Historisch Archief 1877-1940
DE AMSTERDAMMER, WEEEBLAD VOOR NEDERLAND.
No.647
zaken. Zy is nu veertig jaar oud, klein, tenger,
bruin, steeds zeer eenvoudig, liefst in 't zwart,
gekleed en altoos met liefdadige werken bezig,
waaraan zij haar gansche leven gewijd heeft.
Miss 'Jenny Flood, te St. Francisco, heeft van
haar vader 100 millioen geërfd, bij de 20 die zij
bezat; zij is nu 30 jaar oud, katholiek, zeer vroom,
en wil volstrekt niet trouwen, daar zij de bruid
schatjagers evenzeer verafschuwt als vele andere
rjjke dames.
De rijkste weduwe van New-York is madame
Barrios, of zooals haar volle naam luidt: Donna
Francisca Apancio Vescuciadiago de Quesaltenango
Barrios. Haar man, president der republiek Gua
temala, verloor in 1885 zijn zetel en zijn leven
b\j een poging om de vijf republieken van
MiddenAmerika tot een enkele te vereenigen. Hij was
handig en stoutmoedig, maar van de rechten van
anderen had hij slechts een zeer onduidelijk be
grip. Een bewijs daarvoor was zijn huwelijk zelf.
H\j was op een verkiezingsreis, terwijl hij candidaat
?was voor het presidentschap, en zag toen in een
klooster een mooi jong meisje, dat hem bijzonder
beviel. Hu informeerde naar haar naam en schreef
aan haar vader dat hij met het meisje wilde trouwen,
als hare opvoeding voltooid zou zijn. De vader was
een aristocraat vol adeltrots, en zond zelfs geen
antwoord. Toen Barrios president was en twee
jaar gewacht had, schreef hij nogmaals, en eischte
dat het huwelijk zoo spoedig mogelijk zou plaats
hebben. De vader antwoordde nu wel, maar met
een weigering. Het was hem geheel onmogelijk,
schreef hij, de hem toegedachte eer te aanvaar
den. Barrios zond nu een adjudant naar het
klooster, om het jonge meisje te halen; hij vond
haar echter niet meer, de vader had haar reeds
in veiligheid gebracht. Nu liet Barrios den vader
arresteeren en in de gevangenis zetten, opdat hij
zijn toestemming tot het huwelijk gaf. Barrios
werd nu niet alleen een teederminnend echtge
noot, maar ook een dankbaar schoonzoon, hij
maakte zijn schoonvader tot minister van finan
ciën en beiden gaven staatsleeningen uit, de eene
al voordeeliger dan de ander, voor henzelf na
melijk. Toen Barrios dood was, in de bewuste
onderneming werd hij doodgeschoten, trok zijn
weduwe met een reusachtig vermogen naar
NewYork, en houdt daar nu een soort van hof.
Een kolossaal vermogen bezit verder miss Julie
Rhinelander, die voor de rijkste bezitster van
effecten geldt, en daarenboven nog oen hon
derd millioen aan vaste goederen heeft. Bijna
haar geheele inkomen besteedt zij aan liefda
dige doeleinden ten gunste der episcopale kerk.
Miss Helene Gould zal waarschijnlijk alles van
haren onmetelijk rijken vader erven; voorloopig
bezit zij zelf een jaarlijksch inkomen van ver
scheidene millioenen, waarover zij de vrije be
schikking heelt. Miss Daisy Stevens, de dochter
van den rijken Frederic Stevens, en miss Annie
Gutting zijn nog twee erfgenamen, wier vermogen
vijftig millioen te boven gaat. Mrs. Griswold en
mrs. Alexander zijn een paar weduwen ieder met
minstens 30 millioen. Eene weduwe van andere
Boort is Mrs Fair; zij is sedert 1883 van haren
man gescheiden en haar werden bij rechterlijk
vonnis niet alleen hare kinderen, maar ook een
weduwenvermogen van 20 millioen toegewezen.
Zy heeft met haar man volkomen eendrachtig
geleefd, zoolang zij zijne armoede deelde en met
hem een blokhuis in Nevada bewoonde; toen zij
r\jk geworden waren en het paleis te New-York
gebouwd was, was de eendracht verdwenen.
Madame Vanderbilt, die maar n zoon heeft, is
zeker de rijkste weduwe der wereld. Mrs. Mar
shall?Roberts en Mrs. Moise Taylor hebben ieder
honderd millioen, die hare mannen door den
handel verworven en haar nagelaten hebben.
Mrs. Astor bezit veertig millioen. Mrs. Bell heeft
met haar broeder Bennett alles van haren rijken
vader geëerfd; Mrs. Andrew Coffin is eene weduwe
van 25 jaar en juist zooveel millioenen. Miss Hetty
Green is eene dame die haar gansche vermogen,
men spreekt van honderd millioen, op de beurs
heeft verdiend; zij vermeerdert het nog steeds.
"Wat de gevallen van 10, 15 tot 20 millioen bruid
schat betreft, zij zijn niet te tellen.
Ook verscheiden dames van het tooneel hebben
in de Vereenigde Staten een aanzienlijk vermogen
opgegaard; de rijkste is miss Charlotte Crabtree,
die een millioen rijk is. De schoone Mrs. Langtry
en Mary Anderson zijn goed op weg tot een der
gelijk doel.
Een aantal van deze Amerikaansche fortuinen
heeft gediend om Europeesche prinsen- en
hertogenkronen te koopen en opnieuw te vergulden.
Juist de vorige week is te Londen het huwelijk
voltrokken van miss Clara Huntington, de dochter
van een Au erikaanschen spoorwegkoning, die aan
het aanleggen van den Ce;itral Pacific Railroad
een kolossaal vermogen verdiend heeft, met prins
Franz von Hatzfeldt-Wildenburg. De bruid heeft
daartoe behalve haar vermogen, ook hare kerk
moeten opgeven en is vooraf tot de katholieke
kerk overgegaan, omdat de Hatzfeldts katholiek
zijn. Evenals in Francillon was er nu ook een
bisschop, qui s'est dérangétout expres", om de
jongelieden te trouwen. De plechtigheid schijnt,
om de een of andere reden, zonder groote staatsie
gevierd te zijn ; althans, ofschoon de gezanten van
Duitschland en Amerika, en eenige aanzienlijke
familieleden erbij waren, was het toilet der bruid
een groenfluweelen reiskleed met sabelbont omzet
en een toque van dezelfde kleur. Toch had zij
diamanten in de ooren. Er was slechts n bruids
juffer, miss Sherell; zij droeg heliotrope zijdo en
een bouqnet van chrysanthemums. De jongelieden
reisden naar Italië, waar zij de wittebroodsweken
gaan doorbrengen ; daarna gaan zij op het kasteel
Schönstein aan den Ilijn wonen. De bijbel en
rozenkrans, die aan de bruid werden aangeboden,
zijn speciaal voor haar door den Paus gezegend.
Miss Huntington heelt heel wat voorgangsters
gehad in den Almanach deGotJui. Men w eet hoe
de weduwe van den uitvinder der naaimachines,
Mrs. Singer, zich eerst met een Belgischen zan
ger in het huwelijk heeft begeven en voor dezen
het Italiaansche hertogdom van Camposelic met
titel gekocht heeft; later heeft zij voor haar
dochter een wezenlijken hertog, een Decazes,
weten te verwerven. De Decazes, zelf zeer rijk,
groote grondeigenaars, bezitters van mijnen en
wijnbergen, behoefden trouwens geen huwelijk om
geld te doen; miss Singer kon dit als een geheel
persoonlijke verovering beschouwen. Maar in de
Almanach de Cfotha naslaande, vindt men mis
schien veertig Amerikaansche misses, die herto
ginnen en prinsessen geworden zijn; gelijk Claretie
zegt, begint het gouden boek van Europa's adel"
wel iets op het grootboek van een bankiershuis
te gelijken.
*
Bij het huwelijk van Lady Aline Vane-Tempest,
een zuster van den markies van Londonderry,
met den heer Beaumont, droeg de bruid wit
satin-duchesse met Brusselsche kant; corsage met
Maria Stuart-karag; sluier van Brusselsche kant,
bouquet van witte rozeknoppen, witte seringen,
witte orchideeën en echte oranjebloesems, met
lange wit moirélinten. Do zes bruidsmeisjes
droegen wit mousseline de laine, gedrapeerd met
crème valenciennes en reseda fluweel; hoeden van
ingerimpelde kant met crème veeren en reseda
fluweel. Twee neefjes van den bruidegom deden
als pages dienst, in groen fluweel met wit zijden
vesten en kanten jabots.
* #
Mlle Popelin, aan wie ook door het hof van
appel te Brussel de vergunning tot het afleggen
van den eed als advocaat was geweigerd, heeft
door het hof van cassatie dit vonnis hooren be
vestigen. Twee knappe advocaten bepleitten hare
zaak, onder het belangstellend gehoor van een
groot aantal dames; maar het hof besliste, geheel
conform de conclusiën van den advocaat-generaal
Bosch, dat Mlle Popelin niet tot den eed kon
worden toegelaten. De advocaat-generaal oordeelde
dat in elk geval de tegenwoordige wet de vrouw
uitsloot, maar dat daarenboven, als de wet te ver
anderen was, die niet zou moeten zijn in een zin,
onvereenigbaar met de maatschappelijke zending
der vrouw". Hij besloot zijn pleidooi met de
traditioneele redeneering over de zwakheid der vrouw,
haar fijn gevoel, en hare natuurlijke beschroomd
heid, die haar ver van de openbare kampstrijden
moeten houden."
*
* *
Te Albi, in Frankrijk, werd dezer dagen voor
het hof van assises een zeer geruchtmakende zaak
behandeld. De galerij van de gerechtszaal was
gedurende de twee eerste dagen gevuld met dames
van aanzienlijken stand, 's Zondags echter hield
de bisschop van Albi eeue preek, waarin hij ver
klaarde, dat als zulk een schandaal nog eens
plaats had, hij de namen der dames in het
clericale blad van zijn diocees zou doen plaatsen.
's Maandags was de galerij ledig en zelfs de
ultraradicale bladen prijzen des bisschops afdoendcn
maatregel.
*
* *
Als een nieuw panacee, of zooal niet tegen alle
dan toch tegen veelerlei kwalen werkend, wordt
warm bier aanbevolen. De raad is reeds vrij oud,
want men vindt er een verhandeling in het
Engelsch over, in 1641 te Cambridge verschenen.
Vooreerst helpt het tegen den dorst beter dan
eenige andere drank, ook bij warm weer. Ten
tweede is het een geneesmiddel voor zwakke
magen, teringlijders, gestellen welke veel voedsel
noodig hebben; als middel tegen gevatte koude;
zelfs tegen doofheid en hoofdpijn wordt warm of
nog beter lauw bier aangeraden.
*
* *
Voor biefstuk a la mode Boliême neemt men
goed platgeklopte stukken, zout en pepert ze niet
te sterk en strijkt dan over het vleesch (een farce
uit, samengesteld uit: worstvleesch, peterselie en
gehakte uien, zout, peper, muskaatnoot, een wei
nig knoflook en een ei. De lap biofstuk wordt
dan opgerold, met een touwtje vastgebonden, in
meel gerold en gebraden.
De rolletjes worden dan in eene braadpan ge
plaatst, waarin gebruinde uien en bouillon zijn.
Na drie kwartier op een zacht vuur smoren dient
men de biefstuk voor na, het vet van de jus ge
nomen te hebben. De groente die er bij behoort,
is snijboonen of versche kool.
E?e.
Allerlei.
Gefopte detectives. Uit Sydney wordt gemeld:
Een grappige geschiedenis, die den daarin be
trokken personen, allen leden onzer geheime po
litie, wel is waar, misschien zeer duur te staan
zal komen, is dezer dagen aan boord van de pas
uit San Francisco aangekomen postboot Mariposa
voorgevallen. Onder de passagiers dier boot be
vond zich namelijk, zooals eerst na het vertrek
uit San Francisco gebleken was, een man, op
wien zeer zware verdenkingen rustten, dat hij een
van de moordenaars van den in Chicago door leden
van den Clan na gaël om het leven gebrachten dr.
Cronin was, zoodat de Amerikaansche politie het
geraden achtte, hare collega's te Sydney per tele
gram te verzoeken, dien man bij zijn aankomst
aldaar in verzekerde bewaring te nemon. Tevens
bevatte dat kabeltclegrain de mededeeling, dat
voor de gevangenneming van dien man een premie
van 25000 dollars uitgeloofd was. Ook bij het
agentschap van de boot kwam een dergelijke
mededeeling in en zoodra de steamer dan ook aan de
kade was vastgemeerd, kwam er een groot aantal
detectives aan boord. In den beginne viel er niets
opvallends voor. De bagage, ook die van den
gezichten moordenaar, wordt als gewoonlijk,
ontscheept en de passagiers verlieten de een na
den ander den gastvrijen Mariposa. Op hè.
oogeublik dat hij. op wien men loerde, op zijn
beurt ook aanstalten maakte om aan wal te
gaan en in een daar reeds eenige uren op hem
wachtenden cab te stappen, verschenen er nog
twee andere detectives op het tooneel. Hetzij
dat op hun gezicht het slechte geweten van den
man weer begon te spreken, hetzij dat hij in
stinctief gevoelde, dat het bezoek dier beide
heeren zijn persoon gold, kortom, hij maakte snel
rechtsomkeert, liep de kajtiitstrap af en sloot zich
in zijn hut op. Do detectives snelden nem natuur
lijk achterna, doch vonden even natuurlijk de deur
der hut op slot en deze bleef dit, ondanks al
hunne aanmaningen, haar te openen. Op deze wijze
verliep de geheele namiddag, doch eindelijk. te«-en
5 uur ongeveer, scheen hun geduld uitgeput te zijn.
Zij hielden krijgsraad en besloten zich. desnoods
met geweld, toegang te verschaffen. Maar jawel, van j
binnen uit de hut klonken hun dreigend de woor
den tegen: De eerste, die zich hirr binnen waagt,
krijgt don inhoud van dit ding naar zijn kop."
Dit ding" bleek een scherp geladen revolver te
zijn, waarmee dus niet bepaald te gekscheren
viel. Men besloot daarom eenstemmig de beJcgo- ,
ring voorloopig te doen voortduren, doolde dit
besluit aan den opgeslotene medo. hetgeen echter
slechts een herhaling tengevolge hail van de be
dreiging, dat de eerste de beste, die het wagen
mocht, do deur te willen openbreken, zou worden
doodgeschoten. Nu zijn echter, zooals bekend is.
detectives niet alleen zeor dapper, maar ook zeer
slim. Spotachtig glimlachend zetten do hoeders
van de wet dan ook een bezem tegen de deur,
die natuurlijk bij de geringste beweging daarvan
moest omvallen en do in do naastgelegen hut
verdwenen bewakers moest alarmeeren. Maar
wanneer men wacht, duurt de tijd dikwijls lang;
deze ervaring deden onze detectives ook op
en daarom werd het voorstel van een hunner,
zich met kaartspelen den tijd to verdrijven, met
beide handen aangegrepen. Uit eri spelletje
werden het er meer ; uit plichtgevoel keek zoo nu
en dan een hunner eens om het hoekje van de
deur; daar de bezem echter nog steeds zijn dienst
als schildwacht vervulde, speelden zij natuurlijk
kalm door. Af en toe dronk men ook een glaasje
en zoo was de lange nacht verloopon, eer men
er aan dacht. Eindelijk, de klok sloeg juist zeven
uur, nam men de revolvers, die men uit voorzorg
voor zich op tafel gelegd had, in de hand,
werd er stormp;eloopen en do deur der hut open
gebroken; het nest was evenwel leeg, de vo»el
gevlogen. Bleek van schrik staarden do gefopte
detectives elkander aan en nu herinnerde een
hunner zich, omstreeks half tien uur in den avond
een zacht gedruiscli gehoord te hebbon; het
spel had toen echter juist een kritieke wending
genomen en hij had dus onmogelijk naar de
oorzaak daarvan een onderzoek kunnen instellen.
Men veronderstelt nu, dat do verdachte zich zoo
bedaard mogelijk als matroos verkleed hoeft en
daarna voorbij de openstaande deur der door de
detectives in beslag genomen hut, welker tijde
lijke bewoners hij door een naad in hot beschot
voortdurend heeft gadegeslagen, naar dek gegaan
is, vanwaar hij ongehinderd de wal kon bereiken.
Ook nu moet hij nog niet gevonden zijn. De
18
19
20
21
22
23
24
al dl
e3 d4
e2 d3
f2 f4
f4 f5
fl
f5
c8 eG
e5 f7
f5 - g5
g5 h4
e6 d7
h4 d8
g7 g5
f4
«5 g
Zie diagram.
25 f4 h4 h h8 g8
26 d3 h7 ! opgegeven i
a) Dit en Pd. op c2 wordt voor de beste vootzetting ge
houden.
b) Beter is L. X <W of L. op b6.
c) Verkieslijker was L.: c5 X 3 gevolgd, door 08 ds ;
maar ook dan blijft wit in de ontwikkeling ver vooruit.
d) Deze zet is doelloos. Beter ware O 0.
y) Dit bevordert wel is waar de ontwikkeling van zwart,
maar tegelijk ook het spel van wit. Zwart staat zeer gedrukt.
f. Dit pionneuoflër, dat de blindspeler om geen tijd te
verliezen niet aanneemt, is correct; doch het spel is toch
reeds voor zwart verloren.
g) De inleiding tot een prachtig slot.
h) Zeer schoon en dubbel bewonderenswaardig als men
bedenkt dat de blindspeler toen nog 7 andeie partijen
in het hoofd had. Neemt zwart den toren, dan volgt 2(i
d2 X h6 l if X h7, 27 f6 f7 l en den volgenden zet mat.
i) Neemt zwart nu den looper, dan volgt D. op d3 ! enz.
Guat evenwel de K. in den hoek, dan neemt de toreix h6,
en ingeval van PdXM dan 28 D. Xs5. met onvermijde
lijk mat.
Oplossingen der Eindstellingen.
Anderssen. Mayet.
d J X gS
g3 f2
f2 X g2
opgeven.
Macdonnel.
l d4 X c4
2 g7 - e7 f
3 c4 có
4 h7 17
5 e7 X f?
Rosenthal,
d3 c3!
f2 el
cl X «3
opgegeven.
g4 - g3!
hög8
g8 X 2!
15 h3
Bird.
c6 d5
eöf5
c8 (18
f8 X f7
opgegeven.
Mason.
d8 X d5
d5 X d2 t
b4 X c3
d2 X a2
Bier.
g5 16!
c4 d3
e5 x f6 !
cl x e8 f
al el
Amateur.
f8 g8
g7 x
g8 X
g8
f G
opgegeven.
Probleem van een Werkman.
l h(> d2 onverschillig.
2 al X tó of d2 X d5 mat.
Beautifull" te G. en een beginner alhier wa
ren voor alle oplossingen goed ; de overige komen
niet iu aanmerking.
MEDEDEELIXGEN.
De werkman" die zijn verlangen heeft te ken
nen gegeven een werkmans-sciiaakclub" op te
richten, gelieve zich bij ons aan te melden, Doe
lenstraat Xo. li), ter nadere bespreking van het
plan.
man had in San Francisco oorspronkelijk passage
genomen naar Honolulu, doch schijnt onderweg
van voornemen veranderd te zijn, tenminste hij
betaalde aan boord bij tot Sydney, Gedurende
den overtocht vertoefde hij meestal in zijn hut en
en ging hij niet niemand om. Ook verscheen hij
nooit aan tafel en kwam hij slechts n of twee
maal op het promenadedek en dat wel, wanneer
hij wist, dat niemand hem kon gadeslaan. Wie
kan zeggen, welk een goede vangst de politie zich
heeft laten ontgaan!
De Lord Mayor's optocht. Men bericht uit
Londen : Weer oen City-maskerade van de goede
oude soort, zooals zij ons sedert tiental jaren,
jaarlijks geboden worden. En toch weer geen
van de oude soort. Do Lord Mayor Sir Ilenry
Isaacs was van rneening, dat de Cil y-corporatie,
die zoo pas het zevenhonderdste jaar van haar
bestaan gevierd had, hot begin van de achtste
eeuw mot bijzondere praal vieren moest on hij,
of juister gezegd, do honouralle L. Wingfïcld had
voor deze gelegenheid een programma, ontworpen,
dat op eenige originaliteit mag bogen. Zooals
een ieder weet is Phynnes J. Barnum met zijn
grootste circus der wereld" te Londen aange
komen en deze deed het aanbod den optocht van
den Lord Mayor met zijn olifanten, zebra's, gi
raffen, dikke dames en gorillas op te luisteren.
Maar ook een "Lord Mayor weet in onze demo
cratische eeuw, wat hij zichzelf verschuldigd is
en hij wees Barnum's aanbod onder dankbetui
ging van de hand, den hoogsten waardigheidsbe
kleder van den ouden City of London mag men
niet met den eigenaar van een paardenspel ver
wisselen ! Sir Ilenry Isaacs wilde het volk, waar
voor deze maskerade toch bestemd is, iets bieden,
dat het in Olympia niet voor een shilling entree
zien kan. Het meest aantrekkelijke gedeelte der
processie was een historische voorstelling van de
spelen en amusementen in Engeland in vroegere
eeuwen. Natuurlijk ontbraken ook de in vorige
jaren gebruikelijke toevoegsels niet aan den op
tocht ; zoo vond men er brandweermannen uit
verschillende Engelsche steden eenige officie
ren van do Fransche pompiers reden in
landauers vooruit, gevolgd door een aantal hun
ner ondergeschikten do zeccadetten on de
leden van verschillende gilden eu beroepen in
pelsmantels, een menigte muziekcorpsen in uni
form men scheen zoo tamelijk wel alle koper
instrumenten van geheel Londen bij elkaar
gescharreld te hebben, en dat alles ging ratelende
en trompettende voorbij en werd door het volk
met het gebruikelijke gejuich en do gewone
hatolijkheden begroet. Iets opmerkoiijks bood dit
eerste gedeelte van den stoet niet aan, met uit
zondering van de vier kaartboeren to paard, wier
cosluums naar speelkaarten uit de 14<!o eeuw
genomen waren. Eindelijk kwamen de historische
levende beelden. Voorop reed een jachtgezelschap
van hoeren eu dames met valkcniers, alle in de
dracht van do 13de eeuw. De dames droegen
een groene kleeding met een rood oppernewaad ;
de hoeden waren vati kegelvormige gedaante.
Daarop kwamen boogschutters op een wagen, die
met hunne pijlen naar een rondo schijf moesten
schieten, maar dit wijselijk niet deden ; 'hun dracht
was uit de 14de eeuw en bestond uit gele wam
buizen over een blauw onderkleed en reusachtige
kaplaarzcn. Do illustraties uit don Roman de la
Rose in het Britsch Museum leverden de modellen
voor de cosfumos van een troep ridders te paard
en voetknechten. die met speeren gewapend waren.
Do Meiboom ontbrak ook niet ; de roodneuzigp,
dikgebuikte grijsbaard, die dezen grasgroen en, vol
linten en strikken hangonden boom vasthield, was
bont uitgcdoscht, en telkens wanneer do wagen
zich, na een poosje stilgestaan te hebben,
weerin beweging zette, verloor de oude heer zijn oven
wicht en moest hij zich tot uitbundige vreugde
van het publiek aan den wankelenden boom vast
klampen. Do meeste groepen werden echter dooi
de toeschouwers met gelach begroet, en zelfs t oen
de koningin der schoonheid, te paard, door ridders,
edclknapen en hofdames omringd, voorbijtrok (de
groep was gearrangeerd naar een schilderij van
I'ani Burkmayer te München) kwam er aar, het
gda;!i nog geen einde. Weer een jachtgezelschap
do dames ditmaal in bruin fluweelen rijgewaad,
witte linnen kragen en gele rijhandschoenen, en
dan volgt de Lord of Misrule, een soort
narrenkoning en een tusschending tusschen een clown 011
onzen Sinterklaas, die tegen Kerstmis zijn op
wachting komt maken. Over een iluweelen tuniek
hangt een roode mantel eu in zijn gevolg reden
de koning der wijsheid en muzikanten mot
ouderwetsche, zeldzame instrumenten. Deze afdecling
van den stoet bestond uit ruim 50 ruiters, 12
dames te paard en een goede 130 voetgangers.
De tweede afdeeling bestond uit historische
figuren, die van Lord Mayors afstammen. Voorop
reed koningin Elizabeth onder een troonhemel;
daarop kwamen Lord Bacon. John Hamoden, Oliver
Cromwell, de hertog van Marlboiougb, Sir Robert
Walpolc, de Earl of Ghatharn en de Marquis of
Grauly; het zal den heer Wingfield zeker vrij
wat moeite gekost hebben de verwantschap van
deze in de geschiedenis bekende personen tot
Lord Mayors op te sporen; daar evenwel wel
niemand zal trachten, hem dien tour de force
na te doen, en wij toch eigenlijk allen van deu
Lord Mayor Adam afstammen, neemt men dit
gedeelte vau het programma op goed geloof' aan.
Belangwekkend waren mede nog zeven Lord
Mayors, uit de 12de tot de 18de eeuw, die ieder
in de dracht van zijn tijd en omringd van ecu
talrijk gevolg, te paard in den stoet meereden.
In vroegere eeuwen toch namen de waardigheids
bekleders van den City te paard deel aan deu
optocht eu het was eerst onze eeuw voorbehou
den, die Citymagnaten in een vergulde koets te
stoppen. Sir Richard Whittington, de held der
legende, en John Wilkes, de voorvechter der volks
rechten, bevonden zich onder dit zevental. J)o
stoet werd door de sheriffs en aklermeu besloten;
Sir James Whitehead werd met veel bijval be
groet; de 250 officieele diners, die hij als Lord
Mayor heeft moeten slikken, schijnen hem best
bekomen te zijn. Sir Ilenry Isaacs had besloten,
in de processie mee te rijden en niet te voet tu
gaan eu toen hij met zijn kapelaan (sic) in de
door de rossen getrokken gouden koets verscheen