WEEKBLAD yOOR 685 slechts voor de anderen waren en niet r genieën. lebt ge hem gezien? past de beschrijving niet hen» ? kan iemand ontkennen dat hij een fo? Als ge hem niet gezien hebt, lees dan zijn gedichten. Zij zullen u noodzaken iftt is een genie" over uwe lippen te brengen. lederen Donderdag- en Zondagavond komen tantes, nicht Lotje en onze dichter bijeen bij Rika op de thee, en bij feestelijke gele i worden er beschuitjes met kaas rondKristiaan in het zwart gekleed heeft een op fijn rose papier in de eene hand; andere rust elegant achteloos op den rug van . <Hb> stoel van nicht Lotje. Algemeene stilte. De dames snuiten hare respectieve neuzen. Weder stilte. Hij treedt midden in den kring en buigt even foor zijn oplettend auditorium. »Mijn hemel, wat il bij bleek," fluistert tante Eika tot tante Julie. »Wat ziet hij er pjeniaal uit," zegt tante Lena smachtend, halfluid. Hm! hij strijkt niet de hand door zijn dichte lokken. ?? Ach! hoe lief, algemeen gejubel en stille tranen Ha de voorlezing. Welk een dichterlijke beschrijving van de fttnur. Aeathetisch herkauwende koeien worden door bewaakt, die zoo schoon en zoo |n zijn als de herderinnen der koninklijke porieinfabriek. »Neön, zoo elegant zijn niet eena de koeien die _rtóe lieve Heer geschapen heeft," merkt tante 1 «ena in -bewondering aan. Onze lieve heer nu ?wordt in de oogen der dames in vergelijking , tot haar Kristiaan een halve kwakzalver. ' En welke liefdesgedichten gloeiende, vol reine hartstocht (het laatste is eigenlijk Krisliaan's kracht) met het voortdurend terugkee mode refrein zij wil hem niet hebben of is lésn entrouw. De tantes gevoelen met hem, weenen met hem, «buiten den neus met hem, in 't kort: zij zijn ledegevoelende toehoorders. Het zijn prachtige De tantes beginnen om hunnen neef bizonder Teel medelijden te gevoelen met Holger Drachman, slechts Oehlenschliiger staat eenigszins gelijk met onzen held. Nu begint de door de goden geïnspireerde Zflnger te lezen, eerst zacht, dan op luider en luider toon, die eindelijk in een kreet eindigt n kreet van smart over de nood en ellende der menschheid. De scherpste wereldsmart klinkt door de maatlooze rijmen. De dichter is wanho pig over de aarde, hij kan haar niet redden, maar moet haar zijn gang l at en gaan. Het hoofd resultaat van het leven is volgens Kristiaaii's meenïng een niets, enz. »O l ware ik nooit geboren," is de uitroep, waarin de smart van den dichter zijn hoogste punt heeft bereikt. Algemeen geween. Nicht Lotje krijgt uit aandoening een amandel in het verkeerde keelgat; Kristiaan moet water halen. De tantes moeten den armen jongen troosten. Die slechte wereld, die haar Kristiaan zoo treu rig maakt slechts zjij begrijpen hem. Zij alleen weten welk eea teeder plantje hij is. Gelukkig was het slechts een voorbijgaande Stemming. Nu deklameert hij een vaderlandsch lied, waarvan hij zelve de maker is, en waarin hij zijn geliefd vaderland zijn sterken arm aan biedt. Hij bemerkt plotseling dat die van staal is. Nu wordt hij bloeddorstig, slaat zooveel Pruisen neder, dat de hel hen nauwelijks ber gen kan. De slotwoorden vol opgewondenheid moeten allen aangrijpen. »Want mijn vaderland heb ik gered." Nicht Lotje zit bowonderend den bloeddnrStigtn krijger, d;'e met ware begeestering op zijn schoon, door he.wenmanen omkrans d gelaat, zulke gewichtige woorden uitspreekt, aan; eu tante Kika voelt zich vast en zeker overtuigd, dat Kristiaan een tweede Tyrteus wordt en wil . dat hij bij de lijfjageis zal gaan. Maar zijn sonnetten ! zij zijn nergens bij te vergelijken. Petrarea kan gerust naar huis gaan. In kwartetten bemint eu looft hij haar, »de ge dachte van zijn hart", zooals hij zoo lief zegt in »mijn beminde." In terzetten verwijt hij haar hare ontrouw; hij ziet hare absiuthgroeue oogen met een spotachtige uitdrukking op zich rusten. Hij wordt razend en in de laatste regels dreigt hij zoo tragisch mogelijk haar en dan zichzelve dood te schieten. De tantes vinden het bedenkelijk. Men moet werkelijk op hem passen. Waartoe kan niet n excentrieke, ongelukkige dichter komen. Ik begrijp, geachte lezer, dat gij zijn naam wilt kennen. Gij zijt natuurlijk overtuigd, dat hij belangrijke bijdragen heeft gezonden, of dat hij een allerliefsten Dichtcyclus heeft uitge geven. Het heeft volstrekt geen nut, u zijn naam te noemen, want zijn gedichten zijn nooit iu eenig blad gedrukt geworden, alleen het adresboek noemt zijn naam en onpartijdig als het is, maakt dit een uitzondering. ?Wij hebben hier in de stad eenige mcnschen, die zich redacteurs noemen, wier heele doei is om de genieën te verhinderen te voorschijn te komen. Steeds weigerden die geesels der meuschheid, zijn eminente begaafdheden ziende, de opname zijner geestproducten in hun blad. Houderde malen schreef hij: Mijnheer de lïedaeieur ' Ik verzoek u nevensgaande verzen in uw ge acht blad. op te nemen. Met achting, enz. NB. U wordt verzocht het eveutueele hono rarium op te zenden aan mejuffrouw Lena M. En 99 maal kreeg hij het antwoord, waarmede de redacteur op de boosaardigste wijze het ont kiemend genie verpletterde: Is niet geschikt tot opname in ons blad. DE IÏEDACTIE. Op zijn honderdste door hem ingezonden ge dicht had hij nog geen antwoord gekregen (hij had nu twee weken gewacht); het was het prachtige gedicht over de wereldsmart, zwart van inhoud, maar geschreven op rozenrood papier, waarin hij de wereld den handschoen in het ge zicht werpt. De tantes waren overtuigd, dat de redactie de opuame. van dit gedicht niet zou durven weigeren, uit vrees voor den storm van veront waardiging der openbare meening. De levendige fantaisie der tantes zag reeds lauwerkransen om de blonde dichterlekken van Kristiaan. Het genie was zelve met het gedicht naar den redacteur gegaan; zeven maal had deze niet thuis gegeven aan den jongen veelbelorenden dichter; maar dezen keer was hij zoo ongelukkig onzen vriend op de trap te ontmoeten. Hij had wer kelijk nu geen tijd, maar kon hem het manus cript geven. Onze held was zeker van zijne triumf en in wilden tocht liep hij twee kinderen en een oude vrouw omver, trapte verschillende menschen op de teene?!, viel viermaal ea liep tegen ontel bare lantaarnpalen aan. Er was groot gezelschap "bij tante Lena, Kris tiaan las zooals gewoonlijk zijne gedichten voor en de wereldsmart" voor den tweeden keer. Daar kwam de pist met een brief voor Kristiaan. Algemeene hartklopping. De dierbare brief ging van hand tot hand niemand kou er toe over gaan dien te openen. De tantes beefden van spanning. Tante Lena sprak iets van een vaste betiekking aan het bjad, nicht Lotje was akelig ge spannen, slechts onze dichter was kalm, zeker van zijn triumf, glimlachend stond hij daar. Hij nam den brief, men hoorde het scheuren der enveloppe, de brief werd geopend, en is niet geschikt om opgenomen te worden in ons blad de redactie/' las nicht Lotje, aan wie de ridder lijke neef opgedragen had, het aangename nieuws mede te deelen. De tantes weenden en balden de vuisten tegen de slechte wereld die zoo haar zusters kind, met zulke lompe handen zulk een fijne dichternatuur behandelde. Maar geniaal was hij toch! Die tantes! die tantes! VOOR DAMES. Dames te Berlijn. Aartshcrtoyin Valfrie. Gtiribaldi's weduwe. Vroomheid en een goede keuken. Oude geschiedenis. Het artikel van het Bcrliner Tac/eblatt, waarvan wij de vorige week melding maakten, omtrent de onaangenaamheden, waaraan fatsoenlijke vrouwen op straat zijn blootgesteld, heeft te Berlijn ver bazende sensatie gemaakt. Alle aanzienlijke bladen der hoofdstad hebben artikelen bevat om het te bestrijden of te bevestigen; op den lessenaar der redactie heeft het brieven over het onderwerp geregend. En, curieus,?do meeste hecren, togen wie de beschuldiging toch gericht was, zijn het mot de redactie eens, de meeste dames vinden dat de toestand zoo erg niet is. Een der hoeren wijst er op, dat te Hamburg, waar men fatsoenlijke on onfatsoenlijke straten heeft, de heercn niet altoos het onderscheid iu het oog hou'len. Een ander daarentegen beweert dat de redactie gelijk heeft, dat te Hamburg de dames ongestoord op straat wandelen, terwijl zijne zuster to Berlijn telkens aangerand wordt. .Ken abocnéuit Gladbach incldt dat do dames in de provinciestedcn evengoed reden tot klagen hebben als in hot Berlijnsche Babel, en dat vooral Keulen in dit opzicht voor jonge dames een bijzonder onplezierige stad is. Deze heer, en een ander uit Breslan, raden een stelsel van nummers aan, die men de dames welke niet tegen aanstaren en vriendelijke toespraak opzagen, zou aanhechten. Eene dame daarentegen mecmle dat de schuld niet enkel aan de heereu ligt. uw artikel", schrijft zij. heeft mij doen na denken. Zijti de heereu werkelijk alleen <le schul digen, of dragen de dames niet voeieer ook daar toe bij? Ik beweer, ofschoon ik zelve een dame hen ca zelfs tot do hoogere kringen behoor, dat do dames dit gedrag der heeren uitlokken, zoo.il niet door woorden, dan toch door haar houding. Spreekt een heer eene dame op straat aan, en let deze volstrekt niet op hem, of wijst zij be daard zijn geleide af. dan zal het geen heer iu de gedachte komen, de dame verder lastig te vallen. Ik spreek uit ondervinding, geëerde heer, en kan daarom het best het gedrag der heercn ca dames hcoordeelen. Ik zelf ben een groote. in 't oog vallende, en naar men zegt. lieve verschijning, wel getrouwd, maar toch genood'/aakt dikwijls alleen op straat to gaan. Dan gebeurt het mij heel dikwijls dat ik aangesproken wonl, maar nog nooit heeft iemand mij door oügejW'te woorden bclcedigd, maar ieder (zonder eni.:e uitzondering) heeft, als ik zijn geleide afweeg, zich^verontschul digd en beleefd afscheid genomen.^ Neen, zoo onbeschaamd zijn inderdaad onze Berlrjnsche hee ren niet, dat zij eene fatsoenlijke alleen gaande dame tegen haren wil zullen vergezellen of zelfs door woorden zullen beleedigen; in 99 van de 100 gevallen is c'e dame zelf de schuld ervan, als haar iets onaangenaams overkomt. Ik ken jonge, welopgevoede dames van goeden huize, die er een soort van sport van maken, zich door do heeren. te doen opmerken en zich te doen aanspreken Later vertellen zij u dan met groot pleizier, hoeveel heercn zij op een dag er hebben laten inloopen. Zij kunnen verzekerd zijn, dat wie zich fatsoenlijk en bedaard gedraagt, in Berlijn evengoed als in New-York alleen op straat kan loopen, evengoed bij dag als 's avonds. In een restaurant of fatsoenlijk cafékan iedere darae komen; niemand zal haar daar lastig vallen, wan neer zij niet er op gestold is de aandacht te trekken". De briefschrijfster zal zeker wol voor een deel gelijk hebhen, maar zij geeft toch zelve toe dat zij, zonder ooit aanleiding gegeven te hebhen, herhaaldelijk is aangesproken, en voor menige dame is dit reeds iets onaangenaams. Het trouwen van do aartshertogin Valerie, de dochter van Jen keizer van Oostenrijk, met haren neef, aartshertog Franz Salvator, heeft te Ischl plaats gehad. Up verlangen van den keizer werd de plechtigheid betrekkelijk zeer eenvoudig gevierd. Vooruit was medegedeeld, dat men geen geschen ken van steden of corporatiën wenschte. alleen de stad Ischl mocht een hnldelijk aanbieden. Van het voor geschenken bestemde geld is nu een groot deel voor stichtingen en liefdewerken besteed. Do trouvvjapon der bruid bestond uit wit clrap d'exposition met echte kant. Deze kanten zijn zeer kunstig vervaardigd, naar een teekening van keizerin Elisabeth, potnts d'airjuilies in een rozenpatroon, met rand van een ander dessin. De sleep was tien meter lang en met kant overdekt; het corsage ook met kant, de mouwen licht gedoi't met cpauletten van myrten. Xa de kerkelijke plechtigheid had in do Kurzaal te Ischl een déjumer van GO couvcrts plaats; de tafel was met verguld zilver gedekt, de spijzen werden op goud opgedragen. De menu's waren met rozen, myrten en andere bloemen omkranst. Voor het gevolg waren in verschillende hotels diners aangericht. Om vier uur verlieten de ver schillende genoodigdcn met speciale treinen hot stadje Ischl; het jonge paar reisde oen uur later naar het kasteel Offensee in alzkammergut; de keizer en keizerin bleven te Ischl. Bij de plechtigheid in de kerk waren en lune driehonderd jonge meisjes geschaard, om den an der een i u het wit gekleed, en een in het aardige Iscbler costuum, met zwarten hoofddoek. De aartshertoginnen droegen zomerwandeltoilet met hoed; meest lichte kleuren; de keizerin was in het lichtgrijs, do krooiiprinscs-wcduwe Stephaiiie in het holiotrope. Deze laatste werd als bij zonder schoon en bloeiend geprezen ; de bruid was zeei bleek en schreide voortdurend. De bruidyufi'ers waren in rose en lichtblauw. De weduwe van Garibaldi denkt te hertrouwen met een marine-dokter. Garibaldi's eerste vrouw Anita stierf, gelijk men weet, op den tocht tusschcn Korne en .Ravenna iu 1819 Uit dit huwelijk zijn de zonen Mer.otti en HiccioLti, en eene dochter Tercsina, die de vrouw is van generaal Canzlo. In het begin van 18b'(J v/as Garibaldi verloofd met eene gravin Kaimoiidi te Milaan, maar zij bedroog hem schandelijk, zoodut hij nog op den trouwdag na, het huwelijk van haar scheidde, haar kind niet erkende eu in 1879 door de rechtbank het hu welijk YOüi1 ongeldig deed verklaren. Ku trouwde hij mst do gownzcu min van zijne kleindochter, en erkende hare twee kinderen. Rosa Maiilio, (iie nu 18 jaar is. Het koninkrijk Itali stond aan de weduwe en de kinderen ieder een jaargeld van 10.0UU lire toe. =1; * * Cleanlinoss is ncxt to godlhiess", zegt het EiHfelschc spreekwoord Ken AiMrikaanscht) dame, Emiiiü, Ewii!;r, wier preoken (m dit ocgen\eel succes hebben, ho;idt ecu goede keuken nog nader aan vroomheid verwant dan zin kheid. Umbu.;d, .^oddeioosheid, dronkenschap, , zij. zijn enkel eene quae^io van iioeil eten. C ontstemde in:>.ag luiakt. naar prikkelende delen. Van do 5().(i:i;) dronkaards, die jaarlijks .! Vorecnigilo St:i;e:i sterven, hebben de iceshun drinklust alleen to danken aan hun dugech voedsel. Vettig vlecsch, waterige groenten, po koitie, sleciii brood, dneii den man i:aar glas drank grijpen, slecht eten is de vijand van al wat verheft en veredelt, de vriend van al wat verlaagt; goed eten en zedelijkheid steunen elkaar. Goed eten is onontbeerlijk voor de hoogste typen, van Christelijk leven, het is de rechte weg tot dedeugd. Ge moogt een school houwen op iederen heuvel, eene kerk in ieder dal, een zendingsfeest houden in ieder graafschap, het Christendom helpt ge niet vooruit, als ge uwe kookkunst niet vol-maakt." En bisschop Vincent voegt er bij: Ik hoop dat de tijd zal komen, dat onze knapen, eer zij oen Christelijk huwelijk aangaan, goed toezien of hunne vrouw eene kookster is. Hard gebakken rundvlccscb, Heer verlos er ons van! Slappe koffie, als men ze even goed sterk kon hebben, maarzo den geur verloren heeft, omdat ze drie kwartier te vroeg gezet is! Zwaar brood, of brood dat door kunstmiddelen licht gemaakt is!" Bij dezen Amerikaaiisch.cn bisschop is zeker de vroomheid na verwant aan goed eten. * * * Bij de zomer-toiletten laten vele dames, terwille van, de hooge gedoftc mouwen, de mouwen van het manteltje of jacquet geheel weg; dit te meer omdat men jacquetten geheel van dezelfde stof als het costuum. neemt. Maar mantels of jacquetten zijn volstrekt onnoouig; in costuum" te gaan is zoo gemakkelijk en staat zoo goed^ dat velen er buiten de stad, en zelfs in de stad geheel van afzien. Een aardig toilet to Trouville was van roomkleurig gebloemd fbulard, met broeden rand van zwait tulle plissé, opgenomen op een rok van zwarte kant met goudachtig trans parant en volant van crème foulard; corsage met tulio overdekt en met ceinture-suissessc van. goud geel satijn gesloten, hoogo mouwen van zwarto tulle op goudkleurig transparant. # * * Al is hot histoire ancionne", het is nog inte ressant, in do gedenkschriften van Mad. Carette, de vroegere damo du palais vau keizerin Eugénie. de bijzonderheden over hot hof de* Tuilerieën te lezon. De vertrekken der keizerin waren als. volgt ingericht: Uit do donkere kleine antichambre, met kasten gevuld, kwam men in een groot vertrek, door drie ramen verlicht en van alle kanten mot spiegels be kleed. Er stonden waschtafels, eeno badkuip, tafels on stoelen van allerlei vorm en kleeuerstandaards, waarop de toiletten goed konden uithangen. De toilettafei was met blauwe zijdo met kanten overtrek bedekt; hot garnituur, alles van goud, had aan koningin Hortenso behoord; de keizerin hechtte veel waarde aan eene grootc mand met wit satijn geveerd, die de dames de la llalle haar. mot bloemen gevuld, als huwolijksgeschcnk vereerd hadden, eu dio zij nu tot bewaring van linnengoed gebruikte. In het plafond was eene opening, door een roset gemaskeerd, waardoor, met een soort asconseur, de japonnen ongekreukt naar heneden kwamen; hoven de kleedkamer waren kleine zeer lage kamertjes, waar Madame Pollet en andere kameniers, en ook de vrouwen voor den kamerdienst logeerden. De kleedercn en atours" werden in groote eikenhouten kasten bewaard. Dat de keizerin nooit een japen tweemaal droeg, is verzonnen; in hare vertrekken was zij zelfs een voudiger gekleed dan de meeste dames van stand tegenwoordig in haar négligé. Gewoonlijk droeg zij zwart; zij had echter prachtige mantels en hoeden, om in open rijtuigen zelfs bij plotselinge opko mende rijplannen van den keizer een goed figuurte maken. Met de toenmalige modo, do reusachtige crino lines dio zoo spoedig gelegenheid tot caricatuur gaven, behoorde er bijzondere gratie eu distinctie toe om bekoorlijk te zijn, en dit verstond de keizerin bijzonder. Het wandelen en zich be wegen met den last van stoffen, niches, franjes, draperieën, hoepels, was niet genu.kkeiijk; driedames vulden een vrij groot vertrek; in een rijtuig klimmen was een kunststuk; naar een bal te rijden eene gewaagde onderneming. Het was "de groote kleeronkuiisteiiaar Worth, die. omstreeks IhG-i, niet tact en smaak den strijd tegen de crinoline ondernam. In drie winters ovenvon hij h;iar. Zijno bondgcitooten waren, behalve de keizerin, ook do modiste madame Virot. Deze wist de hoeden te bevrijden van den barold. de strook zijde of satijn op stijf gaas iu den nek'*gosr,:unien; in de plaats daarvan kwamen. steeds kleinere kapotjos, die gezicht, haar 011 huls. hoe Jar.gcr hoe meer vrijlieten. 's Avonds droegen de jonge meisjes bloemen in hot haar, do goiur.vilo vrouwen juweelen en soms vederen. Eer o oude ongetrouwde dame, gravin Wanner, voorlezeres der keizerin, kon geen afstand ducn van (bn tooi der jeugd. Op een bal versi'hncn zij niet een lange roode chan-.u op een kleed vau witte tulle, en nis 0;>h^Ka met een krans van witte rozen i;t het haar; zij was 7z jaar. Keizerin Eug<;i:ie was woedend, en wildehaar (l'.'ii ganschoii avond niet aanzien. Waarlijkverliazingwek- volgenden zet. kond; vooral wanneer 30 l'.ff): men bedankt dat BI. al ,'»! T.d<S deze zetten vóór den :>~2 'l'.eoMe zet berekend moot .'!?'! D.dl D. c'.>~}~ hebben. Wanneer zwart .'U K.hl D.bli'.-' het oftV-r aanneemt is Ken. i'ontzet, IsG was hij natuurlijk in 2 zet- oneindig heter daar het ten mat. D.d>^y verhindert. '28 .... K.hS ;!") D.el L.-G 9 D d;5 T.f o Op L.'.iT volgt :>'<> D.c7 g(j ging niet wegens.'!() :>('?> D.oli : D.QI> : ! gen zullen cousiitnoeren. dio zich op de vergade- Xo. 31 probleem van prof. Joh. Berger in Cirüz. cf5: | ring in den Haag (Xondag 17 Aug. 12 uur) bij D.c7 j den bond kunnen aa;:ï.'niu-n. D.c8: i Tot nog toe hebben zich slechts: drie onzer j eerste sp-jiers voor du Ie kla-se opm\<;evo:j, i;.l. ; \ de hoeren Messenrikor uit Gouda, Jiir. A. 1-1. van Koreosi', Amsterdam en 11. J. Loüiau uit Lon-ion. Komen er geen deelnomei's bij oiri h?n de prijzen te bütwisfen, dan OM.v:1.;1::,' eik \ÜK hen een prijs. : want er zijn 3 mvizen in iedere klasse! l G r? lWo.!. L. T. A M. M. te Xutplicn. Kr schijnt T In+ , KIn : 31 I), l'.eii: ei; zwart traf na gO-|- en mat óp den eei-.igozcttcnhotspjlop. ! verwarring te zij;i_ i\i de bedoeling de:- problemen. l Als in r\o. 31 wit n (>?:?; i speelt', dan behoeft Daar dit het laatste nummer is dat verschijnt ] zwart niet h 7 1. o te sirjlcn, maar gaat: dadelijk voor het begin van den bondswedstrijd in d"n j "i> h ."> scha;;!; geven en dan is het onmogelijk llaaj, kunnen wij niet nalaten inet een enkel j in zetten mat te geven. woord de heeren schaakiiof'hebhor.s nogmaals aan te njocdii>en de vergadering on de diviro]) vol j gende wedstrijden bij te g^un wonen. | Voor allen, ook voor do zwakkere broeders, is dit jaar de kans op een jirijsjc weggelegd, en men vcrgeto niet dat het cenige middel xJch in liet edele spel te bekwamen is : oefening niet goede spelers en daarvoor is in den Haag volop gelegen heid. Vi'ij voorspellen allen dio mee doen 3 of 4 aangename dagen waarop men niet voldoening ' hot geheele jaar zal terugzien. Ook hopen wij dat ziclr in verscheidene steden nieuwe afdeclin- : 3 h8 d i T ea mat niet varianten. Jpl'issingon probleem no. 31, v.iu Ph. Klcth. i" <?:; (i:> »?<; ;?: a; L' h,S dS f<;-.(.7 3 1;0 g.">t mat met varianten. Probleem n o. 3-.', van denzelfde.!!. l i;") Ui cl dr.ic7 X d")f en mat me'; variante:;]. Probleem no. 33, van denzeliVlei:. l 1>8 hS c-1 d", d f g Mat. in '2 zoeten. i Wit : K.a:ïD.cl .hl L.c.öon f5 P.d3 Pions, i a5 er> i'G. < Zwart : K.d5 T.g-1 Pion cG. j Goede oplossingen ontvingen wij van Sniaclhi to i Leiden. W. v. M. te I'eïit en Anii, alhier.