DE AMSTERDAMMER, W EEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 660 door het schelle witte kalklicht overgoten en als onder eenc zonnc-mikroskoop tot in do kleinste -kleinigheden duidelijk opgehaald. En juist in dezen tyd zou een beetje geheimzinnige duisternis ons ?dubbel zoo welkom wezen, want we zijn bier be zig toebercidselen te maken voor de viering van liet Tcrjaarfecst van onzen koning, hotgaen cvfngoed als in eene burgerhuishouding, ook in cene Btad de noodige verwarring en rommel veroorzaakt. De eerebogcn zouden op don loden Februari na tuurlijk veel wocr effect maken, wanneer de voor bereidende werkzaamheden in alle stilte, achter oen gordijntje, zonder iemands opmerkzaamheid .Ie trekken, konden geschieden, maar dat is be paald onmogelijk. Het Voorhout ligt geheel over hoop, bezaaid als het is met vlaggestokken, balken en planken. l)o dik opgetuigde zuigelingen, de gemaakte dametjes en mannen in gond of zilver gestreepte uniformen, die zich daar anders zoo recht op hun geraak bewegen, te midden van de ijzeren canapues en het gezellige rooktafeltje, gedachtenis aa.n den hertog van Saksen-Wcimar, zijn verdrongen door norsch werkvolk, met groote hamers en nijdige zagen gewapend Op wagens en karren worden tfilkenfc doozen en kisten aangevoerd, die zoo maar in het volle daglicht, ten aanschouwe van Jan en Alleman, uitgepakt worden. Broodcrtjespaiuicn, wafelijzcrs, vlaggen, wimpels, leeuwen en andere fraaie zaken worden in zulk een groot aantal on verscheidenheid zichtbaar, dat tegen den bepaal den tijd het nieuwtje er ongelukkigerwijs geheel af moet zijn. Het verstandigst handelt men derhalve om den geheelen kant naar het Bosch voorloopig onbczocht te laten, want ook de schoone Maliebaan zit tegen het groote feest stijf in <!e papillottwi, en is zelfs voor hare trouwste aanbidders, de soldaten, met te spreken. Kerst Woensdagavond en geen oogenblik vroeger houdt zij receptie en zullen de vurige lokken en krullen, die de papieren huizon bevatten, met donderend gewold in al haar pracht daaruit te voorschijn bersten. In sommige couranten, die trouwe wachters voor het welzijn der menschheid, is mot allo bescheidenheid de vraag geopperd ot het Haagdom, na al de doorgestane griep-ellendc, wel krachtig en gezond genoeg zon zijn om 's nachts naar het kille Malieveld op te trekken en in het natte gras te staan. Ons orakel, het gemeente- j bestuur heeft daarop met zooveel woorden ge- ] antwoord, dat het, evenmin als professor Verbeek in het Casino", iemand ter wereld bij den arm zal grijpen om hem zoo doende te dwingen hot vuurwerk hij te wonen. Maar iedereen en het zuilen er zeker velen zijn die professor Verbeek op het schouwtooneel heeft zien werken, weet dat die fameuse evenknie van Donato volstrekt niet noodig heeft iemand aan te pakken, om hem toch precies al datgene te laten doen, wat hij verkiest, Om te beginnen laat hij zijn eersto en beste sujet, maderaoiselle de Marguérit, zonder een woord met haar te wisselen, in uiagnotischen slaap, van het tooneol over een vrij gevaarlijk trapje in do zanl komen en geheel uit zich zelve, zonder haar aan te raken, stil staan bij alle personen, die den professor vooraf de een of andere boodschap, door zijn sujet uit te voeren, het oor gefluisterd hebben Al de commissies worden door raademoiselle do Marguérit, slapend en droomend zoo knap en juist verricht, dat werkelijk menig wakend dienstmeisje er gerust een lesje aan zon kunr.cn nemen. Aan den een ontneemt zij het programma, wiarop volgens de laatste Casino mode. haar eigen pliotographie prijkt, j en scheurt het portret er netjes uit; den ander i krijgt zij den &igaren-ko!:cr uit den zak, peutert er CPU in-brander"' uit. breekt het puntje er al' en geeft do sigaar met eene hoffelijke nijging weder terug; van weer een ander grijpt zij het horloge en zet den wijzer op tien, enz. enz. Aan elk station vraagt do professor met luider stem aan de betrokken personen of hetgeen men van zijne Marguérit verlangd heeft, behoorlijk volbracht is: en steeds klinkt het antwoord bevestigend. Kit is echter maar cene inleiding; weldra komt de beurt aan het publiek om des verkiezende zelf te gaan slaapwandelen, ledereen die lust heeft om te zien dat hij volstrekt geen eigen wil heeft en naar de pijpen van monsieur Verbeek moet en zal dansen, wordt uitgenoodigd op de planken te komen. liet is waar de professor erkent het zelf trouwens ruiterlijk dat niet iedereen geschikt is voor hypnotisatie, maar in hot Casino is duide lijk gebleken dat toch velen heel spoedig geheel onder Verbeck's invloed staan. Het sterkst kwam dit uit bij drie jongelieden, op stoelen vooraan op liet toon cel geplaatst. Slechts na enkele handgebaren van den professor, vielen alle drie terstond, ten aansehouwe van iedereen, als kanonnen in slaap. Achter hun rug weos Ver beek door gebaren, dut hij den een kiespijn, den ander jeuk en den derden buikpijn zou doen voelen. En ziet. bijna, ((Ogenblikkelijk bracht At onder het trekken van een aUererbannelijkst ge zicht,- de hand aan zijn wang, ging Ji als een razende hoofd, boenen en armen kloppen en krab belen, en drukte C' beide handen zoo krampachtig op zijn vest, dat men medelijden met den armen j logen kreeg. Afwisselend liet hij ze vervolgens nog vat gapen, huilen eu lachen, in n woord: alles doen wat hij maar verlangde. Werd dit proefstuk met volkomen succes af gelegd met menschen, die in maguetischon slaap verkeerden, ook lieden die klaar wakker op hun stoel zaten, maakte de goochelaar-magnetiseur tot zijne onderdanige dienaren, neen: tot zijn willooze.slaven, eenvoudig door ze van zeer dicht bij strak in de oogon te kijken, zoo wat op de manier van een slang, die eene duif beloert; steeds met do oogon onafgebroken op zijne prooi gevestigd, begon hij langzaam achteruit te loopcn, terwijl hij uitriep: llestez assis, gardez votre place, monsieur." Maar welke moeite de gebio logeerde ook dood om te blijven zitten, hetgeen uit zijne stuiptrekkende bewegingen maar al to duidelijk bleek, hij stond op en liep zijn meester overal na, alsof hij met ecu koord aan hem vast gesnoerd was. Ook bleef het niet bij hot fascinecrcn van n persoon; telkens nam de profes sor er eentje bij, totdat hij ten laatste vier man op hot sleeptouw had. die hem als gekken aan gaapten en op den voet volgden. liiijkt nlzoo dat hot vonkjo in het menschclijk oog voldoende is om drie a vier personen met on weerstaanbare kracht aan te trekken, dan is de voorspelling zeker niet gewaagd, dat een halve Maliebaan met vuur gemakkelijk duizenden van hun stoel zal halen, ook al roept het gemeente bestuur nog zoo parmantig : liestcz assis. gardez votre place!'' Z. Kunst en LsUereii. HKT OONEEL TE AMSTERDAM. Salon des Variélés: Tion-1'i.ou. Grand Théatre : I)K juut/c (jitrdc. Stadsschouwburg: Liefde zonder uclilinij. In den Salon des Variciés wordt, ter afwisseling van stukken ais Nura, /SY <r«, de Vrek on Onu'eér, do aristocratische pleegkinderen der regenten, d'O het groote publiek vaak noodzaken geestelijk op de teenen te gaan staan om er bij tu kunnen ! eens weder ecu biijspo! met zang iu vij!'bedrijven i of acht tal'ereolen vertoond, met nieuwe couplet- j ten, qnodlibct's, nieuwe muziek, nieuwe costnmes ' en nieuwe decoratien. Du heer Bigot en mej. Poolman zijn er in liuu kracht; zij dragen hot ' stuk met hun i-pol ou hun liedjes. Men volgt met belangstelling hun lotgevallen te midden der Kransi'he troepen, de kunstemakers uu de Khrou- | mirs liet is aardig om er eens op te letten, als de ! hoer Bigot zich gereed maakt om coupletten voor te dragen, dan is de muziek bijzaak het voor naamste gedeelte er van is dan de slag op de held te baat om mij te reeommandecren voor déleverantie van kinderschoentjcs: mooi, ; soliedc en naar hel laatste, I'arijsche model, j Good b>/c !" Met deze woorden verwijderde hij zich ; de nieuwsgierigen dropen een voor een af' en de jonggehuwden bleven alleen. "Dat heeft de rechter oxpivs gedaan om ons te plagen, omdat hij Fransch is en wij Duitsch!'' riep mevi'oiivv Hans. «Waarschijnlijk wel ;" .«temde haar gemaal toe. «Maar wij moeten ons laten scheiden !" vervolgde zij stampvoetend. «Natuurlijk; we zullen er werk van maken. Maar ik ga het eerst, omdat ik de beloedigde partij ben, gij heht mijn T weggekrabd." »Neen, ik eerst, want je hebt mij vroeger in de val laten loopeu !" »Ik heb een hekel aan js!" »En ik kan jou niet uitstaan!" Na aldus over en weer eenige liefelijkheden' ? gewisseld te hebben, gingen zij in hun ros- ] pectieve winkels terug en deden de deuren j op slot. i De nacht viel, maar bracht geen van heiden ! rust of vergetelheid. Hans wentelde zich sla- j peloos op zijn leger om en moest onophoude- ! Jijk denken : ^Daarboven slaapt mijn vrouw." j En zij dacht niet anders dan : Hierover slaapt mijn man." En in beider hart begon bij die gedachte een ongekend gevoel te ont waken. Haat en boosheid traden op den i achtergrond, om voor het besef der eenzaam heid plaats te maken. Ook de aap boven zijn winkelkast liet Hans geen rust Die kon hij daar niet langer laten, want die caricahuir stelde nu immers zijn vrouw voor. IMI toch haat hij haar! Heeft zij zijn ijs niet laten i smelten'? Is zij niet voor zijn kelder komen j spionneeren en daardoor in de val geloo- i pen ? Bij die voorstelling herinnerde hij zich eensklaps weer dat merkwaardige oogenblik, toen het maanlicht plotseling te voorschijn trad en op het kleine blanke voetje viel.... en hoe zij toen in zijn armen had gelegen !?j Hij ging recht overeind in bed zitten en sloe 'de handen voor het gelaat. 'Ze ziet er lang niet onaardig uit, integendeel ! .Maar ik kan haar immers niet uitstaan ..., bah ! en /.ij mij nog minder. Dat is onaangenaam, verduiveld onaangenaam .... Ku scheiden is zoo duur ! Al wilde ik den geheelen rommel verkoopen, dan was 't nog niet genoeg...." ?dk de vrouw van dien Dutebman! Ik? juffrouw Nenmann ? juf. .. . belaas! ik ben geen jiiffromv moer -- ik ben een getrouwde vrouw! Maar ik wil het niet zijn! JMI als ik het wilde, zou ik in elk geval een anderen man kie/.en, dan /.oo'n monster, die mij in de val hyef't gelokt! il et is waar, hij heeft mij bevrijd en naar huis gedra'.on; hij is een knappe, sterke man, dat valt niet te looche nen. En ik beu maar een zwakke vrouw en sta zoo alleen op de wereld .... Om 'shemels wil! waf is dat? ??Daar ritselde iets !" Het is ontwijfelbaar zeker, dat in den ge heelen omtrek niet het minste godruiseh of geritsel viel waar te nemen, maar juffrouw iS'enmann,' die vroeger nooit, geweten had, wat vrees beduidde, geraakte plotseling in angst. Zij kreeg allerlei akelige, gedachten. -Slechte menscben kunnen gehoord hebben, dat ik een paar dollars heb overgespaard .... t is n iel. onmogelijk dat zij op een goeden nacht komen om mij te vermoorden on te bestelen .... ja ! als er een man in huis was, zou niemand het durven wagen, maar /o ni weerloos meisje als ik . . . .".JulirouwNoumaiin kon het in bed niet langer uithouden, maar liep rusteloos haar kamer op en neer. liet. gevoel van eenzaamheid bekroop haar meer on meer in de stilte van den nacht. Plotse ling kromp zij ineen. Nu was hot toch geen verbeelding, wat zij hoorde. Scherp on duidelijk klonken hamerslagen in de zwijgende duisiornis. '((rooft; God '" gilde zij, er word! in mijn winkel ingebroken !" Zij snelde, naar het raam en gluurde, over haar gehcele lichaam bevend, voorzichtig door de ruiten. Maar een enkele blik stelde haar gerust. De maan stond jui^t boven de straat en dompelde Struck Oil City in een zee van zilverbhunv licht. Tegen het huis aan grc/ote trom vóór de zanger den laarsten regel zegt zoo lioum! dat is voor je gezond heid." De inhoud der coupletten is hoofdzaak en verwerft dikwijls een zekere mato van popula riteit. Mej. Gunsje Poolman krijgt daarentegen ver taalde liedjes te zingen, men weet hoe dat vertalen meestal gaat doch de melodieën zijn dan zoo aardig, zoo huppelend vroolijk. dat men de woorden wil missen, als de aardige actrice het deiuiije nog maar eens herhüjtlt Zoo ook in Pimi-Pia'i, wat eigenlijk een volks- . naam is voor jorigo rekruten, en waarin mej. Pool man o a ook optreedt als oen jeugdig Krans-ch landsverdediger in de roodo bcenbekleeding, het blauwe buis en mot de roodc kepi op. De intrige doet mij denken aan een housen verhaal uit den Franschen tijd Toen had zich oen jonge dame, van goede familie, als man gekleed om haar ver loofde, oiticier bij de vrijwillige jagers, te volgen. Het is mij dikwijls verteld, hoe rnon wol argwaan koesterde, vooral toen de verkleedt' jonge dams eens uit do grap zou laten zien hoc goed zij breien kon en dit op echt vrouwelijke wijze deed, doch hoe zij daarentegen een haar toegeworpen bal oj) zoo typiscltc jongcnsmaiiior opving, dat < men elk vermoeden weder liet varen. l Welnu, mej. Poolman stelt voor de dochter | van een echtpaar P/iidUon, dat met een kunsrenmakerstroep reist, /ij is op denzelfdeii dag ge- i boren als een apothekerszoontje in het si;uijy, waar haar ouders vertoefden. Aan het bureau van den burgerlijken stand zijn de opgaven verward : j Marcel Ie Piipilloii is als jongen ingeschreven, en Camille Muleifel ais meisje. De kindere*', groeien op, de tijd komt waarop Camille in do militie valt, ( en do vergissing blijkt. Na, voor (himille i.s het j minder. De kantonrechter maakt uit, dat hij een | jongen is en hij steekt weldra in uniform. j Maar een meisje, als jongen in te lijven, tot dezelfde kantonrechter uitspraak hoeft godaan ' dat is rioeilijk Doch Mai'cdle wet-t raad. Zij is j toch besloten haar minnaar Gun-iiie. te volgen; zij zendt, een ander in hare plaats naar do keuring. Vroolijk springt zij dan in haar keurig artisien- ' pakje tusschon de coulissen en verschijnt kurt daarna in de unitorm ais l'iou Pi<>u. liet regi ment gaat naar Atrika en mama l'iijiill'jn zweert ! nu dat zij met haar kunstenaars-gezelschap den troep zal volgen. Zoo komen wij dan hij do Khroumirs. en in do hosschcn van het Noordelijk gudooiie van het, zwarte werelddeel. Wij ontmoeten er ook weer papa Pnj>dl<>;i. die de wereld introk om zijn fortuin te maken onathankolijk van zijn huisgezin. Wij bevechten er ! Khroumirs. wij lichten \rouwon op voor l'iijiilloii'^ harem, (zijn i-igon vrouw in de eerste plaats) ; eindelijk nemen wij de stad Sfax in, verzekeren ons voor L,ocil van Pn^illou's verworven sch.iticn en keeron ,,per sneltrein" naar Frankrijk terug. Donk hier nu keurige decoratiëu bij, zooals die '? van het stadje St'ax, de audicnticzaal van den ' Kaïli en den harem van Tuji'.//oit. met frissche costumcs en vroolijke koren, met dreunende mu ziek, pistool on geweerschoten, daa buigen wij ons met do Khroumirs en zeggen Allali Akbar!" Allah is groot ! en de directie van den Salon des Variotés ook. De heer Uigot bewerkte het dwaze stuk naar het r'raüdi VS,:L Alim.I Hisson. j - De hoer llenard maakte er muziek bij, on dezo jeugdige toonkunstciuuir, die strijkstok en dirigoorstat bijna voor fjewuur en bajonet had moeten verwisselen, koos als (pgor.stelling I'imt-I'iuii tot bwieticevoorste'Iiiig. Hij ontving veol blijken van belangstelling. Nu ik de eors'e vonrsfollnig van do Jonge Garde'', blijspel mat z.-uig, enz., naar het lloogduitsch van K. Jacobson en L K l v door M. 6. Trytc'l, in het Grand Tné.itre in <K.' A:nsti;lstraa,t bijgewoond heb, i.s liet mij, toen ik do Paardo)!str.iat voorbij liop. i'eweesi. o! ik <K:;i Jign overtrok. Wordt in l'trni, l'ion in den Salon liet Frauxciie leger ten tooneele gevoerd, in de .lun</e ijnrde den overkant stond een ladder en daarboven i toekenden Hans'forscbeomtrekken zich scherp in den gohoim/innigon lichiglans af. JIij hamerde er duchtig op los. ' >d_)iis hij neemt, den aap toch af. Da', is lief | van bom," ('acht juffrouw NVumann. Kn plotseling kreeg ze een gevoel alsof iels in haar hart, begon te smelten. Zachtjes opende zij het venster. i Daarboven sloeg Hans d;-n oenen spijker na den anderen weg en de zinken plaat viel ratelend op den grond. Vervolgens daalde hij do ladder af, rolde hot. zink niet zijn sterke l vuision op, nam <!e ladder op zijn schouder on maakte aansluiten om in huis te gaan. j 'Mijnheer Hans!" zoide loon de juffrouw, wel is waar fluisterend, maar toch hard genoeg ; om in de heorsehende diepe stilte verstaan te ', worden. :IIob ik do juffrouw wakker geklopt ?" vroeg ' Hans eveneens fluisterend. -Da! spijl me.'' .'Noen. mijnheer; ik was wakker. (Jooden i avond!"' .(ioeden avond, juffrouw !' ; Wal voort, u daai' eigenlijk ui! 'f' Ik heb den aap afgenomen.'' Dank u, mijnheer iians!" Hans wis! n iel, wat bij op die dankbetui ging moest ant\voorden en or ontstond oen oogonbiik zwijgen. -Mijnheer Hans !" nam dojulfrouw het «'oord weder o]). Wa'. blioit u, juiirouw Ivnma ? ' Mijnheer iians. we moeien nog omtrent die scheiding beraadslagen." Goed, morgen vroeg zullen wij overleggen." ' lij'st, morgeiioohlcnd vroeg.'' Hernieuwd zwijgen. De maan werpt een Inonsehcu blik op de twee jonge monschon i (hun1 beneden en verdwijnt mot oen vroolijk ? spottende uitdrukking achter Hans' huis. Mijnheer i lan-- !'' Juffrouw Kmma !" --Ik zou die scheiding liefst zoo gauw mo gelijk voltrokken willen hebben.'' Ken zekere weemoedige klank was in die woorden niet te miskennen. zijn Uhlanen, blauwe en roode huzaren en kurassiers van de Duitsche armee aan het woord. Op een gegeven oogenblik in hot tweede bedrijf zijn er meer dan vyitig krijgslieden in de keu rigste uniformen voor het voetlicht en de moesten ervan zijn amazones, die er met helm of kolbak op de blonde haren uitnemend uitzien. Zij marchccren onberispelijk en voeren oen moten uit met 4 personen, die geen oogenbtik mist . . Dit, en hun hernieuwd optreden in het laatste bedrijf met liet troniinelliod, dat zij zingen, zijn de glanspunteu van den avond, want Ue Jont/e Garde is nog meer kijkstuk en zangspol dan Ptoii-l'tou. De regie heeft klaarblijkelijk op twee gedach ten gehinkt. Urn de toestanden en de costumes heeft men het blijspel geheel Duitsch gelaten; de liedjus zijn echter zuiver nationaal. De dappere ruiters van don Dnitschen keizer zingen dan ook 'lustig, dut zij zullen strijden ter eere van het huis Oriiiijo-Mii.s.-aii." D.m dacht ik, kunnen de heer Tindal on het lieve vaderland ook gerust xijit. Dit heoif de Kers l e Kamer zeker ook van het lid Van Lier gehoord, en duaruin is du bogruoiing van Oorlog goedgekeurd. De Fh'.uncii blijken echur al evenals onze l,uzarcii oen goed hare te bobben en de muisjes te be-iuinncst bovenal. Aan liefdes-scènes geen gebrek. Do ritmeester maakt de dochter van een kurkcnfabrikant het hof; haar broer, de Kinjiilirige, vrijt met zijn nichtje; de wachtmeester Wervel hooit een ruime maag en een ruim geweten en vleit beurtelings de beido kameniertjes van voornoemde dames. Die wachtmeester Wervel is oen dor voornaamste figuren van her. blijspel on wordt op zeer vermakelijke wijze voorgesteld door den hoer D. i/tgojuan. Hij mocht or echter wel eens op letten, dat zijn titel niet sergeant is, en twaalf Einjiilirigcn van de Ijlilancn, al werden zij ver endiUiliold. nooit een balidjou kiiHiicn vormen. De ritmeester (do heer Smithj is ook oen zeer goed bestudeerde type. Men kan best begrijpen, dat JJc joiii/e i/iu-dc te Berlijn meer dan aöu mal"ii fa'lüereuivolgens mot bijval is vertoond. /'iioais du Uhlanen hier ziju binnengerukt, zal het ceu icheipon strijd geven tusschen hou on de l'ivu-J'iuti'K, die het togen de Klirou:iiir.s toch ook ;il hard te verantwoorden hebben. .Men gn, do beide machten eens vergelijken. Do Franschon zijn bewegelijk, nonchalant en lichtzinnig, do Dnitschc lirijgurs: Schneidig. schmuckor iierl, pvrauhdal". Hij de Kon. Vereeniging: het Nud. Tooneel trooat .Mevrouw li. Jrma Marazzi Dili^cnti op in oen drama van j'aul l''urrari, getiteld Lit/de ZuiK/ci' ac/i/i/if/. .Mevrouw ^iarazzi Diligent! geh. Nierstrasz is coa lloihindsoho van geboorte, doch reeds gedurendo vijf jaren verbonden iiau oen toonoeiguzelschap in Italië, waarvan haar echigfiioot dirociour is. Zij is kloin van gestalte, haar gciaat hoeft, in rust, eer ouu koiiiischo dan oeu drama tische uitdrukking, zij heelt niets scuipuiraais, haar gang is niet iraui,.... daarentegen zijn iiare gebaren si'hor eu juist, hare stem uiterst sympa thiek, duidelijk on genuanceerd, (met, een licht exotisch tintje), hare toiletten smaakvol, en boven alies: in haar gehoolo spel toonde zij zich eonu beschaafde, intelligente vrouw. (?«. haar man), 'i'ourniaire ou Vorenet, (twee jonge windbuilen) iScmilzo, Wem-ma- en .V. v. /uylon, (bedienden); en \order Mej. Loij (Markio/in ilii J-'/urc), Marie (,;rader on .Mevr. sciiwab (kameniers). Al dozo inoduspulondon waren zeer goed in hun rol. Do hoor (.'Kuis had zic.li, wti'. muil zelden van hom ziet, oen donkeren kop gemaakt. Hij wist zich, olsciiooii zijn rol menig puai van vergelijking met die van Paul Aslier in Dütlnjd om lt<:t /icxUuin aunbood, van reisiiniscunzen geueel ie onthouden; hy had van zijn jioixiniiiiiiu een 'o:os,('h go.heel weten te maken on spoelde hol mot, ziju güwoiio wuldoorilachte energie. Hetzelfde Kaa niet \an .Moj. Jjorjégezegd worden; do i/nuide ik ook, juifrouw Kinma!" J'Jon melaiK-lioiisclie zucht vergezelde het antu'ooj'd van Iians. /vtoais de zaken nu slaan, 7.011 het, dwaas heid zijn or mee te talmen.'1 Zeker ! (Joon uitstel.'' In geen geval i Daan,m kunnen we er niet vroeg genoeg over beraadslagen." .Noun. juiirouw Jvmna, met vroeg genoeg !" Hot beste zou zijn, als we maar dadelijk begonnen.' Ik ben het geheel mot u eens, juffrouw." Dan kunt u niet boter doen. dan bij mij boven lo komen. De maan i.s onder en iiier op straat wordi hoi kooi. Ik kom dadelijk eerst een beetje toilet maken." !) '? doe geen moeite..'' Hans verdween in /ijn woning, maar kwam kort daarna weer builen en siak met, luu^tige schreden de straat over, waar hij zich door oen /.acht kloppen logen do winkelruit aan meldde, .luifrouw Neumann deed open. Jvi hei moet ge/.egd worden, dal zij in haar wit ochlendkleedje e-en iieei bekoorlijke!) aanblik opleverde, die ook builen Struok Oil City's grenzen, overal, tol zclis in de meest beschaatde j-treken, gretige bewonderaars zou hebben ge\'o.,den. Hans l rad binnen en de deur viel achter hem dii'ht. j>ij de beraadslagingen over de scheiding, dio Jiiorop volgden, moet liet bepaald onmo gelijk zijn geweest een vergelijk te liviien. \\ ant, reeds den volgenden morgen, toon de shei'iii' juiirouw .Xeumann in haar winkel opzoclit, om zich van don staat van zaken op do hoogte 10 Mollen, bel rapte bij haar in do ar men van mijnheer i Lam-, acuter de meel vaten, \\aar zij om des slienii's eigen woorden te bcv.igen /aten lo koekeloia'en on ie U'okkobeivivon als oen paar verhelde lor te l s, terwiji Ir.j op /ijn verbaasde vraag len antwoord kroeg, dal '/.Ij het over de scheiding niet oon.s hadden kunnen worden, on daarom maar waren besloten zich in bet onvermijdelijke te. schikken.