De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1891 5 juli pagina 6

5 juli 1891 – pagina 6

Dit is een ingescande tekst.

DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No, 732 iteht, geen aartshertogin of koninklijke prinses, geen hertogin of gravin zelfs, heeft de prins uit verkoren, maar een meisje van eenvoudige familie, Helene Vacaresco, eerejuffer van koningin Carmen Sylva. Reeds sedert eenigen tijd had men te Boeka rest opgemerkt, dat in den landauer der koningin gewoonlijk drie zelfde personen reden, de koningin, Iraks van baar Helene Vacaresco en tegenover deze, prins Ferdinand van Hohenzollern. Er kwa men allerlei geruchten bij, van hevige twisten in het huishouden, van weggezonden eeredamcs, met min of meer schandaal, en men verwonderde zich dat de koning zulk een afficheeren, zonder dat et officieel over gesproken was, toeliet. Eindelijk is dan ook dit laatste gebeurd. Car men Sylva en Helene Vacaresco, als dichteressen voortdurend eikaars medewerksters, hebben be sloten, dat ook in bet vervolg Roemeniëdoor een dichteres geregeerd zou worden; er is met den koning over gesproken en deze heeft door den minister Lascar Catarje de volksvertegenwoordiging doen polsen. Dq ministers echter, na de Kamer gepolst te hebben, zijn er tegen. Het is waar, dat een huwe lijk met eene Roemeensche op het eerste gezicht iets wenschelijks voor de dynastie schijnt, maar in dat geval zijn er tien families voor n de Stirbey's, Bibesco's, Cantacuzène's, Ghika's, Stourdx.a's die veel meer aanspraak hebben, van oude Koemeensche vorsten afstammen, en ook huwbare dochters kunnen aanwijzen. En juist om de riva liteit tusschen die erfelijke feudale huizen, scheen indertijd een vreemdeling de meest geschikte candidaat voor den troon. M&ar Carmen Sylva zal haar romantische keus niet zoo spoedig opgeven. Zij en Helene noemen elkaar met de liefste nainen, en sedert de jonge dame haar verzen door de Académie Frani;aise heeft zien bekroonen, is deze vereering van den kant der koningin afgodisch geworden. Mon petit" noemt zij Helene, mon reine" noemt deze haar; zij wisselen ook verzen. En, wat Ferdi nand betreft, Helene is wel twee jaar ouder dan hy, maar mooi en lief. Ferdinand zelf is een braaf jongmensch, die voor zijne tante ook een groote vereering heeft. Er is EU allerlei beproefd; men heeft mejuf frouw Vacaresco zoeken te overreden, maar zij wil liever koningin worden ; men heeft zich ge wend tot Ferdinands vader, maar die heeft gezegd dat zijn zoon een Roemeniër werd en hem niet m«er aanging; tot den koning, maar deze heeft geantwoord, dat zijn vrouw zenuwen had en het r.iet gemakkelijk was haar tegen te spreken; tot prins Ferdinand, en deze zal nu toestemmen oen reis te gaan maken. Maar op het kasteel Sinaia zullen .hem de twee dichteressen blijven opwachten, verzen op hem maken en ze hem zenden, en wanneer hij terugkomt zal de roman allicht een hoofdstuk verder worden gebracht. * * * Deze week overleed te Parijs eene jonge naaister, Léonie Vergne, aan de gevolgen van den schrik flien haar een jaar geleden, toen zij van het atelier naar huis keerde, een overval van nachteJgke dwalers had veroorzaakt. Haar overlijden was daarom tragisch, omdat het samenviel met een «roote vreugde, die het meisje, als zij was blijven leven, zou te beurt gevallen zijn. Léonie Vergne was namelijk uitmuntend in haar vak. en had inedegedongen naar een prijs van 10,000 francs, die voor een sierlijk modevoorwerp was uitgeloofd. Toen de officieele brief, waarin haar de bekroning rremeld werd, aankwam, stond de lijkwagen voor de deur. Wij vermelden het geval vooral wegens de prijsvraag. Er blijkt toch weer uit, hoe de hooge trap, door buitenlandsche kunstindustrieën bereikt, niet enkel op natuurlijke gaven berust, maar er ook tot aanmoediging van talenten, tot het kwee ken van smaak en kunstvlijt, heel wat beschikbaar wordt gesteld. Mc In Oostenrijk is de vrouwenbeweging" zeer ac tief. Te Weenen is dezer dagen eene vergadering gehouden, waartoe geen mannen werden toegela ten behalve de regeeringscoraruissaris, wiens te genwoordigheid is voorgeschreven, en nog drukten de dames haar leedwezen uit, dat de regeering geen vrouwelijk gedelegeerde gezonden had. Het onderwerp was natuurlijk het bevorderen van de rechten der vrouw;" het gezelschap bestond uit 300 dames uit allerlei kring, onderwijs, handel, industrie, letterkunde, en ook uit de arbeiders klasse. Er werd besloten, den Rijksraad het vol gende memorandum te zenden : De vrouwen van Neder-Oostenrijk vragen, dat het Parlement zooianige wijzigingen zal brengen in de bestaande administratieve en constitutioneele wetten, dat de volgende maatregelen kunnen worden ingevoerd: lo. dat de middelbare en lagere scholen kos- j teloos voor vrouwen toegankelijk worden gemaakt, ! en het aantal beroepen, waartoe vrouwen worden toegelaten, vermeerderd worde; i 2o. dat de vrouwen deel zullen kunnen nemen aan de staatszaken ; dat alle Oostc;ir:jksche onder danen die meerderjarig zijn en in het genot van hunne rechten als zoodanig, buiten aannüvking ; gelafen het bedrag dat zij aan belasting betalen, hun positie of' sekse, recht mogen hebben op ge lijke en rechtstreeksche kiesbev.oegdb.eid. De verceniging veroorlooft zich, er op to wij zen, dat de maatschappij, die gyen vruuw'.'iu'.rhoid kan missen, niet altijd aan de vrouw han; rechten zal kunnen blijven weigeren, l-V VIMUWI'II vra:,"Mi het stemrecht, omdat zij innerlijk o\ertni^d zijn van de onderlinge gelijkheid win het nicii.v.-hdo;!!.'' Eene dame wierp de vraag op, of do vid'iwon ook het recht moesten eisenen, sühtaa' to w >:':kn. Hare motie werd beantwoord ii'-ot dn karak teristieke opmerking, dat do vrou-.v.'ii hot e;u vormen dat de menschheid in stuud livudt, terwijl de mamien haar vernietigen. # * * . ' Ook in Denemarken is de vrouwer.bowegi-?% zeer ontwikkeld. De vrouwenvereenigingen te Jv,pcnhagen hielden op den 21sten Juni oep.e groote vergadering, die door 10- a 12.00U deelneemsters bezocht werd Met muziek en banieren marcheer den de dames naar hot feestterrein, waar ecu met rood gedrapeerde tribune opgericht v,as, die het opschrift droeg: Gelijke rechten voor vrouv-'cn en mannen." De rcdenaarsters verklaarden, dat men den strijd voor de sociale en politieke gelijkstel ling van de vrouwen onvermoeid moest voortzet ten, totdat deze geheel dezelfde rechten als de mannen op elk gebied verworven hadden. :;; * De Turksche keuken is niet meer, wat Moham med, toen hij matigheid en eenvoud van levens wijze voorschreef, gewoon was om zich heen te zien. Destijds was kameelmelk de drank, dadels namen de plaats van brood en vleesch in. Op dit oogenblik wordt bijna nergens meer geld be steed voor goede koks en fijne lekkernijen, dan op de oevers van Bjsporus; een plat, maar zeer waar spreekwoord zegt: De Arabier eet, tot hij ge noeg heeft, de Turk tot hij barst." En behalve op de cpiaotiteit, is hij ook op de qualiteit zeer veeleischend. De Turksche keuken verschilt in menig opzicht nog van de onze. Soep komt als het begin van het menu nog niet voor Wel kennen de Parijsche Turken haar, en daar de regen den dorstenden akker bevochtigt en ontvankelijk maakt voor de genoegens der lente" noemen zij de soep ..maagregen", maar zij is nog uitzondering. Men begint met gebraden vleesch. De eisch is, dat het zeer zacht gebraden wordt en bij de eerste aanraking met den vinger uiteenvalt; dit gelde zoowel voor kalfbvleesch als voor kip of kalkoen. Xadat de gasten drie of viermaal de langdradige stukken aan den' mond gebracht hebben, zeer lang zaam, want dit is ton, roept de heer de» huizes, Al" en de bedienden nemen het gerecht weg. Eene haché, die voor het gebraad wel in de plaats komt, zoo met de vingers te zien eten, is niet aangenaam. Xa het gebraad komt groente, waarvan de Turk heel veel houdt; zelfs de armste eet dagclijk* verscheiden soorten groenten; aan eene goede tafel vindt men wel twaalf of vijftien soorten. Eenige daarvan worden, hetzij gestoofd of in den stoom gaar gekookt, uitmuntend toebe reid, andere hebben bijgcurtjes die ons vreemd schijnen, bijvoorbeeld spinazie met Zwitser sche kaas, booneu met pruimen, koolrapen met macaroni, er. meer. Tusschen de gerechten worden verschillende saladen gediend, de tuinen leveren ook hier voor de grondstof in tallooze verscheidenheden, ze worden met olijfolie en citroensap aangemaakt. Het derde ingrediënt van belang der Turksche tafel vormen de meelspijzen; ook dtze zün zeer verschillend en geliefd. Nooit ontbreekt de Bürek", een groote Beriinerbol, met spinazie en kaas ge vuld en in vet gebakken; men geeft na die meel spijzen weer groente en salade, alvorens tot het dessert over te gaan. De Koning der zoethoden" is de Tank Güsi", (kippenborst) bestaande uit rijstmeel, suiker, room en jngewieven wit kippenvleescli. Er be hoort kracht toe, om dit alies bijna chemisch dooreen te mengen; maar het is buitengewoon fijn, en de Europeaan vraagt met verbazing, waar het kippenvleescli is, dat hij proeft en niet vindt. (De Europeesche fijne keuken kent iets dergelijks in pain do lièvre, pain de homard, pain de saumon). In puddings, roomgerechten, geleien, sorbets. geglaceerde \mchtspijzen, is de Turksche kok een meester. Het slot van den maaltijd vormt altoos da pilav", het nationale gerecht par excellence, maar ook voor dezen zijn verschillende recepten. GewoonLjk is de rijst in vet gekookt, maar men vermengt ze ook wel met erwten, artisjokken of andere groenten, ook kleine stukjes vleesch; een exira schotel is het, wanneer de gansehe pilav, met specerijen en zuidvruchten gemengd, in een verschges acht lammetje verborgen, en daarmede gekookt is Alleen het zien eten daarvan, met de vingers, is weer onaangenaam. Xa den pilav geeft, men v.ecr '?herbets", geglaceerde vruchtenmoczen, die in piatte schalen worden gediend en met lepels geiten. De etiquette wil, dat men hiervan maar een paar lepels neemt, en de rest laat staan. De gaston staan dan op, slaan het lange servet over den schouder en wachten op het atwasschcr.. Dit ge schiedt zeer uitvoerig. Houd, neus. baard. Landen, alles wordt ingezeept, in schuim gob'iad, er, duch tig afgespoeld. Dan zinkt de Turk op de sofa, geniet chibouk en koffie, en igcreert niet wel behagen. Daar de Turken veel eten en in den regel geen wijn drinken, wordt het gesprek i;ïplaats van levendiger, gewoonlijk hoe langer hoe dc-i'f.-r; na de koffie komt men. weer bj. Allerlei\\'<i«ïoin de oürüii </<:eu TCf!cru<:)'ii:'/ L>.,:':<*{ In IIo::gaartcliL' bladen is (Ie voigeiidc fantasie van Kolonian \an Mik>-za'h verschei, en : Ge keiit zeker baron Sz.. lid \:ui het l fii.saarsche lluerei.huis, deii best z',v;;:;t'i,ik' va aüe- v. ecgevers, l.et.e KUi-ine iiieeup'druiiire:. gi.vl.ti, c. n. et korten luis, niet kort afg'.'ïi.c,!")! h:;»:: ?>:>;: bet glad gi'-schnreii, wi.-igcJa'ie gvzkht >':'.;;.'; rii> i'.'V moedehikheid. Hij ha.l de iJcchii. ei-v^cluip gedurende elk? zirliiig in h '.'t li'/ereuhm- te ver tellen, hotvoo; hij r.u. w! te zeg;:!.1;; h.v.. i:i;ur Lij mocht niet spreken, zün giMoü'j u.vi' ".ui h<>i hem..... Wa\? l-:-;.c go.nlu-V \\?.- v... ??(?.?,>..> gelofte'.' ... . 1)0 i/.tro:; h<;;'t'! slecht:- oji u,.:,:" ',;,-,.;.; gG 'vVt'U'lit. 'i Vr-lu::,! I.H'. ::ii il:; U;J (-''?-!><?; ;'- VTteller.. Bij ut' '/.}'. iii:g i u IS 1:1. v,i,'i.j:;d''.: v V 11' l1'!'. -?! i *_!?,?;. Bartiiel )v:r;i:.:>e !0 zaur-n. Y\';! ;.;. ? ?';,?. ;?,-. (-,? dM'ï.d',? OTS (il'l'UM, \\ jj l-.-('i l: !. i. 'S'; i ',-. l ?;:-??!? ('IkiUir. i..j'JWc! ti'Mt-^ ?:i> Bi'.l'thei v. ;!!v! V.. "i '. ?? ' gaarne, mijn waarde. Waarover?" Dat is mij hetzelide, alleen moet ze mooi zijn, wonderlijk mooi!" Zooals slechts je oor en mond be geert!" Zoo geschiedde het dan ook. Daags daarop geeft hij ze mij kant en klaar over, ik pomp ze erin en zeg ze den derden dag op. Ach! wat een geestdrift ! Je hadt het moeten zien, de zaal dreunde van het stormachtig applaus en als een donder klinkt het: vivat, vivat !" De palatijn zelfs kou zijn bijval niet genoeg uiten en roepen: j Valde bene, bravissimo !".... Toen proefde ik j voor de eerste maal den roem. Ik kan zeggen, i een zoet vargif. Mijne oogen schitterden, mijn hart klopte luid. En op dit verheven oogenblik schelt de president en zegt: wie heelt er iets tegen op te merken V Ik kijk hoogmoedig om me heen. De gedeputeerden zaten stil op hunne plaatsen en onbewegelijk als de aren bij windstilte. Doch kijk, wat zie ik? Wie staat daar op'? Bartholomeus S^emere. Wat kon Barthel toch willen? Wat moet ik hooren! Is het waarheid of ben ik niet bij mijn verstand? hij begint: Geëerde heeren! Wat de geachte vorige spreker gezegd heeft, is van A tot Z onjuist en zonder grond" en hiermede trok hij er op los, ontleedt en woderlegt mijne redevoering van het begin tot het eind, er bleef geen stuk heel aan. Maar toen ben ik ook in woede geraakt, mijn hoofd brandde; Gelooft hem niet, geëerde heeren!" riep ik er tusschen door, hij zelf heeft immers mijne toespraak gemaakt!'' Maar toen was er een gelach! Eigenlijk beleedigend. Al de twee en vijftig leden van do vergadering lachten zich slap, zelfs zijne Hoogheid de palatijn lachte, i en ik, ik deecl de gelofte, nooit meer eene rede voering te honden." De figaro heeft een lang verhaal over eene ontmoeting van Sarah Bsrnhardt en de koningin van Honolulu, natuurlijk geheel verzonnen. Sarah zou largs diplomatieken weg een brief van koningin l Lilinokalali ontvangen hebben, van den volgenden inhoud : Zwarte koningin Lilinokalali, aan blanke ko ningin, geheiligde lievelingsdochter van den god der kunsten. Wij willen ontvangen met vreugde, geestdrift en volksvermaken, doorluchtige koningin, gezalfde als de eerste van allen door de kunstwerelden zoo ver helaas van de onze verwijderd. Onze bloeravelden zullen geschoren worden, tapijt ervan gemaakt en gelegd over den weg, die blanke godendochter zal voeren naar paleis, door ons voor haar bestemd. Feestmaal zal niet bestaan uit lichaam van eenigen harer gezellen. Zij kome zonder vrees." Sarah antwoordde dat zij gaarne kornen zou, maar van al te veel bloemen hoofdpijn kreeg en voegde er bij: Verzeker zwarte koningin, dat niet vrees voor bicfstuksnijden uit mijn gezelschap mij terughoudt." Teen Sarah eene weck later te Honolulu aan kwam vond zij de koningin niec; deze was een opstand gaan dempen, maar men bood haar een waaier aan van witte struisveeron en diamanten, waar, volgens de bijgaande missive, ISO car.aken in de koninklijke fabriek twee jaar aan gewerkt hadden en waarop Sarah het adres va.n don Parijschen leverancier vond. Zij beloofde aan do koningin uit dankbaarheid een w'itten olifant te zullen zenden. Dit is natuurlijk alles fantasie, Honolulu is een betrekkelijk beschaafd land, waar Sarah mettertijd nog wel eens voorstellingen zal geven. Hetgeen uit Sydney echter bericht wordt, heeft wel eenigen schijn van echtheid. Van 13 Mei wordt uit die stad geschreven: Sarah Bernhardt moet met haren troep, die uit veertig personen bestaat, up yij dezer met het stoomschip Alonou-<nl van de Union-lijn, bier aankomen. Voor de ontvangst worden er racds groote toebereici-elen gemaakt; Sarah Benihardt zal aan der. haveningang, de zoo genaamde lleads, door een stooraflotille afgehaald en in een keurigen optocht, waaraan iedereen, tegen betaling van e-,:n halven jntinje, kan deelnemen, naar de stad gevoerd worden. Madat aan de lan dingsplaats hierop de eerste begroetingen afgej loopen zijn, zal de kunstenares in een open rijtuig door da verbaasde straten naar liet raadhuis ge leid en hier door de burgemeester Manning, de ministers en de elite van dn burgerij ontvangen worden. Aan de ontvangst wordt een receptie iiij don burgemeester en zijn gast toegevoegd, Sarah zal iedereen, die komt, de handen drukken; daarentegen schijnt hot nou' niet zeker te zijn. of zi; als beloo-iing voor dezu vcrtooning haar tantiï'me van d» opbrengst krijt t, of wel dat deze geheel in de zak van zijn edelachtbare, mijnheer j lier. burgemeester, deukt Ie vloeien. Opbrengst? i Jawel, want daar er, 200 als bekend is. sicchtö.ie S.-U-AU Bornh-irdf. is. is du burgemeester (of was hc!: do St'tT-1'! <u N j o]» tle slimme gedachte gcko| ;;u:!-.\ai) ieilureii bezoeker d T receptie, een entree \u:i l1» slj. i.'i (1. te vordert.-:'. Na ilexe tentoonstel ing pardon, duiüeer-cour heeft hc't diner Uiats [.'1311 V'>::;<-ihisMi dag hoiült' do kunstenares lau voor- (n 's ii;tc.iidda..'s ren.-! 't ie in liet hotel v-iVit'.i.iïjnjs o.".bc'Kiüid!. \v;i":')]i \crvoige:i5 in de voiniuvi'n liet v;:rtr<ü; naai' Mi-lbuünie to; opening :'il! ]'i;:U' ClM'ötl! ;:>tM VO'il'stt'lhr,..; volgt." '^re "i SV'JIK'V alil.'S .'i,'n M'--!'kt(' f r c;', d.i! Sa:',-i', /ich iaiiüaal niet _,"i ibio:.-!. :n::a:' , b!',.;;/T.irL s:<;iiU ha-',, ('p (i:; i-.h.'k'i'V >'..i-, c-- .,i .-i d' :.iin' !,.<:ir de dv, :ize \ v,.-;." i! /ij r','p;i-..;i:.i'i::*'.'a v.-," ,yihi:_' v,',^-. S.-U'sh v .'.?> ,'.,,: V;I,:',M''I'. ;? to aVo,,/;::.ie,i, da;. /\ nic: opium, haschisch, coca en tabak, door de ernstigen te doen afschaffen. Gonnod zegt, dat hij veel gerookt heeft en, naar hij meent, zonder bezwaar voor zijn zedelijk bewustzijn. Jules Simon is zeer tegen alle spiritualiën, maar spreekt niet van den tabak. Zola, La Pomtneraye, Claretie, Quatrefages, Sarcey, Pasteur en Detaüe rooken niet, evenmin als Göthe of Victor Hugo het deden; Daudet daarentegen, De Voguëen De Faye rooken wel. De Voguëzegt: ik kan niet werken zonder te rooken. Als ik nu ziek ben, raadpleeg ik een dokter; is hij een niet rooker, dan veroordeelt hij mijn cigaretten: is hij een rooker, dan schrijft hij mijn kwaal aan andere oorzaken toe," Prof. Charcot vindt, dat Tolstoi sterk overdrijft; en dat er vóór de invoering van alcohol en tabak even afschuwelijke dingen gebeurden als daarna. Ik geloof aan het gezond verstand," zegt hij, en het schijnt mij, alsof Tolstoi daar wel eens van afdwaalt " Millionnairs ah oinniluK/Mctsiers. In de Parijsche groote wereld wordt over een nieuwen sport ge sproken, dien sedert het begin van dei: zomer eenige Amerikaansche millionnairs, die zich daar ophouden, hebben uitgevonden. De heeren Gordon Keimett de bekende eigenaar van de Newl'ork llerald en Ridgway, met den Parijschen. viveur baron Lejeurie, hebben zich reusachtigemailcoaches laten vervaardigen, in den stijl van de post-diligences, die in den goeden ouden tijd tot het verroer van passagiers gebruikt werden; vooral is bij de constructie der rijtuigen er op gelet, ieder modern comfort -weg te laten. Deze koetsen worden door hunne eigenaars ten dienste van de voorname wereld gesteld en doen op be paalde dagen, volgens een nauwkeurig bepaald rijplan, toeren in do omgeving van Parijs. Als koetsiers van de enormo omnibussen fungeeren de eigenaars zelf. De passagiers, die aan zulke rijtoeren hebben deelgenomen, weten niet genoeg den ernst en ijver te roemen, waarmede deze paardenbestuurders-millionnairs, hunne taak ver richten. De plaats, waar zal worden opgehouden wordt met bijna overdreven zorg bepaald, en voor eene vertraging, die zij niet door ernstige bewijzen voor elkander kunnen rechtvaardigen, wordt eene zware geldboete cpgelegd. Op lat echter ook geen enkel trekje aan het portret, van den modelkoetsier ontbreekt, beijverigen zij zich de eerbiedigste terughouding tegenover hunne passagiers in acht te nemen, waarmede zij misschien den vorigen avond pret gemaakt ! den coülloi, gedanst hebben. Li de herbergen, waar men onderweg hot geza menlijk ontbijt gebruikt, houden zij zich aan het einde van de tafel, op een afgemeten afstand van de reizigers, raet de zweep tusschen de knieën. Schlicmanii's nalutenscliap. Eenige dagen gelederj werd te Athene de nalatenschap van Heini'ich Schlteir.ann geregeld. De beide 0111ste kin deren van ISchli ^uuuiu uit diens eerste huwelijk, door echtscheiding ontbonden, die met hunne moeder in Rusland leven, krijgen elk een millioen francs, de twtede vrouw, die te Athene woont, Sophie Sc'aliemanu-Kostromenos, kiij^t, behalve eeu millioen franc-i, nog de drie prachtige febuuwen van S-culiemunn te Athene, waarvan de woning, die door iSebliemann het laatst bewoond werd, vele ten «leele bui', enge ivoon kostbare kunstschatten bevat; in ds beuedenvertrekken bevat h-t o )k hit bMenswaardige ^chliemannmuseuru. Aau de beide kinderen uit het tweede huwelijk van Sclilieinann viel ieder een millioen francs ten deel. Op het kerkhof' bij Athene, dat overvloedig met meesterwerken van beeldhouw kunst versierd i-s. wordt thans een mausoleum. voor de familie Schlieniann gebouwd. Ijclo/nide ilienstlioilcn. Vit Künigsbrunn aan don Wagram, in Xeder Oostenrijk, wordt aan de ?)<.?» f«c/ie /ï<:itu)i(i gemeld: De grondbezitter en wijnhandelaar bominicus Sehanpp, die wegens zijn aanzienlijk vermogen bekend is, heeft in zijn tes tament zijn meesterknecht, die hem lange jaren trouw gediend had, zijn g'-heele groiidbe/.it, twee welingerichte, onbezwaarde boerderijen en twee welgevulde wijnkelders, tot een gezamenlijke waarde van over de 200,000 .1., als be'ooning voor zijne trouw, vermaakt. De tachtigjarige zuster van S'.'haupp verkreeg een legaat van OO.OOO 11., Schaupp, hoewel een half millioen rijk. luoide zoi; eenvoudig als slechts denkbaar is. Veertig jaarlang had bij ais v,ijnhandolaar de hotels in de streek van St. Puiten tot Mariazeil van wijn voor zien. De zoo rijkelijk beloonde meesterknecht i.s, gelijk zijüheer, jongaeze] gebleven en thans iu het huis, waarin hij twintig jaar diende, zeil meester." Reclames 40 c e n t fa per r e g s l. Speciale imjr.hring voor Schoenen naar maat, in gips a:',h-ui;.->el v»or gevoelige, pijn lijke, gebrekkige voete,., kaoübuis, etc. tic. ANTOK -ïU'/ T r., AVi'.-r.'>-.</?»:?.? 'lU^. 'i i'. >> VM >J .'l-: l *.' f'j ' V:l.l, DJ-. JA!-;*^:K\ O.-;^ Nori,,. ^ol;tr1;L':';-i.: HÜSKSILLffl LEXiS,

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl