No. 712 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. Belgische arbeiders bij hun koning. KONING LKOPOLD : Kccmt me niet kiDalijJc, mijne vrienden, ik kan Jteusch niets roor u doen: ik 1>en maar een Constitutioneel vorst... INGEZONDEN. MijnJicer de Redacteur. U zal liet mij wel permitteercn op te komen tegen de manier ^yaarop uw teekenaar in u\v vorig nummer mijn portret gegeven hoeft; dat gaat naar mijne meening veel te ver; ik had niet durven denken dat de Heer Braakensiek, dien ik als een bescheiden mensch ken, zoo diep in het private leven van een vrouw zou willen ingrijpen en de verhouding, waarin ik tot mijn intiemste vrienden sta, publiek maken. Wat mr. Treub betreft, die had allerminst recht om over mij te spreken, zooals hij te Delft gedaan heeft. want ik heb hem gezoogd en als kind was hij een aardige jongen, maar later kwam liet uit, dat hij een onverzaYlelijke maag had. hij was letterlijk niet te voeden, en na zijn studie te Leiden is hij ten slottemeteen boozjn kop mijn huis uitgeloopen, omdat hij niet van water en melk hield want, ziet u. ik ben afschafster van wijn en sterke dranken, danrom bon ik zoo gezond. Xu wilde ik vorder zoggen, dat de heele voorstelling van mijn persoon niet deugt, ik heb volstrekt geen aanleg tot corpulentie; ik ben vroeger eens naar Mariënbad geweest, hot was na mijn eerste bevalling, want n moet weien, dat ik nou een lief' jong.-ko gehad heb. maar dal is nu dood; hol ligt in den Haag begraven : 'l was een O"g druk kind, dat do gewoonte had op zijn buik te liggen, on 't, had een heel groot hoofd, on daar is 't op gevallen en toon hoefl hel de ho'.'senzioklègekregen. L1 m.iel er (iieichman maar eens naar vragen, die heeft het opgepast en zoo wil ik u nu maar laten welen, toen leek het een moment of ik wal in de breedte groeide, maar 't. was ziekelijk heid Mijnheer; de professor hield het voor vetvorming, maar die is nu wou. de votvorming. niet de professor, die loeft nog, en sinds dien tijd ben ik wol gezond, maarzoo mager als oen talhout. En waarom moest ik nu inlgoteekond worden, alsof ik een rentenierende baker was, die dag en nacht uit den suikerpot heeft gesnoept en zich te builen is gegaan aan kaudool'.' 't Is, hoero-bowaar-ine dat ze 't zoo durven maken ! een door-en-doorlougenachtig portrei, en ik gebruik nooit een stoof mol een tost, e.n oen kooltje, want hel is van wege de villen pantoii'oN niet noodig, daar ik altoos op mijn kamer zit. behalve Zondags als ik te kerk ga. waar ik bij hol toenemen mijner jaren, hoe langer hoe meer schik in krijg; bovendien Mijnheer, hooft nu oen jaar of' vier ".vloden onze krans, do l n ie, me een vulkaehel pn^enl gedaan en daar mede bon ik er heeiemaal uit. dat geeft voor weinig gold een geinod"roerde temporatuur, on zoo gemakkelijk, je gooit er 's morgens of 's avonds. maar altijd geregeld ziet U, want anders zou hij uit wezen als je hem moo>t aan hebben?. wat brandstollen in on nu zegt ieder die bij me komt. on ik krijg voel voor naam bezoek, wat hoeft, u het, hier lokker warm ! Hopende dat, U deze opmerkingen mij niet kwalijk zult nemen, gedachtig als ikbenaan Uwe mij steeds betoonde welwillendheid, heb ik de eer met de meeste hoogachting mij te (eekenen, Uwe dw. dienaresse, d. L. P. DJ J'jdactie heeft gemeend dit schrijven haren lozers niet te mogen onthouden, al is niol alles., wat, daarin voorkomt, haar even duidelijk. ('ORI1ESPONDEXTIE. ANNA. DI;N II.\.\<;. Waar moeten de exemplaren gezonden worden, gaarne zenden we U die. Apropos, ge /ijt toch geen daltoniste, wel? 't Omslag is //rorit, niet blauw. I i. Ir A. l we bijdrage minder geschikt. A". .Y. liet gezondene moet blijven liggen lol een volgende week. Terugkeer tot het ambteloos leven te Rome, voorheen en thans. Cincinnatus 458 v. C. Crispi 1891.