De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1889 23 juni pagina 6

23 juni 1889 – pagina 6

Dit is een ingescande tekst.

DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No.626 Champel bracht, n» er het jaar te voren langeren t\jd te zijn geweest. Aanhoudend sprak hij over mijn charming countryman" die er verleden jaar was. Ik wist er alles van. Nooit kon hij haar tegenkomen of h\j bloosde en maakte, dat hij wegkwam, alsof zij, iet zachte, vriendelijke schepsel, hem kwaad zou hebben gedaan. Eigenaardig, toen liep hij weg, thans zou hij haar zoo gaarne hebben gezien. Champel was voor hem Champel niet meer en hy citeerde mij uit Lamartine : Que me font ces vallons, ces palais, ces chaumières? Vains objets, dont pour moi Ie charme est envolé! Fleuv«s, rochers, forêts, solitudes si chères, Un seul tre vous manque et tout est dépeuplé! Arme Engelschman! De doctor had hem juist zooveel te kennen gegeven, als dat het niet goed is, dat de menseb. alleen zij. Nu, eene van de dochteren van Albion zal er vel met hem even? eens zoo over denken, maar dat het zien van mijn innemende landgenoot hem de keus zeer moeilijk zal maken,staat bij mij vast als een paal boven water. Wil ik u nu nog eens een staaltje mededeelen, hoe gemoedelijk het hier toegaat met vergade ringen van aandeelhouders, als tegenhanger van. ?wat kort geleden, in dit blad werd medegedeeld tMKtrent dergelijke samenkomsten hier? Op mijn terugreis naar hier kwam ik te Bienne, na het meer van dien naam te hebben bezocht. Aan het station ongekende drukte; levendige ge sprekken, overstemd door een muziekkorps, trok ken mijn aandacht en nadat ik met moeite een plaatsje in den geweldig langen trein bekomen had, vroeg ik aan een medereiziger, wat toch de oorzaak van die ontzettende bedrijvigheid aan het station was; en nog wel op l Juni, een Zaterdag. Ja mijnheer, zei hij, het is van daag te Bienne de Algemeene Vergadering van de Jura-BernLucern -Spoorwég-Maatschappij en op dien dag hebben alle aandeelhouders recht op vrij vervoer op de lijn tot Bienne. En wij hadden gerekend op geen dividend en wij krijgen 4 pCt.! Het aardigste voor mij was, een aandeelhouder bij z'n moeder op schoot te zien zitten met een trompetje waarop hij met alle macht blies, zeker van pret over de 4 pCt. dividend. De conducteur maakte niets geen bezwaar tegen de kaarten van de massa kinderen aandeelhouders! Gelukkig land waar alles zoo gemoedelijk toegaat! ?A-. VOOR DAMES. De Grand-Prix. De prinses van Wales. Zui nigheid. Een vrouwen- congres. Een huwelijksgeschenk. Kamerversiering. Wedwiven offers. Corsetten. Mookende vrouwen. Vrouwe lijke Predikanten, De dag van den Grand-Prix de uitstalling van zomertoiletten is althans in den beginne door mooi weder begunstigd geweest. De animo was dan ook 's morgens zeer groot, en de modistes uit het buitenland en de provincie, die er altoos heen gaan om indrukken op te doen omtrent de mode der toekomst, hebben nut kunnen hebben van hare reis. Wat de kleur betreft, is hare onder vinding zeker geweest, dat geen enkele kleur uitgesloten was en eigenlijk geen enkele den boventoon had. Alleen kan men zeggen dat lichte kleuren en luchtige stoffen dit jaar alles beheerschten. Mad. Carnot droeg rood en zwart, uiterst elegant, zooals altijd, maar niet bijzonder voor uitstrevend. Veel zag men crèpe de chine, met entredeux van zwarte kant; voorts crêpon, mous seline de soie, en vooral een nieuwe mode, gaas met groote gedrukte patronen. Er was bv. strookleurig gaas met groote trossen acaciabloesems, ivoorkleurig gaas met bouquetten van zacht getinte seringen. De Grand-Prix heeft het voorrecht alle werel den te vereenigen; de grootste namen van den faubourg Saint-Germain en de vreemde aristo cratieën komen er samen met de autoriteiten der Eepubliek. Als toiletten muntten uit: herto gin de Feltie: zwarte kant met witte seringen; burggravin d'IIarcourt: grijs foulard met wit loofwerk; markiezin de Saint Sauveur: licht groen foulard met overtrek van wit point d'lrlande; markiezin de Lastours: mastic cachemire met crème guipure; prinses Metternich: zwavelgeel crépe de chine met wit point de Venise: gravin de Pourtalès: crème voile met gekleurde bouquetten be drukt, en groen spencer met rose weerschijn; ba rones Gustave de Rothschild: wollen mousseline met marineblauw jaquette, en gordel van marineblauw en goud; barones Alphonse de Kothschild: Chineesche zijde, beige en wit, met passement in dezelfde kleuren, enz., enz. Meest groote hoeden, onder welke veel donkere; groote bouquetten of in het geheel geen bloemen; groote vederbossen of in het geheel geen. * ^ * De prinses van Wales heeft haren man naar de Parijsche tentoonstelling gevolgd, maar beiden be schouwen zich toch als uit" en bevrijd van de eti quette. Samen bezochten zij b.v. verleden Woensdag de tentoonstelling, maar daarna ging de prins naar de wedrennen, de prinses naar den salon ; voor 's avonds had het echtpaar avant-scènes gehuurd in het Palais-Royal, waar Ma Cumarade gegeven werd, en amuseerden zich kostelijk met de grappen van Daubray, Réjane, Lavigne, enz. Toch kunnen zij niet geheel de deftige feesten ontloopen ; Dinsdags gaf de prinses de Sagan ter hunner eere eene garden-party in haar hotel en park in de rue Saint-Dominique. De dag was prachtig; de verzameling elegante zomertoiletten was het oog van eene kenster, zooals do prinses van Wales, waardig. Uit de beschrijving der toilet ten blijkt, dat crcpe de Chine, in alle kleuren, (mauve met geel krip en witte kant; hemelsblauw met gouden franjes; lilas met oude kant; wit met goud) de meest gebruikte stof was; voorts foulard, (rood met zwarte kant en gouden passe ment, bleekblauw met zwart), satijn (bleekblauw met zijden-borduursel, groen met vieux roso trans parant), faille, gaas (bleek goudgeel met rozen, wit met zwarte struisveeren) en andere stoften, alles even lirht en zomersch. De hoeden voor deze gelegenheid waren meest enorm. * * In een der Fransche bladen geeft eene zich noemende Cousine Jeanne" van tijd tot tijd raadgevingen, die op het gebied der elegance niet veel waard zijn, maar nu en dan vol gezond verstand. Aan eene jonge vrouw, die in het hu welijk zal treden, raadt zij een uitzet aan, die hier te lande voor de bescheidenste beurzen al heel armoedig zou lijken, maar zegt dan: Om met het begin van een huwelijk sierlijk heid en eenvoud zoo te verbinden, dat ge het kunt volhouden, is het noodig, na te gaan wat ge jaarlijks kunt koopen, wat niet. Kunt ge pre cies het strikt noodige krijgen, reken dan zoo: een huisjapon 'sjaars, een japon om uit te gaan iedere zes maanden; een bal- of soiréejapon om de twee jaar. Ieder jaar een mantel, beurtelings een zomer- en een wintermantel; ieder jaar twee hoeden, al naar dat het noodig is een voorjaarsot najaars-, winter- of zomerhoed. Vermijd ten sterkste goedkoopen opzichtigen opschik; zij be dekken het armoedige niet, maar doen het uit komen. Tracht wat over te leggen, om van een koopje" te profiteeren; wanneer men koopjes" betaalt met het geld, van het geregelde budget, zijn ze altoos duur. Kies, wat mantel en visite toilet betreft, geen opzichtige kleuren; men ont houdt hun datum en zij zijn afschuwelijk zoodra zij uit de mode zijn; hierin moet de goede smaak alles beslissen en het juiste punt aangeven, waar op mode en duurzaamheid kunnen samengaan. Vermijd ook wat groote kosten van wasschen en opmaken meebrengt. Het is natuurlijk, dat men een japon houdt voor gekleed, een voor gewoon en een voor bijzonder slecht weer. Maar men moet dat ook doen met handschoenen, hoeden en schoenen, en wie reke nen moet en dus gaarne den gekleeden japon van het eene jaar als den tweeden in rang voor het volgend jaar wil opgebruiken, moet bedacht zijn, het gala niet al te opzichtig te nemen. Er be hoort veel zelfverloochening toe, het oudste en minst gelukte het eerst op te dragen, en toch, als men dat niet doet, verkwist men zijn kleeren en heeft bij eene gelegenheid niets goeds om aan te trekken. De mooiste en de leelijkste japon moeten in karakter niet te ver uit elkander loopen; het is niet gedistingeerd, als men 's middags tot een gansch andere klasse van menschen schijnt te behooren dan 's morgens. Daarenboven: rnen is nooit gedwongen weelderig gekleed te zijn, men is altoos verplicht er netjes uit te zien." * # * Op 12 Juli komt te Parijs, onder voorzitterschap van Jules Simon, het internationaal congres voor vrouwenarbeid en inrichtingen voor vrouwen bijeen. In het prospectus, door de algemeene directio van de tentoonstelling verzonden, leest men o. a.: De Fransche regeering beschouwde het als eene daad van verzoenende rechtvaardigheid, van staats wege aan den vrouwenarbeid een waardige plaats op de tentoonstelling aan te wijzen. Sedert eene eeuw is de rol der vrouw in de maatschappij, door de liberale beginselen en de in de moderne wereld erkende grondstellingen van humaniteit, dagelijks in belangrijkheid toegenomen. Uit eigen initiatief stelde zij zich aan het hoofd der werken van liefdadigheid; in het onderwijs verwierf zij zich eene positie, geheel gelijk aan die van den man." De werkzaamheden van het congres zullen zich in vier doelen splitsen; 1. philanthropie en moraal; 2. paedagogie; 3. kunst en litteratuur; 4. burger lijke wetgeving. De dames die aan het congres willen deelnemen, zenden haar naam, beroep en adres, met 10 francs contributie, aan hetsécr tariat du congres international des oenvres et institutions féminines, 21 passage Saulnier; daar woont de penningmeester Mansais. Onder de dames van het comitézijn Mad. Koechlin?Schwartz, vice-presidentc, Mad. IJovet, redactrice der Nou velle Remie, Victorine Benoit, doctores in de me dicijnen, Mad. Bestaux, presidente van de Vereeniging der femmes peintres et sculpteurs, prinses Urussoff, gravin Pallavicini, de hertogin van Pomar, redactrice van het tijdschrift L'aurore: onder de heeren telt men Ernest Legouvévan de Academie Franchise, het gemeenteraadslid Dosmat, Jules Fabre, de senator Jean Macé, specialiteit in onder wijszaken, enz. Vrouwen uit allo landen zijn daarom uitgenoodigd om aan de beraadslagingen voor de verbe tering van het lot der vrouw te komen deelnemen. Met het congres is eene zeer interessante vrouwen bibliotheek verbonden, waarvan du verdienstelijke oprichtster, Mllo Wolska, zich tot taak gesteld heeft, alle werken, door vrouwen geschreven, (e verzamelen, ten einde de bibliotheek later, onder hare eigene leiding, voor het publiek open te stellen. Mochten er Hollandsche dames zijn, die haro werken in die bibliotheek wenschen vertegenwoor digd te zien, dan hebben zij ze te zenden aan de Bibliotltèque Wolska, 2 Kuc Lafayotte. * * * De dames der stad Kiel geven aan prinses Louise Sophie een Sleeswijk-Holsteinsch meubel stuk, kast en zitbank te gelijk, niet gobelin achterscherm en sierlijk gebeoldhouwden bovenrand, waarop vaatwerk gezet wordt. Do voorzijde van 50 e7 c7 t 51 c7 X c<; 52 b<3 l>7 5;i c(5 cl 5-1 b7 bS D. c8 d8 f:; - f2 d« d7 g» -- gi gl X cl de kast is versierd met vier zinnebeeldige voor stellingen , de vier perioden in het leven der vrouw, kind, jonkvrouw, moeder en grootmoe der, verbeeldend, de lade wordt bedekt door een lederen kussen, waarop de wapens van Prui sen en Sleeswijk-Holstein. Het gobelin vertoont een bloenwn- en vruchtendecoratie in levendige kleuren. De Indische kannen en pullen op den rand, zeven stuks, komen met hun matten glans goed bij het metalen fond der voorstellingen, en dragen tot de harmonische werking van het geheel bij. Als devies staat er op gebeeldhouwd: An Gottes Segon ist Alles gelegen." Het geschenk is, zoowel wat schilder- als hout snijwerk betreft, het werk van de dames Sievers en gezusters Krügor. In de bijlade wordt een op wit satijn gecalligrafeerd adres met de namen deigeefsters neergelegd, met rose lint en een mirtentak omstrikt. * * * Het decoreeren van kamers in de New-Yorksche millionairs-woningen neemt alle vindingen der weelde in beslag. Het nieuwste is or dit jaar wit geperst perkament, imitatie van wit leder of wit ivoor, met gouden figuren, als de band van oude boeken. Dit behangsel wordt niet tot do geheele hoogte gebracht, maar een breede streep, als voor een fries, onder het plafond opengelaten, en deze dan in kleurig fresco gedecoreerd. In een paar nieuwe huizen van Prospect-hiüheeft men in plaats van die fresco's friezen van gede coreerd zijden pluche genomen. Dat aan het be hangen van een kleinen salon 400 pond (10.000 francs) besteed wordt, is geen zeldzaamheid. Eene andere versiering zijn bas-reliefs van papier-maché, die opgespijkerd en daarna uit de hand harmonisch getint worden, afgewisseld met goud, zilver, koper en staal, of de verschillende bronskleuren. Ook gebruikt men kostbare hout soorten en geperst leder bij elkaar. # * * Terwijl in Engelsch-Indie het gebruik van het offeren der weduwen op het graf van haren echt genoot langzamerhand verdwijnt, is het in sommige provinciën van China nog in vollen bloei. In Lien-Kiang-Hien, in de provincie Fo-Schoe, ge beurt het nog dikwijls. Wanneer de man sterft, is zijne familie er op gesteld, dat de weduwe meegaat. Het blad Sheu-Pao geeft hiervan de volgende beschrijving: Het ongelukkig slachtoffer, met alle middelen tot toestemming overreed of gedwongen, wordtin eene draagkoets gezet en door de straten gedra gen, te midden eener processie met oorverdoovcnde muziek ; de dreunende gongs smoren elk geluid. Men draagt haar dan op oene estrade; alle bloed verwanten treden voor haar en maken diepe bui gingen ; een der naastbcstaanden, liefst een broe der, staat naast haar. Boven de weduwe hangt een zwevende balk met een strik or aan; zij behoort zich dien zelf om den hals te leggen, maar gewoonlijk biedt de broeder haar de be hulpzame hand en trekt den strop dicht. Na de begrafenis wendt men zich dan tot den keizer met het verzoek om de zelfopoffering der weduwe door een eercteekou te erkennen, en liet aantal dezer monumenten, pallus, die men in het land ziet, geven genoeg bewijs, dat er dikwijls aanlei ding too bestaat. Iedere fatsoenlijke familie heeft onder hare leden eenige deugdzame weduwen" op die wijze vereeuwigd. Toen onlangs de gouverneur van Lien-Kiang een dergelijk tooneel bijwoonde, zag hij de vrouw weenen en worsteion en zich verdedigen; hij ver bood toen het voortzetten der plechtigheid en liet aan de mannelijke leden der familie stokslagen en aan de vrouwen klappen in het gezicht geven. Het afschaffen der slavernij in Braziliëheeft als eerste gevolg een komische bestelling van mode artikelen gehad. Aan de slavinnen was namelijk vroeger het dragon van corsotton verboden en im ylden zij en masse naar de modcwinkels om corsetten to koopen. Vijftigduizend werden in drie dagen verkocht; gansene scheepsladingen zijn onderweg en deze zullen nog lang niet voldoende zijn om den corsetlust der bevrijde slavinnen te bevredigen. * * Als pendant van de niet-rookende schrijvers kunnen do wel-rookende schrijfsters gelden. Het schijnt dat in Engeland en Amerika allo actrices en de meeste schrijfsters rooken. Mad. Modjcska, de Engelsche actrice, oen Poolsche van geboorte. rookt cigaretten met geurige suiker-siroop door trokken. Mrs. Langtry moest het rooken loeren voor een harer rollen, maar doet het thans met wellust. Bij Mrs. Clevcland, de vrouw van den vroegeren president der Vereenigde Staten, wor den te gelijk met de koffie de cigaretten gepre senteerd. De vrouw van den Engelschen gezant te St. Petersburg, Lady Morier, is eene heftige rookster: dit maakte haar onder de Russische, dames, die bijna allen rooken, zeer populair. Mad. Novikoff echter rookt niet en geen der Ignatieff's of Tolstoi's, noch de heeren noch de dames; alleen eene gravin Tolstoi, de gouvernante der hertogin van Edinburg, is eene rookster. Een der actrices zegt: Na de voorstelling kan men niet slapen. De actrice is vermoeid, opge wonden en zenuwachtig. Al haar vc-mogens zijn in enkel spanning. Zij moet ze tot rust brengen; een man gaat dan wandelen, eene vrouw kan dat 's nachts niet doen. Voor ons is dan het slurpen van thee of limonade, het knabbelen van bonbons en biscuits, en eindelijk het rooken van cigaretten do eenige oplossing. Men wordt rustig, gaat de vermoeienis op natuurlijke wijze gevoelen en kan slapen. Een dure gewoonte is het ook niet; ik rook nauwelijks voor een dollar tabak per week." * * Toen de koningin van Engeland de bepaling heeft gemaakt, dat gescheiden vrouwen, wanneer er niets tegen deze zelve bij het proces aan het licht was gekomen, toch aan het hof gepresen teerd konden worden, heeft zich eene geheele verzameling van deze dames aangemeld. Een groot aantal echter zijn bij de laatste receptie niet toe gelaten, omdat de koningin nog geen gelegenheid had gehad om alle stukken te lezen. De reden van uitsluiting van twee andere dames vani zeer hooge geboorte, was het aanbod dat die per ad vertentie gedaan hadden, om dames azfti het hof te presenteeren. Door middel van den uitgever van het blad is haar adres opgespoord en zij zijn voor altijd verbannen. * Dat er in Amerika vrouwelijke predikanten zijn,. is geen nieuws; tot nog toe waren het echter allen amateurs, dilettant-prediksters. Hetgeen thans gebeurd is, kon niet uitblijven ; te Cleveland in Ohio heeft een vrouw, de reverend mrs. Rinkle, van haar prediktalent gebruik gemaakt om zich eene vaste aanstelling als dominee te doen geven, met bijbehoord honorarium en vooral met bijbehoorende emolumenten b.v. uit het voltrekken van huwelijken. Toevallig heet de gemeente, die haar aanstelde, de United Brethren, maar zij verbindt de broeders met zusters in den echt, een zeer voordeelig ambacht in een staat als Ohio, waar scheiden eii hertrouwen aan de orde van den dag zijn. Toestemming van den rechter van het Probate court was noodig, en the reverend mrs. Rinkle deed aanvraag daartoe. De rechter was zeer in verlegenheid; hij raadpleegde zijne collega's, toen de leden van het hoog gerechts hof, eindelijk do faculteit en de balie. Deze zochten het wetboek na en verklaarden er niets in te vinden wat een behoorlijk geordend geestelijke, zij het ook eene vrouw, het inzegenen ecner huwelijksverbintenis zou verbieden. Mrs. Rinklo kreeg dus hare licence en maakt er met grooto vol doening en veel voordcel gebruik van. E?o. Allerlei. De oudste tweelingen ter wereld zijn de twee ontvangers Sattlcr in de Paltz. Adam SattJer, ge meenteontvanger to Bergzabern, en zijn broeder Nicolaas Sattlor, te Kirchhciinbulanden, zijn in 1801 geboren, hebben altoos, tot zelfs op hoogen leef tijd sprekend op elkander geleken ; zij hebben m hetzelfde regiment gediend, beiden dezelfde be trekking gekozen, eu beiden steeds eeu uitmun tende gezondheid genoten. Dat ook paarden aan hunne vereering voor hooggeplaatste personen uitdrukking konden geven, was nog niet zoo algemeen bekend, maar er zijn blijkbaar landen, waar men in dit opzicht s'crrassingen kan beleven. Luilwig Pietsch telegrafeert aan de Vonsisclte Zeilu,n,y van Woensdag omtrent het jubelfeest te Wettin het volgende: Do keizer daalde met den koning in de arena a!', drukte den officieren de hand, en streelde het een en ander dier. Een dor Tartaarsche paarden ver zuimde dan ook niet, voor den keizer eerbiedig de knie te buigen." Op de Parijsche tentoonstelling is thans een diamant te zien, die OO karaat weegt, tegen de 1!)4 van den Orloffi" (in den Russischen keizersscepter), de 10(j van den Kuhinoor" en de Ifn'i van den Regent". Zijn naam is de Imperia!"; hij werd in Kaapla:ul gevonden en v/oog ongo.slepon 457 karaat. Om hem een regelmatigoii vorm te geven, moest men er een stuk van 15 karaat af nemen, dat nu na liet slijpen, nog 20 karaat weegt. De Impérial" is in achttien maanden ge slepen; dit geschiedde te Amsterdam. Do koningin van Nederland was, naar ceii Fransch blad mede deelt, bij het gcreedslijpen der eerste facet tegenwoordig. De voornaamste eigenaar van den steen is een Oostenrijker, de heer l'am, die den steen eenige weken geleden, toen hij juist gorccd Voor onbeslist verklaard. j>. 1} Hier is hel keerpunt der partij. Yl'it liad hier moeten spelen 3» dl?cl:!. Op Ii7?«5 volgt dan 31 C2?ei rtö-C4 ' (g5?el 3'2 d2?el! gaat niet aan wegens pionverïios); IJ2 fl --el en wit staat in veiligheid. Op 3U h5?hi volgt wederom :il t-J?ei en 3Ütl?el. 2Ul geraakt wit door den gekozen zet m moeiehjkheden. ! 111} Nog had :ii dl?d'2 zwarts's aanval totaal gebroken. /l) Niet lx; X ?<?'' wegens ;ii; e7 X b7. ol /eer belangwekkend word! do- punilie bij do' variant j 37 h'2 X g'l- KI.MIO enkele speehvijze zij hier .sleohts mede gedeeld. :!7 g5 -Ii3 +; :is gl?fj (!) 'gs X g:i ; :1!l fl?c'2 g-!?gl! -t-; -til 0-2?c.'i c:(l?i;,); -11 l<4 X. oëd(i X <?''<? ?*.- ''I X t'5 en do kansen staan gelijk Kr zijn eehtor ztjovele varianten, dat hot. beM te verklaren is. dat. wit tien eenVMU,[i;/eit.'n weg iioof't ingesiagen. Hot vervolg der partij K van weerszijden i-urree! gt'speeld. j:} liet remise duur e"ii\v!g schaak met ~>r> bs -b7 + t!7 01; (!) : ut; 1)7?c4 -l- cii ---n ; .37 ui-K + 13?g5 ; 't* S?tfl + enz. is niet to ont/aan. A. J. A. l'. Partij gespeeld te Keulen in lö(>(), tussclien de hh. : ij. Snhle en A. Andersseu. Wit. Zwart. Klassieke looper Gambiet. 1. e^ el e7 e.r> 2. fd fl cf) X y. fl cl (18 hl -;4. el fl g7 g5 n. bl - tó 18 g7 (i d'J _ dl g8 e7 7. g2 g;; i'4 X S:> 8. f l -- g^ hl h(;, 10. :; X ~> h8 ^ 11. h^ X K-'> M li(;.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl