No. 696 DE AMSTERDAMMER, WEEEBLAD VOOR NEDERLAND. Het verstandsleven trijgt een te groot aandeel in hunne muziek, wel eens ten koste van het gemoedsleven Men kan echter de ernstige op vatting die de Fransche toonkur.stenaars (en vooral de componisten) tegenwoordig van hunne kunst hebben, niet genoeg roemen. Zij toonen -door hun voorbeeld dat het onontbeerlijk is, dat een kunstenaar een breed, algemeen ontwikkeld Biensch zij, en dat hun levendig temperament hun volstrekt niet belet, met ijzeren wil en onvermoeide Werkkracht naar hun ideaal te streven. M. ALGEMEENE TENTOONSTELLING VAN BEELDENDE KUNSTEN TE BRLSSEL. (Slot). Zoo zouden wij allengs aan 't beschrijven ge raken van werken, die de lezer niet heeft gezien, en hem in de moeite laten deelen van eenen geplaagden criticus. Moge men zich dan met de volgende mededeelingen tevreden stellen, die aangenaam zullen klinken aan hen, wien de zaak meer bijzonder betreft. Verreweg de meeste schilderijen van Hollandsche meesters nemen eene gunstige plaats in; zelden behoeft men lang te zoeken; zij bevinden zich aan de gebruikelijke leuning, die het publiek van de kunstwerken scheidt. Eene uitzondering daarop maken W. J. Schütz, A. van Everdingen, Doeleman's goede Bosohkant, Hollestelle's Duin, Heukes' Waterloo, Hamels flinke, koude Winter, met zinnebeel dige, bedaagde jonkvrouw, terwijl Henkes' oude, levende, sprekende vrouw (onder den ongelukkigen titel van Hel morgennieuws) eene schoone plaats bekleedt, zoowel als Haaks poëtische avond Aan de plansen. Ook Dommershuizeu, Nuys en anderen zijn niet misdeeld, Lange en Larock niet miskend. Wij vinden daarin een bewijs hoezeer de Hollandsche kunst door de leden van de commissie wordt geschat. Deze is alleen uit Belgische kun stenaars (onder voorzitterschap van Ch. Buis, burgemeester van Brussel) tezameugesteld. Wij vinden Belgische schilderijen van zeer goed allooi in de bovenste rij geplaatst. Zelfs van Andreas Achenbach, den beroemd? landschap en zeescMkler, zü-t men eene schilderij ia de schaduw hangen. Doch men moet bekennen, dat de groote schilder, wiens Hollaiidsi-h dorpgciickt eertijds met goudstukken werd belegd, zich alles behalve overtroffen heeft. Zijn broeder Oswald daarentegen leverde twee voortreffelijke werken : Napels en Capri, het eerste zonnig en wereld lijk opgevat, het laatste somber en ernstig, maar niet minder levendig behandeld. Zullen de Vinytistes en andere zonderlingen in de kunst, welke altoos het Plein air" Plein air" in den mond hebben, ontkennen, dat Oswald Achenbach, een der ouderen, geen openlucht in Xnpel.1 weet te treffen, dan doe ik afstand van alle recht tot oordeelen. Anders, welk een afstand tusschen hetgeen hier gedaan is, en wat vele onzer jongeren tot stand brengen, en als alleen zaligmakend beschouwen ! Willy Schlobach (die te Brussel woont) schijnt zijne vroegere kameraden Les XX in den steek te laten; ten minste zijn vrouwenportret (ij:::j) toont eenen terugkeer tot rustiger behandeling en voltooiing van het werk, al is de achtergrond ook, wat men vroeger placht te noemen valscii Van kleur, en het beeld zelf, door het overdreven zoeken naar eene onbereikbare «natuurlijkheid,'' wat drooj;. In het uitdrukken van het ka rakter wordt hij door Cluysenaar overtroffen, die een portretbeeld leverde treffend door de waar heid van de nuchtere, eerlijke, burgerlijke vrou wenkoppen Von Ulide, almede zeer bekend door zijn eigenaardig streven naar waarheid, en wiviis Laatste avondmaal, La«t de 1; i mieren lot mij komen, enz. overal gezien zijn, heeft opnieuw een poging gedaan tot natuurlijkheid in de voorstel ling van gewijde onderwerpen, me: zijne Gebuurte van Christus. Wij voor ons denken nog altoos het lief-i t aan zijn werk De Or/jfldracucr komt eene voorstelling vol sprekende waarheid aau het boerenleven ontleend. OnderUHsehen is het streven van von Uhde, van Verlat en andereu, de gewijde geschiedenis eenvoudig natuurlijk voor te stellen, in beginsel niet af te keuren. Toen de [Lerders en de Drie Koningen het kindeke van Betbie.hem bezochten zag de stal of grot er zeker piet uit als de slaap kamer van den dolfijn van Frankrijk; doezelen de os zullen niet door eerien Hollandseheu boer gezuiverd zijn, de awur in het Oostersche hol zal wel niet die van E--s-/iou'iitr-t geweest zijn ! Welnu, wil een schilder buiten het symbolisme blijven, wat eeuwen lang de voorstelling- vaa Christus' geboorte eu lijden, alsmede dat der heiligen heeft beheerscht ? Wil de beeldhouwer geeueu Christus zonder doornenkroon, zonder uitdrukking van lijden, vóór het kruis geplaatst en niet daaraan opaehatigec, de armen uiibreidendende nl.-> zinnebeeld cener alles omvattende liefde wil de beeldhouwer zulk cnfijl.r niet meer vervaardigen, zooals er van de dertiende eeuw meer dan n vooikomt ? .... Wii de »childerden uitroepder Joden : »Zijn bloed komo over ons ea onze kinderen" recht aanschouwelijk: ma ken, gelijk hier te Brussel Hetiry de Groux doet, op zijn doek van 12 vierkante meiers, waar de razende, jodinnen, kop aai) kop, scliivemvead, brul lend, elleboog stootend, elkai.der omwerpen, aau den inén zinker.den Christus (Kece homo !) iieu mantel van 't lichaam rukkend, hun kinderen toereiken wier armen eu ueeuen iv:«U druipen van bloed .... Wil men van zulke voorstellin gen de proef nemen ? Het zij! Doch dan komt de vraag op : Waarin lisrr, wat is de hoogste schoonheid ? Waarin bestaat haar we?.en, en hoe moet de ware kunstenaar daarnaar streven ? . .. Moge Maria door Von Uhde als de bescheidenste dienstmaagd, met kleurlooze kleederen, op haren schoot een haveloos kindje, zich oprollende als eene kleine poes, bedekt met een blauw kiel t je, worden afgebteld, toch moet de a d e, l der zielen, in dat hulsel stekend, worden uitgedrukt; toch moet blijken wat Maria en Jozef (ook zouder aureool, trouwens ook in de vijftiende eeuw niet altoos gebruikelijk) denken en wenschen. Dit denken en wenschen hebben vele kunste naars vóór ons tijdperk door zinnebeeldige voor stellingen, door uiterlijken glans van kleederen en andere bijzonderheden willen uitdrukken; gelijk eenmaal Memliuc dit deed en heden Jan Authony zulks beproeft, in ziju reeds algemeen gfkend en uitgegeven Mystiseh huiselijk der H. Katharina, waarvan iedereen de zorgelijke, maar ook wat wercldsch opgesmukte behandeling zal erkennen. Merkwaardiger wijze geeft ven Uhde aan de H. Maria eenen fijnen lichtkrans (op grooten afstand van het hooft), welk zinnebeeldig onderdeel iu strijd komt niet de realistische be handeling van bet geheel. Kan men in 't algemeen het zieleleven uitdruk ken, zouder in 't minst aau de natuurlijkheid te kort te doen, dan zal uien de hoogste kunst bereikt hebbfii! Von Uhde kent die hoogte nog niet. Merk waardig roerend zijn echter de kopjes der gekleede »G'oria-iu-excei5is"-zangerr,jes, rechts, tegenover de huJpelooze oude «Koningen", met jenever gezichten op het liuksche paueel van het drieluik. Doch ik geloof dat de mij toegekende ruimte ingenomen is, en ik rsiet verder mag gaan. Laat mij nog opmerken dat de inzenders van bouwplannen in 't algemeen gebrek hebben aan vinding en natuurlijkheid. Zij meeneu steeds ('t is een gevolg van den onnatuurlijker! invloed j der onbegrepen heideasche voorbeelden) dat symmetrie tn harmonie woorden zijn van de/.elfdo beteekeuis. Verder schijnen zij in de uitdruk kingen romarinsch, yothiseli enz. enz. regelen te vi-, den waarvan niet afgeweken mag worden. Wij zullen eenmaal van die teraien verlost wor den. Doch de tijd is nog verre dat hersteld zal zijn wat 400 jareii bedorven hebben de volkskunst, aan het klimaat getoetst, ge grond op karakter en geschiedenis eenyr natie, en beoefend naar de behoeften ou/.er eigene eeuw. Laten de jonge bouwmeesters voorloopig de kunst van vroegere eeuwen nog maar door eu door bestudeeren ea zelfs zoeken na te vol gen, totdat de tijd gekomen zal wezen dat zij zelfstandig zullen kunnen werken. Die tijd is echter voor verreweg de meesten nog niet aan gebroken. Hoe rechtvaardig zou het ziju nu nog ('enigen tijd ie verwijlen bij do voortivilV-iijVe zce.stukkeu vau K. J. Clays. de indrukvvekkende sleepboot van Th. Weber te Parijs, eu bet aantal visseber! stukken, van J. B. Blommers (liet clieceiiiiiyj sclie s f rand), schetsachtig, waar van to in, zoniler pret.er.tie VMU teekcning, en de aangename kleur vaa het binnenhuis des visscners; vcrdfr bij | Bource's heerlijke Winler!:i>ittst der via'schers. j Bossuets Visselici'ij-\icht te Cordova, en de ! kalmte te gemeten van Bouviers Tt-niykomst der l Brunins Lame recnmin-aul'/' (Handelaar in oudheden) vraagt onze opmerkzaamheid, jiift minder Broziks bekende uitwerping der ostenrijkschc gezanten te Praa;.r, in ISIS; een werk vau ;JO vierk. meters, wat academisch, dewijl het onderwerp ongeschikt gekozen is. liispots ver waande kerk Suisse, die zijn laa'u-tea slopkomkrioop door eeuen koorknaap laat bevestigen, is uitmuntend door irouischeu geest ! CourttTis en LHinonniore, wei ijveren om i de palm voor 't landschap ! Courters doordringt het bosch meer en meer van mdividut-elea geest, maar men vraagt zich af: zie ik eiken of linden V Goppens levert een groot'look, iniusprakeloos van kleur, waar S. Veerle (Pharaildis) de ganzen voedt. Karel Menens schildert eeu herberg in Vlaanderen van bijna photographische waarheid. En dan Hitchcocks boeren mooier; zij trekt ons door liefelijkheid aan; a! is de voorstelling wat te groot, gelijk de melkmeidc-n VHU Gari Mi-1chers. toch vcrraacit zij kernachtig Mleat. D.; grootte hindert ons niet van KoelofV heerlijke | IVfiterleliïit! 't Is of viuchtige Nixea uit die/! j poüliscLoüpla.s gaan opduila-:. ! l Vran Kngelena 'Lnudrei-li.ui\ers is een Ivehi rijk ' aan verscheidenheid, i'é;i van opnuliuir, waar j van toon De schud-rijen van Frans van Lc-emj putten (1'alni'iOiidny), van Snick eu anderen haudj haven den roem hunner ontwerpers en U'hisüi-r, j de Amerikaan, roert ons door een pa;,r eigen aardige vrouwenportretten, iu sombere:! toon, mui groote waarheid doch te flodder^ bei.r.mi*:?!('.. Moeten wij de honderd paukte kiudork<->ns van i Freueric'n nog prijzen, ;Stal.at-its oavrraiidt-ri ijk | classicisme gedenken, Jo;of en Kor:u:iis vau 1 Lu'iïiputteas werk, Suykens' llnicei:,:: (liever : Vt'iiïr 'nel liuic: 'ijk), l>ürimet'is kristah.ohti.!1^ F/ir ni< nte, Merteus' Leyrcceiti^ ije.-'j,r/'u; de verdienste vau de beide, Geranls, Impons, Fianz Meerts en Maliol bespreki-u ? Dan kwaineu Kuu'tne Smits' edele Vlm-H ii/,-i;i' E^i'ji'ti1, Collins "Uraulinen ea Hi.itthi(-rs merkwaaniiga Ofifoediit/i vut Clii'ixttis en nif-t uiiijtier M^aeto.| lincks prachtige Ktiniiiy;», ook bijzonder in aani nierkiun, en mnchten wij voorzeker dcu a lollandscheu De la Mar, Doeieman, IC'iöig, Hasinck, trhignoui, Smissaert, Liesegang, Koldewiju, Hoogewese:;. Siuding, enz. in een Nederlandsen blad nitt o\\jr"laun. j 'J'ijd eu plaats te kort, bij overvloed van goe, den wil l Wij spoeden tea einde! la db zaai der beeldhouwkunst zagen wij cenige i woi'keii vau go"de studie (ioch \-.i\\ «i-i lig' genie getui:! ?!'(!. Enkele portietieu ziju vaa j:atuur1 lijke waarheid. Kei ;n:ri: vikkeldste work is h.'t 1 monuaieiit voor deu dii-lilor l>e (Jo-te~, w;iarv.in ' (Je bfoordecüusr, l.ier te; uiiv-ierig /'ia ivorden ; i óon (lor fraaiste, zaken is het elassisch bewrrk'te r.iarmerbeeld vaa den taloutvolh a Dille: s. voor stellende Lodewijk IX van Frankrijk, di ? wat a! te zeer marmer gebleven is. ea \va;u-van do kop eenigszins de houding heeft als vree.-J.:- hij do aureool te verliezen, die wij trouwens aan eeu i m:mnerbf:'ltl ook wei kuaia'ii missen. i Nu zij nog de lof der commissie verkondigd, die i te kam pen heeft gehad met allerlei groote moeitlijkI hedeu, en voor een nau'.vkeurigeu catal-igus (iu j twee talen uitgegeven) heeft g-zorgd, Alleen zij ! hierbij opgemerkt dat de vertalingen in 't Ne| derlandscb. ts zeer hunnen Frauscheu oorsprong veiraden. Ten slotte zij nog de wenseh geuit dat de kunstenaars zich meer op bijzondere tentoonstell lingen toeleggen, waarmede meu reeds zoo lofl'elijk geeft begonnen, 't Is een vreedzaam verzet tegen de bonte expositions générales; deze toch ziju een plantsoen waarvan de vrucht, bij de moeite der aankweeking vergeleken, slechts gering is, wegens de haast en de vluchtighei l waarmede groote verzamelingen worden doorgeloopen. Naar onze overtuiging zullen de kunstenaars, door bijzondere tentoonstellingen hunner werken, aau zichzelven zoowel als aan het publiek grooter nut bereiden, aan de critici en referenten eenige uren weldadige rust schenken, en dezen den angst benemen aan een' of andereu kunstenaar, door gebrek aau vlijt of opmerkzaamheid, te hebben te kort gedaan. Mocht iemand meenen in bovenstaande rege len voorbij gezien te wezen .... 't was zonder haat of nijd. Pu. PAUL ALBEEDINGK THIJM. DB. METER BEKNAÜ1E. I. Eenige dagen geleden word de nieuwe Tivolischouwburg te Rotterdam ingewijd met de ver tooning van Shakespoa.re's blijspel Jfucli ado about not/iii"f/ (in do bewerking vaa dr. L. A. J. Burgcrsdijk), gevolgd door U et Stii.ilenie-lc.i-en, kluclitspel van' P. Hernagie. Do keuze dezei' stukken getuigt dat de directeuren van dit nieuwe kunstinstituut hun taak ernstig opvatten, den moed bezitten mot do oude sleur te breken en inzien dat oen beschaafd en ontwikkeld publiek wol eens naar anderen kost verlangt clan do dikwijls wat heel sterk gekruide fransche salon- en echtbreukdramas of de meestal akelig laffe duitsche kluchten. Natuurlijk moest de kritiek na zulk een eerste proeve zwijgen en bepaalden do meeste dagbladen zich hoofdzakelijk tot een, moer of 'min uitvoerige, waardi erende vermelding van het heugelijke feit. Shakospeare en zijn werken mochten als bekend beschouwd worden; voor een beschouwing over Bernasjie on zijn werken zou daar gcon plaats gevreesf zijn. Daar wij echter raeoiien, dat velen wel iets meer van hem zullen willen weten dan zij op school geloerd hebben of uit oen of ander handboek over letterkunde kunnen putten, mo»e hot volgende hier een plaatsje vinden. * * * Tot voor weinige jaren was van de persoon des schrijvers wciiu'ïmeer bekend dan dat hij den steii Januari l(i«!) vergunning kreeg om te Am sterdam c.hirurjzicalo lessen te gore1.), in December KJ88 tot asiistei:t of directeur van den Schouw burg en ia 1(;!)^ tot professor p.an het Afhnnaeiim benoemd went. welke beide laatste br-trekkingen hij tot aan ziju dood iu KI',)!), bekleedde. 'Kerst in ISS:-! was dr. J. A. Worp (1), na lang durige en nauwkeurige nasponageu in staat, in deze couig meerder licht te ontsteken; aau zijne doonvrnrlito studie xijn vele der onderstaande, op B'.Tnayic's leven betrekking hebbende, bijzoiulerhodn ontlccrd. I'k'trr Byniagie word in K!;'!; te Broda gebo ren en i'.en-Jldcn Juli van dat jnar aldaar gedoopt. Zijn vader, Sebostiaan van Bi'ni<v>ic. was daar weesmeester. burj;erkapi'>iu er. brouwer. Vermoe delijk sleet bij zijn.jo,un>! in xijn geboortestad. Daar ziju naaui in de Loid.-che. Groningsclic, L'trochtscho en Franekcr <il!iu >t;i<liufornni niet voorkomt, vcrondcr-stolt dr. \Voi']>, dat bij t' aan een br.itealandsciio Universiteit óf aan liet -iriisii-nlainsche Athcuactim gosiudi-crd heeft. Mogelijk is een en j ander wel het geval geweest, doch hot laatst e is, j naar ir;ij bleek, zeker. In een in l'!(8 verschonen pamilf't'toch. getiteld: J.ar om her. V,jor ]',',trn.i re», ilt'.n, j'nïffli, Mi'tl. Shi:': e*'; /!.s een (i.'liickiri:nK':hinf! aen --'ijn V«(li r. 3f>'. (icniril run t/'-n Jio^c's, (Jrer l/i't hitrri/iel i,iir:i!'i.f, in::t uijue /'MUI {/.?vciiiff (l'it l:// run g'om Hjiraxiiiie js ijnLeurden. '(ii'.itatn <IIH>>- ' (ïillix Jf/ipn-ker, Th'inn : f-,lnd:\ 'J'ut l.'lftclif, (iedrnd-t i>>; Juhtiiiiic* JSurcitlu, | lUÏ'H'' siircekt de schrijver . die. zooals duidelijk [ blijkt,' te Anistevdani studocrdo. van zijp. ;na\'- j S/uilèn! I'ii'fer lii-rtmitie. Voorts wordt dit r.fig | bcvüstigd lioor een Jli'keMlni'iktixjt: tocgcvocird aau een ander, vernnn.'d"!].;!; kort daarna ver- i schenen schotschrift, waisrop wij ;MO aan.sfiiiiN j ti'riurlioini'u. l Oi'tobcr l(>Vi> liet lion;:!;.^ zich te ardervijk als student inichrijvon, doch dat, dit slechts ecu formaliteit was, blijkt ge- j noe^/aam uit hot feit dat hij daar don vol- j «eudca <!.T^ roe,'s promovc^rdo. Unzo johjre duktor \os:igde zich t r Amsterdam, waar hij l.~> Juli H>77 iu de poorterbockcn werd in^i1.- duwen, na, kc.rt te vore-n i"> Maart 1^1)7) ia don echt goüvdon te zijn met "Mav:.:.;,n'[a van ,\i>i:k^l, wiervader, Mathijs van Ncc-ke!. don post bokleedde van provoost' dor ().-!. l'onin.-u>;:;io, een. in veler ooijen al zeer weinig eervolle hotH'kki^g. f u dat zelfde jaar brak er io Amsterdam een rwist uit fusschcp. een dokter on een eiiii'ürui.in. dr. l.-oaavontuür v. Dorfmont eu Mr. Arulries ISuokeiman, waarin zich lal vaa Amsterdam-eho do;:toren nien-den en waarin ook Bornai.de is betnilikcn gc-.vcc.sl. Wolk aandoe! hij er in had. hebben wij mot kun nen nagaan, daar ziju IKU.UI sieoiits eenmial ge noemd wordt in de pauiiKdteri, die naar aauieidii'ïdit.-r twisten bij tientallen liet licht zagen, eu wol in de" volgende ..Iiek<'iih>i<i!,-ii;i;i:'\ voor komende; achter I'naf^iilli'-nKiJ.cni JI,-J;<-1, «tuier* (li'iiiicnit. ct.'n fini:i> ,ii-x;/ivii'(.V,' tnx*':li<':i "'(.' Jiiti/rel ' BEKKKTMAKIXÜK. Men Isat een yegclijck by dose f-edruclvtc Biljuttoii weten, hoc dat!er vermist wordt een peisoon, omlt naar tissinge, tusscheu de twee ,,en uric-cu-t\viatig!i jaaren. zijnde do .Soou vaa een Kewuo.scna Marke-tontcr, ca daar na oen scliarbiers Brouwer tot lin-tla. vap. postuur ian^. eu root van tronie, schiji-ireel liayr. ki'om van heeiicn, daar by wat \vater-suclitiuh, auydt loom 0,1 droomerigh 'gaende. heelt vonr een jaar, noch tot AiiicU-nliiiii, b\ Meester gruwel AbtUiorat. -) voor Barbiers leer-jongen gestaan, daar na van or.se gehoggehlc Lair.steerd, ") tot cea Doctor gemaeckt, ea is eyndelijek hier, aen ecu kreupele Ziel- vorkoopers Dochter, getroiiwt, soo yeiuant do persoon, na Dr. Bernagie gonoemt, weet aen to brengen, 'tzy levondigh of' doodt, sa! oen schoone vereeringh hebbon, alsoo sijn Vrouw beducht is, ndat het hem in de memorie geslagen is, daar a't niaaken van een Boeckje, Leer om Leer, M-' noemt, daar hy soo dapper over besigh is geweert;"^ Deze ploertige aanval op den jongen man, dta een meisje beneden zijn stand getrouwd had, (etRf treffend staaltje van de wijze waarop onze 17deeeuwsche voorvaderen veelal polemiek voerden), zou de vermelding niet eens waard zijn, wanneer wij er niet tevens uit zagen, dat Bfrnagie, naar de gewoonte dier dagen, eenigen tyd b\j eei)Amsterdamsch chirurgijn in de leer geweest was, waardoor de hiervoor vermelde mededeeling vaul Gillis Hafacker (wie dat ook mojie geweest z^'n, Bernagie zelf of iemand anders) bevestigd wordt, daar Bernaxio to.en tevens de lessen aan het Athciiaoum cevolïd zal hobhen. In KiS2 gaf hij oen paar medische werkjes uit en bezoredo hij waarschijnlijk een Holl. vertaling van do Pliarmacopoea Amstclrcdamensis, waarvan de eorsto druk in 10.'i(>, voornamelijk door de zorgen van den Amstordamschen burgemeesteren professor Kicolaas Tulp het licht gezien had. Waarschijnlijk wilde het met zijn practijk niet al te best vlotten '); ir, 1684 toch trad hij als tooneeldiohter op en deed in dit en de heide volgende jaren niet minder dan 14 treur-. Wijen klnchtspelen het, licht zion ; zijn practijk kan dus niet al te tijdroovond geweest zijn. Hierop zweejr zijn muze gedurende elf jaren. Daar h\j in Juni en Juli 168(5 achtereenvolgens een zijner kinderen en zijn vrouw ten grave droeg, gevoelde hij toen zeker weinig lust zich met de dichtkunst bezig te honden en wiorp hij zich. om afleiding voor zijn smart te zoeken, met hart en ziel op d" practijk en de studie van zijn vak, althans d omstandigheid dat hom in 5 (>80 vergunning verleen' werd cbirurgicale lessen" te geven, wettigt di vermoeden. Deze echütion zeer in den smaak gevallen t zijn. want in K)!')2 werd Bnrnasïfi tot professor aan hef: Athen.ienm benoemd. Wolk speciaal ge deelte der geneeskunst, hij doceerde, wordt nerLTBP.S vermeld. In datzolfdo jaar irail hij opnieuw in het huwelijk mot Elizaheth Nimmnck, eene sfiefdochter van dr. v. Dordtraont Daar hij in 1(>88 met .Tohan Pluimer tot assistent of directeur van den Schouwburg benoemd was. een betrekking die velerlei beslommeringen meebracht, ontbrak hora, toen misschien de lust torn 'cecrde. de tijd om zich aan do diehtkumle te wijden. Kerst in KiflS verscheen van hem noir oen z'nnospel do Mode." tevens /ün laatste werk. liet jaar daarn; ('2.S Xovember l(!!)!)) overleed hij op 43jari?en leeftiid. Vooral op liet laatst van ziin leven schijnt hij het niet ers; broed cehad te hfhbon. daar hij, bij al zijn drukke heziidieden anders wel bedank^ zou bobben voor de befrek'xiüg van or'inaris sfadt-dnrtpr" waartoe hij .'il Januari lff)8. opeen jaavlijksdie bezoldiii',» van f 2.rsO benoeind werC" ]')ou paar rooeN uit eon ter zijpor gedachten: vervaanljnrl lijkdicht van Thomas Arents, waaruit blijkt dat hij ' '/Ach niet geschroomt (heeft) onnoemelvck te slaaven f Schoon daar door wierdt zyns levens kraght verteert." schijnen er op (o wijzen dat al die. boslomraerin-t gen zijn krachten gesloopt on hem in hot boste zijner dagen weggerukt hebben. F. Z. MEULER. -i ' e» J.e/terknii/ie. uitgegeven vanwege de Maat schappij der Xoderlai'.dscbu Letterkunde te Lei-, den, Derde jaargang. 188.'!. blz. 123 vljr. "'s'"1 a) Abol Horst, een zeer gezien Amsterdamsc'a Cirirurgiin, die meerdere nialon het ambt vau overman van ;din gild bekleedde. (Zio Aanteekcui!];,'cn var; Joiis. Monnikhoiï). ,'ï) Jolian Bapti^ta van Lamsweerdo. een Amsroviiaujsfh geiu-esiieer. die. erg strijdluslijj vai naiiire, sioeds ia allerlei twisten betrokken en ia do o'id' rhaviü'o ilo vo'ir;iaamste woordvoerder van. de partij van '.u.avrmtimr van Dortmont was. ?1) 11..,' moeilijk hè! iu die dagen was om in de pr;:,'rijk- to komen, vertelt hij zelf in zijn ,9/i."/,';/'(.'-/uY;i waar l,ij Karo'. deu student, do volgende woorden in den mond legt: Wel neen! r i.vas, wat zou 't dan. wc 'er nou een. Die in praktiik mak " HDET'S GEMIDDELDE. Uri^rrn ran dl. Busken Ilnett uitgegeven d'ior zijne vrouw en ziin zoon. Eerste Doel 1847 (S7ii; Tweede Deel LS7V)?1S86. Haarlem, H. D. Tjeeijk Willink, Ibüti. | III. (S/ut). Ouder de door Mevr. fluet zoo koen ontslui erde familie/.akeii, komt eea geheim voor, vraaTiiiéde de lezers, naar ivij vree/en, een weinig verleden zullen zijn ; zóó verlegen, dat zij m 'sseV.iea wol geneigd z'.jii uit te roepen, hadMev/r'Huut dit nu maar verzwegen, dan behoefden wij hei niet mede te tdlen a!s een der bijdragen to.; «ie kennis vaa Huet's gemiddelde. Mevr. Huet eeliUr, eerlijker dan eerlijk, heeft gewild dat men hei, iiit zoude vernemen, en vraagt er di ? eeii oordcel over. Dit uu is ze?r moeielijk te treven. Het blij: niet of Iluct na buigen strijd voor de zuchti en tranen van /iju liefhebbende vrouw bez\v ken is, dan wel 'of hij zichzelf uit eigen bew gii'g hf'cfc aancrebodeu om Christine do Vrj' haiidi-chrift als d-n pand der liefde naar Haarl* te breui-eu on het du(b) Gids binnen te leiden. \V willen liet eerste aannemen, en houden het ? dus voor, dat Huet zichzelf heeft laten verbiddi en hij zelf het dus heeft afgekeurd, dat zi eigen vrouw, onder een geheel onbekend pseud nicm, zijn lof heeft willen zingen. Immers wa het met lluel'.s voorkennis of op zijn aansporen g schied. m en zo u hem deze daad niet alleen alseem kie>ché,maar ook als eea blijk vau al te groote ijd heid eu zwakheid vau karakter moeten toerei