Historisch Archief 1877-1940
K r, ;
DE AMSTERDAMMER, "WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
Na. 723
t,
J»
!,tf
doende berekend waren voor hun taak, maar het
geheel «toot niet zoo goed als de Poppenfee.
?c vind het overigens jammer, dat dit
Weenerge»elschap reeds vertrokken is. Er heerschte een
rustige Cremüflilichkeit >üzijn voorstellingen, die
een, bemek tot een prettig uitstapje maakte buiten
de erasfige grenzen van de zwaargedachte kunst
uitingen elders vertoond.
Van de tooneelgezelschappen hier ter stede is
dat van de heeren Van Lier in den
PlantageSchouwburg wel het achterlijkste. De oudste
artisten zjjn in hnn tijd blijven stilstaan en de
jongeren zijn er Ln verplaatst achteruit. Zoo
zag inen er onlangs Schuldig, zoo ziet men er nu
Mmrdock, de ditrentemmer spelen op een toon als
vroeger gewild was in Menschewltaat en bsrcrum,
in de AtpenTaming, enz., enz. Er zijn nog ruaar
wefange toeschouwers die dat weten te ivaardeeren;
z\j huizen op de hoogere rangen en j:üchen liet
toe en dat komt ook uit. Die hoogere rangen zijn
ook b\j dezen tijd ten achter. Zij deden hun
kunstsuaak op bij oudere tooneelbezoekers, die weten
tfi <verfialen van Veltman van het Leidsche plein,
en gaan hem zien in zijn kracht nog als vcrraaier."
Het stuk Mardock de dierentemmer is in zijn
«oort ook weder echt. Het draait om een zoek
geraakt kind, en brengt ons te midden van een
kolonie gedeporteerden in Louisiana. In die
koloate scaijnt het vermakelijk toe te gaan. De
neroord-ielden bewegen zich zeer vrij. Mirdock,
de wröordoelde, beeft ze!fs verlof om in een
maskfiradepikje rond te loopen, zeker dateerende uit
dan tyd toen hij nog voor zijn menagerie de
boeren, burgers en buitenlui uitnoodigde binnen
te komen.
Mij dankt een acteur als Veltman moest niet
daarin zjjn figuur zoeken nadruk te geven.
De acteur, die het meest natuurlijk zijn rol
Eftgde, was bij deze vertooning de heer L.
Lagenan als gouverneur der kolonie. Jammer genoeg
paart deze heer aan zijn dictie volstrekt geen
Actie. Zyn hand komt niet van zijn degenknop,
en toch was er in de scènes met mevr. Ellenberger
gelegenheid genoeg tot handeling. Het spijt ruij
het te moeten zeggen, maar de voorstellingen
wwi flit Hollandsche tooneelgezelschap vond ik in
den laatsten tijd bijzonder taai. FR.
MUZIEK IN DE HOOFDSTAD.
De vroeg invallende Paaschdagcn zijn oorzaak
geweest dat Bach's Matthiius-Passion donr de
afdeeling van Toonkunst alhier eerst tegen de
Pinksterdagen wordt opgevoerd. Mogen sommigen dit
?wat laat vinden, zoo komt het mij toch voor, dat
?een meesterwerk ten allen tijde kan worden uit
gevoerd en dat werken die, hetzij uit de kerk,
hetzij uit de opera, naar de concertzaal worden
?overgebracht, alleen uit een muzikaal oogpunt
moeten worden beschouwd.
Ik moet er dan ook de opmerking aan
vastknoopen, dat al wat naar decoratief zweemt in de
concertzaal misplaatst is; en ik beschouw het rouw
toilet van de dames en heeren medewerkenden
min of meer als decoratie. Was alles er mede in
?overeenstemming dan zou dit den indruk zeker
?zeer verhoogen, doch de planten aan weerszijden
yan het orkest geplaatst, gaven do zaal een
i'eestelpr en vrooüjk aanzien en de aankondiging:
Afdeelings-Muziekfeest, dio voor iedere uitvoering
?van deze Zargvereeniging a's titel gekozen wordt,
8 e.-eneens in strijd met dit rouwbetoon.
"Waarom dan niet de zaal of het orkest met
Tonwfloers versierd ?
In zulke zaken is, dunkt mij, het : Alles, of
Jfieïs van bracht.
Het is echter langzamerhand overal waar de
IPftSfie-muziek of' Eeqiiiems uitgevoerd worden, als
gewoonte aangenomen aldus te handelen, en daar
ik niet wijzer wil zijn dan alle mogelijke
muziekbesturen en muziekdirecteuren geef' ik mijn
geToelen alleen ais opmerking.
Voor de uitvoering van dit werk was een be
langrijk koor bjjeen gebracht. De soli waren in
handen van de dames: Pia von Sicherer, Panty
Funck, en de heeren: Carl Dierich. Job.
MesBchaert en F. H. van Duinen. De heer Kes voer
de de eerste violen van het eerste strijkorkest
aan en speelde den viool-solo in de alt aria:
Erbarme dich; de heer Dan. de Lange begeleidde
da recitatieven op het klavier, de heer de Pauw
vervulde de orgelpartij, en het geheel werd, zoo
als gewoonlijk, door den heer Röatgen geleid.
Het was een verblijdend verschijnsel, dat kun
stenaars die zulk eene belangrijke positie in onze
stad innemen als .de heeren De Lange en Kes
aan deze uitvoering deelnamen. Dergelijke feiten
leidon tot meerdere aaneensluiting en onderlinge
waardeering, en dit komt de kunst in de hoogste
mate ten goede. Moge dikwijls dit voorbeeld na
volging vinden.
Het is een feit, :',at de kunstenaars en muziek
liefhebbers in onze stad met voel enthousiasme
voor hunne vereeniging bezield zijn.
Zonder enthousiasme wordt in de kunst niets
verkregen, zegt Schumani). Enthousiasme leidt
tot strijd. Ook die moet er zijn. Wanneer echter
dia strijd tot versnippering van krachten leidt,
is hij te betreuren, en daarom bob ik inet
zooveel voldoening het bovenstaande vermeld.
Ik roep dan. ook allen die hot met de kunst
wel meenen. toe: Blijft uwe ?richting en uwe ver
eeniging met hart en ziel getrouw, maar helpt,
steunt en waardeert elkander zooveel mogelijk.
Gij zult er u allen wel bij bevinden.
Daar de lezer niet zal verwacht hebben dat ik
op deze wijze de passie preek", verlaat ik dit
min of meer glibberig pal, en ga tot de bespre
king van de uitvoering van Uach's heerlijk mees
terwerk over.
Het orkest bestond uit twee strijkorkesten, hou
ten blaasinstrumenten en orgel.
Of nu alles zoo was ingericht, als Bach het zich
gedacht heefr, durf ik niet beslissen. Hier eri daar
kwam het mij voor, dat aan het orgel een te groot
aandeel was gegeven. Had men dit niet gedaan
dan zouden sommige momenten in.i. grootscher
uitwerking gehad hebben.
Mej. Pia von Sicherer heeft aan ieder hoorder
weer ten zeerste voldaan Hoewel bet timbre van
hare stem ru juist niet geheel in overeenstemming
is met het karakter van gewijde muziek, weet zij
door hare groote muzikaliteit en zeggingskracht
ieder onder den gewenschtan indruk te brengen.
Mevr. Kiinck vermag dit niet. Ik acht haar talent
te onrijp, hare rhythir.iekte onzeker en hare muzikale
opvatting te onvolkomen, om zulk eene belangrijke
partij in dit grootscho werk to ve.vnlUn.
De heer Dierich (tenor) heeft de zeer moeieüjke
en hoogliggende partij tot het laatst toe met. vol
harding, duidelijke declamatie en ge-oefen du s'om
gezongen. Meer afwisseling ware hi-T en daar
gewcnseht. Ook vond ik, dat bij den overging van
| tie verhalende recitatieven naar iiie geiJcoItui^waarin
\ hij meer uitdrukking moest brengen, een ie. ^ronto
vtrlaiigzaming van tempo aanwendde, ho;g.:en do
soberheid van den stijl in den wr-g stond.
Des heeren Messchacrt's interpre!a'ie van Jezns
is bekend. Nobel en waardig stelt hij deze ii.;u'ir
stoods voor.
Mot zijne opvatting van het, eerste gedoolte
kan ik mij niet geheel vcreoii^en. Daar waar
l Jezus met. zijne discipelen spreekt on hi;n tot
berusting vermaant, was zijne voordracht te gevoe
lig. Met een andere opvalt!r.g zou jnibt het
ge; deelte waar Jezus alleen is in don hoi' vau (!-<;!
hseraanéen een oogenblik den moed dreigt (e
verliezen, bsnevens daar waar hij ultrui-jit: Eli,
Eli! ikwr de togensteuiiïg au;; gnioter ii;druk ge
maakt hebben.
Heerlijk schoon zong bij hof laatste recitatief van
Joseph : Am Altend da C.H kulde war.
De heer Van Duinen vervulde do kleinere par
tijen van IIooTopi-iest'ïr, Tu.li*1. Petrus 0:1 Pih't'is.
Ifet zijn moest korte fva-'^n van twee of' vii-r ni.v
TTOUW als met bloed bevlekt.
De vreemdelingen waren opgestaan. »We
hadden beter moeten opletten, (jeorge," zei
?de een, »hoewel, hij heeft er niets mee
gcTvonnen, boven noch beneden kun bij weg.
k moet u excuus vragen, Sir," zei hij tot
Mr. S wee t, »dat we u storen moesten, maar
liet kon niet anders. Mijn naam is Barken,
John Barken, detective. Kom George, we
zullen eens naar den schelm gaan zien, ik
vraag u nogmaals excuus, beeren en dames."
Het gansche gezelschap drong de agenten
achterna naar beneden. Jn.de vestibule vond
men den braven Bonifacius gebonden op den
grond liggen, bewaakt door drie mannen,
waarvan een het bloed zocht te stelpen, dat
uit zijn sterk gezwollen neus liep.
»Laat hem maar opstaan," zei Mr. Barken
?tot de mannen, «maar pas op, hij is een
sluwe vogel en tweeduizend dollars waard."
»Maar zoudt ge me willen verklaren, wat
er met dezen man gebeurd i=, d ie van avond
?mijn gast was," vroeg Mr. Sweet.
»Uw gast?" vroeg Barken en lachte luid,
waarmee zijn collega instemde. >Dan moogt
u voortaan wel voorzichtiger in uw keus
zijn. Ik zal het u in het kort even uitleg
gen. Deze man hoe heet hij bij u?"
»Tscha-Che-Tsu." zei Ellen bevend.
»Neen, Bonifacius," schreeuwde Frecl, die
niet door de gasten heen kon dringen.
»Nu, dat is ook hetzelfde," zei de detec
tive, »als de rechter hem onder zijn. eigen
naam wil laten hangen, moet bij maar zien
hoe hij er aan komt, want sedert zes jaar
?voert hij de verschillendste namen en maakt
alks van zich wat hij maar wil. Ja, je
bent een knap acteur, mijn jongen, maar
doe dien onzin nu maar af, de verf kan je
straks wel afwassch.cn." Bij deze woorden
nikte hij den gevangene de zwarte pruik
af, 'waardoor een hoofd te voorschijn kwam
met zeer kort geknipt, lichtblond haar. »Voor
zeven jaar kwam hij uit Ierland, zeker ook
niet om veel goeds, en ging nu eens voor
een Indiaan, dan weer voor een bekeerden
neger door. In het, /uiden heeft hij vf'-rtien
dagen doorgebracht bij een ouden geeste
lijke, en hem daarna bestolen en vermoord."
Domino Bretford werd bij deze woorden
zoo wit als zijn onberispelijk overhemd.
» Als bekeerde Indiaan is hij bij een farmer
gekomen en heeft hem 's nachts overvalleo,
maar de farmer was oen stevige knaap en
heeft, hem als herinnering een aardig
lifteeken in zijn nek nagelaten. De kwant,
hier, was echter nog gevaarlijker, want
eeni"?en tiid later heeft hij den farmer toch
?'-,.,.-.. J ,
vermoord, Sinds jaren zipi we hem reeas
op het spoor, en voor cenigen tijd viel het:
mij op dat twee Teren en een Chinees een
wassehcrij hielden, want, Ieren geven zich
zelden af met Chineezen, wanneer ze pas
hier zijn. Cisteren viel ons een van zijn
compagnons, die stomdronkcn was, in '.an
cien en hield zulke vreemde praatjes tegen
een Chinees, die voor een kiciniaheid ook
op het bureau was, on dien do dronken KT
voor onzen vriend hier scheen te houden,
dat ik opmerkzaam werd. Toen hij nuchter
was, vertelde ik hem het, een en ander wat
hij losgelaten had in zijn roes en zei hem
flat ik alles wist. De kerel viel door do ben
en verhaalde me hoc ze plan hadden ge
mankt u van nacht te bestelen, Mr. Sweef.
Ik wist nu dat ik mijn man in den val had
en hier hebben we hem dan nok. Laat
ons maar eens even je merkteeken zien,''
zei de gemoedelijke detective, en daar de
knoopen van liet buis van Bonifacius niet
spoedig genoeg loslieten, nam hij bedaard
zijn mes en sneed daarmee buis en hemd op
den rug open, zoodat een diep rood litleeken
zichtbaar werd, waarop Ellen eens gewezen
had, als op een teeken van menschenmin en
zelfopoffering.
»Alles in orde, mijn jongen", ging Mr.
Barken voort, »aan den hoek staat een
ten, die hij van tijd tot tijd te zingen had, en dit
is waarlijk geen gemakkelijke taak. Men heeft
geen gelegenheid op dreef te komea of warm te
worden.
p zeer conscier.cieuse wijze heeft de heer Van
Duinen zijne partij vertolkt. De hier en daar
moeielijke intonatie en rythmiek was hij goed
meester, en ook wat voordracht aangaat was er
veel te prijzen. Alleen had ik de frasen van den
Hoogepriester minder week gewenscht. De scherpe
aanklacht kwam niet genoeg uit. Ook had ik mij
by l'etrus driemaal herhaald: Ich kenne den
Menschen nicht, eene meer hartstochtelijke stijging
godachl. Deze .zanger- dilettant heeft eene zeer
tchoone stem en toont ernstig te studeercn.
Wat de samenstelling vau het, koor aangaat,
moet ik verklaren dat het tweede koor te zwak
tegenover het eerste was. Dit kwam vooral in e
tweede afdeeling uit. Hij hot koor: Siml JJlitxe
uiid Dontier Outwmkelde het echter voldoenden i
kiank. Dit gedeelte slaagde als geheel zeer goed.
in muzikaal opzicht valt er veel te prijzen,
daar men kon bemerken, dat een degehjK kun
stenaar aan de spits stond. Jn technisch opzicht,
vooraf wat de uetaüs aangaat, ontbrak nog wel
ecu cu ander. De attaques waren nog al eens
onzeker, ook werden e«ii eükelo maal verkeerde
noten gezongen.
Do onrust bij uitvoerders en dirigent komt ge
woonlijk uit een gevoel vau onzekerheid voort;
ik meende, uit hetgeen ik hoorde, tusschen de
regels door te lezen: Wij hopen dat aües zonder
ongelukken zal afloopen.
JN;a de pauze heerbchte echter bij dirigent en
uitvoerders meer rust en zelfvertrouwen.
Niettegenstaande deze opmerkingen heeft het
muzikale gehalte en do artistieke opvatting niet
nagelaten een machtigen indruk te makeu; duch
het spreekt van zetf dat die indruk bij
volkomcner uitvoering nog groottchor zou geweest zijn.
Ook het orkest (dat zeer ongunstig geplaatst
was «J. aan do beide uiteinden, terwijl iiec koor
iu het midden stond) was vooral bij de begelei
ding van de soli zeer ongelijk en kwamon meest
achteraan ; ook schoon liet mij toe dat de heer
Köntgeii zijhe opvatting niet genoeg prijs gaf voor
dio van de solUior/, hof.geen (Je eenheid niet be
vorderde.
S<;hoo:<e momenten, o.a. de Oboë-Solo met orgel,
stonden daar echter tegenover.
De heer Ken beert met zijn solo voor viool
grooteii indruk gemaakt. Mot r;obelen toon en
warme voordracht droeg bij dien voor. De heer
D« Lange toonde bij de U'.'guMding van de recita
tieven, dat een muüikaal en denkend kunstenaar
zeits aan de droge kort afgebroken accoorilen
zie,! en leven vermag te geven, terwijl de
orgeipartij bij don het-r De Pauw in bekende goude
iianden was en aan liet geheel een vasten grond
slag gaf.
A'a dit oordeel, iets minder uitvoer!:?, reeds in
het iJ.iyiilad i'ttu ^oMrluinl, te hebben
ueerger-chroven, werd mij vau bevoegde z:jdo medege
deeld dat niottoyeiista'ii'.de vcie momenten b>rer
en anders h.'ifMcii ku::rien zijt', dyne uitvoering
echter gn>oteu vooruitgang getuoad heeft bij die
van de vorige :-ai/oe:;Cn.
Ik kon Uit niet beoor.loeien of vermelden, om
dat ik toen uo;; niet te Amsterdam woonde., doch
ach!: het bil ijïvau deze mcdcdccii'iiy thans ge
bruik te maken.
DÏX'.iil. Opera sluit hare deuren tot September,
docli ia h-'ó l'aieis voor Vo:k-,v!'|t zal a. s.
X.iterdag ijjnoit's Opera. Charinfie (Juriiay ivoriien op
gevoerd (onder leiding van de:i componist) door
ee:i Vlaamscb pera-g<:/.ela<;bap. Ook de
Wygat-rvernoiiiging geeft spoedig haar laatste concert
(fraamenion tat; U(i"ccn'.ii.umoruiifi) er. dau zal
hut boUi.'grijkste vau liet iunzika;e saizoen we)
voerbij zijn.
FERD. HEEOLD.
Den 28 Januari was het honderd jaar geleden
dat Ferd. Ilérold, die ia de geschiedenis van de
Fransche dramatische kuu.st zulk een eigenaar
dige en belangrijke plaats inneemt, te Parjjs
werd geboren. Natuurlijk worden bij zulke
gelegeubeden de herinneringen aan greote mannen
weer e»ns opgefrischt en zoo hebben ook
Duitsehe t n Fransche bladen kortere en langere ar
tikelen aan den componist van »Zampa" en »Lg
Préaux clercs" gewijd.
Het lileek mij tevens uit de artikelen die raij
onder de oogen kwamen, dat de mee>te
berichtpovers riitt beke d waren met al Hérold's opera's.
/',oo vind ik bovendien nergens nv-lding geinaakt
MÏII de werken, door de familie Hérold na den
dood vs'n den componist uitgfgeven, waa'ocder
zich ook bekroonde cMiipo-itiëu bevinden, ok
het anikei van Ei. Hansliek in ('e A'cue Freie
I'i-exsi is orivolh'dig, hetgeen mij te meer
verwondcrt, oindüt deze begaafde muziekg^leerde
steeds h".oir.-t interes-au f e en zaakkutidige arti
kelen schrr;f'r.
Ken stulrje levensbeschrijving laat ik thans aan
de op-ommitu; vnn zijne werken voorafgaan.
Hérold stamde van eene kuitstenaarsfaniilie
van J.'lui'sch* afkomst uit rlen Elsasz af. Zijn
vader wiiS leerlin» vau Phil. Km. Bach. Hij het
bij zijn dood i.itt gtroeg middtlen na orn i,Jjn
zoon Ferdinaiid in de crelegenhtid te stellen zich
aau <ie toonkunst., waarvoor hij groote passie
koesterde, te wijden. Hérold's moeder kreeg
den ir.\>l et-ne compositie van den twaalfjarigen
knnap nnn G'étry te l.'ilen zieD, die zijne g.oote
hegasf Iheid, door alle fouten heen, dadelijk
herketide. Op l(i-jarigen leeftijd kwam bij op het
Co; servatoire eo wfrd voor compositie de leer
ling van Méhul, tlie zich zeer voor hem
ititeressferue. Hérold was toeit res-ds een groot
pianist en degelijk violist. Bekroond zijnde met den
Prix de Rome girg t'ij naar Home en later naar
Xiip«.:l-<, aïvvaar hij een grooten triomf vierde met
de opvoe ing van zijne opera: La Jeunespe de
Htnri J V. Uéi-olil had ie! ter geen vrede met
zijn vet blijf in Italiët n ging, hoewel hij bijna
zonder geld was, naar Weetieu. In de grootste
armoede ku'nrn hij daar aan, doch werd door
Siditri in besc'-eriniiig genomen en dus kon
hij zich ongestoord aan zijn studiën v.ijden.
Spoedig begon hij echter naar Italiëterug te
verlanirMi. Op zijn reis daarneen hield hij zich
te ^lunchen op, waar hij \Vebcr ee;ïpianoconcert
en een duo met chirinet vau eigeu composHie
lioo'de uitvoeren. Hij ??.ond VV'eber's spel brillant
dee.h smakel'o-, en vooral het duo zeer ver-elend.
i Luier werd hii echter eeu groot bewonderaar van
: den componist van Freisc iitz.
Hpocdi/ tnik Mj nt'.ar furijs, waar hij aan de
itsiü'tnn cfie Opera ?. au Mevr. (Jata'aT:i
koorrepei tiienr er, iicci'.inpiujUi'trur werd. Deze opera ging
| i-poedig te niet tii iér^id ducht er weer over te
i <:.-;;in rriz.pu, toon B'.i.i-liicu, die in die dagen
lij| oende was, hem verzoi ht f ene. opera, Charits de
\ F«i..<-<' g!.-!i«ami!, voor heru al' te w»,rken. Mee
j vreugik' nam hij dit icu.bod a-',n en a;dns
volj tooi'i, luid dit \svrk ;ds {gelegenheidsstuk veel
Ricc?s. Iri 1S17 werden twee nieuwe opera's van
j lit-roM opgevoerd en wel Les HosièrBS en L':-s
Cloclioite-ï. Ook vfrsclifUKU zes balletten van zijne
| hat-d, iv'uürra'i La Fdle iiifd gardes en Li
Som1 nautbiile VillügO'.'ise bet im-ftte succes hadden.
Tiiaïj!- lateu de biognipii'-n onmiddellijk de
\ opvoering vïin n^\ï:\vie" itj 18-Jd volgen. IK viud
! echter in de aiu;idi;ïi van de Parijsche pt-ra ea
i Ot)-r;i C-.)/»if(!i'j g!-'f:.)i!st;i;ee'(l, d.;t iu (ie 0-roote
(Jperüden h«teri ^^plxmbt-r 182.'! iIero!d-> opera
>>i^isti:é'!;<:'' wt-rd uitgevoerd, en in de Ope"a
l Coüdque den 'J-l^ten Apr I !S_M Le Koi Kené.
Btide,1. had ten echter ge.^ii uoetnenswaard succes.
! ;C>!;iritt" hnd i'en zeer gro >t succes, h >8>vel ook
j dit 'Vcrk no^ id-t rijp genoe nd kou wurdeii.
Mi t is (.ipui-'iktriMk, d'ii b'.jna al ds b
n'fnge| noeüi'ie op-j'!','s i;t Duiisciihind eüvooral in
mooie cquipage te wachten. Je moogt vrij
ioopen, m;;;ir bij de minste domheid, die jo
begaat- " en J)ij \vecs veelbetekenend op
een kleinen revolver, Bonit'acius wist wel
dat hij bij de minste poging tol ontvluchting
als, een dol ie hond neergeschoten zou wor
den.
?>\V"acht nog een oogenbük", zei de
onlsUlde heer (les huizes, ~,linit me n toch be
danken dat ge ziilk een groot gevaar van
mij en mijn familie hebt afgewend, waarvan
<k: gevolgen niet te berekenen waren".
i ;.Ja, heel prettig zou de zaak niet
afgeloopen zijn, want- hij is een gevaarlijke knaap.
.Kom, mijn jongen, het komt er nu toch niet
meer op aan. Je moet je soep nu toch
op! eten en hoeft je niet te geneeren. Hoe hadt
je wel gedacht de zaak aan te vatten?"
>MYs. Sweef", sprak de pseudo-Chinees,
die zeer goed wist dal hij toch verloren was
j en wiens afgebroken spreekwijze, die hem
eigen was, hom goed had geholpen zijn rol
vol Ie houden, -Mi-s. Sweei, vervelende oude
kletskous, Miss Ellen, kleine, domme gans,
zou ze niets hebban gedaan, maar Mr.
Swoet en die verdomde bengel "'
Uonifucius voleindigde niet, maar sloot
i zijn zin met een afsehuwelijken grijns,
wa:irop Fred moest worden tegengehouden, die
mei den Chinees wou gaan boksen.
- : Mr. Barken'', sprak Mr. Swcel, »ge
hobu een vreeselijken aanval op ons
eigenj dom en ons leven verhinderd en ire kunt er
verzekerd van zijn dat Mrs. S wet t en ik
niet, zuilen nalaten u op de ecu of andere
wijze onze dankoaarheid te betuigen".
i j.-tfecn dank'', antwoordde de detective,
?de knaap betaalt voor zich zelf, want er
j is een aardige prijs op zijn hoofd gesteld.
? Maar n plezier kunt, ge ma toch weldoen
! mr. Sweet. Ik heb thuis een kleinen jongen,
i die dol op muziek is en den geheelen dag
i op een oude, valsche viool krast, als ik nu
van u een goede tegen redelijken prijs zou
kunnen koonon, zoudt u hem en de ooren
van de heele buurt een groot plezier doen".
Kom morden in mijn magazijn," zei mr.
Sweet, tien agent geroerd de hand drukkend,
yen zoek het beste instrument uit dat ik
heb ; maar dat, is slechts een kleinigheid, ik
en mijn vrouw...'
Mr. Sweet, werd door een luid gejammer
in zijne rede gestoord en toen hij zich
omkoenie, zag hij hoe verscheidene heeren uit
het gezelschap Ix-zig waren zijn vrouw op te
richten, terwijl e-enige dames luidkeels om
water riep'-'ii, want Mr?. Sweet was in on
macht, gevallen en zag er in haar schijnbaar
met bloed bevlekt kleed, afschuwelijk uit.
Ongeveer vier maanden na dezen
gedenkwaanüiren avond vond de bruiloft van Ellen
met IJiil plaats. Het feest werd in alle stilte
ccvierd, want Mr?. Sweet was nog allijd lij
dend. Domino lirefford, die opzettelijk vau
Florida was gekomen om het huwelijk in te
zegenen, be.-prsk in zijn rede de verdiensten
der bruid en wat zij voor de gemeente ge
daan had, maar het bekeer!ngswork van den
vromen Bonifacius sioeg hij over.
Hef jonge paar begaf zich op hun huwe
lijksreis' cji op een dag, dat ze iu
Philadelp'hia waren, bracht de kellner hun oen brief.
Hij kwam van Fred en was in opgeruimder!
toon geschreven, behalve waar de schrijver
over hel proces van den valschen Bonifacius
beo-on Ie spreken. »I)o schandelijkste
schurkensireek evenwel, dien hij begaan heeft/'
schroef Fred, --is in het geheel niet behan
deld geworden voor de rechtbank. Denk eens,
alle pos,zege1 s die ik van hem gekregen heb
waren verv-alscht, vodden, die geen penny
waard zijn."
Weinige weken daarna werd Ellens Chinees
opgehangen.