De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1891 12 juli pagina 4

12 juli 1891 – pagina 4

Dit is een ingescande tekst.

DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 733 den een of anderen drank, een menigte barnsteenen, serdoliethen en andere steenen sieraden; verder een bronzen oorring met een steen, twee bronzen gespen, een gouden flacon van zeer schoon ajourwerk, lederen geborduurde schoenen en talrijke andere karakteristieke zaken. Te München overleed deze week de veldslagschilder prof. Heinrich Lang. TOONEEL EN MUZIEK. De heer G. J. Ali Cohen stelt zich voor, eene phonografische rondreis te maken met het volgend eigenaardig programma: IE GEDEELTE. 1. Defileer-marsch, kapel Zaagmans. 2. I puritani, Solo_ clarinet, Kriens. 3. Tarantelle v. Po'pper, Solo cello, J. Mossel. 4. Fragmene uit Hamlet, gezegd door Rooyaards. B. Air de Marguérite, Faust, gezongen door mej. S. Spoor. 6; Rigoletto, scène 3e acte, gezongen door Orelio. 7. Cleopatra polka voor piston door Hofmeester. 8. Withelmusmarsch, Paleisorkest. 2e GEDEELTE. 1. Marche Militaire. 2. Fragment uit Faust voor fluit, Jac. de Jong. fa. Caracteristische lanziceisen door W. Kes. \-£ {b.Mazurka Wieniawsky, door M. Mossel, i ~ 4. De roepstem, door Henri v. Kuyk. 5. Diversen. 6: Favorite, gezongen door Alida Lutkeman. 7 f a. Etude van Cliopin, voor piano, Wijsman. ' l b. Scène uit Lohengrin, door Pauwels. 8. Souvenir van de groote Taptoe. In de provincie zal men dus de viva vox, slechts een weinig phonografisch getint, kun nen hooren van een aantal der voornaamste Amsterelamsche kunstenaars. Het schijnt een zeer practische toepassing, die, naarmate de phonograaf rog zuiverder zal gemaakt worden, aan belangrijkheid nog winnen zal. De bekende intendant van het Meininger Hoftheater, dr. Chronegk, is verleden Donderdag aan hartverlamming gestorven. LETTEREN EN WETENSCHAP. Door Konstantin von Wurzbach te Berchtesgaden is dezer dagen de laatste hand gelegd aan een werk in zestig doelen: Biugraphisches Lexican der Kaiserthums Oaterreich, dat gedurende eene halve eeuw zijn werkkracht en talent in beslag heeft genomen. Wurzbach bewerkte alles zelf en vertaalde uit 17 talen ervoor; aan het laatste artikel, over de familie Zyka, voegde hij, op ouderwetsche wijze de volgende regels toe: Gottlob! Das grosze Werk ist nun zu Ende, Ich, ganz allein, schrieb diese sechzig Bande, Lexikonmüde ruhen aus die Hande ! In de Heilanstalt St. Hilgenberg bij Bayreuth overleed dezer week plotseling aan eene be roerte de vroeger geliefde dichter Oscar von Redwitz, in de ouderdom van 09 jaar. Zrjne Amaranth, een romantisch epos, zijne drama's Ihomas Morus en Philippine Welser, en een aantal romans, van welke Ilermann Stark, Deutsches Leben, de voornaamste was, hadden veel succes. Uit Berlijn wordt van 29 Juni geschreven : De romanschrijfster Emmy v. Dinklage is alhier plot seling aan een beroerte gestorven, in den ouder dom van 66 jaar. Gewoonlijk woonde de afgestor vene te Lingen aan de Ems. Emmy v. Dinklage was eene der beste Duitsche schrijfsters, en heeft vooral in de novellen uit het land van de Ems werken in 't licht gegeven, die ver boven de romans der schrijfsters van dozijnen deelen uit blinken. Zij ontplooide echter niet den grooten reclame-toestel van dames collega's, die minder te beteekenen hadden, schiep niet bij honderde vellen tegelijk, en was geen troetelkind van zekere familiebladen; daarom vond zij niet volledig de haar passende waardeering". Dit is bedoeld op Marlitt en Werner, de beschermelingen der Gartenlaube. In engeren kring echter was Emmy von Dinklage als eene echte kunstenares geacht en geliefd." NIEUW VERSCHENEN BOEKWERKEN. De Geschiedenis der Romeinen door Dr. J. J. Doesburg, uitgave van N. J. Boon te Amsterdam, is thans compleet. Het boek is met honderd afbeeldingen versierd, en in deze dagen van overgangsexamens een goed cadeau voor gymna siasten die overgaan". Vele van de afbeeldingen zien er, ofschoon de clichés niet alle even versch meer schijnen, heel goed uit; de text is, ondanks een Germaansch tintje in woordenkeus en zin bouw, toch zeer leesbaar, en goed gecorrigeerd, hetgeen bij een boek zoo vol eigennamen eeu groote verdienste is. Mithradates" voor Mithridates is waarschijnlijk eene verovering der weten schap, althans deze spelling is voortdurend ge bruikt ; de Iranische zonnegod Mithra heeft allicht de a als zijn eigendom opgeëischt. Bij den uitgever II. ten Brink te Meppel is een Beknopte Gids vstn Laroche en omstreken, door den heer Joh. van Velden, verschenen. Het bekoorlijk dal der Ourthe telt in Nederland zijne vrienden bij duizenden; de fristche Ardennen zijn een der meest welkome zomer-toevluchtsoorden; met het netjes geïllustreerde boekje, vol nuttige aanwijzingen, is men zeker, er alles van te ge nieten. De firma Van Holkerna en Warendorf, te Am sterdam, heeft ter gelegenheid van het Keizerlijk bezoek te Amsterdam een Feestiwmmer doen verschijnen, met portretten en afbeeldingen. De titel Feestriommer", eenigzins vreemd, waar het geen serie-uitgave geldt, doelt mis schien op meerdere vorstelijke bezoeken die hier verwacht zouden worden. Van de Natuurkunde in onzen tijd, het popu laire werk van den heer Desbcaux, door Dr. B. C. Goudsmit uit het Fransch bewerkt, zijn weder eenige afleveringen (7?10) verschenen, in welke het electrisch arbeidsvermogen wordt behandeld, Eene enkele maal geeft de vertaling aanleiding tot bedenkingen, zoo bijvoorbeeld op blz. 232, waar wij lezen: Om aan te toonen, dat de electriciteit zich door het menschelijk lichaam voort plant, plaatste Gray een kind op eene isoleerende zelfstandigheid (eenen harskoek). of hing hij hem horizontaal op door middel van paardehaar. Daarna raakte hij hem aan met zijne geélectriseerde buis. Onmiddellijk zag hij, dat het kind met zijne han den, zijn gelaat en zijne kleederen lichte voor werpen in zijne nabijheid kon aantrekken." Taal kundig zijn deze zinsneden onjuist en de positie van het kind op den aan paardehaar opgehangen harskoek is niet benijdenswaardig. Doch wij haasten ons op te merken, dat het hier eene uitzondering op den regel geldt, daar de tekst bijna overal even duidelijk als interes sant is. Het boek verdient de aandacht van jong en oud, niet het minst van hen, wier schooltijd reeds jaren achter hen ligt, en wien het welkom moet zijn, eene heldere en juiste verklaring te vinden van de nieuwste ontdekkingen van onzen tijd. DE H. SACRAMENTSDAG TE VALENCIA. Wie in onzen prozaïschen tijd een echt, origi neel volksfeest vol leven en kleurenrijkdom aan schouwen wil moet in het Zuiden komen op een van die prachtige Meidagen, waarop men niet weet, waaraan ziju hart meer te ver kwikken, aan den diepblauwen helderen hemel, de geurige zachte lucht, het weelderige frissche groen der landen of de bloesempracht der rozen, anjelieren en oranjeboomen. Ik zeg volks feest, want hier worden alle kerkfeesten, en bo venal Sacramentsdag. tot een dag van algemeene feestvreugde, met ten deele zonderlinge oudeigenaardige gebruiken, die iematd onwillekeurig eenige eeuwen achteruit verplaatsen. Van de eigen lijke godsdienstige beduiding van deze feesten is de groote menigte zich nauwelijks bewust; zij be schouwt daarin slechts eece welkome gelegenheid, om zich weer eens aan het ongebonden naïve feestgejubel over te geven, dat met het lucht hartig, zuidelijk volkskarakter zoo zeer overeen komt. Met vrolijk, vurig hoorngeschal wordt de eerste dageraad reeds begroet; spoedig luidende klokken der vele kerken er tusschen door, en de straten vullen zich met feestelijk gekleede mentenen. Duizenden stroomen uit de provincie hierheen, vooral die gelukkigen, welke in deze zalige maand eene vrouw hebbeu verworven ; zij in 't bijzonder zijn volgens het oude gebruik verplicht, aan de zijde van hunne schoonere heift aan het feest deel te nemen. Vele families be geven zich naar de »Huertas de fiesas", aardbeziëntuirien, om daar eenige vroolijke uren door te brengen en de «aromatische vrucht", zooals de Spanjaard haar noemt, in rijke menigte te gebruiken, als ontbijt met chinaasappelsap en suiker. Ook de flesschen jerez en manzanilla worden daarbij niet gespaard, en dus treffen we de Cabalgata tegen den middag reeds in een zeer levendige stemming aan. Zoouls de naam zegt, is dit een ruiteroptocht, die de komende dingen aankondigt. Een uiterst karakteristieke figuur daarbij is destadskapelaan, in tabbaard, op een wit ros, rijk met linten versierd, gezeten, die met vriendelijk gebaar het volk tot viering van het feest uitnooligt. Voordat wij deze uitnoodigir.g opvolgen, geven wij eerst nog aan de uitnoodiging van onzen Spaanschen gastvriend geboor, tot het gebruiken van een dier Valenciasche »Poellas", die in geheel Spanje beket d zijn, en in eenigzins veifijuden maar daarom niet beteren vorm, zelfs op de tafels der eerste Madrielsche hotels prijken. De hoofdbestanddeelen van dit beroemde gerecht zijn rijst, karbonaden, gevo gelte, paling, slakken en vervolgens... »zoo van alles wat." Al te lang kunnen wij ons overigens niet aan dit culinarisch genoegen overgeven, want reeds om 3 uur begint de processie der »Rocas." Wij begeven ons naar een der straten, waar de stoet passeert; deze zijn sedert eeuwen vast bepaald, dezelfde, welke de oude koningen bij hunne intrede door reden. Deze straten zijn met fijn zand bedekt, heldere zonneglans schittert daarop meer, en eene menigte van vele duizenden koppen beweegt zich onder babbelen, lachen en zingen daarom heen. Daar ziet men den eleganten Polio", zooals de dandy hier heet, naast hem dm boer uit de pro vincie, die in sandalen, zooals de oude Romei nen, koite fluweelen broek, roode faja, wit linnen hemd en fluweelen buis, om bet hoofd een bonten zijden doek gewikkeld, geen leelijken indruk maakt. De vrouwen uit het volk verschijnen met bloot hoofd, dragen het golvende haar in een dikken wrong diep in den hals ge wonden, en hebben daar doorheen vier naalden met groote knoppen van smaragden en paarlen gepriemd, die er ver komen uitsteken. Allen dragen lange oorbellen, uit goud en filigraan en kleine paarlen vervaardigd, dikwijls van prach tige kunstige bewerking en teekening, een wonder schoon nationaal sieraad. Maar wat beteekent dit alles bij den aanblik der balcons, die op 't rijkst met prachtige tapijten en wapenschilden versierd zijn, en van boven tot beneden met een draperie van dames in het prachtigst voor jaarstoilet bezet? Dikwijls hoort men door rei zigers, die snel het land doortrekken, klagen, dat zij geen schoon gelaat in Spanje hadden gezien. Al dezen kan ik slechts aanbevelen, eens op zoo'n dag de ronde te doen, om zich te over tuigen, dat Spanje en vooral Valencia nog afrijd het land der vrouwenschoonheid is. Daar ziet men alle schakeeringen, van de trotsche prinses Eboli tot die onvergelijkelijke kopjes, die Murillo in zijn Concepciones vereeuwigd heeft. En alles is beweging, leven. Men koketteert bevallig met de kleine bonte waaiers, de groote donkere oogen schitteren; het is er een lachen, een wenken, zooals in de too~ertuinen van Armida. Niet gemakkelijk is het overigens, toegang tot een balcon te verkrijgen, daar deze buitengewoon veel begeerd worden; ja, de huizen, aan de straten, waar de optocht doortrekt, gelegen, moe ten zelfs hiervoor hooger huur betalen en de eigfnaars bedingen uitdrukkelijk vrije beschik king over een balcon voor dezen dag. Want wijd en zijd en van ouds is de Sacramentsprocestie te Valencia beroemd. Wel is waar kon het decreet van Urbanus IV, die de Cor pus Christi-viering invoerde, niet terstond op gevolgd worden; (toenmaals waren de Valenciers nog met de Mooren strijdende) ; maar reeds in bet jaar 1355 kwam de bisschop Hugo von Tenoilet het gebod van den paus na en sedert dien tijd had de processie met tuenemende praal plaats, zoodat in 1-101 Donna Blanca, de dochter van den koning van Navarre, den magistraat uitdrukkelijk verzocht de feesten eenige dagen uit te stellen omdat zij dacht over te komen om ze bij te wonen, eu toen Karel V in het jaar 152S naar Valencia vertrok, meende men hem niet beter te bunnen vereeren dan met eene feestelijke vertooning van deCorpusprocessip, die dan ook, ais men de kroniekschrijvers mag geloover, zijne bijzondere opmerkzaamheid en tevredenheid verwekte Van deze geschiedkundige herinneringen wor den wij iritusscben door een geweldig gedruisch van stemmen afgetrokken, hetwelk de aankomst der Roe s aankotdigt, die de eigenlijke processie voorafgaan. Dit zijn zeven reusachtige triomf wagens, uit de l Ge eeuw afkomstig, e-n met groote figuren vert-ierd, elk door zes prachtig opgetuigde muildiereu getrokken, aan de leden van bet molenaarsgild toebehoorende. Molenaars houden ook de estraden der wagens bezet en onderhouden van bier uit een levendig bombardement tegen de b..lcons Ten deele bestaat dit uit ronde meelballen, die ten doel hebben de ruiten te ver nielen, waarvoor de zorgzame huisvaders dan ook alle vensters en balcondeuren vooraf er uit heb ben genomen. Men moet menigmaal blijde zijn bij dezen hagel van geschut er met een blauw oog af te komen. Maar deze heeren molenaars kun nen ook beminnelijk zijn, en waar zij een schoon gelaat te zien krijgen, veranderen de coijfites" in bloemruikers. Een zesepan door deze dikwijls zeer enge straten der oude stad te leiden en vooral de hoeken zonder oponthoud te nemen, vordert reeds een geoefend oog en eene vaste hand, en groote weddenschappen worden gesloten wie dit het beste volbrengt. De optocht wordt door de wa gens der «Weldadigheid" en de »Stad Valencia" gesloten, die met bloemguirlandes versierd zijn, de eersten met weeskinderen, de laa'sten njet schoone meisjesfiguren bezet. Nauwelijks zijn deze voorbij, of het gezicht verandert en er be gint een nieuwe drukte, ditmaal van militairen aard, want bet gehiele garnizoen, vier infanterieregimenten, twee bataillons scherpschutters, een regiment lanciers, een regiment rijdende jagers, een regiment veldartillerie, eene afdeeling bergartillerie en de veteranen-compagnie moeten een haag vormen. Nadat deze zich opgesteld heb ben, klinkt er een oorverdoovend gelui van alle kerkklokken, en op de citadel worden de kanon nen afgeschoten, ten teeken dat de groote pro cessie begint. Een buitengewone drukte ontstaat er ouder de menigte, en ieder zoekt nog op 't laatste oogenblik naar een zoo mogelijk gunstige plaats. En daar doemen reeds vooraan de oude stadsbanieren op en daartusschen de riddervaan dels met het teeken van den Cid Campeador Slagen op de Turksche trom en trompetgeschal van bereden stadspolitie, in scharlabenrood ge kleed, vermengt zich met het gejuich der menigte. Daartu-schen klinken de vroolijke tonen der klarinetten en trommels van de dorpsmuzikanten, die de zoogenaamde Compartas" vooruitloopen,kinderscharen,die als herders, Turken, boe rinnen, Poolsche vrouwen verkleed zijn en een zonderlingen,liuppelenden dans;eenigszins op eenC-.ar das gelijkend, uitvoeren.Opanderedagen vertoonen deze kleine pantomimi-ten voor de huisdeuren der stadvaderen ook legenden en mysteriën, waarvoor zij natuurlijk eene billijke belooning inoogsten. Ilijkgekleede leiders voor de paarden en vaandeldragers begeleiden de volgende groep, bier overal onder den naam La Moma" bekend, eene in wit gewaad gehulde gestalte met kroon en scep ter, de Deugd, door eeu manspersoon voorge steld, te midden der zeven Hoofdzonden. En nu hoort men den voor een Valenciaanscb oor betooverenden toon der »tabalets" en ,/lulzsinas", eene ouderwetsche muziek, die nog van de Ara bieren afstamt, op wier maat, als men daarbij van maat mag spreken, pages loopen, die het volger.de allerliefste tableau openen; de vlucht uit Egypte. Eeu bekoorlijk kind zit in witte tunica en blauwen mantel op een kleinen ezel en houdt het Jezuskind in den arm, terwijl eeu reeds bejaard man het grauwtje bestuurt. Deze worden gevolgd door de drie koningen uit Moorenlar.d op hsoge paarden, vooral de ware Moor onder beu doet zijn best; voor het dienstper soneel, dat rijk met geschenken beladen wordt, scbijnt hij te moeten opkomen. Rijdende feestbestuurders verhinderen dat de majesteiten in al nauwe aanraking met de thans volgende »Degolla" komen, een troep der soldaten van Herodus, die den moord van de onschuldige kin dertjes van Bethlehem op hun geweten hebben. Deze kerels zijn nog altijd van eenigszins ge vaarlijke natuur, want hoewel zij ook gfene zwaarden meer gebruiken, houwen ze toch met hunne lange perkamentrollen zon onbarmhartig om zich heen, dat menige onschuldige wordt ge troffen. Opdat echter bier alles ordentelijk zal toegaan, wandelen met waardigheid politie agenten, gehuld in kleediugen uit vroegere tijden, er naast. Tuinliedeu, in dienst van de stad, niet groote bloemruikers, sluiten zich aan. oude gilden vanen volgen, vervolgeus het vaan iel van | Valencia met de vier roode strepen in het gou- j den veld. dat Lodewijk V van Frankrijk aan graaf Wifredo van Barceloua gaf, en Don.laimel, aan de stad Valer.cia, die hij van de Mooren had terugveroTerd, schonk, met bijvoeging van een vledermuis als teeken der waakzaamheid. Later kwam er door Peter IV van Aragon nog de kroon en een dubbele L bij, als bewijs der dubbele beproefde trouw. Herauten in /ijdeti ge waden dragen de andere eerenamen van Valeucia op hun wapenschilden. De nu volgende groep zal misschien wel eenig in haar soort zijn . zij bestaat uit dwergen en reuzen, die bijna tot aan de daken der huizen reikeu. De twee eersten zijn volg.ns de niemvite mode gekleed en heeteu het geavan ceerd Europa voor te stellen, de beide anderen in Turksche kleeding moeten Aziëverbeelden voorstellen, de overige vier Afrika en Amerika; Australiëspeelt hier nog geen rol. Debeteekenis van den gehtelen optocht, die niet overweldigend is, maar met veel gejuich begroet wordt, is die, dat alle volkeren, groot en klein, hem aanbidden, die hen allen verlost heeft. Voordat men dit intusschen recht begrijpt, zijn de reuzen met verbazende stappen reeds voorbij gewaggeld en hebben voor andere gestalten plaats gemaakt, die ors ook hoogst zonderling, en interessant voorkomen. Dan vertoonen zich het eer?t de vier hoofddeugden, in wier vertegenwoordiging wij ook onder anderen Judith herkennen; vervolgens komen de afstammelingen van Israël met Isaa'k en Abraham aan het hoofd en andere Patriarchen en He-roëii uit het Oude Testament: de eerwaar dige Melchisedek, dien de last der jaren doet nederbuigen, de dappere Josua, ede de zware zonneschijf krampachtig vasthoudt, Gideon en Kaleb, met een prachtige diuiventros», tMmson, Mozes en Aiiron, David met de harp en de goede Noach met de' ark niet te vergeten. Verder twee hoogst verdachte gestalten, blijkbaar uit voor zichtigheid door een engel vergezeld, de een met een stieren-, de andere met een muilezelkop, wier beteekenis wij niet kunnen doorgronden. Johannes de Dooper met het schaap vormt den overgang tot het Nieuwe Testament, dat door de gestalten der Apostels en Evangelisten wordt vertegen woordigd. Drie reusachtige gouden adelaars dragen de eerste woorden uit het Evangelie van Johannes in den snavels. Daarna nadert eene slanke grijsaardsgestalte in golvenderi tabbaard met gouden diadeem, in de handen houdt bij het Evangelie boek en een palm, het is de schrijver van de Openbaring. Een met bloemen versierde engel volgt hem.terwijl 20 reusachtige kaarsen een waardigen achtergrond vormen. Eerwaardige figuren met tunicas en kronen, die de heilige Johannes in de Openbaring aanschouwde, dragen ze. Inderdaad echter zijn het krachtige kerels, want deze ver bazend groote kaarsen drie uren lang rond te dragen, is geen lichte arbeid En nu volgen in onafzienbare rijen de prachtige kruisen van de verschillende parochiekerken, voorop dat der ka thedraal, die door d-3n tegeuwoordigen paus tot basiliek verheven is. Daartuaschen kerkbanieren, vaandels en tallooze heiligenbeelden vaa dikwijls aanzienlijke grootte en hooge waarde, want velen bestaan uit massief zilver, anderen zijn met won derbare goudborduursels bedekt, terwijl weder anderen door kunstig maaksel uitmunten. In het licht van duizende waskaarsen, onder de langzame marsenen van talrijke muziekkorpsen en het gezang der geestelijkheid, beweegt deze buitengewone optocht zich langzaam voor waarts. Ten s'otte echter, als door een tooverstaf aangeraakt, zinkt alles op de kniecu, de trotsche vanen der presenteerencle troepau buigen ter aarde, en onder een hoogen purperen troonhemel nadert het Allerheiligste; elektrisch licht eu bengaalsch vuur ontvlamt, maar door de dichte wierookwolken, die het omgeven, en den alles omsluierenden bloemenregen die van alle balcons nederstort, ziet men slechts nu en dan het kost bare gouden vaatwerk schitteren. Daarachter loo pen de kardinaal en aartsbisschop, de geaeraliteit, het coips dor consuls, de vertegenwoordigers van den adel, der universiteit eu van alle col leges, terwijl infanterie en cavalerie den optocht sluiten. Zoo houdt de stoet, onder het kanon gebulder, bet gelui der klokken, onder het klin ken van den Spaanscheu koningsmarscb, bij de bruisende tonen der orgels en het Tedeum der priesters, weder zijn intocht in de kathedraal. De prelaat neemt het sacrament in ontvangst, en zegent het volk, dat niet luid amen antwoordt. Daarmede is het kerkelijke f(-est t<jn einde, niet echter het wereldlijke. Dit laat thans weer ziju recht gelden. O^er het groote plein der Virgeu de los Desemparados, de schutspatronesse van Valencia, waar in ouden tijd een tempel van Diana stond, zijn groote, blauw en wit ge streepte zeilen gespannen, die de breede ruimte bijna in s en zaal veranderen. In het midden werpt een fontein hare waterstralen in de lucht, die door bloemvazen worden opgevangen. Alle gebouwen, die de ruimte omzoomen zijn schit terenel geïllumineerd, op hooge tribunes doet een sterk orkest de »Serenata" hooren. Tegen mid dernacht begint de »Traca". Uit de verte begint het aU geweervuur te knetteren ; steeds meer komt de klank aanzwellen; het komt steeds nader ; thans sist de vmirslang onder geweldig kraken over onze hoofden heen, naar den klokkentoren en langs dezen opwaarts. De slagen worden steeds zwaarder ; thans is het geen pelotonsvuur meer, maar als een sr.elvuur uit hon derd kanonnen, het beneemt iemard den adem... Dan vrecselijke geweldige knal en alles is afireloopen. Zoo viert Valencia zijn Sacramentsfeest. OL'i) AMSTEUDAM^CHE VERSCHEIDENHE DEN door Mr. N. m: HOKVI;K. De s/ad Amsti'nlam peter ran tien ;.oon des yrno/eii Kcurtnrsten. Het bezoek des Keizers van Duitschland heeft aanleiding gegeven tot menige herinnering aan de banden van vriendschap, die in de zeventiende eeuw tusschen onze bloeiende republiek eu den Keurvorst van Brandenburg. Friedrich Wilhelm, de groote keurvorst genaamd, hebben bestaan. Een (lier herini.eringen, die, zonder onbekend te zijn, toch vrij algemeen met verwondering ver nomen werd, is deze, dat de stad Amsterdam als peter gestaan beeft over den doop van Carolus Emilius, den 7 .Februari 1G.V> geboren twee den zoon uit 's Keurvorsten huwelijk met Louise Henric-ttc, de oudste dochter van Prins Frederik Hendrik van Oranje. Het was inderdaad een buitengewoon geval voor die dagen, dat een regeereud vorst zich ver waardigde om de magistraat eener koopstad, zij het zelfs Amsterdam, dut toen op het toppunt van zijn macht stond, de eer te bewijzen, die in bet verzoek des keurvorsten gelegen was en waarin men terecht eene erkenning mag zien van de beteekenis, die aan het lïrandenburgsche hof

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl