DE AMSTERDAMHEB, WEEKBLAD VOOB NEDERLAND. Na 623 gaf zijn hooge goedkeuring over deze benoeming te kennen, een der antagonisten moest het wor den, dat stond vast, en nu was het maar het best dengeen te nemen die het meeste geld had. Knoeien zouden ze toch beiden wel doen. Nicolaas moest 'zijn aartsvijand inhuldigen en hem den officieelen keten omdoen. Hij deed het, de burgemeester kwam ongedeerd onder die kunst bewerking van daan. Toen moest er een Wethouder gekozen worden. Zou het Jansen zijn, de baasschoenmaker, de man der Van Huchtens, of wel Van Nieuwburg, de candidaat der Preyser's? Thans behaalden de Van Huchtens de overwinning, zoodat de burgemeester met een hem vijandig stel wethou ders zat. Het is een pretje op zijn dorp tot de machthebbenden te behooren, waaraan de eigenlijke notabelen zicli dan ook in den regel onttrekken. Nu -is zoonis ik zeide, Johannes Preyser bur gemeester. Hij had het gezond verstand, bij elke moeielijkheid den raad in te winnen van den no taris, van den ontvanger, of van een der nota belen die geacht kon worden op de hoogte te zijn, of hem den weg te kunnen wijzen, zoodat bij alle klippen ontzeilde en geen enkelen flater beging, tot groote teleurstelling van vriend Van Huchten, die stellig er zich niet zoo goed had doorgeslagen. Maar er gebeurde iets dat zelfs een minder berekend man dan oaze burgemeester is, te mach tig zou geweest zijn. Iets vreeselijks! Het liet zich aanzien als het foetus van oproer. Laat ik U eerst mededeelen, dat er een socia list 'in het dorp was. Geen eigenlijke socialist, maar dan toch een socialist. De Heeren kwamen 's amiddags te 3 a 4 uur in de gewone gelagktiiner van mottige Drieka bijeen, waar ze dan bitterden en biljartten, zonder er zich door te laten ontmoedigen als een reiziger of een vreemde zich in het voor 't publiek openstaande lokaal vertoonde. Maar Woensdag-avond was de avond, dan had den alleen de leden toegang en konden zich on gestoord aan hun partijtje wijden of het drietal Schaepman, Kuyper en Domela Kieuwenhuis op de ontleedtafel vastsjorren. Dan was do xaal Toor elk ander gesloten. Een paar levenslustige leden verlangden naar een pretje en meenden dat aan dien lust gerede lijk kon worden toegegeven nu de kas vrij wel voorzien was. De zaak werd besproken en door de nergens ontbrekende oppositie belachelijk ge vonden, men zou een komiek laten komen met wat muziek, het zou een soiree met dames wor den in n woord: Heerlijk! Goddelijk zelfs meende de secretaris-penningmeester, als de kas zooveel weelde toestond, dat was het geval echter niet, dus moesten de leden liever zelf maar voor komiek spelen. Men vergaderde elk oogenblik, dewijl telkens andere voorstellen werden gedaan, die meest allen door de thuis regeerende dames werden ingegeven en minder practisch bleken, nu ze in den regel geen rekening hielden met den toestand der kas. Niemand zal zich verwon deren, dat steeds het voorstel om te laten dan sen weer boven kwam, als men bedenkt, dat de wat jichtige voorstellers thuis danslustige vrou welijke huisgenooten hadden. Als een dame piano speelt of zingt en tevens op een dorp woont waar zij zich in stand na tuurlijk, maar ook in ontwikkelingen beschaving, boven haar medebewoonsters acht, ligt het in den aard der zaak dat ze zich wel eens wil laten hooreu. Misschien dat eenige courant, al is het ook slechts een plaatselijke, haar talent in een berichtje huldigt. Wie weet? Zoo geschiedde het dat er besloten werd, om op Woensdag den zooveelsten, in het locaal der Sociëteit, zijnde in gewone gevallen de herbergkamer van mottige Drieka, een soiree te geven waar ettelijke jongelieden een comediestukje zou den opvoeren, eeuige dames met of zonder heeren zouden zingen, en een bal het geheel be sluiten. We kunnen met stilzwijgen de verwikkelingen voorbijgaan, voortvloeiende uit de moeilijke taak der directie op de schouders gelegd, om iedereen zooveel mogelijk te voldoen en aller ijdelheid te ontzien. Wij kunnen onvermeld laten de heftige scènes voortspruitende uit misverstand, waardoor vijandschap werd gesloten zoolang de voorberei ding duurde, maar verbroken en in vurige vriend schap herschapen, toen alles naar wensch was afgeloopen. Dat alles blijve onaangeroerd als buiten invloed op de handige wijs, waarop bur gemeester Preyser de moeilijkheid ontkwam. Een moeilijkheid toch was het ongetwijfeld, dal men het stoute plan koesterde, 's avonds, met kunstlicht te laten dansen. Niet dat de geestelijkheid verlangt men 's avonds in den donker zich dat genot zou verschaften, maar het was een wet der Meden en Perzen voor wie in een Noordbrabantsch dorp voor de viool wenschte te staan, dit op klaarlichten dag te doen, en den gewonen, menschelijken pas weder aan te nemen zoodra schemerdonker inviel. Wat er namelijk zooal in donker, vooral bij bet huiswaarts gaan geschiedde, of kon voorval len, dat zou ik kunnen mededeelen. maar ik zwijg ter wille der goede zeden. Zoo althans stelden de eerwaarde Heeren zich de zaak voor en wilden ook de lieden van den stand der gepensionneerden, ook de andersdenkenden dwin gen zich aan die wet te onderwerpen. Tot heden had men zoo al heen gedaan", zooals de Noordbrabantsche term luidt, dat is: men had zich onderworpen, vooral dewijl het iets meer beschaafd gedeelte der inwoners te klein was om een heusch bal in te richten. En de verhouding tusschen burger en burger was er te aangenamer om. De leden der sociëteit hadden hun quos ego'' daartegen doen hooren, en er zou gedanst wor den. Gelukkig dat mottige Drieka begreep meer voordeel te kunnen trekken van de societeitsleden dan van de kleine burgerij, en zij zich eveneens aan de Wet der Meden en der Perzen onttrok, anders zou men niets hebben kunnen tot stand brengen uit gemis aan een lokaal. Tegen de gepensionneerden en dier omgeving toch, bestond geen dwangmiddel, wel tegen de kasteleins, in cleu regel althans, aan wie men de bezoekers ontnam. Het geslacht Van Huchten was op eens zoo clericaal als maar eenigszins mogelijk was. Van die zijde werd van de daken verkondigd, dat men de geestelijke overheid moest eeren, dat zulke onzedelijke bedrijven als het dansen 's avonds, met min of meer ontbloote schouders of wel met een wit vest en verlakte schoenen aan, onder een lampe Beige te dansen, streng moest worden tegengegaan. Men wees er op dat deze verplichting rustte op de schouders van den burgmeester. Al wat Van Huchten heette was heimelijk in de wolken over de moeilijkheid waarin deze ambtenaar verkeerde, want volgens de gemeente verordening moest elk lokaal dat, zij liet slechts tijdelijk voor het publiek open stond, onverbid delijk om 10 uur des avonds gesloten zijn en blijven. Hiervan kon alleen de burgemeester ont heffing verlêenen bij al'jcmccucn maatregel, van te voren behoorlijk afgekondigd. De wethouder Nicolaas van Huchten wond zijn ambtgenoot wethouder, den schoenmaker Janssen op, zoodat deze, overtuigd dat Preijser het lijntje wel strak zou houden, ook al mee oreerde over handha ving der zedelijkheid, wering van alle besmetting. De president der sociëteit, de gepensionneerde kapitein Fraser, was er eindelijk met moeite toe gebracht om aan den burgemeester verlof te vragen het lokaal dien nacht open te mogen houden. Johannes Preijser had hem allerhupst ontvangen en gevraagd of hij niet een glaasje maderia-wijn. of een klein gezondheidje, of wel een glas wijn zou willen aannemen, en toen deze gulheid onschadelijk was gemaakt door een hard nekkige weigering, verzekerde hij, den goeden, besten heer Fraser" van zijn volle sympathie, maar tevens dat de vraag hem zoo onverwachts op het lijf viel, dat hij er gaarne eens over wilde consulteeren met de wethouders. »TJ begrijpt men goeie Meneer, dat.. . enfin het heeft geen haast, doe me het genoegen en kom den dag van te voren nog eens even aan, dan zal ik het u zeggen". De kapitein was woedend, vooral dewijl er niets anders op zat dan den Dinsdag voor het feest terug te komen. De burgemeestersvrouw ontving hem, zij was in tranen. Burgemeester was naar zijn zuster te Uden gegaan en lag daar nu plotseling ziek. De kapitein moest maar naar den loco-burgemeester Van Huchten gaan, uit wiens deur de waardige krijgsman in kookhitte, naar de woning van den wethouder Janssen stormde, dewijl Van Huchten zijn innig leed- ! wezen betuigde niet aan zijn vurig verlangen te kunnen voldoen om volle toestemming te geven, dewijl hij geen loco-burgemcester was, als zijnde zeer onlangs herkozen en dus zijn titel van jonge ren dagteekeuing dan die van Janssen. Deze eerzame industrieel verstijfde van schrik toen hij eindelijk begreep wat men van hem verlangde en dat hij werkelijk op dit oogenblik de man was. Hij begon met volle toestemming te geven, doch trok deze weer in. Hij verzekerde er met zijn ambtgenoot over te zulleu conforceren. Mij goed," antwoordde de president, ik heb uw toe stemming. Spreek nog met wien gij wilt, en aio ik morgen om twaalf uur, geen contra-order krijg, gaan wij door. Zoo is het?" Janssen stemde toe zonder goed te begrijpen wat er gebeurde. De groote dag brak aan. Het feest ging door, de voordrachten werden gehouden, de tooueelvoorstelling »ging allerliefst," er werd overheerlijk gemusiceerd en niet gerookt. De dames werden toch een beetje zenuwachtig toen te half elf (Ie zaal werd ingereedheid gebracht voor den dans. De jongere dames keerden het eerst tot zelfbe wustzijn weer, dokter Straatman, het ons van el ders misschien nog bekende »Straatrnanneke", was een en al ambitie, alleen de wijnhaudclaar Verbieseu, eigenlijk handelaar in sterken drank, was niet op zijn gemak. Hij moest zoo van iedereen leven wpetje, en wijn of spiritualiën, die kunje zoo overal krijgen, ze verdrinken je er bijna in. De polonaise was deftig afgeloopen. Een wals was juist geannonceerd, daar gaat de deur open en de veldwachter Jan Van Saanon vertoont zijn oud marechausséesg-elaat. Met ietwat schorre stem roept hij : »Al!o Heeren 't pdisie-uur, ik zou 's apparentie maken naar huis te gaan, com plement van Burgemeester." Heusch, met kalme waardigheid, nadert de pre sident den man der wet. on deze houding oe fent haar bedarendeu invloed op de geschokte zenuwen. »Man, we hebben verlof van den Burgemeester". »Dat is niet 's." Ziet dat was nu wel wat kras, maar de president nam de gewichtige be langen in aanmerking- die hij vertegenwoordigde en verzocht dat de dienaar den lieer zou gaan roepen, hetgeen de dienaar dan ook het vei ligst achtte. En werkelijk daar kwam Janssen, hij was doodsbleek, een voorwerp van deernis, maar toch, hij kwam. Straatmanneke wilde hem zonder vorm van proces de deur uitgooien, de wijnhandelaar Verbiesen ging ook dapper op den magistraat toe, zwenkte om hem heen, greep in het voorbijgaan jas en hoed en verdween in de duisternis. Alleen kapitein Fraser, Saevis tranquillus in undis, be hield zijn volle bezadigdheid: Meneer de burge meester, ik heb uw woord dat wij kunnen blijven, en ik reken daarop als op dat van een fatsoen lijk man. Mag ik U er aan herinneren dat we hier een besloten gezelschap hebben en het voor recht missen U onder de leden te tellen, op welken afdoenden grond ik U verzoek, deze soci teit te verlaten." De verblufte Janssen trok niet zijn lijfstafier af. en het dansen werd hervat. Riukeldekinkel daar vlogen twee ruiten stuk en twee steenen binnen. Verwarring ontstond, gegil werd vereomeu, weer was de kapitein op de brug, en noodigde een der aanwezigen mede naar den burgemeester te gaan; Straatmanneke was onmiddellijk gereed. Het duurde lang voordat Jansen op het ver vaarlijk gebons en geschop tegen zijn van bel ontbloote deur voor den dag kwam. Als hij maar heelemaal weg was gebleven had hij verstandiger gedaan, want hem wachtte een aankondiging; die hem, zoowel als zijn in de zijkamer verborgen gade en den iu den keuken luisterenden veld wachter, het bloed in de aderen deed stollen. De kapitein eischte politietoezicht op de straat, geen politielast in een besloten gezelschap, en deelde zijn onwrikbaar besluit mede, den vol genden dag naar den Heer Officier van Justitie te gaan om verbaal te doen redigeeren tegen den burgemeester, en tegen den veldwachter. »Tegen den burgemeester en tegen den veldwachter wegens verraad", herhaalde Straatmanneke. De terugkomst der beide afgevaardigden en de hooge tevredenheid waarvan hun uiterlijk blijk droeg, bracht de eenigszins geschokte ge moederen der feestvierenden tot rust, ja dreef de opgewondenheid ten top. Het was een heerlijk feest. Iedereen had zich uitstekend vermaakt, behalve de wijnhandelaar, en men scheidde te half twee nu middernacht. Wie slecht sliep, dat was zeker Janssen, ook Jan Van Saanen had het kwaad en moeder Janssen had het formeel op haar zenuwgestel. De kapitein ging werkelijk naar de stad. maar zonder Straatmanneke, die zijn zieken niet in den steek kon laten. Het gevolg van dezen tocht was dat de officier van justitie met den kapitein om het geval lachte. De president kwam met een geheimzinnig en onheilspellend gelaat thuis, zoodat iedereen met angst en gespannen nieuwsgierigheid, de dingen afwachtte die komen zouden. Maar er kwam niets, wel iemand, namelijk Johannes Preijser die erg klaagde over het krenietiek dat hem danig had geplaagd en aan de woning zijner zuster te Uden gebonden had. Janssen nam zijn ontslag als Wethouder. Verder gebeurde er niets. VOOR DAMES. Een gala-bal. Messcngcrto?;s. Vorstïnnenlioedcn. Né(/licjés. Het groote ,,state-baH';, deze week op Buckinghara-Paiace gegeven, was wegens den dood der koningin vaii Beieren een paar dagen uitgesteld ; zoowel de bloemversiering der zalen als de toi letten waren echter buitengewoon schitterend. Behalve de Engelsche koninklijke familie waren er prins George van Griekenland, prins Karelvan Denemarken en een aantal kleine Duitschc liooghcden. De prinses van Wales droeg zwart sicilienne, en overkloed van zwarte tulle met gitten; als kapsel de diamanten tiara, die de Engelsche dames haar ter gelegenheid van haar zilveren feest hadden gegeven, en als versierselen diaman ten en een zestal ridderorden. Hare drie dochters, de prinsessen Louise, Victoria en Maud, droegen wit satijn, met tulle overdekt, paarlcn en diamanten. Een der meest bewonderde toiletten was dat eener jonge lersche hertogin, in wit en zilver, die in haar Empire-costunm op een portret van Keizerin Joséphine, uit de lijst gestapt, geleek. l)e voorhaan viel in rcclite lijnen van een zachte witte zijden tricotstof neer, ovcrstrooid met kleine zilveren munten, en van een breeden rand van zilverborduursel voorzien, liet zeer kleine cvrsaye verdween bijna geheel or.der de charpe van zilverlaken. die bet omstrikte; daarbovemüt kwam a) Te vroeg! Eerst moest e7?gl'. gosehieden. b) Onjuist! L'ierdoor krijgt zwart een geïsoleerde pion. Slecht was 11 du?dl wegens 12 e:i?g."> e7?gij: KI g3--L5 h7?M!; 14 höX ""' + g7 X 1"»>; l-"' K~> X'JI' k'n willt- lieter was 11 b6 X i'3; l- e- X c:1 (°!> f- X >':i' volgt do X'!< en wit krijgt een geïsoleerde dubbelnlon) d5 d-1; 13 e3?o2! e7?gt> en zwart staat goed. c) Hiermede- geel't zwutt een pion prijs, llcio" U'as c,s?d7 gevolgd door d7 eti. (/) Natuurlijk mag 20 G X ^ wegens mat in 'l zetten duur '21 el?e.S + gS?h7 ; 22 t'2?M ni;;t niet gebeuren, doeb is de gekozen zet bijna even slecht. l>eier was eS?d7. r) Hier geei'l wit de partij uk ha.'vi- n, die hij i:i"i '21 el?eS + in weinige zetten gewonnen Lad. Wam op 21 .. . l'C X ';ts volgt 22 i'2?17 + u* -L7 l"]) gs Ie- volgt t'7-j.'S innt): 23 l'7?gs + L7?hil; 24 U4 f:; <!) gi,?g5 (hot beste); 25 g,S?LH + hli?g«; 211 hs X <'S + gC 15 lü: '27 t':l dJ + 1'5 gi (!) (op 27 t'5 ffi volgt 2s i"-.?1'7 + Hl e:">: 2'.i el -l':l mat): '2S e.S 1'2 -f- g-i?L-1:"2Ï' g'2 -g3 hi h3: 3o d:.?g'2 mat. Op 21... a*?H7 volgt 22 i'2?LI + fli?)i.->: 23 dl--!':i t'7?:'<; (op dl'. X d5 Volgt 21 !':!?gr, + en K'.va.'i is mar of -.er'.H'st de koningin); op 23 :;''.?ga volgt '2i LI X '?"' + '?" "hl''' -?"' lu?g.1 mat: op 23 dli?in'. + volg! <13--d-i en x\van moei 3'7?fil sjieirn (zooaK boven »:' is mat): 21 r."»?r4 en -.vinl. in weinig zetten .iaar op d.; bc. -i- vuigr <13 d-1 e;i /\v;!i'l kan sleelits Let mar nog eeni'je zefren relckoe: op d'i?efi + volgt 25 da?(U Co?;ir>: Vil J'2-l)-i :<:?,?bö: 2.' a2?al en ?\vinl in weinig zetten. Op 21 dl'.---!! volg! ma' in '2 zeUen door 25 hl X ii"> + M?LU: 2", el X g'; mar. t'l- -! '<'-!?' volgt 25 t'3?g5 + en de vukende /.e! 111:11. /) De koninginnef'.ul lijk! mij tovroeg loo en grel't a:m wit een dubbelpior,. Letor \va-. hier 23 ii2- h::. '/) 3ll go X '^ lü";; naun:rii.ik v, <>_?. ;i-.-i '.'! --f2 ir. ??-?!-!-: 32 12 X & ui X e">: 83 dl X e", en v.ii is ; en stuk voor, niet gebeuren. h) ^Natuurlijk niet il... i (i ',\ e."i wogen s J2 ;!3?ei e-". dn!; 43 el?b,".: ar,?c-7 44 L5 X " < en «ir. h, ??!! 2 vrije pionnen. ?i) Noodzakelijk wogen- gebrek aa.i z>'tt< n! ./) Jilisi ! Want de vo.ir; ::;?:! ia- is: -i1.... . f7--;ë(': k,--ie); 50 c3- b3 (!) iu~ii Ui: 61 b3--e3 en her -i.-, is rei:;i,-. *; .\. ,!. A. J'. alleen een foitillis van diamanten en van het zilverachtig netwerk, dat om de schouders gedra peerd was. Sleep van strepen, zilver en wit ge brocheerd satijn. Een ander costuum, van eene debutante, was van wit en mat goud, ook Empire; rok wit satijn, de voorbaan omdekt met wit neteldoek met gou den moucJtes. Een ander: wit satijn met paarlen geborduurd en alleen versierd met een tulle charpe met paarlen omzoomd. De dames van de ambassades waren allen in hofrouw, zwart en wit; grijs en zilver; zwart en zilver; ook de dames die betrekkingen aan het hof hebben, droegen geen kleuren. De andere toiletten kwamen er te beter bij uit, bv. bleek populierengroen niet bouquetten van gelo en violetttnweelen pensees. Noemen wij nog eenige zeer effectvolle toiletten: zwarte en witte tulle. alles gebouillonneerd, mot gouden sterren en groote bossen groene korenaren; mosroos pemi-de-soie reet bouiiuetten van rozeknoppen, en cliarpe van een bleeker rose in zijden mousseline; rosemoir met tablier van rose met goud en stroo gebor duurd; bleek grijs met staal en diamanten, zoo gemengd, dat men nauwelijks kon onderscheiden waar de diamanten ophielden on het staal begon. Eene nieuwigheid waren de linten-costumen. Er waren er, waarvan de linten, oranje, licht geel, lichtrose, in geheele bundels als regenstroomen over' het witte tullen kleed violen. Van oen bestond het corsage geheel uit linten, die. naar het middel over elkaar sluitend, van daar zich weer verspreidden en als lange strepen stroomend licht tot aan den zoom van het kleed afdaalden. Als bloemen werden veel rozeknoppen gedragen, voorts leliën-van-dalen, niarguerites, gele rozen en chrysanthemums; de kapsels waren meest hoog, ter wille van de aigrette, den diadeem, de tiara, of de andere juweelen versierselen, die men erin dragen wilde; enkele jonge meisjes droegen den catogan, met een lint er omheen en een bloem in dat lint gestoken. * * * De uitnoodigingen voor zulk een hofbal worden als regel alleen gezonden aan persenen, die op oene drawing-room aan de Koningin zijn voorge steld; toch zijn er uitzonderingen. Vooreerst vreemdelingen, of personen die voor de receptie waren aangewezen, maar wegens ziekte of eene andere reden verhinderd waren te verschijnen. Maar ook gaan er invitaties naar eenige dames, wier mannen op poütiek, gemeentelijk of philanthropisch gebied zulk eene onderscheiding waard geacht worden; dames uit de buurt van Osbornehouse of andere plaatsen buiten, met welke de Koningin daar wel eens in aanraking komt, vrou wen van hoiambtenarcn of vrouwen uit de huis houding der Koningin en dergelijke. Daarentegen, zijn actrices, zelfs de uitstekendstc en zelfs de deugdzaamste, formeel uitgesloten; het huwelijk met een edelman doet deze uitsluiting vervallen, mits de dame oen onberispelijk verleden heeft gehad. Do Koningin ziet de lijst zelf na, die de lord kamerheer haar aanbiedt schrapt namen en voegt er bij. Voor dit laatste bal werden o. a. geschrapt eene dame van hoogon rang, wier naam. in een blad genoemd was; ccnc andere die een winkel doet, en eene andere, wier proces tot scheiding r.iet geheel tot bare rechtvaardiging scheen to zullen atloopen. De balzaal is l.'i!) Eng, voeten lang, en wordt electrisch verlicht. Zij is zoo uitstekend geventi leerd, dat het er zelfs ten tijde van het gas niet te warm werd. Aan het westelijk einde is een troon voor de Koningin, aan het andere einde een nis voor het orkest, die 100 man kan bergen. Voorts is or een groote kamer voor het souper, en oen wandel-galerij; tot den grooten escalier d'honneur zijn twee toegangen, de eene voor het corps diplornati([ue. de leden der koninklijke fa milie en van het hoi', de andere voor do overige genoodigden. en daar is het meestal groot gedrang en veel verwarring. Het dansen is er, wegens de lange sleepen. ofschoon niet zoo lang als bij de drawing-room zeer moeieiijk; het programma had ditmaal acht tien nummers, zes quadrilles, acht walsen, twee polka's, een lanciers-quadillle en een galop-iinal. Van tijd tot. tijd bewijst een der leden van do koninklijke familie aan een onderdaan de eer, hem of haar door een page te laïen bevelen" tot een dans; men laat dan zijn dame of zijn cavalier zonder bezwaar in den steek en gaat met den page rnec. De prinsessen bewijzen deze eer alleen aan personen die er door hun rang aanspraak op hebben; de prinsen, vooral de prins van Wales, letten meestal daarenboven op de uiterlijke ver schijning der te kiezen danseressen. EEN BELANGRIJK BESLi 1T. Het Vereenigd Amsterdamse!) Sdiaakgenootschap j heeft in zijp. vergadering van 25 Mei 11. een be langrijk besluit genomen, door in beginsel vast te stellen, dat in don loop van dit jaar te Amsterdam een Internationale Schaakwedstrijd zal worden j gehouden. Vvij, en zeker allen die hart hebben voor bet ! schaakspel, verheugen ons met deze beslissing, | want wij zien in een schaakwedstrijd een uitste kend middel om het spel van de buitenlandscbe ', meesters van nabij te loeren kennen, niet allén, maar ook zullen ,,de Ilollandsehe jongens" daar gel02;onl)eid hebben zich te meten, niet den keur ; van Engelaiid's en Duitschland's meesters. Wel spreekt het van clvc, dat niet ieder do ! gelogenluiid zal hebben aan den l\Ic.n.ïtcrur:dxlrijd deel te nemen, maar ook zwakkere spelers zullen 1 in de tweede ot derde klasse hun krachten kun nen meten met anderen, die ze anders wellicht nooit zouden ontmoet hebben. XMI'I wordt een internationale schaakwedstrijd voor c: en speler, wat de mes is voor den koopman, wat de tentoonstelling is voor den kunstenaar..... de plaats waar ieder het bes-te vertoont wat Lij kan voortbrengen, waar ieder zich inspant om zijn medestanders op eerlijke wijze te ovcrtrofien, in een strijd die steeds eindigt mot ccn hartelijken handdruk der kampioenen! Men vergeve ons deze kleine ontboezeming, die welgemeend is en die voortspruit uit onze vreuirde. nu in Nederland de eerste internationale schaak wedstrijd zal worden gehouden. Intusschen .... onvermcngd is onze vreugde niet. Men deelt ons mede, dat de kosten van don wedstrijd (die ca. /' 1500 bedragen) nog niet ten volle gedekt zijn. Aan die som ontbreekt nog ongeveer /' ;j()0; en ofschoon het niet op o:izcn weg ligt, om to trachten dit tekort door vrijwil lige bijdragen bijeen te krijgen, zoo gclooven wij toch, ieder schaakspeler te mogen opwekken, om bet zijne bij te dragen (T) en daardoor blijk te geven van zijne instemming met het voornemen van het Vcrocnigd Ainstcrdainscli Schaakgcnoofschap. ])c wedstrijd belooft zeer belangrijk te zullen worden. Verschillende voorname spelers, (waar onder de ook in ons land bekende meester J. Gunsberg) hebhen reeds bun toezegging gege ven, terwijl ook de sterkste llollannschc spelers aan den meestcnvcdstrijd zullen deelnemen. i (t) I'c leden der sommissic, die zich belasten ! met bet ontvangen dier bijdragen, zijn de lieoren : | Jhr. A. V', van Foreesf, l'rinsengradit tf on l E. van Dien. Gelderschekade ;!7.