DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. ten Tolle bewust zijn in hunne preek alles sezogd ta hebben wit tot stichting van de gemeente noodig was. D» vaste groepen van werkelooze sjouwers, die andera geregeld op vaste standplaatsen liefst daar waar zich bruggen met leuningen bevinden samen schol en, om elkander zuchtend en klas-end hun nood en ellende mede te deelen. zijn spoorloos verdwenen. Zekere strenge vorst bezorgde allen op stel en sprong eene aanstelling als baanveger ot leverancier van warme anijsmelk aan schaat?enrijders. Evenmin illustreeren schilderachtig gekleede straatjongens onze trottoirs en stoepen, daar dez« jongelieden verre de voorkenr gevsn aan het glijden op de gfstolde grachten, hown hetloopen fluiten, schreeuwen of belletje trekken op den beganen grond. Ja, het ijs is de toivenaar die, lijnrecht in strijd met den tegenwoordigen natuurlijken loop van zaken, het groote wonder verricht heeft, dat nu eens de stad. ondanks al hare. aantrekkelijk heden ontvolkt is, ten bate van het platte land, ?waar op het oogenblik de schoonste dames en de deftigste heeren een onafzienbaar veld der be schaving met schaatsen vinden. Z. Kunst en Letteren. HET TOOVEEL TE AMSTERDAM. Schouwburs Frascati: Br. Ms. Pinaforf. Bagatelle. Grand Théatre: Possart. Salon : Birouk, de Kroaat. Men zal zich herinneren hoe het Engelsche gezel«chap, dat in het Grand Théatre het eerst de Mikado vertoonde, ook een ander» operette voor het voetlicht bracht, srftiteld Pa timen Daarmee werd bedoeld een satyre op een Engelsehe modedwaasheid. het dwepen der z, g.Ae=thetica: ^n in de Gondeliers, de operette bij de heeren Prot in dit jaar mede vertoond, namen de bewerker- een loopje met denjserbied der Engelschfn voor hooge tite's, met hun^ntrigeeren om een man met een mooif-n naam onder bun vriVnrlen te mogen tellen. De nieuwe operette van Gilhert en Sullivan door de dbec*euren van den Frascati schouw burg gemonteerd. d<»n naam dragende van ffr. Ms Pina.fore. is in hoofdzaak een charge op de steeds zoo hooggeroemde Engel«che marine, Waarop toch eigenlijk zooveel aan te me ken is. Zon wordt de ce^oonte om ^p haHiye wijze te vloeken gehekeld door de verschijning van een kapitein tpr zee, commandant van de Pinafore, Wf]ke als ergste uitdrukking van toorn zegt «Bflkkerloot." De kloeke zeeman zingt o. a.: »E^n onvertogen wonrd »Wordt nooit van mij gehoord, »A1 ben ik somtijds onte^re «Sreel ik soms op mijn poot, »Dan roep ik: «saVke'loot'" »Maar ik ze.ïnimmer: G. V. D.!" Het is ook bekend, dat vele der Hooggeplaatste officieren van de Briteche vloot alleen manneta zijn van de theorie, e» nic-t van de praktijk. Dat feit wordt beween door den admiraal Sir Joteph die vertelt hoe hij als loopjongen op een notaris kantoor b=>sron, jo"gste klerk werl daar- a fxamen deed voor cardidaat. chef van de firma wist te worden, in het parlement werd gekozen en eindelijk het tot admiraal bracht. Het eenige roer, tot dusver door hem gehan teerd, bezingt hij aldus ; «Als man van de wet viel ik in den smaak, »Zoodat ik gauw aan 't roer stond van de zaak, »En dat wa« wel het eenigst roer misschien, »Dat ik iaderdaad tot dusver ooit nog had ge zien. »T>at roer hanteerde ik toen zoo kolossaal. »Dat ik daaHoor geklommen ben tot admiraal." Als leefregel voor adspirant-zeeofficieren geeft hij dan ook op : »Gast nooit naar z-e, blijft in bet kantoorlokaal, »Dan wordt ge nog misschien becoemd tot ad miraal." Het is met deze saus, dat de liefdesgeschie denis van Ka/ph den lichtmatroos, en JoJCphiiie de dochter van den scheepscommandant voorge zet wordt, en het is te begrijpen, dat die saus niet het minst belangrijke deel vatt het gerecht is. Ds liefdesgeschiedeni-i op zichzelf i.s ook niet alledaagsch, "want Ralph en de scheepscommaudarit waren tegelijkertijd als zuigelingen aan een vrouw toevertrouwd, die hen beeft verwisseld, zoodat later blijkt dat Ralph geen lichtmatroos, maar neef van een pair is. Hoe liet echter mo gelijk is dat de vader van Jose.fi/tiiia zijn medezuigeling zoo vooruit is gegro-id, dat hij een huwbarèdochter heeft als Ralph nog ia 's leven* lente staat, is een vraag, die de auteur misschien zelf niet zal kunnen beantwoorden. Nog meer bevreemding wekt het feit, dut de kapiteiïi, a's hij zijn lioogen rang heeft moeten verlaten, verliefd blijkt te zijn op dezeit'.ie diime, bij wie hij als zuigeling werd ui'besteed. Meu moet zich over deze onwaarschijnlijkheden echter niet moeilijk nixken en liever letten op de huppelende melodieën, een bijzonder soort airtjes, waarvan Suliivan het geheim der samen stelling schijnt t« bezitten. Het drc-iratief is in den schouwburg Frascati wel de moeite van een nauwkeurig*) beschou wing waard. Is het echter te vera'.-t'voordt'.u dat 'de brug voor de laatste mast staat, eu dat er geen geschut aan boord zichtbaar is ? I'ie mon'eerii'g is over het Algemeen goed ge dacht. Steeds st:at een adelborst op de brug op den uitkiik, en op de aflossing wordt gelet. Boot«lui zitten nu en dan in het want om met het splitsijzer ter hand het tuig na te zien. Als het duister wordt zift men op A'.' brug lantarens met gekleurde glazen, die ook uau-ykeurig bij zonsopgang uiigebluscht worden. De matrozen zijn eerst in klein, maar als dr-, admi raal komt, zoowel als de officieren iu groot tenue. Dit zijn alle bewijzen, hoe goei de regie bij de hh. Prot in orde is. Moeten echter de ma trozen den sabel niet op zij hebben als de opperofficier aan boord komt en zou het niet plechtig heid aan de ontvangst bijzetten als met klein ge-chut een paar saluutschoten werden gelost ? Menigeen zal van oordeel zijn dat uien bijeen operette niet zoo nauwkeurig moet toezien, maar waar zooveel voor e»n goeile monteering gedaan is, meen ik, dat het verkieslijk zou zijn als men naar de meest mogelijke volmaaktheid streefde Over de acteurs «-n actrices valt wei'ig te zeg gen. Zij zijn bekend, en Kiehl al» de Admiraal, Kreeft, als de Kapitein, De Kenkelaére als Ralph vormen een ongeëvenaard drietal. Van de heeren moet ootf in het bijzonder genoemd worden de heer Brok die me: een zeer goed geluid de klein» rol van Diek P-uttinyblok zong. Mej. Terhoe.en zag ik LU voor de tweede man! optreden. Zij heef. een zeer zuivere en . asngenaine s'.em, maar haar spel laat nog altijd te weuschen over. Daar Rr. Ms. Pinafore fleoh's twee bedrijnen telt, en een Amsterdammer altijd bet bepaalde aan tal uren voor zijn gf ld ineen schouwburg wil zit ten (hij bromt als hei te lang duurt, maar ook als hij te vroeg op straat staat) geeft uien een stukje vooraf, getiteld Bogalrlle, van Her.tor C'éuiienx fn Ernfst Blum, muziek van Off'enbach. Dit stukje viel minder in mijn smask. Ik vond ook dat noch mevr. Budcrman, ijoch mevr. Wester hoven toen ik de voorstelling bijwoonde, met haar gewone opgewektheid spreiden. Kreeft, die ook hierin optrad, was verbazead dwa.is. Pos?art heeft in het laatst der vorige week zijn afseheidsvoorstellis g gegeven. Een aantal kransen werden hem aangebo ieti en de regis seur Hans Meery sj.rak hem op het tooneel tce. De heer Possart schijnt vooreerst sreen pi in te hebben t'rug te komen, naar men verneemt gaat hij in het. voorjaar naar Moskou. Hoewel ik Possart steeds za'. blijven eeren als een nauwgezet kunstenaar,, kan ik het niet be treuren, dut hij voor lanuereu tijd afscheid ge nomen beeft. Komt hij nog eens wat nieuws laten nieii, dan zal hij velen weder even welkom zijn als vroeger. Zijn gewone rollen heeft hij m. i. in Nederlar.d in iederen zin afgespeeld. H<-t gezelschap dat met hem optrad zal ook met Juukerüiais, die nu verwacht wordt, spelen. In de» Salon des Variétés heeft me'> f en paar j da>en een stuk gespeeld, getiteld Birouk f/e j Kroiiat. In Parijs had het succes gehai, hier is het een fnilure gewt-est. Het stuk was m. i. ook berekend op een groot toouetl, waar ve.el soldaten bun generaal konden volge-i, waar in het huis vat) den oud;;n h« er een mooie ar >ote trap aangebracht had kunnen worden als p'aats om den moord te plegen, maar men mort roeien met de riemen, die rnen Ijfeft en nu kon meu iu den Salon niet tegen den srroorn op. Euii-,1! de directie heeft reeds en ander s! uk aangekondigd. Ik wet*sch huur van harte wel slagen. Vooral omdat na de sltriiüg, zij moge dan gedwongen zijn geweest of ni.-t, wel wat voile zalen in flkeii schouwburg ge.wenscht zija. On gelukkig wacht meii daar nog op. llt-t ijs hüuit de gezonde meusthcn uit de schouwbiuyeu. De koöis in sommige zalen bovendien bar; men apiilaudisseert met voetgstfaupel tegen wil en d au k. Ik heb dan ook de vrijheid genomen mijn schouwbu'gbez-.ek tot boveavirmelden te bepetken. FJI. MUZIEK IN DE HOOFDSTAD. Er heewi.'ht op muzikaal gebied geen stilstand, want i a'jwfcüjks zijn de deuren van theaters en concertzalen heropend, of cl-.-, voorstellingen en uit-'oeriiiaeu zijn roet, clubbeU; kracht hervat. Ik heb thans niet minder dan vier uitvoeringen te bespreken en zonder lange inleiding begin ik dadelijk niet de vermcldiu^ van een en ai der. Van het ab;junemeut.-C')i eert iu hei Concert gebouw, waarop Mej. liona Kibeuschütz en de Heer Paul H.iase zich deden hooien, woonde ik de eerste helft bij. Den heer Haai-e kon ik rjkt meer boorcn, doch daar ik veruam dat Lij ui, ;i avond nic-t uned gedisponeerd w;is, is bot uok beier eeue bespiek'iug over dezfn z:i;is:er t" t later uit te sttlieu. Mej Kibcnachüu spei-Ide het E mol c:u.cert van Chopia vooral ttchuisch eu rbythmi ch op voortrtfli'iijke wijze. Bij eene nog zoo jor.ge virtuoze vond ik ecg zeïiieii eene zoo geprunoneeerde rhythmirk. De voordracht kan nog aan warmte winnen, doch dit is> niet onnatuurlijk. Op dien leeftijd is het spel bij virtuozen van bete 'kenis ol' te harts tochtelijk en r.iet. geaeljeveer.1 genoeg, of zeer accii'iint. doeii niet di--p givioeg gevonl,!. Uit alles bie.-k eelitt-r dat. nit-j. Kiber.sc'nü'z eerje zier mu/,ik;.le j;ari;ur i.-, en dus zai deze pianiste, wanneer zij eenmaal den strijd van het leven hteit leereu kennen en den ernst van het luveti heeft ondïii'oiidtn, ook muzikaal dieper gaan. voelen. Van de uitvoering va'i oe ecrsie siuibniie van Beethoven m>-et ik v-'i-l goeds zorgen. De uitVi-ering was bijzonder ;re:^;hevei''ni e» tocit zeer m;!uui'lijk. leier kunsltuaa.' we^-t, dat deze .-4111luijie door di'rttanten als de g-fiiniikkeiiJKste '.vordt beschouw], h-.i van moei-lijkhtvK::! eüHè-, a--. rl ijk.' i:!'!ai:s. Uat alles dus zoo natuurlijk eu gemakkelijk klonk, is eene gro'.>te ver.ji.^.M.'iLe Do beiïek'iriinir vau het pi:i;io-coi<cert was eveneeus voorlKilolijk. De Fransche op°ra gnf den volronden avond Miynon iu het Paleis voor Volksvlijt. Er woei een flinke rioordoosten win'} do:tr de zaal, die zich tot eea orkaau verhit f ais het scherm opgiriir, en wie onder dc-/.e omstandigheden geen medelijden heeft niet de zangeressen en zangers, die iu zomerkleeding ;d zi'iyeu.le en bevriezende huuise gevoelens moeten uitt'J, verklaar ik voor een barbaar. Ik moet bekennen dat deze opvoering tevens haie komische zijde had Het vrouwenkoor trad op, zich duchtig in de h'iüden wrijvend. Philine liet zich een wannen shawl hslen (en zij had gelijk!) ; daarna zaten Wilaeltn Meister en Laërte in de open lucht te dejeuneeren en Rijnwijn te drinken, terwijl in de 2e acte Mignon zich dapder aan een goed nagebootst vuurtje zat te warmen (zij zal dien kouden haard wel verwenscht hebben!) Dit laatste beschouw ik bepaald als eene Tantaluskwelling! Toch kwam er langzamerhand wat leven in de voorstelling. Ik zal maar niet vertellen, dat de voorstelling beneden het middelmatige bleef, dit spreekt vanzelf; evenmin vermeld ik, dat de machinist iedertn keer weinig lust betoonde het scherm op te halen. Zaterdagavond had ik weer mijn plicht te ver vullen in de zaal van het Concertgebouw, w^iar de Maatschappij tot bevordering van Toonkunst weer een afdeeliu;>smuziekfee.-t gaf. Ik vroeg mij zelf af, of de titel van muziekfeest voor alle ge regeld terugkeerende uitvoeringen goed gekozen is. Het is waar dat de tegeriw oor-Jige groote uit voeringen van hetzelfde gehalte zijn als de slechts van tijd tot tijd weêrkeerende muziekfeesten. Bij vroegere muziekfeesten was het echter werkelijtc feest". De burgemeester (n.i. als hij van muziek hield) was eerevoorzitter van de feestc mi missie ; alle kunstminnende Ktadgeriooten staken de vlag gen uit, alle besloten kringen stonden open voor de medewerkenden en muziekfeestmirmaars, eu de dames van het koor die van elders medewerkten werden bij de voornaamste ingezetenen te logee ren gevraagd. Alle kunstliefhebbers verbroederden zich tot het einde van het feest, de zaken ston den dikwijls stil, en voor de kunstenaars zelve was dit tevens (en dit is nog) een aanleiding tot aangenaam samvnzijn en onderlinge kennisma king, evenals dit bij de congressen voor de let terkundigen het geval is. Men zou mij echter terecht kunnen verwijten dat ik te veel aan het woord feest blijf hangen; te meer nu deze uitvoering als zeer goed ge slaagd kan beschouwd worden, en dus leg ik mij maar bij dezen titel neer. liet programma bestond uit: ,.deCaecilien-ode" van Handel, »Furirnscerie" uit Orphcus van Giuck. «Finale" uit Loreley van Mendel*sohn. sEbapsodia" van Brahms en »Chorp>ia»tasie" van Beethoven S'listeu -.varen: de dames: Wilheliny, Hermine Spiesz eu de heer Iloï/ruaiis. Wat het koor aai'gaat, werden de sceue uit Orp/teus, de ll'iapsodie en de Ciiorphantasie het best uitgevoerd, eu wat de sataeusteiliay van bet koor aangaat wart-i. de sopranen en ba^seu het meest te roemen. Tenors zijn uu eenmaal overal schaarsch en de alten hadden, het groote a u tai in aanmerking genomen, veel meer klank ku: nen ontwikkeieu. Het heereiikoor is bijzonder teroeuien in Brahms1 Khapsodie, om de zeer discie.te wijz^ waarop het den altsolo teeundeerde, iu de Lorrlry echter was het mannenkoor vooral in de snelle lïgureu wat onduidelijk. Dr- Ch'rphanta-ie klonk zeer frisch en dus mag ik van de koren veel goeds zeggen. Van de so listen noem ik mej. Herminc rfpiesz lift eerst. Met hartstochtelijke en bezielde voordracht wist zij iedereen in verrukking te brensrei), zoowel in de scène uit Ofjiliüun als ju de Khapsodie. De uitinijeij van smart en wanhoop en haar beroep op de ftuiën waren klassisch schoon, en zelis v.'ist zij met het reeds te vaiik geboorde: Ach ieh habe sie verloren", grooten indruk te maken. Mej. Wilhelrny, die in de Caecilien-nde vrij onvoldoer.de, wa-'., beviel mij in da isii^li;ij veel be ter. Daar zij iu het tiooge register blijkbaar alleen niet krachtsir.cpaüijüg kon zingen, «as de Lunlry dan ook meer geschikt voor hsar. De heer liogman?, die slecatu eene kleine partij had te vervullen wist weer door zijn krachtig hekier orgitxn < u duidelijke dictie den gewonen indruk te inaken. Het orkest van het Concertgebouw is zeer te prijzen ; vooral de zorgvuldige begel'-icling en de lammer falende aandacht van alle leden brengen vee! bij tot het w el-lagen van het geheel. De heer Köntgen had zich blijkbaar ve'-i moeite voor deze uitvoering gegeven eu door zijne echt muzikale opvatting wist hij eeu schoon geheel te verkrijgen. l u ite Chorphauta-ie vervulde de heer Tïntgen tevens de [liaijt.-psrtij. Ondanks het gewaagde var. die oiirlr/rfcruinsr, ril. al spelende koor en orkest te dirigeeren liep dit nunuopr goed \ra.n stapel en de imer Kö^tgei! toonde dit werk gehetl in zich te hebben opgenomen. Ten slotte moet ik nog melding maken van de soiiéo voor kamermuziek, door den heer \V. Ke.s gegeven Het programma v/as zeer interessant, daMT er twee werken luet bluasinstruuieiiteu werden uitgevoerd, benevens het zoo zelden ..'?>?spi-cM'-! strijkkwartet op. loO van Beethoven. De werken voor kamermuziek met blaasir-strumeiuei: \vonien in het hnite'.ilaud ho» langer hoe meer ter uitvoering gek.,zet), vooial nu mea te^euwoordig zoo>eel voonreflclijiie kui-stennars op die instruineüteii bezit. liet sextet van L, Tbuille (een j./ug Du't»clier, naar ik vernam) voor piaiio, lluit, oboe. ciarinet, fagot eu hoorn, werd door de heerei;: Hutscheumijter, D;.brneu, Krüger, Carpentier, Lange eu Breedhofï' c^p ze. r inu/jkalo wijie vertolkt. Het is een ii.w-ressante comjiositi.", die van veel talent olijk geeft. Wel is Brahms wat veel sprekend ingevoerd, doch als stijl is het zeer te roemen. tiet kwartet van Beethoven genoot eene zeer respcctable wedergave. iir moet streng e;i lang geoefend zijn om dit zoo uit te voereu, ais men deduide'ijkiiei liu aanmerkiügnreint ieiude voor'ii.-ieiu viel of) te merken. l)e heeren Ke:-, illadky Meerioo eu iilot-si-l kuiiin-n dm tevreden zijn. M!en noemt dit kwartet dikwijls ondankbaar Dit is echter eene verkeerde uitdrukking. Wordt het werk door de uitvoerders begrepen en naar waarde vertolkt, dau wordt het ook door d<; huur ders begrepen en gewaardeerd. Het octtt van Sch.ubert voor strijkbwintet, clarii.et, hoorn en fagot was een schoon slot. iu dit werk ontwikkelden alle medewerkenden hunne talentvolle hoedanigheden en de heer ICes zij dus met deze eerste goed geslaagde soiiée geluk geweuactit. AN MILLIGEX. AANTEEKENINGEN. SCHILDERKBSBt, ". In Engeland heeft men in den laatste» tjjjt verscheiden schilders, die braaf wat schrijven e»w hun kunst; er zijn er nitstekenden onder, Whistlar had ook zoo prachtig het voorbeeld gegesen. Natuurlijk zijn er critici van professie dio ziek boos maken dat bun werk hun op die manier uit de handen wordt genomen door degenen wien de zaak wel het meest aangaat, en die het dua ook beter doen Tont comme chez nou*. WaltCf Sickert, de talentvolle teekenaar en schilder, spreekt er over ia een inleidend woord tot deu catalogus eener expositie van teekeningeu door den schilder Jameg, dezer dagen te Londen gehouden. Hoe is het, dat reporters en handelaars, pro fessoren en persgroothedrsn straffeloos mogen schrijven over do oude meesters, terwijl elke poging door oen schilder gedaan om uit de klassieken der schilderkunst canons van kritiek af te leiden, dienstig om bij werk van onzen tijd te worden gebruikt, voor eene impertinentie wordt aangezien? Wij schilders brengen ons halve leven door met de oude meesters. Zij zijn heel wat meer in ons» gedachten, dan het ministerie of de oppositie of do laatste operette en we bobben zoo zeer recht om over hen te spreken als iemand ter wereld.'' Te Londen heeft zich een comitégevormd, zich ten doel "tellende eene beweging te creëeren ora door Engeland de beroemde marmer-reliefs ran het Parthnnon aan Griekenland temer te doen geven. Het idee is genereus en artistiek. Lord Elgin liet in het begin dezer eeuw door list en door zijn persoonlijken invloed de fries van het Parthenon rooven, en het zou Engeland pas sen dien diefstal ongedaan te maken. Maar boven dien zijn de friezen thans in het geheel niet t» zien, zooals het zou behooren. nl.'vijftig voet bo ven den grond en in hun milieu en in hun ver band met de architectuur. En het eenige Par thenon staat geschonden. Of het echter met de bekende Engelsche poli tiek zal strooken, zoo iets te doen, staat -te be twijfelen. Het aantal schilderijen van Kemhrandt die in zijn vaderland zijn gebleven, noemt snel af, zestt het Journal de* nrtisten. Er zijn er in Nederland nog n-en-twintig. waarvan er dertien aan musea, roebehooren (dit cijfer is. zoover we kunnen narekenen juist) on acht aan particulieren. Ge durende de zes laatste jaren werden viif werken van Rembrandt naar den vreemde verkocht en drie werden er door Hollanders terug gekocht. Het Journal verzuimt er hij te zeggen, dat man onder de dertien werken van Rembrandt die aan Hollandscbe musea toebehooren, nu juist de allermachtigste werken vindt. De Italiaünsche couranten vermelden, dat er bij een dokter te T'adua. den heer ZntH. een authen tieke Titiaan is ontdekt. Het doek stelt voor den Heiligen Ilieronyrans. Tn Bolgiëis een nieuw tijdschrift voor Kunst, Literatuur en Muziek ongericht, getiteld La Bevue Bel(/e Illustrée. Twee merkwaardige vondsten zijn onlangs in Diiifschlaml gnrlnan. Te Neurenberg heeft- men op den zolder van een ond hnis be«chilr)prde gla zen ontdekt, zorgvuldig ingepakt in napieren af komstig nit liet bfffin dezer eenw. Bevoegde ondhpidkenners beweren dat het fle p-lssrarnon zijn van het onde Monster der twaalf Broeders te Neurenberg geschilderd door de hand van Albrecht Diiver zelf. Pe tweedn vondst geschiedde op Tiet kasteel van Ortondnrf. waar vier prachtige schilderingen nn glas ziin jrevonrlen van de hand van Hnbons. Kenners nit Mnnrhen schatten deze stukken op eene waarde van f 100,000. De Angelus" van Millet. die zooals wij meld den, weer in Frankrijk terug zon komen, moet. waarschijnlijk nog in Amerika blijven Voor zij narrHijk ingesf-heent mag wonlen z'il'nrt de ver zenders aan nitgairirtn rechten oen swi (-(3 beta len hebben vn,n l«,50!) dollars of ?41550. Men moet liet maar weten als men in Amerika schilderijen koopt. G. T. Mus. I-IÜ1ÏPIIRY WARD. Het zou een aardige vraag kunnen zijn, of mevr. Hnrnnhry War l Viet, Tneost t.'huis" is in het prachtige huis in R.nssell-pqiiRre. dat zon eoed bekend is bij het grootste gedeelte van <le letterkundigo wereld en bij niet weinigen der uit gaande" lieden van Londen, of te midden der heiden, op de heuvelen van Snrrey. waarheen zij ijlt om het werk te verrichten, dat haar wer kelijk het nnast aan 't harte ligt. Inderdaad, haar twee tehuizen komen nvereon nier, do twee zijden van haar leven. Het huis in Bloomsbury behoort bij dien gevalden en toch dorren, maatschappelijken cirkel, waarin zij. goliik andere incnsche.n van geest, hnar gezondheid, tijd en talent verkwist, om don philisters genoegen te doen, dio wel zoo goed zijn te erkennen dat menschnn van geest" een aantrekkelijkheid freven aan overi gens onaantrekkelijke partijen. Het nieuwe huis teflaslemere past bij het. kalme leven van denken en studeeren. dat zijn vrucht heeft gedragen, zoowel in haar bewonderenswaardig litterair werk, als in hare tendenz-romans en plannen voor de hervor ming der menscliheid. Hier. in de bevallige wijkplaats, door den smaak van haren echtge noot, kunstcriticus in de Times zon betooverend gemaakt van kleur en teekening, wordt haar werkelijk leven geleefd, haar waar belang