Historisch Archief 1877-1940
DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND.
No. 733
den een of anderen drank, een menigte barnsteenen,
serdoliethen en andere steenen sieraden; verder
een bronzen oorring met een steen, twee bronzen
gespen, een gouden flacon van zeer schoon
ajourwerk, lederen geborduurde schoenen en talrijke
andere karakteristieke zaken.
Te München overleed deze week de
veldslagschilder prof. Heinrich Lang.
TOONEEL EN MUZIEK.
De heer G. J. Ali Cohen stelt zich voor, eene
phonografische rondreis te maken met het volgend
eigenaardig programma:
IE GEDEELTE.
1. Defileer-marsch, kapel Zaagmans.
2. I puritani, Solo_ clarinet, Kriens.
3. Tarantelle v. Po'pper, Solo cello, J. Mossel.
4. Fragmene uit Hamlet, gezegd door Rooyaards.
B. Air de Marguérite, Faust, gezongen door mej.
S. Spoor.
6; Rigoletto, scène 3e acte, gezongen door Orelio.
7. Cleopatra polka voor piston door Hofmeester.
8. Withelmusmarsch, Paleisorkest.
2e GEDEELTE.
1. Marche Militaire.
2. Fragment uit Faust voor fluit, Jac. de Jong.
fa. Caracteristische lanziceisen door W. Kes. \-£
{b.Mazurka Wieniawsky, door M. Mossel, i ~
4. De roepstem, door Henri v. Kuyk.
5. Diversen.
6: Favorite, gezongen door Alida Lutkeman.
7 f a. Etude van Cliopin, voor piano, Wijsman.
' l b. Scène uit Lohengrin, door Pauwels.
8. Souvenir van de groote Taptoe.
In de provincie zal men dus de viva vox,
slechts een weinig phonografisch getint, kun
nen hooren van een aantal der voornaamste
Amsterelamsche kunstenaars. Het schijnt een
zeer practische toepassing, die, naarmate de
phonograaf rog zuiverder zal gemaakt worden, aan
belangrijkheid nog winnen zal.
De bekende intendant van het Meininger
Hoftheater, dr. Chronegk, is verleden Donderdag aan
hartverlamming gestorven.
LETTEREN EN WETENSCHAP.
Door Konstantin von Wurzbach te Berchtesgaden
is dezer dagen de laatste hand gelegd aan een
werk in zestig doelen: Biugraphisches Lexican
der Kaiserthums Oaterreich, dat gedurende eene
halve eeuw zijn werkkracht en talent in beslag
heeft genomen. Wurzbach bewerkte alles zelf en
vertaalde uit 17 talen ervoor; aan het laatste
artikel, over de familie Zyka, voegde hij, op
ouderwetsche wijze de volgende regels toe:
Gottlob! Das grosze Werk ist nun zu Ende,
Ich, ganz allein, schrieb diese sechzig Bande,
Lexikonmüde ruhen aus die Hande !
In de Heilanstalt St. Hilgenberg bij Bayreuth
overleed dezer week plotseling aan eene be
roerte de vroeger geliefde dichter Oscar von
Redwitz, in de ouderdom van 09 jaar. Zrjne
Amaranth, een romantisch epos, zijne drama's
Ihomas Morus en Philippine Welser, en een
aantal romans, van welke Ilermann Stark,
Deutsches Leben, de voornaamste was, hadden veel
succes.
Uit Berlijn wordt van 29 Juni geschreven : De
romanschrijfster Emmy v. Dinklage is alhier plot
seling aan een beroerte gestorven, in den ouder
dom van 66 jaar. Gewoonlijk woonde de afgestor
vene te Lingen aan de Ems. Emmy v. Dinklage
was eene der beste Duitsche schrijfsters, en heeft
vooral in de novellen uit het land van de Ems
werken in 't licht gegeven, die ver boven de
romans der schrijfsters van dozijnen deelen uit
blinken. Zij ontplooide echter niet den grooten
reclame-toestel van dames collega's, die minder
te beteekenen hadden, schiep niet bij honderde
vellen tegelijk, en was geen troetelkind van zekere
familiebladen; daarom vond zij niet volledig de
haar passende waardeering". Dit is bedoeld op
Marlitt en Werner, de beschermelingen der
Gartenlaube. In engeren kring echter was Emmy
von Dinklage als eene echte kunstenares geacht
en geliefd."
NIEUW VERSCHENEN BOEKWERKEN.
De Geschiedenis der Romeinen door Dr. J. J.
Doesburg, uitgave van N. J. Boon te Amsterdam,
is thans compleet. Het boek is met honderd
afbeeldingen versierd, en in deze dagen van
overgangsexamens een goed cadeau voor gymna
siasten die overgaan". Vele van de afbeeldingen
zien er, ofschoon de clichés niet alle even versch
meer schijnen, heel goed uit; de text is, ondanks
een Germaansch tintje in woordenkeus en zin
bouw, toch zeer leesbaar, en goed gecorrigeerd,
hetgeen bij een boek zoo vol eigennamen eeu
groote verdienste is. Mithradates" voor
Mithridates is waarschijnlijk eene verovering der weten
schap, althans deze spelling is voortdurend ge
bruikt ; de Iranische zonnegod Mithra heeft allicht
de a als zijn eigendom opgeëischt.
Bij den uitgever II. ten Brink te Meppel is
een Beknopte Gids vstn Laroche en omstreken,
door den heer Joh. van Velden, verschenen. Het
bekoorlijk dal der Ourthe telt in Nederland zijne
vrienden bij duizenden; de fristche Ardennen zijn
een der meest welkome zomer-toevluchtsoorden;
met het netjes geïllustreerde boekje, vol nuttige
aanwijzingen, is men zeker, er alles van te ge
nieten.
De firma Van Holkerna en Warendorf, te Am
sterdam, heeft ter gelegenheid van het Keizerlijk
bezoek te Amsterdam een Feestiwmmer doen
verschijnen, met portretten en afbeeldingen.
De titel Feestriommer", eenigzins vreemd,
waar het geen serie-uitgave geldt, doelt mis
schien op meerdere vorstelijke bezoeken die hier
verwacht zouden worden.
Van de Natuurkunde in onzen tijd, het popu
laire werk van den heer Desbcaux, door Dr. B. C.
Goudsmit uit het Fransch bewerkt, zijn weder
eenige afleveringen (7?10) verschenen, in welke
het electrisch arbeidsvermogen wordt behandeld,
Eene enkele maal geeft de vertaling aanleiding
tot bedenkingen, zoo bijvoorbeeld op blz. 232,
waar wij lezen: Om aan te toonen, dat de
electriciteit zich door het menschelijk lichaam voort
plant, plaatste Gray een kind op eene isoleerende
zelfstandigheid (eenen harskoek). of hing hij hem
horizontaal op door middel van paardehaar. Daarna
raakte hij hem aan met zijne geélectriseerde buis.
Onmiddellijk zag hij, dat het kind met zijne han
den, zijn gelaat en zijne kleederen lichte voor
werpen in zijne nabijheid kon aantrekken." Taal
kundig zijn deze zinsneden onjuist en de positie
van het kind op den aan paardehaar opgehangen
harskoek is niet benijdenswaardig.
Doch wij haasten ons op te merken, dat het
hier eene uitzondering op den regel geldt, daar
de tekst bijna overal even duidelijk als interes
sant is. Het boek verdient de aandacht van jong
en oud, niet het minst van hen, wier schooltijd
reeds jaren achter hen ligt, en wien het welkom
moet zijn, eene heldere en juiste verklaring te
vinden van de nieuwste ontdekkingen van onzen tijd.
DE H. SACRAMENTSDAG TE VALENCIA.
Wie in onzen prozaïschen tijd een echt, origi
neel volksfeest vol leven en kleurenrijkdom aan
schouwen wil moet in het Zuiden komen
op een van die prachtige Meidagen, waarop men
niet weet, waaraan ziju hart meer te ver
kwikken, aan den diepblauwen helderen hemel,
de geurige zachte lucht, het weelderige frissche
groen der landen of de bloesempracht der
rozen, anjelieren en oranjeboomen. Ik zeg volks
feest, want hier worden alle kerkfeesten, en bo
venal Sacramentsdag. tot een dag van algemeene
feestvreugde, met ten deele zonderlinge
oudeigenaardige gebruiken, die iematd onwillekeurig
eenige eeuwen achteruit verplaatsen. Van de eigen
lijke godsdienstige beduiding van deze feesten is
de groote menigte zich nauwelijks bewust; zij be
schouwt daarin slechts eece welkome gelegenheid,
om zich weer eens aan het ongebonden naïve
feestgejubel over te geven, dat met het lucht
hartig, zuidelijk volkskarakter zoo zeer overeen
komt.
Met vrolijk, vurig hoorngeschal wordt de
eerste dageraad reeds begroet; spoedig luidende
klokken der vele kerken er tusschen door, en
de straten vullen zich met feestelijk gekleede
mentenen. Duizenden stroomen uit de provincie
hierheen, vooral die gelukkigen, welke in deze
zalige maand eene vrouw hebbeu verworven ; zij
in 't bijzonder zijn volgens het oude gebruik
verplicht, aan de zijde van hunne schoonere heift
aan het feest deel te nemen. Vele families be
geven zich naar de »Huertas de fiesas",
aardbeziëntuirien, om daar eenige vroolijke uren door
te brengen en de «aromatische vrucht", zooals
de Spanjaard haar noemt, in rijke menigte te
gebruiken, als ontbijt met chinaasappelsap en
suiker.
Ook de flesschen jerez en manzanilla worden
daarbij niet gespaard, en dus treffen we de
Cabalgata tegen den middag reeds in een zeer
levendige stemming aan. Zoouls de naam zegt,
is dit een ruiteroptocht, die de komende dingen
aankondigt. Een uiterst karakteristieke figuur
daarbij is destadskapelaan, in tabbaard, op een
wit ros, rijk met linten versierd, gezeten, die met
vriendelijk gebaar het volk tot viering van
het feest uitnooligt. Voordat wij deze
uitnoodigir.g opvolgen, geven wij eerst nog aan de
uitnoodiging van onzen Spaanschen gastvriend
geboor, tot het gebruiken van een dier Valenciasche
»Poellas", die in geheel Spanje beket d zijn, en in
eenigzins veifijuden maar daarom niet beteren
vorm, zelfs op de tafels der eerste Madrielsche
hotels prijken. De hoofdbestanddeelen van dit
beroemde gerecht zijn rijst, karbonaden, gevo
gelte, paling, slakken en vervolgens... »zoo van alles
wat." Al te lang kunnen wij ons overigens niet aan
dit culinarisch genoegen overgeven, want reeds om
3 uur begint de processie der »Rocas." Wij begeven
ons naar een der straten, waar de stoet passeert;
deze zijn sedert eeuwen vast bepaald, dezelfde,
welke de oude koningen bij hunne intrede door
reden. Deze straten zijn met fijn zand bedekt,
heldere zonneglans schittert daarop meer, en eene
menigte van vele duizenden koppen beweegt zich
onder babbelen, lachen en zingen daarom heen.
Daar ziet men den eleganten Polio", zooals de
dandy hier heet, naast hem dm boer uit de pro
vincie, die in sandalen, zooals de oude Romei
nen, koite fluweelen broek, roode faja, wit
linnen hemd en fluweelen buis, om bet
hoofd een bonten zijden doek gewikkeld, geen
leelijken indruk maakt. De vrouwen uit het volk
verschijnen met bloot hoofd, dragen het golvende
haar in een dikken wrong diep in den hals ge
wonden, en hebben daar doorheen vier naalden
met groote knoppen van smaragden en paarlen
gepriemd, die er ver komen uitsteken. Allen
dragen lange oorbellen, uit goud en filigraan en
kleine paarlen vervaardigd, dikwijls van prach
tige kunstige bewerking en teekening, een wonder
schoon nationaal sieraad. Maar wat beteekent
dit alles bij den aanblik der balcons, die op 't
rijkst met prachtige tapijten en wapenschilden
versierd zijn, en van boven tot beneden met
een draperie van dames in het prachtigst voor
jaarstoilet bezet? Dikwijls hoort men door rei
zigers, die snel het land doortrekken, klagen,
dat zij geen schoon gelaat in Spanje hadden
gezien. Al dezen kan ik slechts aanbevelen, eens
op zoo'n dag de ronde te doen, om zich te over
tuigen, dat Spanje en vooral Valencia nog afrijd
het land der vrouwenschoonheid is. Daar ziet
men alle schakeeringen, van de trotsche prinses
Eboli tot die onvergelijkelijke kopjes, die Murillo
in zijn Concepciones vereeuwigd heeft. En alles is
beweging, leven. Men koketteert bevallig met
de kleine bonte waaiers, de groote donkere oogen
schitteren; het is er een lachen, een wenken,
zooals in de too~ertuinen van Armida.
Niet gemakkelijk is het overigens, toegang tot
een balcon te verkrijgen, daar deze buitengewoon
veel begeerd worden; ja, de huizen, aan de
straten, waar de optocht doortrekt, gelegen, moe
ten zelfs hiervoor hooger huur betalen en de
eigfnaars bedingen uitdrukkelijk vrije beschik
king over een balcon voor dezen dag. Want
wijd en zijd en van ouds is de
Sacramentsprocestie te Valencia beroemd. Wel is waar
kon het decreet van Urbanus IV, die de Cor
pus Christi-viering invoerde, niet terstond op
gevolgd worden; (toenmaals waren de
Valenciers nog met de Mooren strijdende) ; maar
reeds in bet jaar 1355 kwam de bisschop
Hugo von Tenoilet het gebod van den paus na
en sedert dien tijd had de processie met
tuenemende praal plaats, zoodat in 1-101 Donna
Blanca, de dochter van den koning van Navarre,
den magistraat uitdrukkelijk verzocht de feesten
eenige dagen uit te stellen omdat zij dacht over
te komen om ze bij te wonen, eu toen Karel V
in het jaar 152S naar Valencia vertrok, meende
men hem niet beter te bunnen vereeren dan met
eene feestelijke vertooning van deCorpusprocessip,
die dan ook, ais men de kroniekschrijvers mag
geloover, zijne bijzondere opmerkzaamheid en
tevredenheid verwekte
Van deze geschiedkundige herinneringen wor
den wij iritusscben door een geweldig gedruisch
van stemmen afgetrokken, hetwelk de aankomst
der Roe s aankotdigt, die de eigenlijke processie
voorafgaan. Dit zijn zeven reusachtige triomf
wagens, uit de l Ge eeuw afkomstig, e-n met groote
figuren vert-ierd, elk door zes prachtig opgetuigde
muildiereu getrokken, aan de leden van bet
molenaarsgild toebehoorende. Molenaars houden ook
de estraden der wagens bezet en onderhouden
van bier uit een levendig bombardement tegen
de b..lcons Ten deele bestaat dit uit ronde
meelballen, die ten doel hebben de ruiten te ver
nielen, waarvoor de zorgzame huisvaders dan ook
alle vensters en balcondeuren vooraf er uit heb
ben genomen. Men moet menigmaal blijde zijn
bij dezen hagel van geschut er met een blauw oog
af te komen. Maar deze heeren molenaars kun
nen ook beminnelijk zijn, en waar zij een schoon
gelaat te zien krijgen, veranderen de coijfites" in
bloemruikers. Een zesepan door deze dikwijls zeer
enge straten der oude stad te leiden en vooral de
hoeken zonder oponthoud te nemen, vordert reeds
een geoefend oog en eene vaste hand, en groote
weddenschappen worden gesloten wie dit het
beste volbrengt. De optocht wordt door de wa
gens der «Weldadigheid" en de »Stad Valencia"
gesloten, die met bloemguirlandes versierd zijn,
de eersten met weeskinderen, de laa'sten njet
schoone meisjesfiguren bezet. Nauwelijks zijn
deze voorbij, of het gezicht verandert en er be
gint een nieuwe drukte, ditmaal van militairen
aard, want bet gehiele garnizoen, vier
infanterieregimenten, twee bataillons scherpschutters, een
regiment lanciers, een regiment rijdende jagers,
een regiment veldartillerie, eene afdeeling
bergartillerie en de veteranen-compagnie moeten een
haag vormen. Nadat deze zich opgesteld heb
ben, klinkt er een oorverdoovend gelui van alle
kerkklokken, en op de citadel worden de kanon
nen afgeschoten, ten teeken dat de groote pro
cessie begint.
Een buitengewone drukte ontstaat er ouder
de menigte, en ieder zoekt nog op 't laatste
oogenblik naar een zoo mogelijk gunstige
plaats. En daar doemen reeds vooraan de oude
stadsbanieren op en daartusschen de riddervaan
dels met het teeken van den Cid Campeador
Slagen op de Turksche trom en trompetgeschal
van bereden stadspolitie, in scharlabenrood ge
kleed, vermengt zich met het gejuich der menigte.
Daartu-schen klinken de vroolijke tonen der
klarinetten en trommels van de
dorpsmuzikanten, die de zoogenaamde Compartas"
vooruitloopen,kinderscharen,die als herders, Turken, boe
rinnen, Poolsche vrouwen verkleed zijn en een
zonderlingen,liuppelenden dans;eenigszins op eenC-.ar
das gelijkend, uitvoeren.Opanderedagen vertoonen
deze kleine pantomimi-ten voor de huisdeuren der
stadvaderen ook legenden en mysteriën, waarvoor
zij natuurlijk eene billijke belooning inoogsten.
Ilijkgekleede leiders voor de paarden en
vaandeldragers begeleiden de volgende groep, bier overal
onder den naam La Moma" bekend, eene in
wit gewaad gehulde gestalte met kroon en scep
ter, de Deugd, door eeu manspersoon voorge
steld, te midden der zeven Hoofdzonden. En nu
hoort men den voor een Valenciaanscb oor
betooverenden toon der »tabalets" en ,/lulzsinas",
eene ouderwetsche muziek, die nog van de Ara
bieren afstamt, op wier maat, als men daarbij
van maat mag spreken, pages loopen, die het
volger.de allerliefste tableau openen; de vlucht
uit Egypte. Eeu bekoorlijk kind zit in witte
tunica en blauwen mantel op een kleinen ezel
en houdt het Jezuskind in den arm, terwijl eeu
reeds bejaard man het grauwtje bestuurt. Deze
worden gevolgd door de drie koningen uit
Moorenlar.d op hsoge paarden, vooral de ware Moor
onder beu doet zijn best; voor het dienstper
soneel, dat rijk met geschenken beladen wordt,
scbijnt hij te moeten opkomen. Rijdende
feestbestuurders verhinderen dat de majesteiten in al
nauwe aanraking met de thans volgende
»Degolla" komen, een troep der soldaten van
Herodus, die den moord van de onschuldige kin
dertjes van Bethlehem op hun geweten hebben.
Deze kerels zijn nog altijd van eenigszins ge
vaarlijke natuur, want hoewel zij ook gfene
zwaarden meer gebruiken, houwen ze toch met
hunne lange perkamentrollen zon onbarmhartig
om zich heen, dat menige onschuldige wordt ge
troffen. Opdat echter bier alles ordentelijk
zal toegaan, wandelen met waardigheid politie
agenten, gehuld in kleediugen uit vroegere
tijden, er naast. Tuinliedeu, in dienst van de stad,
niet groote bloemruikers, sluiten zich aan. oude
gilden vanen volgen, vervolgeus het vaan iel van |
Valencia met de vier roode strepen in het gou- j
den veld. dat Lodewijk V van Frankrijk aan
graaf Wifredo van Barceloua gaf, en Don.laimel,
aan de stad Valer.cia, die hij van de Mooren
had terugveroTerd, schonk, met bijvoeging van
een vledermuis als teeken der waakzaamheid.
Later kwam er door Peter IV van Aragon nog
de kroon en een dubbele L bij, als bewijs der
dubbele beproefde trouw. Herauten in /ijdeti ge
waden dragen de andere eerenamen van Valeucia
op hun wapenschilden.
De nu volgende groep zal misschien wel eenig
in haar soort zijn . zij bestaat uit dwergen
en reuzen, die bijna tot aan de daken der
huizen reikeu. De twee eersten zijn volg.ns de
niemvite mode gekleed en heeteu het geavan
ceerd Europa voor te stellen, de beide anderen
in Turksche kleeding moeten Aziëverbeelden
voorstellen, de overige vier Afrika en Amerika;
Australiëspeelt hier nog geen rol. Debeteekenis
van den gehtelen optocht, die niet overweldigend is,
maar met veel gejuich begroet wordt, is die, dat alle
volkeren, groot en klein, hem aanbidden, die hen
allen verlost heeft. Voordat men dit intusschen
recht begrijpt, zijn de reuzen met verbazende
stappen reeds voorbij gewaggeld en hebben voor
andere gestalten plaats gemaakt, die ors ook
hoogst zonderling, en interessant voorkomen.
Dan vertoonen zich het eer?t de vier
hoofddeugden, in wier vertegenwoordiging wij ook
onder anderen Judith herkennen; vervolgens
komen de afstammelingen van Israël met Isaa'k
en Abraham aan het hoofd en andere Patriarchen
en He-roëii uit het Oude Testament: de eerwaar
dige Melchisedek, dien de last der jaren doet
nederbuigen, de dappere Josua, ede de zware
zonneschijf krampachtig vasthoudt, Gideon en
Kaleb, met een prachtige diuiventros», tMmson,
Mozes en Aiiron, David met de harp en de goede
Noach met de' ark niet te vergeten. Verder twee
hoogst verdachte gestalten, blijkbaar uit voor
zichtigheid door een engel vergezeld, de een met
een stieren-, de andere met een muilezelkop, wier
beteekenis wij niet kunnen doorgronden. Johannes
de Dooper met het schaap vormt den overgang
tot het Nieuwe Testament, dat door de gestalten
der Apostels en Evangelisten wordt vertegen
woordigd.
Drie reusachtige gouden adelaars dragen de
eerste woorden uit het Evangelie van Johannes
in den snavels. Daarna nadert eene slanke
grijsaardsgestalte in golvenderi tabbaard met gouden
diadeem, in de handen houdt bij het Evangelie
boek en een palm, het is de schrijver van de
Openbaring. Een met bloemen versierde engel
volgt hem.terwijl 20 reusachtige kaarsen een
waardigen achtergrond vormen. Eerwaardige figuren met
tunicas en kronen, die de heilige Johannes in de
Openbaring aanschouwde, dragen ze. Inderdaad
echter zijn het krachtige kerels, want deze ver
bazend groote kaarsen drie uren lang rond te
dragen, is geen lichte arbeid En nu volgen in
onafzienbare rijen de prachtige kruisen van de
verschillende parochiekerken, voorop dat der ka
thedraal, die door d-3n tegeuwoordigen paus tot
basiliek verheven is. Daartuaschen kerkbanieren,
vaandels en tallooze heiligenbeelden vaa dikwijls
aanzienlijke grootte en hooge waarde, want velen
bestaan uit massief zilver, anderen zijn met won
derbare goudborduursels bedekt, terwijl weder
anderen door kunstig maaksel uitmunten.
In het licht van duizende waskaarsen, onder
de langzame marsenen van talrijke
muziekkorpsen en het gezang der geestelijkheid, beweegt
deze buitengewone optocht zich langzaam voor
waarts. Ten s'otte echter, als door een tooverstaf
aangeraakt, zinkt alles op de kniecu, de trotsche
vanen der presenteerencle troepau buigen ter
aarde, en onder een hoogen purperen troonhemel
nadert het Allerheiligste; elektrisch licht eu
bengaalsch vuur ontvlamt, maar door de dichte
wierookwolken, die het omgeven, en den alles
omsluierenden bloemenregen die van alle balcons
nederstort, ziet men slechts nu en dan het kost
bare gouden vaatwerk schitteren. Daarachter loo
pen de kardinaal en aartsbisschop, de
geaeraliteit, het coips dor consuls, de vertegenwoordigers
van den adel, der universiteit eu van alle col
leges, terwijl infanterie en cavalerie den optocht
sluiten. Zoo houdt de stoet, onder het kanon
gebulder, bet gelui der klokken, onder het klin
ken van den Spaanscheu koningsmarscb, bij de
bruisende tonen der orgels en het Tedeum der
priesters, weder zijn intocht in de kathedraal.
De prelaat neemt het sacrament in ontvangst,
en zegent het volk, dat niet luid amen antwoordt.
Daarmede is het kerkelijke f(-est t<jn einde,
niet echter het wereldlijke. Dit laat thans weer
ziju recht gelden. O^er het groote plein der
Virgeu de los Desemparados, de schutspatronesse
van Valencia, waar in ouden tijd een tempel
van Diana stond, zijn groote, blauw en wit ge
streepte zeilen gespannen, die de breede ruimte
bijna in s en zaal veranderen. In het midden
werpt een fontein hare waterstralen in de lucht,
die door bloemvazen worden opgevangen. Alle
gebouwen, die de ruimte omzoomen zijn schit
terenel geïllumineerd, op hooge tribunes doet een
sterk orkest de »Serenata" hooren. Tegen mid
dernacht begint de »Traca". Uit de verte begint
het aU geweervuur te knetteren ; steeds meer
komt de klank aanzwellen; het komt steeds
nader ; thans sist de vmirslang onder geweldig
kraken over onze hoofden heen, naar den
klokkentoren en langs dezen opwaarts. De slagen
worden steeds zwaarder ; thans is het geen
pelotonsvuur meer, maar als een sr.elvuur uit hon
derd kanonnen, het beneemt iemard den adem...
Dan vrecselijke geweldige knal en alles
is afireloopen.
Zoo viert Valencia zijn Sacramentsfeest.
OL'i) AMSTEUDAM^CHE
VERSCHEIDENHE DEN
door Mr. N. m: HOKVI;K.
De s/ad Amsti'nlam peter ran tien ;.oon des
yrno/eii Kcurtnrsten.
Het bezoek des Keizers van Duitschland heeft
aanleiding gegeven tot menige herinnering aan
de banden van vriendschap, die in de zeventiende
eeuw tusschen onze bloeiende republiek eu den
Keurvorst van Brandenburg. Friedrich Wilhelm,
de groote keurvorst genaamd, hebben bestaan.
Een (lier herini.eringen, die, zonder onbekend
te zijn, toch vrij algemeen met verwondering ver
nomen werd, is deze, dat de stad Amsterdam
als peter gestaan beeft over den doop van
Carolus Emilius, den 7 .Februari 1G.V> geboren twee
den zoon uit 's Keurvorsten huwelijk met Louise
Henric-ttc, de oudste dochter van Prins Frederik
Hendrik van Oranje.
Het was inderdaad een buitengewoon geval
voor die dagen, dat een regeereud vorst zich ver
waardigde om de magistraat eener koopstad, zij
het zelfs Amsterdam, dut toen op het toppunt
van zijn macht stond, de eer te bewijzen, die
in bet verzoek des keurvorsten gelegen was en
waarin men terecht eene erkenning mag zien van
de beteekenis, die aan het lïrandenburgsche hof