Historisch Archief 1877-1940
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
No. 715
Lubeck aan Gustaaf Wasa geschonken, staat nu
in een gewonen salon; de degen van Washington
is wel duur verkocht (voor 2400 pond) maar toch
verkocht, en onder de Fransche kroonjuweelen,
die vier jaar geleden onder den hamer kwamen,
muren er ook heel wat belangrijke.
Ook de waarde van den collier is niet bijzonder
groot, voor een vorstengeschenk. Wat Isma
lPaeh» ervoor betaald heeft, is natuurlijk de vraag;
wellicht tienmaal zooveel als de rivière waard
?was. Maar onder de historische colliers zijn er
vn oneindig grootere waarde. Koningin
Elisabeth, Madame de Pompadour, Anna Boleyn, droe
gen veel duurder colliers; een robijn in den
halsketen van Catharina de Medicis, de cóte de
Bretagne" werd reeds in 1588 op eene waarde
van 600,000 francs geschat, en de collier van
Marie Antoinette, waarvoor de hertog de Rohan
zjjn goederen verpandde, moest 1800.000 francs
Irasten.
Het interessante en tragische ligt in het lot
van al de hoofdpersonen in de gebeurtenis die
met dit geschenk gevierd werd. Het Keizerrijk
was op zijn glanspunt; de onderkoning, die eene
vloot van weelderig ingerichte vaartuigen
aanToerde, was de gastlee- van keizerin Eugénie,
den keizer van Oosteirij'r, den prins van Wales,
en Ferdinand de Lesseps. Hij scheen zeker van
zjjn troon ; hij kon geld krjjgen zooveel hij wilde;
hy had de reputatie van een verlicht en vooruit
strevend vorst. Deze reputatie heeft hij overleefd-,
Egypte kent hij nog slechts van verre; zijn
leeniagen zjjn niet soliede meer; zijn inkomen is
beperkt. Het Keizerrijk is te gronde gegaan,
Eagénie is kinderlooze weduwe en woont als bal
ling in een vreemd land. En Ferdinand de Les
seps? Ofschoon zyn kanaal nog bestaat, is
hjj niet Ie grand Francais" meer; Panama
beeft hem de aureool ontnomen, die Suez hem
gegeven had. Egypte en het kanaal zijn in plaats
vaii onder Frankrijks, onder Engelands invloed.
Van allen is alleen de keizer van Oostenrijk nog
dezelfde die hij was, en ook aan hem zijn de ja
ren niet zonder droevige dagen voorbij gegaan.
De collier van Eugénie zal allicht spoedig een
kooper vinden. Het behoort tot de weelde van
petroleum-lords en uitvoerders van Amerikaansch
spek, hunne echtgenooten met dergelijke relicruieën
te versieren.
***
In een artikel over huishoudscholen spreekt het
Journal de Sruxelles over de onverstandigheid in
het koopen, welke bij vrouwen uit den
werkmansstaml vaak zoo groot is.
Mijn vrouw heeft een koopje gehad", vertelde
eens een oud werkbaas; zij heeft pantoffels ge
kocht. Prachtige verkocht de reizende koopman
er, voor l franc 75 het paar; het was goedkoop,
m\jn vrouw heeft dus voor de vier meisjes ook
ieder een paar gekocht. Ze zijn nu op; den vol
genden dag regende het en de zolen waren van
bordpapier."
Zoo is het met de meeste werkmansvrouwen
in de fabriekswijken. Zij koopen telkens
goedkoope, nuttelooze dingen, die daardoor veel
duurder uitkomen. Zij hebben geen huishouden
geleerd; zij kunnen geen flinke soep koken, geen
broek verstellen, geen goede van slechte waren
onderscheiden. De man koopt een nieuwen jas;
hij is er drie maanden prachtig mee, en dan is
de jas op; de vrouw heeft eerst in het kiezen
der stof geen raad kunnen geven, nu kan zij
er geen knoop aannaaien en geen vlek uitmaken.
1 Na de eerste communie ziet men de dochters in
zijden jurken loopen; den winter die er op volgt
hebben ze geen wollen.
En nu het eten. Van l Januari tot 31 Decem
ber koffie en boterhammen. Met kermis en feesten
veel koek, taart, wafels. Voor koffle wordt veel
koffie gebruikt, voor de boterhammen veel boter,
en den heelen dag over veel suiker. Voor het
zelfde geld zou een vrouw, die verstand had van
huishouden, aan haar gezin flinke soep, dikwijls
lekkere groenten en vrij dikwijls een goed stuk
vleescb kunnen geven. Dat de werkman zoo slecht
eet, is niet uit gebrek, maar uit onkunde. Iemand
deed dit aan een huishouden opmerken; er werd
9 a 10 francs per dag verdiend. Men beloofde
zijn raad te volgen en vroeg hem tegen 's Zondags
te eten. De vrouw had voor 12 francs vleesch
gekocht, om bouilli te maken, dat niet eens
gaar was!
Dat er zooveel kinderen sterven is niet ver
wonderlijk. Men stopt ze vol met ongenietbare
eetwaren; de overblijvers hebben soms nog voor
hun leven een slechte maag.
Huishouden is eene kunst, die men leeren kan
als iedere andere ; in Belgiëschijnt het er, vol
gens het Journal de lïruxelles, al heel treurig
mee gesteld te zijn. maar ook in ons land wordt
ongetwijfeld uit onkunde veel verkwist, bedorven
en vermorst. Nu zijn er in Belgiëin twee jaar
150 huishoudscholen opgericht. Ook hier wordt er
aan gedaan, en het terrein is er hier te gunstiger
voor, omdat in een deel van den werkmansstand
de begrippen van goed huishouden bewaard zijn,
en vooral omdat hier niet, zooals in Belgiëen een
deel van Duitschland, het bepaald een instelling
geworden is, dat de man den avond in het bier
huis met zijne kameraden doorbrengt. Goed huis
houden door de vrouw leidt tot gemeenschappelijk
overleg met den man, tot spaarzaamheid en orde
lijk familieleven, tot ontwikkeling in ieder opzicht.
De dames kunnen in dezen veel doen, ieder in
hare omgeving. Zij kennen over "t algemeen de
waarde van stoffen, koopwaren, gereedschappen
veel beter dan hare dienstboden. Waarom zou
niet ieder er haar werk van maken, aan degenen
die het zoo noodig hebben, wat ondervinding en
kennis mee te geven?
Hetgeen een vreemdeling dikwijls op soirees in
Holland opmerkt, is de kostbaarheid, waarmede
sommige jonge meisjes gekleed gaan. Wol is waar
neemt dit ook bier af, en ziet men nier oi weinig
japonnen van gebrocheerde zijde meer door jonge
meisjes dragen, maar tot den buitenlandschen
eenvoud is men nog niet gekomen. Tulle, krip,
gaas, neteldoek, liefst wit; soms een corsage van
dunne faille, zeer sober gegarnecrd, is al wat men
haar daar toestaat, geen juweeltjes, geen versie
ringen, geen kostbare kant, geen andere dan zeer
eenvoudige linten en hier en daar eeno bloem.
Is de japon van een goede modiste, dan weet
deze hem toch allicht op een paar honderd gul
den te brengen; het model is overigens heel een
voudig, effen, eenige lagen tulle over elkaar, aan
het middel ingehaald, oi boven den zoom met
kleine strikjes gedrapeerd. De bloemen ook geen
rozen, maar jeugdige bloemen, witte seringen,
erica's, primula veris, vergeet-mij-niet,
hageroosjes, leliën-van-dalen, madeliefjes; zelfs viooltjes
zijn al haast wat sprekend. Het corsage tot aan
den hals, van dezelfde stof, met lang ceintuur
en gedofte mouwen, of ook wel geheel eft'en
van satijn, met halsstuk en mouwen van de
stof van de rok. Geen bloeraslingers, geen
groote bouquetten: alleen desnoods een piquetje
op den schouder of een klein bouquetje aan het
ceintuur. In de ooren mag een parel, om den
hals een of meer snoeren kleine paarlen ; in den
tijd van de armbanden een paar eenvoudige
waardelooze fantasie-armbanden, vooral niets groots
of kostbaars. Maar het beste is niets.
Als bruid draagt, in de Fransche wereld, het !
jonge meisje haar eerste gekleede japon. Voor de !
receptie der aanteekening, de soiree van het i
contract', kiest zij iets kostbaardere, schoon nog ?
geen zware stoffen, geen brokaat, geen fluweel,
maar wel mooie faille, crêpe de chine, satijn; ook
een meer versierd corsage, schoon nog niet erg
gedecolleteerd. Meestal neemt zij het rose, omdat
men blauw voor het burgerlijk huwelijk in de
mairie, en wit voor het huwelijk in de kerk
bewaart.
Voor de bruidstoiletten, vooral in Engeland, is
de laatste jaren het wit met zilver, lichtblauw,
lilas en zelfs rose vermengd geworden in den !
vorm van borduursels, veeren randen, biais, sou- j
tache; dit is in Frankrijk nog zoo goed als niet i
toegepast, hoogstens oude kant, en eene kleur j
van satijn, die daarbij past, ivoor of crème.
*
* *
Een gewoonte van dezen winter te Parijs is. op
de invitaties voor bals en soirees niet enkel te
vermelden, hoe laat de feestelijkheid beginnen,
maar ook, hoe laat zij eindigen zal, (zooals bij
ons te lande bij kindervisites gebruikelijk is), b. v.
on dansera de neuf a deux heures". Dit heeft
veel voor; wie plan heeft om den geheelen avond
te blijven, behoeft zijn koetsier en paarden niet
langer kou te laten lijden dan noodig is, en de
gastvrouw weet ongeveer, hoe laat zij naar bed zal
kunnen gaan.
Er zal weldra voor de virtuosen nauwelijks plaats
meer zijn, zoo worden de dames der groote we
reld zelf virtuosen De jonge vicomtesse de Trédern
voerde op een soiree ten haren huize deze week
op de uitmnntendste wijze het Rondo uit Mozart's
D moll-coiicert uit. niet orkest; bare schoonzuster
zong ; liet orkest speelde een paar composities van
de vicomtesse de Grandval.
* *
*
Engelsche bladen spreken er over, dat het spe
len en wedden onder de Engelscbe dames van de
upper ten thousand" zoo toeneemt. Bézigue
is het geliefkoosde spel; niet alleen als on
schuldige tijdpasseering, maar ook om hoogen
inzet en gelegenheid tot wedden. p]ene nieuwe
variatie daarin is llubicou bézigue", men speelt
het met vier spel kaarten. Er zijn dames, die de
bézigue-doos altijd in het rijtuig hebben, en op
visites die zij afleggen, even wanneer er gelegen
heid toe is, een partijtje maken, maar altijd om
winst. Wbïst is het eenige spel dat men raet ge- l
noegen ook zonder inzet speelt. Er is een
solowhist, dat onder eenige Joodsche families het
meest gespeeld wordt. Ook piquet komt weer in
de mode.
Er worden ook veel betting-books, agenda's om i
weddingschappen in te noteeren, aan dames ver
kocht. Er zijn er zeer luxueuse, van hagedisvcl
met zilver, van marokijn met monogrammen. Ver
schillende patiences zijn ook in den smaak; do
mino, trictrac, en de kaartspelen der laatste
dertig jaar raken uit de mode.
* *
*
De Fransche schrijfster Jeanne Loiseau, onder
het pseudoniem Daniel Lesueur als auteur
wel bekend, wenscbte onlangs als lid van de
Sociétédes gens de lettres" te worden opgeno
men. Hare parrains waren Francois Coppéo en
l Camille Flammarion. Gelijk nu Jeanne Loiseau
j in een brief aan Francis Magnard, den
hoofdj redacteur van F'uiuro rnelclt, beeft de sociét
| haar verzoek geweigerd, omdat Daniel Lesueur
eene vrouw is. Francis Magnard voegt er bij, dat
j dit besluit geen commentaar noodig heelt, en dat
i de vcreeniging zoo overvol is niet mannen zonder
l talent en zonder naam, dat bet heel begrijpelijk
i is, wanneer zij eene vrouw die kan denken eu
schrijven, er buiten willen houden.
j >;- *
Wij vermeldden het optreden van tniniersteiV
te Berlijn. Te Derby is een dames fruit- en
sa| ladetuin", door Miss llarriman gesticht; een
uit; muntend woonhuis, groote boomkweckerij en aan
leg van .'JOOO vruchtboomen vormen de bezitting:
zes jonge dames zullen de eerste bewoonsters
zijn. De tuin is in een dichtbevolkte streek
aan! gelegd, en men rekent op goede nitkomston. Ook
zal na l April iedere week do tuin ee.u dag voor
bezoekers open. zijn. Er is nu reeds bepaald, dat
j de dames gedurende April, Mei en Juni onder
geen voorwendsel vacantie zullen nemen : daarna
i is niet bet volle aantal noodig om de bestellin
gen at te leveren, de kassen na te gaan cu de
kippen te voeren.
* ??'?:.
Toen de dochter van den l'arijschcu prefect baron
j Haussinann, vermaard door zijn bouwplannen, zijn
| onteigeningen en bet geld dat hij er mee ver
diend had, met den beer de i'ernéiy ging trou
wen, word het volgend versje gemaakt-.
Haussmanu a l'ernéty vient d'aecorder sa iille.
l (^uoiiiuc ITiymeu soit beau, je plaius Ie marie:
Je craindrais, en entrant dans pareille familie,
{ Dï'tre, comme mari, trop vile exproprié.
j De profetie schoen lang niet te zullen vervuld
| worden; zij dateert reeds van 18(55. Thans is zij
[ echter uitgekomen; tusschen den hoer en mevrouw
de l'ernéty is echtscheiding uitgesproken.
Telkens en telkens weer wordt er gewezen, in
| binnen en buitenland, op het gevaarlijke van aluin
' in het brood. Toch hechten, nog steeds du
huisj moeders aan wit brood, en waar bet moei niet
mooi is, meenen de bakkers te kunnen volstaan.
met het door dit schadelijk bijmengsel blank t
maken. Een betrekkelijk eenvoudig middel om de
aanwezigheid van aluin te ontdekken wordt door
Dr. Snijders in Onze Voedingsmiddelen opgegeven.
Men bevochtigt eenige sneden brood met eene
oplossing van campêchehout in gedistilleerd water.
Vijf gram zaagsel of krullen van campêchehout,
en een flesch gedistilleerd water zijn gemakkelijk
bij den drogist te krijgen. Men spoelt het hout
even met water af, en legt het dan in eene schaal
of bekerglas met een halven liter gedistilleerd
water. Na eenige uren, (van tijd tot tijd
omroeren of schudden) is er een geelrood aftreksel;
men doet dit in eene fiesch en kurkt die goed,
men kan dan bet vocht een tijdlang bewaren Be
vochtigt men nu het wittebrood er 'mee, dan zal
na ceu half uur bet zuivere brood nog bruingeel
zijn, bet met aluin gebakkene begint dan reeds
bleek blauwviolet te worden, en na een paar uur
is deze kleur duidelijk zichtbaar.
* ... * i
Te 's Hage is mejuffrouw Margaretha Meyboom j
als translatrice voor bet Noorsch en Deentch
beëcdigd. De laatste zes maanden bracht zij j
te Kopenhagen door; maar reeds vóór dien tijd j
was baar pseudoniem L'rdu, als vertaalster van
Noorsche en Deensche litteratuur, goed bekend.
Mej. Meyboom geeft te 's Hage privaatiessen en
zal weldra een damescursus voor Noorsch en
Deensch openen.
E?e.
Allerlei.
Deze week heeft een Engelschinan te Monte
Carlo de bank doen springen", ilij won veer
tien maal achtereen bet maximum, aan een der
trente-et-qiuirante talels; in 't geheel 175.UOO
francs. Toen men hem al het geld gegeven had,
dat op tafel was. en de croupiers den kassier om
nieuwe fondsen moesten aanspreken (dit beet de
bank doen springen1') ging er een luid applaus, !
anders geheel verboden, in de zaal op.
Dezer dagen zaten in een coupétweede klasse,
in Pruisen, een achttal beeren, wier Oostersche
afkomst men bun kon aanzien. De conducteur, '
zonder twijfel een volgeling van dr. Stöcker, zag ;
hun kaartjes, smeet bet portier dicht en gaf aan i
zijn geestigheid en zijn meening tegelijk lucht, j
door te roepen: Sneltrein naar Jeruzalem!'' j
De trein vertrok, maar nauwelijks bad hij zijn
volle snelheid bereikt, oi het alarm signaal klonk, :
de noodrem was in beweging gebracht en de
trein stond stil. Het gebeele personeel was in
rep en roer; men kwam naar den coupéwaar
de Joodsche beeren hunne wraakneming reeds
zaten te genieten. De conducteur vroeg bun wat
er aan de band was. (re moet den trein laten
ophouden'1, kreeg bij ten antwoord ; we hoorden
u roepen: sneltrein naar Jeruzalem, eu wij heb
ben maar kaartjes tot Cottbus!''
Prins Gamelle,'' (de jonge hertog van Orloansj
vertoett tegenwoordig te Petersburg. Hij is er
onder den titel van graaf do Nevers, eu wilde
eene voorstelling van Madame Melba in de Rus
sische opera bezoeken. Ilij wendde zich tot deu
directeur Wsewoloshski, met het schriftelijk ver
zoek, hem, den nakomeling van den graaf de
Kevers, een plaats in de keizerlijke opera te
reserveeren. De directeur hield deu brief voor
een grap en een inystiheatio, en antwoordde op
vroolijken ' toon den graaf van Nuvers'1 het vol
gende: Weledele beer! L'it de gesiachtslijst der
Ncvers, ken ik maar n enkelen «raaf van dien
naam, die namelijk in de Hugenoten optreedt, en
daar hij op ons keizerlijk theater reeds eene plaats
op de planken beeft, zal hij het wel zonder eene
plaats in de zaal kunnen stellen".
Er gaan zonderlinge verhaaltjes onder de Engel
sche marine, omtrent de wijze waarop verschil
lende kapiteins op zee met de medicijnen omgaan.
Ieder tlesehje van de scheeps-apotheek draagt ecu
nummer, en zoo gebeurde, het volgende. Keu kapi
tein, zijn instructieboek raadplegend, bevond, dat
tegen zekere kwaal een flinke dosis van nummer
zes werd aanbevolen. Toen ecu ziek matroos bij
hem kwam, wilde hij hem ook dit middel toedie
nen, nu was echter nummer zes gedurende de
vaart druk aangesproken. Wat te doen'/ Er was
geen druppel over. Ecu oogenblik stond de dilet
tant-dokter verlegen, maar eeu oog'enblik slechts;
ceue plotselinge ingeving (/tiende zijne gelronsde
wenkbrauwen. Hij mengde links eene portie uit
nummer vier eu ceue portie uit nummer twee
twee en vier maakt immers zes eu diende
het deu ongelukkigeu zeeman toe. Omtrent de
uitwerking wordt niets gemeld.
Eeu ander voorval kwam op eene
kanonneerlioot voor. Een luitenant die het schip
kommandeenk'. achtte do zorg voor lic mudicijnkist
eene te zware verantwoordelijkheid. Xoodra men
iu zee was. hield hij inspectie en deelde aau ieder
der manschappen een nummer uit, zoodat elk zijn
deel had en niet meer. Ken scheeiis-ihiklor h:td
eeu zeer eenvoudig middel om de ziekte der
matrozen te genezen-, bij Imiid iK-ii patiënt ecu
touwtje om het middel er. vroeg hem. o! <!c pijn
boven o l' beneden iiet torentje zat. \\;is do pij u
er boven, dan gal' bij een braakmiddel; \vas de
pijn er beneden, eene dosis rhabarber.
Iu bet tonneeiieveu in Japan is eene groote
verandering gekomen: voortaan mogen acteurs eu
actrices tegelijk op het lnoncel zijn. '! ot dusverre
was iedere ontmoeürg \au beide seksen op Lc/t
tooncel verboden, eu nier. kou liettiesci-ucs nis de
volgende bijwonen:
lli:i (alleen <,p liet ti.nncel): Welaan, dierbare
Lip- \ a-du-r'au-Loe. wanneer ik u dan de reden
van mijne smart moet bekennen : ik heb u lief!'"
(Vertrekt naar rechts'
/.ij (van links opkomend i Ook ik. Ueve
TrenT(i-l'er-l'\. ik heb u lid!" ( Verdwijnt >.
Hij iweder te voor.-rhij'i komend) O. duizend
maal dank! Maar zult ge me openhartig antwoor
den, ais ik u iets vraag V \ \ ertrckt i.
y.ll (nadat zij zich overtuigd heelt dat er nie
mand meer op het tooneel isy ,,/eker ! ik belooi
het «'."
Ilij (op het sonitieui'sliokjc toetredend) Zoudt
gij mij een klein bewijs van uwe liefde, een kusje^.
weigeren V" (Vlucht haastig weg).
Zij (een stoel naderend) Nu, daar hebt gij er
een!'' (loopt heen).
Hij (het tooneel opstorrnend) O geliefde!"
(Hij opent de armen en omvat de lucht).
Het publiek was dan vol aandoening. Groot
en klein was geroerd.
Bij Frederik Muller & Co., alhier is verschenen
de Catalogus van de moderne schilderijen en
aquarellen, uit de verzameling van wijlen M. R.
L. de Fielliettaz Goedhart. Deze geïllustreerde
catalogus geeft afbeeldingen van schilderijen van
Andreas Acbenbach, Johannos Bosboom, H. Val
kenburg, Jacob Maris en Cornelis Springer.
De verkoop van deze verzameling zal plaats
hebben, Dinsdag 10 Maart, in de Brakke Grond,
Zaterdag en Zondag is zij te kijk voor
genoodigden en Maandag aanstaande voor het publiek.
Ingezonden.
EEN WOORD VAN DANKBAARHEID.
liet is soms moeilijk om muzikale indrukken
vast te houden; wij ontvangen er zoo vele in onze
groote stad, die ons in dit opzicht zoo ruim be
deelt. Daarom moeten wij at' en toe met elkaar
spreken over heerlijke oogenblikkon die wij te
zamen hebben beleefd, en elkaar opwekken om
ze niet te vergeten.
In onze dagen is een bezoek van madame Albani
niet alleen een heerlijke verkwikking, maar ook
een feit dat te denken geeft. Als wij haar hooren,
dan kunnen we ons indenken in de dagen,
waarvan de verhalen ons nu bijna sprookjes lijken,
toen Ilenriette Sontag en Marie Malibran. de
heele ziel van hare toehoorders boeiden, en toen
Jenny Liud de harten voor zich won. Toen
Jenny Liud nog hare heerlijkste triomfen be
leefde, werden reeds langzamerhand van uit
Duitschlaud (of eigenlijk uit Zwitserland) theo
rieën verkondigd, die de muzikale wereld in rep
en roer brachten, theorieën die in menig op
zicht hoog en edel waren, maar aan den fijnen
smaak van bet xcïtoon^it/f/en onverbiddelijk af
breuk moesten doen. Iets later word hier en daar
gefluisterd: ..waarom zingt Jenny Lind niet
warmer?" Zij hal kunnen antwoorden: mijne
vrienden, niet ik ben koud geworden, maar gij
voor mij< want gij hebt behoefte gekregen aan
eene manier van zingen, waaraan ik misschien
niet zou kunnen, maar zeker niet zou icillcn\ol~
doen." Na Jenny Lind ging de zangkunst
spoedig in eene andere richting: men droomde
van nheid in toon en woord, van dramatische
opvatting, on de zang orn den zang zelf raakte
op den achtergrond. En thans wordt er vél dra
matisch gezongen, eu dikwijls tevens schoon ge
zongen, maar soms toch denken we met een zucht,
bij bet optreden van een jongen kunstenaar of eene
kunstenares: hoe veel liefelijker zoudt gij zingen.
als men u niet vél te veel over zeggingskracht,
temperament en dramatische kracht bad gespro
ken1'. Want l'Yiedrieh Wieck waarschuwde reeds
,')() ii 40 jaren geleden ; Dramatischer Ausdruck
umi dramatisch lebendiger Vortrag. wenti er sich
auch in den Grenzen des nur Schonen bewegt,
würde die ganze Toubildung, wenu sie noch nicht
vollemlot ist, in Fragc stellen."
En als scherpe tegenstelling van dramatische kunst
verschijnen at cu toe zangeressen die ons bijna uit
sluitend coloratuur geven, of zich bij liederen en in
opera's wel wat al te peuterachtig aanstellen. De
beste van deze is misschien Emrna Nevada, maar
ook tot haar zou men soms willen zeggen: dit
alles is heel knap en het klinkt ook wel goed,
maar waar is uw hart'.'"
En zie. terwijl we geslingerd worden van bet
r.e uiterste naar hot andere, heelt ne n«uur
rustig stand gehouden, eeue begaafde, dichterlijke.
echt vrouwelijke vrouw: madame Albani. Zij liet
overdrijving aau do ue zoowel als aan de andere
zijde over baar hoofd heengaan, eu ik stel mij
voor boe ze met haar innemenden glimlach er,
hare vroolijke dogen vee! theoriëu over kunst om
zich heen heeft laten verhandelen, en weer kaïn;
is gaan zingen. Wieck antwoordde op veel wat
hem niet aanstond, met givote piëteit: trau1' es
nur die Lind!" Wij zouden kunnen zeggen:
vraag; het aau Albani, of nog lie^er, laat haar
zingen. Zij is do verpersoonlijking van al wat
liefelijk is en wclb.iicU.
Of mevrouw Albani met dramatische uitdruk
king zingt'.- Ongetwijfeld, maar niet met die
dramatische uitdrukking, die velen wenschen.
Hare kunst is eenvoudig, subtiel en voornaam.
iïij haar geen sterke stemuitzetting. geen onschocne
kunstjes in de voordracht, geen streven naar buiten
gewone zegg'u'gskracht. Zij zingt en dat is genoeg.
Zij heffe in hare stem ,-elce: blijdschap, weemoed.
glimlachen en tranen; iedere gemoedsaandoening
vindt een natuurlijke uiting in haar zang. ieder
gevoel, ieueren toestand zet zij om in klank, en et
is telkens een zeldzaam, onniiddeüjk verband
tussehei; d<; stemming: u'.n haar gemoed en bet timbre
van bare stem. l1.n vraag riiot o t' zij met veel
temprraiiH!i;C ziiigi : zij dost mér. zij zingt met haar
gansche zie!.
Wat ]?;''. Albani do toekomst zal geven, hoc dr
zangkunst zich verder zal ontwikkelen V Niemand
kan het. zoggen, maar wat er o»!; gebeure. wij
znjlen do iK'rnuier'.ng aan baar va-thouden. cu in
on/.e oude- dngou nog tot het jungere geslacht
s;>rekou van do sympathieke kunstenares, met
h.src ir.neiuo'iue pcï'suu!:hjkhenl. haar diep e;; ti;n
gei'OL-1 en haru rocn.-iide, zielvolle .stem.
Reclames
?.'e;: t s ver regel.
Speciale inrichting voor Schoenen naar
maat, iügips '.Mnsksel voor gevoelige, pijn
lijke, gebrekkige voelen, knobbels,
eic,. etc. ANTON HUF J r.,
K'ilnntrt'iit- 200.
H f ><«*<'( JIJ Ml I'O'l' van
Dr. JAEGKiJ's O ris;. Xorm. Vt'oliirtikeleu,
K, F liï'ÜCHLt-iir- i'-ïifi.
K<i.h'irnti'i<<i.f /.'jT, Amsterdam.
Eenige specialiteit in deze artikelen in Nederland.