De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1889 8 december pagina 6

8 december 1889 – pagina 6

Dit is een ingescande tekst.

DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No.050 Een andere mogelijkheid is, dat het vulkanische eiland in die zestig jaren heel wat verandering heeft ondergaan; dat puimsteen en slakken de plaats waar de buit bewaard werd, overdekt heb ben; dat aardstortingen, kloven, verschuivingen, overstroomingen alles hebben doen verdwijnen. De heer Knigbt intusschen is vol hoop, en het kan niet lang duren of men moet van de Alert, als zy niet geheel tusschen de klippen vergaat, iets meer vernemen. LIEFDESVERKLARINGEN. Een aardig compilatieboek is in Engeland ver schenen, How men propose', Hoe de mannen zich declareeren", door miss Agnes Stephtns. Het boek moest eigenlijk de vraagbaak, het vademe cum voor verliefde jongelingen zijn. Van alle schoone kunsten is het vragen" zeker de oudste en meest beoefende, en toch, zonderling genoeg, geene is met minder ernst overpeinsd en tot volmaaktheid gebracht. Handleidingen om te leeren, hoe men zyn hof maakt, zijn bij dozijnen *ferschenen ; maar daar, waar het hofmaken zijn beslissend punt bereikt, zijn allen of betreurens waardig beknopt, of zij hebben juist daarvóór hun laatste hoofdstuk. Het resultaat is dat gemis aan geacheveerdheid" in de vertooning, dat den acteur nog lang doet blozen bij de herinnering, nadat het succes al lang verkregen of gemist is. Ge slachten achtereen zijn de minnaars aangenomen en afgewezen geworden op die onwetenschappeIjjke, onhandige manier. Zal dit nu gedaan zijn ? De dame, die het be langrijk onderwerp behandelt, heeft den tact ge toond geen cathechismus der vrijage, geen recept voor declareeren te willen geven Zij heeft beter gedaan. Zij heeft uit de litteratuur alle declara ties bijeengezocht, natuurlijk uit de eenige bron van juiste berichten, de romantische litteratuur, en zich alleen de moeite gegeven om ze te classiceeren. Maar de indeeling is een bewijs van grondige studie. De hoofdstukken behandelen het jeugdig aanzoek, het aanzoek voor een ander, het nederig, het deftig, het goed opgenomen, het slecht opgenomen, het aanzoek zonder resultaat en het hernieuwd aanzoek. Men merkt op, dat eenige van deze afdeelingen in elkanders grenzen vallen; het jeugdig aanzoek toch kan goed opge nomen zijn, het aanzoek voor een ander ook deftig, enz. Het hoofdstuk Goed opgenomen" is dar, waar naar de heilbegeerige raadpleger zeker het eerst ?grijpen zal; toch is er iets troostends in het Hermenwd"aanzoek,en een groote algemeene troost ligt er in de overdenking, dat de meeste dames, ook die van het Slecht opgenomen" en het Zonder resultaat," aan het eind van den roman toch ,.ja'' gezegd hebben, meestal zonder dat een nieuwe declaratie noodig was. Miss Agnes Stephens heeft de eeuwen en de litteraturen doorvlogen. Zij deelt wel, bij wijze van «xcuus, mede, dat in Frankrijk en Duitschland de maatschappelijke traditie eigenlijk een persoonlijk onderhoud der partijen als beslissenden grondslag voor de huwelijksverbindtenis verbiedt; maar toch levert juist Victor Hugo een van de aardigste tooneelen uit de geheele reeks, en Tolstoi en Björnson doen zien, dat ook in Rusland en Scan'dinaviëhet huwelijk een romantische zaak kan zjjn. Verder achteruit dan Fielding is de dame in de Engelsche literatuur niet gegaan, anders hadden Shakespeare en Chauccr haar wel aardige voorbeelden kunnen geven Maar z\j vond genoeg te knippen ; iedere moderne roman bevat minstens n declaratie. De eenige teleurstelling is, dat er zoo bitter weinig vooruitgang in de kunst te bemerken, is. De minnaar in Hardy's novellen en die in miss Burney's roman zeggen dezelfde onnoozele alledaagschheden ; zelfs is de woorden keus een ergerlijk Einerlei. Een excuus voor de Heeren is, dat de dames terstond, zonder eenigen kritischen zin, op de eenvoudige afgezaagde ?woorden ingaan, en ze naïef, zonder pretentie op stjjl, met haar jaof neen beantwoorden. En dan do inleidingen, het is werkelijk beschamend, zoo weinig vindingskracht als zij aanwijzen. In negen tig van de honderd gevallen begint de jongmau met te vertellen dat bij de plaats (het land, het dorp, het zijkamertje, het prieel) gaat verlaten om nimmer terug te keeren"; slechts in enkele gevallen behoeft hij deze verklaring lang vol te houden, en dan nog struikelt hij dikwijls over den drempel bij het heengaan of wordt teruggeroepen als h\j de deur achter zich heeft toegeslagen. Eigenlijk is er voor een ridderlijk minnaar iets unfairs in, aldus door eene bedreiging pressie op de zenuwen der dame uit te oefenen. Maar er zijn er die het veel erger maken. Hoogst afkeurenswaardig immers, en toch bijna altoos met succes in praktijk gebracht, is het, misbruik te maken van een schipbreuk of eene redding uit het water om een meisje zijne liefde te verklaren; men laat dan de dames niet eens den tijd om haar druipend gewaad tegen schoon linnen te verwisselen, maar wil terstond antwoord op eene vraag die toch Yrel als van belang en eenige overdenking waard be schouwd wordt. A propos van dit tijdgeven is het verwonderlijk dat de geheele litteratuur der schriftelijke aanzoeken eruit gelaten is en in een hoekje van het hoofdstuk Deftig" verstopt. Hier toch was juist gelegenheid voor knnstvaardigheid en volmaking, want, miss Agnes moest het begrijpen, de fraaiste van haar gesproken declaraties zouden, als zij werkelijk gesproken ?werden, toch door de zenuwachtigheid der par tijen voor een goed deel bedorven zij. Aanzoeken bij procuratie worden door miss Agnes uitvoerig behandeld, toch zijn zij maar half' zoo interessant als eene afdeeling die zij niet heeft opgenomen, de Aanzoeken, door actie vervangen." Als Charles (die natuurlijk het graafschap of het land of Europa gaat verlaten) dit aan Matlülda ? mededeelt, en begint aan Mathilda do vraag te doen die zij, men weet het, sinds lang verwacht en reeds vooruit met ja beantwoordt, haalt het heel wat moeite en beschrijving uit, als Mathilda maar in zijn uitgestrekte armen valt, hem een langen blik toezendt, en hij van hare lippen het antwoord op zijne vraag afkusr. Dit hebben de romanciers zoo vaak gedaan, dat miss Agnes het wel had moeten vermelden. Akelig eentonig, maar zeer aanmoedigend is het, dat ecu der eenvoudigste middelen steeds het best geslaagd is, namelijk het plompweg met de deur in huis vallen, en vragen: Hebt ge mij lief'? Wilt ge mijn vrouw zijn ?" Deze vragen schijnen in de prak tijk bijelkander te behooren. Gelukkig hebben, bij intelligente schrijvers, de heeren eene andere methode. Zij vertellen een verhaaltje, een gelij kenis, eon raadsel, een allegorie. Met schilder achtige beelden en gloeiende kleuren, en, de omstandigheden iu aanmerking genomen, met veel zelf beheersching, naderen zij te gelijk de ontknooping en de bekentenis; de argeloozo schoone luistert met open mond, en ontvangt in een zelfde woord de oplossing en een steek in het hart. Zij, beloont dan tegelijk den talentvollen verteller en den hoopvollen hofmaker met de begeerde toe stemming. Maar deze kunstgrepen zijn in ver gelijking zeldzaam. Als de roman de spiegel des levens is, kan do totaalindruk een verblijdende genoemd worden. Hij toont dat de maatschappij, zooals zij geschilderd wordt door degenen die haar kennen en haar willen behagen, genoegen vindt in eenvoudige, natuurlijke aandoeningen, en dat ondanks al wat gepraat wordt over hebzucht en materialisme, het geloof aan ware toegenegenheid als aanleiding tot een huwelijk, niet uit de mode raakt. VOOR DAMES, Is 't Huwelijk eene font 'f' Volgens onze mee ning zou de vertaling van la Murriuge u failure beter luiden: Is het huwelijk een mislukte prooi" of een mislukte poging tot oplossing?" De be doeling toch is: gegeven do natuurlijke aantrek kingskracht tusschen man en vrouw, is dan dat gene wat onze maatschappij huwelijk noemt, het beste middel om hare bevrediging voor man en vrouw zelf, voor de kinderen, voor de maatschap pij en voor het menschelijk geslacht zoo zegen rijk mogelijk te doen zijn V Het is een vraagstuk; het huwelijk" is een»; vernuftig bedachte poging tot oplossing ervan. Is die oplossing de beste die men kan vinden? De vertaalster van het werk in het Hollandsen, Mevr. Zwaardemakcr-Visscher, geeft reeds in den tweeden zin harer voorrede volmondig en zonder bezwaar antwoord: Men leze het boek onbevoor oordeeld, en dan kan 't niet anders of men erkent met volle overtuiging: ja, 't huwelijk, het wettige, heilige huwelijk is goed; 't is do grond slag eener ordelijke maatschappij, de opvoedster van de hoop der toekomst". Die woorden wettig" en heilig" doen zeker aan het, indrukmakende van de overtuiging der vertaalster kwaad. Door de vraag toch te stellen: is miirriatje n failure! oppert van juist twijfel, of de wet goed deed met hare erkenning van het huwelijk als eenige wettige toesiaml van samen leving; terwijl het woord heilig'' in de beschou wing een element brengt, dat eenmaal geherbergd, allo andere elemenien er uit verdrijft. Is het huwelijk reeds heilig", dan kan er van een fout, een mislukte proef, een verkeerde poging tut op losing geen sprake meer zijn. Wetenschappelijker en minder gemoedelijk spreken do Engelsche auteurs erover; vooreerst, ofschoon nog vrij vaa;j, Mrs. Moria Caird, die de vraag stelde en haar toestemmend beantwoordde, het huwelijk is een mislukte proef" ; ver volgens Mrs. Lynn Lir.ton, en de heer Ilarry Quïiter, wiens bock Mevr. Zwaardeinaker-Visscher vertaald heeft. De tegenwoordige behandeling der quaestie, welke natuurlijk sinds zesduizend jaar in de lucht zweeft, is aan go van gen met het opstel van Mr?. Mona Caird iu het Weslminster licricw, welk artikel verbazenden opgang maakte, en do redactie van het dagblad Daily TrJrfinijih deed besluiten hare kolommen open te sf ellen voor ieder die iets over de zaak in 't midden te brengen had. Er kwamen talloozo brieven, maar, gelijk Mr. Harry Quilter opmerkt, voor de meeste der schrijvers en schrijfsters was het onmogelijk de zaak iu het algemeen te beschouwen; zij konden zichzelf niet wegcijferen en do zin der vraag werd. geheel concreet: Is Thomas een goed echtgenoot?'' ,,Is Mary een aardig vrouwtje?" En aangezien er vele Thomassen waren, die niet geheel eu .al voldeden. en er ook waarsch; nlijk wel enkele Mary's be stonden die onaardig waren, kwam er een over vloedig getal brieven in, die van ontevredenheid getuigden. Het meerendeel der 527,000 briefschrij vers beschouwden dus bet huwelijk al» a ftii/iirc, maar ook het meerendeel had niets te maken niet de eigenlijke, philosophieeh-economische op lossing der vraag. Toen de Redactie van de Daily Tdegrajili na liet lezen en afdrukken van de eerste 2000 brieven, nog geen eind zag en de inzending sloot, nam de heer Harry Quilter de taak op zich, uit de brieven een keus te doen, en deze bloemlezing, waarin dan do vraag veelzijdig toegelicht werd, uittegevcn. Do Hollamlsche vertaling heeft den langen titel, dien wij hier afschrijven : Js 'thmcclijk eene fout? Een reeds van inge zonden brieven over deze vraag, verschenen in het Dagblad Baily Telet/>«]ih, verzameld en in 't licht gegeven door Hjrry Quilter; benevens eene verhandeling over do philosophio van het huwelijk door Mrs. Lynn Lïitto», gevolgd door een over zicht van de voornaamste wetten op huweiijk en echtscheiding in verschillende landen, door II. A. Smith, uit het Engelsen vertaald en met eene voorrede voorzien door JUerr. ZwaardemakerVisscher. Uitgave van J. G. Brocse, te Utrecht. * * Mevrouw Mona Caird acht niet enkel het hu welijk een mislukte proefneming om aan cle ver schillende eisenen tegemoet te komen, maar zij geeft ook eene andere oplossing Hare argumen tatie is niet zeer sterk ; zij luidt, kort samenge vat, aldus : De instelling van het huwelijk berust op een valsch. begrip, als zou de aard der vrouw een j andere zijn dan die des mans, op eene reeks van toevallige historische feiten, namelijk het vervangen der matriarchale maatschappij, waarin de vrouw hoofd der familie, landbezitstor, overbrengster van den geslachtsnaam en priesteres wa«, door andere toestanden als : het huwelijk door schaking, het patriarchale tijdperk, het christendom, hot ver storen van den Mariadicnst door de Hervorming, de opkomst van den burgerstand en de heerschappij van het fatsoen. Daaruit groeiden de tegen woordige denkbeelden omtrent den staat der ge trouwde vrouw, in 't bijzonder omtrent hare eer en kuischbeid, die hun beginsel niet zoeken in haar gevoel van vrouwenwaarde, roaar in bet feit van haar onderworpenheid aan den man " Het gevolg is, dat thans de vrouw het eigendom is van haren heer en meester, dat haar de plich ten zijn opgelegd van eene keukenmeid, zonder ! de vrijheid om den dienst op te zeggen." In het oplossen der quaestie is Mevr. Cnird j vager dan in hare klachten. Alle tusschenkomst 1 van wet eu maatschappij moet bij de vereeniging van man en vrouw uitgesloten zijn." De gedachte aan plicht" moet verbamien. Men moet ten volle begrijpen, dat de vrouw het. recht heeft, zich zelve te bezitten aar lichaam eu ziel, om zichzclve te geven of te weigeren, geherl naar eigen gezindheid." De vrouw moet financieel onafhan kelijk zijn van den man, de industrieela organi satie moet zoo zijn ingericht, dat baar medewer king haar ook geheel de verdiende medewinst verzekert. Jongens en meisjes moeten te zamcn worden opgevoed. liet gedrang om 't bestaan" zal dan verminderen; de gansohe aanleg der ! mensehheid zal dan gelegenheid hebben om zich j te ontwikkelen. j M ra Cainl maakt zich hiermede wel wat goTr.akkelijk van do oploising ai. l Ir t is natuurlijk eene k!eii>,i:;U;'id il af, zij dn vcligieuso <>.naoslii\ die van den burgerlijken stand, en die van do familie goederen rusten laat (hetgeen haar door Ilarry Qiiiher verweten wordt) want al die dingen zouden bij ecno zoo ingrijpende verand erin ir als de reor ganisatie van b»! huwelijk van ppring bijkomend belang zijn; Fiaar zij i-preekt ook' niet over liet, lot van de kinderen uit oplosbare ven onioincen gesproten, en over do beperking die toch in oor.e besciiaaido maatschappij wol grc-teld mor-t worden aan de door elkaar mm»ii:g van het gemeen schapsleven. ' Mrs. Mona Caird inttb-schen. die liet eerst de vraag stelde, en zoo velsprekend stelde, dat 27.000 nienschon zich geroepen voelden om er j antwoord op te geven, beeft, daardoor wel eenigo i verdienste. Eene andere verdienste is dio van Harry Quilter dio de vraag zuiver formuleerde. liet huwelijk wordt gesloten door parlijen en gesanctionneord door de wet. tor wille van do maat| schappij". Hij vraagt nu: Beantwoordt de levens lange vereeniging van den man en de vrouw aan de bedoeling van hen die er op ingaan, en aan de bedoeling van de maatschappij waarin eone wet daaromtrent bestaat?" I)o partijen willen elkaar ontmoeten; de maatschappij acht het ba ren plicht don zwakkere to lieschi-rrnoi] togen geweld en de voeding en oiwneditu? der kinderen te verzekeren. Is do huwelijlistoesiaml daartoe het eenige of het beste middel? ?i- # Onder de brieven nu. die door Harry Quilter zijn geschift, komen de eenvoudige, die de quaestie betrekkelijk zuiver behandelen, al in heel gering aantal voor. De heer Quilter heeft hetgeen hij overnam verdeeld in zes groepen: 1. Getuigen voor. 2. Getuigen teg,;n. 3 Huwelijk in andere landen. 4. Curiosa. 5. Oorzaken van welslagen en van mislukken. G. Voorgestelde geneesmidde len. De getuigen tegen het huwelijk (hier een achttiental, in de Daily Tdegraph eenige duizen den) zijn niet alle even interessant Eenige wijzen onregelmatigheden en tegenstrijdigheden in de bestaande huwelijkswetten aan, zij eritiseeren de wetten en niet de instelling van het huwelijk; andere vragen waarom de kerk de echtscheiding verbiedt, waarom krankzinnigheid niet een reden van ontbinding van bet huwelijk is, hoe men er aan komt dat monogamie in do Schrift verbo den zou zijn en tevens boe men er aan komt iconogamie door de wet te eischen, terwijl poly gamie in do wereld regel is; andere, nog minder afdoend, verzekeren dat de meeste mannen geen oortje waaril zijn," dat ecnft dronken huis vrouw de bel in huis brengt," dat vele pareu beter samen leven zoudon, als de echtscheiding gemakkelijker was, dat het treurig is voor eene vrouw, zich eerst een oog te moeten laten uit slaan, eer zij echtscheiding mag vragen, enz. Een paar zijn er onder dezen, dio meer aan dacht verdienen. Het huwelijk," zegt een zich noemende bitse oude vrijer is van den kant van meisjes en moeders vaak oen weloverlegd bedrog; er wordt liefde gehtiichold ten einde een tehuis en levensonderhoud to verkrijgen. Stel alle be roepen en posten voor de vrouw open. geef haar in alle voordeden, opvoeding, erfgoed, pensioenen, hetzelfde deel ais den man, eu deze noodzakelijk heid zal verdwijnen. De vrouw zal niet afhankolijker zijn dan de man; de echtverbintenissen die dan r.og gesloten werden, zouden een uitvloeisel zijn van liefde en dus gelukkig zijn." De getuigen vóór prijzen den zogen van de gclükkigo echtverbintenis. do schoone instelling, die bet gezin genoemd wordt", den kerstavond, den heiligen doop, hot nuttige erfrecht Eeu jonge dame schrijft, dat zij liever met een Tar taar zou loven, dan alleen"; een andere biecht al de fouten, dio zij in 't begin van het huwelijks leven tegen haren man bedreven beeft eu raar!t hare zusters verstandiger to beginnen. Velen halen Dickcns aan; een jongman merkt op, dat bij het vrije huwelijk do leelijke mannen en vrou wen geen kans zouden over hebben. Eeu die zich gezond verstand" toekent, beredeneert ook met voel gezond verstand, dat bet huwelijk een minnelijke schikking" is, dat in de landen waai' vcelwijvcrij mode is do meisjes er vrode niea hebben, een van do vele to zijn. maar bier, waar de wet monogamie voorschrijft, het enkel huwelijk haar ideaal is, en men dus don wetgevers dank baar m n g zijn voor hunne bevredigende regelingen. Over 't geheel is hot aantal steinnicn Ion gun ste van het huwelijk bijzonder talrijk, en do biiei'schrijvers en brieischrijfstors in dien zin zijn vol welsprekendheid. Hun thema is Home swoot bon:!'", zij kunnen zich niet indenken dat a! <le gezelik'hoid en au cok mot een andere verbintenis Kutio eigenaardige; collo tic vorru'ii de brieven uit hot buiicnland. Zola, geïnterviewd, xc-gt : Ik geloof, dat het huwelijk, evenals do kerk, ee;i verouderde eu foutiovo in.-.ti'iüug is. 't /ai zoolang bestaan, tof rnon iots Itctcis gevonden heett oi het ie vorv:ui:>en/' Eon Engelschiuan ir, Oostenrijk zegt,d at ('?"joügoiii'de-ii er va «k iroii wen zonder ei kaa.i' te k<;m>."]i. maar <Ut dn huwelijken er toch niec ongelukkiger ziin dan cl-Joi's. j on bestiiauid Ja panner geeft, uit zijn v:i<!erl;ii!d eeuc x.ec'i'gu-isrigt! bpscli! living van het zoo goed als vrijo h>.m;iijk : ,,\Yij zoudou Europa eon lesje kunnen geven iu het huiselijk m'ltik." Aioxai'droi Diuna-s Mis viüdc de heele ([(iao.stiogoen (ju;K'stj(',oniilat toch ci^eniijLv niemand «./'dwongen wordt to trouwen, on tweo iuo:)om van elkaar af to komen. Kon Italiaan zeg", dat in Italiëen Spanje bot huwlijk eigenlijk geen huiselijkcii kring meebrengt; het wordt gesloten dooi- bciruddoliiur van oen makobar <>t een oiide dame; de man keort torug tot zi:u vroegere geliefde, do \rou'-v neemt een c«:'-dn , c serrieiile. met medeweten van haai1 man : do kiudercn worden weggezonden Hot huwelijk l-.au dus in Italio on Snanjo werkelijk « /«Uure heotou. Een Aüglo-Gcrman" zegt dat iu Duits;;li!a'-i do huwelijken hof, gelukkigst zijn. Do vrouv.' werkt er mot de dienstboden, mee, zij doolt < r niet do inloiiec'.iieclo of av:-:thotische amusementen van don man. m nar bescb'iu'.vt zich als zijne rui:!(lerc, zijne dieiisfl>od<\ zij is daar tevreden isu".\ Het huwelijk is in IXiiicchiuui' cou zogen, geen to honden) '2'2 e5?e6 (op 22 c3?f-2 stolt dK-c8 gevolgd door c7?fözwart zieh gmisü:;) d7--eS 23 <?;'?o'?> »tJ lïi, of ook a7?af. 24 e2?g'i i;8?bfï25 gtX^i" g!'>?H'. 2« d:!?e-i; nu kun zwart mn'h cle Dame nc-meii o i'd."1 ;!ti spclon, maar do eenvoudige /et e7 c'.i zou zwari irnn^iig ^tellen. k. n?f'> zi< t ondanks de voortzeüiüg lo?yöen g2?gl mogelijk gevaarlijker uit d;m het is. Overigens komen hier door omstelling der zulten gelijke varianten voor. C, "\Yit wilde hier eigelijk de JJame ui) h-t bi eni.ren, mum.1 gut' bij nadere overweging dit pl;>n op, duur /wart anders door c7?cO l'J c;i>(d3 c\s;; M ^',? 3',<hi uri-d8 21 do?iT.f g8?hS in voordcM l z.m k -vnon. tL \Vit wilde vi'»('>r alles l>i-t paar'! o7 vast honden, en de Dame niet in hot spel laten k^ir.rn. e. Do*/c 'M"11 ^'-oi't v; e l liet v^-hl tV> wij, m na c ^cvl't liet paard een tfpwivïrijjc pi,i:t's en vcrsiit-rt do IKV ^t-wii-hli^cr " " van Dame en ti re:is. j,-l wegens paard h5 de koning aan den rund en zijn .-.pel geheel krachteloos ztm maken, iininor i'in Udo don, Wilt er ook gebeuren iiirge het o PA1 r op i,rli en i-"ïen bij hS «H t(;n min-'te het paa.rd ulier op d5 en als <j7--e<> yesi-hicdd*' dan d:i o2. f/. Zwak /on i'H?e4 xijn omdat 28 dij'XV^ cu -'* t-^^; ^'' enz. /on Volgen. Dc/c steliii g i.s cvfti>:(jo ingtiwikkeld aN : boluii.L; wekken d zeer vee] ufi'ers zijn iiKig'-'iiik. Zw;ik zu;i '28 d:iX'-r> xÜn (1;iar 07>.".1T) '2'-} n">X'<"> ^'ïX'-'i' volgt. Kn nadeel zon 2-S c'j'X1^ (-'117- brengen. Het lung in het oog geliouden oiVer op g G schijnt nu zeker. h. 'en abuis van /\v:n-t., die eoii te^ein'ft'w to.olont, voel beter \vare eS X, g:;- ^'it bevers echter na de partij dtii hij ook in dit uogenblik zijn ^pel guuslig kon stell-n. Xie j délaatste noot. j i. Had Kwnrt op den 2Sste:i zet 07) c.^X^^ dejaisi,-t-^-.en- i zet gespeeld eSX"*' dun /on dour de voort/:cMing ^i)d:>vi'5 ; !lS?flrt y(> tT)Xgün>Xh;>t ;(1- g:iXn:i h-SX}i:it :j'2 h^Xhüj «7?tS lïli f i t'.") de volgende ^eer lielan^i'ij-o eind^teliing j komen, ^n kon K7XK'1', "i'>t velgen, daar zvrart door yi | g.ïXgf' zijn t-'igen paard i'O insluit en de t\vet> pionnen van i wit tot eenon dui'M'iuen a;mval gelegenheid geeït, 1V>?E-i \ was zeker «let aanieraden. want h<-r. vervolg zon gewee.st J *'?b4 30 i'ö-i'ti biiXtU 37 f5X«b' j Iu eon partij in hot schaaklokaal van Puissol Ie Londen gc^peoid kwam na de zotten f E:3 Ei, ET -- E5, -Ïf l cl, gS fli, :', d-i d;i. t 8?c.'i, 4 bl?c:!. 1>7?b.r>, 5 cl X 1)5. c7?cli, G b.')?-cl-, dH-bG, 7 1)1 1'^, d7?(15.'öEl-Vd5. O?d, i) t"! El. i'OXKl, H» d-'! < El 05 X f-'t, tl eï2 X H bG b-I-;-, 12 cl <b>, b l c-l. 1,'S f2 f:>. 1'7 i'5, 14 e-l;<ff>, c8 Xf5, do vol'i'cndo stelling voor : -l/-. c d e WIT oon v, il d.in lo"li i'.o ^pel -e.,s'on]i(jn V\'ij /ieiv :ii on lieveli-ii do hebllers ii.lll. Oplossingen. (Probleem C. i'radignat.) l b3 rti onvcrscliiilig. 'J «18 of f (> geeft mat mot variatie. 7 ! 4 l ?» ., ~'s. .... ,.,.,- , Gocdo oplossingon ontvangen van II. M. d.' C. 2im 34 L'S?17 e-lXK-"»/l^X'ë'l'"'?1)4 30 '0?KJ bo,.,iU .17 feX»!-1 -,1 i ? ,^ ,-,? mi n ? 07X'13 «« eSXWH m:>tï?io»ehied eehler (Ki-b4 dan vol(!t i liCll beginner. Oautllllll _allliei. 34'5*5 "4 slaat zwart e7--;rüdan wint wit door :ir> y-lXf!1' i l'lilldstclling. b6X<U M e;ï-li«r W-.-7 :!7 ««/.iv, ,viX>'S ss i«-i';t en/., j ^ Tr on H M ^, c_ of 36 g(i?f,'St enz. Neemt L<-t 1M eeliter ;;1 zoo volsrt dadelijk 35 trlX^4 e'1 ^wart is evenwel verloren. Kot l este schijnt . . l nr> h.0.-;-, f:5 g-i, 2 h:s e;s, a b c d o t g b WIT Wit .speelde f;> b,'!, waarna do heer Reevers mat in .'! zotten aankondigde. ; c8 e4t. t-4 g5, 4 on?g:5t, Rr'?bö,5g:S?h,".t. 115 g"), G Iu hljf, g"> i'li, 7 f 8 d7 mat.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl