No. 710 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. Brok onder elkaar. Kreeft en Kelly zijn als al tijd; alleen hun aankomst op het vat is reeds allerverraakelijkst, als zij hunne zakken gevuld vinden met allerlei zeedieren, tot een haring toe, als zelfs Kelly een angstkreet slaakt omdat hij een kreeft" op zyn rug vindt. Fr. THERMIDOR. Het nieuwe drama van. SAEDOU. De Comédie Franchise heeft het lang voorbe reide en aangekondigde drama van Sardou, T/termidor, opgevoerd, maar niet lang. Zaterdag had de prem ere plaats, het stuk was door de cenuur, door den minister van onderwijs Bourgeois, door den president Carnot goedgekeurd, bij de tweede opvoering maakten de lieden der radicale Justice en Lissagaray, de oud comrnune-rnan, met eenige vrienden zooveel geweld, dat de regeeriug het noodig vond, de opvoeringen te doen staken. Het stuk is namelijk republikeirisch genoeg, maar tegen de gruwelen van het schrikbewind, tegen Robespierre en het bloedig comitédu Salutpublic heeft Sardou de stem der slachtoffers doen opgaan, en dit is den oud-communemaunen niet naar den zin. De schade is voor het Théatre Francais aanzienlijk; er zijn groote kosten gemaakt voor het monteeren, en er was reeds voor 150,000 irancs plaatsen genomen. Het stuk zelf heeft niet zulke buitengewone eigenschappen, noch ten goede, noch ten kwade. Het heeft zeer dramatische oogenblikken en toe standen, zooals bv. la Toscu, maar van karakterteekening is ook hier geen sprake. Het is 9 Thermidor an II (27 Juli 17!) 4) de dag waarop Robespierre zou vallen. Als de gordijn opgaat, is de dag nog nauwelijks aangebroken; de wal langs de Seine baadt in het ochtendlicht, de huizen zijn rose getint, de hemel is helder blauw, de boomen huiveren in de ochtendkoelte. Twee visschers komen, in een bootje ; zij hebben iets in eene mand verborgen, dat zij blijkbaar heimelijk in het water willen werpen. De een is de acteur Labussière. Als zij een derden zien aan komen verbergen zij de mand even, tot Labussière zyn vriend Martial Hugon herkent, officier bij het republikeinsche leger. Labussière is, ondanks zijn afschuw van het Schrikbewind, secretaris van het comitédu salut public geworden, en maakt van die positie gebruik, om een aantal dossiers van beschuldigden tot pap te wrijven en te doen verdwijnen. Zoo heeft hij een veertigtal beschuldigden het leven gered. onder anderen den dichter Florian, velen acteurs van de comédie Franc,aise, Mevr. Buil'on en andere bekende namen. Hetgeen hij in de mand verborg waren acht dossiers, die hij nu in liet water heeft geworpen. Hij weet dat hij er zijn hoofd bij op het spel zet. Martial is ook zoo vroeg op het pad met een bepaald doel. Op een vroegere reis naar Parijs heeft hij zijn meisje, Fahienne Lcconlteux, nadat het Ursulinenklüoster, waar zij woonde, te Conipiègno, verbrand was, bij een oude niciil in huis gebracht. Hij is nu teruggekomen, de oude nicht is dood, Fabienne verdwenen. Hij heeft gisteren gemeend haar op een waschvlot in de Seine te zien, maar heeft haar niet kunnen naderen; nu zullen straks wellicht de waselurouwen komen, en hij wil zich overtuigen. De beide vrienden gaan dan praten en een vrij lange historische uiteenzetting houden. Men begint Robespierre en het Schrikbewind moede te worden, maar nog steeds heerecht het. Terwijl zij praten, worden zij gestoord door een opstootje dat onder de waschvrouwen ontstaan is. Doze willen, door een woest wijf aangehitst, oen sus pect" jong meisje verdrinken. Het is Fabienne; Aan haar handen herkent mtn do aristocrate, zy draagt een kruisje ora den hals, en juicht niet bij de executies; Martial schiet toe, maar zou haar niet het leven redden, als niet Labus sière zijn kaart als lid van het comitéliet zien. Het tweede tooneel speelt in een burgergezin in de rue Antoine, bij brave lieden, revolutionairen uit vrees, maar vrienden van Martial. Labussière is er en heeft er Fabienne gebracht. Zij was op het vlot, omdat zij met eenige Ursulincn in een huis verscholen is, en het linnen der zusters ging wasschen. Men bespreekt de omstandigheden, en als Fabienne den naam van Héron hoort, chef der politie, doelt zij mede dat deze, haar spre kende, haar schandelijk behandeld heelt; zij heeft hein echter, omdat hij dronken was, kunnen omverwerpen en ontvluchten, maar Héron heeft nu nasporingen laten doen naar eene Fahienne Lecoulteux en haar beschuldigd van een moord aanslag op zijn persoon. Fabienne moet ilau vluchten; Martial biedt haar zijne hulp aan. maar zij -weigert. Zij kan niet met hem vluchten, want. terwijl hij zoolang wegbleef, heeft zij bij de nonnen haar gelofte afgelegd; zij is de bruid des Heeren. Volgt een mooie scène waarin Martial aan Fabienne vol hartstocht uitlegt, dat zij zich niet aan God kon wijden, omdat zij hem toebe hoorde. Zij geeft toe en zal met hem vluchten. Maar een volkshoop komt voorbij, men hoort de Carmagnole zingen, en ook het Sulce lïc//iiia Het zijn de Ursulinen, die men naar de gevangenis leidt. Za! zij dan laf haren God verzaken, en vluchten'? Fabionne geeft zichzelve aan en wordt weggeleid. Deze scène was zeer indrukwekkend; door mise-cn-scène en allerlei kleinigheden had men het tragische der tijden, het dreigende van de volkswoede, uitmuntend voelbaar gemaakt, zooilat Fabienne's offer en strijd in hun volle waarde aan het licht kwamen. De derde acto speelt in het bureau van La bussière, op de Tnilerieën. Ook hierin is een. zeer grootsche scène, misschien wat lang en wat wreed. Martial verneemt Fabienne's arrestafie en de zekerheid van veroordccling, en is wanhopig. Hij en Labussière bladeren in de dossiers. Kr zijn meer namen Lecoulteux. Als men den dossier van een van deze opzond, was er uitstel voor Fabienne. en wie weet V In eenige dagen kon er verandering komen, wie dan nog leefde was wel licht behouden. (.'oquelin speelde Labussière en Marais, Martial Het tooneel waarin do twee mannen langzamerhand tot de gedachte komen. haar uitspreken, do d ssiors nagaan, strijden, tegen de verzoeking en eindelijk deze over «'innen, is een meesterstuk vau Sardou en van de beide acteurs. Het is de groote scène van het werk. Als zij het offer gebracht hebben, komt er schijnbaar uitredding. Robespierre is gevallen. Maar het tribunal révolutionnaire heeft besloten, zonder verhoor, zonder dossier, nog eenige karren veroordeelden te laten guillotineeren, drie en veertig stuks; Fabienne is bij deze bezending. De vierde acte speelt op de binnenplaats der Conciergerie, en alles is er met historische juistheid aangebracht. De beul Samson is er; de kapper knipt den veroordeelden de haren af en is blij om den goeden voorraad, want hij verkoopt ze bij het pond. De beide mannen beproeven nog tevergeefs, Fabienne het leven te redden; Lahussièro geett als reden tot uitstel op, dat zij moeder zal worden, maar Fabienne wijst met verontwaardiging dit voorwendsel at', en treedt op de kar, terwijl Martial door een gendarme a bout portant wordt dood geschoten. Dit laatste bedrijf maakte, ondanks al de kracht der mise-en-scène, weinig effect; de tweede en derde acten hadden de aandoening uitgeput. Daarenboven wijst Albert Wolft'er op. dat het grooto decor der Gonciergerie, waarin men zich iu de historie zulke grootsche namen, hetzij van Frankrijks edelsten o l' van de mannen der revolutie zelve herinnert, te beduidend was om als omgeving te dienen voor den dood van eenvoudige lieden als Fabienne en Martial; dit is zeker juist gezien. Jules Leinaitre schrijft het gering effect van de laatste acte daaraan toe, dat men Fabienne niet sympathiek meer is ; na haar eerste verzaken van hare gelofte in de tweede acte, had zij de tricoteusex op den muur van het gevangonisplein raden het haar zelf aan, door een geringe leugen zichzelve en Martial het leven kunnen redden. Men vindt haar dan wat al te streng. Het drama heeft intusschen, zooal geen eigenlijk succes voor de comédie-Franchise,?omdat het meer tooneelrollen dan karakterstudien waren, die men bijwoonde, toch een groot succes gehad. De directeur Glaretie en de schrijver Sardou, hadden om strijd voor echtheid en realisme in de accessoires gezorgd; de voiksmenigten waren a la Meinii.gen geregeld en speelden met intelligentie mee; de drie acteurs, Mme. Ijartet, Coijiiolin en Marais waren zoo volmaakt ali men van hou ver wachten kon. Dit alles is nu waarschijnlijk voor niet geweest. MUZIEK IN DE HOOFDSTAD. In mijn vorig artikel beloofde ik een vertlag vau do do Stomme van l'ortici" die voor de eerste maal bij de Xed. Opera werd opgevoerd. Wij leven tegenwoordig in een rustige1!! tijd en dus heeft het publiek au paradis" wel bij iedcren kreet va:i vrijheid eeu ver;>,u.Md leven geinaikt, doch de politieke demonstraties, die deze opera in tijd van gisting heett uitgelokt, zijn natuurlijk en gelaklüg aclitcrwi'ge geblovo. Dat de/e opera nog steeds groote aantrekkings kracht bezit bewijst het talrijke bezoek, ia do periode vau malaise waaronder alie theater* ge leden hebben. Ho annonce;; vermelden ook (/root succes" en thans bij de nieir.vu aankondiging Overgroot succes'' en wie weet weik .succes er in de volgende week zal komen! Deze opera was, wat de hoiit'dpartijen betreft, in zeer goede handen, .\li-j. vau /anten speelt de Fenelia op zeer artistieke wijze. Men had deze rol aan geen betere bij dit gezelschap kun nen opdragen. Haar spel was vol uitdrukking en zij gaf' in gebaren zeer juist weer hetgeen zij, als zij niet stom was geweest, had moeten zingen. Natuurlijk heeft een geheel verhaal in gebaren eigenaardige inoeiciijkheden en veel van wat Fenella verhaalt dat haar overkomen is, zon zonder teksfbockjo niet al te begrijpelijk geweest zijn. Over de juistheid van hare gebaren echter (nu ik eenmaal de geschiedenis wist) heb ik mij verbaasd en zij wist steeds afwisseling in baar spel te brengen. De -ie act o spande m. ;. de kroon. De heeren Pauwels en Aibcrs moot i'c zeer prijzen. Wel leed eersigenooirde min oi :>icer aan hceschhoii!. doch beiden hadden zeer veel werk van hunne rullen gemaakt en reed., d.ideüjk bij het eerste duet wi.-to-n xij vee! i'.e.irok te maken. Dit duet moest gebi.-seerd worden. Jk heb mij sinds het begin van mijn optreden als verslaggever tegen het i;is-,oeren vo.u enkele nummers in eene opera of oni;ori-r,!i werk v r/of, en beu natuurlijk niet vaii opinie vcnudcni. Do zangers behooren er dus hot imhiuk a.t.i to g1:wenncn, dat iedere acte een geheel vormt, dat niet mag afgebroken vvor.lep. l:i vele Duir.sclie theaters i-; zelfs her terugroe pen bij open doek verboden en toen IK ie iiayreutli was. om l'arsifal te hooren, had Wagner uitdruk kelijk verzocht niet te applaudisseorun vuur de geheele opera uit. v/as. Hoc het ook zij, het bi-n^crcn is in ieder geval niet te verdedigen. Mej. iü'léheeft roed.s goede vaardigheid a'* ooloratuurzangeres verkifigei:. Zij is echter te wei nig dramatisch en daardoor schiet zij bij oei! cul minatiepunt altijd te kort, zooals in de ensemble.* van de ie en 4o acte. De heer De Beer was i:i de rol van A!for:so (en dat doet zijn hari eer aa») te braaf vuur zuil; een loszïnnig heer. Zijn;! wijze \,in zinden en on voldoende ontwikkeling al.-: zanger maken hem vooralsnog voor belangrijke partijen ongeschikt. In de klank van hei i;our komt werkelijk ver betering, doch het orkest ga.u hi laas n.erkbaar achteruit en. ik vrees dat, ais hierin niet spoedig verbetering komt, dit \vc-er /.ai gaan klinken zooals indertijd het geval was. (>,cii de kapel van het 7e regiment in de opera med.ewrrkte. Ik geloot' dat liet in Let werkelijk belang van de Xed. Opera is. de,;e feiten niet te verzwijgen. Waren de krachten onvoldoende, dan zou bet nutteloos zijn; doch ik b-en overtuigd dar er met dit orkest heel waf beter-- te verkrijgen is. zooals ik ook in mijn V'.T.-:.T._'over I.U'KIH ': heb a:i::g"!.oond. Nu die voorstellingen het.i' liet or.;c--t weinig goeds meer gegeven. Ik heb een zeer gunstigen indruk van het onder wijs op deze inrichting gekregen. De voortreffelijke onderwijskrachten, die aan deze school verbonden zn'n, waarborgen dit trouwens. Het is dus niet mijn plan een kritiek van deze uitvoering te geven, doch alleen te vermelden dat vele leerlingen blijk gaven van een talent dat op een degelijke wijze door hunne onderwijzers wordt ontwikkeld. Het is dus vooral aan de leer aren dat ik hulde moet brengen, die onder de hoofdleiding van den heer Frans Coenen getoond hebben met groote zorg en ernst de aan hen toevertrouwde leerlingen in het schoone van de kunst te willen opleiden. Mot deze gegevens acht ik dan ook den \oortdurenden bloei van deze Muziekschool gewaarborgd. Dinsdagmiddag gaf mevrouw Gror.eman uit Gro ningen een invitatieconcert, waarop verschillende kwartetten a capella werden uitgevoerd, o. a. van de Italiaansche meesters uit het begin van de 17e eeuw Mevrouw Groneman is te Groningen als zangonderwijzeres gevestigd en heelt zich daar als ta lentvolle altzangeres en door haar zaakkundig eu degelijk onderricht een welverdienden naam ge maakt. Met hare twee dochters en twee van hare beste lèves heeft zij eene kwartetvereenïging gesticht, die ten doel heelt, kwartetten in strengen stijl zonder begeleiding uit te voeren. Keeds vroeger had ik gelegenheid met deze vereeniging kennis te maken en toen hebben mij dadelijk de goede kwaliteiten getroffen. Ik noem vooral: voortreffelijke zuiverheid, gelijkheid van timbre, goeden stijl en opvattint:1. Deskundigen weten aan welke inocielijkheden het zingen zonder begeleiding onderhevig is, en hoe volkomen die zang zijn moet, wil men er een indruk door teweegbrengen. Het grooto succes, thans en elders door deze uitvoeringen behaald, bewijst dat bovengenoemde kwaliteiten in ruime mate aanwezig zijn. Mevr. Groneman. die met hare schoone stem do tweede altpartij vervulde, gaf daardoor aan het geheel een vasten grond. Als de schoonst uitgevoerde nummers vermeld ik: Jesii Salvator van l'ordano, Terzet t uit Klias, van Monddsionn, l/ie Ijraut van iirahms, !K!e. Psalm van Schubert en Minnelied van iJrahms. \Vij hopen Mevr. Groneman en haar kwartet spoedig weer eens hier en dan in uitgebreider kring te hooren. ik twijfel niet of zij zal bij liet muzikaal ontwikkelde publiek een zeer gunstig' onthaal vinden. Dicnzelfden avond gat'de Fransrlic Opera- /ï<tui)ni (ou la Fiancéo do Marbre, zooals du oorspronke lijk partitie vermeldt). liij ons te lande zijn do "i's1" bij titels van opera's of tooneeistukken nagenoeg geheel afgeschaft, dank zij de vele aardigheden die er op gemaakt zijn. Vroeger was zulle oen of onontbeerlijk en ik herinner mij nog dat in mijn geboorteplaats een theater-directeur die voor zijn gezelschap een ijzig stuk" had doen vertalen, met den titel eerst geen raad wetende, eindelijk annonceerde: ,. De vloek eens vaders of van eenen vader. ' Zoo zon ik do vertolking vau Zauipa alleen door de vermelding van zulk een uudorwetscljen titel kunnen bespreken, want wat zang aangaat is de lieer Duthoit alleen der bespreking waard. Hij was voortretïelijk als Zampa, terwijl do ver tolking van de overige vertooners uiterst zwak was Het spel was over het geheel zeer levendig, en vooral de heer Donval moet in dit opzicht genoemd worden. De heer Duthoit wint zijn moeielijke partij (men weet dat die bjzoidor hoog loopt en veel van den zanger en speler vordert) met vod dans en frischheid te vertolken, en hij behaalde dan ook eeu groot c.u welverdiend succes. A.!ad. Margiu-rie. dio in den Barbier veel bey<T[>i'i> ;c:do leven van lief. tooeeel. Hare stem verliest .^eeds «an ki inkgohalto. hoewel do colorjMi'ir zvi.!? L'lad en meestal zeer gea'jie-\eori' is, (to; !i l,-.:t Lon;t mij voor, dar bare stem op het oog"d,iik beboette aan rust heelt. VAN .Mii.i.n-i-:x. L!-:;) DKLlliKS. (V,"e.;<M;.-, plaatsgebrek is deze necrologie eene week uitgesteld moeten worden.) Ai «eer i-; een beroemd man hocnyegaan. TeL'elijk met het treurige- doodsbericht van onzen \eriminl kwam ook de mare van Deiiboa' overlij den. Kiikde bi/onderhodcn uit zijn loven zullen de lozers vuo. ko: weekblad zeker gaarne vernemen. In IS.ili in het departement de la Savthe geleereiï, werd hij reeds vroo^ voor de muziek opge leid: zijne goboelo opleiding heelt hij genoten aan lietzdule (\mservaloire \\aarop hij nog vijf dagen v.ior zijn dood zijn laa'ste Ion hoeft gegeven a In prntossenr de coniposition." Op l>i-jangi>n leeftijd kwam hij in de klasse va:i Adi'lplie Adam: in hom bad hij de-n moester gevonden dien hij beliodde, en dien hij later zon m m reilen. AU accompagnatcur aan liet Tüo.tre Lyriipi" dooil hij: .Ja seienco dn the.iiro" op; toon reeds bo,;on IMJ kleine oj'era's to compoiioeIC'i). Zouuls (S'; r (/(?/,//;; --,S( /W'S ?( l:r()'(''l' Cll ^ht<!l>' ('ïi.';«i'<!. waarin rood? zijne gedistingeerde en klare melodieën geapprecieerd werden. (M'i'onbach n:u.; xich xjnor aan en iu dien tijd componeerde bij vt-ei ii)H-ri-tti'.u o. a. fO,//.'»riV/;Y u ,'u l-'o'lan'>'/<:/!>'. JIi>i/*H'>t./' f/e JJOXHC-!'.'?<><.!>', J*1' xt',l'i>Cllt (} l>lniiii'x. J,' !,ih'n/ . \i>i:i en i.e J:ir/ltnit'i' ut uu .V/;,'i/c/<r. l1.; ISi;^ werd Déiiiios tweede chef van do koren aan do Greote Opera Toen begon l dj ballotten to comjioiioorcn. Al.-. cernle proeve loos ik vermeld twee tableanx vau het ballot: In .bM»)'et'.-Vis ball-jtcomponisi heeft hij door ('i>j*i>i:Uii en later door Ny/rct grooteu naam gemaakt: weinigen iiebben zulke aantrekkelijke balle-i muziek geschreven als hij D.> ('i:,:,it:/i!t. dio in l.S7d voor hot. corsi word op:ro\'oi.T'!. biijlt IK1..:' steels (t; i'uiijs bij <Io O;i;:;;i, up het réperloire. In l^Tli word ;n de Opei a-t 'o!,i'i|;ii.: 1.e lïui l'ür/,-;1 ci])geu)i r,i. Do mn.'.idi moest hierbij h<;t zwakke lil'rolio rudde:;. '.'.; <Ü! Ueeit /.-j de...i (nik met ;.',ii'.fei gi'.daan. In l-.o:) viTHUoet; do eeera: Jc^n -J.c J\':rL//e, 0:1 in 1885 Lakmé, waarvan het laatste nog steeds overal op het répertoire blijft. Weinige dagen voor D libes' dood had de directeur van de Opéra-Comiijae hem om een onderhoud verzocht, ten einde over de reprise van Lakméte spreken. Zijn laats'.e opera die (als ik mij niet bedrieg) Cantsia heet en. reeds het vorige jaar zou uitgevoerd worden IR de Groote Opera, heeft hij dus nu niet meer kunnen hooren. Délibes wijdde zich, behalve aan zijne composities, geheel aan zijn onderwijs op bet Conservatoirs ; over het succes van de aan hem toevertrouwde leerlingen was hij vaak meer bezon/d dan over het succes van zijne compositiën. Hij was een nauwgezet en edel leermeester, die door zijne leerlingen op de handen werd gedragen. Steeds was hij opgewekt en levendig. In de laatste weken was Délibes echter somber en gedruk!; wel scheen eenige dagen voor zijn dood de oude vroolijkheid weer terug te koeren, doch ver leden weck Donderdag moest hij te huis blijven met hevige hoofdpijn, spoedig raakte hij buiten kennis en den volgenden morgen was hij reeds overleden. Met hem sterft eene kunst dio een ciire-naardig standpunt innam en waarvan hij alleen het geheim beidt Algemeen is de deelneming (o, Parijn. De minister van sclioone kunsten heeft zich bij de begra'enis officieel doen vertegenwoordiger v. M. TH. VAX GOGII. Verleden Zondag is, na kort verloop van een fatale ziekte, nog maar vier en dertig jaar ouJ, een merkwaardig, sints geruimen tijd to Parijs wonend Hollander gestoiven: Theodoor van Gogb, een man. die in do kunstwereld ecu zeldzame plaats ledig laat. Het heengaan van den j -n«en moedigen man schijnt in den wijden krir.g van militante Frai.sche km,stenaars een onher.-telbaar verlies. Van Giigh had zich in Parijs een zeer bijzon dere positie gemaakt. Zonderlinge verhouding, hij, de knrstkoopcr was in werkelijkheid oneindig artistieker in zijne aspiraties en door de daad, dan zoovele zoogozogdo arti-ten van klinkende.1! naam. die por slot sleeüis een gangbaar handelsartikel zoeken te slaan uit. bot speculatieve maaksel van hun be dreven handen. Kn wat kan mor. waar zoo het yroofe deel der schilders zijn, \erwaelitcn van de | L'du'id van tier, kunsthandelaar. Men t;au er zeker van zi;n, ver de mcosien huiider. zij hebben geen gelool in do v,aarde van kunst, zij weten -lechts ! to izdoovoii 'n do gi'iili^o oo^enbiikkeiiiko geldswaardu ui" ;-ij billijken zullen noch misprezen. Inzicht in kunst is hun een lastig euvel, bot. ver trouwen in personen of groepen eeu schadelijke hebbelijkheid. Van (iogli verschilde van dezulken zeer, o zeer. Hij was feu overtuigde, voluit. Voor hem was kunst iets zeer hoo^s. en hij ken niet nnders dan de schouders ophalen voor het succes vau zooveel industrièole knnstelnosbdd di.' d.i;ü' pas! soort voor knust. Do kunsthand1'!. r-iar vejii be grip, zou niet werken tot schade uuur ion bate van zuivere kunst. ' Sedert hij, omtiont l.S.SÜchef' werd vau bet Imis-Goupilaan don ISouIovard-Montinarlrc, heeft hij met onbaatzuchtigheid en bedaarde v o; harding gewerkt wat hij kon voor hetgeen in seliibierkuiist hem nobel scheen on goed. Do joi.ge Hollander dio in don Haag de kunst van Israël:-. Muuve en de Marixion had loeren hoogschatte;!, werd te 'j Pu-rij-, oen ijveraar voor de orkennin;: dor kunst van hunne grooto verwanten, Michel, ('orot. Millet, Daubigny. Maar allengs voddo hij zich ook meer ? aangetrokken tot liet werk van do lovende Kransche schilders dio konsekwent voortgaan op do kunst van oen u!_;odoteH glorieus tijdpeik. en dio op hunne bem-t tegen routine en ImrgprlijUl'.oid. dos geestcs strijden \oor een onalliankdijke, krachtig levende kunst. De blijvende liefde van Van (io-jb \eordeF-an| sehe iedoiieiidcnien, zijn rtrijden metii idaad voor ; hun goei reciif, is op do plaats die Ini.i t har s ' verzekerd is, van .urooteii invloed p-'\veosf. Keu bovenzaal van liet huis aan den IVHI.'OMII'-:! Mor.tii'.urtre bleet' :'..ltij-l voor hunne werken ieoericht. ^'an l'e^as, den g'-i-oieerdcn, dio nor^e!:s anders l moor exposeerde, was men gewoon er cv u codcctie werken to vinden. Feu tenuioii-sfoün,;va>. ('iande Monet i-lair goarrang'.'ord, maakte Kori geleden yrooion ir.druU. flall'at'lli on Pi.-.-anv. Itedon en Sisie-,-. Signac en Seurat. wie Parij1, bezocht en va;. Ion ot de hunnen wat wilde zien, moest liij V;;u G-i^h te recht komen. Zij die ondetvonden dat me-u riet in do groote bazar-tentoonstdiingon mo-t gaan om wezenlijke kunst te zien, zij vonden bij Van , Gijüh oen recreatie voor do moodelo!.-!,oid die de periodieke schilderijen -uitstallingen ons bezorgen. Zijn naam vertegenwoordigde een oven uïging. eeu karakter. Wie. dio niet zooveel belangeloosheid, zoovee' do'rzicht on zooveel beleid zijn werk zou kunnen voortzetten'.' Voor do militante Fran.sche sebildoikunst is de ' dood van Va:; Gogh een onherstolbaar verlies. 'i)l. ,!.-. x Vnrii. AAXTLHKKXIXGKX. SCI!iLÏ)!v::uT\ST. Do lieer .\ndrow George K'urz, van (.rovo House, Wave: tree. onlangs overleden, heett vdgoes zijn testament eene verzameling van oo.de schilderijen vermaakt aan do National Gallery te Londen. De jongste- acquisities van dit miisouui. zijn met veel zorg weergegeven in het laatste nummer vau het Art ,Journal. Vooral de Velasqüoz en liet schilderij van Moroni laten niets te won.-ohcn over, ('i.jtcrs die wellicht onze lezers kunnen intoresseoren, zijn dio van do scliildorijonv; ikooiiii;gen in I-ingeland gedurende het afgeioopen j-'i.ai'. Jn de grooto vorkoopiokalen van het huis ( hristie is er, aan schildei'ije-i eu gravure.-, verkocht voer de som van /'."i.-s7.">,0i,ii en als men modoreko;!! ii'-icoloin en antieke meubels meer dan /' li.Ü.'iii,!);:!). t.ieduiCiido dezoiido periode is aan de Aeadeiny verkocbt ve.or ongeveer /' li^.'i.ciin. vooral weilvn van .\iillais, (h'ehart'.soii eïi Loiyijton. Do tw; e V'ri'iM.igi.!;;';;! vau Aipiarelliste;i te za:uou mo, Kei -??ehil