De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1891 8 maart pagina 6

8 maart 1891 – pagina 6

Dit is een ingescande tekst.

DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 715 Lubeck aan Gustaaf Wasa geschonken, staat nu in een gewonen salon; de degen van Washington is wel duur verkocht (voor 2400 pond) maar toch verkocht, en onder de Fransche kroonjuweelen, die vier jaar geleden onder den hamer kwamen, muren er ook heel wat belangrijke. Ook de waarde van den collier is niet bijzonder groot, voor een vorstengeschenk. Wat Isma lPaeh» ervoor betaald heeft, is natuurlijk de vraag; wellicht tienmaal zooveel als de rivière waard ?was. Maar onder de historische colliers zijn er vn oneindig grootere waarde. Koningin Elisabeth, Madame de Pompadour, Anna Boleyn, droe gen veel duurder colliers; een robijn in den halsketen van Catharina de Medicis, de cóte de Bretagne" werd reeds in 1588 op eene waarde van 600,000 francs geschat, en de collier van Marie Antoinette, waarvoor de hertog de Rohan zjjn goederen verpandde, moest 1800.000 francs Irasten. Het interessante en tragische ligt in het lot van al de hoofdpersonen in de gebeurtenis die met dit geschenk gevierd werd. Het Keizerrijk was op zijn glanspunt; de onderkoning, die eene vloot van weelderig ingerichte vaartuigen aanToerde, was de gastlee- van keizerin Eugénie, den keizer van Oosteirij'r, den prins van Wales, en Ferdinand de Lesseps. Hij scheen zeker van zjjn troon ; hij kon geld krjjgen zooveel hij wilde; hy had de reputatie van een verlicht en vooruit strevend vorst. Deze reputatie heeft hij overleefd-, Egypte kent hij nog slechts van verre; zijn leeniagen zjjn niet soliede meer; zijn inkomen is beperkt. Het Keizerrijk is te gronde gegaan, Eagénie is kinderlooze weduwe en woont als bal ling in een vreemd land. En Ferdinand de Les seps? Ofschoon zyn kanaal nog bestaat, is hjj niet Ie grand Francais" meer; Panama beeft hem de aureool ontnomen, die Suez hem gegeven had. Egypte en het kanaal zijn in plaats vaii onder Frankrijks, onder Engelands invloed. Van allen is alleen de keizer van Oostenrijk nog dezelfde die hij was, en ook aan hem zijn de ja ren niet zonder droevige dagen voorbij gegaan. De collier van Eugénie zal allicht spoedig een kooper vinden. Het behoort tot de weelde van petroleum-lords en uitvoerders van Amerikaansch spek, hunne echtgenooten met dergelijke relicruieën te versieren. *** In een artikel over huishoudscholen spreekt het Journal de Sruxelles over de onverstandigheid in het koopen, welke bij vrouwen uit den werkmansstaml vaak zoo groot is. Mijn vrouw heeft een koopje gehad", vertelde eens een oud werkbaas; zij heeft pantoffels ge kocht. Prachtige verkocht de reizende koopman er, voor l franc 75 het paar; het was goedkoop, m\jn vrouw heeft dus voor de vier meisjes ook ieder een paar gekocht. Ze zijn nu op; den vol genden dag regende het en de zolen waren van bordpapier." Zoo is het met de meeste werkmansvrouwen in de fabriekswijken. Zij koopen telkens goedkoope, nuttelooze dingen, die daardoor veel duurder uitkomen. Zij hebben geen huishouden geleerd; zij kunnen geen flinke soep koken, geen broek verstellen, geen goede van slechte waren onderscheiden. De man koopt een nieuwen jas; hij is er drie maanden prachtig mee, en dan is de jas op; de vrouw heeft eerst in het kiezen der stof geen raad kunnen geven, nu kan zij er geen knoop aannaaien en geen vlek uitmaken. 1 Na de eerste communie ziet men de dochters in zijden jurken loopen; den winter die er op volgt hebben ze geen wollen. En nu het eten. Van l Januari tot 31 Decem ber koffie en boterhammen. Met kermis en feesten veel koek, taart, wafels. Voor koffle wordt veel koffie gebruikt, voor de boterhammen veel boter, en den heelen dag over veel suiker. Voor het zelfde geld zou een vrouw, die verstand had van huishouden, aan haar gezin flinke soep, dikwijls lekkere groenten en vrij dikwijls een goed stuk vleescb kunnen geven. Dat de werkman zoo slecht eet, is niet uit gebrek, maar uit onkunde. Iemand deed dit aan een huishouden opmerken; er werd 9 a 10 francs per dag verdiend. Men beloofde zijn raad te volgen en vroeg hem tegen 's Zondags te eten. De vrouw had voor 12 francs vleesch gekocht, om bouilli te maken, dat niet eens gaar was! Dat er zooveel kinderen sterven is niet ver wonderlijk. Men stopt ze vol met ongenietbare eetwaren; de overblijvers hebben soms nog voor hun leven een slechte maag. Huishouden is eene kunst, die men leeren kan als iedere andere ; in Belgiëschijnt het er, vol gens het Journal de lïruxelles, al heel treurig mee gesteld te zijn. maar ook in ons land wordt ongetwijfeld uit onkunde veel verkwist, bedorven en vermorst. Nu zijn er in Belgiëin twee jaar 150 huishoudscholen opgericht. Ook hier wordt er aan gedaan, en het terrein is er hier te gunstiger voor, omdat in een deel van den werkmansstand de begrippen van goed huishouden bewaard zijn, en vooral omdat hier niet, zooals in Belgiëen een deel van Duitschland, het bepaald een instelling geworden is, dat de man den avond in het bier huis met zijne kameraden doorbrengt. Goed huis houden door de vrouw leidt tot gemeenschappelijk overleg met den man, tot spaarzaamheid en orde lijk familieleven, tot ontwikkeling in ieder opzicht. De dames kunnen in dezen veel doen, ieder in hare omgeving. Zij kennen over "t algemeen de waarde van stoffen, koopwaren, gereedschappen veel beter dan hare dienstboden. Waarom zou niet ieder er haar werk van maken, aan degenen die het zoo noodig hebben, wat ondervinding en kennis mee te geven? Hetgeen een vreemdeling dikwijls op soirees in Holland opmerkt, is de kostbaarheid, waarmede sommige jonge meisjes gekleed gaan. Wol is waar neemt dit ook bier af, en ziet men nier oi weinig japonnen van gebrocheerde zijde meer door jonge meisjes dragen, maar tot den buitenlandschen eenvoud is men nog niet gekomen. Tulle, krip, gaas, neteldoek, liefst wit; soms een corsage van dunne faille, zeer sober gegarnecrd, is al wat men haar daar toestaat, geen juweeltjes, geen versie ringen, geen kostbare kant, geen andere dan zeer eenvoudige linten en hier en daar eeno bloem. Is de japon van een goede modiste, dan weet deze hem toch allicht op een paar honderd gul den te brengen; het model is overigens heel een voudig, effen, eenige lagen tulle over elkaar, aan het middel ingehaald, oi boven den zoom met kleine strikjes gedrapeerd. De bloemen ook geen rozen, maar jeugdige bloemen, witte seringen, erica's, primula veris, vergeet-mij-niet, hageroosjes, leliën-van-dalen, madeliefjes; zelfs viooltjes zijn al haast wat sprekend. Het corsage tot aan den hals, van dezelfde stof, met lang ceintuur en gedofte mouwen, of ook wel geheel eft'en van satijn, met halsstuk en mouwen van de stof van de rok. Geen bloeraslingers, geen groote bouquetten: alleen desnoods een piquetje op den schouder of een klein bouquetje aan het ceintuur. In de ooren mag een parel, om den hals een of meer snoeren kleine paarlen ; in den tijd van de armbanden een paar eenvoudige waardelooze fantasie-armbanden, vooral niets groots of kostbaars. Maar het beste is niets. Als bruid draagt, in de Fransche wereld, het ! jonge meisje haar eerste gekleede japon. Voor de ! receptie der aanteekening, de soiree van het i contract', kiest zij iets kostbaardere, schoon nog ? geen zware stoffen, geen brokaat, geen fluweel, maar wel mooie faille, crêpe de chine, satijn; ook een meer versierd corsage, schoon nog niet erg gedecolleteerd. Meestal neemt zij het rose, omdat men blauw voor het burgerlijk huwelijk in de mairie, en wit voor het huwelijk in de kerk bewaart. Voor de bruidstoiletten, vooral in Engeland, is de laatste jaren het wit met zilver, lichtblauw, lilas en zelfs rose vermengd geworden in den ! vorm van borduursels, veeren randen, biais, sou- j tache; dit is in Frankrijk nog zoo goed als niet i toegepast, hoogstens oude kant, en eene kleur j van satijn, die daarbij past, ivoor of crème. * * * Een gewoonte van dezen winter te Parijs is. op de invitaties voor bals en soirees niet enkel te vermelden, hoe laat de feestelijkheid beginnen, maar ook, hoe laat zij eindigen zal, (zooals bij ons te lande bij kindervisites gebruikelijk is), b. v. on dansera de neuf a deux heures". Dit heeft veel voor; wie plan heeft om den geheelen avond te blijven, behoeft zijn koetsier en paarden niet langer kou te laten lijden dan noodig is, en de gastvrouw weet ongeveer, hoe laat zij naar bed zal kunnen gaan. Er zal weldra voor de virtuosen nauwelijks plaats meer zijn, zoo worden de dames der groote we reld zelf virtuosen De jonge vicomtesse de Trédern voerde op een soiree ten haren huize deze week op de uitmnntendste wijze het Rondo uit Mozart's D moll-coiicert uit. niet orkest; bare schoonzuster zong ; liet orkest speelde een paar composities van de vicomtesse de Grandval. * * * Engelsche bladen spreken er over, dat het spe len en wedden onder de Engelscbe dames van de upper ten thousand" zoo toeneemt. Bézigue is het geliefkoosde spel; niet alleen als on schuldige tijdpasseering, maar ook om hoogen inzet en gelegenheid tot wedden. p]ene nieuwe variatie daarin is llubicou bézigue", men speelt het met vier spel kaarten. Er zijn dames, die de bézigue-doos altijd in het rijtuig hebben, en op visites die zij afleggen, even wanneer er gelegen heid toe is, een partijtje maken, maar altijd om winst. Wbïst is het eenige spel dat men raet ge- l noegen ook zonder inzet speelt. Er is een solowhist, dat onder eenige Joodsche families het meest gespeeld wordt. Ook piquet komt weer in de mode. Er worden ook veel betting-books, agenda's om i weddingschappen in te noteeren, aan dames ver kocht. Er zijn er zeer luxueuse, van hagedisvcl met zilver, van marokijn met monogrammen. Ver schillende patiences zijn ook in den smaak; do mino, trictrac, en de kaartspelen der laatste dertig jaar raken uit de mode. * * * De Fransche schrijfster Jeanne Loiseau, onder het pseudoniem Daniel Lesueur als auteur wel bekend, wenscbte onlangs als lid van de Sociétédes gens de lettres" te worden opgeno men. Hare parrains waren Francois Coppéo en l Camille Flammarion. Gelijk nu Jeanne Loiseau j in een brief aan Francis Magnard, den hoofdj redacteur van F'uiuro rnelclt, beeft de sociét | haar verzoek geweigerd, omdat Daniel Lesueur eene vrouw is. Francis Magnard voegt er bij, dat j dit besluit geen commentaar noodig heelt, en dat i de vcreeniging zoo overvol is niet mannen zonder l talent en zonder naam, dat bet heel begrijpelijk i is, wanneer zij eene vrouw die kan denken eu schrijven, er buiten willen houden. j >;- * Wij vermeldden het optreden van tniniersteiV te Berlijn. Te Derby is een dames fruit- en sa| ladetuin", door Miss llarriman gesticht; een uit; muntend woonhuis, groote boomkweckerij en aan leg van .'JOOO vruchtboomen vormen de bezitting: zes jonge dames zullen de eerste bewoonsters zijn. De tuin is in een dichtbevolkte streek aan! gelegd, en men rekent op goede nitkomston. Ook zal na l April iedere week do tuin ee.u dag voor bezoekers open. zijn. Er is nu reeds bepaald, dat j de dames gedurende April, Mei en Juni onder geen voorwendsel vacantie zullen nemen : daarna i is niet bet volle aantal noodig om de bestellin gen at te leveren, de kassen na te gaan cu de kippen te voeren. * ??'?:. Toen de dochter van den l'arijschcu prefect baron j Haussinann, vermaard door zijn bouwplannen, zijn | onteigeningen en bet geld dat hij er mee ver diend had, met den beer de i'ernéiy ging trou wen, word het volgend versje gemaakt-. Haussmanu a l'ernéty vient d'aecorder sa iille. l (^uoiiiuc ITiymeu soit beau, je plaius Ie marie: Je craindrais, en entrant dans pareille familie, { Dï'tre, comme mari, trop vile exproprié. j De profetie schoen lang niet te zullen vervuld | worden; zij dateert reeds van 18(55. Thans is zij [ echter uitgekomen; tusschen den hoer en mevrouw de l'ernéty is echtscheiding uitgesproken. Telkens en telkens weer wordt er gewezen, in | binnen en buitenland, op het gevaarlijke van aluin ' in het brood. Toch hechten, nog steeds du huisj moeders aan wit brood, en waar bet moei niet mooi is, meenen de bakkers te kunnen volstaan. met het door dit schadelijk bijmengsel blank t maken. Een betrekkelijk eenvoudig middel om de aanwezigheid van aluin te ontdekken wordt door Dr. Snijders in Onze Voedingsmiddelen opgegeven. Men bevochtigt eenige sneden brood met eene oplossing van campêchehout in gedistilleerd water. Vijf gram zaagsel of krullen van campêchehout, en een flesch gedistilleerd water zijn gemakkelijk bij den drogist te krijgen. Men spoelt het hout even met water af, en legt het dan in eene schaal of bekerglas met een halven liter gedistilleerd water. Na eenige uren, (van tijd tot tijd omroeren of schudden) is er een geelrood aftreksel; men doet dit in eene fiesch en kurkt die goed, men kan dan bet vocht een tijdlang bewaren Be vochtigt men nu het wittebrood er 'mee, dan zal na ceu half uur bet zuivere brood nog bruingeel zijn, bet met aluin gebakkene begint dan reeds bleek blauwviolet te worden, en na een paar uur is deze kleur duidelijk zichtbaar. * ... * i Te 's Hage is mejuffrouw Margaretha Meyboom j als translatrice voor bet Noorsch en Deentch beëcdigd. De laatste zes maanden bracht zij j te Kopenhagen door; maar reeds vóór dien tijd j was baar pseudoniem L'rdu, als vertaalster van Noorsche en Deensche litteratuur, goed bekend. Mej. Meyboom geeft te 's Hage privaatiessen en zal weldra een damescursus voor Noorsch en Deensch openen. E?e. Allerlei. Deze week heeft een Engelschinan te Monte Carlo de bank doen springen", ilij won veer tien maal achtereen bet maximum, aan een der trente-et-qiuirante talels; in 't geheel 175.UOO francs. Toen men hem al het geld gegeven had, dat op tafel was. en de croupiers den kassier om nieuwe fondsen moesten aanspreken (dit beet de bank doen springen1') ging er een luid applaus, ! anders geheel verboden, in de zaal op. Dezer dagen zaten in een coupétweede klasse, in Pruisen, een achttal beeren, wier Oostersche afkomst men bun kon aanzien. De conducteur, ' zonder twijfel een volgeling van dr. Stöcker, zag ; hun kaartjes, smeet bet portier dicht en gaf aan i zijn geestigheid en zijn meening tegelijk lucht, j door te roepen: Sneltrein naar Jeruzalem!'' j De trein vertrok, maar nauwelijks bad hij zijn volle snelheid bereikt, oi het alarm signaal klonk, : de noodrem was in beweging gebracht en de trein stond stil. Het gebeele personeel was in rep en roer; men kwam naar den coupéwaar de Joodsche beeren hunne wraakneming reeds zaten te genieten. De conducteur vroeg bun wat er aan de band was. (re moet den trein laten ophouden'1, kreeg bij ten antwoord ; we hoorden u roepen: sneltrein naar Jeruzalem, eu wij heb ben maar kaartjes tot Cottbus!'' Prins Gamelle,'' (de jonge hertog van Orloansj vertoett tegenwoordig te Petersburg. Hij is er onder den titel van graaf do Nevers, eu wilde eene voorstelling van Madame Melba in de Rus sische opera bezoeken. Ilij wendde zich tot deu directeur Wsewoloshski, met het schriftelijk ver zoek, hem, den nakomeling van den graaf de Kevers, een plaats in de keizerlijke opera te reserveeren. De directeur hield deu brief voor een grap en een inystiheatio, en antwoordde op vroolijken ' toon den graaf van Nuvers'1 het vol gende: Weledele beer! L'it de gesiachtslijst der Ncvers, ken ik maar n enkelen «raaf van dien naam, die namelijk in de Hugenoten optreedt, en daar hij op ons keizerlijk theater reeds eene plaats op de planken beeft, zal hij het wel zonder eene plaats in de zaal kunnen stellen". Er gaan zonderlinge verhaaltjes onder de Engel sche marine, omtrent de wijze waarop verschil lende kapiteins op zee met de medicijnen omgaan. Ieder tlesehje van de scheeps-apotheek draagt ecu nummer, en zoo gebeurde, het volgende. Keu kapi tein, zijn instructieboek raadplegend, bevond, dat tegen zekere kwaal een flinke dosis van nummer zes werd aanbevolen. Toen ecu ziek matroos bij hem kwam, wilde hij hem ook dit middel toedie nen, nu was echter nummer zes gedurende de vaart druk aangesproken. Wat te doen'/ Er was geen druppel over. Ecu oogenblik stond de dilet tant-dokter verlegen, maar eeu oog'enblik slechts; ceue plotselinge ingeving (/tiende zijne gelronsde wenkbrauwen. Hij mengde links eene portie uit nummer vier eu ceue portie uit nummer twee twee en vier maakt immers zes eu diende het deu ongelukkigeu zeeman toe. Omtrent de uitwerking wordt niets gemeld. Eeu ander voorval kwam op eene kanonneerlioot voor. Een luitenant die het schip kommandeenk'. achtte do zorg voor lic mudicijnkist eene te zware verantwoordelijkheid. Xoodra men iu zee was. hield hij inspectie en deelde aau ieder der manschappen een nummer uit, zoodat elk zijn deel had en niet meer. Ken scheeiis-ihiklor h:td eeu zeer eenvoudig middel om de ziekte der matrozen te genezen-, bij Imiid iK-ii patiënt ecu touwtje om het middel er. vroeg hem. o! <!c pijn boven o l' beneden iiet torentje zat. \\;is do pij u er boven, dan gal' bij een braakmiddel; \vas de pijn er beneden, eene dosis rhabarber. Iu bet tonneeiieveu in Japan is eene groote verandering gekomen: voortaan mogen acteurs eu actrices tegelijk op het lnoncel zijn. '! ot dusverre was iedere ontmoeürg \au beide seksen op Lc/t tooncel verboden, eu nier. kou liettiesci-ucs nis de volgende bijwonen: lli:i (alleen <,p liet ti.nncel): Welaan, dierbare Lip- \ a-du-r'au-Loe. wanneer ik u dan de reden van mijne smart moet bekennen : ik heb u lief!'" (Vertrekt naar rechts' /.ij (van links opkomend i Ook ik. Ueve TrenT(i-l'er-l'\. ik heb u lid!" ( Verdwijnt >. Hij iweder te voor.-rhij'i komend) O. duizend maal dank! Maar zult ge me openhartig antwoor den, ais ik u iets vraag V \ \ ertrckt i. y.ll (nadat zij zich overtuigd heelt dat er nie mand meer op het tooneel isy ,,/eker ! ik belooi het «'." Ilij (op het sonitieui'sliokjc toetredend) Zoudt gij mij een klein bewijs van uwe liefde, een kusje^. weigeren V" (Vlucht haastig weg). Zij (een stoel naderend) Nu, daar hebt gij er een!'' (loopt heen). Hij (het tooneel opstorrnend) O geliefde!" (Hij opent de armen en omvat de lucht). Het publiek was dan vol aandoening. Groot en klein was geroerd. Bij Frederik Muller & Co., alhier is verschenen de Catalogus van de moderne schilderijen en aquarellen, uit de verzameling van wijlen M. R. L. de Fielliettaz Goedhart. Deze geïllustreerde catalogus geeft afbeeldingen van schilderijen van Andreas Acbenbach, Johannos Bosboom, H. Val kenburg, Jacob Maris en Cornelis Springer. De verkoop van deze verzameling zal plaats hebben, Dinsdag 10 Maart, in de Brakke Grond, Zaterdag en Zondag is zij te kijk voor genoodigden en Maandag aanstaande voor het publiek. Ingezonden. EEN WOORD VAN DANKBAARHEID. liet is soms moeilijk om muzikale indrukken vast te houden; wij ontvangen er zoo vele in onze groote stad, die ons in dit opzicht zoo ruim be deelt. Daarom moeten wij at' en toe met elkaar spreken over heerlijke oogenblikkon die wij te zamen hebben beleefd, en elkaar opwekken om ze niet te vergeten. In onze dagen is een bezoek van madame Albani niet alleen een heerlijke verkwikking, maar ook een feit dat te denken geeft. Als wij haar hooren, dan kunnen we ons indenken in de dagen, waarvan de verhalen ons nu bijna sprookjes lijken, toen Ilenriette Sontag en Marie Malibran. de heele ziel van hare toehoorders boeiden, en toen Jenny Liud de harten voor zich won. Toen Jenny Liud nog hare heerlijkste triomfen be leefde, werden reeds langzamerhand van uit Duitschlaud (of eigenlijk uit Zwitserland) theo rieën verkondigd, die de muzikale wereld in rep en roer brachten, theorieën die in menig op zicht hoog en edel waren, maar aan den fijnen smaak van bet xcïtoon^it/f/en onverbiddelijk af breuk moesten doen. Iets later word hier en daar gefluisterd: ..waarom zingt Jenny Lind niet warmer?" Zij hal kunnen antwoorden: mijne vrienden, niet ik ben koud geworden, maar gij voor mij< want gij hebt behoefte gekregen aan eene manier van zingen, waaraan ik misschien niet zou kunnen, maar zeker niet zou icillcn\ol~ doen." Na Jenny Lind ging de zangkunst spoedig in eene andere richting: men droomde van nheid in toon en woord, van dramatische opvatting, on de zang orn den zang zelf raakte op den achtergrond. En thans wordt er vél dra matisch gezongen, eu dikwijls tevens schoon ge zongen, maar soms toch denken we met een zucht, bij bet optreden van een jongen kunstenaar of eene kunstenares: hoe veel liefelijker zoudt gij zingen. als men u niet vél te veel over zeggingskracht, temperament en dramatische kracht bad gespro ken1'. Want l'Yiedrieh Wieck waarschuwde reeds ,')() ii 40 jaren geleden ; Dramatischer Ausdruck umi dramatisch lebendiger Vortrag. wenti er sich auch in den Grenzen des nur Schonen bewegt, würde die ganze Toubildung, wenu sie noch nicht vollemlot ist, in Fragc stellen." En als scherpe tegenstelling van dramatische kunst verschijnen at cu toe zangeressen die ons bijna uit sluitend coloratuur geven, of zich bij liederen en in opera's wel wat al te peuterachtig aanstellen. De beste van deze is misschien Emrna Nevada, maar ook tot haar zou men soms willen zeggen: dit alles is heel knap en het klinkt ook wel goed, maar waar is uw hart'.'" En zie. terwijl we geslingerd worden van bet r.e uiterste naar hot andere, heelt ne n«uur rustig stand gehouden, eeue begaafde, dichterlijke. echt vrouwelijke vrouw: madame Albani. Zij liet overdrijving aau do ue zoowel als aan de andere zijde over baar hoofd heengaan, eu ik stel mij voor boe ze met haar innemenden glimlach er, hare vroolijke dogen vee! theoriëu over kunst om zich heen heeft laten verhandelen, en weer kaïn; is gaan zingen. Wieck antwoordde op veel wat hem niet aanstond, met givote piëteit: trau1' es nur die Lind!" Wij zouden kunnen zeggen: vraag; het aau Albani, of nog lie^er, laat haar zingen. Zij is do verpersoonlijking van al wat liefelijk is en wclb.iicU. Of mevrouw Albani met dramatische uitdruk king zingt'.- Ongetwijfeld, maar niet met die dramatische uitdrukking, die velen wenschen. Hare kunst is eenvoudig, subtiel en voornaam. iïij haar geen sterke stemuitzetting. geen onschocne kunstjes in de voordracht, geen streven naar buiten gewone zegg'u'gskracht. Zij zingt en dat is genoeg. Zij heffe in hare stem ,-elce: blijdschap, weemoed. glimlachen en tranen; iedere gemoedsaandoening vindt een natuurlijke uiting in haar zang. ieder gevoel, ieueren toestand zet zij om in klank, en et is telkens een zeldzaam, onniiddeüjk verband tussehei; d<; stemming: u'.n haar gemoed en bet timbre van bare stem. l1.n vraag riiot o t' zij met veel temprraiiH!i;C ziiigi : zij dost mér. zij zingt met haar gansche zie!. Wat ]?;''. Albani do toekomst zal geven, hoc dr zangkunst zich verder zal ontwikkelen V Niemand kan het. zoggen, maar wat er o»!; gebeure. wij znjlen do iK'rnuier'.ng aan baar va-thouden. cu in on/.e oude- dngou nog tot het jungere geslacht s;>rekou van do sympathieke kunstenares, met h.src ir.neiuo'iue pcï'suu!:hjkhenl. haar diep e;; ti;n gei'OL-1 en haru rocn.-iide, zielvolle .stem. Reclames ?.'e;: t s ver regel. Speciale inrichting voor Schoenen naar maat, iügips '.Mnsksel voor gevoelige, pijn lijke, gebrekkige voelen, knobbels, eic,. etc. ANTON HUF J r., K'ilnntrt'iit- 200. H f ><«*<'( JIJ Ml I'O'l' van Dr. JAEGKiJ's O ris;. Xorm. Vt'oliirtikeleu, K, F liï'ÜCHLt-iir- i'-ïifi. K<i.h'irnti'i<<i.f /.'jT, Amsterdam. Eenige specialiteit in deze artikelen in Nederland.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl