No. 618 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. oplossen, waarin het ons echter aangenaam is ook de overige leden van het Duitsche gezelschap ?weer te kunnen laten deelen. Allen speelden met ijver en toewijding, met goeden moed en goeden geest en bevestigden ons opnieuw in de meening, dat zij vooral in echt-Duitsche stukken zeer'goed op hun plaats zijn. Den volgenden avond had, eveneens in het Grand Tlu'atre, het weder optreden van mevrouw Hössiüg?Sablairolles plaats. Het door haar ge kozen stuk, Een gelnkskind", van Charlotte Birch-Pfeiffer bleek hier en daar wel eenigszins verouderd; eenigo besnoeiing had dan ook niet geschaad. De rol van Ilermance is echter met talent geschreven en bood der wederkcerende de beste gelegenheid haar groote gaven in een helder daglicht te stellen. Het in grooten getale opgekomen publiek ontving mevrouw Ró'ssing op de meest hartelijke wijze met bloemen en hand geklap en toonde zich ook gedurende het verdere verloop van den avond niet karig met zijn blijken van goedkeuring en bewondering. De komende week belooft op tooneelgebied hoogst belangwekkend te zullen worden. Op het Leidscheplein wacht ons Saffo" van Grillparzer, Si Frascati Robinson Crusoë" van Offenbach, in den Salon Het onweer" van Ostrovski en in Tivoli een nog nooit en nergens vertoond blijspel van Labiche. MUZIEK IS DE HOOFDSTAD. Ditmaal valt er te bespreken: eeno Soiree voor kamermuziek, een 2e Concert Tosti?Panzer en eene gastvoorstelling van den heer Frar.cesco d'Andrade in den Don Jiian (Duitsche Opera van Rotterdam). Wat het concert Tosti?Panzer aangaat, dient hier eerst vermeld te worden, dat de zangeres Tercsa Tosti daags na afloop van haar eerste concert in do bladen liet bekend maken, dat zij, op dit concert zeer geïndisponecrd geweest zijnde, het publiek uitnoodigdo haar gra tis op een tweede door haar te geven concert te komen hooren. Het was niet meer dan beleefd aan deze uitnoocliging gevolg te geven, ofschoon ik voor mij, openhartig gezegd, van indispositie van Tosti zoover het haar stem op zichzelf althans aangaat op haar eerste concert weinig bespeurd had. Hoe het zij, men verwachtte nn op dit tweede concert iets zeer bijzonders te hooren. Maar aan deze verwachting werd niet voldaan. Was de zangeres dan nu weder ge ndisponcerd ? Men moet het haast aannemen, want ?waartoe anders een tweede concert te geven, dat niet hooger ot' tenminste niet veel stond dan het eerste ? Ik voor mij geloof, dat de zaak zich aldus zal toegedragen hebhen. De zangeres is niet tevreden geweest met den indruk, dien zij met haar eerste concert op het publiek maakte. Niet twijfelende aan haar talent, heeft zij de reden van haar eenigszins koele ontvangst door het pu bliek gezocht in indispositio mogelijkerwijs ook eenigszins in ocne ongunstige accoustick van de grooto zaal van het Concertgebouw (wat dit laatste betreft heeft zij do plank wellicht niet geheel misgeslagen, want hoe kunnen anders zoovele zangeressen hier altijd détoneercn ?) Hot is bij Teresa Tosti niet opgekomen, dat haar talent en virtuositeit niet voor elk publiek ter wereld vol doende zouden kunnen zijn. En toch was dit ten opzich e van dit publiek en deze critiek het geval. Men verlangt hier inniger voordracht en meesterlijk techniek dan waarover Tosti blijkens hare twee concerten vooralsnog beschikken kan. Teresa Tosti stelle zich dus niet tevreden met hetgeen zij reeds bezit, maar streve naar verdere volmaking van haar op zich zelf zoo fraai altge luid, dat over zijn geboden omvang zoo bijzonder walklinkend is. Want van talent is deze xangercs geenszins ontbloot. Dit is wel het geval met den heer Panzer, ten minste voor zoover het talent om voor te dragen betreft, want blijkens het stukje Aus den Landknechtsleben" ontbreekt het den heer Panzer niet aan een zeker sierlijk com positie-talent. Voornamelijk zou het dezen pianist af te raden zijn Chopiu te spelen; do noodigc innigheid en ook fluweeligheid van aanslag ont breekt hem daartoe geheel. Het best schijnt hij stukken als Carnaval" van Schumann te spelen, welks eenigszins paukerige rhytmen mér tot zijne specialiteit behooren. Op de 2e kamermuziek-soirée van Toonkunst" werden uitgevoerd: Die alte Uhr" op. 11, on Amoreuse Liedekens", beide werken voor zang en piano en respectievelijk van Dan. de Lange en Jul. Röntgen; en verder de e mol Sonate voor Piano op. 90 van Beethoven (Rontgen) en het c mol Piano kwartet op. 60 van Brahms (Könfgen, Cramer, Hofmeester en Bosmans). De compositie van Dan. de Lange is een eenvoudig, stemmingsvol lied, in een soort van balladenstijl gecompo neerd op een Duitsche vertaling van het bekende gedicht van Longfellow met het refrein: Ever never, never forever". Do heer Messchaert zong het uitstekend. De Amoreuso Liedekens" zijn op oud-Nederduitsche gedichtjes gecomponeerd, die blijkens den titel van een verliefde natuur zijn en waarvan taal en inbond in den tegonwoordigen tijd een half ernstigcn, half komischen indruk moeten maken. Men weet n.l. niet goed of men dit diepe ghepeijns en swaer verzuchten" au sérieux zal nemen, dan wel er om zal glimlachen, gelijk men b.v. glimlacht om de nietige smart van een kind, wiens speelgoed gebroken is. Deze mélange van ernst en oncrnst, deze naïve uitingen van een volmaakt verleden tijd, vormen misschien een bijzonder en in historisch opzicht interessant genre, maar dat voor dezen tijd, waarin men voor alles waarheid wil (in welken vorm zo zich ook vertoone), alleen uit dit oogpunt bezien, waarde schijnt te bezitten. Hoe hot zij, de composities van den heer Röntgen schijnen mij bijzonder goed bij dezen tekst te passen en zullen vooral de lief hebbers van ond-vaderlandsche rariteiten bevredi gen. Eenigszins vreemd komt in dexe verzameling van verliefde en sentiraenteelo liedokens plotseling een tamelijk realistisch drinklied (no. 'J) voorden dag, dat op zichzelf anders misschien oen dei beste nummers van den cyclus is, gelijk ook no. 8, een zeer lyriesch gestemd licdeke. Do Don Juan was een der bcsto Duitsche operavoorstcllingen, die we tot nu toe in dit sei zoen gehad hebben, voornamelijk tengevolge van de medewerking des heeren Francesco d'Andrade, die een zeer interessant type van den zwierigen en stoutmoedigen held van het stuk gaf. Het slot werd eenigszins gecoupeerd, zoodat men van de Furiën, die op het affiche naast liauorn, Bituerinnen nnd Diener even kalm vermeld staan als waren Furiën iets zoo ordinaire als b.v. een ge meen soldaat, niets te hooren of te zien kreeg. Ook waren de pauzen telkens nog al heel lang, zoodat de voorstelling, die om half acht begon, eerst om 1A na 11 eindigde, hetgeen ongetwijfeld te lang is en een saaien indruk maakte. Zooals ik zeide, maakte Mozart's meesterwerk in 't alge meen een zeer voldoenden, hier en daar uitmun tenden indruk. Zang en voordracht van Francesco d'Andrade waren vooral in zijne recitatieven en b.v. in bet bekende Champagnerlie."!, ook de serenade ? uitstekend en werden ondersteund door een voortreffelijk spel. Voeg hierbij een voor Don Juan als geknipt uiterlijk; losheid, distinctie en harstocht, en gij hebt oenig idee van dezen Don Jnan. die van het begin tot het einde wist te boeien. Ook Sophie Brnjnin als Donna Anna had vele uitmuntende oogonblikken ; hare coloratuur was vlekkeloos on het heldere orgaan van deze beschaafde en concientieuse artisto verschafte heel veel genoegen. De overige partijen worden eveneens voldoende vervuld, ook het, orkest was ditmaal in 't alge-meen op de hoogte van zijne taak en dus de eindindrnk zeer gunstig te noe men. Mogen we dezen winter nog vele dergelijke opvoeringen beleven, en de Dnitsche Opera een tijdperk van ernstige inspanningen en als direct daaruit voortkomend gevolg daarmede tevens van bloei tegemoet gaan. * Zoo juist keer ik terug van hot Caecilia-Concert, waarvan ik nu nos eenigo indrukken hierbij kan voecen. Uitgevoerd werden: de Ouverture Meerestille und Glücklicbe Fahrt" van Mendelssohn, de Es-dur Symphonie van Schumann. de Aufforderung zum Tanz" van Wober-Brrlioz (een wel wat vreemde keus voor een Caecilia-Concert), de 8e Symphonie van Beethoven en het Vorspiel" Isoldens Liebestod" uit Trixtan und laaide van Rich. Wagner. Dit Caecilia-Concert hoeft mij als uitvoering niet goheol zoo voldaan als hst vorige. Dit kan zeer goed een gevolg zijn van do in de zaal heerschende tamelijk lage temperatuur, die wel is waar hot hoofd aangenaam frisch hield, maar misschien ook hot gemoed buiten staat stelde warm te worden. In allen ernst: wie weet of dit niet nauwer mot elkaar samenhangt dan men in 't algemeen wel vermoedt ? Hoe hot zij, psy chisch ben ik door deze uitvoering niet zeer ver warmd. Het rechte vuur, de rechte toewijding bij de uitvoerenden ontbrak er voor mij aan. Misschien konden ook zij niet warm worden. Daarenboven klinkt dezo zaal (die van don Stadsschouwburg), tenminste op de plaats waar ik zat. al heel nuchter. Is de acoustick in het Con certgebouw al te lang van nat, hier is zij al te kortaf. Het gevolg is een bijna beangstigende duidelijkheid die geen hot minste ruwe krasjo of onprecies attaccatje, of welk verzuim of verzuimpje dan ook, verschoont. En waar nu de gloeiende stroom ontbreekt, waarin dit alles verzwolgen wordt, gaat men aan de accuratesse van uitvoe ring misschien oen overdreven gewicht hechten. Op verschillende plaatsen dan liet die accuratesse voor mij te wenschon over .... Doch we willen hier in de eerste plaats het goedo godenken en dan moet erkend worden dat de uitvoering zich toch ook weer door veel schoons heeft gekenmerkt. In do Symphonie van Beethoven o.a. was ik het l o volkomen met de tempi eens; het eerste Allegro kenmerkte zich vervolgens door veel kracht o. a. in do doorwerking ; ook met het Allegretto kon ik het eens zijn, slechts waren hier en elders de '2de violen (welke partij mij in het algemeen herziening schijnt te behoeven) niet precies ge noeg. Eindelijk bevatte ook Menuot en Finale veel goeds en zoo was do eindindruk van de symphonie zeer gunstig te noemen. Het meest ge voelt de heer Viotta echter blijkbaar voor Wag ner (het minst voor Schumann, naar hot mij mij toescheen, en ik kan me dit mot hot oog op deze symphonie tot op zekere hoogte verklaren) en in Tristan und Isolde'' viel dan ook de j meeste geest en geestdrift waar te nomen. De klankkleur kwam in dit nummer zeer schoon uit. Wel h waar is zoo'n climax en de daarop volgende ontspanning, als die in het Vorsjriel van Trisfan, bij Wagner eigenlijk altijd dezelfde en ook hetzelfde geïnstrumenteerd maar een en ander klinkt toch schoon, al is dit welbehagen op geestelijk gebied wel eenigszins te vergelijken met wat op materieel gebied een lekker diner in een warm vertrek, enz. enz. is. Een welbehagen m. a. w., waaraan een zekere zinnelijkheid niet vreemd is, en waaraan voor mij do wijding, do ernst, om zoo te zeggen: het omhoog voerende element ontbreekt. Een werk als dit Vorspiel" is bepaald Ohronscbraans" maar het is on blijft smullen : het is niet dat aanbidden, waartoe men onder zoo menig onsterfelijk werk van den groot sten der grooten, den cenigen Beethoven ge bracht wordt. Evenwel.... dankbaarheid past | ook voor een smakelijk maal, en daarom verklaar ! ik mij gaarne dankbaar voor het werk, waarmede dit Caccilia-Conceit besloten word. 21 November. F. MUZIEK TE ROTTERDAM. De heer Francesco d'Andrade trad nog als Eiijoldto eu als Teil op, on deed zich ook in deze zoo nitcenloopende partijen kennen als een niet buitengewone gaven toegerust kunstenaar; het genot, dat hij ons geschonken heeft, zal niet licht vergeten worden. Een meesterstuk in ieder opzicht was zijn Uiijolvltu; als de vloek van den grijzen graaf, wiens dochter door den hertog werd onteerd, ook den nar treft, om den spot, waarmede deze de smart des vaders heeft beant woord, xicn wij hem met een vaag voorgevoel vau onheil denken aan zijne dochter. Zijn spel in liet derde bedrijf, als hij zich na eerst onwetendheid geveinsd te hebben met geweld door de rijen der hovelingen heen den weg wil lianen tot des hertogs vertrek, waai in hij weet dat zich ook zijne dochter bevindt, en arme zwakke ge brekkige teruggeslingerd wordt naar de andere zijde der kamer; wanneer hij lucht geeft aan zijn smart en de hovelingen tracht te vermurwen dooi' zijne smeekingen; wanneer eindelijk zijne dochter verschijnt en hem, op zijne onuitgesproken vraag, antwoordt : »Lass mith vor dir allcin er rot hen dit spel, zeg ik, zou den grootsten tooneelkunstenaar tot eer verstrekken; bij d'Andrade komt daar nog zijn heerlijk orgaan bij, waardoor een geheel ontstaat, idg, in de hoogste mate arti stiek, onvergetelijk l De overige bezetting: Dietrich (Hertog), Chandon (Braro), Rochelle (Graf Montero), rru-j. Janka Major (Oihla) en mevr. Goldsticker (Maildalena) gaf veel stof tot prijzen ; over 't geheel was het onder Wilhelm Jeral's voortreffelijke leiding eene uitstekende voorstelling. Ook als Teil gaf d'Andrade iets buitcngewoons te aanschouwen en te hooren; is zijne gestalte niet van de grootste, (ie fiere taal die den vrijheidsheld door den dichter in den mond is gelegd deed hem op xijit/' wijze voorgesteld groeien tot een geweldige figuur, die boven allen uitstak. Ieder woord dat bij spreekt, iedere toon dien bij zingt, is weldoordacht en zijne gebeele creatie draagt den stempel van adel en talent. Ook bij deze voorstelling werd hij vrij goed door lu t overige personeel ter zijde gestaan ; er trad ook een nieuwe gast op, de beer Giesseii, heldente nor van het hoftheater te Weimar, die echter als Arnold weinig verwachtingen opwekte. Dat moet men den heer Saalborn, bij zijne overige gi.ede eigenschappen, nageven: hij verliest den luiTiicr niet; ik kan mij voorstellen hoe hij gedacht heeft: het publiek wil mijne tenoren (behalve den hoer Dietrich) niet, welnu, ik zal bet eens laten hooren waarmee men zich aan een Hoftheater in Duitschland tevreden moet stellen. En inderdaad, wij benijden Weimar om den beer Giessen niet; zijn optreden als Lofieiigrin was beslist teleurstellend, noch spel noch zang kan hem in de verte het recht geven als heldentenor op te (reden: hit r althans zou men voor zóó eeneu hartelijk bedanken. De. overige bezetting werd vóór eeiiige waken reeds te dezer plaatse door mij besproken en kun ik mij daar van dus thans onthouden. Onze Toonkiiiiat-&Uee\v}g gaf op 8 dezer bare eerste uitvoering, waarvoor Schuniann's l'arailies initl Peri gekozen was; bet werk oefende thans, evenals altijd, zijn eigenaardige bekoring uit, men wordt nimmer moede het te hooren, edel als bet is in al zijn motieven, rijk en toch door zichtig fijn geïnstrumenteerd; liet is en blijft eene heerlijke schepping! >Jej. Pia von Sicherer vervulde de sopraan-partij uitmuntend, en meer malen bracht zij net auditorium in vervoe ring; ook mevr. Exter (alt) voldeed, terwijl f!e heer Litzinger (tenor) zijne partij op nauw gezette (wellicht wat ai te nauwgezette) wijze vertolkte. De beei' Spoel uit 's-H.'ure (bari ton) was in de hooger liggende gedeelten zijner partij uitmuntend, in die Lcige klinkt zijn week geluid zeer schoon. Het koor vervulde, evenals bet orkest, zijn taak met veel toewijding, wat niet belette dat er bier en daar vlekjes waren die men vooral bij de uitvoering van dit werk liever niet geconstateerd hul ; de beer Gerusheim leidde bet geheel met zijn bekend talent. In de Luthersche kerk bad een uitvoering plaats onder leiding van den beer Jos. Sebravesande, die vooral vermelding verdient om de medewerking van onzen iiitstekentlen te zel den geboorden cellist Oscar Eberle ; wel klon ken de koren goed en viel de begeleiding van bet orkest en het orgel (door den heer Van 't Kruijs bepaald) hoogelijk te, prijzen. Maar den indruk te beschrijven die, in i/r-,e omgeving, vroom, stil en aandachtig, door het spVl van Eberle teweeggebracht werd, gaat boven mijne krachten ; velen hadden bij bet wegsterven deilaatste tonen van Schumanii's Alienillic.il de tra nen in de < ogen, eu ook Schnivesande's KIn/ir (eene van diep gevoel en innige muzikaliteit ge tuigende compositie) deed hét hart in de keel schieten. In de \voe-tijn der to?ie/i, die ee?ïver slaggever gedurende een winter-seizoen te door trekken heeft, was Eberle's spel als een heerlijke oase! Het dichtbezeUc kerkgebouw geeft recht tot de veronderstelling, dat bet doel bereikt is geworden. V. P. S. Do heer d'Andrade trad hier Donder dag j.l. nog eens tot afscheid als Jliyolctlo op; ook thans was zijn succes volkomen, en tevens weder volkomen verdiend. Aan het slot van liet derde bedrijf werd hem, onder fanfares van het orkest, behalve enkele groene huldeblijken namens cenige kunstvrienden een zilveren lauwerkrans vereerd; do beer Saalborn, die het geschenk over handigde, voegde er enkele hartelijke woorden bij en eindigde met den gast een au rcvoir" toe te roepen. Dat bet publiek het met deze woorden eens was bowees het hartelijk applaus, dat ze bezegelde, en ik sluit mij daar van ganscher harte bij aan; minder kan ik mij vcreenigen met bet geven van dergelijke geschenken in zilver. Wat nu, als de heer d'Andrade terugkomt V wat, als er andere gasten komen die in bun genre het zelfde prestoeren als deze? Weer zilveren kransen? dat is toch niet vol te houden, en daarom waro het beter geweest, dunkt mij, er niet aan te beginnen. V. AANTEEKENINGEN. SCHILDERKUNST. Errata: De schrijver van het do vorige week genoemde boek over Hollaiulscbe bouwkunst heet niet Dr. Gcorg Holland, maar (jfallaiid. Het werk van de boeren Berckenliott' en Zilcken over Mauve zal natuurlijk niet in ^ostfbrmaat maar in (/root formaat verschijnen. De beer D. Bolle, de populaire goedkoopo boekcnhandclaar te Rotterdam is boos dat ik zijn naam een vorigon keer bij de aankondiging van een boekje dat hem niets aanging, ijdellijk gebruikt. Zon de heer Bolle do eenigo zijn in Nederland door wien bet onopgemerkt is gebleven, dat de beer Bollo het grootmeesterschap bezit over een eigenaardig pakkenden annonce-stijl, en dat men daarom van sommige tirades, zooals er een voor kwam in den langen titel van bet bewuste boekje van zelf zegt: die zoo goed voor Bolle zijn? Dat ik daarom echter niet had mogen verzekeren dat het boekje bij Boilo zou belanden, ik kon dit inderdaad zoo stellig niet weten wil ik wan neer de heer B. dat zoo beleefd verzoekt, gaarne toegeven. De Heer Dr. J. de Jong deed een goed werk mot do Tallis on Art van W. M, Hun t in het Hollandsen te vertalen, Er zijn jammer genoeg nog een boel Ilollandsche schilders of belangstel lenden, die het kostelijke bock niet of moeielijk in het oorspronkelijk kunnen lezen. Of hij ook een dankbaar werk deed ? Ik geloof dat . het bijna niet mogelijk is om deze verzameling van schitterende gezegden te vertalen zonder dat er veel van den cigenaardigen geur verloren gaat, en vooral is hot naar mijn meening voor een nietschildcr al te moeielijk om het aantrekkelijke van Ilunts lessen weer te geven. Waaneer men met de losse, gekleurde manier, waarop schilders over hun vak praten, wanneer men mot die lenige, barokke ateliertaal niet geheel vertrouwd is, loopt men gevaar do vertaling van Ilunts uitdrukkingen to ver te gaan zoeken, en in stijve omschrijvingen te vervallen. Een buitengewone kennis van het Engelsch of van het Amerikaansch is misschien om do Taiks on Art" te bewerken nog minder vereischte, dan wel een familjare bekendheid met de Nederiandschc scbilderstaal, waarin men voor bijna al de uitdrukkingen van Ilunt equivalenten zal vinden. Serrile copying is the greut merit of copyitiy placht limit van William Blake aan te halen. Welnu, do copie van Dr. de Jong is niet serviel genoeg en kon dat ook niet zijn. Do Heer de Jong is menigmaal te bang geweest voor vreemde woorden, die de schilders minder plegen te schuwen; de schijnbare Anglicismen werden met al te groote zorg vermeden, en de onvoor bedachte GKSPKOKEX taal van Hunt is voor een deel overgebracht in moer behoorlijk loopende scbrijfzinnen. In de overzetting worden daarom j Ilunts bruuske uitvallen ook te lang, waardoor iets van die snelle kracht van zijn frisschc, nooit verlegen dictie verloren gaat. En ofschoon het altijd bizonder geriskeerd blijft om, wanneer men ergens een aanmerking op heeft, er tegelijk iets beters naast te willen zetten, waag ik het enkel, om mijn bedoeling hier duidelijker te maken al leen maar eens uit do eersJe drie bladzijden, ge heel voor de hand weg, een paar voorbeelden van Dr. do Jongs; vertaling te nemen, en er naast een andere, waar ik meen <t1.i manier meer ge trouwe vertaling voor te stellen. Ilunt zegt: She (nature) puts her lights and darks only whcre sbe necds them. 1-ir. de J. vertaalt: Zij brengt licht en schaduw alleen daar aan. waar zij dia noodig heeft." Waarom niet liever letterlijk, zooals een Hollandsen schilder met die bedoeling ook zou zeggen: Zij set haar lichten en schaduwen waar zij ze noodig beeft. You don't get mystcry" wordt vertaald met: Ge krijgt het wonder der natuurlijkheid niet." Zou een schilder in het Hollandsen niet eenvoudig zeggen: Ge krijgt geen mysterie, of: Je maakt niet het mysterieuze. Ilunt spreekt over do stevigheid van aanblik die bij wil in een schilderij : Yelasinioz and Tintoretto could do this like no ono else not. Titian even, wbose work was beautitnl'y modeled and colored, hut bad not this qualify of instantly seizing and holding the attentiou. l saw a man walk by. I have an impression in niy brain of that man l did not scrutinize him I am not sure (bat hètook steps exactly two l'eet and half long. That had nothing to do wit'n the impression l In your sketches keep the /ir.-t ririd imitrexxiou' Add n o details that shall weakcn it! Look tirst the big tbings! Ist. Proportions! 2d. Values or masses of ligbt and sbade. .'id. Details that will not spoil the beginnings ! Dr. DE JOXGS vertaling | Proeve van meer letter lijke vertaling meer in spn ektaal. Yelasijuez en Tintoretto hadden hot daarin ver der gebracht dan iemand anders, verder zelfs dan Velasiuiez en Tintoretto konden dit doen zooals bet niemand anders zelf Titiaan niet kon. Titiaan,wiens werk schooi: j wiens werk mooi gemogemodeleerd en gccolo- , deleerd en gekleurd was, rcer.l was, maar niet het i maar niet tlie kwaliteit vermogen had onmidde-j had van dadelijk te paklijk do aandacht to trek- j ken en (e blijven boeien. kenen die te blijven trek- Ik zag eon man voorbij ken. Ik zag een man gaan. Ik heb een voorbijgaan : ik heb een j pressie van dien man in indruk van dien man in i mijn hoofd. Ik nam hem mijn hersenen; ik nam nietzoo secuur op. Ik ben hem niet bepaald nauw- niet zeker dat bij stappen keurig op ; ik zou niet! nam van precies twee en met zekerheid kunnen ! een halven voet. Dat zeggen, of hij stappen , deed nio s tot do imnam van precies twee en j pressie af! Hond in je een halven voet. Dit had schetsen de eerste vire niets te maken met den imprcviie rust! Brenger indruk! Behoud den eer- geen details in die haar sten lerendiijen indruk in j verzwakken! Kijk eerst raar de grooto dingen! 1ste Proporties' 2de Waarden massa's enz. of uw schetsen. Breng er geen details aan toe, welke die verzwakken. Let het eerst op hoofd zaken : proporties, toonverboudingen, d.i. massa's licht en schaduw, on de tails die den aanleg niet bederven. liet gaat buiten het kader van deze aankondi ging om uit do verdere bladzijden meer en tref fender voorbeelden to geven. En wellicht ook zonden wij daarmede de aandacht te veel aftrek ken van de hoofdzaak die over deze uitgave ge zegd moet worden, namelijk, dat nu voor niemand die in Nederland over schildorkust wil spreken meer een voorwendsel kan bestaan om met den bonten schat van wijze wenken van den gezonden William Hunt, onbekend te zijn gebleven. De Heer Jozef Israëls heeft deze Praatjes over Kunst" verrijkt met een kurieuze, levendig ge schreven inleiding, waarbij ik alleen hot gezicht van den Heer Israëls zou willen zien, voorlezende : Winkelmann, Liïbke of Waagen, die groote kunst critici'1. Of hij daarbij zijn toehoorder niet een knipoogje zou geven ?