DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. No. 733 derden waskaarsen, gouden corbeilles metduizen<J»n bloemen, gouden plaques met spiegelglas, gou den vazen met figuren door Flaxman gedreven, gouden beeldgroepen, alles van het fraaiste ouderwettche werk en uitmuntend bewaard, vormden «?n geheel, zopals men het nergens dan bij koningin Victoria kan zien. Het menu droeg het koninlijk wapen, het monogratn des keizers en een gezicht van Windsor Castte; in een gekleurden rand waren de zhinebeeldige bloemen van het Vereenigd Koninkrijk, roof, distel en shamrock, artistiek dooreenjremengd. Het was samengesteld als volgt : Potages: liisque d'ecrevisses aux quenelles; Ie printanier. PoissoBS: les tranches de saumon, sauce Génévoise et Tartare: les filets de soles Mts. Entree: Hauncb.es of venison; roastbeef. Rot: Les cailles bar dee's aux feuilles de vigne. Entremets : Les aspergfls a la sauce ; les cötelettes de volaille a la gelee; la charlotte russe aux iraises; les petits babas au curaeao. Er werden slechts twee toasten gedronken: de gezondheid van den keizer en die van de koningin. * * # Een Duitsch blad geeft een goochelaarskunsfje dat tot het gebied der kookkunst behoort, maar toch meer voor representatie geschikt, dan huishoudelijk is. Een pannekoek te tooveren uit niets. Bijna in ieder huis vindt men tegenwoordig een klein spi ritus-komfoortje en menigeen heeft er, voor het bakken van spiegeleieren, een kleine koekenpan op. Men noodigt nu het gezelschap op eeu pannekoek, steekt de spiritusvlam aan, laat de pan rondgaan om te laten zien dat zy volkomen ledig is, neemt den tooverstaf en beweegt die boven de pau, Weldra hoort men een sissen als van boter, de geur doet bemerken dat er een pannekoek a»n het bakken is, en in weinige minuten is het gebak klaar. Het geheim ligt nafuurlijk in den tooverstaf. J)lt is eenvoudig een zwart geverfd blikken pijpje, 30 centimeter lang en 134 a 2 centimeter in doorsnede. Aan den bovenkant kan hij dicht zijn (of alleen met een kurk gesloten, voor het schoonjaaken) aan den onderkant is hij open. Van meel, melk en eieren maakt men een behoorlijk deeg, niet te dik, vult er den staf mede en sluit het benedenheid met een goede prop boter. Men legt den tooverstaf vooraf (niet te lang vooraf) op tafel, liefst met het botereinde een weinig omhoog. Zpodra de spiritus aangestoken is en de pau warm gaat worden, en men met den staf gaat roeree, Welt de boter, de geheele lading deeg volgt en zonder gevaar bakt men den koek. draagt dit jaar weer levende bloemen op (Jen hoed, maar er behoort heel veel smaak en Ueel veel zorg toe, om daarmede fatsoenlijk voor den dag te komen, en hoe verder de zomer gaat, bpe lastiger het is. De bloemen in April en Mei zijn sterker, dan die in Juni ; alles helpt nu mee Om ze te doen verwelken, de warmte der lucht, het schelle licht, de warmte der draagster en het langer verblijf in de open lucht. Benige Parisiennes zenden den hoed naar de fleurfete, met opgave van de kleur van de japon die zij dien dag zullen dragen ; anderen gaan «en paar lessen nemen, en zorgen er dan zelf voor.; en eindelijk een er of vijftal van de el.egan.te koninginnen der mode doen het, met aangeboren smaak, even goed als madame Vaillant of b,are beroemde helpsters. 3jj de bloemen op den hoed behoort een bouquet *an gelijke bloemen aan het ceintuur, op den Bch.OB.der of aan het knoopsgat. Het arrangeeren van bloemen voor balcostuura, lia.ndboua.uet, kapsel, schouderbouquet, enz. heeft in Frankrijk en Engeland dezen winter weer een gro.ote vlucht genomen, vooral omdat uien de Combinatie met struisveeren ook tot den handbouquet heeft uitgestrekt en dus allerlei nieuwe effecten heeft kunnen aanbrengen. Zooveel gebruik echter als er in Eugénie's tijd van gemaakt werd, is dezen winter niet geëvenaard. Alen herinnert ziclj, dat ook koningin Sophia op een hofbal de ge heele japon (met de crinoline van die dagen) met een dubbelen slinger van levende rozentakken omgeven had. Geraniums met diamanten als dauwdruppels, seringen, witte en paarse, vergectmy-nietjes en al de bloemen van die dagen, toen men, nog geen geel droeg en de chrysanthemum's nog geen modebloemen waren, werden in massa over de japon gespreid. Toch was het een ondaokbare versiering. Het ging goed voor eene keizerin of koningin, die een half uurtje verscheen, van alle kanten bekeken werd, en hoogstens eene quadrille stapte; maar een wals of redowa was een moord voor de heele bloemversiering. Camelia's hielden het lang uit. maar viooltjes geen uur, en de overigen strooiden al heel gauw hun verwelkte bloemblaadjes over den gladden dansvloer, tot gevaar voor dames en cavaliers. I'e draagsters zagen er al spoedig uit als Ophelia's die uit den vijver kwamen. De bloem komt nu zelden "lager dan het cein tuur, en men draagt haar het liefst naast do blanke huid, die door het fluweel der viooltjes, het gloeiend rood der anjelieren, zoo goed uitkomt. Zeer chic zi;n de kostbare orchidee-en, de odontoglossum, die men b. v. onder den eoiicu arm bevestigt, en zoo dwars het corsaa;e laat oversioken. In eau der laatste romans van (iny de Maupastaut wordt eon baltoilet beschre\tn. waarvan het ceintuur, op zwart grenadine, uit grootu pensees bcstorul. O ia K-houders en hals liep eo:i bloeinenraml van donker tot lichtrood getint, als de kleuren op een palet, en op den bot/.cm stonden overeind drie witte orchidee<"-!'. In al deze combinatien moet de kapper gekend worden; eenigen, als Lenthéric en Augusle, ver oorloven aan hun klanten geen enkele bloem, waarover zij niet geraadpleegd /ij;;. I j ij bet samenste'len va-i de première-toiletten der actri ces "speelt -l j bloem ook een grootf) rol; «enige van dezo dames houden er kamenier^ op na. die. werkeliik «irüstcn in hun vak zijn. E?e. _ Allerlei. __ Het is misschien niet algemeen. bokerd, dat hetgeen de prius van Wales in de .s.-.ili Uordoi.j Cumming beproefde te doen, door keizer Xapolean III onder bijna gelijke omstandigheden is gedaan, altoos zonder dat de keizer zelf er bij betrokken was geweest. Een schitterend stafolricier, graaf d'Andlau, een der stalmeesters van den keizer en zeer in gunst, werd betrapt op valscb spelen. De keizer vernam het, en hoorde tevens dat er reeds lang verdenkirg was op d'Andlau. Hij eisehte van de beschuldigers geheimhouding en van den l kapitein de belofte, dat deze nooit weer eene kaart zou aanraken. Op die conditicn bleef D'Andlau ridder van het Legioen van eer, en officier in het leger. Maar de keizer zond hem terstond naar Mexico. D'Andlau deed daar zijn best, maakte promotie, werd later naar Algeri gezonden, maar heeft, zoolang het Keizerrijk geduurtl heelt, niet meer naar Frankrijk mogen konien. Het geheim werd goed bewaard; de graaf werd kolonel, na den Fransen-Duitbchen oorlog werd hij generaal. Toch scheen de passie in hern niet uitgedoofd te zijn; hij werd van oplichting beschuldigd, en veroordeeld. Toen eerst kwam de geschiedenis uit; de keizer wist beter aan zijne omgeving geheimhouding op te leggen dan de prins. In Engeland heeft ieder legercorps zijn lieve lingsdier, een geit of een ram, een hert of een hond, die deftig naast den tam boer-m»j oor loopt, en den marseh opent. Bijna geen regiment mist zulk een viervoetigen litveling. Neemt bij voorbeeld de fuseliers van Wales. Het is een van de oudste corpsen van het Engelsche leger, het dateert van 1G89. Sedert het begin van zijn ontstaan schijnt het eene geit bei zeten te hebben, die, met omkransde hoorns en versierd met eeu wapenschild, aan het hoofd van de tamboers maicheerde. Grosse maakt in zijne Militaire oudheden" eene zinspeling op deze gewoonte in de volgende woorden : Het koninklijk regiment der fuseliers \ an Wales heeft de eer en hut privilegie, als er eene revue gehouden wordt, zich te doen voorafgaan door een geit met ver gulde horens, en versierd met Moemkransen, en hoewel dit, strikt genomen, niet bepaald eene be looning voor zijne verdienste kan heeten, is het corps zeer trotsch op dit oud gebruik. Alle jaren, op l Maart, den dag van St. avid, patroon van Wales, bieden de oificieren een prachtig banket aan hunne landgenooten aan. Aan het dessert drinkt rnen allereerst op de gezondheid van den prins van Wales, die dien dag de voorrang heeft, terwijl de muziek een oude wijs speelt: The noble race of Shenkin. Vervolgens gaat een aardige kleine tamboer, sierlijk gekleed en op de rijk gezadelde geit rijder.de, driemaal de tafel rond, plechtig door den tamboer-majoor geleid." Eens hot was te Boston, in 1775, maakte het dier zulk een verbaz>. n ien sprong, dat het zijn rui ter op de tafel deed rollen. Het dier zelf sprong met zijne geheele uitrus ting over de hoofden van vele oificieren en maakte zich in de richting der kazerne uit de voeten, tot groot genoegen van het garnizoen. In 1044 stierf de geit van het regiment. De koningin gaf, om hare getrouwe mannen van Wales wat te troosten, hun de twee fraaiste dieren van een kudde geiten, die zij van den Shah van Perzi gekregen had, en die in het park van Windsor graasden. Sedert dien tijd heeft Hare Majesteit steeds geiten geleverd aan de koniuklijke fuseliers, zoo vaak deze er behoefte aan hadden. liet Eoyal Warwickshire" is een van decorp en, welke een blazoen hebben aangenomen, geen sprekend, waar een levend wape-n. De lieve ling van het regiment toch is een antilope, een dier, dat George II, bij eene verordening van l Juli 1751, tot zinnebeeld gaf aan het Ge linieregiment. Een antilope versiert de vaandels van het regiment, en ook de trommels van de tam boers. De tegenwoordige lieveling van het Royal Warwickshire" is een levende antilope, die ant woordt op den naam van Uilly." De horens van het vriendelijke beest zijn aan de uiteinden met tweo zilveren ballen versierd; het draagt om den nek een zilveren halsband, waaraan twee kettin gen zijn vastgemaakt, die aan elke zijde door twee kleine tatnboertjes worden vastgehouden, wanneer Uilly kranig aan het hoofd van het ha taillon defileert. Het 2de bataillon van de Seaforth IL'ghlanders" had omstreeks 18(5") van de lieden van Hos-s, in Schotland, een jong hert cadeau ontvangen. Dit dier, dat den naam van Uoderick kreeg, verkreeg weldra eene grocte populariteit onder de Ilighlanders die meest uit Koss waren. Het weid aan de zorgen van den sapeur toevertrouwd Wanneer het regiment zich in colonne stelde voor het d tü, kwam Roderick zelf aan het hoofd van de muziek naast den tamboer-majoor .staan. Koderick dreef het esprit de corps zeer ver, een weinig te ver zelfs, vvant hij drukte krachtig zijn afkeer uit jegens alle soldaten, die geen highlanders waren, bijzonder jegens de artilleristen. Maar het hij/.ondere voorwerp van zijn afkeer was een wapci smid van het 78ste; hij liet r, ooi t r. a dezen, wan neer hij in uniform was. aaa te vallen. Toon het regiment zich aan boord van den lltiii'il'ij't in.-chc-epto, om zich naar Dublin (<; hegcvcn, weigerde Roderick eerst hardnek ki.; aar. boord te gaan T<>e;i hij cciiti-r zag d;it alle sohiaie.'i ,>>, -,(-; schip waren, dee.1 hij L'elnk do andere,";: mail!' zoodra het v.iartnig te Kiegstown aankwam, va; hij ile eerste o ui aan v.-a! t o gaan. De /-, e \va-, zijn eieeaent niet. Het 'Jo hat.'üllon van het regimey.t MUI iKrbvstiire hooit -.oor liove'i'^g-di. r een ran; ii;-t \\-a-. iii het tijdperk va,;; tien op^tai d d; r Sep. - in Ind'ë. X.-i tic irneinii g \an Kotah. h-.i^.-rkte CiN'i sol.'lait, v/iüd.' mrrp.-ii'iiio <!< r ;,rei'-eliejv. ce'.i prachti^en zwart'.-:: rani. die in <"it In/n >'.: vastgebonden. <e <-)-i:ic !-*fia'.uhi M \an i:-,!,,;??! ! Kuir.es wis di^r hei U/c.-1 u:ti.g"ti'okK;':'. in K; kreng het i-iee, dat zuil; ????!: !r:;ai dier ren -.,- ;."'; figuur aan het hoofd van. het regime-.c Z'.-u inV.v :n hetivelk juist vo >r /inneheeni op /ijn vaandel et'o afbeelding van een rara, i \;i'i ileo r:i.:i \ in I'eri v" draagt). De kolonel gaf' dus een y e-;.;,.!i.'r hst. zich van den prachtige:) iJivarieii rum meexi r ta maken ; het .lier virze!te zit h ie, 't gehae! niet '.eg'-;i dc/e ged.vongen inlijving, maar ;;at' i;-les:> "de' i door de wij/e waarcp het zii'i in den d'en-r -,.;"! \"A':.i Hare i5r!hcu.e- M.'i'Mclt ''i-Jine1' e.. .- uj denken, dat hij als vrijwilliger diende. Met het j regiment maakte hij de campagne door Midden| Indië, en legde daarmede een afstand van 3CUO j mijlen af. Toen de opstand onderdrukt was, en de vrede hersteld, maakten de vrouwen der officieren van het 'Me voor Derby I (dat was de naam dien de rarn had ontvangen) een prachtig kleed van donkerrood lakei', waarop de zinnebeelden van het regiment en de naam der veldslagen, waaraan hij deel had genomen, met zijde waren geborduurd. Maar helaas! alle eer behoedt niet voor den dood. Derby l had een tragisch einde. Hij viel in een put, te Uyderabad. Hij had tot opvolger Derby II, en wie weet tot welk cijfer de dynastie thans ge komen is. Do heer Pcrry Gruves, oud-officier van het regiment van Innis Kiliing, vertelt in een in teressant artikel over de lievelingen van de re gimenten, dat Art Journal in zijn laatste ruim mer opnam, etn aandoenlijk verhaal over een dezer nederige viervoetige helden. Black Bob wixS het paard vau Rollo Gillespie, kolonel van het 8ste huzaren, ook genaamd Royal Irish", omdat het gewoonlijk in Ierland werd aangeworven. Giliespie .sneuvelde bij Kalunga, en daarna werd het paard te koop aangeboden met zijn geheele tuig, i.og bedekt mot het bloed van zijn dapperen meester. Gillcspie werd door zijn mannon aange beden en zij besloten niet toe te staan, dat zijn paard het korps zou verlater. Het bod was .'SOO giiiiije?, een officier van het 25ste lichte huzaren bood 4Ü, maar de huzaren legden geld bij elkander, verza melden een som van 800 guiijes, en Black Bob 1 werd hun eigendom, liet dappere strijdros liep steeds aan het hoofd van het regiment, en men verzekert dat hij het geluid der trompetten van het achtste kon onderscheiden van dat der an dere regimenten. Eindelijk kreeg Iloyal Irish bevel naar Enge land terug te keeran ; de omstandigheden maakten het noodzakelijk zich van den lieveling te ontdoee. Black Bob" ward gekocht door een bur ger" te Cawr.pore, aan wien de Icrsche soldaten do helft der som teruggaven, dio hij had gestort, in ruil voor de plechtige belofte, dat het oude paard de rest zijner dagen in rust en overvloed zou slijten. Do arme Bob was slechts drie dagen in zijn nieuwen stal, toen hij 's morgens, bij het aanbreken van den dag, de trompetten van het achtste hoorde, dat vertrok om zich te Calcutta in te schepen. Op den klank dezer welbekende fanfares was het altof het arme oude paard door razernij werd bevangen; het tpande zijn uiterste klachten in om uit zijn stal te ontsnappen, totdat het geheel uitgeput en half gesmoord op den grond viel. Intusscben verliepen do t'agen, Bob zag in het geheel de bekende uniformen niet meer, hij hoorde noch de trompetten noch het geluid van de stem zijner oude kameraden. Toen begon hij te kwijnen, weigerde den haver of het voedsel dat men hem aanbood, en de eigenaar, dit ziende, liet hem naar een weide brengen. Nauwelijks was hij vrij, of Black Bob sprong over de palissade van bamboes heen en rende in galop naar de leger plaats der Europeesche cavalerie; voor het exercitieplein deed het bravo paard een klagend l gehinnik hnorei', en op de plaats gekomen waarzoo dikwijls Rollo Gillespie op zijn rug had gezeten cm de eskadrons van het Rcyal-lrish te zien dcrileerer, viel bij dood neer. Al de regimenten hebben niet zulke onschuldige lievtliiigen gehad als bovengenoemde dieren, ge tuige l'lassey, de tijger van het 102de linieregiment. In 18t>'J ontmoetten twee officieren van het vijfde lar.cier.s, te Lucknow in Indiëin gar nizoen, die up de jacht waren, eon prachtige tijgerin en haar1 twee jonger. Zij doodden de moeder, (niet voordat deze aan een van hen een doodelijke wonde had toegebracht) en maakten zich meester van de jongen, die opgevoed werden aan de tafel van het vijfde larciers. Eon van hen stikte in een stuk rauw vleesch, dat hij had ge snoept. Wat den overlevende betreft, kapitein Cluify gat' hem aan de fusüiers van Madras nu het lü^de linieregimcnt. Plasst y (zoo heette de kleine tijger) werd gemakkelijk tam, hij stond op den besten voet met de suldaten. Hij at aaji de tafel der officiers en wanneer men hem in vrijheid liet, vermaakte hij zich met een ezeltje, dat in een dichtbijgelegen land graasde, en reed op diens rug. Hij maakte ook kcnjjis met een antilope en een hond, tot welke bij in vriendschappi lijke betrek king stond. Toen het luide naar Engeland werd geroepen, gaven de kapiteins dur schepen van Hare Majesteit do Jiunrm en do Jlimnloyit vrijen over tocht aan l'lassey. dio te Dover ontscheept werd, en zijn kwartier nam ia de droge grachten van de citadel. Do tijger gebruikte den maaltijd met zijn vriend den houd. wien hij veroorloofde zich eerst te be dienen; telkens echter wanneer hij oordeelde dat j deze ecu vuhloende hoeveelheid voedde! had gehad, ' gat' hij heul een klein tikje op den kop, om hem ;' te waarschuwen dat uu zijn beurt om ie eleu v.a.s L:(komen. l'lassey had bijna zijn gc.hoi.lu lengte bereikt en was op Ir.'t iioogtc-p'iat zijner populariteit. loei; o'-n oude dame, te Dover wonende, aan ' den k{,;;i>>n-uida,'if .cem-iual sehree!' dat /ij 1'lasM-y ba,i 7,10:1 onhci>,,'pen. eii stsk-r'; lien tijd Siaa;1 huis ni.'t ha l durven v, rhiten uit vree,-; van ,ïen tijger Ie ontmoeten. IK' klachten van Ie,-1 on ie inensch werden zo i dringend. Ut (ie >j,eneiaa! our'k-chie naar oen zt o ??^i.-e'e.'a Jiin (e Londen gc/.oii'iL-;'. ' waar hij in 1.S77 siit r!. geven, te danker, dat de amateurs- photosranbiè, hier Zl,lk een snelle iiitbreiding genomen* '.K- h.'i. I.'/.nar. . ('.).. hebben KIK,rak '.!;i, ir-.'..-:,!;"i-!. :--oe;..!s i r \r!i.'-.;'-r ni"i v,a-, \ei schalt' j ' hr.'1'. OM vri ai h'1! : i e.v. s'.e '.ar h-, t liu:'!i-n;;ii.i! | in dit ??: .:'.<?'!? lever", n;i ih; l.o n_<e te koaiei: >-.; Ir i;<:' : .-n ,'üv-.- ea; ie.". KO-.M', <?.! o-v." hi hhe;i ; bh:- 'A-'er i-a-t hnnne ;.v;d;uü: de ;'.r:-,i.i tin.;- voor i U"..!tim,;.'lli:it, i".\ ilc rijke \..??,?; ,'.a,l ii ai t m:ij ::a-in --'j i voor ,i.-^ V-gn,-u>!,:!- n pl.,!.-_r.-,.ii' iv:i Vertrouwen. Eens, terwijl Napoleon Bonaparte eene revue hield, ontglipte hem de teugel van-. zijn paard en het holde met hern wpg Een gewoon EOldaat liep hem tegemoet, hield het paard staande en gat den keizer den feugel weer in handen Dezo sprak : ,-Dat is flink gedaan, kapitein!'' Van welk regiment, Sire '!" vroeg de soldaat -van de garde!" antwoordde Napoleor, die er scmk in had. dat men zoo onbepaald geloof aan zijn woord schonk. De keizer ging heen en de soldaat, schoon hij nog geen epauletten droeg, geen zwaard op zij had, noch eenig fpeken van zijn bevordering kon verfoonen. vervoegde zich bij den staf. De commandeerer.de officieren lachten hem uit en vroegen nem, wat hij daar re maten had. Ik ben kapi tein van de garde", was zijn antwoord en op het zien van bun verwondering voegde hij erbij-de keizer zelf heeft het gezegd en daarom ben ik hier!'' _ Ingezonden. Geachte Redactie ! In mijne beschouwing over de Utrechtsche ten toonstelling is eene misstelling gekomen. Er staat; Een mooi blank gehouden portret exposeert Ka-" merlingh Onnes en een kinderkopje om te stelen. Dit laatste moet aldus gelezen worden : en een kinderkopje om hier weg te nemen. De tentoonstelling zal onherroepelijk den 13en Juli gesloten worden. E. Aan den Heer V. A an teeken ia gen Schilderkunst. Mijnhetr, Vergun mij om u, naar aanleiding van uw schrijven in 't Weekblad van 5 Juli o v er de ten toonstelling der vereetiging Ht. Lucas in de Pnno'amazaal. eerjge opmerkingen te maken. Zooveel moelijk zal ik nw schrijven op den voet volgen. EeMecs dan begrijpt u, na een langdurig bexnek niet, waaraan deie teritnon&tillin<i haar be>taan dar*kt. Ik echter begrijp niet uwe weinis* bevaftf-lijkheid Waaraan dar.kttlke teritoonstelling in Arti of welke ook.haar ontstaan ! Waarom exposeert men in 't algemeen. Moet er dan sltijd sprake zijn van einig gemeenschappe lijk, Irciraltter of sirenen of ~,oo iefs" zooals u schrijft? Heeft niet elke artisteu-vereenigii g het recht eer.e expositie te orpaoiseeren'? Wat mn<j 't xiin (schrijft u) dat deze lieden lij elkaar brerf/t. Dat i' vragen naar den bekenden weg. Op <Je anrioncebiljetten kunt u duidelijk lezen «tentoon stelling- der rerefniging St. Lucas''. U komt verder met a'lerlei dwaze veronderstellingen voor dm dag. waartoe niet He minste aanleiding be ft ond. flcmeenschnpfielylïe onbekendheid of bt!. endheid is door geen or zer ergens beweerd. Een oud HollandscV.e zegswijze noemt zoo iets uit de tonnen zuigen. De geheele geest van uw fchrijven bewijst trou wens /wart en verdacht maken zonder n enkelen dee-elijk^n grond. Is 't ook niet l- f allerlei voor onderstellingen er met de haren bij te slepen, zolder asnMcHrg? '/jdn ook ferm opmerking, dat er onder de expostmlen zijn die, b st elders knnden exposeercn. Ronden Maris. Rreitner en anderen die in Architectnra exposeerden, dit dan nergens anders doen? Is dat loyi-ich rftdeneeren ? In uw i-chrijven kornt 't fraaist 't laa'st. Pijna tweederden van uw artitel is e-ecrü'i aan onzen gemiddelden letfcijj al^of die iets ter zake doet. Nera-pna in geannonceerd e*=ne expositie van de aJlfrjonr/xfen ; misscbien heeft 't een of andere flagb'aH de zaak zoo opgevat en heeft u, die aU journalist misschien al Dergelijke dingen leest, ook d At srelezen, maar dat kan toch voor u geen motief zijn 't Op den voet volgen van uw geschriif ia mij verder niet doenlijk. ;t Is zoo'n kinderachti'j: gepraat geheel bezij den fle exnositi», zulke flauwe rekensommetjes, dat ik recht heb te meenen dat u uwe carrière gemist, hebt. Rad u niet bster gedaan schrijver aan den burgerlijken stau-1 te worlen, dan over kunst Ie willen schrijven? Of vo'lt u dit mis schien zelf wel. pn. toch iets willende beweren, sleept u die niets zeggende getallen er bij. l' eimliL't, u\v srtikel rnf-1 de interessante rnedededins' dat n hcelemaal in de war zijt. l ie mp/ïedeelini.' had gerust achterwege kunnen blijvpi", 't in ilc u ar :>jn blijkt toch genoeg uit uw geschrijf. ArcusT i.K Gu.vs. Xa dit inlichtend -schrijven va'i een der exposat ten zelve', is het mij eei ge oegeu te verk'üreu dat de zaak mij opeens zoo beider als <rlas is. " Met, het« en F rei TT er . t'. Hik ', ij n ! v Kecl,-inies ?t O cents por regel. Sjicciale nricbtinw voor Schoenen naar ri'.a.at, in L'i)is afdruksel voor gevoelige, pijn lijke, gebrekkige voeten, knobbels, etc. etc. A N T O N H U F J r., Knln-rs/rnut &>t). l)e ;aee,f uitgebreidüen meest priiswaardiun ?-.'.rteer'i \'. /.\%T:.rtü!>n gekleurde Zijde voor COSTü.MKSenCi.AK.NKKillNUI-lX vindt men ia hèt ftlaqazij:) ;(efzershof", lirma SCHA l') K >v; u M) i'. XKOTT. H f >01<M )l)U;l'O'JL' l)r. JAEUEH's Oiïg-. Xorin. ^Voliirti K. F. OtUSCK Kiilcerslrnat 1">7. recht, j ui-t /oo «Lie1 als Miris Koe kol ik zo) wei ig bevat' l