Historisch Archief 1877-1940
AMSTERDAMMEB, WEEKBLAD YOOB NEDERLAND.
Ne. 704
ifcw
ei} tfteit bevond, hij zelf, en de
Mi Mong-Kut koning van Siam.
i;4*t d«ze twee personen oek recht
ideüj en hij dronk op zijne eigene
die van den Siamees. De grap
in den smaak van den Duitschen
verwittigde Marie I dat hij slechts
?kten eerbied had voor zijn
onai_ en dat hij dit büde eerste
4oen zien. De koning der Sedangs
door den vriendelyken kapitein te
bekommandeur van zijne militaire
', hetgeen den Duitscher genoegen deed
ontwapende. -t
ertocht ging zonder ongeval voort, toen
geval volgde, veel ernstiger, en dat
onzen reiziger een volkomen a&derlaag ten
bad. Marie I had aan boord een klein
dat zeer kribbig was. en dikwijls de
kuipassagiers voor biefstuk hield. Onder dezen
zich ook een opmerkelijk Engelschman,
knappe oude heer met deftig gezicht, niet
-spraakzaam, maar innig overtuigd van de
~ ""tkheid van den eenvoudigsten John
ieder menschelijk wezen in de
schepJn»> terwijl de Engelschman een luchtje
op het achterdek. midden in de Roode
de buurt van den Sinaï, sloeg het kleine
keffertje zijn scherpe tandjes in de
g heel flinke kuiten, van den ouden heer.
?«B dezen was verklaarbaar, en zijn
toeMarie L in evenredigheid krachtig,
rich vrij oneerbiedig jegens den ouden
uitliet.
hond heeft mij gebeten!"
! hij vindt uw vleesch goede biefstuk!"
Marie I, altijd genadig.
,Ah! gij houdt mij voor den gek! 't Is gt>ed.
wreken l"
Ensrelschman, na een stuk pleister op
[t gedaan te hebben, zweeg en nam een
lige houding aan. De kapitein kwam
tnsachen beiden om het keffertje in een
W» de kiel te laten opsluiten, en de reis
TOÖrt, terwijl de stoomboot eiken dag hare twee
Engelsche mijlen aflegde.
in tijd later, toen men Singapore naderde,
de ende gebeten Engelschman naar beneden,
den kapitein van den stoomboot, en vroeg
of het schip zich reeds in de Engelsche
bevond. De kapitein antwoordde
beves. Deze aanwijzingen verkregen hebbend,
de oude Engelschman hem. Marie I in zijn
te laten verschijnen. Toen deze gekomen
haalde hij uit zijne portefeuille verschillende
neuse perkamenten, met de wapens van
Majesteit, koningin Victoria, voor den dag,
eeide:
. Ik ben kommandant van de haven van
\ Sfoga'porp, waar gij heen gaat. Ik weet dat deze
? jaijnheer" op Marie I wijzende, op het
oorlogswapens heeft ingescheept. Dat is
de wet, als oorlogscontrabande en ik neem
ia beslag!"
!en kan zich voorstellen welk gezicht Marie I
Men geloofde eerst aan een grap. Maar
$f oude Engelschman, spotlustig lachte zooals
r lm Eugelsehman lachen kan, wanneer hij iemand
goede poets speelt. Men kreeg weldra officieel
ervan. De volgenden dag lag de stoomboot
de reede van Singapore, en terstond kwamen
ij SB Engelsche agenten opdagen, en namen de
gelading van Marie I in beslag. Deze laatste
zich te vergeefs. Hij bood te vergeefs
het keffertje te dooden, dat Engelsche kuiten
willen eten en daardoor de geheele ramp
lOrzaakt had. Niets hielp.
XJeweren, blanke wapens, revolvers, ammunitie,
alles werd door den ouden
havenkapioiiwrikbaar als de rechtvaardigheid zelve,
verklaard. Men moet zeggen dat, hij
operaties door den consul-generaal van
'krijk geholpen werd, die instructies van zijn
?usvernement had ontvangen, om zooveel
mogo^}k' de reis van Marie I te bemoeieüjken.
' Na deze verbeurdverklaring was de operatie
«rislukt. Het koningschap was vervallen, nog
vóór?ifot het bezit van zijne staten had genomen.
-jtóarie I speelde zijn 4 September: hij scheepte
f^ «kh op een zeilscheepje in en verschool zich op
.*&' i*n klein eiland gelegen op vier of vijf dag<)n
dt rarens van Singapore. Benige honderden
inboor'J, togen leefden daar, Marie I deed zich, dank zij
K. l"«e' laatste duizend francs die hij uit de
schip"., breuk gered had, als fetisch" erkennen door de
i fcboörlingen van het kleine eiland, en hij leefde
«T gedurende verscheidene maanden betrekkelijk
C nstig.
"; Deze zonderlinge man, deze dolle avonturier, een
werkelijk virtuoos in brutaliteit, schikte zich even
goed in het gezelschap van deze halfnaakte
wil*den als in het leven dat hij vroeger te Osfende
?en te Blankenberahe leidde, bewonderd door eo:i
"troep on wijzen en zotten, die hem om het best
traeteerden.
De laatste berichten omtrent Marie I zijn nog
-zonderlinger. Een inwoner van Singapore, een
jFranschman, genaamd Villeroi, heeft drie maanden
geleden een zeiler uitgerust, en aangekondigd dat
" 4J Marie I van zijn eiland ging halen om hem
':'? Jiaar zijne staten te voeren. Hij stelde zeide bij,
.? »1 X)116 vermogen en hulpmiddelen tot zijn
bn,\ schikking. Villeroi vertrok inderdaad. Benige dagen
..'.; daarna kwam zijn zeiler zonder hem terug, en
i . inen kon niet te weten komen, wat er met iem
gebeurd is. Sedert hoorde men nog dat Marie I
gijn eiland en zijn fetisch"-rol in den steek had
gelaten en vertrokken was, men wist niet
waarbeen. Niemand te Singapore wist het nog bij
het vertrek van de laatste mail. Het gerucht liep
\ dat hij incognito, dwars door het kompkrijk Siam,
laar zijn fantastisch koninkrijk op weg was.
VOOR DAMES.
Mctd. camier. Victoria en Gunnen
Sylva. Fantasieën in zijde. i/ew
kun. Dames in effecten".
9
* Jules Simon vertelt in den Temps eene
herinig aan Mad. Récamier, de beroemde
schoonI en tevens de geestigste en bemicnelijkate
gastvrouw van baar dagen. De- anecdote is hem
door den schilder Couderc verteld.
Mad. Eécamier had een tijdlang voor een virtuose
op de harp doorgegaan. De harp, thans niet in
tel, was in het begin dezer eeuw het meest ge
liefde instrument Het gaf ook de gelegenheid
om mooie armen te doen zien, en Mad. Kécamier's
armen waren de mooiste ter wereld.
Sedert jaren echter had zij de muziek opge
geven. Een der habitués van haren salon wilde
Haar nog gaarne eens hooren ; hij sprak er met
anderen over. Men maakte een kleine samenzwe
ring; de godin des huizes (stijl van dien tijd)
wet d van alle kanten met smeekgebeden bestormd ;
zij weigerde. Nu stelde men het groote middel
in het werk: Chateaubriand moest het vragen.
Hij verwaardigde zich, met hoogsteigen lippen te
zeggen: Mevrouw, wij verzoeken het u." Nu kon
zij niet meer weigeren.
' Nu, daar gij het wilt, zult gij mij hooren, maar
gij zult. mij niet zien. Op mijn leeftijd vertoont
men zich niet meer. Ik zal tusschen u en mij
een gordijn hangen, en gij moet mij uw woord
geven, dat gij niet zult kijken terwijl ik speel."
Er werd een dag bepaald; het gezelschap was
voltallig; een tapijtbehangsel verborg een der hoe
ken van de zaal. Twee bedienden plaatsten de
harp en de estrade, trokken het gordijn dicht, en
bleven aan de beide hoeken staan om desnoods
onbescheideuen te weren. Men hoorde Mad. R
camier binnengaan, den stoel neerzetten, hare
armbanden afdoen. Zijt gij gereed, mijnheereu ?"
Men applaudisseerde en de muziek begon.
Het was onder het geheelo auditorium n ver
bazing. Het was niet eene virtuose van de groote
wereld die men hoorde, maar een echte virtuose,
wier ziel trilde in de snaren, wier handen, vlug
en krachtig, het instrument beheerschten, dio de
moeielijkbeden spelende overwon, en wier spel
zoozeer aan dat van den grootsten harpist, Godefroy,
deed denken, dat men zeide: Niemand kan zoo
spelen, dan hij of zij."
Mad. Récamier kwam even door het gordijn
kijken om het applaus te genieten; maar men
riep zoo aanhoudend : bis! dat zij wei weer moest
beginnen. Nu," zeide zij, wilt j*e nog eens het
zelfde stuk? Of iets anders?" Men wilde alles;
zij beloofde alles, speelde alles en bracht de ver
rukking ten top. De rest van den avond werd met
felicitatiën doorgebracht; Chateaubriand zelf, die
geen verstand had van muziek, zeide: Mevrouw,
ge hebt nog nooit zoo goed gespeeld."
De schilder Couderc vertrok bijna terstond na
het concert, omdat hij eene vergadering had. De
woning van Mad. Récamier had een groote trap
en een escalier de service, die beneden bij elkaar
kwamen. Terwijl Couderc in de vestibule ziju mantel
omsloeg, werd de dïur van de andere trap ge
opend, en er kwam een man met et'iie harp uit.
Onmiddellijk op dezen volgde een ander, die zoodra
hij Couderc zag, den slip van zijn mantel over
zijn gezicht sloeg. Maar Couderc had hem herkend.
Hoe gaat het, beste Godefroy?" zeide hij.?Geef
me uw eerewourd," zeide Godefroy, dat go ons
geheim zult bewaren."
En Couderc bewaarde het nog jarenlang nadat
Mad llécamier, Chateaubriand en de meeste hunner
vrienden gestorven waren.
*
* *
In do North American Reciew geeft de portret
schilder Healy aardige herinneringen van de ge
kroonde hoofden, die hij, in zijn bloeitijd (1810
IbtiO), heeft gecoatorfeit. Van Louis-Philippe, van
Pius IX, heeft bij heel curieuse souvenirs; over
koningin Victoria is hij zoer slecht tevreden.
Hij had, ofschoon van goede aanbevelingsbrie
ven van den Franschea koning voorzien, slechts
met zeer veel moeite verlof gekregen om in de
galerijen van Windsor oenige portretten, die- voor
Versailles bestemd waren, na to schilderen.
Op zekeren dag" vertelt bij, toen ik bot
portret van Lord Bathur.->t copieëcde, kwaiuon de
koningin en piins Alhert de z.ial binnen, en bioven
achter mijn ezel staau. Ilaro Majesteit verlangde
eonige inlichtingen te hebben omtrent do
iustructiën, die koning Louis l'hilippo mij had gegeven,
en keerde zich daartoe tot baron gemaal mot
de woorden: Vraig mijnheer ileaiy of.." en de
prins herbaalde toen woord voor woord do vraag,
alsof hij uit een vreemde taal vertolkte.
Na dit zonderling onderhoud zoïuo do koningin,
na do copio bekeken te hebben: liet gelijkt
volkomen goed." Toon vertrok zij met een bijna
oninerkbaren hoofdknik.
Ik moet bekennen dat al mijn Amerikaanse!!
bloed in mijne aderen kookte bij «loze behande
ling; de koningin kon het in mijn oogon wol
lezen."
Over de koningin van Roemenie, Carmen Sylva,
is Healy beter tevreden; hij hooft oenige maanden
te Boekarest in hare aangor.amo'on geestige inti
miteit doorgebracht. Hij koude haar roods van
vroeger; toon zij nog enkel Carmen Sylva en
prinses van Ilohciizulicrii was, bad hij baar to
Rome ontmoet.
Oiülor het praten", vertelt Ilealy, vroeg do
prinses mij allerlei, over mijn vrouw en mij u ge
zin. Nu is het ee-ne zwakheid vau mij, dat, ik gaarne
van mijn vrouw en mijn kinderen vertel. Ik liad
toen juist mijn eersten kleinzoon gekrogon en v, as
vol berichten over du; gebeurtenis. De |n'inso-,
vroeg or voortdurend nitur, en eens zeide ik z\;
scheen het uit to lokken dat, als/.ij haar schil
der de eer wilde aandoen, eens bij hum te komen
eten, ik haar mijn geiiocle gezin zou voorstellen.
Wol hoel giiarno zal ik eens bij u komen eten,
mijnheer lle;ily", zeide zij, het ZLL[ mij oen wer
kelijk feest zijn."
Zij kwam en hst scheen haar niet to berouwen:
bot gebcolo geiuis aan ceremonieel scheen haar
vermakelijk, on Let genoegen, dat haar bezofi-k
aan ieder van ons deed, trol' haar.
Alleen vrees ik, dat httt voor hare eeredame
een zware dag was. Do prinses was zoo uitbundig
en familiaar in hare bewondering voor do muziek
van een Fransen componist pensiouiiruro vau
i'o Vilia Medicis en wij waren zoo levendig
in hot besproken en beoordoeion van de schoon
heid der Amerikaar.sche vrouwen, dat de eer
waardige eeredame zich over heel wat zonden
tegen de etiquette heeft te beklagen gehad."
Healy schilderde ook Pius IX, dien hij bemin
nelijk en geestig vond. Eens, toen er gesproken werd
over een afvallig monnik, die getrouwd was, zeide de
Paus, ondeugend en niet galant: De ongelukkige!
Hij lieeit zelf zijn straf gekozen!"
* *
Eeingen tijd geleden maakten wij' molding van
do zeven groote decoratietapijten, half geschil
derd, half geborduurd, waarmede Mevr. Henriette
Mankiewics, de vrouw van den Servischeu
consulger.eraal te Dresden, op de tentoonstelling te
Parijs zooveel succes gehad heeft. Zij ziju nu te
Berlijn tentoongesteld, in den Verein Scrliner
Kiinatler, en do Berlijnsche bladen wekken zoo
wel beeren hls dames op, om deze merkwaardige
stukken te gaan bekijken Men zoekt er een naam
voor, omdat het een nieuw kanstgenre is; de
Parijzenaare zeiden jjattneaux, men wil nu spreken
van velden," vlakken," Sully Prudhomme noemde
ze: fantaisii'S en soit,."
Wij befcpiaken de zoven groote stukken reeds;
de grond is aquarel op zijdon weefsel, terwijl al
wat moot schitteren, bloemen, bladen, do
lichtBpieg'jling op het watiT, in fijn genuanceerde
filosofie er op aangebracht is. De weelderige
fantastische klcurenkeus doet Mevr. Maulduwics
als Jtcilingo van Makartkennen; het Loitmotiv"
in alle zeven do stukken is hot water, in verbin
ding met Umdschap eu architectuur.
De zeven onderwerpen zijn: Zee", Meer",
Baai", Vijver", Waterval", Boek" eu Bron".
Het. eerste verbeeldt een stuk strand en de bran
ding der licht bewogen zee. Het schuim der gol
ven wordt weergegeven door strepen van kroezige
vlokken witte zijde/ gelijk de schilders dat wel
doen door diklic plekken witte verf; overigens is
het geheele groote vlak der zee geschilderd. Krach
tig als contrast komt op den achtergrond een op
hot strand gcloopen v/rak, met aan flarden ge
scheurde bruine zeilen uit. Dit is alles borduur
sel; do donkere on blinkende lichttinten der zijde
geven oen zeer decoratieve, een weinig overdreven
friscbhoid aan het tableau.
In bot tweede stuk, de Bron", vervullen
ineengekronkelde takken, bladeren en bloemen, waarop
zich vlinders wiegen, do hoofdrol Dit is ook hot
geval liiet de Baai", waar een diep vergezicht
van water omzoomd wordt door struikgewas en
hoog riet; de iicbtspiegeling op het water is hier
zeor fraai weergegeven door lange dwarsstrepen
over bot weefsel, van witte glinsterende zijde in
verschillende nuances; terwijl do warme bruine
toon der stengels en bladeren hier niets onrustig
bor.tü, maar een gedekte kieureiiharmonio van
donkere tii.iou vertoont.
Mevrouw Mankiewicz heeft, zeer verstandig, om
het decoiT.tifvo in eero te houden, de bladvormen
j niet te realistisch genomen; alles is licht
gesiylij seir.l,Waardoor hot geheel iots fantastisch verkrijgt.
j Dit komt ook in do Beek" heel goed uit, waar;
tögon een hoo^wi boo.'ustaui, voor oen rots, oen
Madonuabedd oprijt-t. terwijl mooi slank riet do over
zij do vult.
Do Vijver" is zeer uitgewerkt en zeer schilder
achtig ; door do opening van een portaal, waarop
twee pauwen hun schitterende' veeren uitspreiden,
valt kot oo-:.; op de zonderlinge vormen van don
Dros'lener slottoren. In den Waterval" hoeft do
schilderkunst cm grootcr aandeel, maar de
reusj achtigc boomstam onder don waterval, mfct do
vogels Oübet schuim van don onderstel! val, is
alles van zijde, liet, Meer" maakt het aller
meeste effect : do glanzige zijde heeft hier ver
wonderlijk fraai don zilveren maneschijn op do
deimehtaiiiriH-n en do lichte spiegeling van liet
bleeke licht op bot wal er weergegeven.
Mevrouw Mankiuwics houiD mot doze stukken
een dubbel sua;-..s : als schilderes, daar alles baro
eigen compoMtie h on als handworkstor, om de
volharding on k:üisfvaardigheid waarmede het
j kleinste onderdeel is afgewerkt.
i .. :i4 .
j Do rechtbank to Gotha zal eene belangwek
kende vratig U' bfeiis.^en bobben, namelijk of een
man hel ais hel-'cdigond kan beschouwen, wan
neer een u vrouw hem togen ziju zin oen kik geeft.
Do (j!ia-.'s!.io is to bét'do gebracht door een eer
zaam bur.-.or van (i of hu, aan wien uene Imi
'uVjnili'ouw in eene. bierkneip, zonder dut hij het
vroeg of weiiM'hf.e, cenc kus ue^ovon heefc. De
eerzame bnrgor v,t',i\l als men liet verhaal gu'ooven
rr.aü. do/o !i;:i:ii;,-.-,;iitio oudergaan ucl.-b.iüzonder
or u-:.-eu tu pro:o:-iüuru:!. wanneer niet zijne vrouw,
aan w!u IMI,;.O U^guu Let yev.ii haddon
ovorgebra/.:;}r, he:u oeno hotuge scène h;id go.iiaakt.
Op aamlriiigon \:m zijn vvctierheift hoeft de man
l'-ger; do ai to luidruchtig vriendelijke
Biermumsoii eono uaiikhicht i::ged;e!u:, on do rechtba.uk
moet l/oUib.'-.en.
* *
In Amoril.a, zijn reed» vele vrouwen advokaat
of dokter: tor. uu:? toe w-ircn ze nog geon make
laars in effecten 011 kwamuii niet op do beurs.
Mev!'!,:iv,- do weduvio l'ollard, wier man door zijne
(ioM'h; ;denis vitu (ie cmi'.Vderatie der Zuidflijk-.'u
bekend war, heeft nu in V>'alUli'O'-'t', oen
v.'i^.-ylkun\ toor '.L'.V'peni!; y,;j wil vooral vrouwen tot klanten,
i i:i:iar vvij^r ook geou heorou af. V.rol bobben
j vroi\i.'.or vrGU'.vevi ,<_e;)rf bi;i rd <i;m do beurs zaken
to d'»'ü, in;'.!1.!1 do .v.oesto iiolibtüer haar gold en
lint vau dog'. :,o:; aio ha,:ir vorti'ir.iwdei;, bij
ver!.-\ K:\ri men in a:le
:;Ii:ïs on wi.s.seiaars,
Lic (ie .'l ".,nn:'.'.t tr-in l'-ji:: -^:i'i' vilüBiduI ziju
nog oen ji/inr ;).;:j:ec-i,,;cn n.i:: !i: huicn.
kou hij aa;i het wori: kum:";. !'X;i j^ngc
koniiigst:J!.'or ontsiiaplf: uit !;«r b'jcsti iisn.'.l, on Je gi'iioelo
icn.aiid i ii p mij a..n, do?r do kier va,n oen
C'ion go.opoi.il n\.::m, en zoiiio, .Uiistoroiid, zékor
uit vrees dat de tij^C" i:e:n Louron zou:
Hij is dusr'.''
llij we;':; op oi n ?i;iv.(l:':rij, waarvan de
donrcpen! stond er. viuirvan .er, Ikiiiic-iis;-'! door hot
\erblindo::d 'ielit v-.ui do .-.U'aat oen at'ttrond van
.luisternis schoei;. lic stjrt'c or i::. Korst zag ik niols.
Allüz\vart. Maa.r iLii duurde goor. tion secoiulen.
' Ik raakte spoedig aaa do duisternis gewend, en
daar zag ik, in een hoek, neergehurkt, gereed om
zijn sprong te wagen, met den muil half open en
kwijlend, met gloeiend oog, den vluchteling. Nog
n seconde, eu hij sprong, hij had mij gegrepen,
mij verscheurd.
Ik moest dus de eerste zijn. Ik sprong. Wat
een gebrul, een woede, een schuimbekken! Die
worsteling in het halfdonker, ik hijgend, hij dol,
duurde niet lang. Als dat anders gebeurd was,
was ik verloren geweest. Ik greep hem met mijn
beide handen, die sterk en breed zijn, bij het vel
van den rug; ik nam hem op mijn lendenen, en
onder die enorme vracht stapte ik, zonder strui
kelen, zonder bezwijken, met vasten, gelijken stap,
naar de menagerie."
Toch verdiende Bidel met deze daad nog geen
e!,;on menagerie. Eerst later kocht hij van zijn,
bespaarde penningen wat beesten, en besloot te
trouwen. De heldin van zijn droomen was Marie,
de dochter van zijn eersten baas, bij wien hij
aboyew was geweest. Hare levendigheid had hem
de onbeweeglijkheid dor wassen poppon verzoet.
De aanstaande schoonvader, bij wien hij zijn
aanzoek deed, had er niet veel tegen, nu Bidel
ook circuseigenaar was. Alleen verontrustte het
hem, dat in den laatsten tijd eene Kngelsche
dame alle voorstellingen bijwoonde. Bidel ver
klaarde haar niet van nabij te kennen ; de schoon
vader ging toen op informaties uit en wendde
zich ten slotte tot de Engelsche dame zelve.
Zij begon te lachen.
Wees gerust mijnheer; ik ben weduwe en
zoek verstrooiing. Als ik zoo geregeld meereiSj
dan is dat alleen omdat ik er bij wil ziju, wan
neer mijnheer'' op Bidel wijzend wordt
opgegeten."
Bidol zelf werd niet opgegeten, maar de onge
lukken bleven niet uit. Te Avignon waagde zijn
beer een aanval op zijn bison, verslond den bult
dien deze op zijn rug droeg, en veranderde hem
in een gewoon rund. Te La Seyne, bij Toulon,
stierf zijn groote krokodil, de parel van zijne
menagorie. De voorstelling was tegen den volg-enden
dag aangekondigd. Er moest iets op verzonnen
worden. Ik wist dat er in de stad een barbier
woonde, die ook beesten kon opzetten. Ik ging
hem opzoeken en vertelde kern het ongeluk. Kon
hij er iets aan doen, eu mijn krokodil opzetten ?
De barbier nam net werk aan. Hij werkte den.
heelen nacht door, prikte zich in don vinger, en
uit vrees voor bloedvergiftiging, zette men dien
onmiddellijk af."
Don voigenden dag hoordo men Bidöl als volgt
tot do menigte spreken, terwijl hij een jonger
krokodiiletje liet zien, dat leefde :
O, hetgoen gij hier gezien bobt, is nog niets!
Als deze groote niet sliep, als hij voor uwe oogen
zijn reusachtige vormen ontwikkelde, zoudt gij
beven van schrik; als hij zijn vreeselijken staart
zwaaide, zou de tent wel instorten; als hij zijn
ruige kaken, met tanden bezet, opensperde....
Maar toch, als u er op gesteld zijt, hoe gevaarlijk
zulk een plotseling wekken ook is, zal ik hern wak
ker maken!..."
Neon, neen !" antwoordde het publiek, neen!
maak hem niet wakker !"
Gelukkig!
Naar Fic/aro mededeelt, is de markies de
Breteuil, afgevaardigde van het departement der
Basses-Pyrenées, verloofd niet eene
mil!ioenen-erfgenamo van de Arnerikaansche kolonie, miss Garner.
Het blad brengt bij deze gelegenheid hot tra
gisch geval in herinnering, waardoor twaalf jaar
geleden de ouders dor bruid getroffen werden.
Mr. Will Garner bevond zich met zijne vrouw en
oen aantal gasten in de kajuit van zijn
pleizierjacht, dat in ds haven van New-York lag. Men
zou een tochtje in zee gaan maken; de gasten
stonden juist van het déjeuner op; de bemanning
heesch de zeilen, terwijl hot anker nog in den
grond stak. Plotseling verhief zich een van de
tornado's waarvoor do baai bekend is ; hot lichte
schip word het onderste boven gekoerd, en de
hoor en mevrouw Garner met al hunne gaston
vonden in de kajuit don dood. De drio dochters
erfden 40 rnillioen dollars.
Te Toulon word dezer dagen Mcyorboer's
Eloilc du Nord opgevoerd, en het publiek maakte
van de gelegenheid gebruik om es;ie stormachtige
demonstratie te houden, toon de Russische vlag
op bet tooneel kwam. Later vernam men, dat. de
directeur der 'opera, geen Russische vlag bij de
hand bobbei.de, een Duitsche adelaars v lag op het
toonccl had gebracht, en de luide
applaudissementcn en huhlobotuigingen dus aan do^o ten
dool gevallen ware u.
Reclames
40 cents per regel.
Spuciale inlichting voor Schoenen naar
msat, in gips afdruksel voor gevoelige,
piin'ijke, gebrrikkiga voer.ea. kn ribbels,
etc etc. AJiTGJM HUF J r.,
Dr. JAEUEitV Orl','. Norm. Wolarükelea,
K. F aïSGHL£-3E;ï3,:R,
c;:ïgc sp
.
oxs artikelen i>: Ts
'<ïtiwoelen, (jioiuleu
Zlivonyorkeii
en Horloges*
KaivctraatNo.i
Groot»
sortering'.
Billijke Prijzen.
Kuiistzaal Pictura",
Tentoonstelling eoner fi-aiïo collectie
te t> SS, iWi fratnn Ct SB 1,351 **, f& a B-18» pÜL ih*4 «ï*.l «5 &B 'PT lij t?
MODERNE SCi!iLD33&Ij£ili
PSEYSE & Cc.,
opvolgers van
VAN PAPPELhNDAM & SCHOUTEN.