4 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 725 ftf Te Utrecht zal in de eerste week van Juli bij gelegenheid van de studentenfeesten een invitatietentoonstelling worden georganiseerd in den geest van die verleden jaar te Leiden gehouden werd. De zaak is in goede handen en van verschillende zjjden is reeds gewenschte medewerking toegezegd. Een moeielijkheid is natuurlijk het vinden van een localiteit, maar men schijnt er over te kun nen denken een loods te zetten, wat wel het beste pleegt te zijn. Roger Miles heeft in r Art dans les Deux Mondes voor de Paryzenaars den etser Storm van 'sGrasande ontdekt en wijdt een uitvoerig artikel aan hem. Het is niet waar zegt hij, dat het werk van Storm faciele kunst en nogmaals onwaar dat het kinderachtige kunst is. 13 Mei. V. DER CID. Gedicht en muziek van PETEK COENELIUS. Den 21en April is te München bovengenoemde opera opgevoerd. Zooals men weet was Cornelius den smaak van het publiek vooruit, zoodat hij dan ook niet begrepen werd. Ik heb in een vroeger bericht reeds vermeld hoe geestig Cornelius den smaak van zijn tijd parodieerde, door aan een vriend te schrijven dat hy een opera zou componeeren bestaande uit Flotowsche melodieën, uitsluitend geharmoniseerd met drieklanken en dominant-septiemaccoprden, terwijl hij in de laatste acte voor de afwisseling een verminderd septiemaccoord zou aanwenden. Cornelius heeft te Weimar het scenario van deze opera ontworpen, doch het schandaal dat de opvoering van zijn Barbier von Bagdad aldaar uitlokte, deed hem besluiten naar Weenen te gaan. In 1860 begon hy Der Cid te componeeren en in Nov. 1864 was de opera gereed. Ondanks het voorgevallene te Weimar noodigde de groothertogin hem uit, zijne opera aldaar te doen opvoeren. Het personeel was echter niet tegen zulk een werk opgewassen en de eenige die een goed resultaat met de instudeering had kun nen bereiken Franz Liszt had Weimar reeds verlaten Wel bood Richard Wagner aan, de opera in te studeeren, doch de intendant sloeg dit aan bod af. In Mei 1865 had evenwel toch eene opvoering plaats, doch hoewel zij aanvankelijk succes had, verdween deze opira spoedig van het repertoire. Het schijnt dat Cornelius nooit eenige moeite heeft gedaan om zijne werken opgevoerd te krijgen. Ook miste hij geheel den tact zich te pousseeren. Hij was de Spaansche taal goed machtig en schijnt (volgens de berichtgevers) zijne nasporingen hoofdzakelijk in Spanje gedaan te hebben, ten einde de bronnen op te sporen. Zijn gedicht wordt geroemd als ver boven de gewone opera-libretti staande. De kapelmeester Levi die het werk instudeerde heeft tevens eenige wenschelijke wijzigingen in de muziek aangebracht. De handeling begint dadelijk met de aanklacht van Chimenc, dat Ruyz Diaz (ttodrigue) haar vader heeft gedood. Zij roept een wreker op, ten einde die daad te straffen. Op aanraden van Ruyz Diaz' oom, den bisschop Luyn Calvo, geeft hij zich zelf aan de wraak van Chiraene over en stelt den koning zijn zwaard ter hand. Verschillende boden komen echter met schrik melden dat de Mooren overal het land bestormen. Chimene offert haar wraak aan het heil van het vaderland op, terwijl Ruyz Diaz zijn zwaard terug ontvangt, ten einde do Mooren te gaan bestrijden. In het tweede bedrijf strijdt Chimene tusschen haar haat en bewondering vati den held. De ridder Alvar Fanez, die haar wreker is, wekt haar op in haar haat te volharden, doch de verschijning van Ruyz Diaz, die afscheid komt nemen, doet dien haat in liefde overslaan. In de derde acte heeit Ruyz Diaz de Mooren overwonnen. Hij keert als overwinnaar, door het volk toegejuicht, terug. Chimene, die hem reeds dood waande, snelt op hem toe en daarop vereenigt de koning de beide gelieven. Dit libretto is heel wat beknopter dan het libretto van dien naam door Massenet gecomponeerd. Wat de muziek betreft, wordt gemeld dat zij in vrijen dramatischen stijl geschreven is. Hoewel de declamatie den Wagnerschen stiil nab\jkomt, is bij de sou ook aan de cantilene een ruimer plaats gegeven. De ensembles en koren zijn zeer effectvol ge schreven en hebben veel dramatischen gloed. In de eerste acte worden als het beste geroemd de eerste koren en vervolgens de treurmuziek bij Chiments's optreden, waarvan het hoofdmotief terug keert bij de overgave van het zwaard aan den koning en aan Ruyz Diaz, Het culminatiepunt wordt in deze acte echter bereikt als de ver schillende boden de ongelukstijdingen brengen, begeleid door de angstkreten van het volk. In de tweede acte is het karakter meer lyrisch dan dramatisch. Deze geheele acte heeft echter zeer grooten indruk gemaakt en vooral het slot, de liefdescène, wordt meesterlijk genoemd. De derde acte, hoewel minder belangrijk dan de vorige, bood echter veel schoons. De vereeniging van de gelieven, het visioen van Chimene, waarin (volgens eene oude sage) de Cid nog na zijn dood te paard gezeten alle vijanden overwint, en het korte slotkoor vormen een waardig slot. De uitvoering wordt met zeer veel lot vermeld. Bovenaan stond Frl. Ternina als Chimene. Herr Brucks (Ruyz Diaz) wordt in de drama tische scènes zeer geroemd, doch schoot te kort in de lyrische momenten. Vogl wist de kleinere partij van den koning tot een hoofdpartij te ver heffen. Ook de overigen werkten mede tot een schoon geheel, terwijl koor en orkest voortreffelijk genoemd worden. Het enthousiasme was bij het publiek zeer groot en de heer Levi werd stormachtig toe gejuicht. GORTER'S VERZEN. (Ingezonden.) Ik heb het opstel van Heijn van Cortrijck in de Tijdspiegel gelezen en herlezen, omdat ik in Gorter's verzen genoeg waardeer om te wenschen ze geheel te kunnen genieten. Dankbaar erken ik dat de schrijver mij daarin een handje heeft geholpen. Maar ik ben nog niet waar ik zijn wil en vraag daarom meer licht. Neem b. v. dit gedichtje: De stille weg, De maannachtlichte weg de boomen de zoo stil oudgeworden boomen het water het zachtbespannen tevreeëwater. En daarachter in 't ver de neergezonken hemel met 't sterrengefemel." Zeker, zonder gezegden, geven die zinnen een beeld, ze schilderen. n, geen schoolmeester, geef ik gaarne gezegde en voorwerp cadeau. Maar dat sterrengefemel", daar ian ik het niet mede vinden. Ik begrijp wel dat hier gefonkel" bedoeld moet zijn, want sterren plegen op dergelijke avonden aan andere bezigheden niet te doen. En nu kan het mij weinig schelen, met welken klank Gorter die bezigheid weergeeft. Maar dit woord femelen heeft een bepaalde beteekenis, en het geeft dus een bepaald beeld. Ik b. v., ik denk. als ik dat woord hoor, aan een neepjesmuts, een kerkboek en een warme stoof. Daarvan echter bedoelt Gorter, als ik hem wel begrijp, niets voor uw geest op te roepen. En nu wilde ik vragen of het in dergely'ke gevallen, niet noodig is een woord te maken, dat niet door zijne bepaalde beteekenis den lezer van de wijs brengt, hem in de juiste voorstelling bemoeilijkt. Geflemel" b. v, zou door de korte beweging die in fl ligt (flikkeren, fluks enz.) zeker even goed, misschien beter het beeld hebben weerge geven, en, omdat het niets beteekent, niet door zijn beteekenis hebben kwaad gedaan. Zoo ook het windregengedichtje: Flapperend staan de waggelende lanen aaiende bladen, 't opklappend geblaaier, pralend groen waait de trantelende wanen, langs boomehage' wankelvoete maaier. Ik begrijp wel, dat de aai-klank daar niet bij toeval viermaal in voorkomt. Maar niettemin is voor mijn gevoel het woord aaiende hinderlijk. Aaien is zacht strijken. Gs denkt daarbij aan twee gladde of zachte oppervlakken, een hand en een warg, een hand en een mof ot een kat, enz. Maar aan iets rlapperends nattigs doet aaien" niet denken. Het werkt dus de voorstelling die de dichter wenscht tegen, in de plaats van ze weer te geven. Wil een van hen die Gorter beter begrijpen dan ik, daarover zijn oordeel zeggen? En wil hij dan meteen zeggen wat trantelende wanen" zijn of welk beeld er mee bedoeld wordt'? Ik zal hem voor liet antwoord even dankbaar zijn als u voor de plaatsing, M. de R. ZADOK. MEVROUW BLAVATSKY. Te Londen is de bekende mevrouw Blavatsky, de stiehteres der Socié'.éThé'isophique, die thans in Europa en Amerika 17;i onderafdelingen telt, de gromifegster der moderne ^geheime wetenschap ' overlelen. Haar uaaui zal verbonden blijven aau de zonderlinge beweging die sedert een twintig tal jaren zoo velen tot het mysticisme en het vorschen naar spiritistische geheimenissen drijft. Mevrouw Blavatsky was een Russin, in J 8.'l te Ekaterinoslaw geboren. Nadat zij weduwe was geworden van een gouverneur van den Kaukasus, bracht zij naar de legeuden van haren godsdienst verhalen - zeven jaren door op de eenzame hellingen van den Hitnalaya en hield daar van tijd tot tijd lange gesprekken met de Thibetaausche gelee den, die nog steeds ,,de be zoeken der geesten onlVBiigm, welke sinds het begin der wereld alleen voor de ingewijden be waard zijn." Omstreeks 1S7-1 legde zij de grond slagen tot het theosopbisch genootschap, dat eebter eerst volkomen georganiseerd werd in l^TS. Maar reeds lang had /ij zich, tusscben bet ver blijf in den Hiinalaya en de reis ia Arneiika, met voorbereiding en o.it.vikkeling beziggehouden. Te Caïro had zij tot geestverwanten dea heer en mevrouw Coulomb; met dezen onderscheidden zich hare oefeningen nog niet van die van gewone mediums en spiritisten ; te New-York leerde zij een Yankee, kapitein Olcott, kennen, die haar terste geloovige vulger werd, baar hielp een godsdieiist en ecu kerk te stichten, en met haar naar Indiëging, nadat bij zelf de verschij ning van een »Mahatrna" gtrioteo en de ie beai een werkelijker! tulband a's teekeii vau h -none ring gelaten had om nog meer van de wijs heid der geesten, het astraal lichaam, de vierde dimensie, het esoterisch Boeddhisme en de Kabbala te welen te komen. Het Boeddhisme toch van mevrouw lilaratsky week in vele opzichten van het oorspronkelijke af; zij leerde het vaT de Mahatma's", en onder hield met deze, hetzij het te Parijs, te Madras of te Londen was, steeds de correspondentie. Steeds hooide men om haar heen het ge.klinge.1 van onzichtbare klokjes, rozen vielen van bet plafond, ledige fle-scherj werden gevuld, en vooral twee van haar getrouwen, Koet-Iloemi-LulSiiig en Mahatrna Mory.i, schreven aan haar en hare vrienden, zelfs aan nieuwbekeerden en zelfs aan onverschillige kennissen, voortdurend brieven. O ui haar heen gebeurden steeds wonderen; het ontvangen van dezeu vloed van brieven, door onzichtbare banden aangegeven, »de psycholo gische telegraphie" genaamd, was een der ka rakteristiekste. Ze kwamen altoos van den Himahiya, bevatten steeds raadgevingen en keringen van den Mahatma, en ook wel eens zeer onbe langrijke dingen. In Indiëhad mevrouw Blavatsky ginsc';e scharen van aanhangers. Toen zij vertrokken was en te Parijs woonde, Rue Notre-lhime des Champs, openden de Engelsehen in Indiëeeue hevige campagne tegen haar. De eeuen beweerden, dat zij eerie Russische spion was, de anderen bestreden haar uit protestautsch oogpunt en de zen delingen predikten tegen baar. /ij hal een boek geschreven, luis U-mciled; in liet tijdschrift van het Christian College te Madras kwam eene reeks van vinnige artikelen tegen haar en haar boek; zij vertrok naar Indiëom hare vereerders gerust te stellen. Maar toen juist vaardigde bet genootschap voor psychische onderzoekingen te Londen een zijner leden, den heer Hodgson af, om te trachten eene enquête naar Mevr. hlavatsky en hare wonderen in te stellen, en deze heer publiceerde een verpletterend rapp >rt, waarin hij beweerde, dat »Blavatsky is niet de verkondigster van geestenzieners die het publiek niet kent, evenmin eene gewone avonturierster, maar zij heeft hare plaats in de geschiedenis veroverd, als een der vernuftigste en interessantste be driegsters, wier naam tot de nakomelingschap verdient te komen." Het rapport intusschen, ofschoon het in Engeland veel besproken werl, bracht de geloovigen niet aan het wankelen. In Indiëmaakten uu de Kngelschen het baar zeer lastig, te meer omdat men haar steeds meer voor een Ru-sisch spion hield; in Frankrijk richtte zij het tbeosophisch genootschap Isis op, dat later verdoopt werd in Ht-.rmes. Het tijd schrift ervan heette Le Lntua, toen Revue Th osophiijue, toen Le Lotus tttu. Het voer Ie een hevigen strijd tegen de christen-theosopUen van het tijdschrift L' furore, onder Lady Caithness, hertogia van Pomar. Mevrouw Blavatsky was trouwens zeer strijdlustig; zij trok telkens te velde, hetzij tegen tegenstanders, hetzij tegen de spiritisten, theosophisten, magiërs of kabbalisten van andere scholen. De statuten van hare genootschap beschreven drieërlei als het doel van haar streven : 1. L)e kern te vorm=n van een algemeene broe derschap der menschheid, zonder onderscheid van ras, geloof, sekte of kleur. 2. De stulie te bevorderen van de Arische en andere Oostersche litteraturen, godsdiensten en wetenschappen. 3. Ue onverklaarde wetten der natuur en de psychische trachten van den mensen te onder zoeken. A7an deze drie doeleinden is het laatste zeker het best bereikt, want dn studie der Oostersche talen is meer door gelee den buiten het genoot schap dan door de leden daarvan be-orderd, en wat de broederschap b< t eft, de kern der be(?tuurJers, met mevrouw Blavatsky aan het hoofd, heeft e .'en vinnig uitgevaren tegen degenen die slechts eene schakeeiing van hen verschilden, als dat gewoonlijk met dwepers het geval is gewe st. Iu elk geval is mevrouw P.'.avatsky eene zeer merkwaardige vrouw geweest. Hare verbranding, die dez ? week te Woking in Engeland plaats had, werd door scharen van vereerders, onder welke fen groot aantal Hindoes, bijgewoond Er werden redevojriugen gehouden op het verdwij nen van deze incarnatie" van den geest van mevrouw Hlavatsky, en de leden wekten elkarider op om rnoc lig de, gouden tr den tot d^n Tem pel der Goddelijke Wijsheid te b'.ijven beklinum-n." Inderdaad is de theosophisciie beweg'ng, /oowel ia Amerika als in Iixlië, in E igelaud als in Frankrijk, nog steeds toenemen Ie. V A K l A. PLASTISCHE KL'XST. Op het Museum van Kunstnijverheid te Haar lem zullen a.s. Zondag en volgende dagen ten toongesteld worden, twee groota decoratie-paneelen de Dans" en de Muziek" voorstellende en eenige kleinere decoratieve stukken met kinderiiguron voorstellende het hcldcnlicd. het minne lied, het cereinonieele en het feestlied." Deze decoratieve .stukken versierden de muziekzaal van den heer J. T. Creruer en worden voor eenigen lijd ter expositie aan het Museum in bruikleen afgestaan. De merkwaardige verzameling van antieke juweelkistjes, doozen, etuis, enz. die thans eveneens in genoemd museum te zien is. wordt druk bezocht; uit alle provinciën van ons land worden inzendingen ontvangen. Van af het vorste lijk juweelkistje tot de koperen tabaksdoos zijn i exemplaren voorhanden en geven de/e tcntoon! stelling een echt nationaal karakter. Gedurende de Pinksterdagen is het Museum geopend. TOONEEL EN MUZIEK. Met leedwezen zal zeker vernomen worden dat, volgens ontvangen bericht, de vroegere orkest directeur der Fransche opera te 's Gravenhage, de heer Granier, die juist een jaar geleden bij de shütingsvoorstelling door een beroerte werd getrotïon, te. Mor.tpellier is overleden, waarheen hij was overgebracht. Daar de berichten omtrent zijn gezondheidstoestand voortdurend gunstig luidden, komt deze doodstijding zeer onverwacht. Als orkcstdirccteur had tiranier buitengewone verdiensten, en zijn grondige muzikale kennis en ontwikkeling maakten hem tot vraagbaak en raadpevcr van velen. Hij zoowel als zijne vrouw, d'C in de opc'ra-comii|iic en ook enkele malen in de groote opera (Mirtha in l''an«t) rollen vervulde, waren sympathieke personen. Ken der incest geliefde Parijsche komieken, Ait'red Jolly, is in den ouderdom vau ~,i'ïjareu aan maagkanker gestorven. Hij heette eigenlijk ,Iolv, maar verdubbelde de l omdat hij niet zijne j grimassen den naam weinig eer aandeed. Hij werd het eerst door de operette bekend, en verwierf' , eerst \óór zes jaren zijn grooten naam als tooueelspelüf. Zijn grootste triomf waren in hel jaar ISsH de fS'io-jin'spx du- JJirorce. die door Fen 'l'onjihict en Miidume I\Ionnudi>i gHvolgd zijn. Ofschoon zijn kwaal reeds ver gevorderd was. was hij het toch geheel alleen, die het laatstgenoemde stuk deed slagen. Toen de /iekte hem dwong, de roïvan i Mong.-idin op te geven, en een andere looneclspeler haar overnam, daalde do recette van don eencn dag op den anderen van het maximum tot ! op liet minimum, liet Vaudeville-theater zal lang [ moeten zoeken, eer het deze voortreffelijke kiacht j door ceno andere zal hebben vervangen. In de stad Orleans is het jaarfeest van Jeanne i d'Arc, de Maagd van Orleans, dit jaar met bij zondere feestelijkheid opgevoerd Er is een iny-tère opgevoerd, door den dichter Fabre uit een oud gedicht getrokken. De Temps heeft het in ztfn geheel afgedrukt, en Duitsche bladen merken op, hoe Schiller ook deze bron moet gekend hebben, want geheele halve regels er van komen in zijne tragedie voor. De president Carnot heeft de fees ten met zijne tegenwoordigheid vereerd, en de ridders van Karel VII hebben met geestdrift vive Carnot!" geroepen. De vertooning, en de optocht die daaraan voorafging, zijn niet erg meegevallen; men had er de costumes voor geleend uit de garderobes der Parijsche schouwburgen, waar Jeanne d'Arc vertoond was, en vele daarvan waren enkel op het avondlicht berekend of hadden erg hun friscaheid verloren. LETTEREN EN WETENSCHAP. Een letterkundige vuilnisbak. In Duitsche bladen komt sedert kort herhaaldelijk de volgende adver tentie voor: Wie voor zijn p'eizier dicht of schrijft on zijne voortbrengsels in een veel verspreid ge llustreerd tijdschrift wenscht te zien gedrukt, zonde zijn adres aan het Literarische Bureau der Mechitaristen-Biichdruckerei, Wien ..." Een weetgierige zond zijn adres en ontving den vol genden gehectografeerden brief: Weenen .... P. S. Ingevolge uw schrijven aan het literarisch Bureau der Mechitaristen-Buchdruckerei, veroorloven wij ons, u kennis te geven, dat wij bereid zijn, uwe gedichten voor den prijs van 7 pfennig per regel, uwe proza bijdragen voor 5 pfennig per regel op te nemen. Met Mei zal ons tijdschrift, dat geen politiek behandelt en drie kolom breed is, ver schijnen, elke kolom heeft 60 regels van altijd 7 centimeter breedte (ongeveer 38 letters). Als u wilt, verschijnt ook uw portret voor 60 mark, waartegen wij het cliché, dat we, ongeveer 120 millimeter groot, op onze kosten netjes laten maken, na gebruik u toezenden, zoowel als uwe hiographie a 10 pfennig per regel. Bij bestellingen moet u, als u belieft, aangeven, hoeveel extra nummers a 35 pfennig wij voor uwe rekening boven ons gewoon aantal zullen laten drukken. De betalingen zijn steeds bij inzending der bestelling te voldoen. De bijdragen blijven het eigendom van de schrijvers. Hoogachtend, Die Welt, redac tie" (geen onderteekening). Zooals men ziet, is het hier te doen om eene niet geheel nieuwe speculatie op de ijdelheid van het publiek 01 er veel lieden zullen zijn, die 60 mark er voor uitgeven, om htm afbeeldsel in een blad, dat vermoedelijk bohalve de inzenders geen enkelen Iczor heeft, te zien prijken, is eene vraag. Grooter zou het getal dor poëtische gemoederen kunnen zijn, die hun verlangen naar het gedrukt worden" van hunne dichterlijke en prozaïsche ontboezemingen met 7 en f> pfennig per regel betalen. De gedichten staan blijkbaar hooger in prijs, omdat ook het misdruk daarbij gewoonlijk talrijker is dan in proza. De IIII. Frcderik Mull.-r .v. Cïo. zullen Dinsdag i en Woensdag li) en '20 Mei in het gebouw van den Werkenden Stand eene verzameling oude i schilderijen, meubelen. ziU'erwcrk, aardewerk en porcclein verkoopen. Het meerendeel is af'komstig j van de collecties vau Dr. C. Ekaraa te Haarlem | en Mr. M. S. de la Sablomère te Kampen; de catalogus bevat de meest uiteenloopendo merk waardigheden en curiositeiten: violen (Guarneri, Amati en Sfainer), glaswerk, Saksisch, Sèvres Wedgwood, Chincesch en Japansch porselein van j allerlei merkwaardige merken, Delttscb, kant, waaiers, bibelots, bonbonnières, boekbanden, zilver, i koper en kostbare meubelen. J Hij de firma P. Noorclhoft' te Groningen is vcri schenen eei e Nederlandscho bewerking van de l.iilijiitdir, (imoiniitiicn. van Schnm:z en Wagen er, voor onze gymnasia geschikt gemaakt door dr. 11. H. va:i Vi ulti;en l'althc, lenn.ar in do klassieke talen aan het gymnasium te Zwolle. Vormleer en syntaxis zijn ieder afzonderlijk verkrijgbaar. De grammatica schijnt ons, ook door het aan wenden vari grootere, kleinere on vette letters, duidelijk ingericht; de vertaler heeft, naar het voorbeeld van zijn Duitsche modellen, eenige nieuwe namen en verdeelingen ingevoerd, maar toch, om de leerlingen niet te veel in verwarring te bren gen en hun daardoor schade te doen, getracht de nieuwigheden met het oude stelsel in harmonie te brengen. Zijn voorbericht geeft daaromtrent j opheldering. In Warendorf's S'orellen-BiltliotheeJi is als No. l.'ïen 14 verschenen Vóór en na middernacht, Amsterdamsche Schetsen van Jiistus van Maurik .Ir." De lezers van het W'celMod zullen er een ainfa! oude kennissen in wcervimlen: Do slaap^tee van Koo", 't caféGoenon^-api", In de Kemp'iaanfjes"; met eenige anderen vormen zij een onderhou lenden dubbelen bundel. Voor cenige dagen verscheen bij de firma W. J. Thieme it (.'ie , uitgevers-boekdrukkers, te Zutphen liet dorde stuk der rtttiaikuHdiye (ii'scliit/lf»i* van Nederland door dr. 1). C Nijhoif. Dit stuk is ook at'/onderlijk uitgegeven onder den titel; \\'i!li:ni r«n Oi'niiji'. de bevrijder en stichter van onzen staat. Ken levcnsbeeld." I;i de Reuter-uitgave van de firma, D. Bolle zijn zdlev. 'J en ,'! nog ingenomen door .,Ut mine sfromtid". (Het leren ti/> lic! Ininl]; hierbij zijn als illustratiëri de platen van Lau en Pietsch gevoegd. De firma M. Lobo. Oude Boekhandel, Reinbrandtplein (>, Amsterdam, heeft bet tweede deel van baar catalogus (Theologie, letterkunde en vaiiaïdoen verschijnen, eene geheele orthodoxe bibliotheek, met ai ? aanhangsel wat, litteratuur, ! woordenboeken en pracht werken, alles tegen bijversnelde prijzen verkrijgbaar. Er zijn in deze verzameling ook eenige kostbare en zeldzame werken. Militaire Zaken. KAZERNELEVEN. Een stem uit. de, trrariii'j d'ior ren o/nl-Milioiin. Amsterdam, A. Feruhout l S! K). Niet dewijl uit geschrift ring ciet publiek besprukcn werd, (zulks geschiedde o a. reeds in het Handelsblad v fin L'l en 2- October jl., iu_