DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No.646 ensemble-zang, tot een vast kwartet vereenigd en zullen reeds in dit seizoen in verschillende steden ?van Duitschland en misschien ook in het buiten land, concerten gaan geven. Het is te wenschen, eii bijna wel zeker, dat hunne pogingen met suc ces bekroond, zullen worden, daar het publiek daardoor in de gelegenheid gesteld wordt een even rijk als kostbaar, tot nu bijna zoo goed als onbekend gedeelte der muzieklitteratuur te leeren kennen. Voor het laatste toch zijn de namen der genoemde kunstenaars een genoegzame waarborg. Als accompagnateur en, zoo noodig, ook als solist zal de echtgenoot der sopraan, de bekende pianist Lasaro Ucielli, aan deze concerten meewerken. De tweede jaargang van het Orgaan der WagnerVereeniging, Maandblad voor muz-ek, onder re dactie van Mr. H. Ariotta, begint met een artikel van J. de Coninck over Vlaamsche taal en Vlaamscke Tcunst, naar aanleiding van Benoit's Oorlog (gedicht van Jan van Beers), J. L. de Casembroot behrndelt De wedergeboorte der Iragedie, Mr. H. Vio^ta de ontwikkeling der moderne-instrumentatie. De commissie van Amphion" voor het weldadigheids-concert, op 12 October, ton voordeele van Liefdadigheid naar vermogen gegeven, heeft haar verslag doen verschijnen, waaruit blijkt, dat, na aftrek der onvermijdelijke onkosten, het batig saldo 1500 gulden bedragen heeft. President is de Hr. A. W. de Flines, secretaris de Hr. Ph. E. Stang. Onze vroegere landgenoot, de heer Jack Grein, onder wiens redactie nog niet lang geleden een tijdschrift Comedy verscheen, zendt ons thans een nieuw blad, the Weekly Comedy dat slechts l penny 's weeks kost. Een der eerste nummers bevat een interview van den heer Grein met de acteur Boyne. Den vorigen Zaterdag had in het Deutsche Thea ter" te Berlijn een eerste opvoering plaats van Nachstenliebe",een nieuw blijspel in 3 bedrijven van Julius Rosen. Het moet de vorige werken van dezen schrijver verre overtreffen; de dialoog is geestig en vlot; de inhoud meestal volkomen naar het leven; houdt men daarbij nog in het oog dat er vele ongezocht komische toestanden in voorkomen en dat de vertolking uitstekend was, dan is het gemakkelijk te begrijpen, dat de niet verwende Berlijners met zeer veel lof van dit werk gewagen. LETTEREN EN WETENSCHAP. In het nummer van l Nov. van l'Indépendant littéraire (Paris 31 rue de Poissy) komt als eerste artikel voor: La littérature contemporaine et les lois de répression, zijnde de redevoering, waar mede de heer Fabre, advocaat-generaal bij het hof te Aix, het nieuwe rechtsseizoen geopend heeft. De tweede druk is verschenen bij H. D. Tjeenk Willink te Haarlem, van een viertal lezingen door Ds. N. C. Balsem, in leven predikant te Langezwaag, aan de pers toevertrouwd. De on derwerpen waren: Bilderdijk, Da Costa, Altijd zon en Een praatje bij den Drachenfels; de ge zamenlijke titel is Dichterleven en Levenspoëzie. Het is een echt Nederlandsch verschijnsel, dat bij de weinige boeken die gekocht worden, van zulk een boek, een tweede druk noodig kon zijn. TI die Académie des inscriptions et belles lettres zyn twee zetels opengevallen. Die van Nisard zal den 2£>sten dezer, die van Faidherbe den 17 Januari 1890 bezet worden. Een Russisch blad meldt, dat graaf Leo N. Tolstoi aan een nieuwen famiiieroman bezig is, die den titel: "De Freutzer-sonate" zal dragen. De Duitschers te Constantinopel hebben bij ge legenheid van bet huwelijksfeest te Athene, den hertog van Sparta en zijne bruid met de volgende verzen van Homerus, die inderdaad als voor de omstandigheid geknipt schijnen^ geluk gewenscht : . ? . ou /AÈV yv.( Tt>\iys xféttrvov xzïKpeiov Jj oj' 'oftotpfovémre voyftciinv ólxov 'é%yTov «vijp ?/,$£ -ywj' TÓAA' 'ütyéz. Suirftsvésiririv, Tci Se T' ?Auov avroï. Niets toch is er beter en wenschelijker, dan wanneer man en vrouw eendrachtig en eensgezind hun huis samen bestieren, een ergernis voor hunne vijanden, een vreugde voor die het goed met hen meenen, en het meest een genot voor hen zelven (Odyss. VI 183?186). EEN GEHEIMZINNIGE GESCHIEDENIS. Eenige dagen geleden werd een der groote hotels in de buurt van het station Saint Lazare te Parijs door een zonderling voorval geheel in rep en roer gebracht. Reeds ongeveer een maand lang bewoonde een reiziger, die zich nog al excentriek gedroeg, daar een appartement op de eerste verdieping, bestaande uit een salon en eene slaapkamer. Hoewel men nooit een bezoeker de vertrekken van den reiziger had zien binnentreden, hoorde het hótelpersoneel toch herhaaldelijk hevige woor denwisselingen, die tusschen den logeergast en twee andere personen schenen plaats te grijpen. Men onderscheidde duidelijk de stem van eon vrouw en die van een klein kind, In een hoek van de slaapkamer had de vreem deling een grooten, met twee sloten stevig geslo ten koffer doen neerzetten. Aan de kanten was deze met strooken linnen dichtgeplakt en deze waren bovendien nog met lak verzegeld. Op zekeren avond in de vorige week, had de reiziger, na zijn diner op de kamer te hebben doen brengen, aan den kellner bevel gegeven, niemand bij hem toe te laten. Hij wilde, zeide hij, na het eten, terstond naar bed gaan. Tegen half zeven boorde men opnieuw het ge rucht eener woordenwisseling en hoorde men stoelen enz. oraveismijten. Daar dit rumoer hoe langer hoe erger werd, naderden eenige kellners de deur, otu beter te kunnen hooren, wat er gebeurde. Zij hoorden een lichaam op den grond vallen en tevens hoorden zij duidelijk de kreten: Help! help! Hij heelt mij vermoord!... De ellendeling!... Lucht!... Ik sterf!...", die blijkbaar door een vrouw wer den uitgestooten. Zij waarschuwden onmiddellijk den gerant van het hotel en deze besloot terstond de deur der kamer te openen. Maar op het oogenblik, dat eeii der kellners don sleutel in het slot stak, werd er aan den binnenkant een grendel voor de deur geschoven en riep de vreemdeling op woedenden toon uit: Laat mij met rust. bemoei je verd....md met je eigen zaken. Wat hier gebeurt, gaat je niets aan." Toen de gerant van het hotel er zicli zelf in mengde en zeide, dat wanneer de deur niet open gedaan werd, hij de hulp der politie zou gaan inroepen, hernam de man : Ik zeg u, dat gij mij met rust zult laten. Ik ben u geen rekenschap verschuldigd en ik kan op mijn kamer doen, wat ik wil." Men waarschuwde een agent van politie. Deze ging onmiddelijk naar het nabijgelegen commissa riaat en de commissaris begaf zich onmiddelijk, vergezeld door zijn inspecteurs en zijn secretaris, naar het hotel. Het hevige tooneel duurde nog steeds voort; de stem van de vrouw hoorde rnen evenwel niet meer, wel het schreien en kreunen van een kind, dat riep: Schendt, papa, scheiuit! Vermoord mij niet, ik zal niets zeggen .... neen .... ik zal niets zeggen " Een groot aantal reizigers had zich, in hevige spanning, voor de deur van het hotel verzameld. Daar de eerste sommatie zonder gevolg was ge bleven, gaf de commissaris van politie bevel de deur open jte breken. Toen hij dat vernam, be sloot de vreemdeling den grendel weg te schuiven en zelf maar liever de deur te openen. Ik begrijp niet, wat gij wilt, mijne hoeren. Ik meende baas te zijn op mijn eigen kamer en ik begrijp niet, waaraan ik de eer van uw bezoek te danken heb." Maakt u van dien man meester!'" beval de commissaris; en terwijl de inspecteurs den reizi ger grepen, snelden allen de slaapkamer binnen. De meubels waren grootendeols omver gewor pen en getuigden van een hevige worsteling. De geheimzinnige koffer was naar het salon gesleept. Op een wanhopige wijze werd aan den binnen kant daartegen geklopt en men hoorde duidelijk verstikte kreten daaruit komen. Ook uit de spiegelkast, die in de slaapkamer stond, drongen allerlei kreten naar buiten: Mama! mama! .... O, papa, help Ik za niets zeggen!'' Men ging naar den koffer, maar vernam niet meer het minste geluid. Hij was nog steeds op dezelfde wijze gesloten; de zegels, die de aandacbt der kellners hadden getrokken, waren nog ongeschonden. Wat is er in dien koffer?" vroeg de commis saris. Wel, volstrekt niets dat u belang kan inboe zemen," antwoordde de reiziger. Ik hob u reeds gezegd, mijnheer do commissaris, dat ik niets be grijp van uwe inmenging in mijne zaken. Ik heb mij in geen enkel opzicht aan eenige misdaad schuldig gemaakt en geloof toch op mijn eigen kamer te kunnen doen, wat ik wil." De commissaris liet den koffer naar de slaap kamer brengen, toen begon het leven in de spie gelkast opnieuw en nog harder dan te voren. Een kinderstemmetje riep: Doe toch open, papa, ik zal heel zoet zijn Ik zal niets zeggen". De commissaris ging naar do kast, om de deur ervan te openen. De sleutel was er echter afge trokken. Geef mij den sleutel van die kast, mijnheer", zeide hij. En terwijl de reiziger in zijn zakken zocht, deed het geroep in den koft'er zich opnieuw hooren. Ik stik ik sterf Doe open, om Godswil, doe open! " De inspecteurs van politie snelden nu op hun beurt naar den koffer, rukten de zegels en de strooken linnen er af en trachten de sloten te doen openspringen. Niet zoo hard.... maar open hem spoedig, ik sterf", riep de vrouwelijke stem. Eindelijk slaagde men er in het deksel op te lichten. Maar nu stiet men op een tweeden koö'er, die op dezelfde wijze verzegeld en met twee sterke sloten gesloten was. Middelerwijl was de commissaris er in geslaagd da spiogelkast te openen. Op een der planken zag hij een, naar het scheen, drie- of vierjarig kind J'ggen; hevig aangedaan nam hij het in zijn armen, maar het kind zeide: Ik dank u zeer, mijnheer. Het was niet noodig geweest, dat gij u zooveel moeite gaaft. Mijn papa is buikspreker en ik bon een kind van papier maché." De geheimzinnige was werkelijk dan ook nie mand anders dan eon bekend buikspreker, die te Parijs gekomen was, om een engagement in een café-chantant te zoeken. Daar hij hierin tot nu niet had mogen slagen, had hij deze mystificatie bedacht, om den bewoners van het hotel een denk beeld van zijn kunstvaardigheid te geven. De commissaris ging, min of moer verbluft, heen, doch niet zonder alvorens proces-verbaal te hebben opgemaakt. VOOR DAMES. Een groot hotel. In Mansion House. Chrysanthemums. Een der Engolsche bladen bevatte deze week het verhaal van een bezoek aan een groot hotel te Londen. Hot gold een hotel in welks eetzaal sedert de inwijding in 1880 ruim twee en een half millioen diners waren genuttigd. De grooto zaal, mot haar lange rijen pilaren, haar muren van ingelegd marmer, haar groote spiegels, baar enorme candelabres niet electrisch licht, ziet er iederen avond uit als voor eon feest, toch maken honderden iederen dag er gebruik van. Maar hoe kunt ge, met het oog op de risico van zooveel gasten, iederen dag de eetwaren in slaan ? O, dat is zeer eenvoudig; hot gaat alles ge regeld, wij nemen een gemiddelde hoeveelheid aan, en koopen daarnaar. En wat ge overhoudt ? Dat go tekort kwaamt zou toch niet mogen voorkomen ? Natuurlijk niet. Maar we hebben behalve onze gasten driehonderd bedienden te voeden; to kort komen is ongeoorloofd, maar wij kunnen zeer veel in voorraad hebben. Wij hebben 50 koks, 60 kollners, 40 kamermoisjes, en ik behoef u niet de geheele lijst op te noemen, machinisten, stokers, meubelmakers, timmerlieden, glazenwasschors, schoenpootsers, (verbeeld u dat er ioderen dag :">00 paar laarzen gepoetst moeten worden.) zilverpoetsers, (er wordt voor tien duizend pond waarde aan zilver schoungehouden) kelderknechts, er ligt voor vijftig duizend pond wijn in onze kelders. Veel van uw lekkernijen komt zeker van buitenlandsche markten ? .?Wij sparen natuurlijk noch moeite noch kosten om van alles het beste te krijgen. De kleine fijne champignons bijvoorbeeld, komen alle van do Parijsche markt. Gij weet zeker dat ze te Parijs in kolders gekweekt worden? Uit Parijs komen ook dagelijks onze asperges, tomaten. prinsesscbooncn, artisjokken, kropsla en andijvie. Zij zijn er fijner dan ergens anders, on vroeger en later. Ge ontvangt hier zeker ook wel vorstelijke gasten ? Ja. maar er is een afzonderlijke reeks van kamers voor, de Walnut Rooms, daar hooft do koning van Zweden de Engelsclie familie her haaldelijk te gast gehad. Brengt Zijne Majesteit zijn eigen chef mee ? Noen, ik durf zeggen dat onze chef aan al Zijner Majesteits eiscben zou kunnen voldoen. Hij heeft in de beste keukens van Parijs gestudeerd. De keukens van het hotel zijn niet benoden, maar op de zesde verdieping; de bezoeker zag er een twintigtal heeren in witte muts en wit costunm het toezicht houden over eon honderdtal sissende koperen pannen. Aan het eind der zaal was een reusachtige haard, waarvoor de lendestukken aan het spit gebraden werden. Op ijzeren tafels waren allerlei bestanddeelen van het maal in voorberei ding. De chef ging met den reporter in een af zonderlijk vertrek en vertelde hem daar het een en ander op zijn vragen. ??Die donkerbruine gelei is do basis van de rijke sappige sausen, die over een aantal schotels gespreid werden; deze kanvol is ongeveer 40 pond (480 gulden) waard. De reporter vond dit opmerkelijk en vroeg wat de duurste schotel wel zijn zou. De chef was ter stond klaar. Ortolans a la Périgord; zij kosten [ongeveer 10 shillings per stuk en iedere ortolaan is een hapje, meer niet. De beste vogels kosten ons zelf 4 a 5 shillings. Zij worden in Italiëbij hon derden gevangen, maar zijn teer en klein, en er sterven veel onder het transport. Vul nu die ortolans met foie gras, gameer ze met truffels, dien ze op met een saus, waarvooreen paar kalfspooten en een dozijn stuks gevogelte is gebruikt, en de schotel wordt kostbaar genoeg voor een millionnair. Ge hebt in zeer verschillende prijzen diners: ik zie er hier een voor vijt shillings geno teerd. Is dat ook dagelijks een verschillend menu? ??Zeker. Hier is het menu voor morgen; we maken bet altoos een dag vooruit op en zien dan wat het beste op de markt is. Voor vijf shillings krijgt men: Oesters; twee soepen: croute au pot en crème a Ia Persane; twee visscheu : John Dore en tongeniilets; jonge duiven, rundvleesch, ham glacéau Porto, cham pignons sautés en aardappclcroiiuetten, fazanten, abrikozen, taart, meloenijs en vruchten. Het is meer Fransche dan Kngelsche keuken, zooals u ziet, de eerste is lichter, luchtiger, gemakkelijker verteerbaar. Tot de Engelsche keuken behoort oen menu van schildpadsoep, schildpadviniien, tarbot, wlntebait, dan eenige zware opgemaakte schotels, schapenbout, kalkoen en plumpudiling. Wij maken uu de tab'e d'hóte een weinig zwaar der dan de Fransche keuken. Voor de particu liere diners echter is bet reeds geheel grande cuisine. Ook neemt de smaak voor de fijnere soorten champagne en bourgogne steeds toe. Wilt ge nu een menu zien van drie pond (36 gulden) per couvert. Het is: Hors d'ocut re: Oesters, Cbablis; Potages : Tortue claire, Consommé& la Valois, Old East India Ma deira, Turtle Punch ; Poissons: Saumon a la Chambord, Filets de solos bigarées, Steinwein in Bocksbeutel; Entrees: Medaillons de volaille, Touniedos a l'Arlésienne, Aspic de B cassines, Pommcry and Greno 1880,) Veuve Cliquot cuvée spéciale 1880; Rfler.cs: Selle d'agneaux a la paysanne, Dimlomieaux a la lïossiiii, Sorbets a la Condé; lïuti: Cailles do Vigne, Truffcd au champagne, Asperges d'Argcnteuil; fjiitrcméts: Siamoises d'Ananas, Gateaux Boulonais, Canapés de laitance, Chartreuse, Kuininel, line Champagne; Uesseit: Glaces, petits tours, fi'uits assortis Cliateau Latitto 1880, Kopke Korcz 1844. Als u nu zulk eon festijn wordt besteld, hoe veel tijd hebt ge noodig om het gereed te maken? Wij zijn er op ingericht om het al boel gauw te doen. Ik moet altoos weten voor v/ien liet diner is, want iedere klasse heeft haar sma ken en denkbeelden, en daar moeten wij op rekenen om to voldoen. Degenen die de kunst van te eten het bast verstaan, zijn de Franschen en Kussen. Om u een voorbaeld te geven: de bouillabaisse is een beroemde Marsoillaansche schotel van visch, knollook, en een geheele ver zameling wonderlijke ingrediënten, waarnaar go zeker kunt zijn, dat in oen Londensch hotel zoo goed als nooit gevraagd wordt. Op zekeren dag hadden we een Russisch heer aan tafel, die om bouillabaisse vroeg. Ik maakte ze. Hij at ze. Is ze iu orde V" vroeg bom de raaitre d'ln'itel op mijn instructie. Er ontbreekt iets aan." Het was zoo. In de Middollaudsche zee is een zekere schelpviscb die altoos bij de bereiding gebruikt wordt, en die ik natuurlijk niet bij de hand had. Niet n persoon onder de duizend zou het verschil opgemerkt hebben. Maar het gehemelte van den Kus vatte zelfs de nuances. In Mansion House te Londen is deze week het zevende eeuwfeest van liet Lord-Mayorschap met een bal gevierd. In de Egyptische zaal begon even na negenen reeds het dansen, maar de meeste gasten kwamen eerst later. De zalen wai'en zeer fraai gedecoreerd met de duizende witte sterren der cbrysanthemum (de bloem die ook juist haar eeuwfeest viert) op vakken van mossen, varens en donkere geraniums. Groote groepen van rozen, palmen en begonias waren in bet rond verspreid; de wit marmeren bustes van den Lord Mayor en de Lady Mayoress verrezen uit houiiuetten van witte orchideeën met gouden harten, en ook de Lady Mayoress droeg bij baar kleed van heliotrope zijde en iets donkerder fluweel een bompiet van witte orchideeën eu cbrysantbcmum. Onder de toiletten werd weer, voor oudere da mes, veel zwart fluweel opgemerkt, als sleep bij een crème of geel of oranje onderkleed van kanten, tullo of geborduurd satijn. Bij de costumen der jonge dames waren drieérlei rich tingen vertegenwoordigd, vooreerst het modiouse toilet met borduursels, charpes, en vooral met heel veel bloemen, geheele horens van overvloed om schouders, corsage en rok uitgestrooid; ten Rosenthal. ZWART ede f g h WIT Mason. Zwart begint en wint. Oplossing van het Probleem Möscr. 1. g(i h7 al au ! 2. e5 X d31 a6 X dij! 3. c7 duf d3 X dG' Amateur. ZWART ''JE. i.* a b c d e f g h WIT Bier to Hamburg. Wit begint en wint. 4. du d4 mat met variatie. Het doet ons leed te melden dat slechts cene enkele oplossing van de ons toegczondene goed was alleen de lieer B. M. alhier was met alle vari anten goed. Eindstelling Morphij Delauoij. 1. e7 X f7 g8 X f7 a. el e7f! f7 X c-7 :!. d4 X g7 f e7 -?08 4. g7 g8f e8 c7 5. g:-5 b4 j e7 d7 6. g8 f7 mat. Goede oplossingen ontvangen van Beautifull" te G. v. B. te S. boven Haarlem, S. te R. en van een beginner alhier, de overige waren niet goed. MEDEDEELINGEN. Voor eenigen tijd geleden, gaven wij een pro bleem, ons door een werkman" toegezonden, welke werkman ons opnieuw oen tweezettig probleem geeft, welke wij hierbij mededeclen, met de op merking dat dit probleem ons beter toeschijnt dan liet vorige De inzender voegt er het vol gende bij: Het doel van mijn streven is om het edele schaakspel onder den werkman te bevorde. ren, wat naar mijn inzien veel tot het huiselijk verkeer zou bijdragen, waardoor de kroegen minder bezocht zouden worden. Daarom wenschto ik wel een werkmansschaakclub in het leven te roepen, waarvoor de midde len mij echter ontbreken; wellicht zouden eenige hoeren liefhebbers mij hierin behulpzaam willen zijn." Wij voor ons willen gaarne onze beste krachten daaraan wijden.