NO. 727 DE AMSTERDAïOÏER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. Bemind vleesch. Ma. J. A. LEVY, laatste candidaat van Jjiirr/er]>!icht ca Gronilwrt. CAXDJDATEX LIJSTEX. IV. (HiiryerpIicJ/t. Vervolg.) Zing ?weer, Muze, den lot' van Burycrjilivltt's waardige mannen, Doch vermeld daarbij eerst wat ge tot dusver verzweegt, Hoe het bestuitr door een Mouthaan, zij 't ook geen haantje de voorste, Inquisiteurswerk liet doen, wijze vermaningen K& Lalleman zegt: »Dien de Kanter een be.-tc! dien moeten wij hebben." Listiglijk vraagt nu :t bestuur: »Xeemt ge, o Huib! dat wel aan? Scheuring zoudt ge slechtsbrengen in 't kamp van de (oud (liberalen!" »Foei", zegt Zeehandelaar >houd, o bestuur, uw fatsoen ! Hebben wij leden nog rechten of /ijn we slechts marionetten V Vraagt toch den kiezers liun wil; stoort om gevolgen u niet!" K u legt Meester de Kanter belijdenis v.an zijn geloof af, En de vergadering vindt die, naar het schijnt nog al goed. Henieken. komt aan de beurt, en ziet, een bestuurslid zelfs prijst hem. (Zegers Veeckens, voorwaar, loven moet men uw moed!) Mees schiet weer uit zijn hoek:_ »Moogt ijij, als bestuurslid, dat /eggen?" »'k Zeg hier vrij wat ik wil!' luidt daarop 't antwoord van pas. Heineken zegt wat hij wenscht, - maar Spruyt heeft tal van bezwaren. Heldt houdt waarlijk zich Hink; lic,n vindt Spruyt niet zoo kwaad. Hartogh (Kareltje) wil zich nimmer, ja nimmer moer binden. (Hij heeft een schreefje nier voor, daar Ain^lfi-ilnn hem niet nam.) Oenier zond slechts een briefje, _maar Werlheim (A. C.) geeft: zijn zegen. Tak van Poortvliet (absent) vindt ook een vriendelijk onthaal'. Gleichman volgt, en opnieuw doet A. C'. \Verthei:n zich hooren : .,Eens, ja, zondigde /tij; doch toen faalde <ml; //,'.'' Eindelijk komt Hugo Al u! Ier, en _ zegt preeies waai1 't op aan komt: Prioriteit is zijn leus, werkstaking vordert hij niet. ,En dan uw manifest?" zoo laat weer .Jolles zich hooren. Doch de heer Wertheirn bedenkt: 't js voor n avond al wel. Zuchtend gaat men naar huis, schoon half hot werk >leehts gedaan is. Eerst ecu volgenden keer zet men de puntjes op d'i's. * Maandag kwam Treub aan de beurt; daar had men de noppen aan 't dansen! Treub een nancie-man ? kom!" Jolles en Spruyt lachen luid. Doch, daar bleef het niet bij, want Jolles hield weer een speechje, Xet als den vorigen keer, maar niet zoo erg onbeleefd. Treub zet zijn meening ui 1 een, doch rumoer in de zaal doet zich hooren. U is een ploert" zegt d'een. ? .,( nder wordt óók a'orookt". Je bent ecnkneg!" Een ploert!" ..Politie!" schreeuwt men ..politie!" Och" roept Jolles die man is maar een dronken vent". Treub komt weder aan 'l, woord toen eindelijk :t rumoer wat bedaard was, En thans hoort men hem aan, schoon nog niet best gehumeurd. Rutgers komt er van z'.-li, daar niemand over hem 't woord vraagt, Maar Den Beer Portuguel dankt voor de camiidalunr. Nu is Kerdijk aan de beurt, en alweer vraagt het woord Meester Jolles; Waarom stemdet ge niet tegen de stedenwet, vriend?" Kerdijk geeft allereerst een lesje aan Jolles, den censor, (Wel verdiend was die les, 'k vrees echter, dat zij niet baat.) Over zijn niet- en zijn wel fatsoenlijke radicalen. Jolles antwoordt wel wat, maar het beteekent niet veel. Xolting's candidatuur wordt door Schellema hevig bes!reden. Werklieden'zijn voor dien heer, schijnt het, n i-..'t. kundig genoeg. Kolting merkt kalmpjcs op, dat hij nfi weet, hoe zich de Inrmi Houden bij zulk een debaf; hier noemt elk zich beschaafd; Maar op de meeting van Zondag een meeting van 't volk, mijne hoeren Ging liet gelooft mij vrij heel wal fatsoenlijker toe! Over Beaufort zijn de geesten verdeeld, maar de jazog.vrs winnen 't. Tindal en Treub vragen 't woord, doch men weigert, het, hun. Netjes is dat nu wel niet, maar »zóó zijn onze manieren" Zegt men in JJiir/j'-f/iHi-l/f, wat 't reglement ook bepaal'. Zeehandelaar komt op tegen 't ruil handel-voorstel van >iïini'lircl., Maar ook dit scherpe woord vindt bij niemand gehoor. (.Ironilu'ci's acht, en dan Lovy!" zoo luidde de leus, en met ijver Ging men aan 't slemmen; conform met deze leus was 't besluit. Oef!" met een zucht van verlichting verstrooide de woelige schaar zich. Vindt ge 't gesprokene niet mooi, lezer, geef mij niet de schuld. Maak 't met den voorzitter uit, die de leden zoo lustig liet praten, En die de vrijheid van 't woord slechts aan zijn gasten niet gaf. SX LIJFJES. De T \voode Kamer heeft.mot zeventig legen veertien sien)mo>:, bosloien, vóór noch na de verkiezingen dezen zomer de lec'erwet verder te behandelen. I 'o heeren wislcn dus reeds vóór lang dat zij daarop geen plan hadden. Ze hebben derhalve weken achtereen al pra tende hel. voik misleid of zichzelf. En het laatste acht. ik hei waarschijnlijkst., v; a n t. dat iemand dupe goweeM zou zijn van die logorwel-praalje,- ge-loot' ik in i)e| pr-hecl niet. liet ISedcrlandschc voik is zoo dom n!???(, als de heeren vo;k--ver!cgeiiwoordi;jor.s wel denken! ?De post van onderwijzer lis) een post van hoog vel'! rouwen. Ja, wel van hoou' vertrouwen. Hoe uroot is de invloed van den onderwij zer np lv.>! kind? Antwoord: onhoivkeiilw.u'jrooi'. Een mei-je van acht jaar l.ud in haar boek m; l OOM ivilood een !, ruwt |e getrokken. ( )p de vraag: wat d.a! krirg'-ije beteekêiide, cal zii ten a m woord,: <!;;ar iieefl meeste)', wees. den vinger ge/et. coloof ik. y.-.'i r i;.;.-i cezecd en ehiarom hond ik hot e-r voor, dal hot kind (-en kringetje gefokkon i "et'i. om '!?.<?! plekje waar IH..V-UT mot een /?,??,?''/.' vin1.:'."!' de Ie:-had aangewezen. Ik ceeil' mijn opinie vooi' boter, maar in do opvocuii".:' N liie'i.:1 klem. ik zou het dus graag /c'ker ~\\vt( n. nu /.mi ik willen vragen, was hel oogenblik i waarop da! kind een knngeijc trok ook niet historisch? Historisch is bei oocenblik, dat huilen /ijn eigen beleekenis ook nogalssym'oooi celdeii k;in van wal anders, iletoogcn; blik waarop 'lat kind het kringetje trok. was allerce"si. zoo cewoon weg een oogenblik en i vervolgens hel >yinbool van ..n o c wat ander-". l En dat.-noir wat a'ideis" was hier inderdaad i iets gre>o1<": do invloed van een schoolmeester ? op een. mei-je. En wel dubbel historisch; want ' ook dat meisje was niet minder historisch dan l het oogenblik-zolf Immers het meisje was de i doorsnede van de h 'de kinderwereld, het was, evenals van het oogenblik gezegd kan worI den, het meisje als meisje, maar dat buiten haar rigo1, beleekenis ook nog als symbool kan celden van "''// an/lcrx". Wat men tegen woordig toe:h voorzichtig moet zijn om niet historisch te worden ! Men heeft nu eindelijk beslist dat men niet l meer zal spreken van of schrijven aan den konim;;, maar van of aan de koningin, wanneer Wilhelmina bedoeld wordt. Zonder ling dat mijn voorstel in de Kamer geen bij val 'neef: gevonden. Het was toch zoo ratio; noel, om rot aan ele meerdorjarighcidsverkla: rinc Ie spreken van //"/ koninginnetje. ,Xiet' waar, dat klinkt, veel vertrouwelijker dan dat ovcrdeftico >v;\n de koningin". Wanneer men zich thans naar den eiich zal uitdrukken, ; moet men bijv. zeggen: H. M. de koningin 1 ver.-che'on met hare pop op den arm voor het : raam; 't is haast eun er bang voor Ie worden, ' maar'naar een koninginnolje, dat niet ele pop r-poelt. ziel ieder graag. Ons volk beeft vroeger van "het prinsje" gezongen, waarom zou het nu minder eenvoudig zijn en niet van eeu i koninginiiei je spreken ? *' ' ;'De !./!>'-!?<-/!?" Tui'' heeft in een streioibillet aan de kiezers de vraag gestelel : -Zult gij, ? protesta.nt, b.et immer dulden geregeerd te wor den door Dr. Sciiaopman, en gij. ijverigkathoI Hek. om geleid ie worden door Dr. Kuyper:'" i Ik kan mij niet. begrijpen wat de Libcrrtlv '. l'iiir daar 'legen kan hebben. Wanneer de verbroederiim' zóó groot wordt, dat SchaepI man de protestanten e>n Kuyper de katho: Heken leidt, zullen de eersten niet doieeren en ; do hiatsten ni.ei meer imar eten Paus luistere1 . i Kunnen do mannen van de l.'iiif nu niet j levreden en blijmoedig zijn, als katholieken {?n protestanten elkander niet bij de haren ; grijpen...? in dat strooibillol zeggen ele hecron der /',/<' j ook .(lat. Dr. lïronsvld even, ja niisschien veel ooiUdien-lii'.x.'r is dan Dr. Kuyper''. Waarom 1 iaten zij zich zoo weiiVlend uit. Misschien v el codsdiensiicer"..- misscliii-'i... daar kan je nu i om opu'oo'en: kruis of munt... on- ot even' j Daar brengen ze iemand op den smaak door Ie ver/.ek'Ten dal IJronsveld minstens ,cven cod-'div-nstig i.- als Kuyper, en als men da:i \velen wil. hoe hot precies met die godsdiensliL'iieid sta:;!. on wie zou dat niet willen welen 'i - laten zij den vrager in den s" :ek. Xn bij den heer P. ,]. de V\ il t op de Prinsen gracht jilhicr, /ijn afdrukken te verkr/'jge: , en waarschijnlijk ook nadere inlichtingen. il. M. de recente.* heeft, zoo lees ik in het //,/;,,.'(/.v/';/i/(/, verklaard in de wijze, waarop zij door de burgerij ontvangen is, een waarboru1 te zien, dat, als zij over ecnige weken ie Amsterdam, den keizer en de keizerin van Duilschland ontvangt, de hoofdstad vooreen \ eenvoudige, maar goede ontvangst zal weten te zorcen. Ik bciwijfel de juistheid dier mededeeling- Dal een buileniamlse'h vorst, die ton palei/e logeert, eenvoudig en goed door do ' burgerij zal worden ontvangen, spreekt van zelf. Men had zuil; een bericht niet moeten publiee-eren. Evenmin ais de burgerij van Amsterdam eraan twijfelt of de koningini'eu'cnies haar hooge ga-len in overeenstem ming met hunne en hare eigene waardigheid zal reeopieoren, kan de regentes vrees ke>ejtercn dai de bevolking van Amsterdam zich tcpenover I Ir. ?Js. gasten niet waardig zou gedragen. Wat moet men te Berlijn wel den ken, als men zulk een aansporing, door het, HandclxlAud blijkbaar noodig geacht, leest!