres las? Ja, dat was de schoone vrouw, met de geniale oogen, die mij uit eiken regel vertrouwelijk toeknikte. Zoo leefde zij in mijn herinnering en nu begreep ik ook eerst haar wonderlijke opmerking over de «gedeeltelijke" echtverbmdtenis en het trotsche woord: «ik ben een sterke vrouw." Mijn eerste uitgang was naar de begaafde schrijfster. Zij herkende mij oogenblikkelijk en ontving mij als een goede kennis. Het oude lachje keerde zeldzamer terug en had veel van zijn zonnigen glans verloren, maar

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl