No. 728 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. kunstenaars onderling nauwer toelialen en dus ook in dit opzicht Jer kunst werkelijk ten goede komen. v. M. AANTEEKENINGEN SCHILDERKUNST. Een jong Par\jsch advocaat Engène Rodrigues die onder den nom de plume Erastène Ramiro schrjjft, geeft een prachtwerk uit, beschrijvingen van L'oeuvre lithographiee de Felicien Hops, ver sierd met zeven reproducties naar lithografien van hem. De tijd.dat Rops, de tpnnante etser, veel lithografeerde, lag tusschen 1856 en 1861, toen h\j, productief als altijd, voor Belgiesche bladen als de Crocodile en den Dytenspiegel werkte; hij was toen' zeer jong. Een Amerikaansch publicist wees dezer dagen op een misbruik in de kun-tkooperij dat volgens hem daar ginds enorme afmetingen heeft aange nomen. Hij vertelt o. a. binnen te zijn gekomen op een kun&t-verkooping in een stad dicht bij New-York, er was een auctie van aquarellen der beroemdste artisten, zooals buiten dj deur te lezen stond. De' catalogus noemde tal van mooie namen. In hun soort belangrijke zaken volgden elkaar snel op. Een Louis Leloir werd verkocht voor 15 dollars, een Charles Delort voor 25 dollars, een Vibert voor 50 dollars, enz. Als een die door een vreeselijke nachtmerrie bezeten wordt, zegt de schrüver, sloeg ik dit verbazend schandaal gade, tot ik toevallig eens naast mij aan den muur keek, waar de meesterstukken hingen die den volgenden dag zouden geofferd worden. Toen drong de waarheid pas door tot mijn begrip. Tusscheu ontwijfelbaar echte aquarellen van een niet be schreven en niet te beschrijven soort, hingen een aantal facsimiles. Zij waren ingelijst als aquarellen en stonden in den catalogus als origineele werken genoemd. En deze soort werd nu ook geveild als origineelen. Het toppunt werd bereikt foen een zoogenaamde origineele schets van Millet tot 95 dollars ging. Dezelfde schets namelijk had ik kort geleden van een New-Yorkschen kunsthandelaar . y,oor vijf dollars gekocht, met dit verschil dat ik haar gekocht had als de reproductie van een potloodteekening en niet als een werk van 's meesters eigen hand. Dat plezier heeft men dus van de volmaking «Ier reproductieve procédé's. Maar van diergelijken aard is het eigenlijk, al gaat het niet op zoo groote schaal, dat opgeschilderde fotografiën op hout naar Van lïeorsjes en zoo, door onkundige liefhebbers wel betaald wor den met veelmalen de prijs van zoo'n ding in een platenwinkel, iets wat ik weet dat ook in het eerlijke Holland voorkomt. De laatste Graphic publiceert eenige prenten, voorstellingen van de Derby-wedrennen honderd jaar geleden. Het zijn reproducties van teckeningen uit den tijd, door Thomas Rowlandson. En zij zijn nogal aardig voor hen die wel eens vra gen of Caldecott, de man van de supcrbe Fictiirebooks geen voorgangers had. Want in zijn jacht en sportrscènes is het dat Caldecott direkt juist van dit soort prenten van Rowlandson afstamt. De Rowlandsons zijn eigenlijk minder mooi, min der aantrekkelijk, heel niet zoo gracieus, maar zÜzijn vooral niet minder expressief', zij zijn 'boerscher, boertiger, daarbij stijver,maar nog krasser van cachet dan de fraaie teekeningen in hei genre uit den John (hlpin en de Three Jocial Iluntsinen, ? waar Caldecott eenig door is. Door den heer Kleinberger is aan het LouvreMuseum, een fraai schilderij van Van Aelst, een vaas met vruchten geschonken. De habiele en vindingrijke etser Henri Guérard die ook voor de Zwart en Wit-Tentoonstelling van de zomer in den Haag zijn medewerking heeft toegezegd, houdt op het oogenblik te Parijn, in de Rue Saint Lazare 18 een tentoonstelling van zijn werk: etsen, houtsneden, kleurgravuref, teekeningen, schilderwerk enz. en ook houten paneelen waarin met een gloeiende priem voor stellingen gebrand zijn, een procédéwaarmee Guérard zeer origineele eifecten bereikt. Te Leipzig overleed den 31en Mei de Duitschc kunsthistoricus Anton Springer, schrijver van een groot werk over Rafaël en Michel Angelo, van vele artikelen over allerlei takken van kunstge schiedenis en van de kunsthiistoribche verhande lingen in Baedeker's reisgidsen. Voor de Utrechtscho invitatic-tentoonstellrg hebben verscheidene der genoodigden belangrijke inzendingen beloofd. Het kan een goede collectie worden. Van Jozef Israëls zal men er drie nieuwe werken zien. Van Derkinderen komt er zijne pro cessie van het II. Sacrament van Mirakel, het groote wandschilderij dat waarlijk nog wel eens gezien mag worden. Ook kumt er nog werk van eenige vreemden, waardoor men meent dat de expositie aan belangrijkheid meer zal winnen, dan zij er als een in zichzelf zooveel mogelijk kompleet geheel door verliezen moet V. J. J. WEISS. Het overlijden van J. J. Weiss, de vorige week kortelijk door ons vetme'd. is de- aanleiding ge worden tot kolommen bij kolommen histu.re littéraire. De bclats wijdt hem eene reeks van artikelen, van verschilleudo handen, ma-.r ook alle overige Fransche en buiteulundsciie bladen. die aau litteratuur doen, hebben hem e-t n inte ressant onderwerp gevonden vuur hun !>e-te bellettristische medewerkt is. De mlen hiervoor ligt wellicht in hetgeen Camille Pelletau ia de Justire van hem zegt: Hij heeft zijn geheele leven de fchiing en zelfs de sympathie van zijn tegenstanders be houden, en dat wel te midden dei heilige aan vallen, welke men ia (Ie hait.-tuchte'ijke worste lingen ut r politiek niet ontgaat. In hem 'Crdwijut een der laatste en iiit.itekend.-te veitt ;renwoordigers van. eeu tijdvak, waarin de pers noa; in verbaiul stoi.d met litt-ratuur en gedachte. meer dan met reclame en zaken doen." Van de heftige aanvallen kiiu de Jtislica mee spreken, want iu hetzelfde artikel nog herinnert zich Pelletan niet zonder bitterheid, dat VVeiss, met het meerendeel der beroemde leerlingen van zijn jaar aan de cole normale, het radicalisme verlaten hebben, en eenigszins con servatief geworden zijn. De anderen waren About, Talue, Prévost-Paradol en Sarcey; slechts twee, Challemel-Lacour en Ordinaire, van dat jaar, bleven Pelletan's medestanders. In de Républir/ue zijn de artikelen over Weiss door Spuller geschreven, die zich zijn leerling noemt; in den Figaro door Labadift Lagrave, die de carrière van Wei>s uit wereldse!) oogpunt beschouwt, en meent, dat zij hein wel wat meer eereambten en beloouingen had" mogen bezorgen ; de buts heeft eerst eene necrologie, vervolgens een red&ctie-arukel over den politicus, en einde lijk een artikel van Jules Lemaitre over den criticus. Aan de necrologieën outleenen wij het vol gende: J. J. Weiss was geboren te Bayonne, in 1827. Zijn vader vv&s kapelmeester van het l Se linie regiment, destijds ouder bevel van kolonel Taillandier, dezelfde die later prins Louis Napoleon arresteerde bij het opstootje te Straatsburg. J. J. Weiss werd in het regiment als regimeutskiiid opgevoed; later volgde hij den cursus aan het college Louis Ie Grand, ook uit eer,e beurs, en verkreeg er den eereprijs in «rhétorique. Dat was bij het algemeen concours in 1847, en dat zelfde jaar kwam hij op de Ecole riorniale. Op zijn vier en twintigste jaar werd hij leeraar in de geschiedenis te La Roehelle, waar de schooi bij de Academie van Poitiers behooit. In twee j a'.r werden vijf professoren en leer aren van die academie afgeset; bet waren : Taine, Villetard, de schrijver van Le Testament de Cé*ar Oirodot, Eugène Yung, van de Debats, Alfred Assolant en J. J. Weiss. J. J. Weiss profiteerde van deze gedwongen vacantie om zijn doctoraat in de letteren te ver overen, maar hij moest toch ook leven, en nam teveus de betrekking aan van rep^titor ia het Grieksch in het Instituut Savart; hij gaf'lederen morgen om vijf uur les, tegen 85 francs 's maarjds. In 1850 zond men Weiss naar de academie te Aix, ter vervanging van Prévost Paradol. Kort riaafoa werd hij, tengevolge van nieuwe oneeuigheden met de universitaire administratie, gedwongf-u naar Parijs terug te keeren. In 1857 kwam hij bij de Débats; daarna lichtte hij den Courrier du Dimanche op, die bij speciaal decreet werd verboden; en eindelijk in Maart 18U7 deed hij met Htrvéhet Jui/.rnal de Paris verschijnen, dat als stichtingskapitaal acht bank jes van 1000 francs bezat. Na twintig maanden levens werd het Juurttal de. Paris op gelijke lijn gesteld met het Jmirnnl des Dcbats ; het bereikte eeu aanzienlijken bloei, maar uu werd Weiss ook vervolgd, omdat .hij in het blad een inteekenli.st ten gunste van Baudin had geopend, hetgeen hem niet belette iu April 1877 tot secretaris-generaal bij het ministerie van Schooi,e Kunsten benoemd te worden. Het was onder het ministerie-Emile llivïer. Na den val van het keizerrijk ging Wei-s weer in de journalistiek, en tevens iu de mili tante politiek. Achtereenvolgens werd hij mede werker aan den Oaidois, aan den Fiyaro, aan Paris-Jourtifif, onder de initialen X Z. ; aan de Renie pvl'tti'itie et littéraire^ aan de Recue bleue ; de Recue drainatiiftie redigeerde hij tot in Au gustus 1885, waarop hij als bibliothecaris van .het paleis te Fontainebieau ziju rust nam. Zijn werken, behalve al die tallooze artikdec. zijn: Etxa.i sur Her man n et Dorothée, These sur les iti±,lituliunx jtiiliciaires de Hunii' an. Irnijis de Cieéron, een aantal bundels litteraire artikelen (K<sais fiiir fliisltiire de la litti'rtttiire l''rntii;insi'), Ie T/iéittrc et /es 'n/oe/irs, Jinprcsstuns de rnij-njes, Au. fifiijs du li/iiit, etc. Hij was ridder van het Legioen van Eer. Iu de politieke lijkrede die het Juurnal des Di'ixits aan zijn gewezen mede-redacteur wijdt, is ook wat bitterhtid gemengd. Weiss techheiH dezelfde talenten, die hij een tijd lai.g aau de zaak der liberalen wijdde, later een tijd lang ten dienste gesteld der reactie, ti.eu het Juiirnul des Débats uf'g niet zoover WMS. Over de eeiste pe riode sprekende, schrijft nu de redactie: »Het was in bet leven van J. J. Weiss eene periode van moedig, edel vuur, ten dienste der vrijheid uitgestort. Altoos in het eerste g; lid. der strijders, trof' hem in l Si is ook de vervol ging naar aanleiding der inteekeidijst voor liaudin. Hij verdedigde zich /elf iu een pleidooi, elegant, schitterend en bijtend, dat hem i,iet belette veroordeeld te worden. Denzelfden dag rees de nog schitterender ster van ambetta toch terst boven den horizon. Het woord van eu joi'gt-n, stoutmoedige» tribuun alleen werd door de menigte gehoord ; maar hij zelf', die een man van smaak was onder zijt<e oratorische ge-z/.voiItiilieid. hoorde wel, hoeveel de welsprekendheid van Weiss waard was, en was er door getrollen. Wdrtil'eiid voor al wat mot zijn eigen opkomst gemengd was geweest, hehicl l (l.uuoeUa altoos een geheime toegevendheid voor Weiv, ook toen zij kort daarop ge-c'itrideu warijn en zt'il's tegen over tlkandtr Monden. Weiss heeft, zooais mtn weet, evenals i'iéyost-l'aradol, aan een liberaal keizerrijk kunne;: gclooven. i lij oordeelde d;>t de slag gewijüi.C!: was. Hij was b:j h-.-L wei'k trewees't, bij wild:> ooi; zijn bij l.i-tuien bij voor de eer bieU!. ll;j \vci\l s> crttaris-L;e[u raal van bet. ministerie van 8c!i->;>ne l\un-t:.'!i en >i.'i;!t.- i';;ad. Hi^haJ daar ved genot in. ii;.K-,r tiiii, 'ar.g. J >i' en;Mi::0 gebt'u:te.ii.->en waren klich'. oijiianden : i:i weinisj (.'iigen was alles v< fnn.U-ril, velen dach ten xeil's uit t meer wil zi; gedachl hadden. Wat gii,g er in Weiss d.stijd-. urn? Hij r. 11 m zijn j'iujnali-teiipen wi er op. Nooit «as z.j se M t te it tid er ?:e\ve( ^t,niaar !iotj liet (e ver/',\"i; i'ee? zij \verJ niet meer voor dezelfde. z.:ak gi Jiruikt. \VfH Jn.t eeu u'ril, w a.* liet knnriiirluid < !'di.lle moed,-,vil ? Alles is mogi lijk, want \\ t i^s gal'-o» s gehoor aau zulk eeu .'tandrii't. Nieman i Idrlp d<> n actie \iiii -'l Mei en ::> \l'~. die v.ui ld M"i mf-t meer ^eest. vindiiigrijkbeid, mea^ieepe'.ói' \ieisjTekeii'ihud. !Lj leerde door zijii veoibee:d laclit, hoe :uen iu de p.ei.i et n geheele politieke campagne kan leiden. Onge lukkig voor ons, werd bet betoog geleverd ten onzen koste, f n de. hemel weet, hoe scherp en wreedaardig. Wij waren er zeer gevoelig over, en toch io den grond was er niemand in^le Jiberale republikeicsche parrij, die op Weisa boos kon zijn. Men wist dat hij wel bewegelijk, maar ook oprecht was, wel hartstochtelijk, maar toch be langeloos. Men hiel i toch van hem om zijn verledeu, en ook zeer zeker om ziju wonderbaar talent. Al die stralen iutusschen waren al spoe dig gedoofd ; in den Raad van State werd hij stil, en toen een decreet van afzetting hem hier ook trof, in 187!), vvas er bij allen een gevoel van droefheid. Was de maatregel ook al rechtvaardig, men vroeg zich af of hij ook billijk was. Had men niet veel, ja alles moeten excuseeren iu een man van zooveel geest, die ten slotte in ziju lang leveu van strijd, alleen zich zei ven had kwaad gedaan. Een leveu van aroeid daaren boven, en van eer, en van zooveel waarde, dat er geen journalist, hoog of laag was, die er niet trotsch op was de coinficre te zijn van J. J. Weüs." ' In. de artikelen vau Spuller komt een gedeelte voor, dat hem, usar ouze meening, nog beter verklaart. In de politiek zag Weiss twee zaken, het oogenblikkelijke, bestaande iu Je personen die hij tegenover zich zag, de geestige woorden, eu kunstige middelen waarmede hij hen bestreed; en het langiurige, het vaderland en de algemeene liberale beginselen. Hetgeen daar tusschen in was, tusschen het artistiek genot vau deu strijd eu het eeuwige denkbeeld vau het vaderland, scheen hem vau minder belang, vandaar zijn grooten invloed, zijn groote virtuositeit, en zijn schijnbare afdwalingen. Spuller zegt : r Weiss had veel iu de boekeu geleefd, en vooral in Je boeken die de geschiedenis en de zedtn vau het vroegere Frankrijk verrneldeu. Dat vvas zijn ware vaderland. Hij was de man. van ons oude laud, met ziju ellenden en zijn grootheid ; hij begreep die en kon ze zich v\rklareu." Eu verder: «Wei-s be.vonderde de oude monarchie, onder ministers als Sully, Rictielieu, Colbert, het oude koningschap vau Karel Vil en Lodewijk NV, dat Frankrijk gevormd had, zoowel als Let ideale koningschap van Lodewijk NtV met ziju verblindeudeu krans van schitte rende straleu in alle richtingen vau den meiischelijken geest; bet koningschap dat Frankrijk tot zijn grootsten roem eu luister gebracht had. Hij had daarin gaarne gelet fJ, als hij er maar vrij iu geweest was. Met zijn smaak voor para doxen l ad hij zonder veel moeite beweerd, dat hij niets beters verlangde, dan de vrijheid zooals onder het ancien regime, ,.la monarchie tempérée par des chau-ons" .. . Eu zijne vrijheid gebruikte hij om dien vau den menschelijkeu geest te dienen, eene andere zending kende hij niet. Weiss was geen man van «principes", vau theorieën, vau pr>ftüschen blik op de toekomst. Nooit werd de vulgaire phraseologle mter uit de hoogte veracht ; al wat op gemeenplaatsen, couvenrioueele banaliteiten geleek, scheen heu uoodig bestreden te worden ; dat was voor hem de vijand. Zoo geloofde hij bij voorbeeld uitt aau de almacht van het onderwijs om invloed uit te od'tiieu op den algemeeiieii gang der maat schappij ; en hij, die tocli eeu kmd des volks wa', door liefdadigheid onderwezen, beklaagde zich er over, dat men alles opoü'erde aau het denkbeeld liet volk instellingen iupiaats vau zeden te geveu. Dat was iu ziju oog iiiet de ware Fran.-che -traditie. De Fransche geest, het Fransche karakter, Je vroolijkheid, dapperheid, smaak, edelmoedigheid vau het Fransche volk, vverj dat aile.-n op school gevormd misschien '.-> Waren er iu het oude Frankrijk dan zooveel scholen ? Eu dau kou hij doorpraten of'schrijver, uut passie, o> er al de plaatsen waar het volk kon leereu omhoog te komen, door zich zelf bewust te wordeu vau wat het denkt eu vva^rl i-. IXin sprak hij vau den schouwburg, de herucrg,htt dagblad eu zeii's de preek ; eu hij verdedigde die, toonde hun op voedende kracht, hun macht van bijeei.brenging en verzoening. Hij werd dan boos als hij bedacht, dat men ia Engeland eo Duibeulaiid de modelleu ging zoekt u, eu die navolgde, terwijl \vij, getrouw blijvend aan ons zelf, er zeker vau zijn, (ii> be--ehaaf ;e werel l te beheer.-chen. Inderdaad was het kar.d;ter was het talent vau \\Viss evenals van ziju gee.-t, juist, dat ougdoofeüjk meiig>cl van gezond verstand eu pa radox, zoo arlisliseh ge:uetgd en vcreenzdvud, (Jat in-u ze ijiet meer vau elkaar oiideivcheideu j kon. l)e-verwoiiderlijke helderhtid van ziju stijl, de juistheid eu pa-sendhei l zijner woorden, de sierlijkboid en verscheidenheid vau ziju wendin gen, vol warmte eu bekoring, maakte hst deu lezer heel modelij k, de juiste eu zo) noodigo kritiek uit te oefenen oivr hetgeen Weiss ver kondigde. De lezer werd verra.st, verrukt, uetouverd, onderworp-u, meege-U-ept, en daeht er l niet meer aan, zich zelf terug te winnen. Jij uai denken toch bleek 'net vaak, tuit htt ver rassen Isle, opgewachte denkiteeld zoowel het mee-t juiste als het diepzinnigst!1 was.'' i Hieiinin >!uiüzich de beoorde-ding vau deu criticus door L -maitre iu de I>,'-/n<!.< aau. H ij wijst ook op dat paradoxaal artistiek elegant? \ü:i Wt'is", dat hc.Ji wal.s deed zijn vau lie'j banale eu ooic uauv." neiii.eg deed lieoheii vau re vulgaire priucipr-.- ondei wij -- cu realisme- i'age. >. l !< l.-dmoiit' m het h ver', is viuf Wd-s i.ii t de wei keiijkln id te ondi ivuau, of na te volgen, maar t.aav te be heer chei:, haar ie ki.edo-1 . hei/ij iu kuu.-iwerki u. hetzij dom ma'.eriede kracht, haar '-o,-r ze-oveel lueii kir', deu von.t va'i z;j i d.'o-ua t-1 -ii,e:i a-iii!.enien. - Vl( t de aetie iu lu'. leveu hemt iu de ki,;j-l het .-trcVi.ünaar hel i leale overeen; Wd.-s vva-. 'a.at Dien er /:e,i uiet oi> Yer--.'.i--e;), eei; vaiig i-iea'ii-i, ll-j hou '.l vau het romaneske, ;iet ! ddbaf'iiï', het o: iim -geh:ke ; zdf.-. ohloekt uien M. e'i (iau. iu z;jüzoo Iu Ideren gt'tst, ;t-t.-; va'i Noordscht- dvooiiierj. ' ~Na ziju gn.ote voorüef.ic*. moet mti: eok zijn ;:riiote antijia'iiit'ë:! f-vt-:i a.iikiui-leu. H :j hiei-1 idet otsehooii lüj' m (-eu;:.\:j iiarer uitiiig(j;! ontnemen. En misschien zal inderdaad over een honderd jaar", vervolgt Lemaitre, »die geheele pes simistische, documentaire litteratuur al heel klein geestig en nutteloos schijten, en men zal motite hebben te begrijpen door welke kwade begoocheling zij ons heeft kunnen verleiden. Het eerst en beter dan iemand heeft Weiss de plotselinge vervor ming van den Franschen geest La de resolutie van 1851 gevoeld en aangewezen: »Het was, zegt luj, het oogeublik van het harde, ruwe positivisme, waar wij nog niet weer uit zijn. j Dat oogenblik is gestempeld iu Madame ! Buvary, Les faux bunsliomines, Le dcmi monde, Le f'tls naturel, de philosophische geschriften *an TaiuP, alle werken, door Je mechanische opvat ting vau de menschelijke ziel gekenschetst, door i trotsche verachting voor den menscb, drogen j bitsen stijl, beperkt tot een gevoellooze opteekenieg van oorzaken en gevolgen." | Hij, Weiss, toont levendigen hartstocht, een j tegelijk oprechteu en bestudeerden hartstocht voor de elegante vormen van den Franschen geest, en voor de perioden, waarin die geest het meest fijnheid en gratie heeft getoond, of het meeste adel en vuur. Dit vereeren van den Franschen geest in zijn bekoorlijksten, weldadigsten vorm is een d<r uitiiigeu van zijn vader landsliefde. Want patriot was hij, met helderheid en soms, met melancholie (men herinnere zich zyn uitmuntende studie vol historische pbysioologie, Aux bords du Rkin), maar ook met naieveteit, zooals een jong soldaatje of een oude s-uorbaard. Het regimeutskind zut er nog in, men leze maar zijn beerlijken «tour de France" van garriiz'/en tot garnizoen, taratata, taratata !,. Wat een leven, wat eeu gloed eu aandoening, wat een kleur, wat een poëzie ..." Het was ook dit patriotisme, dit Weiss, zoo als Spuller opmerkt, iu de buitenlaudsche | politiek zoo gereserveerd, omzichtig, 'behoedzaam deed ziju Onder elkander kon men elkander harde woorden zeggen, kleine overwinningen. bevechten ; tegenover het buitenland gold het, Fraukrijks traditioneele politiek hoog te houden. Ziju eigenschappen, zoowel deze vaderlandsliefde, als het paradoxale, grillige en elegante, hebben hem in de oogeu vau het buitenland met het merk vau den traditioiieelen Franschman ge stempeld. VARIA. PLASTISCHE KUNST. De Commissie vau het Museum van Kunstnij verheid op het Paviljoen te Haarlem heeft het verslag over het jaar lt>!)0?181)1 doen verschijnen. Het Museum en de school zijn gedurende ditjaar weer in degelijkheid toegenomen; de col'ectio's zijn door aankoop, door geschenken en legaten, en door het afstaan in bruikleen, belangrijk aan gevuld. De grootste aanwinst die het Museum dit jaar deed, bestaat uit eene verzameling oor spronkelijke stukken, die in de Raadzaal tot een i geheel zijn vereenigd, en waarvan du onkosten i worden bestreden met behulp van het legaat, j door wijlen de heer Vollcnhoven aan het Museum j vermaakt. Eene uitmuntende photogravure, deze Raadzaal voorstellende, is hij het verslag gevoegd. Verschillende tentoonstellingen werden op het Museum gehouden: Van l?-l Juni 18!K): Afbeeldingen van oude en moderne Nederlandschc zilversmidskunst en werken van Eroment-Meurice, die op de wereld tentoonstelling t o Parijs waren tentoongesteld. M?LJ8 Juni: Houten gebouwen uit. Noorwegen, afkomstig van de tentoonstelling te Parijs. S Jimi?l Augustus: Gezichten uit Weenen, ? Praag, Dreiden, Berlijn, Müe.chen en de paleizen i van den overleden koning van Beieren, Neuschwanstein en Herrcnchiemsce, wel willend afgestaan door den heer P Kleiweg Dvserinck. (i--j!rJ Juli: TcMiLOunsttlling van het werk der leerlingen van de Tcekenscheol voorKuiistnijverheid. l?O Augustus: Gekleurde afbeeldingen van de belangrijkste muumclnlreringcn, die gedurende deze eeuw te Pompeji werden ontdekt. 1?21 Septemuer: Tentoonstelling van Japan| sche kuiistnijvcrlieid-voorwcrpen, door verschillende inzenders tot dit doel tijdelijk afgestaan. l Octobc-r: Tentoonstelling van eeu damast tafel| kleed, voor ecnigen tijd aan het Museum afgestaan ' door do welwillende bemiddeling van den heer S. J. graaf van Limburg Stirum. Dit tafelkleed werd . in de jdren KidO?Kilj.S ,loor den wever Willeinse i vervaardigd, ^saiiat Amalia van Solms, weduwe, van Prins Erederik Hendrik, in llia.') een bezoek aan Haarlem ha,l gebracht, besloot de stedelijke ! rogecring haar eeu geschenk aau te bieden, be staande uit een damast ntel van twee tafellakens, 12 servetten en twee andere doeken, waarvoor, zooals de rekening aantoont, 7:iS gulden betaald werd. Volgens aanteekcning vau den secretaris der ge meente blijkt echter, dat genoemd geschenk niet l werd toegezonden. i '2'i Octobor?,'J1 December: Tentoonstelling van j oude speelkaarten, waarvoor verschillende inzcndin.'.'en werden ontvangen. 1*5 Oetober?.'!() -November: Photogralijche af beeldingen uit China, Japan, Sot-rabaija. Aden, Port-San!, Genua, Venetiëen Milaan, welwillend [ afgestaan door deu heer J. C. Joekes téHaarlem. | i.'Li November '!8'.">-l Mei l.s';)l; Tentoonstel ling v.iii Ciiint'csdie eustuuies, iu bruikleen afgosta-ia deur den heer Dr. J. J. M. de Groot, tolk voi'i1 i'.e l'hii.tjescho faal te Amsterdam. U) Deeerui.er IS:K)-:.'() Januari ISül : Tentoon stel.im; v.iii li<:t teekeu- en schilderwerk vervaardigd ih-er de !eer!:i"_'en der aau het Museum vcrboni den j'i'iit(:iii..-.t..'!iiiii; \our Kmintnijverheid. i l') Januari : reütnipiistelling van nieuw ont vangen gips.-ifuLi't A:!S. l!u<te van Madam-.: H caKiiü;1 duur iloudoü. slutuo van H,endrik IV door i le-.',0. ?jo .lamirr! : Tenti.i.'iiste'Iing van tapijten, stalen (?M feckeiiingcn vau do Koninklijke Tapijtfabriek ie Dmeutcr. ^.'! l-'cbniari : Tciiieinisiolling van plaatwerker, bc'irdckii'.g hebbende op de niur.uinenfale bouwkun.-' van Soai'jo. Pe-rtu^a! Groot-Untlanniëen Ierland. i Maart M M;iarl : Tentoonstelling van geU.ei.rde ai'iieeldï"i;eii. lie'i'ekkiiig hdjucnJe up du i.bt vau deu behanger.