No. 722 DE AMSTERDAMMER/WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. MUZIEK IN DE HOOFDSTAD. Rodolph, een IJslander, heeft in Italiëeen meisje, Marietta, gehuwd. »Zij trokken met getweeën naar IJslands kust". Niettegenstaande Marietta er al jaren lang woont en reeds eene dochter van ongeveer 18 jaar heeft, kan zij den Italiaanschen hemel niet vergeten Zij sterft dan ook van heimwee. Bij hare dochter Helga, (de bloem van IJsland bijgenaamd) wordt dit ver langen naar Italiëeven levendig. Zij is verloofd mtt haar neef Olaffson. In hare fantazie meent lij reeds den Italiaanschen hemel te zier, doch hét is de invloed van den Elfenkoninf, die in minne ontbrar d, haar overhaalt met hem naar tijn rijk te trekken. Zij is spoedig over te halen. De rotswand wordt op een gebiedenden wenk omhoog getrokken en men ziet de heeren De Groot en Van Der Hilst die, na het luid ap plaus voor het mooie decoratief, komen buiden doch tevens een tooverpaleis met heu-cbe ballet danseressen en daarachter een groep Elfen (het koor). Helga wordt als koringin gehuldigd en de koning doet alles om haar aangenaam bez.ig te houden. Hij zingt voor haar en laat voor haar dansen. Zij belooft dan ook hem nooit te verlaten, ja zij zweert zelfs. Heel spoedig wil zij echter weer weg. Als zij haar vader heeft, terug gevonden, wil zij hem het schoone paleis van «te heeren De Groot en Van Der Hilst la'en zien, doch de wand wordt door de machinisten uiet weer omhoog getrokken, waiit wie eenmaal het tooverrijk verlaten heeft komt er niet meer in. In het vierde bedrijf is Helga als bruid ge tooid. Men hetft haar wijs gemaakt dat alles een droom is en zij dus met Olaffson zoo spoe dig mogelijk moet trouwen. Zij gaan kerkwaarts. De Elfenkoning verschijnt weer en zegt haar, als de gasten vertrokken zijn, dat zij beiden thans moeten sterven, hetgeen hij zoo erg niet vindt, want nu gaan zij de eenuwige gelukza ligheid in. Zij vallen beiden neer met de voeten naar het publiek (zoodat men tegen vier laar/en aankijkt). De pasten komen verschrikt terug en vinden het akelig, terwijl de Elfen achter het tooneel zingen dat zij het heerlijk vinden, het scherm valt en de opeia is ten einde. Heeft dit libre>to ernstige gebreken (de di.-hter heeft het zelf erkend), zoo moet ik toch vermel den dat er vloeiende en schoone verzen in voor komen. De librettist (de luer van Dokkum) heeft er echter geen rekening mede gi-houden dat al wat gezongen wordt veel langer duurt dan wat gesproken wordt, en dat bij een opera de dialoog zoo beknopt mogelijk moet zijn. E',sombles komen haast niet voor iu dit werk, doch slechts alleenspraken, zamenspraktn en koren. Dit reeds alleen maakt dat het geen geheel wordt; het is te fragmentarisch. Ook komt mij de ge heele eerste acte (de lar.ge klaügiiederen van Marietta inhoudende) geheel overbodig voor. De heer Van 't Kruys heeft deze opera ge toonzet, zooals onze Vlaamsche broeders zegden. Er is r* eds heel wat over ge.-c'ireven on ge zegd, en sprak ik in mijn vorig artikel van werken die reeds een lijdensgeschiedenis hebben vóór de opvoering doze opera bad er ook eene. Ik heb mij echter niet in al deze zaken te Verdiepen, daar ik er prijs op stel alleen mijn indruk me.ïe te doelen zoo als ik dien bij het aanhooren ontvangen heb. Het eerste bedri-f is ontegenzeggelijk het zwakste van alles: De geheele larmoyante scèr.e met Marietta, de oppervlakkige onver;ure (potpouni) en het onpractisch geschreven eerste koor (dat zeer slecht gezongen werd) moet ik beslist afkeuren. De goede momenten in deze ac'.ezijn: het tweede koor: Fón IJsland is er slechts op aard, het Visschersliedje: Daar keert enz., doch dit laat-te slechts omdat hot vro.tlrjke af.vi-seliiig brengt, want de vele herhalingen van het koor ('t Noorden?'t Zuiden) klinken ba'aai. Deu solo: Gij bekorend goddelijk schoon, moet ik ttet lof vermelden. In de tweede ac'e roem ik het, gfbeu : God sla zeegnenl. en den solo: Spant Lalië's blauwen hemel. Minder ingenomen ben ik met den langen solo vau Helga, met een stroef voorspel. (Er komen niet niiuder dun zes zeer lange alleen spraken van Helga in dit werfc voor.) Ook de lange zamecspraken met den Elfer.jkor.jiug (tt nvijl de danseressen staan te verlangen om te kunnen beginnen) houden de handeling ve^l te lang op. De Elfenkoren ziju te onbeduidend van vin ding, en ik kau mij niet begrijpen dat de com ponist van het vele tooverachtigo in deze operu geen handiger gebruik heeft geiuaakr,. De btlletmuziek in het derde bedrijf moet ik zeer prijzen. Voorn! de langzame dansen waren belangrijk, en ook hier vond ik voor het eerst eene kleurrijke instrumentatie. De effecten waren voorrl wat dit aangaat in de overige gedeelten over het geheel te goedkoop. Met een tremolo van viole.i op eori simpeleu drieklank in het twee of drie gestreept octa t' verkrijgt men nog geen interes-ante elf''nimmek. In die elfenmu/dek komt de zwakheid van bouw en behandeling het meest uit. Aan liet slot van het tweede tableau van het derde bedrijf komt het eerste groole ensemble eu hier is de componist dan ook v< or het eer.-t warm geworden. Dit gedeelte met de ballet muziek en eeuige gedeelten io het vierde bedrijf acht ik dan ook alleen zon ;er voo behoud te prijzen. Het tooneel in de kerk bij voor'» eld, waar het koor achter de, schermen eu de Elfenkouing op het toonetl zingt, heeft dramatisch ellect eu juist deze gedeelten doen zien dat de heer Van 't Kruijs beter kou dan hij over het geheel iu dit werk gedaan heeft. Ik geloof echter dat hrj hool'lzaio-lijk gedwaald heeft iu do aanwending ?iji;er middelen, iiij heeft eene opéni-eomique willen schrijven 011 vervalt gedurig in dea operettestijl, zonder liet pikante echter van de Frantche (p'-ietter.coniponi-ten te bezitten. D-n l,chte>eu stijl iiefH hij ook in de ernstige en treurige gedeelten wiilen volhouden en daarum wordt hij bijna ii'-oit recht dramatisch, doch vervalt daar wiuir zijne muziek ernstig is. in liet eentonige. Zooals ik zeido, had it ook iu de instrumen tatie meer kleur verwacht, voo ui n:<.do sinii'.juio van dezen componist gehoord iy heb'-ei.1. De veel te lange tekst moet hem bij b-tcomponeejen iii den weg gejetou hebbei'.' doch van vele gedeelten had hij, met hetgeen hij weet en kai>, veel meer partij kunnen frekken. Geen etkel motiefis bovendien uitgewerkt, zoodat de climax maar zeilen verkregen wordt Is deze opfra misschien in der baast, tusschen allerlei bezigheden door, ontworpen? Dit zou rr.ij niet verwonderen, en daarom zij de aandacht van den heer Van 't Kruijs er vooral op geves tigd dat de kwantiteit van zijne werken (hij is zetr productief) aan de kwaliteit geen schade toebrerge. Ik hoor dat de componist reeds aan eene nieuwe opera bezig is. Ik twijfel niet of de op voering zal hem retzelfde gezegi hebben wat ik thans nederschrijf; eu hij zal hiermede zijn voordeel weten te doen. Ik heb niet geaarzeld mijne opincie zonder reierve medetedeele», omdat ik dit verplicht meende te zijn tegenover een kunstenaar die n eds getoond heeft heel wat beters te kunnen voort brengen dan dit werk. Moge hij dus bij een vclgend werk woekeren met al zijue krachten en gaven. Dit werk was over het geheel met zorg voor bereid. Mej. Sewir.g had de hoofdrol. Zij moet deze opera bijna geheel dragen. Hoewel zij dit lang niet vermocht, waren sommige gedeelten verdien stel r k. Hare schooce stem behoefi echter uog veel oefening. Mej. Van Zinten deed voor de partij vun Marietta wat er *oor geda«n kon worden, terwijl de heer Thijssen een tamelijk accuraten doch drogen Eifenkoning te hooren gaf'. Hij was Log nirt zeer recht tehuis .in zijne partij wat opvatting betreft. De heeren Poons en Dors verdienen lof (de laatste omdat hij zuiver zong). De heer Engelen, die het altijd te kwaad met de letter r heeft, moet als Rodolph beginnen met de woorden: Wat treurige gedachten doorkruisen u het hoof]. Na ernstige studie zal zijn k ankrijk geluid zich pas voor partijen van eenig belang Icenen. Het koor was soms zeer leelijtr, soms goed, en het orkest vervulde de niet zeer ingewikkelde partij o/er het geheel vo'doende De heer Van Der Lmdea leidde het werk met zekere hand. Ik sprak straks van de terugroepingen van de heeren De Groot en Van Der Hilst. Dit was wel verdiend. Het werk was schitterend gemonteerd Er was nog vun geen opera in dit op/.icht zó >veel werk gemaakt De directie heeft dus gedaan wat zij kou. liet ballet verhoogde den indruk zeer. Hoewel ik de dansen en sprongen graag wat lichter en gracieuser had zien uitvoeren, waren de standen en groepen echter zeer schoon. De cjuiponist werd t-n toorieele geroepen eu ontving twee kransen van Haagsche en Rotterdauii-che vrienden, terwijl de componist een krans aan den heer De Groot uitreikte, die (bij wij/ce van hulde) dien krans weer om de schouders van deu heer Va a 't Ivruii hing. Met de vermelding dat ook m-j Sewing twee botujuettfn kreeg heb ik (zoover ik weet) alies van d.-ztn avond vertelj. Ten siotte blijft mij i:-og over eene herhaling te vennelden van Beriioz' ivijuieni. Ik spieek hier nog eens over, omdat vele vlekjes, die ik meest vennelden, thans vt-rdwenen waren. Er was meer licht ei; kleur in de ver tolking en het oefende uu op het publiek ook meer bekoiing uit. De heer St:.chelhausen vervulde de tenorpartij in het Sanctus i p zei-r respectabele wijze. Hij zong zuiver en muzikaal, terwijl hij a;iu desl-itgedeeitt-n: pleiii sunt coeli et terra veel glans wist te verkenen. i Een cor.cert door mej. Belinfante gegeven kou ik niet bijwonen. Ik vt rinel\ ;uleen, dat (naar ik vernam) de pian^te. in eenigc NederhiTid-ehe kiauercoiiiposiliëu van 'fetterode, Nioo'i.ï, .Scht'it/:ler, K es en Huischeuniyter ee'i hoogst g-un-t:geii induik met haar spel' maakte e;i zoowel tech nisch ais. muzikaal zeer te prijzen was, /ij werd terzijde, gestaan door Mile M.u'gucrie uit 's Grai venhage en den heer Mosel .'ilhi<-r, die ik beiden reeds meermalen iu dit bind besproken heb. VAX Mii.LKjF.:-.'. J. WORP. Weer is oen Nederlandsen Toonkunstenaar vau ons heer gegaan, dio niet alleen zich. een grooten naam verworven hooft, doch ook zich op paedagogisch gebied bijzonder he;lt onderscheiden. Hij heeft nooit den weg gevo'gd die tot schitterende ovaüti leidt; doch hij streefde er vooral naar, het in zijne jeugd zeer slechte muziekonderwijs te ver beteren en vooral door woord eu geschrift hetero denkbeelden omtrent kunst en goeden smaak to verprciden. Alleen in de groote steden kon men toenmaals (behoudens enkele uitzonderingen) vol doend muziekonderwijs genieten, liet aantal paedagogisclie werken was in do Hollandsche taal zeer beperkt en vooral het orgolspel in do kerken was in vele steden en dorpen boneden alle kritiek. Een korte blik op het loven en streven van den kunstenaar, z,i! der: lezer doen zien. wat hij gedaan hoeft 011 wat hij voor ons land geweest is. Den 2Jon December 1S21 te Broek in Waterland gehore:;, \\crd hij eerst door zij.i vader en later te AriK-tordam in de muziek onderwezen. Hij vestigde zich te Iviam en kort daarop te Almelo. Niet tevreden met hetgeen hij wist, trok hij. (toen wei reeds getroiuvd zijnde on twee kinde ren hebbende) met ziju ge/h: naar Lvipzig waar hij vooral het onderwijs van Richter en llaiipttnar.n volgde. Zijne gronte eide vovir het orgolspel i noopte hem naar Dresden to gaar. ten einde bij don beroemden organist .ioh. Schnehler ies te, nemen. De heer Worp hoeft nu.; meermalen verhaald ; wolk eeu uegaaid improvisator S-imeider op hot i orgel v.'as. Hij ii.iprovisoc-iMe o. a,, vijtstenirai^o ' in^a s, die zoo >choon vau lion ,v ware'], dat !',ini/t? niaiiii dikwijls uit Loipziy overkwam om hem te la ons vaderland teruggekeerd zijnde (hij vesi tigu'j zich weer te Auueïu1. was \\"or'/.-, wiste, v.org Oi.zo literatuur i;"j( nieuw,' jiaedj^o^i-.c-iie werken te ven-ijken iu de:; vorm v:in lï;iiderx,inghoeken, ; eene bcweriiU'.g van de koralen met voor- eu naspeler, en bundels met kleine orgelcompositiën ten behoeve van -weinig geoeiende organisten. Later schreef' hij zijne Algemeene Muziekleer (grooto en kleine uitgave), een aantal mannen koren (waaronder bekroonde) bei;evens vele andere composities. Spoedig werd Worp te Groningen tot organist benoemd. Hij werd ook directeur van de Liedertafel Gruno en van de Gemengde Zangverceniging. Slechts enkele jaren nam hij dit waar. Toen trok hij zich terug, want het onderwijs, de ont wikkeling van de jeugd en van"zijne leerlingen aan de Rijkskweekschool voor onderwijzers, aan welke inrichting hij loera.'tr in de muziek was, nam zijne geheele belangstelling on voorliefde in beslag. Menig onderwijzer n kleinere of grootere plaatsen heeft het aan hem te danken dat hij een bruik baar organist en goed zangonderwijzer geworden is, en wie onder zijne, leiding was geweest, bleef den bemimielijken en oprechten man van harto genegen. Hij was wat men noemt: eone figuur. Hij transi geerde nooit met zijne overtuiging en kwam er altijd rond voor uit, wat hij goed- en wat hij af keurde. Ook was liij steeds een vraagbaak voor velen. Altijd had hij tijd beschikbaar voor wie zijn raad behoefde en in hot streven van zijne oudleerlingen bleef hij het grootste belang stellen. Zooals ik zeide: zijn naam is nooit met bazuin geschal door ons land verspreid, ook sierde geen ridderlint zijn knoopsgat, doch zijn streven (vanaf zijn terugkeer uit hot buitenland) voor de ont wikkeling van goeden smaak in onze toonkunst, zijn onafgebroken strijd tegen de misbruiken die in onze kerkmuziek heerschton eu zijn krachtig streven voorgoed en degelijk onderwijs, verzekeren hem een blijvende plaa's onder do uitnemende mannen van ons vaderland. Hot was hem gegeven veel te zien verwezen lijken vau wat hij goed en noodig achtte, en kon hij ook met het nieuwste in de toonkunst niet medegaan, zijne belangstelling bleef tot het laatst toe onveiHauwd. Het is mij cenc behoefte, openlijk mijn laaisten groet to brengen aan don voortrelïelijken toonkunstenaar, die eei.igo jaren mijn leermeester was on zich tot het laatste toe mijn vriend heeft getoond. A., 24 April 1891. v. M. AAXTEEKEXIXGEN SCHILDERKUNST. Xaar aanleiding van de modedcelingcn die de heer Adama van Scheltern.i onlangs in dit b!ad i:a onze onthulling omtrent den valschen Mauve j over onechte oude schilderijen gegeven heeft, bericht j de Anisterdamsche correspondent van do Kü/iiisclie y.eiini'.ij nog iets over twee valselie schilderijen die te Rotterdam vóór kort i:i publieke auetie verkocht werden. l'e eene. stelde den Roof voor van do Sahijnsche maagden en verbeeldde ecu Van Dijck, de andere, een David met l'air-eba, heette van Titiaan to zijn. \\'f\ had de makelaar die met de leidirg van de anc'ie belast was in den catalogus voor da/c namen toegesclu'oven ain" genot, maar de zoogenaamde Van Dijck bracht toch nog 7<iO en do Titiaan 2000 gu! k>u op. I)i:zu heide schilderijen mi hebben een eigei aardige gei-chiedeiii^, die tot waarschuwing der liefhebbers in de Kiilnixcltu wordt medegedeeld. Eenige jaren geleden kwam er in Rotterdam een oude i-misïlundolasr die er kamers huurde waar zijn schilderijen werden uitgestald. De lief hebber die de beide stukkeu naderhand kocht kwam er de verzameling kijken on op het laatst werd do achter een gordijn geplaatste Titiaan ouder het licht gebracht. Do prijs echter die voor den van Dijck en den Titiaan door den knnstkooper werden gevraagd, girg da firanticele krachten van den licl hebber te boven, wat echter den han delaar niet. belette de schilderijen toch eens hij hem in huis te la'en brengen, alleen maar om te niühoe zij daar onder het bizonder gunstige licht zouden doen. Eer; paar dagen daarna bekende de luiMsikonpcr oorógsxins beschaamd in oogeiiblik! keli'iko geUlverlegciilH'id te zijl', e» hij vroeg daarom op den Titiaan een voorschot van (500 en op den Vaudyrl; een va'i 2f-.0 gulden, een som, dio dan ook werd gegever, nadat de amateur den ander een dure belofte gezworen had dat hij tegen terug ; betalen van liet voorschot de schilderijen aan den kunstkooper. diens weduwe of diens zoon weder terug zon govon. Voor een notaris en getuigen werd de overeenkomst op papier gebracht, maar noch vau deu kunstlcoopor. noch van diens we duwe, noch vf.n diens zoon werd ooit moer iets i gezien. Zooals echter naderhand bleek had de op deze wij zo bedrogene of liever zijn erfgenaam zich toch niet over een slechten koop te beklagen en met zekerheid kan ook worden aangenomen dat als dc:zu schilderij ooit weder onder den hamer mocht komen, zij zor.der meer als echte mri.-td.-tukkon /al werden aangeprezen, omdat toch wel niet allo liefhebbers het museum te l'ciershnrg hebben bezocht, en weten zuiiou dat j de: werkelijke liathseha van Titiaan daar to vin den is. ]>;? tentoonstelling 7W d Plmuf to Parijs trekt 1 om iic curiositeit nogal do aandacht. l\jen weet dat Eiuiio Ber,>;eraf. die als '.'alihuu iu don ]<'itj<in> altijd aardige invallen heel', op het idee gekomen was een tentoonstelling van teckcuiiigen en schil derijen, door schrijvers gemaakt, bijeen lo brengen en dat Inj te >at.-!en met Manri'/e MoMicgut aan dit phui uitvoering Lrogovon heelt. l\c ;s een atdeeling aa:i niet mo'jr levende schrijvers gewijd, tlio het Ldiivro gedoopt is. en een andere van literatoren die Log op do boon zijn die ecu Luxemh'nii'g vorboehli. !u de eerste heelt men de sterk b'jwogev, J'aniaitischo jionnekrahh;)!:; ',au Victer ! Hu ;o: Kasleelen en uroteske loroi'.s 'nij miav.li.'ht, Cii ; ro'ii.'iijtisclu! iav.dscliappci', vol cliVct, caricaturen en portretten vau Allred de Mussi.-r. schihlorijou O'i ];;!.^r':t~; ais vi^'^Tooie giVH'hüd-.Td^ k;iuieet'-ii i'an 'riieoi'hiie (iantior, dio hop:ia.hi schildoi1 had willen wordon, pcnteeli!:ni:iL'('n van liéi-ard de \i3i\\i1: en vua Charles I!aud-.'iair;i die ;-;i o mooi '. ovc!' ?~'i;iilvl.'r!.i1,\i.s1. ge: chveven hveü. o. a. >.!.>:; e;g!:il lV!it!'et een '^[iiarel van l ro-]x-r Mo; imi''1, inpufeüeu en schii-k-iwerk van ,U;!'s do Gar.court on etsen vau dez^ n geraitincerdeu koiiuer. In het Luxembourg'; zijn zooveel tegenwoor dige schrijvers gerepresenteerd dat men het idee krijgt dat nu elke schrijver in Frankrijk een beetje aan kunst doet. Edmond do Goncourt en' Paul Vorlaine, Octave Mirbeau en Anafole France, Victorien Sardou, Honri Meilhac, Arfcèue Houssaye, Jean Rameau, Clovis Ilugues, Jules Lemaitre en wie al niet. Rastignac van de Illustratioa voorspelde vreemde verhoudingen tengevolge van deze expositie. De rechters, zeido hij, zouden nu eens gericht worden, en de schilders zouden niet nalaten de critizeerders nu op hun beurt eens duchtig to critizoeren. Veel is hiervan in de pers echter nog niet te merken, do schilderswereld is daar iu Frankrijk to gi ntercssoord voor. Raffaelli nog wol, de onafhankelijke schilder, die anders niet malschis en zoo menig scherp woord over zijn collega's losgelaten hoeft, schrijft in don Figaro van 20 April over deze tentoonstelling van dilettanten oen kritiek die, over do levenden vooral, zoo zoet als suiker is. Te Jacksonvillc in Florida overleed, drie en vijftig jaar oud, een van de bekendste Engelsche kunstkoopers Daniel Cottier, een man die een grootcn invloed heeft gehad op den kunstsrnaak in zijn land. Cottier was mede de eerste die schilderijen van de groote nieuwe Franschen zien liet aan gene zijde van het Kanaal, waar deze kunst nu zoozeer burgerrecht verkregen heeft. Voor onze llollandsche kunstgeschiedenis had hij ook oeiiigc betoekonis door zijn relatio tot Matthijs Maris, die indertijd uit Parijs naar f-oriden komende, oen poos bij Cottier in huis wO;i"de. In de inleiding tot den catalogus der tentoon stelling van de Xederlandsche Etsclub to NowYork deelt do heer Koppel aan hot Araerikaansch publiek ecu on ander raede over het karakter dezer veieeniging. Zoo noemt hij hot opmerki lijk, dat do werkende leden van de Etseluh hunne platen belangeloos voor hoi album afstaan en dat de opbrengst daarvan geheel bestemd blijft om de kosten der tentoonstelling te dekken. Hij roemt de thans in Xew-Voik geëxposeerde etsen als dooi' kunstenaars mor kunstenaars gemaakt, ver zekert dat geen enkele jiot boiler in do tentoon stelling vertegenwoordigd is, en viiuit de geheele werkzaamheid van do club een ineikwaardig voor beeld van l'Art peur 'Art bemoeiing. Er zal in Londen oen nieuw scbüdersgozcl.'-chap wolden opgeiic'it dat jaariijksche lentooi,stellingen van enkel pi.rtretlon houden zal Of het groot aantal der geschilderde portretten die jaarli.ks in do Akademie te zien komen daardoor vermin deren zal. wordt belwifcld, want er worden tegenwoordig voortdurend iveer zoovu'l moer portretten geschilderd : de ibtogratii- heeft iu En geland hare aanvankelijk zoozeer stremmende werking op de p jrtretschilderkunst reeds verloren. liij ons is men zouvor nog i iet. Den -lilen Mei wordt in het Hotel Drouot te Parijs eeu verzamelir.g vau meest Ond-llollamlsche kunst geveild: de coHectie-Har.ptmann. Ou der de iu de zestig nummers vindt mili een Festijn van Dirck Hals, een Zeesluk van Vi'illeui van de Velde, en werken van Picter do Iloocb, .N'icolaas Maos, Van dor Xeer. David Ten» rs. Jan van Goyen, Van der Helst, Wijiiants, Biekeleukamp on anderen. liet is bekend dat de 2\'i(.nirf Hollcrdninincr to lierlijn eeu corr; sj-oi dent heelt dio van zessen k'aar is. Komt het er op aan een artikel van Koch b v. eeu hal v on dag vroeger te hebben dan de andere kranten, dan weet hij hoc do corres pondent van een wereldconrant dat moet aan leggen. En niet alleen over wetenschappelijke gebeurtenissen en over de Europcesc.he politiek maar ook over al wat er voorva't ;u den kleinen kring van do Hollanders te Berlijn weet hij altijd wat mede te doelen. Zoo nu verleden week na tuurlijk ook over- wat do ilollandscho schilders op do lJerliji;sche tentoonstelling zulkn laten zien. Maar o. wat blijkt het dan dat activiteit c n vlug heid van pon nog maar zoo wanhopig weinig zijn als het er op aan komt iets over kunst te mooton zeg gen. Niet alleen dat in het lijstje van. de namen der Holiandsche exposanten er de helft onherkenbaar verminkt zij», maar deze berichtgever van een groote Hullandsche krant noemt van de Hollanuscho exposanten er drie en dertig op, terwijl liefst Jakob eu \Vil!em Maiisdie b iden ook iets naar Berlijn zenden,"door hem vergeten worden. Zou hierom, en om do verschrikkelijke wijze waarop deze corres pondent verder in do beschrijving van zijn bezoek aan het atelier van een Berhjnsch Hollander zijn bedenkelijke geestdrift lucht geeft. zon, van wege zulk dom geschrijf, de artistieke Arnsterdam:-che correspondent van den Rotterdammer Zich niet eeu halven dag geschaamd hebben met dien Derlijner in n krant to schrijven'.-' De hoeren van do Moderne Kunst in het Rijks museum mogen ton zeerste gefeliciteerd worden, want Maandag a. s. zullen twee voorname Hol'Ue schilde doen. De lieer Van Eeghen namelijk kocht deze week van de firma Jintïa don uniek mooien Bosboom. eu biedt die te zamen met de:i zeer importanten 1-raê', die in de verzameling van het Burgerziekenhuis was. aan Moderne Kunst in bruikleen aan. Een zeldzaam gelukkige aanwinst voor ons Museum. Do artiesten zuilen den heer Van Eeghen zeer dankbaar zijn. Door ecu vergissing zegt rnen rnü, werd hier verleden week gemeld dat Jakoh Maris op hot l.i.-ttsto i'eestje iu i'n'rhri na don toast van den heer Mc-dag onder de aisemeeno toejuiching ild .'.'tal irir/i i'<iii'l/!i'/i:'iif/i'ii. De vergissing dunkt mij, ligt can mij noch mijn berichtgever, maai' aan de schilders die verzuimd.cn het te doen. 2;5 .April '!)!. V. TOKKoM.STriIILosoriIlE. Wat r r ',ió.-:hU-is 1;\ Xiet/.scU«'s avbeid ie vinden