De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1889 21 juli pagina 6

21 juli 1889 – pagina 6

Dit is een ingescande tekst.

DE AMSTERDAMMER, WEEEBLAD VOOR NEDERLAND. No.630 neelspelers Irving, Toole, Mr. en Mrs. Beerbohm Tree, Mlle. van Zandt, Mad.Albani; de schrijfster Mes. Ehoda Broughton, de componist sir Arthur Sullivan. Behalve de Prins van Wales en zyn gerin, was ook de Koningin verschenen, met prinses Beatrice en den prins van Battenberg, prinses Louise en den markies van Lorue, deninfantDon Afltonio en de infante Eulalia van Spanje en een Muital andere vorstelijke gasten. Op het gebied der mode bood de garden-party een uitnemend overzicht aan, waarvan alle Engelsche dames-tijdschriften notitie hebben genomen. Opmerkelijk is daarbij de afwijking tusschcn de Eagelsche en Fransche mode. In Frankrijk heet de tournure verdwenen, maar menige elegante draagt nog iets dat er naar lijkt. In Engeland is zjj feitelijk volkomen afgeschaft. Ook z\jn in En geland terstond de rokken van alle draperie ont daan, nu de mode er geen meer eischt; in Frankrjjk is de overgang langzaam. Evenals op de garden-party der prinses de Sagan te Parijs was ook hier wit, en vooral wit met geel, da geliefkoosde kleur. Witte zijde, het heerlijke ?witte bengaline, wit surah, waren gemonteerd met wit neteldoek, wit crêpe de Chine, wit mousseline , de chiffons, of met deze zeltde aetherische stoffen in het zeer bleek geel of zeer bleek rose, zoo aan gebracht, dat het rose of bleekgeel slechts een schaduwnuance van het wit scheen, of dat het kleed op witte bloembladeren geleek, wier binnenz\jde, slechts nu. en dan even te zien, geel getint was. De jonge hertogin van Portland droeg crème, met echarpe en parasol van grijsachtig reredagroen, eene combinatie die zeer gunstig is voor een frisch teint. Mrs. Eeginald Talbot werd opgemerkt in een Oostersch weefsel van doorschijnende crème-stof met gouden strepen; de versiering was gemaakt van de stof, waaruit de dwarsdraden waren ge trokken, en die dus franje vormde. Vieux-rose werd bfl wit, maar ook bij zwart met goed effect gebruikt; ook vieux-rose als transparant onder donker goudbruine kant werd geprezen. Men droeg op de Engelsche garden-party meest nog hooge kragen of kanten tegen den hals op. Omtrent juweelen en versiering waren twee stroomingen op te merken; eenige dames achtten het garden-party-tmlet onvereenigbaar met de sieraden die voor het groot avondtoilet dienen ; de hertogin van Newcastle daarentegen droeg de paarlen der familie als collier, Lady Londonderry had diaman ten als dauwdruppels tusschen de rozen van haar hoed, en de Barones Burdett-Coutts had bij een biscuit-zijden costuum een hoed van paarlen en ?witte veeren. Over het algemeen waren de kleuren wit, crème, geel, met tusschenliggende nuances; bleek rose, vieux rose, saumon en wat daarbij behoort; en zwart en reseda. De andere groene tinten had men, waarschijnlijk met het oog op de concurrentie van boomen en gras, wijselijk vermeden. Blauw was er zeer weinig, behalve een dame in helder blauw met versierselen van vuurrood, die wel be keken maar niet benijd werd. Na deze Garden Party had de Shah eene invitatie bij sir Albert Sassoon, een onmetelijk rijken Joodschen nabob uit Bombay. die in 1S72 geadeld is, en de Londensche Society met zijn pracht verblindt. Sir Albert Sassoon had het Em pire Theatre afgehuurd en het geheel met rozen doen bekleeden; de Londensche aristocratie, met den prins van Wales en de prinsessen aan het hoofd, bracht er al hare titels en al hare diaman ten. Het gezicht was tooverachtig; de Shah kon er z\jn prachtliefde bevredigen. De vestibule van den schouwburg was een bosch van palmen, de kolommen en randen der loges verdwenen onder meer dan 10.000 rozen. De koninklijke familie had, om niets van het gezicht te missen, in plaats van in haar eigen loge, in den dress-circle plaats genomen; overigens waren alle plaatsen, zooals bg eene invitatie-voorstelling van zelf sprak, geHjk. Lord Fife zat naast prinses Louise, aan het eind der koninklijke rij; maar in den loop van den avond liet prinses Christian hem bij zich roepen en hij bleef met haar zeer lang babbelen. De voorstelling bestond in: Le bal masqué, eene voorstelling van een gemaskerd bal in de groote ' opera te Parijs, als ballet gearrangeerd; 2. een marsen voor orkest gedurende de pauze, waarvan door de gasten algemeen gebruik gemaakt werd voor bezoeken en wandelingen ; 3. The Craggs", een acrobatengezelschap; 4. Mrs. Alice Shaw, de Amerikaansche fluitster; 5. Wilton en Mora op den trapèze ; 6. Paul Cinquevali, de jongleur; 7. Cleopatra, ballet divertissement in drie tableaux. Men ziet dat sir Albert Sassoon zijn gasten wel kende ; de voorstelling was genietbaar voor alle graden van beschaving. Voor de meeste gasten intusschen zal de uitstekend samengestelde zaal wel het merkwaardigste schouwspel geweest zijn. * * Een der landen die, na Japan trouwens zich bij de beschaving gaan aansluiten, is Spanje. Men gaat er liet een en ander voor onderwijs en algemeene kennis doen; niet officieel, maar parti culier. Spaansche familiën zoeken buitenlandsche gouverneurs en gouvernantes voor hun kinderen. In Frankrijk, in Duitschland, in Engeland worden voorstellen aan jonge meisjes en jongelieden ge daan. Voor het geval echter, dat ook Hollandsche meisjes lust mochten hebben, het land der kastan jes te gaan bezoeken, dienen eenige waarschu wingen niet vergeten.Het is toch iets anders, met eene gouvernante te contracteeren, dan haar te betalen; in Spanje hebben ook schoolmeesters in geen drie jaar salaris ontvangen, en tegenover een vreemde zonder steun acht men zich nog minder verplicht. Het is eenige meisjes uit Hamburg en Bremen gebeurd, dat reeds na de eerste week alle be leefdheid van den heer en vooral de vrouw des huizes verdween; dat men de gouvernante alle meidenwerk opdroeg, en men de kinderen, die in Spaansche huizen oppermachtig zijn, volledige vacantie gaf. Ook is de voeding zeer slecht; de gouvernante werd aan het karige ontbijt en hot slecht toebereide middagmaal toegelaten; maar de heer en vrouw des huizes, de kinderen en be dienden stellen zich schadeloos met het bezoeken van banketwinkels en gaarkeukens, en hierop was met het salaris der gouvernante niet gerekend. Logies, bediening, behandeling in het algemeen, lieten alles te wenschen over; zoodat wie zich naar Spanje mocht willen verbinden, de nauw keurigste conditiën omtrent voeding, woning, te bewijzen diensten, enz. moet maken, en eigenlijk nog wel borgstelling mocht eischen voor het be talen van het salaris. * * * Te Parijs is een tweede vrouwencongres gehou den, ditmaal onder voorzitterschap van Jules Simon, die echter, blijkens eene reeks van artikelen in de Revue de Familie over de op voeding der meisjes," hierna te vermelden, niet de man is om een voor uitstrevend congres te leiden. Onder de leden merkte men mad. Popelin op, lid der Brusselsche balie, dr. Julia Mitchell, mrs. Temple, redactrice van The Womans Penny Journal, en vele ande ren. Het congres noemde zich Congres des oeuvres et institutions féminines. Jules Simon opende het congres met eene rede, waarin hij wees op de vele punten waarin de vroegere wetten sedert de revolutie de vrouw nog onmondig gelaten hadden, en op hetgeen zij in de laatste jaren verkregen had. Tot 1867 kon geene vrouw in het bestuur van het onderwijs komen, noch aan de lessen der Sorbonne deel nemen; sedert dien tijd was dat veranderd. Jules Simon wist eehter spoedig, met zijn bekend talent, onder den schijn van het doel van het congres te prijzen, juist het tegenovergestelde te doen. Hij kwam op den oorlog van 1870 en wees aan, hoe men toen eerst de vrouw in haar waren werkkring had ge zien ; noch in de wuftheid van het keizerrijk, noch in de droomen der opposanten, maar zacht en stil aan het werk in hospitaal en familiekring, de ware, bescheiden roeping der vrouwen. Zij faalden niet in haar geduld en ijver, al de zedelijke groot heid dezer periode was aan hare zijde; zij morden of klaagden niet. Hij dankte daarop de verdien stelijke vreemde dames die naar het congres ge komen waren. Hem volgden een negental spreeksters en spre kers, uit Brussel, uit New-York, uit Londen, uit Kopenhagen, uit Athene, die allen in geheel ande ren geest en meest alle in uitmuntend Fransch spraken. Het artikel nu van Jules Simon, in de Revue de Familie, bespreekt de vrouwen-con gressen en zegt: De overgroote meerderheid der vrouwen doet niets dan lachen om deze be weringen en aanmatigingen. De beide sexen ver schillen evenveel in smaak en aanleg als in li chaam .... Ik ben nooit voor nieuwigheden in zake de vrouw; de ware en gewenschte vooruLgang zou, dunkt mij, op dit oogenblik juist in een weinig achteruitgang bestaan." Het huwelijk van prinses Louise van Engeland met Lord Fife zal in eone kapel van BuckinghamPalace ingezegend worden( die sinds 25 jaar niet gebruikt is, en geheel hersteld zal worden. De koningin zal baren stoet vormen in een der salons van Buckingham-Palace en zich binnendoor naar de kapel begeven; de prinses van Wales en haar gezin komen in plechtigen optocht van hun paleis. Een kwartier na hem komt de bruid, door haren vader geleid. Ook de koning van Denemarken komt ter gelegenheid van het huwelijk zijner kleindochter over. Er zullen acht bruidsjuffers zijn, meest nichten van de bruid. * * * Een jeugdige onderwijzeres te Parijs, juffrouw Talbotier, heeft aan de Ecole des langues orientales gestudeerd en er met succes examen gedaan in Perzisch en Turksch; zij heeft beide diploma's verkregen. Zij is de eerste vrouw die deze examens heeft gedaan. ?% -^ Eon Amerikaansche actrice, miss GracieWade, heeft een proces ingesteld tegen de bekende cigaretten-fabriekanten Duke and sons. Hun pakjes cigaretten, ieder met het portret van eene mooie actrice, danseres of andere beroemde schoonheid voorzien, geven den geregelden rooker gelegenheid, zich eene aardige galerij van schoone vrouwen aan te leggen. Miss Gracie Wade, nu te New-York, heeft haar portret op een der pakjes herkend, en laat door haren advocaat beweren, dat mon haar hoofd op het lichaam van een andere vrouw heeft geplaatst, welk lichaam, in tricot gestoken, nUj volgens miss Wade eene onbekoorlijke voor stelling vormt. Zij eischt 10.000 dollars schade vergoeding. Inderdaad is eene dunne lijn, tusschen het hoofd en denhals, microscopisch te ontdekken, en het geval zou niet het eerste van dien aard zijn; in Parijs heeft men onder het tweede kei zerrijk eene dergelijke industrie gehad, waarbij de portretten der schoonste dames van het Keizer lijk hof, van andere lichamen voorzien, in het ge heim verkocht werden. De firma Duke beweert, dat niet miss Wade's portret op de cigaretten staat, maar deze voor deel wil trekken van een toevallige gelijkenis. De meening onder het publiek is, dat miss Wade, die geen actrice, maar een avonturierster is, en wier reputatie er niet beduidend bij lijden zou, als men haar met tricotbeenen afgebeeld ziet, gaarne op gemakkelijke wijze 10.000 dollars zou verkrijgen. Daar de firma Duke intusschen in portretten van actrices, min of meer gedecolleteerd en in tricot, reeds eenige duizenden verschillende exem plaren heeft, kan zij, wanneer miss Wade haar proces mocht winnen en het blijkt dat de firma werkelijk zoo handelt, eene reeks van kostbare processen tegemoet zien. # Men heeft dezer dagen overal kunstinrichtingen van allerlei aard; een werkelijke hoogeschool voor de keuken, een koksacademie is alleen aan de oevers der Seine, in het land der gourmands en gourmets, te vindan. Aan deze académie de cuisine worden zelfs de etensmodes geschapen. Eenige dagen geleden was daar een groote senaatsverga dering om een tentoonstellingspudding uit te vin den. Nadat men hierin geslaagd was, werd er een banket gehouden ter eere van monsieur Joseph, chef de cuisine van den Amerikaanschen millionnair VanderBilt. Het diner was natuurlijk een reeks van meesterstukken. Monsieur Joseph gaf bij deze gelegenheid aan het pensioenfonds der vereeniging de som van 5000 francs cadeau; hij kan zich deze uitgave gerust veroorloven, want bij zijn meester ontvangt hij als vast honorarium 60,000 francs, en bij ieder extradiner nog kolossale cadeaux. De heer Joseph is nog een jong man; hij is er trotsch op, een leerling te zijn van den beroemden Trompette, den chef de cuisine van Gambetta. E?e. Allerlei. De Shah en de phonograaf. De vertegenwoor diger van Edison in Engeland, de overste Gourand, heeft den Shah, toon deze als gast van Graaf Brownlow op diens landgoed vertoefde, ook den phonograaf, het wonderwerk van den grooten Ame rikaanschen uitvinder laten zien. De Shah kon zijn verbazing niet bedwingen en liet door een der hoeren van zijn gevolg eenige versregels van den Perzischcn dichter Hafiz voor het mondstuk van het toestel uitspreken. De Shah klapte in zijn handen van pleizier. toen het instrument die heer lijke verzen op denzelfden toon weergaf. Daarop sprak hij zelf eenige woorden er voor uit. Zijn geestdrift klom zoozeer, dat hij den overste door zijn minister prins Malcorn Khan het verzoek liet doen, in het bezit van een phonograaf' te geraken. De phonograaf behoort den Shah toe,'1 antwoordde overste Gourand. Maar het is nog de eenige, die zich op dit oogenblik in Europa bevindt," bracht de prins daarentegen in: Dat komt er niet op aan, hij behoort Zijne Majesteit toe, even zoo goed, alsof er reeds een menigte phonografen in Enge land waren." Ten slotte gat' den Shah don wensch te kennen, een man mede te nemen naar Tehe ran, die op de hoogte was van de inrichting van het toestel. Pal a ti naat en Palestina. Eon vermakelijke ge beurtenis uit den oorlog van 1070/71 wordt door het Kemfitener TuyeUatt aldus medegedeeld: In den vroegen morgen van den Gen Augustus had generaal Failly twee tamelijk sterke troepen op Beiersch gebied op verkenning uitgezonden, de eene naar Reinheim, de andere naar Bebelsheim. De eerste gaf zich niet eens de moeite Kcinhcim te doorsnuffelen, maar vuurde eenvoudig verschei dene kanonschoten op het vreedzame dorp af, om zich te overtuigen, of het ook soms door den vijand bezet was. Toen zich geen enkel militair liet zien, ondernam men den terugtocht, daar men in de verte het donderen van het kanon te Spichern hoorde. De troep, die Bebelsheim moest verkennen, stond onder commando van een Fransch majoor. Toen deze het dorp binnenrukte. liet hij zijn soldaten recht op de school aan marchecren en eischte daar de Duitsche kaarten op. De onderwijzer gaf hem te kennen, dat zijn schoolkaarten hem van weinig dienst zouden zijn; maar de dominéwas tevens schoolopziener, en bij dion zou men dus eerder goede kaarten vinden. Toen de majoor zijn verlan gen aan den predikant te kennen had gegeven ging deze, die een goed patriot was, naar zijn kamer, stopte al zijn kaarten van den Pfaltz in de kachel, verbrandde ze en zeide tot don majoor: wol heb ik kaarten van den Pfaltz gohad, maar nu zijn doze vernietigd." De majoor respecteerde deze vaderlandslievende handelwijze en beklaagde er zich slechts over, dat hij tegen hoogen prijs to Metz do kaart du Palatinat" gekocht had en daarop noch Ie Rhin. noch Spiors, noch Landau kon vinden. Hij Hot don predikant die kaart zien, en deze vertrouwde zijn oogen niet, toon hij haar van wat naderbij bezichtigde. Als rivieren waren daarop o. a. aangegeven de Jordaan, als steden Jeruzalem, Jericho enz., en in groote let ters prijkte er het opschrift op: Carte de Pale-. stine." Alle omstanders barstten in lachen uit. Nu vroegen de Franschen hoever men nog van den Rijn verwijderd was en hoever nog van Berlijn, en men trok lange gezichten, toen het antwoord op de eerste vraag luidde: ver weg" en op do tweede O, daar komt gij toch nooit. Hoort gij het donderen der kanonnen niet? Het gaat den Franschen bij Spichern al weer slecht." De ma joor liet zijn troepen iets te eten en te drinken geven, waarvoor hij ruim betaalde en keerde daarop met de zijnen terug. Vele generaals en hooggeplaatste ambtenaren hebben later den bra ven predikant van Bebelsheim een bezoek gebracht en uit zijn mond de bevestiging van deze, als een verzinsel luidende anecdote vernomen. Uit New-York wordt gemeld: Het zooeven ver schenen nummer van onzen ouden kennis, den Arizona Kicker," een nooit opdrogende bron van humor uit het leven in The far West, levert onder andere verbazende artikelen ook het volgende, dat wordt ingeleid met de woorden: Op zijn laatste stroo." Gedurende de laatste zes maanden heeft majoor Davis geen gelegenheid laten voorbijgaan, om ons te beleedigen en zich ten onzen koste te ver maken, door bijv. openlijk de bedreiging uit te spreken, dat hij ons wilde uitvegen als een krijt streep op een zwart bord, wanneer wij de rich ting en strekking van ons blad niet zouden ver anderen. De oorzaak van deze stemming van den majoor _ ligt eenvoudig daarin, dat de Kicker" hem niet alleen een paardendief noemde, maar bovendien ook bewees, dat hij een bedrieger en een falsaris was. Den vorigen Zondag nu leende de majoor (die overigens op dezen titel niet meer recht heeft, dan eeii muilezel op dien van pro fessor) een oud vuurwapen en strooide hij uit, dat hij ons spoor volgde, om onzen lichamelijken wel stand door toevoeging van eenige blauwe boonen te verhoogen. Toen ons de tijding van des majoors stoutmoedige onderneming werd medegedeeld,waren wij juist druk aan het werk, deels met het opmaken van dit nummer van den Kicker" wij schreven juist drie flinke hoofdartikels deels met de zaken, die aan onzen handel in koloniale waren, galanterieën on wapens, zoowel als aan onze zadelmakerij (alles onder n dak en de grootste detail-zaak van ge heel Arizona!!!) verbonden zijn, maar desniet temin lieten wij al ons werk, zoowel het jour nalistieke als het meer rnaterieele, in den steek, en spoedden wij ons naar Schncider's biersalon" om don ons mot gevaar dreigenden majoor op te zoe ken. Wij vonden hem daar achter de kachel, waarheen hij bij onze komst de vlucht had ge nomen, en gaven hem zulk een pak slaag, als waar schijnlijk hier in deze streken nog nooit iemand heeft ontvangen. Tengevolge van dozc, ons zeer onaange name ontmoeting ligt de majoor op het stroo en de dokter zegt, dat or wel zos weken zullen verloopen, alvorens majoor" Davis ons spoor opnieuw zal kunnen volgen N.B. Mocht hij inmiddels laten uitstrooien, dat niet hij de overwonnene wa;. maar dat wij het pak slaag kregen, dan zijn wij bereid, allen, die aan de door ons gegeven voorstelling van de zaak mochten twijfelen, onzon rug te laten zien, die zoo glad is, als die eener jonge dame uit Boston; de twijfelaar zal het zich'echter ook moeten laten welgevallen, dat wij in het volgend nummer van ons blad eenige regels aan hom en aan zijn bekrompenheid wijden. Wij zijn steeds slechts op hot pad van het recht te vinden en wij nomen, zooals men ziet, steeds aan, do waar heid onzer beweringen te staven. E REDACTIE." Arontuur van een prins. Uit Sidney meldt men d.d. '29 Mei: Een ergerlijke gebeurtenis, die dezer dagen in oen schouwburg alhier plaats greep, doet tegenwoordig veel van zich spreken. Naar het schijnt kwam de als tweede luitenant op het tegenwoordig te Port-Jackson liggende Braziliaansche oorlogschip Almirante liarose dienende prins August Lcopold von Sachsen-Coburg, verge zeld van verscheiden officieren, kort na hot bojiin der voorstelling het Royal-Theatre binnen. Hot bleek, dat om do een of' andero reden niet vooral kennis was gegeven van het bezoek van don prins. De heeren kochten dus plaatsbiljotten en gingen op de hun aangewezen loge-plaatsen zitten. Ter stond daarop traden verscheiden Engelschcn deze binnen, die op barschen toon van de Braziliaansche officieren cischten, van doze, naar zij zeiden, vooraf door hen besproken plaatsen op te staan. Nu trachtten doze hoeren, die het Engelsch slechts weinig machtig waren, in het Fransch ophelderingen te geven. De Engelschen werden woedend, riepen den controleur, die nu zonderlingersvijze en ofschoon de aan de Braziliaansche officieren afgegeven bil jetten hun recht op de onderhavige plaatsen ga ven, partij koos ton gunste derEngolschen en ten slotte mot hen den prins niet geweld van zijn plaats wilde sleuren. Toen hij dit zag, haalde een spelers in een klasse, de spelers n partij met elkander zullen spolen. 4. Er zal dagelijks gespeeld worden van 's mid dags 12 tot 4 uur, en van 's avonds tilA tot 10M uur, met uitzondering van enkele, door de com missie aan te wijzon avonden. 5. Do mededingers zijn verplicht met elkander te spelen volgens een rooster door de commissie op te maken, waarbij als regel geldt dat tusschen twee spelers iederen middag en iederon avond n partij wordt gespeeld. Wanneer een partij to 4 uur, resp. te 10V2 uur niet mocht geëindigd zijn, dan wordt zij afgebroken en op een ander to bepalen dag afgespoeld. 6. Bij het afbreken van een partij moet hij, die aan don zot blijft, zijn volgenden zet in een goed gesloten couvert aan een der commissieleden inleveren, welko zet bij het hervatten der partij verplichtend is. Het consuitceren en analyseeren eencr partij aan het bord is gedurende de tusschentijdcn ten strengste verboden en heeft uitsluiting van den wedstrijd ten gevolge. 7. leder speler is verplicht 18 zetten per uur te doen; tot controle zullen uurwerken aanwezig zijn. Overschrijding van dien bedenktijd heeft het verlies dor loopende partij tengevolge, die den tegenspeler als winstpunt wordt aangerekend. De tijd, welke met 18 zetten per uur wordt overge houden, komt een volgend uur ten goede. Uurwerken van spelers, die niet op het bepaalde uur verschijnen om hun spel te beginnen, worden door een lid tier commissie in beweging gebracht, en wanneer een speler een uur na den tijd komt, dan wordt de partij voor hem verloren verklaard. Komen beide spelers een uur na den tijd, dan wordt beiden een verlicspunt aangerekend. 9. De gespeelde partijen zijn het eigendom van het verecnigd Amsterdamsch iSchaakgenootsehap. Ieder speler is verplicht na alloop eener partij een duidelijke opteokening daarvan, door beide spelers ondcrteckend, binnen 24 uren aan de commissie ter hand te stellen. !). Remise-partijen gelden voor beide spelers voor een half winstpunt. 10. Er zal gespeeld worden volgens de regelen van het Handbuch des Schachspiels van von Bilgucr, laatste uitgave. 11. De inleg is voor de Ie klasse f 10, voor de 2e klasse /' 5, on voor de ;-Je klasse /' 2.5(1 te betalen vóór den aanvang van den wedstrijd. Wanneer een speler zich terugtrekt na twee of meer partijen te hebben gespeeld verbeurt hij zijn inleg. Wanneer een speler zich terugtrekt en minder dan de helft zijner partijen gespeeld heeft, worden die partijen als niet gespeeld beschouwd; heeft hij de helff. of meer gespeeld, dan worden de partijen die hij nog te spelen heeft gewonnen verklaard voor zijn tegenspelers. 12. De prijzen bedragen in de eerste klasse : de eerste prijs ?400, de tweede ?225, de dorde ? l25, de vierde ?75 en de vijfde prijs ?50; in de tweede klasse: de eerste prijs ? 125, de tweede / 70, en de derde prijs ?40; in de derde klasse: do eerste prijs ?50, de tweede fiW en de derde prijs ?'20. l .'i. Bij oen gelijk aantal winstpunten ?worden bij wederzijdse!) goedvinden do prijzen gedeeld, Wenscht echter een der spelers om den ju-ijs een match te spelen, dan is de ander daartoe ver plicht ; wie dan het eerst twee partijen gewonnen heeft is overwinnaar. 14. De rcgelings-r.ommissio wijst uit haar mid den eenige leden aan, die, in gevallen waarin dit reglement niet voorziet of in geval van geschil, in het hoogste ressort uisspraak doen. De rcgolings-commissie voor den Internationalen Schaakwedstrijd, II. Kothe. l'.resident; J. A. Tinholt; J. I'inédo Azn.: J. J. Yeraart; J. I). Tresling; E. van Dien, Penningmeester; Jhr. A. E. van Forccst, Secretaris, De mededingers worden dringend uitgenoodigd tegenwoordig te zijn in caféde Roode Leeuw", Yijgendam alhier, op Zondag 25 Augustus e. k. 's morgens te 10 uur.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl