e DE AMSTERDAMMER, WEEEBLAD VOOR NEDEBLAND. No.642 EEN ORIGINEEL AAN HET HOF VAN OTTO I VAN GEIEKENLAND. Eene der interessantste verschijningen aan het 'hof van den eersten koning van Griekenland was Madame Sophie de BarbéMarbois, duchesse de Plaisance, dochter van een minister van Napoleon I en een vroegere hofdame van Marie-Louise, die haar evenzeer liefhad als het hof haar wegens haar schoonheid en deugd bewonderde. Zij scheidde echter later van haar echtgenoot, en nadat zij met hare dochter, die zij afgodisch lief had, groote reizen in het Oosten gedaan had, vestigde zij zich voorgoed in Athene Hier had zij het ongeluk, haar kind op den leeftijd van achttien jaar te verliezen, en van dezen tijd af begonnen de eigenaardigheden van haar karakter al scherper en scherper aan den dag te treden. 'In allen ernst moet zij zich bezig gehouden heb ben met het plan, een nieuwen godsdienst te stichten. Zij bezat een huis aan de helling van den Pentelikos, en daar zij zeer rijk was, dacht zij er langen tijd over, een kerk voor haar eigen gebruik aan den voet van genoemden berg te doen bouwen. De uitvoering van dat plan bleef achterwege, maar daarentegen liet zij voor hare gestorven honden een aantal kleine kapel letjes aan weerskanten van haar huig oprichten. Dit huis lag zeer eenzaam, en in haar tuin, die door den Ilyssus doorsneden werd, zag het er woest en verlaten uit. Hier leefde zij, geheel overgegeven aan het verdriet over den dood harer dochter, in gezelschap van een aantal' groote honden, die zij zeer liefhad, maar ook tot hare bescherming noodig oordeelde Zij was gewoon zicli steeds in het wit te kleeden met een langen witten sluier a la Juive, die hare witte haren bijna geheel bedekte, en daar zij zeer mager was verleende dit eigenaardige co.stunm haar iets be paald spookachtigs. Gewoonlijk bracht zij een gedeelte van den dag in de kelders van het huis door, waar zij het stoffelijk overschot van hare dochter in een glazen lijkkist had laten bijzetten. Ondanks hare voorliefde voor de eenzaamheid, hield de hertogin er af eii toe van, nieuwe gezichten Ie zien, en iederen vreemdeling, die maareenigszins tot hare kringen behoorde, heette zij gaarne in haar huis welkom. Zij begon dan met hem uit te noodigen een wandeling met haar te maken in gezelschap van een harer honden en later om iu ' tegenwoordigheid van een geheelen troep dier viervoeters deel te nemen aan haar diner. Ondanks haren rijkdom wist zij zoo goed huis te houden, dat zjj bijv. een enkele gebraden kip voldoende vond voor een maaltijd van twaalf personen. Haar kok had streng bevel ontvangen, er zich volstrekt niet aau te storen, of zij gasten had of niet. Een heer, die nooit verzuimde, hare uituoodi gingen aan te nemen, omdat hij zich door haar geest en originaliteit aangetrokken gevoelde, liet zich door zijn ervaring geleerd, alvorens naar de her togin te gaan, steeds eerst in zijn eigen huis een diner voorzetten. Hare liefhebberij voor honden deed haar dik wijls de den menschen verschuldigde egards uit het oog verliezen. Op zekeren dag liet zij den koninklijken lijfarts roepen. Hij haastte zich aau haar verzoek ten spoedigste te voldoen, natuur lijk in de veronderstelling, dat de hertogin zelve ziek geworden was. Zij ontving den beroemden man echter even vroolijk en opgewekt als altijd en bracht hem zelve bij den patiënt, maar men denke zich den schrik en de ergernis van den geneesheer, toen hij een grooten, zwarteu hond in het bed vond liggen. Gekwetst keerde de verwende lieveling der Atheensche hofhouding zich om en verzocht de hertogin voor zulke zieken een dokter uit den een of an dere stal te laten komen. Zij moet het nooit begrepen hebben, waarover de geneesheer zich gekrenkt gevoelde. De hertogin hield er niet van, dat men kwaad vau de Grieken vertelde. Door een bankier, aan \vien zij haar vertrouwen schonk, verloor zij 300,000 drachmen, maar zij beklaagde zich daar over nooit. Men had een harer huizen in braud gestoken, maar zij stelde dit slechts op rekening van het vergankelijke van alle aardsche goederen ; zij Het een brug over den Ilyssus slaan; deze werd verwoest, doch daarin zag zij geen kwaad opzet. Eens werd zij door een vau de meest beruchte struikroovers uit dien tijd gevangen ge nomen, om haar het gebruikelijke losgeld af te ?persen; telkens evenwel als men haar daarnaar vroeg-, vermeed zij er op te antwoorden cu bracht zij eeu ander onderwerp van gesprek op het tapijt. Natuurlijk werd men daardoor nog te nieuws gieriger, en wie met haar iu aanraking kwam, trachtte haar daaromtrent uit te hooren. Op zekeren dag aldus vertelt een Erauschman, die gewoon was haar dikwijls te bezoeken was ik niet haar alleen en vroeg bedeesd: »ls het waar, mevrouw de hertogin, dat gij op den weg langs den Pentelikos door roovers- zijt aan gevallen '?" »Ik moet u", antwoordde zij daarop, eens eeu aardige anecdote vertellen, die George Cuvier mij heeft medegedeeld. Zij bestaat uit den vol' genden dialoog, dien men te Rome op het voet stuk van het standbeeld van Pasimino bad ge schreven : Lodcw-ijk XIV: »Hoe, heilige Vader, zijt gij er toe kunnen komen, een usurpator (Napoleon) te zalven ?" Plus VIL »Ja, lieve zoon, gij waart er toen immers niet!" Loden-ijl; XIV. »Maar, heilige Vader, door miju legitimiteit heersch ik zelfs daar, waar ik niet beu." Plus VII. »Maar, lieve zoon, door nrjn on feilbaarheid heb ik altijd gelijk, ook dan, wanneer ik ongelijk mocht hebben." Ik vond dat aardig en lachte hartelijk. Ma dame," zeide ik, gij hebt er alleraardigst slag van, auecdotes te vertellen. Zeg mij daarom uu; als het u belieft ook, wat u overkomen is !" O", ai.twoordde zij, nu heb ik er wezenlijk geen slag meer van, anecdotes te vertellen. Iu miju tijd hield men boven alles veel van derge lijke kleine historietjes, en, wie ze aardig wist to vertellcu, was overal een gaarne geziene gast. L'we tegenwoordige romanschrijvers zijn allen ver velende babbeikousen, en uwe dichters kunnen alleen maar zuchten en declameerea. Is er onder hen n, die zoo elegant weet te vertellen, als Delille?" Ik dacht bij mij zelf, wanneer ik tegenspreek, ben ik verloren en daarom was ik zoo laf te be kennen, dat Delilie de eerste en elegantste ver teller van de geheele wereld was. Ik ben blij." zeide de hertogin, ,,dat gij het met mij eens zijt. Hebben Lamartine of Victor Hugo ooit iets zoo schoons geschreven ais deze verzen?" Ik boog het hoofd en liet zwijgend een oneindigen stroom uit het gedicht Les Jardiits mijn oor voorbijtrekken. Voor zoover ik mij herinner, behelsde dit de ge schiedenis van een jongen wilde, die iu den Jardin des planlcs een plant uit zijn geboorteland herkent. Toen eindelijk een pauze intrad, begon ik weer: Gij hebt zulk een uitstekend geheugen, u kan onmogelijk het avontuur ontschoten ziju, dat " Ik," riep zij uit, heb niets vergeten eri veel ondervonden. Ik weet alles, wat er te Athene sedert mijn komst aldaar, gebeurd is. Ik weet ja, wacht eens ik weet te vele dingen en velerlei, dat ik gaarne vergeten zou. Ouder anderen " Nu meende ik, dat de roovergeschiedenis zou komen, maar de hertogin ging voort: Aan n geschiedenis heb ik altoos moeten denken, eu daarom wil ik haar u uu vertellen, om haar dan te vergeten." Ik was geheel oor. Gelooft gij wel, dat men hier te lande de ine.risch.en levend begraaft?" Doen de roovers dat soms?" Neen, de doodgravers. Er woonde hier een man, die aan flauwtes leed, welke soms twaalf uur lang aanhielden. Maar op zekeren dag duurde er een vierentwintig uur, men hield hem voor dood en begroef hem. Deu volgeuden morgen hoorde de doodgraver, die in de nabijheid van liet bedoelde graf aau het werk was, een gedruisch, dat van de daarin begraven kist scheen uit te gaan. De man zweeg over hetgeen hij had waargenomen, maar een paar dagen later, toen hij de weduwe van den overledene ontmoette, ze'ido hij: Het schijnt mij toe, dat liet uw man in de andere wereld niet al te best bevalt, althuns hij maakt eeu lawaai, als om de dootieii te doen opstaan". Terstond ijlde de goede vrouw naar de kerk, om daar eeuige penningen te oüercu, want naar uwe priesters zeggen, komen daardoor de dooden tot rust. Onderweg deelde zij evenwel hot zonderlinge feit aau een harer kennissen mede en deze ried haar aan, de kist weer te laten openen. Dit geschiedde, eu men ontdekte, dat de doode uu werkelijk dood was, maar de dood was eerst na vreeselijke stuiptrekkingen ingetreden.' »0ch wat, het is immers niet de moeite waard daarover te spreken." «Maar ik smeek u, waarover zou men dan anders spreken? Gij waart alleen in uw rijtuig, dat wil zeggen met een joijgmensch, dat als een popelblad sidderde en zijne onnutte wapenen zorgvuldig verborg. Bibichi, in de vreugde zijns harten zulk een goeden slag geslagen te hebben, verkeerde alleen slechts in verlegenheid, de grootte te bepalen van de som, die hij als losgeld wilde eischen. Nu eens sprak hij vau 20.000, dan weer van 100.000 pond sterling, en toen gij merktet, dat hij zich geen juiste voorstelling kon maken van het bedrag der geëisclite som, vroegt gij hem het losgeld in drachmen te bepalen. Hij antwoordde snel: '200.000 drachmen." ;>Ja," ging de hertogiu voort, die nu wel aan het vertellen moest gaan, en de arme kerel zeide op diep geroerdeu toon: Madame, geef ons die 200.000 drachmen en wij zullen er ecu goed ge bruik van maken. Wij zullen ons in Turkije terugtrekken cu niemand meer beroovcn; wij zul len een kleine hofstede koopen, onzen inais in vrede verbouwen en dagelijks uw naam zegenen." Wanneer gij gezien hadt. iioe eerbiedig hij tegen mij sprak, toen hij met ontbloot hoof l aan het portier van mijn rijtuig stond, zoudt gij gedacht hebben, dat hij mij om een aalmoes vroeg." »Nu, naar het mij toeschijnt, was die aalmoes nog al groot; en hebt gij haar hem gegeven?" »Neen, ik heb afgedongen cu ten slotte waren wij overeengekomen, dat ik een wissel van 15.000 drachmen zou afgeven, dien mijn reismak ker bij mijn bankier te Athene zou verzilveren, terwijl de arme lui mij tot aan zijn terugkomst als gijzelaarster bij zich zouden honden. Ongelukki gerwijze evenwel was mijn architect ons voorbij gekomen, en toen deze zag, in welke ver legenheid ik verkeerde, ging hij naar het iu (ie buurt gelegen dorp Calamlri en snelde mij met de geheele bevolking daarvan te hulp. Toen do arme Bibichi inzag, dat hij zouder zijn geld eeu goed heenkomen moest zoeken, nam hij met zulk ecu treurig gelaat afscheid vau mij, dat de traueu mij iu de oogcn kwamen en ik hem tien francs gaf', die hij dankbaar aannam. Ja, ja, die soort mensdien is lang niet zoo slecht, ais men wel gelooft." De hertogin is nu al sedert lang overleden, maar haar huis is nog op den IVnfelikos te zien, evenals ook de kleine kapelletjes voor hare honden daar nou: steeds staan. VOOIl DAMES. . Werkelijk?" riep ik uit, maar dat is immers rei-schrikkelijk, en de vreeselijkste roovergcschie j>ij gelooven, dat ik mij door^ zulke i laten begraven? Mewi, ik heb ver denic-sen zijn ....'' »En kunt gij mcnschcH zou ._, reeds alle mogelijke voorzorg.-nniatn gelen ge nomen, opdat zoo iets mij met, zal overkomen. Ik heb in mijn te-tameut de be^c'nikkiiig opge nomen, dat men mij op eeu ri^tbcd in een goed gelucht gewelf moet leggen, uit t t\\ee deuren u.aarvan de eene naar binnen, do andeio naar buiten moot opengaan. Naast mij weusch ik dan eeu bouquet van welriekende bloemen te hebben, opdat hare geuren mij cusu qua in het leven zullen terugroepen, benevens, voor hetzelfde doel. een fleseh Bordeaux. En o pi l at de roovers my niet nog in miju graf om het leven zullen bren gen of berooven, zal ik 15 O Ju francs op een moedigen wachter vastzetten, waarvoor deze zijn leven iu de eerste vt-rdioping vau^ mijn mauso leum moet doorbrengen, om over de rust enden vrede van mijn lijk te waken.'1 »Gelooft gij dan, madame, dat do roovers.... Hier werden wij gestoord, eeu vriendin vau de hertogin kwam de kamer binnen. «Gij komt als geroepen, waarde mevrouw," zeide ik. »Do hertogin stond op liet punt, mij do geschiedenis van hare gevangenneming door Bibichi to vertellen." »Ja," nam mevrouw Jauthe X. (baar naam kan ik niet met volkomen zekerheid opgeven, daar genoemde dame hem in de stormen vau haar echtelijk leven zoo dikwijls verwisseld had; zij was toch achtereenvolgens Lady E., gravin T. enz.) hot woord, die anno man werd roover uit wanhoop dat zijn vrouw hem bedrogen had; als alle getrouwde mannen zoo dachten, dan zou de audi legeuh van geest to bezitten/' als alle getrouwde mannen zoo daciiten, clan zc.-u de eeue helft van het uieiischelijke geslacht de andere berooven. Hertogin, gij hebt bij die ge legenheid getoond, een groote tegenwoordigheid ]ji:ctci't(ni'i'ijs i;iclk. Het bont zal dezen winter weer in glorie re- j geuren, al!ee:i du heerschappij deelend, met do J vodoren. De boa is niet zoo ige.-chait als veer- : gestold was; men /.ai hom veel van voeren maken, i Gekrulde s^-aisveeren zijn piaditiu', maar ko.-.icn io Parijs v;,o ik) Jot l:-;) francs de i::uter. Mm | maakt ook. gdieel vau \ccren, zo.iuer ccnig gariiitiuu', aardige tomies oi oajicSes; ais deze v.-ui strnisvcdci 0:1 gemaakt zijn, dienen zij vooral voor j den sdk.uwbnig oi' voor vïsiics por rijtuig', maar j do aniterc, met lopophoro- o l' piniadv-veeren zijn duurzamer. Alen neemt zo veel bij hot nieuwe ! Scholsdi, j Een nieuwe vorm van bont is do stola" van ; astrakan mot opgaande Medidskraag. Van do | fijnere b', nfsoorten wordt ook wel eeu enkele col lier gedragen. Zeer elegant zijn ook do nieuwe combinaties, mof. boa en hoed in hetzelfde bont mot hetzelfde satijn on dezeÜ'Je bloemen samen gesteld; men hooft ze ook in zeer lichte kleuren, maisbloiido vcoron mot bleekgroen satijn, roso voeren met crème, natuurlijke slruisvccreu met licht blauw. Terwijl men zich voor de buitenlucht zoo streng tegen den winter wapent, is men voor ilc toclic nog niet zeer voorzichtig; hut nieuwste is, voor jonge meisjes, zich, in plaats van met sorilo en kap, alleen met' een wolk van geborduurde tulle of gaas met satijnen stropen het hoofd to omwikkelen. Dit zit wol warmer dan het oppervlakkig schijnt, maar oen lünkc gowatteerde zijden kap, met donzen rand, zal toch op don duur beter voldoen. Do Engdschc dames hebben tot hare beschikking een kloodingstuk. dat andere volken missen. Het is do tca-gown, hot gemakkelijk en todi ver sierd huiskleed. Het behoeft niet zooveel vorm te hebben als de Franscho robe <l'iu!('ricin; laat veel meer pracht on versiering toe, eu hoeft toch niets to maken mot het mooiste fcitjitoir. Men draagt ze met sleepen, met bont, geheel met soutache of met. borduursel bedekt; de lange mouwen eraan, tot den grond, verhoogden reods de gratio de ge stalte la.ng voordat lange mouwen modo waren. Ook do Fransche magazijnen maken ze, maar enkel voor Engeland. Er worden er dit jaar gezonden van blauw fluweel, rood, groen, bruin, zwart fluweel, met zijden panneaux erop, on boordsel van bont. Zij openen op een surah onderkleed, dat meest een voudig gehouden wordt. Als ornamenten draagt men er gewoonlijk fantasie bij, of niets. Apropos van ornamenten beginnen do armban den weer hun tijd gehad te hebben. Zij zijn nog niet afgeschaft, dit zou trouwens jammer zijn bij al de pracht on al don smaak die or in de laatste jaren aan ton koste gelegd is, on bij d colleto ziot men zo nog in even groote hoeveel heden als vroeger, t es of' acht tegelijk, maar over den handschoen, op straat komen '/.o zeldzamer voor. Do broches daarentegen nomen hun rovaudie, men kan er wol twee of' drie bij elkaar dragon; do schuin gedrapeerde corsages geven daartoe ge legenheid. In Engeland is steeds de ir.aanstoen" in de modo; als een gezicht of een insect uitgesneden on met diamanten en goud gemon teerd, vormt hij eou alleraardigste broche. * * * Koningin Victoria heeft voor schoothondje een Yorkshiru terriër, dio niet moer dan 2:>/j. pond weegt en niet moer cl;;n 15 pond gekost Ii.ieft. Hot heeft heel wat moeite gehad om hom haar te (loon koopen. Hot hoost, hot kleinste hondje in Engeland, was het eigendom van den ho der.koopman lïavenseroft. Toen nu do amïoe honden kooplieden vernamen dat de Koningin ecu miniatuurschoothondjo zocht, kwamen zij een voor een bij Kaveiiscroft en vroeger.: Ik weet mis schien oen kooper voor het dier; Icon het mij een paar uur." Maar do Koningin kon niet be sluiten. Eindelijk wondde men zich. tot RÜVO Scroit, dio met zijn hondje kwam. V,Tel!" zeitle do Koningin. Ik hou fiat dier reeds verscheidene malen hier gehad!" Men legde hot haar uit, en ziende dat liet dier wel het kleinste hondje moest zijn dat op 't oogenblik in dcu handel v-'as, kocht zij het. * * Waarom trouwen de jongelui niet? Peze vraag, als prijsvraag door het Duitsche b'ad F.dio uitge schreven, heeft niet minder dan 147 inzendingen doen toestroomen. Uekrooml vrurd, mot don prijs van 2!) mark, do heer lïuinho!'! LryfpoMf, to E.->zlingcn. Voorwaarde was. dat do inzenders onge trouwde hoeren boven do ."(/ jaar '/.ouduil zijn. Da jury was samengesteld uit drio dames, eene onge trouwde jonge (kime uit Berlijn, euao jongge trouwde vroiiiïte Leipzig en eone sciioonm?a.-.U.r to Mimdien. Zij waren co:.!ge maanden bezig met hot onderzoeken en booo.-deoien tier ant nv.oren. Dat van mijnhoer Lrylj.oSdl lunbb- ai-lus: Ik was sinds mijn jeugd reods een eerzuchtig on vooruitstrevend mi'n.-cïi, \vkii hot goede niet voldoende \va--, maar die naar het betere u-rhingdo, en \vieu eb:;; onv Uk-keurig ook d.; voor den vau Paulus (''"riiuh. 7 vs '.c): Vde eeu vroir.v neemt, doot ".eed; wie ediior geen viv-uw iiecmf, ilo -t beier'', bevielen. Als idealist zon ik kunnen aanvoeren, dat ik do woerden des diditcrs: Tii'ou Jiiok-üi e;i eeu ,gi ikiciito, t wou h.ic ea eu n klop'' niet mocht ondervinden. Ais re.iiisi zon ik moutca beworcii : daar werkelijk hmvcJ,j;;sgeluk aan oven weinig monachou beschoren is, a!s aan spelers do grooie prijs, trek ik '.n;.', n.et het oog op die geringe kans, lenig". Als ogoï-fc verklaar ik: Ik bon inijzeiven genoeg, v, a?.??,-ia hut groote i.l't'i-r to brengen 'i \Vai:t vat i., hut huwelijk anders dan bet doodon van hut eigen ik'.'" Aks zonderling ;:og ik: Eon i-yk iao;-jO trouw ik niet, en een meisje zonder vcn:'.oc>u;i kan ik niet trouwen". Door do iiieesto andere inzenders werd het zwaartepunt golegd op do gel<k|na;>uo, i;; vel band met do steeds grootere eisdicn dor b<\ilc geslachten O7;;tre;idevfnsgono! on ontwikkeling. K':n van do inzenders citeert don diepzinnigen V\"il. h'.'lm IJiisch: Vator werden ist niche ;ckv.;?!?, Vator sein dagegon sobr!" 0:1 een zeken; u-'-ci' P. op llaïii zucht drouigoustiy: Eer.o zv,aiiu -,vil ik niet, eene blanke ks hior niet!" Een recept om luiisoüjk paiéil e foio gras ie maken, wordt iu oen Fransen blad gegeven: om do verschillende kruiderijen naar du:i snjaak to combineei-en. hierloo zal inHi.ssdiou wel eonigo oeu-i.ing | behoorcü. In plaat.s \an gan>:cnlovcr ju/mt kaksj lover, dio men vierentwintig uur in me Ik i,«at l staan en <ïim tti-.k siü/,!!:; juc-n i:Coi:it cizdido j hoeveelheid vc-rsdi spek en snijdt ilat ooi-. M uk. i In eeue kastrol Iaat mon dau wat spek siacuua, ,/'. V;m hirraf ni:i;nï- z\sso-i de parlij uit, 1L.'(1 V A'aa <V'/C' bclHn^rijtn cinustrüinL' xulkn wij yckiT de vi>ige:u!i! vrci.'k do vcrvol^xetttm opLro\LMi. Do volgende ciml.-tclling komt ook in de match voor tusschen do heeren Cl. en B. 31. Zwart Cl. geeft ten stuk op OM met /ekeilioid tot te geraken Z\\<ut sneelt 2 v. A " V 8 W G g.r) cl -j- 0 remise door eeuwig schaak. Partijen gespeeld in hot handicap tonniooij in Siinpson's Divan dezer dagen to Londen gehouden. Dezo partij stelt Hii-d's schoone dagon van vroe ger nog eens aan het licht, glansrijk schitterend spel vol fijne ingevingen, zooals hij vroeger vele had. zoo schrijft The J'-rcuiiif/ iVi »'s mul JVs-f. Joncs, Wit. liird, Zwart. schofsdic gambiet. cl c 7 e.r) ff> hr> 08 X c7 1)5 c") c') f n f5 g"> do "WIT e-l x el >( g.'! c3 o2 g l hl t' c7 c.'! gedwongen Als curiositeit geelt hoizeïfdo blad do volgoiulo j aardige partij in het toornooij, voorgekomen, aai: do liefhebbers ter inzage. inl. Amateur. AVit moet al en gl voorgeven. 'J cl ld cS b 7 ;-5 e-J e.'i i'7 i'.~> 4 hLJ ld h 7 h."> 5 f l d;; h8 h«:v i; dl x l''"'t 1|G X h~> 7 d.'J g(i mat. BUITENLANDSCII NIEUWS. Do engelsdie bladen maken melding van oen voorsla»- uit Havana, aan don heer (!unsb;Tg uit Londen, om met don boor Tschigorin uit !!;'.-':t;u! | in do Havana sdi.iakdnb, oen match ti.- spelen, op do voigende \oonvaarden: Tien pari ij-n te j spden. remise partijen niet to rekenen, 1"< ??; -i) j zetten per uur, vier partnon per week, en to boI giniicn half December oi begin Januari vsu b;-t | volgende jaar. De voorstellers drukken don won: ch i ui', dat slediis tweemaal dezelfde opening zal j gespeeld worden. j Do lieer (.iunsbcrg hooft de uitnoodiging dade:[,k l aangenomen per telegram, en den hoer Tschigorin het "voorstel van do schaakclub te Havana modegedoold, waarop hij diens antwoord wachtende is. Hij stelt voor -S; (500 als prijs. Do meeste clubs in Engeland hebben reeds bijdragen toegezegd om dc onkosten te dekken.