De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1891 3 mei pagina 5

3 mei 1891 – pagina 5

Dit is een ingescande tekst.

No. 723 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. rgast natuurlijk op; maar dikwijls gebeurt het dat Zijne Majesteit zegt: blgf zitten, blijf zitten", hem zachtjes op zijne zitplaats terugduwt en Daast hem gaat zitten, rookend, pratend; zeer begaafd als hu is, is zijn gesprek altijd aange naam en leerzaam. Eens op een avond, na zich met eenige gasten ie hebben onderhouden, riep hij iedereen aan de tafel, rondom welke zij gezeten waren. Toen zond hij om z\jn orde van den Kouseband, hem pas door de koningin van Engeland verleend en waarop hij zeer trotsch scheen te zijn. Het onder??scheidingsteeken zelf is een prachtige band van diamanten en goud, en, nadat het rondgegaan ?was, liep het gesprek over den oorsprong der ?orde; eenigen kenden de geschiedenis van Eduard III en de aardige gravin van Salisbury met haar kousenband nog niet; de koning verklaarde het Honi soit qui mal y pense" op de onderhou dendste wijze. De kroonprins, die van een betrekkelijk kleinen knaap, plotseling tot een bovenmatig lang en slank man opschoot, is niet sterk. Hij is zeer bijziende, draagt altoos een bril, maar heeft een aangenaam voorkomen. Hij draagt snor en baard, de laatste verbergt een leelijken mond en kin. In September 1881 trouwde hij Victoria, Prinses van Baden; hij heeft twee zoons. De kroonprinses schijnt ook zwak te zijn, en niet in staat om de guurheid van het Scandinavisch klimaat te dragen. Noorwegen is niet vaak begunstigd geweest met haar tegenwoordigheid «n dit is jammer, want zij is innemend en maakt een zeer aangenamen indruk. Wellicht miste zij bij haar eerste bezoek daar te veel de hofmanieren, -die zij voor passend hield. Men heeft verteld, dat op een gala-diner een der leiders van het Storthing, die naast haar zat, na zeer tevreden *e zijn geweest over zijn diner, zijn arm om den rug van haar stoel sloeg, achteruit schoof, de beenen kruiste, en zich er behagelijk toe zette ?om eens een gezellig praatje te houden Men weet dat de Hohenzollerns onder de eersten zijn om jzulk eéne onachtzaamheid kwalijk te nemen. Prins Oscar, geboren in 1859, is de zoon die ?eenigen tijd geleden door een burgermeisje (e trouwen ieders aandacht tot zich trok. Vóór zijn huwelijk hadden zijne vriendelijkheid en zijn onberispelijk karakter hem overal bemind gemaakt. Hij is kapitein bij de Zweedsche mari ne en nu op een lange reis aan boord van een Zweedsch fregat. Zijn huwelijk met Ebba Munck heeft hem zoowel door de Zweedscho wet als ?door een koninklijk besluit, van de troonopvolging ?en andere koninklijke rechten beroofd. Ebba Munck was eeredame van de koningin geweest, ?en was van eene ernstig godsdienstige natuur. Prins Oscar had dezelfden aanleg, en het is geen wonder dat hij zich tot haar aangetrokken ge voelde, temeer daar zij de geliefkoosde gezellin van zijne koninklijke moeder was. Zij zijn Jrie jaren geleden te Bournemouth, in Engeland, ge trouwd. Prins Oscar is het type van een edelman; indien hij al iets van zijn positie verloren heeft uit een wereldsch oogpunt, heeft hij zeker -zijn populariteit doen toenemen door de conventies terzijde te stellen en een beminnende en ernstige vrouw te huwen. De derde broeder, prins Karel, nu negen en 'twintig jaar oud, wordt als een der knapste mannen ?van Zweden beschouwd. Hij is officier in het leger. Moeielijk kan men een schooner man ontmoeten, ?en voornamelijk als hij in zijn groot uniform van ? de lijfgarde gedost is, is zijne verschijning indruk wekkend. Van alle Europeesche prinsen is hij de meest vorstelijke. De laatste en jongste broeder, Prins Eugène, is zeven en twintig jaar oud. Toen hij te Parijs ?was, werkte hij op het atelier van de schilders ?'Humbert en Gervex, die veel goeds over het talent van hun hooggeboren pupil zeggen. Gedurende de zomermaanden kan men hem in zuidelijk Zweden, in Schonen aantreffen, in gezelschap van een welbekend Zweedsch schilder, te zamen schetsen makend en elkanders gezel schap genietend. Men vertelt dat de Prins veel gelijkenis heeffrmet den ouden Bernadotte, zwart Schaakspel. 34e Jaargang. 3 Mei 1891. Redacteur: RUD. LOMAX, te Londen. Adres : Mira Lodge, 49 Deronda Road, Herne Hill, Londen (S. E.) Verzoeke alle mededeelingen de schaakrubriek betreffende aan bovenstaand adres te richten. Schaakstudie van B. Horwitz. SWART 4 stukken. b de f g h WIT 9 stukken. Wit geeft op den lOden zet mot liet paard mat, zonder oen pion te verzetten of te slaan. Oplossing van no. 72 (Healy). l D.al. KfG 2 D.aS! enz. Goede oplossingen van no. 72 van: W. v. II., to Delft, F. A. Ternos, te Rotterdam, C. F. v. Ham to Gorredijk, W. Albregts, te Amsterdam, D. Keestra, Huizum en schaakspelclub Morpliy'1 te Kaatsheuvel. Van no. 71 (Shinkman) van L. Süsholz, te Arnhem, J. J. Speet, to Breda, H. B. v. Ithijn A/n., to Leiden en H. G. B. te Amsterdam. In 't geheel ontvingen wij van no 70 21 goede oplossingen! Wij hopen van bovenstaande schaakstudie een even groot aantal oplossingen te ontvangen. haar, schitterende oogen, kromme neus en een krachtige mond vol uitdrukking. Voor den koning zelf heeft de heer Crichton Sommervüle groote bewondering en, naar alle bezoe kers van de Zweedsche hoofdstad instemmen, zeer terecht. De onwillekeurige uitdrukking die over ieders lippen komt,is: Een prachtig man!" Zijn knap, blozend gelaat wordt afgezet door grijs haar en grijzen baard; maar de ouderdom schijnt zijn persoon slechts meer innemend, beschaafd, indruk wekkend gemaakt te hebben. Zijne breede schou ders, lang en recht figuur voegen goed bij zijn staat. Hij is: evey inch a king." DE STRADIVARIUS-VIOOL. Naar het Fransch van POMPON. Op een goeden dag kwam ik door de rue de Provence. Het toeval wilde dat ik bleef staan voor een antiquiteitenwinkel, en toen ik mijne oogen opsloeg, zag ik, dat ik voor het venster van de brave Madame Manchaballe stond, de moeder van de twee meisjes Manchaballe van het opera-baüet. Nu moet gij echter niet denken, dat de gedachte aan deze veelbelovende juffertjes mij den krop van de winkeldeur in de hand gat o, neen l Ik wilde alleen maar Madame Mancha balle raadplegen over het koopen van een armband van matigen prijs men komt immers dikwijls in omstandigheden, dat men een dergelijk sieraad noodig heeft. Daar werd plotseling mijn aandacht getrokken door eene ouderwetsch uitziende viool, die midden tusschen Rococo-pendules, bronzen beeldjes en Amortjes van S vresporcelein, op een stapeltje oude kant lag. Wel, beste Madame Manchaballe, handelt gij ook al in muziekinstrumenten? Of hebt ge al leen het loffelijke voornemen, den leermeester uwer dochters daarmee eene attentie te bewijzen ?" Ik denk er niet aan, Mijnheer Pompon, in 't minst niet. Ik behoor niet tot die moeders, die invloed trachten uit te oefenen op de leermees ters harer dochters. Ik weet, wat mijne dochters waard zijn, en wacht rustig af, wat de toekom, t haar zal brengen Neen, deze viool is een goed werk, dat ik wilde doen." Ik zette groote oogen op, want het was be paald verrassend, Madame Manchaballe in de rol van weldoenster te zien. Kijk mij maar niet zoo verbaasd aan, mijnhoer Pompon. Het is de laatste maal dat me zoo iets overkomt. Maar, zeg mij eens, hoe hoog taxeert gij dat instrument?" Ik onderzocht de viool, die van dichtbij bekeken den indruk maakte van een eenigszins gebrekkig stuk speelgoed, en antwoordde zonder aarzelen: Nu, onder ons zoowat op twaalf francs." Mooi zoo! Weet ge, wat ik er voor heb be taald? Vierhonderd francs, versta mij goe-J, vierhonderd!" Eerst meende ik, dat Madame Manchaballo mij een beetje voor den gek wilde houder, maar toen ik zag. dat er tranen in hare oogen stonden, twijfelde ik niet langer aan de waarheid harer woorden. Ik heb een zeer gevoelig hart en kan niet eens een krokodil zien schreien, allerminst eene vrouwelijke. Ik werd dus geroerd en greep de handen van de oude kroko ... van Madame Mancbahalle bedoel ik en zeide: Vertel mij alles, dat zal uw hart lucht geven.'1 Ach, mijn lieve mijnheer Pompon, gij draait mij het mes in de wonde om, maar ik kan u niets weigeren, sedert gij zoo allerliefst over mijno Judith hebt geschreven in uwc recensie over Coppelia." Wanneer zij ooit carrière maakt, heeft zij het aan u te danken." En toen ik bescheiden haar lof wilde afVeren, zeiilo zij: Zog dat niet, mijnheer Pompon. Er is niets, wat een jong meisje zóó vooruit brengt. als de couranten " Gij hebt volkomen geiijk, maar laten we nu maar liever over de viool spreken." .,Daarop kom ik wel weer terug. Xu dan, eens op een morgen, in den kouden tijd Judith en Rebecca waren juist naar de repetitie gegaan en COKJiESrOXDEXTIE. l J. J. Speet te Breda. U kunt gerust de oplossingun i altijd wat later sturen. l BIN*XE\L.\XDSCHE CORHESPOMM-.XTIE WEÜSTltIJDEX. Groningen. Hoogeland. Hooge/and. Groningen. 9 10 P.c3 11 P.d.j : 12 D.d5: D.,7 d 5 P.d.j: Grouiugen. 8 9 D.o2 10 TS1 9 O-U 10 L.e2 11 ed():e.p. ^"inscUoten. ff2: D.c7 P.a D O d.") l'.dÜ: Errata. 3e noot in parlij liurger-lïauer lees: De meeste liamlh-iJuirii'ii en/. Lijst der prijzen behaald door den pas overleden Gapt. Mackenzie op de groote Europecsehe Inter nationale wedstrijden. Parijs 1878 deelde 4de en f>dc prijzen met liird (1ste Zukertort, 2de Wii:awir, 3de lilackbiirno, Gdc Anderssen.) Weencn 1882 deelde 4de en 5de prijzen met Zukertort (1ste en '2de prijzen Steinitz en Winawer, 3de Mason, fide Blurkburno.) Londen 1883 deelde 5do, tide en 7de prijzen met Englisch en Masou (1ste VCiikertort. 2e steinitz, .'ide Blackbtirnc, 4e T.iehigorinj Ilambuig 1885 7e prijs flste prijs (iui;sl).>r;r. In overige 5 prijzen deelden Blackburne, Knglisch, Mason, Tarrasch en Weiss.) Hereford 1885 4de prijs (Istc prijs B'acklmrne, 2de en 3de prijzen liird en Schailopp.) Londen 188*5 geen prijs (1ste prijs lilackburne, 2de Burn, .'ide en 4de (iur.sbcrg en Taubcnhaus, 5de Mason.) Frankfort 1887 1ste prijs (2o en 3de RliU'.kburne en Weiss, 4de von Bardeleben, 5de en (ide Berger en Tarrasch.) Bradford 1888 2de prijs (Ie prijs ('iunsberg, 3<'e en 4de v. Bardeleben en Mason, 5de liurn, Gde en 7e Jilaekburrie en Weiss) Manchester 1890 ,'ide en 1de prijs gedeeld mot Bird (1ste Tarrasch, 2dc Blackburne, 5de en ('.de Gur.sberg en Mason). Een portret van Mackenzie verscheen in hot Weekblad de Amsterdammer van 18 Aug. 188'.). ik was bezig mijne porceleinen beeldjes zorgvuldig af te stoffen want, weet u, er is niemand, die zoo veel verstaed van stof afnemen heeft als ik, dat kan men niet leeren, dat is een natuurlijke aanleg. Ik ga over de Apollo's, Minerva's, Tritons en Amortjes heen, terwijl ik ze nauwelijks aanraak, en ik geloof, dat de lichtheid, die mijne dochters in de beenen hebben, van mij afkomstig is nu, daar komt op eens een jong bedelmeisje in den winkel, mooi, ondanks haar vuile lompen en met eene viool onder den arm. Zij smeekt om een aalmoes en natuurlijk zeg ik neen". Want mijn principe is, nooit iets te geven aan onbekende bedelaars, ja, niet eens aan bekende. Maar daar begint het kleine ding te snikken. Heb medelijden met mij, madame, het is alleen maar om een beetje brood en melk te koopen voor mijne zieke moeder. Later, wanneer de menschen op zijn, zal ik op straat zingen, en van middag zal ik u het geld terugbrengen. Daar, wanneer ge mij niet vertrouwt ik heb mijne viool niet noodig bij het zingen neem haar als onderpand. Het is een kostbaar stuk, dat nog van mijn overgrootvader afkomstig is en waarvan ik mij anders voor niets ter wereld zou willen scheiden. Gij hebt dus werkelijk niets te vreezen." Dat begreep ik .?ik hield de viool en gaf het meisje twintig sous." Pardon, Madame Manchaballe, gij zeidet straks vierhonderd francs T' Wees dan toch geduldig! Om een uur of elf verschijnt er een oudachtig, bijzonder deftig uitziend heer, met een monocle voor zijn oog. een grijzen baard en een veelkleurige roset in zijn knoopsgat, zooals een gezant of een andere voorname vreemdeling. Hij begint mijn bronzen en porceleinen beeldjes nauwkeurig en met een kennersblik te bekijken; plotseling, de viool ziende, deinst hij ten hoogste verbaasd achteruit. Hij neemt baar in zijne hand, betast haar, beklopt ze aan beide kanten, houdt haar aan zijn oor, tokkelt aan de snaren en zegt eindelijk: Gij hebt daar een echte Stradivarius." Dat is onmogelijk." Dat is zóó goed mogelijk, dat ik haar u dade lijk voor vijfhonderd francs afkoop." Ik moest gaan zitten, de geschiedenis maakte mij zenuw achtig: Ja; maar do viool is niet van mij, zij behoort aan aan een artist, die haar van zijn overgrootvader heeft geërfd en er geen af stand van wil doen. Hij heeft haar hier bij mij gelaten als pand voor eene vrij groote som, die ik bem heb geleend." H;j zal zich wel laten overhalen, Madame. Bezorg mij de viool voor vijfhonderd francs en dan komt het bij mij niet aan op nog een twee honderd francs voor uwe bemiddeling. De heele grap kost, mij dan vijfendertig louis, wel wat veel, maar misschien maak ik toch nog goede zaken ermee." Goed, mijnheer, ik zal met den artist spre ken. Kom vanmiddag maar terug." ?s Middags, daar komt mijn artist de winkeldeur weer in. En werkelijk, zij bracht de twintig sous terug: Dank u zeer, Madame, hier is uw geld en mag ik nu mijn viool hebben y" Mijn lieve kind", zeide ik, ik zal u eens iets voorstellen, dat u zeer veel pleizicr zal doen. Ik ken een ouden heer, die uw viool wil koopen . . . voor driehonderd francs''. Xeem mij niet kwalijk, dat ik u nog eens in de rede val, Madame Mancheballe, maar gij hebt straks over vijfhonderd francs gesproken'1. Zeker, zeker, mijnheer Pompon, men kan zich wel eens vergissen, soms zelfs in zijn voordeel, en bovendien vond ik vijftien louis al meer dan ge noeg voor die kleine bedelares. Ik dacht, dat ze van vreugde zou dansen, want, driehonderd francs, dat was toch een kapitaal, dat haar zoo maar \an den hemel in haar schoot viel, maar neen, zij maakte nog bedenkingen ; zij kon niet schei den van het instrument, het kwam nog van haar overgrootvader, kort en goed, tot mijn grooten spijt moest ik zelfs tot vierhonderd francs gaan. Ten slofte had ik dan toch nog een kleine winst van viif louis . . . ." KABEL-MATCH STEIMTZ-T5CI11GORIX. Wij vernemen zooeven uit New-Vork dat Steinitz beide partijen beeft opgegeven. Onverwacht was dit bericht geenszins; want het was nagenoeg van den beginne af aan een hopelooze strijd. Er kan na Tschigorin's schitterende overwinning, niet langer de minste twijfel bestaan aan do in correctheid der beide door Steinitz aanbevolen zetten. Steinitz' reputatie als sterkste schaak speler der wereld heeft o, i. door den nadeeligen atloop van deze match niet in het minste geleder; alleen zal men in 't vervolg aan zijn beweringen niet altijd aanstonds onvoorwaardelijk vertrouwen hechten. Hoe hoog Steinitz ah schaker ook staat, als theoreticus schijnt hij, althans wat zijn begrip pen omtrent de spelopeningen betreft, aan groote dwalingen onderhevig; hoe is 't anders mogelijk dat hij / 2500 waagde aan twee algemeen afge keurde zetten! Ware niet zulk een groote som aan deze match verbonden geweest, men zou ge neigd zijn te gekuiven dat Steinitz, iepen beter weten in, de taak ondernomen had. Zijn zucht naar bet excentrieke is bem zeker nooit zoo duur te staan gekomen als in di-ze match, en voor zijn prestige is 't zeer wensrlie'iijk dat hij zich in 't vervolg van dergelijke bizarre proefnemingen ontlmude. In zijn match met Gunsberg kostte 't hem drie en tegen Tschigor;n zes partijen. Op het groote tm.rnooi in 18,s;j te Londen verloor hij dadelijk in den beginne t'.vee spelen (tegen Eiigli.-ch en Tscliigorii,) door een opening te kie zen, die, iedereen wist dat IHMII oumMdeliijk de partij moest doen ierliozc:i. Wij laten bier do beiiio (?? iTespondeutie- partijen in haar geheel volgen. Du match werd begonnen 21 (Ictober 1890 en'gtüir.tligd 28 April 1S<)[. Gelegenheden om in Amsterdam te «chaken : Vereen! gd Amsterdams»; h Srhaakgenoütschap (opgericht 187!)). Contributie f 'i. entree /'2.50. Speelavonden Woensdag en Zaterdag 8?12. Caf do lïoode Leeuw, Vijgendam. Amsterdamsche Schaakcid). Contributie f 3, entree /' 1. Speelavond Maandag S?12. Caf Wiederholt, Damr»'' Behalve de tweehonderd francs voor uwe be middeling," merkte ik op. Natuurlijk behalve de tweehonderd francs. Maar zaken zijn zaken, en Judith en Rebecca kosten mij ook altijd nog meer, dan zij verdienen. Mijne kleine bedelares besloot eindelijk de viool af te geven voor vierhonderd francs, en daar ik goede redenen had, haar niet te laten samenkomen met den ouden heer, kreeg ik alles wat ik in mijn kas had te voorschijn, vier mooie blauwe banknoten, gaf ze aan het meisje en hield den Stradivarius." Nu, en verder, Madame Manchaballe?" Nu, wat zou er verder nog gebeurd zijn? De heele boel was een schandelijke bedriegerij. Maar wie moet men dan ook vertrouwen, als het niet zoo'n oude heer is met grijs haar en een roset in 't knoopsgat? Die oude diplomaat was een doortrapte oplichter en het kleine bedelmeisje zijne helpster, want ik heb ze geen van beiden teruggezien en daarom de viool gehouden als aandenken. Hebt ge mij niet gezegd, mijnheer Pompon, dat zij twaalf francs waard is? Gij zijt mijn vriend, ik wil wel met u handelen, neem haar voor vijftien!" Dank u zeer, Madame Manchaballe," ant woordde ik, ik ben helaas in 't geheel niet mu zikaal en kan dus geen gebruik maken vun den Stradivarius." VOOR DAMES. Weener mode. Kappers te Berlijn. Hygiëne, der huid. Poppententoon~ stelling, Weenen heeft, evenals Parijs, zijn wedrennen, en bij deze wordt, evenals te Parijs, een groote uitstalling van voorjaarstoiletten gehouden. Het ongestadige weer intusschen maakte dat men er ditmaal niet enkel lentemodes, maar ook vooral regenbuitoiletten vertoond zag. Een zeer geliefde stof was daarbij, voor demi-saison-mantels, een zilvergrijs met groote ovalen en halve manen; een der fraaiste costumen was van mosgroen cachemire, met groene kralen geborduurd, halven sleep met drie volants, alle met kralen rand, en hooge groen riuweelen mouwen met epauletten van groene kralen. Hierbij werd een toque van viool tjes en in het kralenceintuur een bouquet van viooltjes gedragen. In Weenen draagt men nog veel faijon tailleur; het corsage in den vorm van een jas met breede panden en wijd openstaande revers; dit, evenals de rok, van wol met groote noppen of ripsachtige zijde. Een ander model is de polonaise van groen, héliotrope, staalgrijs of prune laken, op een tablier van dezelfde kleur fluweel zich openend. Voor jonge meisjes ziet men veel japonnen van bleek blauw laken, die, als een boezelaar aan schouder banden hangend, aan het middel onder een zil veren ceintuur worden bijeengenomen, en verder geen versiering hebben. Er behoort een afzonder lijk corsage bij, waarvoor men liefst blauw of zwart tluweel neemt, maar een tricot of een blouse kan men er ook bij dragen. Eene andere combinatie in denzelfden geest vormen afzonderlijke rokken, die men zoo kost baar of versierd neemt als men wil, eenvoudige zijden of stoffen corsages en daarover een zeer breede ceinture Médicis, die van voren en van achteren dicht geregen wordt. Over het corsage, dat versierde mouwen heeft, draagt men een jac([uette zonder mouwen, van voren openhangend, met korte aangezette basques, en versierd met pattes van paarlemoerborduursel. Het paarlemoer is dezen winter en ook dit voorjaar karakteristiek voor Weenen. Behalve de korte mante Henri II" draagt men te Weenen ook, althans oudere dames, een grooteu zijden mantel, eeuigszins model bonne femme, van zwarte Sicilienne, niet dunne gekleurde zijde gevoerd, die het toilet als een stofmantel dekt en het toch laat zien. Van voren namelijk sluit de mantel niet, maar wijkt 5 a 10 centimeter EVAXSGAMB1ET. Wit. Zwart. Tschigorin. Steinitz. T WE EPAAR DEXS PEL IX DE XAIIAXD. el I'.13 3 Let 4 l>4 5 C.3 G 0-0 7 dl 8 L .g5 il d5 10 D.al 11 P.a3 12 L.e2 13 r.cl 14 d(i j5 p.bu K! D.aT : 17 L.cl 18 L.a3 l!) TaiIL 20 L.cl 21 P.d.-> 22 l'.hl 23 p.tr> 21 l'.do .25 L.d5: 2<> L.cii: 27 L.c.'i : 28 D.art : 21) Dal 30 T.d2 31 T.bt 32 T.1.5 33 I), b l 31 al 35 T.bi; 'M I).a5 37 cd 5 : 38 dG p.c<; L.c5 L.bl: L.a5 D.fó ? P.hti D.d P d8 L b(J cG L.c7 D f8 L.dö: T b8 P.eti P.giJ c5 i' ft; L.c7 L. dij P.d:>: a'i D.dl! : 1) c7 feG: T.a8 D.c5 K (18 K.c7 T.d8 I) d> dij De8 I) f8 (15 K.b opgegeven. Wit. Steinitz. l e4 2 P.f3 3 L.c4 4 P.g5 5 edó: G L.böf 7 dcü: 8 L.e2 !) P.hij? 10 d3 11 Pc3 12 P.al 13 P.gl 14 c,3 15 dl K! c4 17 P.di 18 b3 l!) L.b2 20 D.c2 ? 20 a3 was ontegenzeg gelijk beter geweest. Zwart. Tschigorin, e5 P.e P.f d5 P.a5 c (3 bcG: h L.c5 0?0 P.d5 L.d L.d7 f5 e-i P.e7 L.e6 L.b4 f4 20 21 Kil 22 gf'3 : 23 L 13: 24 P.c4 25 I).e"2 2() D.eli f 27 L.d4 : '28 D.h.' 2'J L.e5 JO L.f'4 il Dd.'if 2 D.(M: 53 13 il I).a7 : >5 D.c7 ui a3 57 P.fö: !8 K.gl opgegeven. D.d4 : i.3 et'3: L.fó L.e4: L.fS : K.h7 L.hl : P.ff> T.aeS P.d4 L.e4 T.f4: T.ei'8 c5 P.C!) T.f3:f! T.f3 :j L.d2

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl