"W f No. 662 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. verbintenis om zich naar de uitspraak der in ternationale jury te voegen, zal ieder er wel van terughouden om daarin niet te berusten. Zulk ?eene overeenkomst bestaat evenwel nog niet, en let is de vraag of ze ooit tot stand zou kunnen komep en of het denkbeeld in het klein meer malen toegepast ook in het groot uitvoerbaar zijn en goede vruchten dragen zou. Maar hoe dit ook zij of worden kan, alle groote rijken wapenen zich tot de tanden en ook het machtige Rusland blijft hierin niet achter. Gedachtig aan de spreuk, dat hij die den vrede wel, zich ten ?oorlog -voorbereide, zijn er in den laatsten tijd ook in dit uitgebreide keizerrijk verschillende militaire maatregelen genomen, die wij nu hier kortelijk willen vermelden. Ten einde bij een oorlog de snelheid der mo bilisatie te bevorderen, ziju de transportmiddelen van de naar de westelijke grenzen loopende strategi-che spoorwegen vermeerderd, heeft men het voornemen nog eenige nieuwe lijnen aan te leg gen en worden daartoe reeds aanstalten gemaakt. De westgrenzen worden bovendien beschermd door verschillende vestingen, waartoe o. a. ook Brest?Litowsk, Iwangorod en Warschau behooren. Een gedeelte van het Russische leger wordt dichter bij die grenzen geplaatst, ten einde te getnoet te komen aan de groote afstanden, die bij eene mobilisatie anders eerst moeten worden afgelegd. De troepen die met dat doel uit den Kaukasus verplaatst zijn, worden aldaar vervan gen door troepen der reserve, uit welke bij een oorlog 20 regimenten kunnen gevormd worden; deze zijn dan bestemd om in Klein-Azië, alwaar .zij door de sterke vesting Kars gesteund wor den, op te treden. In de versterkte plaatsen aan de Zwarte Zee is onlangs het aantal vuurmonden vermeerderd ten «inde het verdedigingsvermogen te verhoogen. De veldartillerie is in een uitmuntenden toe stand en kort geleden aan haar als werpgeschut toegevoegd een veldmortier van 15 c.M. kaliber, waarvan er reeds een 50 stuks aanwezig zijn. Deze vuurmond weegt 400 K. G., de granaat 24 K. G. en de granaatkartets 30 K. G. De biiskruitlading bedraagt 1,84 K. G., de aanvan kelijke snelheid 235 M., de grootste worpsuelheid 3200 M. Naar gemeld wordt, vervaardigt men tegen woordig in Rusland ook een oorlogsbuskruit, dat zonder (of met weinig) rook verbrandt en weinig brisant op de wapens werkt. De russische infanterie is nog altijd met het gewone achterlaadgeweer, stelsel Berdau (model 1872) en de cavalerie met de karabijn van hetzelfde stelsel bewapend. In beide wapensoorten, die het kaliber van 10.7 mM. bezitten, wordt dezelfde patroon gebezigd, hetgeen een belang rijk voordeel mag heeten. Wel zijn en worden er in Rusland nog proeven genomen met ver schillende soorten van repeteergeweren en met geweren van een kaliber kleiner clan 10.7 mM., maar in de meest toongevende militaire kringen is men wel roor een achterlaadgeweer van rerkleind kaliber mits daarvoor eene doelmatige buskruitsoort worde vastgesteld maar niet voor repcteeryeivereii. Of dit laatste uu hoofd zakelijk moet worden toegeschreven aan de sa mengestelde en fijne constructie (lier wapenen en aan de omstandigheid, dat zooals meri daar te lande beweert, de uitwerking (het aantal treffers) van het snelvuur der repeteergeweren die der gewone achterladers (enkel laders) niet overtreft, of wel dewijl de invoering van een nieuw ge weer met de daarbij behoorende munitie totoiitzaggelijke uitgaven zou leiden, willen wij op dit oogenblik in het midden laten. Zeker is het, dat rnen in Rusland over het Berdangeweer zeer te vreden is, dat de soldaat er uitmuntend mee kan omgaan en dat dit wapen in het Russische leger algemeen het volle vertrouwen geniet. Aan de verbetering der vervoermiddelen voor verpleging, munitie en andere zaken, wordt groote zorg besteed Bijzondere vermelding verdient ook de nieuwe organisatie van het grenskorps, waardoor het leger versterkt wordt met 10,000 man troepen, die, juist wegens hunne grondige bekendheid met het terrein iii de nabijheid der grenzeUj bij een oorlog uitmuntende diensten kunnen bewijzen. Onder de maatregelen van ondergeschikten aard moet vermeld worden de invoering van een nieuw schietregleuient, waarin bijzondere signalen voorkomen, waardoor het mogelijk wordt eeii vijand in het donker met goed gevolg te be schieten. Tevens bestaat het voornemen om als proef de aauvalswijze der kozakken ook bij de cavalerie in te voeren i De kozakken namelijk stormen met ondiepe liniën op den vijand in, de liiiicn openen zich snel vóór dat zij hem bereikt hebben en sluiten zich weder spoedig daarna. Wat de marine betreft, die sedert jaren in goeden toestand verkeert, deze zal in de naaste toekomst nog versterkt worden door verschei dene in aanbouw zijnde of komende groote oorlogsschepen en door een aantal torpedobooten. ECHO's UIT DE RIVIERA. Wij kwamen te Nizza ->on plein carnaval," 't had niet beter kunnen treffen, het was alleen jammer, dat we, om een geliefde volksuitdruk king te gebruiken: geen oogen genoeg hadden." En werkelijk er was genoeg te zien om ze den kost te geven. We gingen naar Nizza van Marseille uit en stoomden langs de meest schilderachtige natuurtafereelen. Aan den eenen kant de Middellandsche zee, die echter geen lust scheen gehad te hebben haar beroemd blauw gewaad aan te trekken, (misschien was ze bang er eenige con fetti op te krijgeu) ten minste ze zag grijs en vaal, tout comme chez nous! Doch door 't andere raampje werd onze aan dacht geboeid door de Alpen met hun eeuwige sneeuw. De natuur der riviera is al zoo dikwijls beschreven geworden, dat men (voor men lees de thuisblijvers) geneigd is uit te roepen: Btot vervelens toe." Doch aanschouw ze gedurende enkele uren, al is 't dan ook slechts door 't raampje van een spoortrein en ge zult moeten erkennen, dat er nog lang niet genoeg van is gezegd. Neem alleen de oranjeboomen! beschouw die volgeladen takken met donkergele vruchten, die zoo welig uitkomen tusschen 't sombere groen en denk dan aan Mignon's lied: ?«Keunst du das Land, wo die Orantren bliih'n'!" En dan die heerlijke bedwelmende lucht der fijne witte bloesems, die ons, getrouwde lieden, herinneren aati den gelukkicsten dag ons levens en die voor jongeren zulk eeue geheimzinnige aantrekkingskracht hebben. Ten minste in 't koele Noorden, waar eeu takje oranjebloesem niet te vinden is, zonder een doukergelokte of blonde bruid en de naam alleen ous doet denken aan bruiloft houden eu feest vieren ! Doch hier is 't anders, hier is de lucht vol van die bedwelmende geuren, die der viool tjes en der mimosa niet te vergeten. Deze lijue gele bloem is dit jaar ontegenzeggelijk: »la fleur la mode." In Holland zag ik ze op groote diners, in Parijs op de btoemuiarkt, doch iii Marseille en meer nog te Nice, is niemand er zonder. Terwijl ik dit schrijf', hoor ik den nagalm van de »Mardi Gras", eu bij 't vernemen van de jubelkreteu der joelende menigte zeg ik on willekeurig: hoe jammer voor Nizzu^dat die j caruavalsd'rukte ons belet elke gedachte en eiken j i blik aau de natuur te wijden". j ! Het was vandaag: »Le jour des confetti!" j i Nu, de naam klonk veelbelovend, en onwille- l ! keurig dacht ik aan de grabbelpartijeu met t. j Nicolaas, want zooveel kende ik wel van 't i Italiaansch, om te weten, dat «confetti" zooveel als «bruidsuikers" beteekent; die men elkander j met kwistige band toegooit. l Doch pas kwam ik op straat, of ik zag in, i hoe schromelijk ik mij vergist had Er werd j l gegooid, ju, en met kwistige hand, zeker' doch ! 't waren geen Eransche bonbons, maar kldne balletjes van kalk, ter grootte van een j doperwt. Die vlogen heen eu weer, kleefden op j de kleercn en vielen op straat, dat. 't een lust j was en toen we tegen een uur of (i langs de j drukste buurten wandelden, zag de grond er uit, alsof de stucadoors aan 't werk waren ge weest, 't plaveisel was be lekt meloen dikke kalk; laag, hier en daar lagen nog kleine hoopjes van de beroemde confetti. Wij kwamen (hui in 't midden van 't carnaval te Nizza aau eu zagen de meest .schilderachtige groepen. De earnavalskleeling bestaat hier voornamelijk uit domino's van geglanst katoen, met kappeu en maskers van rose gaas, die luchtig, en wegens de groote doorschijnendheid, zeer doelmatig zijn. Dat is het gronddenkbeeld, het Leit-motiv, doch er zijn zooveel variaties op, dat men, evenals in sommige moderne salonstukken of symphonieën moeite heeft den grondtoon, hier 't uitgangs punt, te erkennen. Vooral in de hoofddeksels, had de fantasie hare teugels gevierd; er waren hoeden en mutsen van de meest excentrieke vormen, zelfs hadden eenige minder vrome zus ters de hoeden nagemaakt, waarmede de dames van The Salvation Army zich sieren (of ont sieren ?) De heeren droegen meest witte Pierrotpakken met ontzaglijk groote gekleurde knoopen. De aardigheid echter is, zich zóó te kleeden. dat men niet weet, wat men ziet een Pierrot of Pierrette, een mannetje of een vrouwtje. 't Heet natuurlijk een volksfeest, doch de meest gegoede burgers, de meest aristocratische bezoe kers zelfs, aarzelen niet zich op zulk eeu dag te vermengen met 't publiek, al is 't dan ook zoo, dat ze voor een ieder en ook voor elkander (want de een zou 't voor den ander niet willen weten) onkenbaar zijn. En vroolijk dat 't er toegaat, en lachen dat ze doen, en aardigheden die men elkander in 't voorbijgaan, tegelijk met de confetti, toewerpt! 't Is alles vreugde, alles dartelheid ! Eerst valt ons oog op eene zwierig gekleede dame, die veel heeft van eene bloemenpyramide. op alle mogelijke,, ja onmogelijke manieren zijn er bloemen aangebracht aan hare klceding enz.; haar hoed o. a. is er mede bedek1:; 't rijtuig, waarin ze zit, gelijkt een wandelende bloemenhof! zelfs de spaken der wielen zijn met die kinderen der natuur omwoeld. Rondom haar vliegen bouquetjes en losse bloe men in volle vaart, want zij is eeue der vrouwelijke strijders van la bataille des fieurs. Als pendant er van ziet men eene schoone ouder een hagelregen van confetti, van een balkon vallen ze bij schepels (zouder overdrijving?) op haar neer eu met een lachend hoofd schudden eu snelle handbewe ging neemt zij zooveel ze pakken kan, »au vol" en werpt ze een ander toe. Men ziet tegelijk in vele winkels de afbeelding der historische op tochten, welke vroeger gehouden zijn en de be schrijvingen, der bals, doch die zijn meest ieder jaar 't zelfde. Le 2'ltrtre du Liüoral, Le Monile Eléi/aitt, Le pctit J\'ir-ois eu de talrijke andere couranten, wier aautal bizouder groot is hier, zeggen evenals elk jaar, dat 't carnaval dezen keer al bizouder vroolijk was en dat niets de feestvreugde stoorde. Over 't algemeen ging het er gezellig en prettig toe, dat is zeker, doch ook hier waren enkele kwaadwilligeu, o. a. werd eeue kamenier iu 't oogenblit, dat ze zich over een balkou boog om een handvol confetti te gooien, gezakkeurold eu was ze, toen haar lichaam den normalen stand innam, eeu groote frs. 30 armer. Haar waren de confetti duur te staan gekomen. Jammer is het, dat meu zooveel moeite heeft met 't vinden van kamers, dat meu zich tal van ongeriefeüjkheid en zelfs afwijzingen moet ge troosten, alvorens meu ouder dak is, en daar moet 't toch toe komen, men kan den geheeleu dag eu den geheelen avond desnoods ook uog de <cavalcade" bij weikeu weidschen naam de veelkleurige troepeu gemaskerde", hier genoemd worden, volgen, doch eindelijk breekt er eeu oogenblik aai), dat meu aan naar huis gaan denkt. Ik hoorde van verscheidene menscheu, die uren lang naar kamers gezucht hadden, zouder er te vinden. Wij /elven hadden er last genoeg mee; uit Holland gaande, had r.ieu ous aangeraden met zoogeuaamde liötel-eonpous te reizen, d. w. z. : gebruik te maken van de bons, die Thomas Cook uit geeft, om het logeeren den touristen te verge makkelijken, men koopt boekjes, waarin l ver schillende kleuren van coupons zitten, nl. l voor eene slaapkamer, l voor 'l ontbijt, l voor 't d jeuuer eu l voor 't diner ; eene serie van l kost frs. 12.50, dus niet duur, daarvoor is nier. ge durende 21 uren geherbergd en gespijsd. Maar niet alle hotels nemen ze aan, terwijl sommige het ouder voorbehoud doen: men moet ui. een zeker .surplus betalen. Dan heeft men slechts recht op oen zeer bescheiden ontbijt, zooiira men iets meer vraagt, betaalt men extra en deze extra's maken de rekening veel grooter dan meu gedacht had. 't Ergste is, dat de hótclhouders 2de Jaargang. Schaakspel. 2 Maart 1890. RAADSHEER GAMBIET, espeeld X. N. Wit. e2 fa fl c4 'X 'el b l in Lomlou e4 f 4 c,4 l'hess-Club. Steinitz. /wart. C( e5 (17 (18 h2 f l f'l c.'i f;s h4 - gl e.r) f 4 (15 hl e7 - h4 f h4 g!) _ h5 hl! iïl 10 H 12 l,'! 14 15 K) 17 18 l!) 20 21 (14 X fa X t;i C> - fl fli IC' 1'4 X <!?"> X fT t \' a 8 el 14 f.'i ii.8 g8 -|e,S g-t b.s (17 e7 X «1.5 18 '- - e5 c8 d.S g4 h.'i f «l c;> ??(Ui h5 -' h4 f h4 '-? el i 22 e2 f2 2:; i'2 t'l 24 fl g l «8 - g2 f g2 - h2 i e4 g2 t mat. Stand na den Uden zet van zwart. Z W A ' Stand na den 18don zet van wit. ZW As.'T 3 * 6 £É'-vi JLD ?W ' ' \ bedot WIT d e WIT " Illar'iburlH' llni'Ml. ll;lt llr/i' 7< i ll''.:/aak 1> Vall d< \Mljmdi \, rwarriny iu di \vutr parlij. Vcl^-ti- 'ijii'i m<...nill- /nu als ,^s|r /.cl brUT -'. ".vr.ist /ijn 11'2 (14. '<) lll'lcr /."U aN 1'JlM' /r! ,11 ,x i.1! -|.\\ ri'sl /. i j r l. ? ') Aan dr /cttcn drr \viil.' !,"imi-m /in mi.;: dui.lflijk da; N. V j.'ru al li' slrrki' sl.rl..r is. il} St'-mil/ iiiiuilii di.' parli.j np d*.' li>'li.i ri^ciu' rlc-antr U i,/A' Uil. Oplossingen der problemen van II. Mendes da Costa. 2 zetten mat. Wit. Xwiirt. l hl - al a.5 e;; of wülekcurig. 2 al a8 mat. ','i zetten. l dl eb' b7 ' (15 2 a7 a « d.5 ,-; a8 :! i'2 -- f-1 mat van 11. Davics l (14 f-1 f.5 X ;' l (Ui (14 mat. Wij ontvingen goede oplossingen van l'licnïx te Axel, i'. S., l1. !?'. en 11. l', alhier. MEDEUEELINCiFX. l it Havana Ivüiut het bericht, dat de !'.'!.?>(e partij ten gunste van 'nmsherg is uitgevallen. zoodat ieder nu i' partijen gewonnen lied:, i'artijen waren overeengekomen do laatste partij te laten beslissen, maar de schaakclub te Havana besloot den \ua<-«'h als onbeslist at' *<j br'^en. een hekel schijnen te hebben aan die coupons ea dikwijls bij 't weggaan beweren 't niet gehoord te hebben, dat men er mee reisde, anders en dan volgt er, vooral in Frankrijk, een welbe spraaktheid, een »flux de bouche", waarover wij, Hollanders, ten eenenmale verstomd staan. Toen wij hier arriveerden, vroegen wij aan den conducteur van een der omnibussen, of er plaats was in 't hotel, dat hij vertegenwoordigde, 'tgeen hij bevestigend bennlwoordde. Wij gingen dus in 't volste vertrouwen mee en vonden bij aan komst in 't hotel den eigenaar zoo charmant, dat 't ons bepaald prettig stemde en een aanlokke lijk vissioen van eene frissche kamer voor ons opdaagde. :-Mais, certainement il y avait une chambre", en reeds waren de orders gegeven omtrent ons goed enz.; toen de mau, hoorende dat wij: »porteurs de coupons" waren, als een blad van een boom veranderde en ons met phrases en strijkI aadjes de deur uitkeek. Zoo gaat het met de j bons-rcizigers ook de logementhouder geeft hun den bons ! (Passez-moi Ie mot, lieve dames, mais je connais Ie sentiment en eeu zachter woord ware hier werkelijk niet expressief genoeg.) In kleine hotels neemt men ze echter gaarne aan, doch daar kan men goedkooper er zonder terecht, zoodat de voordeelen niet bizonder groot zij u. Na den Mardi gras ziet men overal les débris de la fête ; de versieringen van stellages, tribunes eu balkons worden weggenomen, de bloemen liggen vertrapt en alles is stil en kalm tot de mi-carême. Slechts hier eu daar ziet men uog een kind in zijn masqueradepakje, of hoort meu nog een nagalm van de pret. THERÈSE. KOOD-POESJE. Creoolsche vertelling van C h. Baissac. Van al het speelgoed, dat de kleine vierjarige Suzauue bezat, vielen twee stuks bijzonder iu haar smaak: eene kat en een olif'aut. De kat was rood, had witte snorren eu groote groene oogen. De olifant was muisvaal, een zeldzame kleur bij olifauten; hij had groote, platte ooreu, die tot op zijn pooteu afhingen, eu een dikken, zeer stij ven suuit, waarbij Suzaune hem van den beginne af beetpakte als hij vooruit moest: meu weet hoe buitengewoon gevoelig van snuit deze dieren zijn. Over zijn staart zullen we maar zwijgen, want dat is, zooals men weet, bij de olifanten een ge heiligd lichaamsdeel; Suzaune trouwens had reeds | terstond dit aanhangsel, dat haar niet bijzonder mooi toescheen, uit den weg geruimd. Dit dier van hooge afkomst rustte eerst op eeu kleine plank met vier houteu wieltjes. Maar door het vervoeren van al te zware lasten op alle wegen, door het stooten tegen groote rotsen in de oprijlaau, door het voortdurend op- en afklimmen van de acht trappen van het terras, was dit fijne ver voerstelsel onklaar geraakt ; eerst waren de wieltjes verdweueu, toen had het plankje, na gebarsten te zijn, van de poolen losj gelaten, zoodat de olifant, overigens volkomen gedresseeid eu gedwee meesukkeleud aan het touwtje, dat aau zijn snuit bevestigd was, thans de kleine Suzauue nu eens op de rechter-, dan op de linkerzijde liggend, volgde, waarbij hij elk oogenblik een buiteliug maakte over de hiudernisseu, die hem iu den weg lagen. Rood-poesje echter stond in nog hooger gunst bij ^uzanne; de kat, als huisdier, leeft gewoon lijk op veel vertrouwelijker voet met meisjes dan de olifant. Rood-poesje verliet fcfuusjes armen nooit, en Suusje at nooit een bonbon, dronk nooit een glas suikerwater, zoog nooit aan eea rijpe amandel, zonder dat poes er ziju neus ia stak. \Viis dit een voldoende wijze van vot-ding? Wel is waar scheen RouJ-poesjes gezondheid door deze levenswijze niet beduidend geschokt te worden, maar de snor, die eerst wit was, had daardoor ongewone en afwisselende kleur.sciuikeeiingen gekregen, die van vuilgroen tot satj fraangeol liepen, in een grijsvale tint, die i blijkbaar op storingen in de fuuctii'n wees. j -Je zult ze ziek maken, kind", zei Ie knusjes i mama, »en daarenboven zal ze er slechte- ge woonten van krijgen ; op het laatst zal ze v;ia al wat er iu huis is, gaan snoepen". Eu sjuu.-je, een gehoorzame dochter, veegde terstond aan de mouw van haar wit jurkje poe-jes neus schoon, en beloot'le haar het snoepen ai' te leeren. Eens op een avond gimieu Suzanne, de poes en de olifant hun gewone wandeling in den tuin maken, waarbij liet zoo laat werd. dat mama Suusje slapend moest huiswaarts draden, met R od p io-je in de armen, (ieduiende den nacht regende het, heel hard, en toen ouiisje den volgen den dag wilde uitgaan, wees mama haar, dat het in de laan erg nat en vuil was. Suusje begreep wel dat zij onder de veranda blijven moest. l{ood-poes]e was volkomen heicid om mee te spelen, maar de olifant? waar was de olifant '.' Toen men het gaüselie huis had doorire-zochi, herinnerde Suzaime zich eindelijk, dat zij hem biiKen in den tuin aan den voet van een bank m het gras had laten slaan. voor s.rul', om dat hij midden door een bloemperk hal geio'jpeii en de reseila vel trapt bad. Vlug. Schokra," /.e'nie mama tot d-.'n k'elnou Lnüseheii bediende, haai Jruusje's olifant!'1 De Schokia kwam teru r : hij droeg een geheel vormeloos iets in zijn armen. Het regenwater : had den armen oiiiant uitgedijd, doen zwellen, i bmenmalig opgeblazen, zoodal eindelijk waterj zucht was uitgebroken. De buik was toen geb.-irsK'u ; de week.-ewnnlen -nuit hing heel sia;> i naar den eenen kant, en toen de oadeiigeniio kleine Schokra den olifant van boven neer liet vallen, smakte hij met een dollen slag plat op den grond, barstte open, eu naar twintig kanten vlogen watoi:stralen, die op den stecnen viuer d»-p veranda eeu leelijken looden en gnjzi-n i.'Us vormden. De urine Suzaiiue deed vergoefsclie moeite om hare tranen in te houden, maar eiti(lelijk bar.-tte zij in luid snikken uit, eu liep : uiiju olifant, mijn arme olifant '."