De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1889 24 november pagina 6

24 november 1889 – pagina 6

Dit is een ingescande tekst.

DE AMSTERDAMMER, WEEEBLAD VOOR NEDERLAND. No.648 innering in de geschiedboeken bewaard zal Wijven. VOOR DAMES. Poppen. Ruwe handen. Is het waar, hetgeen men uit de etalages van de voornaamste speelgoedwinkelsbijnazouopmaken, dat de kinderen niet meer van spelen houden zooals vroeger? Men ziet mechanieke wagens en schepen, automatische dieren en poppen met rader werk, muzikale olifanten en opgewonden konij nen; is het waar, dat de eenvoudige pop, een meisje voorstellend, verdrongen wordt? Deze vragen deed een Engelsche reporter aan een speelgoedkoopman en ontving ten antwoord: Volstrekt niet. Gelukkig is nog steeds de pop het speelgoed van alle meisjes, en het grootste genoegen is niet, naar de pop te kijken, maar h" r te koesteren, uit- en aan te kleeden, haar toetespreken, te beknorren en te liefkoozen, haar in slaap te zingen en mede uit wandelen te nemen". Dit wat de kinderen en de poppen betreft, maar overigens is in de fabricatie de rol van het auto matische speelgoed hoe langer hoe beduidender. Het nieuwste is de zelf loopende hond; de prach tigste en verwonderlijkste zijn de automatische theedrinker en de harpspeelster. De theedrinker is een bleeke Chinees, met donker fluweelen oogen, H\j is twee voet hoog; zijn kleed is van stijve gebloemde zijde; met de eene hand houdt hij een groote platter, parasol boven zijn hoofd, met de andere brengt hij langzaam en sierlijk een klein porceleinen theekopje aan de lippen. Naeendiepen teug van den drank, openen zich de kwijnende oogen een oogenblik wijd, als in verrukking, dan vallen langzaam de oogleden neer, de lippen be wegen zich zacht, het hoofd wendt zich peinzend heen en weer, en van tusschen de bleeke lippen schijnen een paar woorden van lof te klinken, vertegenwoordigd door een zachte muziek, in den Chinees verborgen. De geheele figuur en al hare bewegingen zijn belachelijk van natuurlijkheid. De harpspeelster is eene Indische, bekoorlijk en niterst gracieus. Zij zit op een hoogen Indischen tabouret, geïncrusteerd met groote glinsterende steenen, en haar slanke, lichtbruine vingers be spelen de snaren van eeno gouden harp, zoo dra zij opgewonden is. Haar costuum is smaakvol, prachtig en volkomen correct. De juweelen, pen ningen en gouden banden om haar slapen en in haar lange zwarte haren doen haar fluweelzwarte oogen, half omsluierd door lange wimpers, als levend schijnen; hare bewegingen zijn volkomen harmonisch en alle even sierlijk. En meent ge nu, dat kinderen naar die dingen zullen zitten kijken in stille bewondering? Zy zullen ze liever uit elkaar halen om te zien wat er in zit. Zij worden niet aan kinderen verkocht, of zelden althans. De goeilkoopere automaten dienen voor etalage; de theedrinkende Chinees, een stuk van waarde, is voor rekening eener firma .in thee vervaardigd. Maar de harpspeelster en hare gezellinnen gaan naar het Oosten, naar China, Japan, Indië. Oude Indische rajahs, oude Chineesche mandarijnen koopen ze; als deze lieden oud worden, worden zij log en traag; en zij kunnen uren lang naar den automaat zitten staren en met genot dezelfde deuntjes aanhooren. Is het waar, dat de meeste poppen voor kinde ren uit Duitschland komen? Dit is het geval geweest. Duitschland le vert ze zoo goedkoop; te Schneeberg wordt voor het aanlijmen van honderd dozijn poppenarmen een mark betaald; en voor het aanlijmen van het hoofd, het opvullen der borst, het aan naaien van broeken, jassen en ceintures van een dozijn jongens twintig pfenningen (12 centen). De werkman moet zelf dan de lijm betalen. Is het wonder dat zij socialisten worden ? Maar zelfs dit houdt op; want de Duitsche poppen verdwijnen van de markt, omdat de smaak onder het publiek toeneemt, en men voor een pop gaarne een paar pence meer betaalt, als zij het oog streelt. Er is een stijfheid en houterigheid in de Duitsche poppen, die men tegenwoordig in Whitechapel evengoed veracht als in het West-End. Ik ontvang daar een brief uit Calcutta van onzen agent, dat er geen markt meer voor Duitsche poppen is. En voor Engelsche ? Dat begint, en wij doen er ons best voor. De pop moet opzichtig en elegant zijn, en dat kunnen tot nog toe alleen de Fransche poppenkleedsters vereenigen. De poppen worden door hen geheel als nabootsing van de elegante dames opgevat; zij dragen wandelcostumen als de ele gantste dame, in den rouw evenveel krip als eene beroofde weduwe, krijgen trousseaux als eene rijke erfdochter, en ik laat tegenwoordig te Parijs glac handschoenen voor poppen maken (ik ken maar n enkele werkster die ze maken kan, en er grof geld mede verdient), waar ik zelf drie en een halven shilling (? 210) per paar voor betalen moet. Alle modes doen de poppen mee; nu to Parijs het Schotsch weer in de mode komt, laten wij al de patronen, Stuart, Macduff, in het klein naweven voor poppencostumen. Dit laat ik in Ierland doen; ik stuur dan do popeline-tartan naar Parijs en laat ze er daarmede aankleeden. Maar mij dunkt dat men dat hier te Londen dan toch wel doen kon. Men leert het. Ik heb nu eenige Engelsche naaisters, werkelijke dames, zoover gekregen, dat zij, als ik de gekleede modellen koop, ze kunnen nabootsen. Toch ontbreekt er nog al te vaak het onbeschrijfelijke aan, de kleinigheid die zij niet gevoelen, en die de goede klanten oniriddellijk merken. Het is jammer, want er is werkelijk veel geld mee te verdienen; dames die het beter gehad hebben en aan toilet gewoon zijn, zouden er toe aangewezen zijn, maar zij kunnen het niet. En, wat zonderling is, de poppenschoenen en de kleine ornamenten, die geheel volgens model konden geleverd worden, kan ik hier niet eens gemaakt krijgen, de werkman wil er niet aan; hij veracht het kleine werk en ziet niet in, dat het evengoed zijn moeite waard is en evengoed een vaste verdienste kan opleveren als het groote. Maar mettertijd zal dat alles onge twijfeld beter worden; wij doen er alles aan wat wij kunnen en de smaak, ook in Engeland, gaat steeds vooruit. In de dagen van de handwerken kan het voor komen, dat men de vingers met ander werk ruw gemaakt heeft, en nu de vloszijde alleronaange naamst haakt. Om do handen dan in tien mi nuten zacht te krijgen, doet men het volgende: In een schoteltje mengt men een eetlepel lijnolie met wat fijn gezifte steenkolenasch, tot men, al roerend en knedend met een houtje, een stijf deeg verkrijgt. Hiermede wrijft men de ruwe plekken tien minuten iang, doet dan het deeg er af en wascht de handen met een borstel en veel zeep. De steenkoolasch werkt als puimsteen en verwij dert de fijnste huiddeeltjes, terwijl de lijnolie de nog vaste huid doordringt en buigzaam houdt. De behandeling houdt de handen veertien dagen zacht, en moet dan herhaald worden. Men kan het deeg in een porseleinen of glazen bakje, luchtdicht gesloten of met water overdekt, goed houden. * * * Naar aanleiding van het boek Marriage a failure, dat zooveel gerucht gemaakt heeft, is er een spel verzonnen: Is marriaye a failure? (Is het huwelijk een mislukte proef?) Het spel is een variant van de Varkens in de klaver"'; men moet trachten zes paar balletjes, elk paar van een andere kleur, in zes hokjes midden op het bord samen te brengen. Het bord is met spelden bezet, die verschillende ondeugden, verlokkingen en afdwalingen voorstellen; al deze verlokkingen zijn oorzaak, dat de rechte paren niet in de be stemde hokjes te land komen en de verkeerde paren elkaar vinden; het is even moeielijk, ieder paar in zijn eigen huis te krijgen en te houden, als de correspondeerendo ge\ allen in het werkelijk leven, althans volgens de schrijfsters in Mar riage a failure. ? voorkomen. E-e. Allerlei. Een brutale aanranding. Op buitengewoon brutale wijze zijn op een avond, kort geleden, in de onmiddelijke nabijheid der stad Dubbo in Nieuw-Zuidwales drie heeren, Webster, Williams en Burnesz genaamd, aangerand. Zij keerden vroolijk en wel van een uitstapje naar de stad terug, toen hun een man in den weg trad, die een zwart masker droeg. Bijna op hetzelfde oogen blik had de kerel een revolver op het kleine reisgezelschap aangelegd met de bedreiging, ieder zonder genade neder te zullen schieten, die niet onmiddellijk de handen op den rug kruiste en nederknielde. Deze brutale aanranding had geen twintig schreden van het huis van den landmeter Thomas Smith plaats; niettegenstaande deze om standigheid schijnen de aangevallenen alle tegen woordigheid van geest verloren te hebben; in ieder geval zijn zij gedwee op den grond neergeknield, waarop de man met het zwarte masker, steeds met het revolver dreigend, den nedergeknielden op zijn doode gemak de handen op den rug vastbond. Daarop moesten de arme slachtoffers, zoo goed en zoo kwaad als zij konden, opstaan on den kerel naar de andere zijde van den weg volgen, waar hij hen aan een hek vastbond. De schurk onderzocht toen hun zakken, eigende zich toe, wat hij vinden kon, horloges en geld, en wilde zich juist door het kreupelhout uit de voeten maken, toen een ruiter op do plaats der misdaad verscheen. Men zou nu denken, dat door zijn verschijning het blaadje keerde, maar niets daar van: weer werd met het revolver gedreigd, waarop do man de teugeis aantrok, op het beleefde ver zoek van den struikroover afsteeg en op den loop ging. De roover gaf zich niet eens de moeite den vluchtende een paar ons lood achterna te sturcr, maar floot het paard, besteeg het en rood in galop weg. De drie gevangenen vatten nu langza merhand weer moed, het gelukte hun na eenige moeite elkaar van hun banden te bevrijden en naar Dubbo terug te koeren, waar de politie terstond van het voorgevallene in kennis werd gesteld. Een patrouille, tot onderzoek uitgezon den, stuitte dan ook, ongeveer een uur later, op twee menschen, die zij wegens de hecrschende duisternis niet onderscheiden kon. De bevelvoorende inspecteur riep hun daarom toe, te blijven staan, waarop plotseling een schot weerklonk en de ambtenaar in den schouder getroffen ter aarde stortte. Bijna op hetzelfde oogenblik werd het raadsel opgelost. Een van de voor een uur aangevallenen, Williams, was, zonder voorkennis der politie, met een vriend naar de plaats van do aanranding terug gekeerd. Toen nu het bevel tot staanblijvcn weer klonk, meenden zij, dat het weer de struikroover was, waarop de vriend van Williams vuur gaf. Hij wilde zich terstond in handen van de politie stellen, wat echter niet aangenomen werd, daar het misverstand duidelijk en klaarblijkelijk was. De ambtenaar is zwaar, doch niet hopeloos ge wond. Van den roover is tot heden nog geen spoor gevonden. De twee Tirolers. Naar aanleiding van de op- i voering van het ballet die Puppenfee'' in de j opera te Weenen, deelt Friedrich Stoltze in do Luterne de volgende amusante Frankt'orter ge schiedenis mede : In het hoekhuis van den R raerberg en de oude Mainzersfraat bevond zich jaren geleden de speelgoedwinkel van den heer Senoner. Aan de beide zijden van do winkcldeur stonden buiten twee levensgrooto van hout vervaardigde Tirolers. in hun landsdracht; keurig geverfd en gevernisd stonden zij daar, door iedereen bewon derd, op hun ronde, groene voetstukken. Op een avond nu zaten wij met Valentin Rauscb, den schrijver van den Goethe-Enthusiast" en den schilder Schalck, die in den Prinz Carl" zijn atelier had, in de gelagkamer bij den wijn. Tegen over ons aan een tafeltje hadden twee Tirolers in hun landsdracht en wel in een fonkelnieuwe, den hoed met de korhanenveer op het hoofd, plaats genomen. Toen zij daar zoo zaten, trok Schalck op eens een zeer bedenkelijk gezicht en sloeg do beide Tirolers tegelijker tijd op in het oog vallende wijze gade. Daarop zuchtte hij diep, trok de schouders op en wendde zich eerst naar zijn vriend Rauseh en toen naar mij en fluisterde ons iets in het oor, dat wij echter niet konden verstaan. Een donker vermoeden steeg in mij op van hetgeen hij van plan was. De twee Tirolers werden onrustig, toen Schalck hen zoo aanzag en eindelijk zeïde oen van hen : Wat kijk je ons zoo aan ? Heb je nog nooit Tirolers gezien." In plaats van te antwoorden bukte Schalck zich en keek onder de tafel. Toen hij niet gevonden scheen te hebben, wat hij zocht, nam hij dd op de tafel staande kaars en keek nu nogmaals er onder. \Vat zoek je toch ?''vroeg do andere Tiroler aan Schalck, toen hij het licht weer op tafel had gezet. Wel", antwoordde Schalck, ik wilde maar eens zien of de heeren hun groene voetstukken bij zich hebben?" Groene voet stukken? Wat bedoel ju daarmee?'1 Ik be doel: of de heer Senoner wel weet, dat zijn twee Tirolers hier zijn." Dat wij hier zijn? Wat beteekent dat?' Ik kan bet mij niet anders voor stellen," zeide Sehalck, dan dat de heer Senoner, toen hij zijn winkel gesloten heeft, vergeten heeft u naar binnen te brengen en u beiden buiten heeft laten staan. En toen zult gij gedacht hebben, wat zullen wij in wind en regen in onze fonkelnieuwe Meeren hier buiten voor den winkel staan, en dorst hebben wij ook en toen zijt gij zoo even hier in den Prinz Carl1' gegaan. Dat is zoo erg ook niet, indien gij ten minste uw groene voetstukken maar hadt medegebracht. Die worden nu gestolen en morgen moet gij met u beiden voor den winkel van den heer Senoner op do steenen trap staan en zult gij, noodzakelijker wijze, koude voeten krijgen." Toen werden de Tirolers echter kwaad, en de een sloeg met de vuist zoo hard op do tatel, dat de kandelaar om viel en de wijn uit de glazen danste. Wat? zijn wij de poppen van den heer Senoner ? Zijn wij van hout ?" Toen begon Schalck (e lachen, dreigde de Tirolers spottend met den vinger en zeide in het echte Franki'urter dialekt: Schweih norzt! Wann De net von Holz weerscht, wie baste dann so uu' do Disch schlace kcnne ?" Lof («ai iJe Per?. In de Literury n n il philosophical Society van Leeds hield de graat' van Carnavon in Octobor 11. eeno redevoering over do vrijheid van spreken en zwaaide daarbij groote hulde toe aan de pers. In Kngeland bestonden er, zeide hij, vier eigenlijke partijen, n.l. de indi viduen, de pers, het parlement en de politieke indeelingcn en allen genoten de vrijheid van spreken en gebruikten die ook. Maakte men er ook mis bruik van? Hij was wel bang. dat geen van al len op dat punt volkomen vlekkeloos kon hceten maar toch was er in de Engelsche geschiedenis geen tijd aan te wijzen, waarin de peis hooier stond, beter was onderricht, zich bekwamer toonde, en vrijer van persoonlijkheden was dan juist de tegenwoordige. Hij wenschte volstrekt niet to vleien, maar hij was overtuigd, dat van allo vier genoemde partijen bij de pers de grootste vooruitgang viel waar to nemen, natuurlijk bedoelde hij de groote pers, die voor de nationale eer met ijver werk zaam was. Jaar op jaar scheen zij beter to wor den, breidde zij haar arbeidsveld en dus haar verantwoordelijkheid uit, en als oiiiciëele monden orn de eene of andere reden gesloten moesten blijven, was het soms good, dat de pers het woord opnam. StilbKithcn,'' uit Duitsche bladen: De tenor was eene Junonische figuur.'1 liet proces van Tisza Eszlar is nu verschenen in dertien afleveringen. liet geheele werk, een dor droe vigste feiten der negentiende eeuw, wordt ver kocht voor ,?" Het nationaal-liberalisme kronkelt zich als oen worm, die onder den voet vertrapt is; knarsetamlend, de eene vuist wraak zuchtig ballend en met de andere om hulp kermend." Reclames 40 c e n t s per regel. Speciale inrichting voor Schoenen naar naat, in gips afdruksel voor gevoelige, pijnjjke, gebrekkige voeten, knobbels, te. etc. ANTON HUF Jr., Kiilrer*trarit 200. Zooeven verschenen: L U X", Tijdsciirilt tot bcwdcrlng der Fotografie. uitgave van M. M. OLIVIER. O-r van Dr. JAEUEB's Orig. Xorm. Wolartikelca, K. F, sUSCHL£-i3ENGi£'R. KaJ eer straat 157. Amsterdam. Eenige specialiteit in deze artikelen in Nederland. Veriun/mgen, Gebr. PARIS, Ka-rjl.4w.Jtr. 1C6, Amst. Expositie voor St.-i\ico!aas. De Firma IIIRSCH & Cie, Amsterdam, exposeert van at' heden weder hare smaakvolle en nuttige artikelen, bijzonder geschikt voorst. SKOIAAS-CADEAUX. Onder hare verzameling beveelt zij bijzonder aan: de llandschoenmerken Peau do Suède Reynier, Chcvreau Soleil (do beste merken der wereld), waarvan zij den uitsluitendcn verkoop voor Hol land bezit. Hare ruime sorteering afge paste Robes. Rokken, Paraphiïes, Hoeden, Mantels enOchtend japonnen in de grootste verscheidenheid van modellen. Boas en Moft'en in Bont en Struisvcer, WollenZijden en Fil d'Kcossc Kousen en andere Kantaisie-Artikelen. Bijzonder verzoekt zij de aandacht op hare groote keuze Uitzet-Artikelen voor Dames en Kinderen. Zij noodigt tevens de Dames beleefdelijk uit tot een bezoek aan hare Magazijnen ten einde deze expositie te komen be zichtigen en zich van den voordeeligen prijs die voor elk artikel is gesteld te overtuigen. Voor personen, welke Dames met een geschenk, hetzij Costume o t' Mantel. willen verrassen, zendt zij op aanvrage eene sorteering Stalen, met omschrijving on afbeelding en is de toezending van een maailijf voldoende om het een o t' ander in de beate orde to ontvangen. HIESCH & Cie. DE GROOTSTE SORTEEI11NU Photoeraohiën, Photopraohie o i o ; lijsten en Photographion. op porcelein is voorhanden bij A. f. GBOOTE & ZOO», Kalverstraat 43. BeursovorzichlVan 16 tot 22 Nov. '89. Het voornaamste evenement van deze wiek was, ook met betrekking tot de iond-e-nin;-.rkt, de revolutie in Braziliëen de a.'in/iejilijke prijs verlaging, die daarvan voor de ?clr,ililbrie\vn van dat Rijk het gevolg w?s. Reeds Zaten!:!;.; deden eenige nog onbestemde berichten over on<;i reireMlieden te Londen den prijs der Bra/.i!i:i:u:^cl! fondsen een paar percenten dalen, doc'i eerst Maandag- nam de reactie grootere verhou?linden aan, omdat men toen door de verschillende in gekomen berichten voldoende was ingelicht, dut men hier niet met cene voorbijraande oiiroeruubeweging, doch met eene formeele en nilstela-n.l geleide omwenteling te doen bad. Immers <!e grijze Dom Pcdro II, die meer dan 50 jaren clc-;i scepter voerde en wiens icgcfring voor gfhrd het land ten ze;.^en is geweest, morvt zwichten voor de ovennacht der goed geor«a!ii- >cr.',o republikeinsche partij en werd gedwongen om mot zijne geheele familie het land te verlaten. L>e toekomst zal moeten leeren in hoeverre de belangen der sehuleischers door den nieuwen r>.-i:njringsvonn zullen worden benadeeld, doch d:it, do allereerste indruk daarvoor niet eunstig was, laat zicb alle/.ius begrijpen. Het aanbol zoo wc i voor 9 10 U 12 13 14 15 1(5 17 18 10 20 21 22 2.') 24 25 2(5 27 28 29 30 31 33 34 35 bl d 2 fl (1 cl f 3 h4 gl cl f5 al g" a2 d2 f4 e3 a7 e2 e7 d4 d3 o' O. dl d3 fl , X X X X X X X d2 fl g'"' 0 a2 h4 d f5 bl 14 f4 g7c a2 hi') h5 (12 e2 c.'S a7 dl,/ c7 f7 1 dl f L 1 1 b3 c7 go h7 et; c8 0 e7 dt; e 5 x (15 X et; (17 f (5 X f7 cl (15 " X f8 (18 h5 _ g<> x e5 f7 g8 c-i f (j a bOeG 0 c h7 (17 (15 f4 e4 aii d5 h5 Kf e.'i f7 h 5 17 ('(i h e5 cl ff^l g-1 (15 tri; e:i 3(') h3 f3 (15 a2 37 fl. gl e3 d.5 Eindstelling ccner partij gespeeld alhier door do heeren J. D. Tr., wit en H. M. d. C., zwart. ZWART 8 7 G 5 4 o 1 Mr>'\ .*'.,?> , r*** V i 4''. A i ^ï, 'ii ' ''." r ' ' - , \ / ^ ' / ,,. /? ~ ^ / / " < ' S ' ' ^ ' J / ''?/>**'.,.'.] J ' ' ^ 33 c7 e5 f.5 3!) e5 X f' a^ il cl 40 i'4 e5 (15 X c3 41 dl d5 opgegeven. tl. Zwart had den vori^en /et, in plaals van de P. naar p7 to snelen dadelijk het I'd. naar 1H moeten br< n:. en en daarna Pd. op ei'., op cl, op f,'ti. en dan (l?0 late'] \oLeu l<. Yel'L'elhk de voriL-e emnerkiiiL'. De/o /et ie' t Ie [ ]',!. abc d e fgh WIT Xwart begint en wint in hoogstens 7 zetten. is nutteloos ; L : e*'., L X ej, henevün-s D. de jni-te vuurt/.i ttiiiij. c. Ln piaats van de rofiuadt1, kwam L inerkmi,'. X\\'ai-t staat /.eer gedrukt. ((. Vitst.diend! I'd. X cl -?>" '"'-'' r Pd. /? r. en,-. c. Netjes fjospuek1. Neemt de K. liet I /'. AVit lieejt nu tloor /ijn dr^elijk e pion ^e\\'OLi.'ien en bovendien eeu zeer o^ Verkregen, i/. Het l'd. lüjint (l,i:ir (hans /i'»r ten o 0(^ir hoogst verrassend antwoord. Oplossing van hot Probleem W 1. c; j (15 onverschillig. 2. Dame of paard geeft mat. oede oplossingen ontvangen beginner; M. alhier; ISeautiiuli' BUITEXLANDSCII NU' In het nationaal tournooi, deze den gehouden, heeft Gunsberg (i en Mason 4 Va punt. De uitsla niet bekend. eG ua i d. e'7 -,vas X a'2 /;-ei' in aan?e.seili;:ilen. V.'f';;on-: d. dan vol.;: i : e.-. er\\'e;,' 'n.l-- st .''iin ; lp es wal 't .'. .i her::l J. Baiid. van C. 11. feu te G., en S. t u R. u v; s. r dagen (c I.onVa punt, Uir.l (i g is cchler i;o^

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl