De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1891 2 augustus pagina 5

2 augustus 1891 – pagina 5

Dit is een ingescande tekst.

No. 736 DE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND. eene snelheid, die niet altijd zonder ruwheid ie. Het leger en de marine zijn zijne voornaamste zorgen. Hij wil ook dat er jaarlijks tien millioen in goud in de kelders van de vesting worden ge stort, en gaat zelf zien, of deze rijksschatten goed bewaard en bewaakt worden. Als hy aan het werk is, staat de Keizer nie mand toe invloed op hem uit te oefenen; hij ver langt alles te weten, en laat zich alles tot de kleinste bijzonderheden uitleggen. In een oogenblik van ongeduld tegenover den vertegenwoordi ger van een mogendheid, die wij niet willen noe men, sloeg hij een tafel in duizend stukken in tegenwoordigheid van zyn verschrikten bezoeker. Zoo zal ik ze allen breken!" riep hij uit. Alexander III is altijd omringd door graaf Woronzoff-Daschkoff en generaal Richter, die beiden te Gatchina wonen, en te zamen met de generaals Voekoff en Tcherevine, het vertrouwen van den Keizer genieten; zij zyn mannen van uitmuntend hart en opmerkelijke onbaatzuchtigheid Het is zeer interessant, te vermelden, dat de Czaar een afschuw heeft van mannen van slecht zedelijk ge drag; hij verafschuwt ook wat wordt genoemd de diplomatieke finesse. Hij bewondert oprechtheid en vervolgt met karakteristieke hardnekkigheid den weg, dien hij zich zelf aangewezen heeft. De morgen wordt besteed aan het werk, dat alles zeer snel wordt afgemaakt. De Russische nieuws bladen, op Chineesch papier gedrukt, worden in de werkkamer van den Czaar gebracht. Nu en dan ziet hij de Scet door, het blad dat het nieuws van den dag verkort opsomt. Er ligt ook een blad voor hem, waarop afzonderlijk voor hem alleen gedrukt is, wat hem nuttig is te weten. De Kei zerin leest in haar ledigen tijd den Figaro. 's Middags gebruikt de Czaar den lur.ch met zijn gezin. Dit gerecht begint altijd met soep en het menu wordt in de keukens in het Fransch en Russisch gedrukt. De Czaar heeft een uitmun tenden eetlust; hy is wat men noemt une bonne fourchette". De Czarina draagt steeds aan den vroegen maaltijd een lichten japon, met kanten of geborduurden bovenrok. Zij houdt van Parijsche sierlijkheid en weet de eenvoudigheid van een strenge prinses met de grootste weelde te ver binden. Het genot en de uitspanning van den Czaar, na den lunch, is alleen een wandeling met zijn l'nderen te doen. Gaat je kleeden, kinderen", roept hy, en hy gaat ze zelf in hun eigene ka mers opzoeken, waar de bedienden bezig zijn ze in pelsen te wikkelen, en met bont gevoerde schoenen over hunne dunne huisschoenente trekken. Weldra daarna vertrekt de keizerlijke familie om de koude spierensterkende lucht in te ademen, en over de droge, krakende sneeuw onder de wit berijpte boomen en in het bleeke noorderzonlicht te loopen. De Czaar, lang en robust, slaat een militairen mantel of kap over zijne schouders; de Czarina, klein en tenger, draagt een prachtigen mantel van sabelbont of blauw vossen vel, en een fluweelen Russüchen hoed, opgemaakt met kostbaar bont. Voor en naast hen loopen hun krachtige kinderen, ?waarvan de sterkste groothertog George de matroos" ia, zooals bij thuis genoemd wordt. Alleen de Czarewitch schijnt zenuwachtig en zwak van gezondheid te zijn. Na een paar uur rust in zijn familiekring, moet .Alexander III er weer aan denken, dat hij de Czaar is, en weder den last van de regeering op zich nemen. Het is nu omtrent twee uur, en hij begint te worstelen met een ontzettende corres pondentie. Aan het diner komt de keizerlijke fa milie weder bijeen, na een korten rit of' slede vaart. De gewone gasten aan het diner zijn gra vin Strogawoff, de opper-hofdame, de gravinnen Goleswichcff, Koutouroff, en verscheidene der le den van het gevolg. De Czarina houdt van gezel schap, en er worden dikwijls bals gegeven; de Keizerin houdt zeer veel van dansen. Het is alleen Schaakspel. 3d« Jaargang. 26 Juli 1891. Redacteur: RUD. LOMAN, te Londen. Verzoeke alle mededelingen de schaakrubriek betreffende, gedurende de maand Ati.yusttis, aan 'de redactie van liet Weekblad te richten. Probleem n". 85 van G. Chocholous te Praag. (Nieuwste werk). ZWAKT 7 stukken. a ede f g h WIT 8 stukken. Wit geeft in 3 zetten mat. Na 't gemakkelijke probleem der vorige week biedt No. 85 een aangename (?) afwisseling. Oplossing van No. 83 (Bennecke). l P.c4, K.cé: 2 D.b3 fü, Kb3: 3 P.d2 ± K.e4: 2 L.f7 enz. K.eC 2 P.fO:! enz. P. speelt 2 P.fC: f, K.c4: 3 b3 ± K.eO 3 D.eö± met meer varianten. Goede oplossingen van: \V. v. H., Delft; F. A. Ter mos, Rotterdam; Philax, den Bosch; J. J. Speet, Breda; schaakclub Morpby", Kaatsheuvel, en C. T. v. Ham, Gorredijk. W. v. H. schrijft: No. 83 is een meesterstuk,waar van de oplossing mij veel moeite gekust heeft; de satisfactie is echter daardoor des te grootor." Goede oplossing van No. 82 van: J. J. Speet. om de Keizerin genoegen te doen, dat de Keizer bij deze bijeenkomsten tegenwoordig is, die met zyn melancholiek karakter niet overeenstemmen, en nog koo-t het wel eens voor, wanneer een ge zellig avondje wat al te lang duurt, dat hij op den electrischen knop drukt en het gezelschap, door hen in de duisternis te dompelen, tot uiteengaan dwingt. DE DILETTANT. Naar PAUL v. SCIIÖXTHAX. Ik heb het s'echt getroffen met mijn nieuw tehuis. Juist boven imj klinkt avond aan avond htt klaviergetjingel van een ongeoefende hand; het is ondragelijk, dat stamelen van eene blijk baar onmuzikale natuur, die volharding van een volkomen onbekwameu dilettant. Eu daarbij steeds hetzelfde: Gounods Lentelied en virvolgena het accompagnement van een eenigszins aandoenlijk lied »Stil rust de zee'' en ten sloite het koraal: ;,Es ist bestimmt in Gottes Eath" enz. Avond aan a ond moet ik de drie stukken over mij laten hetntrekken en men is daartoe toch liet altoos in de stemming, vooral wanneer men zijn beetje rust tot getstesarbeid noodig heeft. Ik ben wel is waar geen verwoed klavierhater, en ik gun iedereen zijn genoegen, maar dat is te veel, dat is wreed en onbescheiden. Het is, alsof het was om mij te plagen ; zoodra ik mijne studeerlamp op de schrijftafel aarsteek, bieekt het bo en los, eerst Gouuo's Leutelied. Er zijn woorden op: Liefje kom mee in het geurige groen," en altijd op dezelfde plaats een valsch accoord, een lichtzinnig over het hoofd gezien kruis of een op eigeu hand naturel ge speeld bes. Hoe iemand zoo geboorloos kan zijn ! Weken lang heb ik het verdragen, zooals ik bekennen moet, met toenemende verbittering tegen den onbekenden, onzichtbaren muziekliefhebbenden kwelgeest. Maar eers op een avond was mijn gedul.l toch uit en ik besloot mij vol doening te verschaffen en met den taaien pijniger o er een wapenstilstand te verhandelen. Ik klauterde omhoog naar de vierde verd'eping. Toen ik gebeld had, verstomde het pianospel, men hoorde eene deur open doen, schreden na derdt-n en de gevreesde zelf deed mij open. Wij hadden elkander reeds l erhaald-lijk op de trap ODtmott en waren elkander onverschillig voor bijgegaan; thans begroetten we elkander voor de eerste maal. Ik verontschuldigde miju laat bezoek, maar terwijl ik in het ernstige gelaat van dezen man keek, veiloor ik bijna den moed, n-et de ware reden van mijne verschijning voor den dag te komen ; ik zocht een oogenblik naar een voor wendsel, zonder iets te vinden. Intusschen had hij mij verzocht, binnen te treden. In het sche merend vertrek brandde slechts een werklamp, die op de piano stond ; in den donkeren hoek bij de deur stond een tafel, bedekt met een ser vet, ik bemerkte een bord, een half geleegd glas, het overschot van een eenvoudig avondmaal. »Neem u pUats, waarnele kan ik u van dienst zijn?"zeide hij, de lamp van de piano afnemend en haar op tafel plaatsend, zoodat een gematigd schijnsel, door de groene kap eenigszins gedempt, het vertrek gelijkmatig verlicktte, en eene een voudig, maar blijkbaar met liefde en smaak voor het huiselijk leven bijeengebracht huishou den deed zien. Het kachelije was bont beschil derd, de stoelen geborduurd en mei- gebaakte kleedjes overtrokken; op een plank aan den muur stonden bonte glazen en koijes, daar boven hingen eenvoudig omlijste photographieën, en eene groote krijtteekeuing, een vrouwer por tret ; ia de lijst daarvan stak een gedroogde palmtak. «Waarmede kan ik u van dienstzijn ?"herhaalde hij terwijl hij een tweeden stoel aan de tafel plaatste, en een verlegen blik op de sporen van het ge bruikte maal wierp. CORRESPONDENTIE. P. J. C. te A. Uw laatste probleem is te gemakke lijk. Pbil. te 's B., 3. S te B. en 3. F. M. te A. Vriendelijk bedankt voor gelukwenschen. MEDEDEELINGEN UIT DE SCHAAKWERELD. In de Berliner Schachgesellsthaft werden in de laatste maanden verscheidene interessante matches gespeeld. Na afloop der match von Bardeleben v. von Scheve speelde de veteraan Schallopp een match met den jeugdigen en veelbelovende!! A. Walbrodt. Men was algemeen van meening dat Walbrodt, niet tegenstaande zijn onmiskenbaar talent, tegen zulk eer1. ervaren en geharden strgder als Schal opp, weinig kans op succes had. Deze opinie werd zeer versterkt, toen Walbrodt van de eerste vier partijen drie ver loor en een remise maakte; hij liet zich echter hier door niet uit 't veld slaan en won, tot ieders verba zing, vijf partijen achtereenvolgens en daarmede de match. Thans is een match tusschen C. von Bardeleben en K. Hollander in vollen gang. Volgens de laatste berichten was de stand: von Bardeleben l, Hollaudcr 2, l remise. Bij de firma Oskar Lobbecke, in Brunswijk, ver scheen onlangs een uiterst praktische verhandeling over de Fransche verdediging, bewerkt door den ijverigen redacteur van 't Woehenscharh", Albert Heyde. Heeren schakers, die van plan zijn in Utrecht mee te doen, kunnen wij dit werkje in 't bijzonder aanbevelen, /ij kunnen zich zoodoende veel hoofd breken en verliespmitcn besparen. Correspomlentiepartij tasschen twee sterke Fransche amateurs. Spaansche partij. Wit. Zwart. M. P. de alaschoff. M. C. Sgroi. Parijs. l e4 e5 Tot zoover is 't r-pel 2 PJ3 P.cG gelijk aan de beroemde 3 L b.r> aG PartiJ Weiss?Pollock. 4 L'S_^ p j(; Gewoonlijk geschiedt 7 r i^ ' L.c2. 5 d'} 7 dr,'' Deze zet houdt o. i. den ,,'V, 0. ,, .-, aanval 't langste vol en * J>.e2 ! ( ~0 schenkt meer gelegenheid ?' (>-(' (tel: tot gecompliceerde com- 10 del: K.h8 binaties dan 5 0-0 of 5 dl. Tempoverlies. De juiste 5.... L.c5 zet schijnt ons J-.gi. (L Wij geven de voorkeur K'^ H L.ga, hG enz.). aan du,gevolgd door L.u7, llL.g5 I).e7 of gG en L g7. 12 L.df) L.d7 6 c3 b5 13 P.bd2 T.aeB 7 L.b3 14 a4! P.d8 Ik gfvoelde mij zeer beklemd; pok mijn stu deerkamertje is eenzaam en zoo stil, dat men de lamp hoort branden, maar hier gevoelde ik eene treurigheid van het eenzame, die ik mij niet ver klaren kon, die mij vreemd was, en mij steeds zwaarder op het hart drukte. Beschroomd kwam ik met mijn verzoek voor den dag, en hij hoorde zwijgend toe, met de vingers verlegen over den blanken voet van de lamp strijkend. Ik had gezegd, wat ik te zeggen had. Hierop knikte hij, en met een droevig glim lachje zeide hij: «Mijn klaviergetjingel, natuur lijk, ik had wel kunnen begrijpen, dat u dat niet aangenaam is ..." Ik verzekerde dat ik geen recht had, er kritiek over uit te oefenen, en zocht naar een beleefde leugen, maar hij & hudde het hoofd en zag mij daarbij met een langen treuiigen blik aan. »Neen, neen," antwoordde hij, »ik weet zeer goed, wat pianospelen beteekect; n,ijne vrouw hee.'t goed gespeeld, al was zij ook juist geene kunstenares, maar toch, zij speelde zoo mo i, dat men er een genot in vond... ik ten minste..." Hij zag naar den grond Het licht viel op zijn gebogen hoofd, op het korte haar, dat aan de slapen vergrijsd was, en op een smartelijk be wogen gelaat Na eene korte pauze ver -olgde hij: »IJ hebt volkomen gelijk en het had mij zelf te binnen moeten sch eten en ik ben zoo gedachteloos . .." Ik onttrok mij aan deze verontschuldiging en antwoordde: «Alles, wat ik zoo onbescheiden oen, u te verzoeken, is misschien dat. het ? p een ander uur k. n gebeuren, dan juist de avonduren..." Hm, ja," zuchtte de d lettant, »als dat maar ping. Zet u, ik ben den gebeelen dag bezet, aan de bank. Daar zit ik in een kamer aan eene binnenplaats, tel coupons en schrijf denommers op, en wanneer ik opkijk, zie ik can beogen, grijzen muur, anders Liet. Dat is te weinig voor een mensch, het is om wan hopig te worden voor zulk een armen, treurigen vent as ik ben. Vroeger heb ik dat zoo nitt gevoeld, toen heb ik de nommtrs van mijne coupons zeer interessant gevonden en den prijzen muur, daar aan den overkant, in 't geheel niet bemerkt... dat was, voordat mijne arme vrouw van mij heenging ten half jaar geleden. Maar thans ... de zaak is slechts, hoe men de dingen opneemt, ik frad toch ook nooit gedacht, dat het in het kamertje hier z< o treurig kan zijn, als in een ziekenkamer . . . U kunt niet gelooven hoe het n ij hier menig maal te moede is, en meer dan eens heb ik u reeds van de kwelling willen be-rijden, waarover u u met recht beklaagt; zeer dikwijls wilde ik 'sa onds niet naar huis gaan en me hier of daar verstrooiing verschaffen, opdat ik niet aan die eene gedachte onderga, maar steeds weder word ik hierheen getrokken. Het ongeluk maakt eenzaam en hier ben ik toch ten minste in gezelschap van stomme ge tuigen, levenlooze medewetenden van ons kort geluk. En dan word ik naar de piano getrokken, waar zij anders altijd 's avonds zat, terwijl ik daar op dat bankje plaats nam en naar haar keek, hoe haar vlugge vingers ovtr de toetsen girgen, wanneer ik het haar verzocht, zong zij ook wel eens een weit ig, zij had een klein stemmetje, maar voor ons vertrekje was het voldoende en zij zong zoo ongekunsteld, zoo roerend, als iemand, die spoedig sterft . . ." »Hij viel zichzelf in de rede, en haalde d'ep adem, toen vervolgde hij : »En toen heb ik dan zoo langzamerhand de tonen bijeengezocht van de dingen die mij het best bevielen, en d e ik ont houden had - het heeft lang geduurd, want ik ken waarlijk geen noot, maar ik heb toch altijd op haar gelet en mijn tor heeft het ont houden. Ik kan u wel zeggen, dat zijn voor mij de 15 ab5: abf>: 16 T.fel c6 17 L.b3 P.eG 18 L.e3 L e3: 19 D.e3: P g4 20 D.e'2 P.i4 21 D dl? Beter was 21 D.fl (D.fl, D.cö22 h3, P.t'G 23 T.e3 enz.). 21 .... P.d3 22 T.f l .có 23 D.e2 P.b2: Te verkiezen was P.f4, een veld vanwaar 't paard moeilijk kon verdreven worden, daar g3 voor wit gevaarlijk is. 24 P.bl P.c4 25 L.c4: bc4 : D.cl: 2GD.C4:, bc4: '>1 P.d2, L.eli 28 h3, P.fli 29 P.e5: en wit staat veel bet-r. Men ziet dus dar, 't pionnenotl'ei- goed be rekend was. 26 P.bda L.e6 27 P.g5 L.d7 Wit dreigde: P.eG : en D.g-1:. Op P.fükan vol gen 28 i'.cG:. T.eG: 2'J P.cl: en 'M T.au! 28 P.c.4 D.e7 2:1 P.f;i fG 'M h3 l'.hG Corresporidentiepartij onlangs in Amerika gespeeld. Inzet /' 50.?. Fransche verdediging. Wit. Zwart. W. 11. K. Pollock. J. L. Mac Ciitcheon. Baltimore. Pittsburgh. l c4 cG riteinitz op een simultaan 2 dj (15 s'.ance van laatstgen. 3 P c3 P.fG f) ef>! h 4 LR5 Lh4 '; L-b4? (>m de waarde van dezen Pollock houdt hier L..12 zet te toetsen werd deze ?or beter en na l',--L.U'. corresp.match gespeeld. lla" 7 beo:> I'-l'i 's L-'!'! Mac Cutcheon wendde den <-'" wit heelt zich prachtig zet met succes aan tegen ontwikkeld. 31 T a? T.b8 Nog sterker lijkt ons T.d8 en op 112 T.dl. E.eü! enz. 32 T.dl T.fdS 33 P.dö! Een aardige zet, die 't spel waardig besluit. 33 .... gG Ook D.tG hielp niet (D.eG 34 P.b", T.e8 35 P.cüen P.d?:) Evenmin T.a8 wegens 31 T.c S D.e 35 P.b7 enz. 34 D.c3 34 P.b7, L'.eS! 35 P.dS:, D.a7: met minstens ge lijk spel. 34 .... P.g8 D.fS 35 D.hG:!, D.hG: 30 P. 17 t, K.g7 37 P.hli: gevolgd door T.d" : (34 K.g7 35 P.b7 en 3G P.c5 en winti. 35 P.b7 L.eS Dit dort onmiddellijk 't spel verliezen: maarwij hebben niets beters kunnen ontdekken. Bijv. T.aS :)üP.ds:, T.dS:';?7 D.d2 of 35?T.o8 3(! P.C en 37 T.ti7: en tenslotte 35--- T.bT : en 37 D.d2 'M P.dö: D.a7 : 37 i) al: opgegeven. eenige oogenblikken van vreugde in deze een zaamheid, waarin ik mij nimmer op mijn gemak gevoel: dan komt het mij ook soms voor, alsof wij nog bij elkander zaten, wanneer ik de oogen sluit, zie ik haar nog daar zitten, het arm, bevallig schepseltje, ik zie- hare kleine handen o c er de toetsen gaan en dan knikt zij mij toe... Het is de misleiding van een wanhopige, want zij komt niet weer. En wanneer ik dan vol strekt niet meer weet, hoe ik mij moet redden, dan ga ik aan de piano zitten en tjingel maar, en geniet daarbij dan zoo'n soort van geluk, dan wordt de herinnering weder geheel levendig, . dat heeft zij mij achtergelaten, dat kan mij niemand ontnemen ..." Ik reikte hem de hand en zag hem in de oogen, die hunne ontroering wilden verbergen, zijne vingers beefden in zenuwachtige opgewon denheid, het had hem verlicht en gelijktijdig geschokt, dat hij zijn smart aan mij had blootgelegd. Ongelukkig man", zeide ik, »wees verzekerd, dat ik het niet zou gewaagd nebben dit heiligdom aan te tasten .,. En nu verzoek ik u zelfs, u van deze wee moedige vreugde niet te berooven ; bet zou mij hartelijk leed doen, het zou mij hiüderen, meer hinderen dan de stoornis." Hij drukte mij de hand en knikte mij met eeu dankbaren glimlach toe. Vervolgens ge leidde hij mij over het enge, donkere portaal naar de deur. Wij schudden elkander nog een maal zwijgend de handen. Ik hoor het nog dikwijls, laat in den avond, het weekelijke liefje, kom in het geurige groen/' het melancholieke Stil rust de zee" en ik mag wel zeggen, dat me het spel van den grootsten meester nooit zoo heeft aangegrepen, als het geknoei van den dilettant op de vierde verdieping. VOOR DAMES. Bloemenmeisjes. Inco gnito's. Piano. Bloemen opfrisschen. Japansche kant. Zindelijkheid. Voor eene rechtbank te Weeuen wordt de cu rieuze vraag behandeld, in hoeverre bloemenmeisjea lastig en opdringend mogen zijn. Het bloemenmeisje'' Fritzi Süszk'nd had den vorigen zo mer het uitsluitend recht gepacht om in den cir cus Schumann bloemen te verkoopen, voor 200 florijnen. Na eene maand werd haar echter de verdere verkoop van bloemen opgezegd, en deze weigering werd gemotiveerd met de bewering, dat zij tegenover de circusbezoekers opdringend w;vj geweest en meer dan 10 kreutzers voor een bouquetje nam. Hierop beklaagde Fritzi zich bij de rechtbank: zij beweerde, dat een bloemenmeisje opdringend" moest zijn, en dat de prijs der bloemen van de middelen en het humeur der koopers afb!ng. De rechtbank besloot als experts twee andere bloe< menmeisjes te hooren, Turf Carolin", (mej. Ca roline Yólkl, bouquetière op de Freudenauerren baan), en Marie Abel. Tuif-Carolin" zeide, dv, de prijs van eene bloem zeker niet de handelsprys moest zijn, maar toch ook eenigszins een normale prijs gesteld moest worden; wat het gedrag der bloemenmeisjes betrof, dit moest beminnelijk en. voorkomend, maar niet brutaal zijn. Fritzi meende tien florijnen daags te moeten ontvangen, maar dit vond Turf-Carolin" te hoog; 5 of 6 florijn daags was genoeg. Maria Abel rekende 3 florijnen daags al wel. De rechtbank stelde den directeur Schumann in het ongelijk, en veroordeelde hem aan debou(uietière de som van 3 florijnen daags als schade loosstelling van 14 Juli tot 31 October, dus 330 florijnen te betalen; echter na aftrek van de 100 florijnen, die Fritzi den directeur nog als pacht te betalen had. Onder de consideraties van de (J g5 met een pion en de betero 7 Jj g3 positie in't voordeel blijft. Beter dan 7 efti: (7 efG:, 20 T.ael L.a gh4: S D.i'3, P.d7 ei z.) 21 c4} 7 .... P.e4 Dit is, volgens Mac C, y p ey c;") i de mooiste zet in de ge il &3 L a5 heelc partij, tij iedere 'Afruil op c3 was'ver- andere zet zou wit's aan. kieselijk. 10 D.'d3 cd4: 11 P.d4: P.c3: 12 bc3: D.c7? 13 P.b5 D.cB /wart wil cövoor 't paard openhouden. 14 L.e2 Gebaseerd op den vol genden variant 14?0-0 15 0 0, aG IGP.dG, D c3: 17 T.adl, D.d3: 18 T.d3:, P.cG 19 f4 enz. 14 P.du zou dan volgens Mac Cutcheon zwart eerr val spoedig hebben op gehouden. 21 .... Lb5: dc4: 22 D.gG. P.f8 23 L.gSf!, hgö: 24 D.gö: f, K.d7 25 T.dl t en wint. 22 cb5: D.d6 23 T.e5: P.e5: 24 I).d4 D.a3: 25 L.e5: D.e5: was oneindig sterker. 25 .... T.hfS 2G D.f4! Dreigt mat in 6 zetten. K.c4 wonnen spel bezorgd heb- 2() .... K. d? ben. 27 D hG : D.c5f 14 .. . P.d7 28 K.hl D.e7 15 0?0 '20 D g7 aG 15 P.dü?, K.R 16 K.d2, \v'it annonceerde hier P.c5 met goed spel voor mat in 18 (!) zetten. zwart, 30 L.eG :f Ke6:! 1<"> ?- L-c' 31 D.göf T f6! P.c5 1(1 D.13, l' 04 17 32 Tfi5t R 5., r4 ! .14 ot dc4 : 18 D.e4 : ol R ' i-- r.d2 18 o.fG. ;;?; i/-f;'T 11- (A fA- 34 D.d2f 1G S4 si'i- .,_ T, ,?T, , 17 L f4- b<3 :55 D-d3t Kc5 Dit kan als een geluk- 36 D.cSf K.b5 : kige inval beschouwd woi- ol D.cbj K.D4 den, daar iedere andere 38 D.bG:f K.c3 zet de partij overmijde- 3i) D.b3f K.d4 lijk doet verliezen. 40 J) a4|; KiC3 18 L.hö! L.e5: 41 x.f-)l!) L f7 : -j- ! K.e7 ,^e rest js gemakkelijk. K.cIS 20 P.d-1 dwingt Deze tij is eenig ; zwart tot L. d4: waarna hij n.,.u. sool.t_ In ons volgend nummer zullen wij eenige par^ tijen van den llaagschen wedstrijd opnemen,

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl