De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1889 17 november pagina 6

17 november 1889 – pagina 6

Dit is een ingescande tekst.

DE AMSTERDAMMER, WEEEBLAD VOOR NEDERLAND. No.647 zaken. Zy is nu veertig jaar oud, klein, tenger, bruin, steeds zeer eenvoudig, liefst in 't zwart, gekleed en altoos met liefdadige werken bezig, waaraan zij haar gansche leven gewijd heeft. Miss 'Jenny Flood, te St. Francisco, heeft van haar vader 100 millioen geërfd, bij de 20 die zij bezat; zij is nu 30 jaar oud, katholiek, zeer vroom, en wil volstrekt niet trouwen, daar zij de bruid schatjagers evenzeer verafschuwt als vele andere rjjke dames. De rijkste weduwe van New-York is madame Barrios, of zooals haar volle naam luidt: Donna Francisca Apancio Vescuciadiago de Quesaltenango Barrios. Haar man, president der republiek Gua temala, verloor in 1885 zijn zetel en zijn leven b\j een poging om de vijf republieken van MiddenAmerika tot een enkele te vereenigen. Hij was handig en stoutmoedig, maar van de rechten van anderen had hij slechts een zeer onduidelijk be grip. Een bewijs daarvoor was zijn huwelijk zelf. H\j was op een verkiezingsreis, terwijl hij candidaat ?was voor het presidentschap, en zag toen in een klooster een mooi jong meisje, dat hem bijzonder beviel. Hu informeerde naar haar naam en schreef aan haar vader dat hij met het meisje wilde trouwen, als hare opvoeding voltooid zou zijn. De vader was een aristocraat vol adeltrots, en zond zelfs geen antwoord. Toen Barrios president was en twee jaar gewacht had, schreef hij nogmaals, en eischte dat het huwelijk zoo spoedig mogelijk zou plaats hebben. De vader antwoordde nu wel, maar met een weigering. Het was hem geheel onmogelijk, schreef hij, de hem toegedachte eer te aanvaar den. Barrios zond nu een adjudant naar het klooster, om het jonge meisje te halen; hij vond haar echter niet meer, de vader had haar reeds in veiligheid gebracht. Nu liet Barrios den vader arresteeren en in de gevangenis zetten, opdat hij zijn toestemming tot het huwelijk gaf. Barrios werd nu niet alleen een teederminnend echtge noot, maar ook een dankbaar schoonzoon, hij maakte zijn schoonvader tot minister van finan ciën en beiden gaven staatsleeningen uit, de eene al voordeeliger dan de ander, voor henzelf na melijk. Toen Barrios dood was, in de bewuste onderneming werd hij doodgeschoten, trok zijn weduwe met een reusachtig vermogen naar NewYork, en houdt daar nu een soort van hof. Een kolossaal vermogen bezit verder miss Julie Rhinelander, die voor de rijkste bezitster van effecten geldt, en daarenboven nog oen hon derd millioen aan vaste goederen heeft. Bijna haar geheele inkomen besteedt zij aan liefda dige doeleinden ten gunste der episcopale kerk. Miss Helene Gould zal waarschijnlijk alles van haren onmetelijk rijken vader erven; voorloopig bezit zij zelf een jaarlijksch inkomen van ver scheidene millioenen, waarover zij de vrije be schikking heelt. Miss Daisy Stevens, de dochter van den rijken Frederic Stevens, en miss Annie Gutting zijn nog twee erfgenamen, wier vermogen vijftig millioen te boven gaat. Mrs. Griswold en mrs. Alexander zijn een paar weduwen ieder met minstens 30 millioen. Eene weduwe van andere Boort is Mrs Fair; zij is sedert 1883 van haren man gescheiden en haar werden bij rechterlijk vonnis niet alleen hare kinderen, maar ook een weduwenvermogen van 20 millioen toegewezen. Zy heeft met haar man volkomen eendrachtig geleefd, zoolang zij zijne armoede deelde en met hem een blokhuis in Nevada bewoonde; toen zij r\jk geworden waren en het paleis te New-York gebouwd was, was de eendracht verdwenen. Madame Vanderbilt, die maar n zoon heeft, is zeker de rijkste weduwe der wereld. Mrs. Mar shall?Roberts en Mrs. Moise Taylor hebben ieder honderd millioen, die hare mannen door den handel verworven en haar nagelaten hebben. Mrs. Astor bezit veertig millioen. Mrs. Bell heeft met haar broeder Bennett alles van haren rijken vader geëerfd; Mrs. Andrew Coffin is eene weduwe van 25 jaar en juist zooveel millioenen. Miss Hetty Green is eene dame die haar gansche vermogen, men spreekt van honderd millioen, op de beurs heeft verdiend; zij vermeerdert het nog steeds. "Wat de gevallen van 10, 15 tot 20 millioen bruid schat betreft, zij zijn niet te tellen. Ook verscheiden dames van het tooneel hebben in de Vereenigde Staten een aanzienlijk vermogen opgegaard; de rijkste is miss Charlotte Crabtree, die een millioen rijk is. De schoone Mrs. Langtry en Mary Anderson zijn goed op weg tot een der gelijk doel. Een aantal van deze Amerikaansche fortuinen heeft gediend om Europeesche prinsen- en hertogenkronen te koopen en opnieuw te vergulden. Juist de vorige week is te Londen het huwelijk voltrokken van miss Clara Huntington, de dochter van een Au erikaanschen spoorwegkoning, die aan het aanleggen van den Ce;itral Pacific Railroad een kolossaal vermogen verdiend heeft, met prins Franz von Hatzfeldt-Wildenburg. De bruid heeft daartoe behalve haar vermogen, ook hare kerk moeten opgeven en is vooraf tot de katholieke kerk overgegaan, omdat de Hatzfeldts katholiek zijn. Evenals in Francillon was er nu ook een bisschop, qui s'est dérangétout expres", om de jongelieden te trouwen. De plechtigheid schijnt, om de een of andere reden, zonder groote staatsie gevierd te zijn ; althans, ofschoon de gezanten van Duitschland en Amerika, en eenige aanzienlijke familieleden erbij waren, was het toilet der bruid een groenfluweelen reiskleed met sabelbont omzet en een toque van dezelfde kleur. Toch had zij diamanten in de ooren. Er was slechts n bruids juffer, miss Sherell; zij droeg heliotrope zijdo en een bouqnet van chrysanthemums. De jongelieden reisden naar Italië, waar zij de wittebroodsweken gaan doorbrengen ; daarna gaan zij op het kasteel Schönstein aan den Ilijn wonen. De bijbel en rozenkrans, die aan de bruid werden aangeboden, zijn speciaal voor haar door den Paus gezegend. Miss Huntington heelt heel wat voorgangsters gehad in den Almanach deGotJui. Men w eet hoe de weduwe van den uitvinder der naaimachines, Mrs. Singer, zich eerst met een Belgischen zan ger in het huwelijk heeft begeven en voor dezen het Italiaansche hertogdom van Camposelic met titel gekocht heeft; later heeft zij voor haar dochter een wezenlijken hertog, een Decazes, weten te verwerven. De Decazes, zelf zeer rijk, groote grondeigenaars, bezitters van mijnen en wijnbergen, behoefden trouwens geen huwelijk om geld te doen; miss Singer kon dit als een geheel persoonlijke verovering beschouwen. Maar in de Almanach de Cfotha naslaande, vindt men mis schien veertig Amerikaansche misses, die herto ginnen en prinsessen geworden zijn; gelijk Claretie zegt, begint het gouden boek van Europa's adel" wel iets op het grootboek van een bankiershuis te gelijken. * Bij het huwelijk van Lady Aline Vane-Tempest, een zuster van den markies van Londonderry, met den heer Beaumont, droeg de bruid wit satin-duchesse met Brusselsche kant; corsage met Maria Stuart-karag; sluier van Brusselsche kant, bouquet van witte rozeknoppen, witte seringen, witte orchideeën en echte oranjebloesems, met lange wit moirélinten. Do zes bruidsmeisjes droegen wit mousseline de laine, gedrapeerd met crème valenciennes en reseda fluweel; hoeden van ingerimpelde kant met crème veeren en reseda fluweel. Twee neefjes van den bruidegom deden als pages dienst, in groen fluweel met wit zijden vesten en kanten jabots. * # Mlle Popelin, aan wie ook door het hof van appel te Brussel de vergunning tot het afleggen van den eed als advocaat was geweigerd, heeft door het hof van cassatie dit vonnis hooren be vestigen. Twee knappe advocaten bepleitten hare zaak, onder het belangstellend gehoor van een groot aantal dames; maar het hof besliste, geheel conform de conclusiën van den advocaat-generaal Bosch, dat Mlle Popelin niet tot den eed kon worden toegelaten. De advocaat-generaal oordeelde dat in elk geval de tegenwoordige wet de vrouw uitsloot, maar dat daarenboven, als de wet te ver anderen was, die niet zou moeten zijn in een zin, onvereenigbaar met de maatschappelijke zending der vrouw". Hij besloot zijn pleidooi met de traditioneele redeneering over de zwakheid der vrouw, haar fijn gevoel, en hare natuurlijke beschroomd heid, die haar ver van de openbare kampstrijden moeten houden." * * * Te Albi, in Frankrijk, werd dezer dagen voor het hof van assises een zeer geruchtmakende zaak behandeld. De galerij van de gerechtszaal was gedurende de twee eerste dagen gevuld met dames van aanzienlijken stand, 's Zondags echter hield de bisschop van Albi eeue preek, waarin hij ver klaarde, dat als zulk een schandaal nog eens plaats had, hij de namen der dames in het clericale blad van zijn diocees zou doen plaatsen. 's Maandags was de galerij ledig en zelfs de ultraradicale bladen prijzen des bisschops afdoendcn maatregel. * * * Als een nieuw panacee, of zooal niet tegen alle dan toch tegen veelerlei kwalen werkend, wordt warm bier aanbevolen. De raad is reeds vrij oud, want men vindt er een verhandeling in het Engelsch over, in 1641 te Cambridge verschenen. Vooreerst helpt het tegen den dorst beter dan eenige andere drank, ook bij warm weer. Ten tweede is het een geneesmiddel voor zwakke magen, teringlijders, gestellen welke veel voedsel noodig hebben; als middel tegen gevatte koude; zelfs tegen doofheid en hoofdpijn wordt warm of nog beter lauw bier aangeraden. * * * Voor biefstuk a la mode Boliême neemt men goed platgeklopte stukken, zout en pepert ze niet te sterk en strijkt dan over het vleesch (een farce uit, samengesteld uit: worstvleesch, peterselie en gehakte uien, zout, peper, muskaatnoot, een wei nig knoflook en een ei. De lap biofstuk wordt dan opgerold, met een touwtje vastgebonden, in meel gerold en gebraden. De rolletjes worden dan in eene braadpan ge plaatst, waarin gebruinde uien en bouillon zijn. Na drie kwartier op een zacht vuur smoren dient men de biefstuk voor na, het vet van de jus ge nomen te hebben. De groente die er bij behoort, is snijboonen of versche kool. E?e. Allerlei. Gefopte detectives. Uit Sydney wordt gemeld: Een grappige geschiedenis, die den daarin be trokken personen, allen leden onzer geheime po litie, wel is waar, misschien zeer duur te staan zal komen, is dezer dagen aan boord van de pas uit San Francisco aangekomen postboot Mariposa voorgevallen. Onder de passagiers dier boot be vond zich namelijk, zooals eerst na het vertrek uit San Francisco gebleken was, een man, op wien zeer zware verdenkingen rustten, dat hij een van de moordenaars van den in Chicago door leden van den Clan na gaël om het leven gebrachten dr. Cronin was, zoodat de Amerikaansche politie het geraden achtte, hare collega's te Sydney per tele gram te verzoeken, dien man bij zijn aankomst aldaar in verzekerde bewaring te nemon. Tevens bevatte dat kabeltclegrain de mededeeling, dat voor de gevangenneming van dien man een premie van 25000 dollars uitgeloofd was. Ook bij het agentschap van de boot kwam een dergelijke mededeeling in en zoodra de steamer dan ook aan de kade was vastgemeerd, kwam er een groot aantal detectives aan boord. In den beginne viel er niets opvallends voor. De bagage, ook die van den gezichten moordenaar, wordt als gewoonlijk, ontscheept en de passagiers verlieten de een na den ander den gastvrijen Mariposa. Op hè. oogeublik dat hij. op wien men loerde, op zijn beurt ook aanstalten maakte om aan wal te gaan en in een daar reeds eenige uren op hem wachtenden cab te stappen, verschenen er nog twee andere detectives op het tooneel. Hetzij dat op hun gezicht het slechte geweten van den man weer begon te spreken, hetzij dat hij in stinctief gevoelde, dat het bezoek dier beide heeren zijn persoon gold, kortom, hij maakte snel rechtsomkeert, liep de kajtiitstrap af en sloot zich in zijn hut op. Do detectives snelden nem natuur lijk achterna, doch vonden even natuurlijk de deur der hut op slot en deze bleef dit, ondanks al hunne aanmaningen, haar te openen. Op deze wijze verliep de geheele namiddag, doch eindelijk. te«-en 5 uur ongeveer, scheen hun geduld uitgeput te zijn. Zij hielden krijgsraad en besloten zich. desnoods met geweld, toegang te verschaffen. Maar jawel, van j binnen uit de hut klonken hun dreigend de woor den tegen: De eerste, die zich hirr binnen waagt, krijgt don inhoud van dit ding naar zijn kop." Dit ding" bleek een scherp geladen revolver te zijn, waarmee dus niet bepaald te gekscheren viel. Men besloot daarom eenstemmig de beJcgo- , ring voorloopig te doen voortduren, doolde dit besluit aan den opgeslotene medo. hetgeen echter slechts een herhaling tengevolge hail van de be dreiging, dat de eerste de beste, die het wagen mocht, do deur te willen openbreken, zou worden doodgeschoten. Nu zijn echter, zooals bekend is. detectives niet alleen zeor dapper, maar ook zeer slim. Spotachtig glimlachend zetten do hoeders van de wet dan ook een bezem tegen de deur, die natuurlijk bij de geringste beweging daarvan moest omvallen en do in do naastgelegen hut verdwenen bewakers moest alarmeeren. Maar wanneer men wacht, duurt de tijd dikwijls lang; deze ervaring deden onze detectives ook op en daarom werd het voorstel van een hunner, zich met kaartspelen den tijd to verdrijven, met beide handen aangegrepen. Uit eri spelletje werden het er meer ; uit plichtgevoel keek zoo nu en dan een hunner eens om het hoekje van de deur; daar de bezem echter nog steeds zijn dienst als schildwacht vervulde, speelden zij natuurlijk kalm door. Af en toe dronk men ook een glaasje en zoo was de lange nacht verloopon, eer men er aan dacht. Eindelijk, de klok sloeg juist zeven uur, nam men de revolvers, die men uit voorzorg voor zich op tafel gelegd had, in de hand, werd er stormp;eloopen en do deur der hut open gebroken; het nest was evenwel leeg, de vo»el gevlogen. Bleek van schrik staarden do gefopte detectives elkander aan en nu herinnerde een hunner zich, omstreeks half tien uur in den avond een zacht gedruiscli gehoord te hebbon; het spel had toen echter juist een kritieke wending genomen en hij had dus onmogelijk naar de oorzaak daarvan een onderzoek kunnen instellen. Men veronderstelt nu, dat do verdachte zich zoo bedaard mogelijk als matroos verkleed hoeft en daarna voorbij de openstaande deur der door de detectives in beslag genomen hut, welker tijde lijke bewoners hij door een naad in hot beschot voortdurend heeft gadegeslagen, naar dek gegaan is, vanwaar hij ongehinderd de wal kon bereiken. Ook nu moet hij nog niet gevonden zijn. De 18 19 20 21 22 23 24 al dl e3 d4 e2 d3 f2 f4 f4 f5 fl f5 c8 eG e5 f7 f5 - g5 g5 h4 e6 d7 h4 d8 g7 g5 f4 «5 g Zie diagram. 25 f4 h4 h h8 g8 26 d3 h7 ! opgegeven i a) Dit en Pd. op c2 wordt voor de beste vootzetting ge houden. b) Beter is L. X <W of L. op b6. c) Verkieslijker was L.: c5 X 3 gevolgd, door 08 ds ; maar ook dan blijft wit in de ontwikkeling ver vooruit. d) Deze zet is doelloos. Beter ware O 0. y) Dit bevordert wel is waar de ontwikkeling van zwart, maar tegelijk ook het spel van wit. Zwart staat zeer gedrukt. f. Dit pionneuoflër, dat de blindspeler om geen tijd te verliezen niet aanneemt, is correct; doch het spel is toch reeds voor zwart verloren. g) De inleiding tot een prachtig slot. h) Zeer schoon en dubbel bewonderenswaardig als men bedenkt dat de blindspeler toen nog 7 andeie partijen in het hoofd had. Neemt zwart den toren, dan volgt 2(i d2 X h6 l if X h7, 27 f6 f7 l en den volgenden zet mat. i) Neemt zwart nu den looper, dan volgt D. op d3 ! enz. Guat evenwel de K. in den hoek, dan neemt de toreix h6, en ingeval van PdXM dan 28 D. Xs5. met onvermijde lijk mat. Oplossingen der Eindstellingen. Anderssen. Mayet. d J X gS g3 f2 f2 X g2 opgeven. Macdonnel. l d4 X c4 2 g7 - e7 f 3 c4 có 4 h7 17 5 e7 X f? Rosenthal, d3 c3! f2 el cl X «3 opgegeven. g4 - g3! hög8 g8 X 2! 15 h3 Bird. c6 d5 eöf5 c8 (18 f8 X f7 opgegeven. Mason. d8 X d5 d5 X d2 t b4 X c3 d2 X a2 Bier. g5 16! c4 d3 e5 x f6 ! cl x e8 f al el Amateur. f8 g8 g7 x g8 X g8 f G opgegeven. Probleem van een Werkman. l h(> d2 onverschillig. 2 al X tó of d2 X d5 mat. Beautifull" te G. en een beginner alhier wa ren voor alle oplossingen goed ; de overige komen niet iu aanmerking. MEDEDEELIXGEN. De werkman" die zijn verlangen heeft te ken nen gegeven een werkmans-sciiaakclub" op te richten, gelieve zich bij ons aan te melden, Doe lenstraat Xo. li), ter nadere bespreking van het plan. man had in San Francisco oorspronkelijk passage genomen naar Honolulu, doch schijnt onderweg van voornemen veranderd te zijn, tenminste hij betaalde aan boord bij tot Sydney, Gedurende den overtocht vertoefde hij meestal in zijn hut en en ging hij niet niemand om. Ook verscheen hij nooit aan tafel en kwam hij slechts n of twee maal op het promenadedek en dat wel, wanneer hij wist, dat niemand hem kon gadeslaan. Wie kan zeggen, welk een goede vangst de politie zich heeft laten ontgaan! De Lord Mayor's optocht. Men bericht uit Londen : Weer oen City-maskerade van de goede oude soort, zooals zij ons sedert tiental jaren, jaarlijks geboden worden. En toch weer geen van de oude soort. Do Lord Mayor Sir Ilenry Isaacs was van rneening, dat de Cil y-corporatie, die zoo pas het zevenhonderdste jaar van haar bestaan gevierd had, hot begin van de achtste eeuw mot bijzondere praal vieren moest on hij, of juister gezegd, do honouralle L. Wingfïcld had voor deze gelegenheid een programma, ontworpen, dat op eenige originaliteit mag bogen. Zooals een ieder weet is Phynnes J. Barnum met zijn grootste circus der wereld" te Londen aange komen en deze deed het aanbod den optocht van den Lord Mayor met zijn olifanten, zebra's, gi raffen, dikke dames en gorillas op te luisteren. Maar ook een "Lord Mayor weet in onze demo cratische eeuw, wat hij zichzelf verschuldigd is en hij wees Barnum's aanbod onder dankbetui ging van de hand, den hoogsten waardigheidsbe kleder van den ouden City of London mag men niet met den eigenaar van een paardenspel ver wisselen ! Sir Ilenry Isaacs wilde het volk, waar voor deze maskerade toch bestemd is, iets bieden, dat het in Olympia niet voor een shilling entree zien kan. Het meest aantrekkelijke gedeelte der processie was een historische voorstelling van de spelen en amusementen in Engeland in vroegere eeuwen. Natuurlijk ontbraken ook de in vorige jaren gebruikelijke toevoegsels niet aan den op tocht ; zoo vond men er brandweermannen uit verschillende Engelsche steden eenige officie ren van do Fransche pompiers reden in landauers vooruit, gevolgd door een aantal hun ner ondergeschikten do zeccadetten on de leden van verschillende gilden eu beroepen in pelsmantels, een menigte muziekcorpsen in uni form men scheen zoo tamelijk wel alle koper instrumenten van geheel Londen bij elkaar gescharreld te hebben, en dat alles ging ratelende en trompettende voorbij en werd door het volk met het gebruikelijke gejuich en do gewone hatolijkheden begroet. Iets opmerkoiijks bood dit eerste gedeelte van den stoet niet aan, met uit zondering van de vier kaartboeren to paard, wier cosluums naar speelkaarten uit de 14<!o eeuw genomen waren. Eindelijk kwamen de historische levende beelden. Voorop reed een jachtgezelschap van hoeren eu dames met valkcniers, alle in de dracht van do 13de eeuw. De dames droegen een groene kleeding met een rood oppernewaad ; de hoeden waren vati kegelvormige gedaante. Daarop kwamen boogschutters op een wagen, die met hunne pijlen naar een rondo schijf moesten schieten, maar dit wijselijk niet deden ; 'hun dracht was uit de 14de eeuw en bestond uit gele wam buizen over een blauw onderkleed en reusachtige kaplaarzcn. Do illustraties uit don Roman de la Rose in het Britsch Museum leverden de modellen voor de cosfumos van een troep ridders te paard en voetknechten. die met speeren gewapend waren. Do Meiboom ontbrak ook niet ; de roodneuzigp, dikgebuikte grijsbaard, die dezen grasgroen en, vol linten en strikken hangonden boom vasthield, was bont uitgcdoscht, en telkens wanneer do wagen zich, na een poosje stilgestaan te hebben, weerin beweging zette, verloor de oude heer zijn oven wicht en moest hij zich tot uitbundige vreugde van het publiek aan den wankelenden boom vast klampen. Do meeste groepen werden echter dooi de toeschouwers met gelach begroet, en zelfs t oen de koningin der schoonheid, te paard, door ridders, edclknapen en hofdames omringd, voorbijtrok (de groep was gearrangeerd naar een schilderij van I'ani Burkmayer te München) kwam er aar, het gda;!i nog geen einde. Weer een jachtgezelschap do dames ditmaal in bruin fluweelen rijgewaad, witte linnen kragen en gele rijhandschoenen, en dan volgt de Lord of Misrule, een soort narrenkoning en een tusschending tusschen een clown 011 onzen Sinterklaas, die tegen Kerstmis zijn op wachting komt maken. Over een iluweelen tuniek hangt een roode mantel eu in zijn gevolg reden de koning der wijsheid en muzikanten mot ouderwetsche, zeldzame instrumenten. Deze afdecling van den stoet bestond uit ruim 50 ruiters, 12 dames te paard en een goede 130 voetgangers. De tweede afdeeling bestond uit historische figuren, die van Lord Mayors afstammen. Voorop reed koningin Elizabeth onder een troonhemel; daarop kwamen Lord Bacon. John Hamoden, Oliver Cromwell, de hertog van Marlboiougb, Sir Robert Walpolc, de Earl of Ghatharn en de Marquis of Grauly; het zal den heer Wingfield zeker vrij wat moeite gekost hebben de verwantschap van deze in de geschiedenis bekende personen tot Lord Mayors op te sporen; daar evenwel wel niemand zal trachten, hem dien tour de force na te doen, en wij toch eigenlijk allen van deu Lord Mayor Adam afstammen, neemt men dit gedeelte vau het programma op goed geloof' aan. Belangwekkend waren mede nog zeven Lord Mayors, uit de 12de tot de 18de eeuw, die ieder in de dracht van zijn tijd en omringd van ecu talrijk gevolg, te paard in den stoet meereden. In vroegere eeuwen toch namen de waardigheids bekleders van den City te paard deel aan deu optocht eu het was eerst onze eeuw voorbehou den, die Citymagnaten in een vergulde koets te stoppen. Sir Richard Whittington, de held der legende, en John Wilkes, de voorvechter der volks rechten, bevonden zich onder dit zevental. J)o stoet werd door de sheriffs en aklermeu besloten; Sir James Whitehead werd met veel bijval be groet; de 250 officieele diners, die hij als Lord Mayor heeft moeten slikken, schijnen hem best bekomen te zijn. Sir Ilenry Isaacs had besloten, in de processie mee te rijden en niet te voet tu gaan eu toen hij met zijn kapelaan (sic) in de door de rossen getrokken gouden koets verscheen

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl